Euripidis Hippolytus coronifer ..

71쪽

oυκ ἔσθ' ποίω φαρμάκω διαφθερεῖνεμελλον, ωστε Οἴμπαλιν πεσεῖν φρενων. λεμ δε και σοι της μης γνωμης δόν. ἐπεί μ χρως τρωσεν, ἐσκόπουν πως

κάλλιστ' ἐνέγκαιμ' αυτόν. ηρξάμην μεν υν I95

pressit Euripides inaras n. Erecllaei apud Clem Alexandr Strona VI.

Op et D. 11. υκ ἄρα οἶνον ηυερίδων γενος, ἀλλ' ἐπι γαῖαν Εἰσὶ δύω

389 sis'rn vulgo sed την ΗΟ-naeti clioliast. Venet ad Il. A. 1O4. Pro γράμματα SS. A. B. πράγματa. Sed γράμματα Eustathius ad Il. . p. 723, 15m 613, 24 citans in exeia luna Atticae bullaXeOS, qua pro enainini duali Dus naasculina, in aniculis praesertim et participiis, adniDentur. raeivit Ηο- naenis l. o. 455. iiDi πληγέντε κεραυνί de Iunone et inerva dicium est. γράμματα legerat etiam Menander AtDenaei XIII. . 571. E. qui ostratin inlitatus St, OD- sei'vante alchenaerio. Sensus est; Misero utrius ete occatio ceria GSet, res diu non rasdem literis, id est,

390. Vulgo φρονουσ. Sed προ- γνοῖ e Codice A. edideriint Mus- gravius et Brunckitis. 39 L. διαφθείρειν significat abolere,

hic vero usu imetaphorico, oblivisci. Eodeni Mulo usurpatur διολλυναι,

ci δεῖρ' ἱκόμην. Contra σωζειν est recordari in Helen. 274. σώζεσθαι Suppl. 16. A δ' ἄν μάθη παῖς, ταυτα σώζεσθαι ψιλεῖ Προς γηρας. Sopia Tracta. 684. et lini. Vid. Porson Suppl. raei ad Hec. p. xxxiii.

72쪽

ε τοὐδε σιγαν τηνδε και κρυπτειν νόσον.

γλωσσ' γαρ οὐδε πιστον, η θυραῖα μεν φρονηματ ανδρῶν νουθετεῖν πίσταται,αύτη δ' ὐφ' αὐτῆς πλεῖστα κεκτηται κακά. το δευτερον δε την ἄνοιαν ευ φέρειν, 400τω σωφρονεῖν νικῶσα, προὐνοησάμην. τρίτον δ' Ἀπειδη τοῖσιδ' υκ ξηνυτον Κυπριν κρατῆσαι, κατθανεῖν ἔδοξε μοι κράτιστον χυδεις ἀντερεῖ βουλεύμασιν.

ἐμοὶ γαρ - μητε λανθάνειν καλὰ, Os

μη αισχρα δρώση μάρτυρας πολλους χειν. το δ εργον δη, την νόσον τε δυσκλεῶ.γυνη τε προς τοῖσδ' υ ἐγίγνωσκον καλῶς,

397 . Ha Det Sto Detelis XXXVI. et ρύω Atticis in usu erant, vide P. I 6, 2. Grol. p. 142 optime orson una ad Phoeniss. 463. vertit Giolius Non nullam habere 404. βουλευμάτων Hor.

cordi quin scit alieno dare, Suis liabent riuatuor Codices, recte: laboret ipsa mun semper malis. an haec est Attica plusquani Per-40O Ovidii Ρhaedra Hemid. IV. tecti Orana: quod monueriint On - 151. Et pugnare diu, nec me sub nes fere veteres Grai matici. . Permittere meti pre Certa fui, certi m naulta loca ubi iiDramomun inscitia Muid haleret amor. τὶ δεύτερόν τε invexit . communes Orenas 3δειν, Codd. A. l. πεποίθει c. im . correxerunt 402. Vulgo τοῖσιν T lusi post Viri docti. . De nae re constitas Breuiclitum τοῖσιδ' quod extat in Da vesium misceli. Crit. l. 23O. orest. 1123. Meraclid. 968. ian Ρiersonum ad Moerin p. 173-4. lena correctionem adniDuit Orso 408. γυνη δε linus o lex Maecnus Medeae v. 1292 ota δ' pro verna, eathio et Mattilando male τοῖσιν reponenduin est in ostri intellecta, interpretatus est alch. Ιpnig T. 747. et ali Di id inir. Proeterea Peto et me probe noveram ad . 139Ι De omnis νύτω et esse muliereur, rem omnibus discipύτω, Pae Pro Ouiui tuus ἀνυ Suni Stimilis est Creusae querela

