장음표시 사용
91쪽
φονίοις θ' ὐμεναίοις, Ἀλκμηνας τόκω Κύπρις ξέδωκεν. τλάμων μεναίων. 555ω Θηβας ἱερον ἁντιστρ. β .
τεῖχος, es στομα Διρκας, ξυνείποιτ πιν α Κυπρις io ερπει 'βροντα γὰρ ἁμφιπύρω τοκα δατὰν διογόνοι, Βάκχου 560
νυμφευσαμέναν, πότμωφονίω κατεύνασεν.
recepit Briinck. Ailiculun vero retinencium esse dicavi. In ostri Hecu D. 1O67. Occium Baκχαις A SOD. vid. Herc. Fur. 1122. ALδo Βακχαν interpretantur Furiam. Ceteritin conteras ostri Suppl. 10IO. προσεβαν δρομάς ε εμῶν
etini Heathio. id infleti 1458. 558. Hic versus in editioniDusnienni praecedentiDus sic divisus est; Συνείποιτ υ ἱoν Ἀ Κύπριζερπει ut i metra Stroplateis male Iespondent. E O Vero, Oritin Ver-Doriini leviter innautato, contraxi in unium VerSuin, ab Hephaestione
appellati in Pindaricum Hemdecasyllabum: tales sunt v v. 554. 568. et simpniciis noste 549. Vid. Heptiaest. c. XIV. 46. P. 79, 10 et
Brtinet this, quo inelia antist pnica si Di in viceni inelius reSPOndeIent, edulit in v. 553. μεναίοισιν, et in
ευνασεν, Mi Piolnmilitei' dixitentui Euripides ecim. 477. Q/Zευ ἀμφιπυρω Κοιμίζει φλογμω Κρονίδας et waoad Signiticationeni nihil mitemini κοιμά et κοιμίζω. Malim vero legere κατακοιμa, et in Strophico μεναίοις retinete, ut vel sus sint Ionici maiore, qui ocantur, Hipponaclii, quales V. 531. 36.
92쪽
ΦΑΙ. σιγησατ', ω γυναῖκες. ἐξειργάσμεθα. 565XΟ. τί δ' ἐστὶ, Φαίδρα, δεινον ἐν δόμοισι σοῖς;
ὐ δυσταλαινα των ἐμῶν παθημάτων. io Xo τίνα θροεῖς αὐδάν. τίνα βοας λόγον;
μάθω, et μάθω σαφεστερον. 568. τα μέντοι ' φροίμιον κα ν
183. T με δυσφημεῖς φροίμιά or
93쪽
ἔνεπε, τίς φοβεῖ σε φάμα, γύναι, φρένας ἐπίσσυτος
ΦAI άπωλόμεσθα ταῖσδ' ἐπιστάσαι πύλαις, ἁκούσαθ' Io κέλαδος εν δόμοις πιτνε XO. συ παρὰ κλεῖθρα σοι μέλει πομπίμα
Ἱππολυτος, αὐδῶν et νὰ πρόσπολον κακά. XO. ιαχὰν μεν κλύω, σαφε δ' υκ εχ γεγωνεῖν πα
oinrubus Tragicoriun Scriptis e saepe in nusquam vero IOC leti Oium gentis requentius, quam in nostra tabula usurpavit Euripides. Vide notata supra ad v. 363. vide etiani V. 811. et se l. Neque haec metrorum ODsematio Imrsus inutilis est, si 'iuleni in refutantur Conlecturae, quae Versuun legiDus officiunt quales sunt Heallati φημα, - γυναι V. 572. Bra1nelia ἐπίσυτος, v. 573. Valchenaemi εννεπε δ λυνεπε μοι V. 579. Hic versus legitur in X. n. 133. 573. Perperam manerius πί-συτoq. Si in Senam ἐπίσσυτος, AEgela Agani. 896. Valck monet
nunquan erat itulit n. εμολον StBOristus VerDi, cujus praesens in usu non erat. πομπίμα φάτις δωμάτων exponi Schol. - των οἴκων προ-πομεν φωνη H. πομπίμων. 579. Vul Ἀννεπε μοι. Utraque sorma raoicis usui pata est Sed ni alterani metruna stagnat. Sic in Bacon. 104 1 legendiana Eνεπε μοι, φράσον τινὶ μόρω θνησκει ut i
94쪽
διὰ πύλας μολεν ἔμολε σοι βοά. ΦAI. και μην σαφῶς γε την κακῶν προμνηστρίαν. 485την δεσπότου προδουσαν ἐξαυδα λεχος.XO o εγὼ κακῶν. προδεδοσαι, φίλα. τί σοι μησομαι τα κρυπτὰ γὰρ πέφηνε, διὰ δ' λλυσαι,
cerie dicere haleo petanan via veneris foras elamor. Mase vulgo Editum erat tetra Nilum est profecto valci cenaeri in mentem venisse
γεγωνον τ οπα nunc Vero Secutus
Briinclitus versus scripsit Euripideis
1026. Soph. Ed Col. 212. et alibi Verierint ostrates to
tsi alta et clara voce loqui: Quod issi istrant Dorvillius illic Vann. p. 150. Mering ODserV. P. M.
