Herculanensium voluminum quae supersunt

132쪽

Ivistii volumina Horcula nonsio , quac dudum ovoluta sunt , non pauca Au olor pra 'sorunt Philodomum, de Cuius patria, notato, disciplina, et scriptis Carciliis Maria nosimus, bonomorontissimus Regiae Societatis Borbonicael'rnosos suso disputavit Pramat. aci Lib. De Mus. p. et seqq. Eius pridem

se Rhesoraca JAber omerserat, cuius poculiarem Hariosius montion in iniecit ita ιιθtioth. Graec. T. III. p. 6o9. Dcindo vero pluros De Rhotorica tractantos reperti sunt, qui subinde sit publicao luCis usurum prodibunt. Is autem quemili praesenti Odendum curamus , non ad Rethorices tradenda pra ocepta sed ait olus potius utilitat in oXp dondam elucubratus videtur hoc enim sibi, utio X parte eius Suporstite , ut quo ex ipsa ανακεφαλαιωσει conligitur, demonstrati clum proponit ; quod scilicet Rhotorica per se virum Deo eloquentem Deo politi uin ossiciat; sod utrumque aliis atque aliis adminiculis omnino indigeat Ad hoc autem argumentum ea , qua par est , diligentia enuncleandum pauca quae tam praemittamus , oportet. Rhotoros, ac Sophistae magnis Artem suam laudationibus mactabant, duo praecipue Di tribuentos, quod scilicet iuvenos, ipsa rito institutos, oloquentia praestantes redderet et quod ipsos Reipublicae capessendae ot feliciter administrandae ossi oret paratissimos. Quum Onim haec duo apud Graecos magni haborolatur; ot ad publica munia obeunda, ac celebritatoni, famamque immortalom consequendam plurimum sacerent ; Rhotores pro octo, si utrum tuososo pracstituros pollicerentur, hominosque ad huiusmodi fiduciam Oxcitarunt. magnam sui a Stimationem , DOC Jovo lucrum a iuvenibus tali institutione im-

metiuis sim olivoraturum sporahant.

Quod autona dicendi vim por Λrtis Rhotoricao praecepta, multiplicesque

exercitatio nos suis so daturos alumnis identidoni iactitarint, complures testantur Auctoros. Hos intor princi pom sibi locum vindicat Soxtus Empiricus, quippe qui coloris acrior III Rhetoras insectandos inrupit. Commomorat cuim lias e Sophistarum pollicitationes, easque rosollit, tum quia και καταπρο ν ρηπορπιξιν μη μ'- m α Prim H, A. Rhetoras pag. 2ni , tum Quia

sortionem comprobat exemplo Demadis, qui tametsi nunquam Rhetori eam di i , praestans tamen e socius ost Orator : quod confirmant et Plutarchus in Vata Demosthotiis pag. 848 , Francos . 1599, ct Quintilianus Institui. Lib. II. ap. 17 , et Syrianus aes Hermog Πem pag. 16, Qt Suidas hac υο ρ. Altoram

probatum. Idem pono dixerat Critolaus, Rhodius Athenodorus, aliique, quos invenies apud Quintilianum Institui. Lib. II. Cap. 17. Sod Sophistarum iri huiusmodi Arto tradenda iactantiam Plato quoquo et Aristoteles non uno iu

133쪽

Utcumquo stilom Epicurus disciplinos universas odisso dicatur, ot licol ipso poculiariter contemserit Bhol oricum; tamen iure, non iniuria Sophistas plus nimio Artem suam iactantos insociari videbatur. Enimvoro ini oratio est

ri sollertiti , non tillo riholorices arsissicio senasci tir. Dum senim tot ma gni Oiri orationes rarat Mariant, titit habens, ianimum non infori ns Des rarismΛholoricos , quam fori Molost, tit De Iahris Vtiidem primoribus alligorint ... nseque enim si sit agon ium, tis sexemplo inciam , de pace ineunda, resspi conse quis au tirlom ueri foriciam dolos, tis sciat, Vtia serie 5sermonis proco Hendum sit; quum rihesfons non sit c nos ore de saco of hel , sod solitici. Hanc porro Epicuri sontoratiam, quam divinando eXponit Gassondus De Vitia set Moris. E io. Lib. VIlI. cop. IX. pag. vo5. Frar ntiae 17 27, mirisce congruoro animadvertimus cum argumonto, quod Philodemus dudum trochai orat; id quo si Gassondus non ignoraro potuisset, suum cxplicationem Valida ration oti liquo obstanassol.