73쪽

ητις προς ἄνδρας ρξατ πιισχυνε ιν εχη Alo πρώτη θυραίους. in δε γενναίων δόμων τόδ' ηρ ε θηλειαισι γίγνεσθαι κακον. ἄταν γαρ αἰσχρὰ τοῖσιν σθλοῖσιν δοκ', η κάρτα δόξει τοῖς κακοῖς εἶναι καλά. μισῶ δε και τας σώφρονας μεν εν λόγοις, AI 5

λάθρα δε τόλμας ου καλα κεκτημενα ς' ci πῶς ποτ ω δέσποινα ποντι Κυπρι, βλεπουσιν εις πρόσωπα των ξυνευνετῶν, οὐδε σκότον φρισσουσι τον ξυνεργατην,

ταῖς κακαῖσιν αἴ ci θαι μεμιγμεναι

Μισούμεθ' oυτω δυστυχεῖς πεφύκαμεν. alchenaerius protulit satis nota quae lana Tragicorun loca, in dii Du μῖσος, μίσημα, στύγος, et στύγημα deperSOnIS scuntum Med.

θρώπων γενει. Opta. Electr. 289. Ω δύσθεον μίσημα. HoruIn lutem ratio ali lii in tuni diversa est sinailis est constructio in Heliodor aethiopic. I. . Om. ΙΙ. . IO8. l.

οὐσα, πρῶγμα ἀστάθμητον, καὶ oξείας ροπa εφ' κάτερα λαμβάνον De Oiistriictione supra dictum est a lv. 304. 409. ωστ πιλοιτο membraniS, ut vi letur, tacite edtulit Briinckius: sed proculilii Di recte se a Dei eoλοιτο nulli allicula, cum Optativo in initio sententiae constructa si nitica utinam, ut in versumO- mera Ilia L . 107. ς ερις εκ τε θεῶν, ε τ'ανθρώπων ἀπόλοιτο. Opli. Electr. 126. ως 3 αδε πορὼν 'Uλοιτ.417-18. Hos versus sumpsit ti- mathius de Isilienis et smenes Amor. X. p. 373 priorem leviter Diutatum Xenarcnus Conticiis apud

Atlaenaeum ΙΙΙ. p. 569. D. quod indicavit alch.

420 τεραμνά, LRSc. v. I9, 420. adliilbuit Lucianus Adversus Indoctuna, Tom. III. P. I 23, 54. Conferas infra v. 1077. TSclol. Agam. 37. ἰκος δ' αυτος, ει φθογγην λάβοι, Σαφεστατ αν λέξειεν. ostri Androm. 925. - δοκουσί μοι Δόμοι

74쪽

ημῶς γαρ αὐτο τουτ Ἀποκτείνει, φίλαι, ἡ μη ποτ' ἄνδρα τον εμον αισχυναἡ Ἀλω, μη παῖδας, Ῥῖς τικτον Ἀλ λεύθεροι, παρρησία θάλλοντες, οἰκοῖεν πόλιν κλεινῶν Ἀθηνῶν, μητρος οἴνεκ εὐκλεεῖς 425oουλοῖ γαρ ἄνδρα, καν θρασύσπλαγχνός τι η,

οτα ξυνειδη μητρος η πατρος κακά.

