Euripidis Hippolytus coronifer ..

131쪽

βαρος κακῶν απ γὰρ λομενος οἴχομαι. Oiον, io ειδον εν γραφαῖς μέλος φθεγγόμενον λαμων. XO. i, αι κακῶν Ἀρχηγὸν ἐκφαίνεις λόγον. 885ΘΗ τόδε μεν οὐκέτι στόματος εν πυλαις καθεξ δυσεκπερατον λοον

Ἱππολυτος εύνης της ἐμης τλη θιγεῖν βία, το σεμνὸν Ζηνὸς μμ ἀτιμάσας. 8 DOαλλ'. . πατερ ΙΠόσειδον, ας μοί ποτεάρας πεσχου τρεῖς, μια κατέργασαι τουτων ἐμὸν παῖod ημερα δε η φυγοι

Elnifieius, conferens Med. 1268. Phoen. 991. Iph. T. 29 I. Soph. Ed C. 1738 Ant. 828 legendunt censet ποῖ φυγω etiani in rest.

1369.

882. κακον M. 883. γραφαῖσι LRSC. μελος, PIO 1 proprie de carinine clicitur, denotat luctusSam orationem, querelam, hic et intra v. 1 Ii 3. U δ'Ἀλθε ταὐτὰν δακρύων φερων μελος 'Hμῖν ἐπ - κταῖς. pla. Atil. 1279. ταυτον

go. Doricam iOrinani recte seivavit

3IS. Flor. 885. Habet .m. 418. onat, intilis est locutio in aescia Agana.

1637. Και ταυτα τἄπη κλαυμάτων

- ηγενῆ.886. δ δ' ἐμον υ εστι στόματος Fl vitiOSe. 887. δυσεκπέραντον A. 888. Alteratim ὀλοὰν deest in A. Fl. .ase. πόλις semel in A. l. Unde pi nostro versu Scri Dendunt censet Elnasleius ago , ἰὼ πόλιq. tortasse recte. Nolui tanaen repetitiones ver Dorum tollere, memor

Porsoni non it ad Med. 157. 889. Idein senarius leviter nautatus legitur in Nostra Elecu. 25.

observante ValChennerio. 892. μιας κατείργασται l.

893. i γ' id quod Valet, ne sinas ut fugiat. Sed eclitis, ut videtur', optantis et recanti sententia est. φύγοι LaSc. et liniae naininatiui SS. φύγω l.

132쪽

τηνδ', εἴπερ ἡμῖν πασας σαφεῖς ράς. XO. ναξ, ἁπεύχου ταυτα, προς θεῶν, πάλιν. I95

ΘH. υκ ἔστι και πρός γ' ἐξελῶ σφε τησδε γης. δυοῖν δὲ μοίραι θατερα πεπληξεταί ' γαρ Ποσειδῶν αυτὸν εις Αἴδου δόμους θανόντα πέμψει, τὰς εμὰς αρὰς σέβων, DO τῆσδε χωρας ἐκπεσων, ἀλώμενος

894. αρὰ σαφεῖ intra v. 13II. ubi vide notatu. 895. νεύχου placuit alcken-

niihi tamen potius scripsisse videtur Euripicles, νεύχου ταυτα. Altera

optata si iis evenire nolit, illam1idein dicitur iis ἀπεύξασθ&ι' ut in is latonis de L. III p. 687.

linodiana cantat, et Sua ipsius Optata revocat is, ut opinor, dicitur Γυεύξασθαι miique illis alia iiD-stituit teliora, μετεύξασθαι laoc in Euripus est Medea v. 60O.' occurei quiden in isto sensu νε χεσθαι uis apud Platonena. Sed

in nostro Versu Oliva viduuam mutare palin ulla enina significatur per Ocem πάλιν, et Vim quan tali addit ἀπεύχου Sensus St, Per Deos oro te, rex, mutatis votis haec deprecatre Cod morentinus lia Dei ἀπόσχου, et in SePientiuus vitiose

896. Hoc addas exenapiis similiuni constriactionum allatis ad . 304. De αυθι significante posthac dixi supra a v. 312. Orest. 899.