Ad qua stionem voro do Politica por Rholoricam addiscenda quod por tinet , multum qui doni disputatum est a Philosophis , niam δερ. ustica . monti here da ossot s uti videro ost apud Thoonem Sophistam P gymna

smal. pag. 346. Ot seqq. Brasim. 454 i. Atquo huiusmodi quaestio cum ti in con iungebatur, Dompo an froυi sensia D tinuus γ matur; quia apud Stoicos altera ab ultora pondebat ; quum Sapient om Do i imitatorem constitueretit, eumque ad Providontiam in Mundo rogondo a mulandam in Boi publicae administra tionem excitaroni ; uti Gosnorus, ol Spol tingius adnotarunt eX Ciceronis T ic. Cap. XXI. ot Quintil. Inst. Lib. Ill. c. 5. Iam Voro ισχυειν μεν dici λογου

ne osse sest , ait Plutarchus Vit. Cic. p. 587. Errancos. 159 1. Quaproptor fio phistae Stoicorum in scutontiam abeuntos, dum Rhetorica iuvenes imbu halit, eos quasi in pala stra ad publica munia rito obeunda se Oxor ore dictitabant: Dius rei prae coloris Vadom damus eumdom Cthaoroncusem, qui de Mnosiphilo

hereri se, et δε messentia noROtiosa, amuel us ost, set Dra D Ooluti clam eaesiaccessisno Asianis, Vtiam sesquontes cum tirlistis contianaerurit forensistis, et ab actu rerum fraiecerant meditationcm ad υorba, undo Sophismo sunta otiati e celerum aes h inc quum iam accessisset, iaci Nemueti fictim socii hcuit. V L Themis . pag. 119. Contra hos itaque argumontatur Empiricus probans cos adeo esse inutilos , inurao et porniciosos, ut ipsos et Thalos Cro tensium , ot Lycurgus Spartanorum legislator , alii quo a suis civitatibus olo cerint ; roctoresquo urbium non eloquerates , sed morigeros ac prudentos lia horo conati sint. A ersus Ahol. Lib. II. pag. usu, et seqq. Quaro ad stilsam eorum eloquentiam iransfert Tatianus , pag. 7, scommata ad Versus malosi ovitas ab Aristophane conscripta in Rhanis v. 's. Aristo totos pariter , quum in id incumboret, ut ostendoret usu potius, quam declamationibus Politicam osso odiscondam; Sophistas carpebat, quod politicos in schola sua efiiciendos sponderoni. Duo pra sortim addidit , qua quum Philodemo nostro adprimo concinant, in modium adforenda ducimus,

134쪽

scientiam esocero se Rr Ponfur So histae: Horum tamen a ministrat Nempublicam nemo ; fore ii, qui in ἘθPublica gerou Uersantur; qui qui ms i et facultate Viaticiam freti , usuque solius , quam nactatis aritaliano hos

agere Oieseri possent Iam Ue O SOPhiεtast , qui hanc facti alem sol a litia os milicentur, ab eo longissime Vi utiar abessct, ut docere Mossint; Ham Πoque quies ea sit, nec quibus in rebus Ore fur, sciunt. Ethio. Lib.