Cicer pro Coelio 24. Nonne ipsam

ciat non parietes conscios non nocten illam funestanι ac luctuosam perhor rescet Iiivenal. Sat. IX. 102. Corydon, Corydon, Secretuum diruis ulli in Esse tutas servi ut taceant, timenta loquentur, Et

sed irint esse par rure bonum, Cum rectus animus nil sibi conscit mali. Vei Duni μιλλασθαι hic significat durando certare. Quoad Sententiana comparari possunt optiocles

75쪽

γνώμην δικαίαν κάγαθην, τω παρη'

κακούς δε θνητῶν ξέφην, ταν τύχη, 43Oπροσθεις κάτοπτρον, ωστε παρθένω νέα,

και δόξαν ἐσθλην εν βροτοῖς κομίζεται. TP. δέσποιν, ἐμοί τοι ξυμφορὰ μεν ἀρτίως 35η ση παρέσχε δεινον ξαίφνης φόβον.

pus. Conseri in Viri docti Terentium Adelpsi Act. ΙΙΙ. c. 3. O. deni et Inspicere an uani in pe

ζεται, quod laavent Lusc. ld. Sto Daeus, et X. II 547 i una auten ad ευτέρα φροντίδας Veniun1 St, vidi καρπίζεσθαι PID aρπουσθαι TYagicis haud usitatuni eSse. Purius est Versus Esch. Theb. Op. Amne ἄρουρα θάνατος ἐκκαρπίζεται. Vor Da Scholiastae indari, ena. IX. 110. Musgravi citata, δόξαν εὐκλεῶ καρπούμενος, e tragoedia de- Sumpta esse credo. Quin et Demostnenes Adv. Leptinena, 56 p.

4t 8, 1. d. ReiSic. του γα αν τις παρ μῶν ἀγαθου τοῖς ἄλλοις αἴτιορ γένηται, τουτου την δόξαν το της πολεως νομα καρπωοῦται. Credit

Vulch. Euripidein καρπίζεται in priore Dujus a Dulae editione scrips

isse nio autem nautaSS in κομίζεται

435. ἐμοί τε Flor. 437. De constructione vid supra a v. 304. φαυλος, perinde ac alia quaedam lectiva Imodo duormingenerunt St, modo fenaininam so Imani φαυλη id hiliet. Extat qui leni φαυλην apud Ostrum in ed. 803. Νon aliter sena inina sunt μάταιον

76쪽

o F έρα λυε τοῖς ἐρῶσι των πελας,

μεθα. Citat Egertonus Cic. hilipp. XII. . posteriore enim cogitationes, ut aiunt, sapientiores solent

Rerio εἴς' ἀπεσκηψ αν recte, ut opinor; επισκηπτειν enim Pud Tragicos Pieriimaque sensu mandandi adlaibethir. ἀποσκηπτειν, ἐνσκVπ

τειν, κατασκηπτειν, ἐγκατασκηπτειν

de malis divinitiis irruentibus dicuntur; tuus exemplis ostemsit Vesch. Sic intra 14I6. ργαὶ κατασκηφ-

teriant unaathius de Ism Amor. III. p. 73. et Heli utoriis aetniopic. IV. 10 p. 239. Contulit I alch. Herodotum VI 68 p. 469. υτε

γαρ, εἴπερ πεποίηκάς τι των λεγο

μένων, μούνη δῆ πεποίηκας, μετὰ πολλεων δέ Coni insta 836. et ibi notata. 443. Vulgo υκ ρ γ δ εῖ, quae cum manifeste vitiosa essent, intelici Diis conjecturas tentariant Tradocti Scaliger οὐκ ἄρα νου εῖ. Reislcitis υκ ἐράσετ ετ o εἰς, ἴτ. Heatluus υκ ρά γ' ευ χει MuS- gravius υκ ρά γ' οὐ. vel 40 iapti δεινόν. Scholiasia vero exponit per οὐ λυσιτελεῖ, οὐ συμφέρει tinde vult tandent alchenaerius eum leoisse λύει eumque pilimnii SS. cuni Lasc. exhiberent O ἄρα, ipse correxit O τ' ἄρα λύει, ero quidem qua in proxiine. In uno tantum leviter ereavit Id SummuS.Copula τε hic locuti non habet. ου ἄρα est, τοι ἄρα, diphtnongo

77쪽

oσοι τε μελλουσ, ει θανεῖν αυτοῖς χρεων.