σοι δε συν νω χρηστὰ βουλεύουσαει, Καν μη παραυτίκ, αυθις εἰσὶ

χρόσιμοι Πόλει ubi αυθὶ est δε- inceps. Alc. 1174. Aυθι τόδ' εσται. νυ δ' πείγεσθαί με δεῖ -πλακωνEG. et M SS. πειθου LaSC. 89p. προς pro insuper, ii Daudito τουτore, ut in id scriptorinus, ita in Tragicis usitatuna est. Oster Heraclid. 642. Μάλιστα καὶ πρός

θωύξω γε πρός In quiDus etiani exempliS, Vim suam corrigendi et auoendi exercet particula γε orest. 6I4. Μενέλαε, σοι δε τάδε λενυ, δράσω τε πρός Phoen. 90 ε δ'

επνευ αὐτοῖς ἀρας Δεινός, νοσων τε, καὶ προς τιμασμενος. elen. 965. Ἀπόδος τε, και προς σῶσον.

898. θατερα Id.

133쪽

Ἱππόλυτος οργῆς δ' ξανεις κακῆς, άναξ

ου οἶδα βουλοίμην δ' αν ἐκ σέθεν κλυειν. εα, τί χρῆμα; σην δάμαρθ' ορῶ, πατερ, νεκρόν ' μεγίστου θαύματος τόδ' ἄξιον silo

902. εξαντλεῖν βίου habet osterii Cresphoiate Fragili VII. εθνασι παῖδες Ου εμα μόνη βροτῶν, υδ'

Dcissent. Alia quidein lecti pio- ponitum in Censum Anglica Quart.

134쪽

ούπω χρόνον παλαιὸν εἰσεδερκετο. τι χρημα πάσχειν τω τρόπω διόλλυται; πατερ πυθέσθαι βουλομα σεθεν πάρα. σιγας. σιωπης δ' οὐδεν εργο εν κακοῖς' ὐ γαρ ποθουσα πάντα καρδι κλυε ιν καν τοῖς κακοῖσι λίχνος ου Ἀλισκεται.

o μην φίλους γε κἄτι ἀλλον η φίλους,

respicit cnoliasta exponit λίχνος,

επιθυμητικη, περίεργος.

Soph. Antig. 64. Sed nouis e De Dut ille cogitare de scri Denuin οὐ μην

135쪽

κρύπτειν δίκαιον σας, πάτερ, δυσπραξίας. ΘH. πολλὰ μανθάνοντες ἄνθρωποι μάτην, 92Oτι δη τεχνας μεν μυρίας διδάσκετε, και πάντα μηχανῆσθε, κἀξευρίσκετε, εν δ' υκ ἐπίστασθ', οὐδ' θηράσασθέ πω,

φρονεῖν διδάσκειν, ἐσιν υκ ενεστι νους

III. δεινὸν σοφιστην εἶπας, στις ευ φρονε ιν G25τους μη φρονοὐντας δυνατός σε ἀναγκάσαι. αλλ' ο γαρ εν δέοντι λεπτουργεῖς, πάτερ,

φίλους τε neutiquan enim otiosa est particula γε.920. ω πόλλ' ἀμαρτάνοντες SS. et Edd. sed ἁμαρτάνειν μάτην ViX dixisset Tragicus et vox άμ. lauic loco pariana apta videt tir. Recepieniendationem Mariclandi, mini consimilat similis locus Hecubae 808. Neque ne Iove Valckenuerat Hectio, de docentibus, non de discentibus locutuna esse neSen. Enimvero necesse est ut is qui alios .Varia Rrtes doceat, ipse prius db licerit. Hincialis, Valckensilerio ODSecutus, post ἄνθρωποι distinxit, et μάτην cum Sequenti Du conjunxit, unde durissima fit ver Doriin collocatio. GDoπω J.aSc. 923. ενθ' οὐκ Cod. aris. Ουδε δὲ θηρῶσθε πω Ald. 924. αἱσιν - οὐκ Ἀστὶ iobes Fl. neognis p. Stob et Xenopia.