In huiusmodi hulem sententia Aristoteles Platonis praeceptoris sui Vestigiis institisso vid itur, qui Sophistam iuvenilin, divitumque εμμιτ Θον Θηρευτην,

αυσοπωλην, Oen litorem a NEVat. Immo et M his . T. I. p. 231. AHQ. Stoman. γοητην, PraeSi iam em e Vm nuncupat. pag. 255. Quare evellon histas consol o Republica, Pont. T. II. pag. 291 , noo ad eos millen los Moenes docet , MUG. T. II. p. 91 et seq. quia Sophistac υerae ricti ublicao rationem non fenent. Tim. TOm. III. p. I9. Porro Epicurus ad Rempublicam gorondam non osse ad cedendum docebat ; in qua sontentia Socratoni, Platonem, Aristololem , aliosque aut magistros , aut sectatoros habuit. Hos contra Stoici acritor hac de ro contendo

sant. Vide Cic. Do Orator. Lib. III. cap. 17, ot of O C. Lib. I. cap. 9 et 2o, Epictetum apud Arrian. Lib. III. cap. 7. Corto quid in multi eX Stoicis , uti Zono, Cleanthes, Chrysippus, quum sapientoni ad capessendam Rempublicam adhortarentur, ipsi tamen laudatam Epicuro tranquillitatem sequuti sunt ;quod ot animadvertit Plutarchus De Stoicoriam rimia arit. pag. IOZJ. Wr-- furti 1599. Porro si vorao sunt interprotatio nos, quas Gassondus in hoc Epicuri dogma soli ortor proposuit, otio por Philodemi doctrinas adprimo illustrantur. Gassendus cnim Conset Epicurum philosopho mandasso ου πολιτευε σμι

O solisti, Ut id non agerct invita Minerva; sed ad Rompublicam suscipiendam illum dumtaxat instigasso , qui actuosus sit, Dublicisque rebus gerendisici oras. Aia Lib. x. LDo f. Not. p. 82. Floron . 17 27. Hanc quoque fuisso Epicureorum sontontiam Cicoro Ortit. Pro Sextio Cap. X testatur , aiebant

m, Vaticinari, atque insanire. Quam sententiam Seneca, quamvis Epicureis insonsus , aliquo modo tuetur ; quum docet Sa ictuism magos ynodesse generihi mano, si illud erudiat, et veritatos, quas in otio per Vestigavit, tradat, quam si rompublicam administrot ; ac Zenonem , et Chry si Num maioraeq/sSo , quam Si clua issent oxercitus , gessissent honores, leges tulissoni, quas non urii cii ita ι , soci foli g nori humano fraterunt. De Otio S iensis.

Capit. XXX et De T anquilli ale animi, Capit. III. Similia habet Epictetus in Enchiritato cap. XXXI.

Quare miram non ost , si noster Philodemus , quem Epicuroum vidimus 'ra f. aes L. VOL pag. 2 , Sophistas insocietur, idque a Columna VII. ad XV usquo pluribus efficero Consetur. Ouum enim nec rorum publicarum eX Magistri placitis amore urgeretur , nec iuvontutem ad id urgendam existimaret; quumque aliunde homines Datura sua ab huiusmodi nogotiis alienos ad Oa non

135쪽

esso obnixe adigendos arbitruvetur, atque αγα ν εκα σω σην τὶ ην, borium cu-εtis ust esse Oolia latem diceret, ut ait Theodorus Prodromus in Amor ao referebat , quod Sophistae iuvenes ad rempublicam impollerent , idoneos tuo per Artem suam ossiciendos pollicerentur. Gratiae igitur ol habendae sunt quod Epicuri hac de re sententiam nimis breviter a Laertio iudicatam otati altis di raptoribus modo in bonam , modo in malam partem expositam suculenter Ot fuso in Dostro volumine explicarit. Concludit donique tractationem suam Column. XIV. iisdem pono vor

alit ea, qui ipsam habet, erit uillis , aut siMitatibus , uti ferae a fos rsere rastyiae EZ , qui jsam habol, nctyrast Q itatibus est titilis, ut Osfenilemus pag. 294.

140쪽

. . δια

ologantiam hisco institutionibus Comparatam satis gratiosiores fa oti sunt tum in curiis, tum in concionibus publicis : fortasse enim pOoticis quoque , et philosophicis disciplinis imbuti sunt.

Quaedam vero Rhetorica otiam sacit; quum enim Natura sua DO-ceat, bona multa quidem, quam diu producebantur , corrumpit

in illis , qui ea possederunt Fay r. Vot II

cAP. I. Quid praestet Rhetorica , et cur Rhetolibus pecunia detur.