Κύπρις γαρ υ φορητον, ην πολλη ρυη' 445η τον μεν ἴκονθ' ἡσυχη μετερχεται 'o δ αν περισσον και φρονοὐνθ' υρ' μεγα, τουτον λαβοὐσα, πῶς δοκεῖς, καθύβρισε.oi, Plae elidi non potest, una brevi vocali rasin iliciente: piod e

saepe iit in Atticis poetis, praesertim

482. 1032. 1411. Haec CraSiS, quam vix unquan librarii perce-Pemiat, restituta Sto orsono

Medeae v. 863. Sopia oclis Anci,

The D. 556. Agatii. 879. Ostra Iphig. Aul. 963. et alibi, licet ple

cepta sit. Exenapi liiij iis criiseos apud Alistoplianen plui in dedit Elinsteius ad Acharia. 23. Cetermini loci sententiani liene illi istiat Ovidius Amor. ΙΙ. . . Nullus annom tanti est abeas pharetrate

Cupido Ut mihi sint toties nicta ima

vota mori. λυε Pro λυσιτελεῖ, tanti

τελεῖ.

φορητον, recte hunc eninacio plena di nio luna ad aniavit EuripideS. Vid supra, IO8. Orest. 226 228. Ρnoen. 367 385. 976. inque SuD- auditur χρημα Tritissina sunt laujus triacti irae exenipla apud Latinos, Triste lupus stabulis. Du De Satis ub/mor. Varium et tutuostesen perien ira Deinde comparant Editores Horatiantina, Carin I. 19. 9. In re tota lens Ventus Cimi rem

γαληνων, πως ἡκύλ, προσφθεγμάτων

78쪽

φοιτῶ δ' W αιθερ εστι δ' εν θαλασσίωκλυδωνι Κύπρις πάντα δ' ἐκ ταύτης φυ 45 Ony ἐστὶν ἡ σπείρουσα και διδοὐα ερον,

ου παντες ἐσμεν οι κατὰ χθόν' ἔκγονοι.Oσοι μεν οὐ γραφάς τε των παλαιτέρωνεχουσιν αυτο τ αισιν ἐν μούσαις εὶ, ἔσασι μεν, Ζεύς ς ποπι χράσθη γάμων 455 Σεμελης ἴσασι δ' , ἁνηρπασεν ποτε

ἡ καλλιφεγγὴς Κέφαλον ει θεοῖς Ἐως,ερωτος ουνεκ' Ἀλλ' ὐμως ἐν οὐρανωναίουσι, κοὐ φεύγουσιν εκποδὼν θεούς στεργουσι δ', Oiμαι, ξυμφορα νικωμενοι ' 46O

δοκεῖς. De nis et similibus toruitilis egit Henisterniustus ad Lucian. Tom. I. P. 475, 25. 449. Cuivis haec legenti in menteni veniet carminis Lucretiani initi ini. Valchenaerius laudat versus Sophoclis Pliae irae apti l Stobaeuin LXI. p. 388, 24. Ερως γἀ ἄνδρας οὐ μόνους επέρχεται, οὐδ' ci γυναῖ-κae, ἀλλα και θεῶν ἄνω Ψυχας ταράσσει, κἀπὶ πόντον ερχεται. alσόνδ' πείργειν οὐδ' o παγκρατης σθενει Ζευς, άλλ' πείκει καὶ θέλωνεγκλίνεται. Tres priores utipuli

adscrivit Cisinens Alex. Stroni. I. p. 6 33. D. 451 - 2 Habet illitarcii iis .in

454. Locutionem εν μούσαις εἶναι

de Poetis vel etiana Historicis intelligit uslatii ad Il. B. P. 262, 2

79쪽

πατερα φυτεύειν, η 'πι δεσποται θεοῖς ἄλλοισιν ει μη τούσδε γε στέρξεις νόμουS. πόσους δοκεῖς η κάρπι εχοντας ευ φρενῶν,

sativo constriiciunt, ut infra 463. nec raro auten cuni dativo. ξυμφορα Ποr quod delemti possit per Escli Stippi. 1012. ἱμερο νικωμενος. Fragm. Dicim apud Sto D. XCI. p. 507, 26. χρημάτων νικωμενω. hujus ab Lilae v. 724. πικρου δ'ερωτος ησσηθησομαι. Sed videtur dativus magis continodus, et in tali Dus usitatior. oster Med. 1192. ρυμφορα νικωμενη. ec. 337. τηβἱ νικωμενον. eracl. 300. νικηθεὶς πόθω. 461. συ δ' υκ ἀνέξει SupprIllaitur νικωμενη. lenius dixit Heracl. 353. Νικωμενη ci Παλλας υκ μεξεται. Vide supra ad . 354. Deinde χρην' . . d. n. . VertaS,