nuptiaru In conciliatriae Anglicea malchinnalcer exponente Hesy-
φίους η νυμφας similiter explicat Pollux III 3I. In hoc sensu VOX usurpatur a D Aristopnane, u D. I. E ου' φελ προμνηστρῖ ἀπολεσθαι
μητερα. adent postea liceDatur προξενητρια testante Scitolio in Aristopli. iiD. ouod exscripsit Surela s. προμνηστρι- In nostroversu metapnorice dicitur malomineteonciliatriae. Ceterum DServat Valckenaetius ad Deocr. Adoniag. P. 196. multa vecta in I PIA destinentia prae Dere Comicum, Guae nusquam aliut reperias; et existinant haec fuisse in sermone uolusia usitatas occurrunt uidem in
529 537. νυμφεύτρια 056. συν- θεάτρια in Fragm. IM. Polluc. X. 67. et quae lana alia. Nec desunt apud Tragicos exeimpla narum torni una, licet triora. Extat πενθητρια intra 805. ἀγύρτρια aeScit. Agam. 1282. φαβρύντρρα Cnoepta. 757. εὐνπρια Soph. Trach. 24. θηλάστρια ira τροφὼς et μαιεύτρια pro μαῖα citantur e Sopnoctis Alex-aiulro in Lex. S. Sangerim. Vi l. Brinae kii Lex. Sophocleunt. 587. φίλαν T. μνησομαι A. 589. oteris duplicem Dochmiacuin ilicere, nautando I Iεφηνεν τἀκρυπτὰ, διὰ δ' ἰλλυσαι set nihil Opus St, Siquidem Deinistaenia
junguntur Corrigit Seidleriis iu
95쪽
ΦAI. ἀπωλεσεν χιπουσα συμφορὰς εμὰς, φίλως, καλῶς δ' οὐ, τηνδ' ἰωμενη νόσον. Xo. πῶς υν. τί δράσεις, ω παθούα αμηχανος ΦAI ου Οἶδα, πλην εν κατθανεῖν σον τάχος 595των νυν παρόντων πημάτων ἄκος μόνον. III. - γαῖα μῆτερ, ηλίου ἀναπτυχαι,οίων λόγων ἄρρητον εἰσηκουα οπα. ΤP. σίγησον, ω παῖ, πριν τιν αισθέσθαι βοης.
592. Participium praesentis ἰωμένη conatum exprimu ut λύουσα Phoen. 79. θάπτων et ouίζων Suppl. 505. Versum vulgato cerie minus numerosum prae Dent . Ρ.LaSc. Φίλως μεν, οὐ καλῶς δ' ἰωμένη νοσον quem Pa ODavit alchen- aeritis, recepit manckius male, ut opinori Eleganter enim supprimitur μεν, ut in Androm. 584. Δρα ευ κακῶς δ' υ. Orest. 100. ρθω ελεξας, o φίλω δ' εμο λέγεις. Citat Scholiasta priverDium Εἴνοι ἄκαιρος Οὐδεν διαλλάσσει εχ- θρας haec VerDa videntur mutataeSSe n senario apud Apostolium
διαφέρει, Piem inter Fragmenta Hippolyti Καλυπτομενου inn erito insemieriant Euripictis Editores. Vid. Porson Suppl. Ρraei ad Hec P. XiX. 594. πῶς iὐνοῦ τί δράσεις; mae vecta vcnoant etiam Versum Hep.