927. o γαρ ε δεοντι λεπτουργεῖς vertenduin, non enim in oppo

turio remumstatu subtilia disputas. id est, non enim res postulat istas tuas subtiles msputationes. εν δε- οντι similiter adni Ditum est in ostra rest. 206. Med. 1274. Alcest. 829. Ου δεθε εν δέοντι δέξασθαι δόμοις. iupplent pleritin lite Viri docti καφω, neque ego DNiXe repugno incca ti eniin Poetae senarius a Valchenaerio citatus e Stobaeo, XXXVI p. 217 6. P. 143. Grol.

Ληρεῖς, εν ου δεοντι καιρω φιλοσο- φων. Rectiti tamen, ut videtur,

ab impersonali δεῖ derivantur a ticipia δέον, δέοντι. Alcest. Il 22

136쪽

δεδοικα μη σου γλῶσσ ὐπερβαλη κακοῖς. ΘH. εὐ χρην βροτοῖσι των φίλων τεκμηριον σαφες τι κεῖσθαι, και διάγνωσιν φρενῶν, 930οστις ἡ Ἀληθης ἐστιν, i τε η φίλος '

δισσάς τε φωνὰς πάντας ανθρώπους χειν, την με δικαίαν, την δ', οπως τύγχανεν ως η φρονουσα α δις εξηλέγχετο προς της δικαίας, κοὐκ αν πατωμεθα. 935 III. Ἀλλ' η τις ει σον υ με διαβαλων χειφιλων, νοσοὐμεν δ', οὐδεν οντες αἴτιοι

χάρις. rel. Schaeter ad Bos. Ellips. p. 200. λεπτουργεῖν statuit Valchenaetius lena sere notare ac Aristoplianeum λεπτολογεῖν ub. 32O. Simileui qui leni locutionem naue Noster in Med. 1O77. Πολ- λακις δη δια λεπτοτερων Mύθων εμολον. Enaendam lassit at clandus οὐ γαρ ε δεοντι λεπτουργεῖν, quod vulgato deteritas.

929. Vertit Grotius in xcerpt.

P. I 8. Debuerat esse certa iam comini nota Disci inlinat V nitentium, unde agnosceres Quis vertu set, quisve sublesta de Valclζ-enaerius huc respeXisse pittat Ciceronem de Amicitia c. 17. gerebatur, petod omnibus in rebus homines diligentio res essent ut capras et oves, wo quisque haberet, dicere poSSet anticos uot haberet non posse dicere et in illis uidem parandis adhibere curant, in amicis eluevctis negligentes SSe nec habem ovas gigna, Edam et nota' quibus eos, qui ad amicitiani essent

idonei, dicarent. 932. δισσας δε vulgo δισσάς τε Valch ex Codd. A. l. 934. Vide supra a v. 643. 936. λλ' εἴ mi Lasc. Ald. Sed recte anterus ἀλλ' ἡ τις, quodexni Dent mem Dranae, quocique Scholiis tuetur MariclanduS, monens cuin intem ogatione legerulum et sic pii leni in β' essi Musgravius, et Briinckius Valehendemus auten revocavit αλλ' εἴ se, et delendo δ' post νοσουμεν, rigidam effinxit sententiam. Intem Ogandi formula est αλλ' u supra v. 861. on. 768.

κακοῖς ἐρει κακά, Sophocl. Electr. 879. et alibi.

verias, an amo inmering tolio an nos si alliuiuν νοσεῖν apud Tragicos saepe licitur de iis, qui

137쪽

ε τοι πεπλσγμαι - σοὶ γαρ εκπλησσουσί με λογοι, παραλλάσσοντες ξεδροι φρενῶν.

ΘΗ. φευ της βροτείας, ποῖ προβησεται, φρενός. O Oτί τέρμα τόλμης και θράσους γενησεται ει γαρ κατ ανδρὸς βίοτον ἐξογκώσεται, δ' στερος του πρόσθεν εις περβολην πανουργος ἔσται, θεοῖσι προσβαλεῖν χθονι αλλην δεησε γαῖαν, ἡ χωρησεται 945mes quoli Dei, vel insortunio, vel periculo alborant.