Deselerat igitur pater te certis et pactis conditionibus genuisse: et conferas Iph. A. 29. υκ επὶ πασίν εφυτευ ἀγαθοῖς, Ἀγάμεμνον, Ἀτρεύς. ue respexit Eustathius ad i. . p. 235, 35 m 77 6. Cetenim notent tirone exempliana Drevis vocalis in fine vocis ante inceptivam ρ productae quod apud Atticos senipe iactum esse statuit Da vesius isc init. p. 160. inter

Helen. I 099. Μεγας γὰρ 'άγων, και βλέπω δύο ροπάς. et loca lumina Conticonina apud Da vesium, BrianC-kiuni in Aristopla Plut 1065. Gaa fordium in Mepli aestion P. 219. Sed prosecto Canon a vesianuS, etsi adstipulanti Diis Viris doctis, pariani accurate ua litus est: X-ceptiones eniim laedaIn notandae erant, IamIIn Praecipuas congessit Gaissordius ad Hephaest. P. 220. Verior profecto regula videtur, qualia de nuj iis uerse apud Iana- Dicoruin Scriptores potestate statuit

Censor romethei Editionis Bloni- fiet lianae marieret Nevieno, Vol. V. p. 25. Si linalis syllana natura revis secunda pedis pars St, ut in eam ictus metricus cadat, tumo consonantena in initio vocis sequentis producitur. M autem Vi εκτατικη non ODStat, quo minus sortiaDa in priore pedis parte revis maneat, ut in rona. 738. ρ πι

464. φρονεῖν pro φρενων m.

80쪽

νοσουνθ' ρῶντας λεκτρα μη δοκεῖν ραν 465ποσους δὲ παισὶ πατερας ἡμαρτηκόσι ξυνεκκομίζειν Κύπριν ν εν σοφοῖσι γὰρ τάδ' ἐστὶ θνητῶν, λανθάνειν τα μη καλά. οὐδ εκπονεῖν τοι χρη βίον λίαν βροτούς Ουδ αν στέγην γαρ, ης κατηρεφεῖς δόμοι. 470 καλῶς κριβώσειαμ εις δε την τύχην

465. μη δοκεῖν et o δοκεῖν Ira dissimulare usurpanthir Med. 66.

κλύειν. In Doc lo piendi Diodo inter

Graecos et nostrate PIOISUS Onvenit.

467. ξυνεκκομίζειν est furare,qiu sensu invenitur in rest 6ὶ9. Electr. 73. olat alch sinaniter adniberi ξυνεκφέρειν in stagni Eur. Dict3os apii Sio D. P. 474, 4. P.

469. χρην Valclc. et Bra1nclc. edito Diis SS. . m. Sed aptius videtur vitig itum. βροτοὐ λίαν Fl. 470. Vulgo legitur υδε στέγην Vo. Sed cum Paniculam ci Sententia plane ita itet, post υδε inseriti, scilicet lianc Simplicissilitaria emetulandi rationem aribitratus. Sensus est, Nec debent profecto

moi tales in vita sua Severe ei tenda adniodum elaborare; mn eguelectum, res operi Sunt des, bene et accurate coagulentarerint.

Edidit Briinclitus liod excogitaverat

Musgravius κανων ἀκριβωσε αν panina pro Da Diliter naec enim COII-jectura nata erat e cnoliastae VerDIS, Sententiam paullo iusius in- te pretanti S. Jo στεγην γαρ, sin o δόμοι κατηρεφεῖς γίνονται, ἀκρι

banda est. Deinde vidit Briinckius ad Vulckenaerii sententiana, κατηρεφεῖς δόμοι. Sed genitivunt defendit Porsonus in Schedis, allato Arenilocli loco apud PlutarCn. Tona. ΙΙ. p. 604. C. Di de lauso