870. Non sere potest tersoniconjectura, cui patrocinatur alci enaerius οἶσθ' ουν τί δράσεις talena enim formulam nescivit Euripides. Haud infrequens est οἶσθ' υν
δρῶσον sed et illud a nostro loco
pirarsus esset alienum. τί γουν, τί
δράσεις Conditor X. Π 609 1836. mi et duos se l. v. adhibet. 610.
narii initiunt habet oster Suppl. 943 Ion 311.597-8. Leguntur in X. Π. 226-ΠΗuc respexit ustathius adest. H. P. 679 49m 551, 12.3Xponen ηλίου
ἀναπτυχαὶ, του ἀναπτύσσοντος δηλαδ τα εν σκότω. esychius άνα-
πτυχαὶ ἀνατολαί Sic Ion 1446. λαμπρῶς ιθέρος ἀναπτυχαί. iusdem generis est metapliori in Ρnoen.
96쪽
III. O μη προσοίσεις χεῖρα, μηδ' ἄψει πέπλων TP. προς σε γονάτων, μηδαμῶς μ' εξεργάση.
vavit alckenaeritis vocem γένυς in forinulis adjurandi nusquana adnubem. Coqjectu ipse Valclc. τῆσδε δεξιῶς, quod recipiendum esset, niSit en se maDeret vulgata lectio 'ης σης . in qua consentiunt Omnes
nectere signiticat. Contrario erirare Valchenaerius ex , tuo Duc Codd. edulit προσοίση Legitur etiani tu Bacch. 343. οὐ μη προσοισεις χεῖρας Cur notan interro andi in hac ditione addi letini, dictuna est Supra ait v. 213. 603. Porsoni Adversaria indicant sequentia Euripidis loca, in misi Dus eadem adhil etur GDtestandi io mula, is hic et Supra v. Ol.
Phoen. 951 1708. Med. 328. Hippol. 6IO. 12. AlceSt. 673. Androni. 893. Suppl. 279. Iph. A. 1243 Iph. T. 1075. Troad 1042. Hel 1257M .P. In his omni Dus
exeniplis pronomen σε inter praepositionen et noliten inseritur in PieriS ille serDulia αντομαι. Vel Ἱκ- νουμαι, vel tale quiddtam supprimitur ut etiana si pra v. 505. Addas
Alcest. 111 9. Sophocl. Ed Col. 250. 1333. Trach. 436. niloci. 468 Apollon Rhod. III. 985. ubie S. edim Brainclitus pia
Imoren in trutiDus saepe inritati sunt Latini. Exempla da Dunt Terent. Andh . III. 3. 6. Per te Deos oro, et nostram anticitiam, treme I Dissi V. I. 5. latiliis Menaechm. V. p. I. Per ego te hinc genua Nestor. Vir gil. D. X. 369. per vos et fortia facta, Per ducis Evandri nonien,
depictaque bella,-Fidue ne pedibus. TiDuli I. 5. 7. III. I. 15. IV. 5. 8.Liv. XXIII. . Per ego te, inquit,fli, ecunquejura liberosjunguent
parentibire, precor IcESOPIe, ne mite ora patris face re et pati omnia infanda relis Deitule olim e licterum εξεργασει, alchenaerio incaute ODSecutus, qui verDum eSSe tituruinstatuit. Postulatur Sula unctivus, ut intra 6O7. ὁρκους μηδαμως τιμα-σης. εξεργάζεσθαι est perdere, ut διεργάζεσθαι intra v. 609. NeSyclitus haDet ξεργάσει διαφθείρει. ubi legenduna censuit usterias δια- Ψεῖς. aut si ad nostrum VerSum
97쪽
III. τι , εἴπερ id φης, μηδεν εἴρηκας κακόν; ΤP. ο ὐθος, ῶ παῖ, κοινος ουδαμῶς δε. 605 III. τά τοι κάλ' ἐν πολλοῖσι καλλων λέγειν. I P. τεκνον, ωρκους μηδαμῶς ἀτιμάσης.