Supra 342. erc. F. 1108. quod notavit alch. εκπλησουσί με LinSc. qui contra in vitio duplicat re in

γενησεται V. 941.

939. Vertendunt, verba Me mrantia extra seden et fries rationis: sive delirantia. Citat usgravius Ρlatonis Tirnaetii p. 1040. D. ed

γενεάν. 943. του πρόσθεν εἰς περβολην.

hujus constructionis exeimplum clauuΝoster in Fragni Autolyci apud Allien X. p. 13. D. πῶς γορ,

ολβον εις περβολην πατρός Citat Valetc. Anaxilam Atlaenaei XIII. p. 558. . ubi de aeretriciDus dicitur, T. γἀ n δράκαιν' ἄμικτος, χίμαιρα πυρπνόος, 'M Xάρυβδις, τρίκρανος Σκύλλα ποντία κύων, Σφιγξ, δρα, λεαιν εχμνα, πτηνά θ' ἁρπυιῶν γενη, Εἰς περβολην

uni sententia nostra loci uvis comparabit orat Carin III. i. 46. Mas parentum, pejor aut tulit Nos nequiores, io datur Progeniem vitiosiorem. περοβλην

138쪽

τους μη δικαίους και κακοῖς πεφυκότας.

σκέψασθε δ' εις τόνor, στις, ἐξ ἐμοὐ γεγώς,

ησχυνε τἀμα λεκτρα, κἀξελεγχεται προς της θανούσης ἐμφανῶς κάκιστος ων. δεῖξον δ' Ἀπειδη γ' ις μία ἐληλυθας, 95Οτο σον πρόσωπον δε- εναντίον πατρί συ δη θεοῖσιν, ς περισσὰς ων νηρ, ξύνειν σύ σώφρων, και κακῶν κηρατος ου αν πιθοίμην τοῖσι σοῖς κόμποις εγὼ θεοῖσι προσθεις ἀμαθίαν φρονεῖν κακῶς. 955

948. LaSe. νεκτρα et in V. 594. πυθοίμην.950. Valchenaerio placuit us- graVu coniectura εληλυθα. utavit ille nesea signiticasse Netando g dea mihi ait piacussum contraZi, tecum collocutus, tia tanto Sis Melere contaminatus. Sed noc ninais argutium, et a ragici nosti sini-plicitate Di1Ori'enS.

952. Istic respexit Eustathius ad Il. Δ. p. 484, 15α369, 14. λεγει

δέ που και ὁ Εὐριπίδης επι παινωτο Περισσὼς ων ἀνηρ, αντὶ του μόγας, πολύς. conferen περισσὰς Ἀριστείδης, περισσὰς την σοφίαν.

Enimvero ille lictius fuit περισσὰς, via prii lentiεi, Pietate, uStitia, vel alia quatilbet re honiiuis niOGhina

excederet. Ita pie nunc in Oiani iniunc in malam partena, pro mente loquentis, vox accipienda est vid. Supra V. 447. 956-7. Vulgo δη νυν αυχει, metro Pessundato. νυν encliticiina reposuit alch. καπηλεύειν PI Prie cauponari, inde etiam denotato estum aliouem fraudulentum eXercero. Cuna accusativo in scii.

λευσειν μάχην. O in1ilatii est, ut videtur, Ennius apud Cicer de Otiic. I. 12. Nec cauponantes e lum, sed Delligerantes, Ferro non metro vitam cernam utriqM. deni significant καπηλεύειν μάχην et cauponari Delitran, scit to mahe war againsul trade Ennii locum cum Escnyleo contulit Stanteius post G. Caiater. ov. Lect Plato in Protagor P. I9. C. de Sopli istis,

139쪽

Βάκχευε, πολλῶν γραμμάτων τιμῶν καπνοῖς, ἐπει γ' ληφθης. 'ους δε τοιούτους γω

αγαγόντες κατα τὰς πόλεις, και πωλοῖντες, και καπηλεύοντες τω ἀειε πιθυμοῖντι . . λ. Vertas ille in