respexit glossa, ξεργάση διαφθε 6O8. Ob hanc sententiam, Hippolsi persona plane in liWilana, et a ipso imox repudiatam, Eum putes saepius in Aristopnanis Oinoedus exagitatus est: vule Ican. IO2. 147 1. Tlies inopia. 275. iiii et inpietatis crimine, inluniam e in Suasor, a Hygiaenonte quodari in jus vocatus, teste Aristotele lietor. III. c. 15. Ω.σπερ υριπίδης προς
tentiam lainen defendit et plodaniniodo laiulat Cicem de ilic. III. 29. Quod ita Iuratum est, ut lenSconcmeret feri oportere, id servansim est: quod aliter, id si nonfeceris, nudium rat peUurium. Non enim alnim jura re pejerme est sed plod eae animi tui sententia Θιraris, ic t verbis concipitur more nostro, id non facere, peUurtium rat. Mite enim Euripides, Iurirrulingua, mentem injuratam gero Ad nunc versiun respexere lato Tneaeteto P. 154. D. 3mposio P. 199. A. viditis Heroid. XXI. 135. Quin jura mens est nil conuuravinius illa: Illa deni dietis addere sola potest. Lucian. Ut Auci. TOna. I. p. 549, 59. Athenaeus III. p. 122. . dant Scholiasta Armstophanis ad uti uni lii Ranariam locunt Euslathius ad Il. Δ. p. 443.37 337, 28. comparansmontem-Cum 'κων,εκοντί γ θυμω et ad Il. T. p. li 75, 29 1239, 16 Suulas V. ἀνωμοτος Sophoclis Scholiasta ad oed C. 233. u D δμωμοκεν.6IO ἀπεπτυσα, respuo. legitur in ostri HecuD. 1266 oph. Taur. 1161. Aristopla Pac. 527. SUP- preSSO, ut Dic, λόγον et μυθον.Ρlenius in ph. Aul. 874. Πως:
videtur Plautus Asinaria I. 1. 26. Tepete hercle obsecro, ut quin locutus
coriicio legendum εστ εμοὶ φίλος.
98쪽
TP. ξύγγνωθ' ἁμαρτεῖν εικος ανθρωπους, τεκνον. III. - εὐ τί δὴ κίβδηλον ἀνθρωποι κακον,
γυναῖκας εις ως λιου κατωκισας
ει α βρότειον θελες σπεῖραι γενος, Ου εκ γυναικῶν χρῆν παρασχέσθαι τοδε' αλλ' ἀντιθέντας σοῖσι εν ναοῖς βροτοῖς
χαλκὸν, ὁ σίδηρον, η χρυσου βάρος,
παίδων πρίασθαι σπερμα, του τιμηματOS
611. μαρτεῖν δ' εικω ἀνθρωπον X. II. 17. ἀνθρωποι Flor quae syntaxis est intra v. 1431. νθρωποισι δε οεων oi δόντων, εικὼς εξα
612. κίβδηλος proprie de nummo adulterino dictum erat, teste Hesychio v. κίβδηλον, κιβδηλιωντας, ubi legitur εστ δε Κιβδηλὶς εν τοῖς μετάλλοις σκωρία. In ista signitiucatione Ostro usurpatur in ed. 516 ' Ζευ, τί δη χρυσου μεν, OS κίβδηλος , εκμηρῖ ἀνθρωποισιν
sus 612-8. habet Stobseus Norat. in Setinone cui Titulus Γυναικων Ψόγος LXXI. p. 432, 5 I. P. 309. Grot duos priores Dio Chabsost. Or. LXXIII p. 642. A. 614. Conserendus est oster Med. 573. χρῆν ἄρ' ἄλλοθεν ποθεν
616 Ἀντιθευτα Ed prima Si Dael; aae et mox nRDet πόσιν πρίασθαι. Huc respexit Lucianus Amor. Tom. II. p. 439 19.6 17. Alio or ne quem praeDent duo Codd. A. . haec verosi dedere Valchen et Briinck. η χρυσὰν, σίδηρον η χαλκου βάρος Sed vulgatuna praetulimus, quia in talinus enumerandis ad rariora adscendere solet oretitio ut in Sch. Prom. 511. αλκον, σίδηρον, ἄργυρον
618. του τιμηματος της ἀξίας, pro restimatione justi retri. ἀξία, the alue ut in Xenopn.
Memor. I. i. 11. καίτοι τό γε ιμάτιον, η την ικίαν, u λλο τι, ν κεκτησαι, νομίζων ἀργυρίου ξιον ει ναι, i δεν ἄν μη τι προῖκα οἰης,
99쪽
ναίειν ἐλευθέροι , θηλειῶν τερ. νυν δ' εις δόμους μεν πρῶτον ἄξεσθαι κακον μελλοντες, ολβον δωμάτων κθύομεν. τούτω δε δῆλον, ως γυνη κακὸν μέγα προσθεὶς γαρ σπείρας τε κἀκθρέψας πατηρ
ciλλ' υδ ελαττον της ξίας λαβων. Briulaeus inmisceli. IV. 15. male interpretatus est, pro cenSu antplia trudine. 62 l. mprie dicebatur ἄγεσθαι γυναῖκα ducere Xorem: Olennem igitur inrasin adniDituriis Mip-POlytus, κακὰν Ira γυναῖκα, indignationi suae obsecutus, intulit. Non iniiceti sunt versus, qui SuSarioni, Conaicorum principi, adsignantur:
κακου. Convitiis, quibus in hacorratione niuite Drena sexum lacessit Euripules, festive respondet Chortis IIulieriina apud Aristopnanem, Tnesmopla. 786.
622. λβον δωμάτων κτίνομεν nactenus exiiiDent editiones, pessiimonteiri vitio: κτίνειν enim Secundana necesSari eo ipit. εκπίνομεν, MIOd conigere Oluit tersonus, nullisco intendatur exemplis, et a Tragoediae indole respuitur. ΜusgraVueniendatio, κτίομεν, loci sententiae non conVenit Lectio quan nos conjectura de linaus, deDetur cliOliast se explicationi, πρῶτον μεν την θυσίαν πὰρ κακου δίδομεν. vuletur
igitur ille in suo Elimpidis exeinplari legisse εκθύομεν. xlnt O COII1- posituni in rest. 188. Cyclop. 371. 623. τούτων δε lor. 624. Haec attigit Eustathitis ad Il. I. p. 742, 56m 639, 24 agens de diversa significatione vociuna
εδνα et φερνη. aDet Rutem προθελ frequens est haec contusio, obsinailitudinen scripturae προξεὶς et προθείς. Vid. V. 384. 432. 14.
καὶ θρέψας vulgo sed prieferenda videtur lectio Codicunt . D. κάκ- θρέψας. Contermed. 1346. οὐ
Addit Vir doctus Quart. Rev. Ol. viii. p. 222. Aristopli. ac. 628. ην εγὼ 'φύτευσα κἀξεθρεφόμην. lat.
Criton. 13. μεῖς γάρ σε γεννησαντες,εκθρεφαντες, παιδεύσαντες.
εἰ γυναῖκες εσμεν ἀτηρὰν κακόν Cuna tamen nihilieres quater intra tantillum spatium an dictae esSent κακον, ulterana Voceu , quae non nullus Eiuripidea est, praetuli. Viol. Med. 232 Παντων δ', et εστ ε -
100쪽
o δ' υ λαβων τηρὸν εἰς δόμους φυτὸν
γεγηθε, κόσμον προστιθεις γάλματι
καλὸν κακιστω, και πέπλοισιν ἐκπονῶῖ,
δύστηνος, ολβον δωμάτων πεξελων. εχει δ' ανάγκην, ωστε κηδεύσας καλοῖς 63ο γαμβροῖσι, χαίρων σωζεται πικρὸν λεχος 'η χρηστα λεκτρα, πενθεροῖς δ ανωφελεῖς, λαβων, πιεζει τἀγαθω το δυστυχες. ραστον δ' τω το μηδεν Ἀλλ' νωφελης εὐηθία κατ iiκον δρυται γυνη. 635
stalli ad L. B. P. 170, 7 128, 48. 629. Hunc versuta sorsan mitti politisse censuit alel ennerius. 631. Proprie γαμβρὰς erat arati, πενθερὰς UXOri cogitatus quod monuit Iul. Ρollux IlI. 31 addens Ilaec Onain a Oeli coniuSu SSe. Eustatilius etiam ad Il. . . 572, 44m 435 19. hunc locunt ulvocat in exenaplum inutalse significalionis:
Idem nolat, tu i Empus apud Sophoclen Geontena, mai uxoris frater erat, γαμβρὰν Statilia appellat.