και δι' ἁφ. . . . et victu illo tuo eae cibis inanimis consitante, hominibus fraudem aesto. De voce καπηλεύειν Sequentia notavit Blonisi elusius. Merodot. I. 155. πρόειπε

δε αὐτοῖσι κιθαρίζειν τε καὶ ψάλλειν καὶ καπηλεύειν παιδεύειν του παῖδας, καὶ ταχεως σφεας, ω βασιλεῖ γυναῖκας ν ἀνδρων φεαι γεγονότας.

i Ochi in ex Heri, toto protilli Glitius ad D. Pauli p. II. Or. H. 17.Ρlura chleusnerus in voce. Sed instar omniunt magnus entleius Seruio et pontopeTV, P. 3. H. 'ΟDservat claOliast hic tangi ΡVtnagoricos, aliis cariti uti ani- Inanti uni abstinebant. Ad laocoonei institutum respexit Horatilis Λrt. Ρoet. 391. Sylvestres homules sacer interpresque Deorum redibus et ictu foedo deterruit Orpheus. Institutis autem Baccnicis, Omliteis, et vinagoricis eadem perhibetur origo suisse cuius rei testen citat Vulcheuaerius emutatuni II. 1.

iiDi voces uncini inclusas in textu reponendas e Coo censet Vir doctissimus. In Apollodom olui lena leotimus ευρε δε ρφεοῦ καιτῶ Διονύσου Ῥυστηρια a il3. q. G. p. 17. li σίτοις conjecit ius- gravius ηθος, alch συ τοι Credit sane Vir eruditus Duart. Rev. viii. p. 224. ni respicere Oetnm τους ρφεοτελεστας, quos incantandi ac itivitiaiuli artes in Graecia Xeriacuisse constiti ex neophrasto Xa- ρακτ. θικ. 6 Consene possis

αντὶ του περι ηοενος και κενων

πραγμάτων. Idem Scholiasta ad

φαίνει και σκιάς. ibi panheinius

alteri Soph. Antig 1169. ἐὰν δ' ἀπῆ

959. Valchenaerius citat loca quae lana, in lituus ἐληφθην signi

140쪽

ψεύγειν προφωνῶ πασι θηρεύουσι γαρ 960

σεμνοῖς λογοισιν, αισχρὰ μηχανωμενοι. τέθνηκεν δε τοὐτό ἡ ἐκσωσειν δοκεῖς; ε τῶδ' λίσκει πλεῖστον, es κακιστε συ. ποιο γαρ ρκοι κρεισσονες, τίνες λόγοι, τῆσδ' ἄν γενο ιν αν, στε, αιτίαν φυγεῖ 5 μισεῖν σε φησεις τηνδε, Ἀαι το δη νόθον τοις γνησίοισι πολεμιον πεφυκέναι κακην α' αύτην ἔμπορον βίου λεγεις, ει δυσμενεια ση τα φίλτατ ἄλεσεν.άλλ' ς το μῶρον ἁνδράσιν μεν ου ἔνι,

960. προσφωνῶ J.RSc. 962. εκσωζειν. Od. . ut e Γ-Herunt Musgr. et Brunck. Sed melius videtur εκσωσειν, in quo consentiunt L c. id et cetera Codices praeter Flor mi haDet

966. Aldus μισεῖν γε, et mo τοῖς γνησιοις σου, UtriImHU CODI pie. Recte enteiidavit anteriis, cujus conjecti iras Oniimnant Lascaris et

969. ἁ φίλτατα irequentimat Εiuripides, ut denotaret pareMem, conJugem, vel tiberos De marito

dicitur in Herc. F. 515. Ω πρεσβυ,

Ψυχῆς, σωσας aliis orsan inagis artiserat Valet enueri litterpretatio, qui τὰ φίλτατα lii et in Alcesti stoc exponit per ipsan vitam. A. et Fl. η δυσμενεία. 970. id Stipra v. 640. et ib.