Euripidis Hippolytus coronifer ..

81쪽

ciλλ ει α πλείω χρηστα των κακῶν χεις, ὰνθρωπος Οὐσα, κάρπια ευ πράξειας αν.

ἀλλ φιλη παῖ, λῆγε μεν κακῶν φρενῶν, 475

τάδ' εστι, κρείσσω δαιμόνων ἐναι θελειν.

τόλμα δ' ἐρῶσα θεος βουληθη τάδε

νοσουσα δ' - πως την νόσον καταστρέφου.

Ita ego pro ἐξευρησειν ex Suida, confra oumn statuit P. Leopa dus Emendat. ΙΙ. 9. vide Eurip. Hippol. 475 ed. Musgr. male a Valet enuemo et Apunckio tractatu' n. chyl. Agani. 44. ubi nulli

errant Heatnius et Pauli ius. in P. Vertas In calamita en vero, quantam tu, lapsa, ouonmodo te enatatur an ea pectus Eaden Iaieta pliora infra v. 24. 25. 473. Vulgo χοις, io Lot πρά ειας, in uero sententia meimbro praetulere Valch et Brainck. Sed In dicativuin εχεμ praebent .RSc. A. P. Fl. 12 constriictio ei ni

tisplicere debet: vid intra 483.

δοκῶ, Στεργοιμ' αν. et niihi quide iii videtii paullo melius sententiae

Διωναία, τὰ μεν ἀθανάταν απὰ θνα- σας Ἀνθρωπω, ως μυθος, ποίησας

Βερενίκαν. ad quem locum plura exeinpia citavit Vulchenaetius vide etiani Heliodomini supra citatum ad . 408. Sin liter Sulpicuis ad Ciceroneni Epist. Falia L. IV. 5. In unius muliercuire animula Si jactura facta est, tanto opere commoreris petiae si hoc tempore non dien suun obiisset, paucis post annistanten e nioriundum fuit et ouoniam noui nata fuerat. Pro κάρτα γ' υπ a librori in omni uni lectione, qualia ipse lina ScripSeIam, nunc edidi, Dionente Elnasleio, κάρτ' ἄν

vata est intra ad V. 697.476. ληξον δ' Lasc. cuni odicibus omnibus. λῆρον ' Aldus, quella Seqiuitur alch. 477. θελεμ mor. 480. Quivis conapalabit oratianum, pist. I. 1. 33. Ferret avaritia. nriserctoue cupidine pectus Sunt verba et voces, quibus hunc

82쪽

φανησεταί τι τῆσδε φάρμακον νόσου.

XO Φαίδρα, λεγε μεν δε χρησιμώτερα

προς την παροὐσαν ξυμφοράν αινῶ δε σε A 85 δ' ἐνος οὐτος δυσχερέστερος λόγων των τῆσδε, καί σοι ἄλλον λγίων κλύειν.

lenire dolorem Possis, et rugnam morbi deponere partem Musgravit conjectura και λόγος θελκτηριος Φα-

482. Vulgalam lectionem ταρά γ' o φέ γ' ἄνδρες ἐξ αν, 1irilinest probasse Vulckenaeriuria. Odices A. i. exhibent noci ci Oφέγ' ἄνδρε εξεύροιεν αν, unde recte Briinckius ἄν duplicatuin edidit. Haec particula una optativis Sae-PisSinte, nonnun diam etintra cum indicativis et inlinitivis repetita est: vid. v. 270 474. 49p. 965. quod ignorantes librarii, conlplura Oetamina loca tentere vitiariant. Versus miosdana in Piibus ἄν imale omissa erat, feliciter sanavit orsonus adHecrib. 736. Orest. l. Videas Blonitietatium ad Escia Prona. 795. Addant ipse locum Escluli Choepti. 851 ubi hactenus edituna est ἰ τοι φρενα κλέψειαν κλέψει ἄν ωμμα- τωμενην, inVit metro Coringen- luni actitror, οί τοι φρέν ἄν κλεψει' ἄν -μματωμένην. ad tersunt Hippolyti redeantus, Omne editores, Praeter L.aScarem, dederiint τ' ἄρα, male vide quae notavi supra ad . 443. 486. δυστυχέστεροζ A. l. Mox Tων se και συm. Orr te. 487. Diiplicis comparativi Ἀxeirapta Satis inulta apta Tragicos invenies. Hec. 381. ἀλλον εὐτυχέστερος. AEsch. Sept. Theb. 679. τις ciλλος μῶλλον ἐν&κωτερος 'iuppl. 287 μἀλλον εμφερέστεραι. tipleX si perlativus Med. 1320. ω μέγιστον ἐχθίστη γύναι Alcest. 802. λα

δε και την πλεῖστον δίστην θεων

Κύπριν βροτοῖσιν. Soph. Philoct.

αμε ubi contulit orsonus, inter alia, Sopia. Ed C. 1190. κάκιστα δυσσεβεστάτων. i. intra v. 1419. De ἄν μάλιστα φίλτατος κυρη βρο- των Sinisse exempluIn praebet Cicero Epist ad Att. XII. 38 sire hanc aber rationem a dolore dele- rium, et marini liberalissima, doctoque honiine dignissima laudari me etiam oportere credo. Plura utriusque generis exempla inter legendtui occurient.

83쪽

ΦAI. τοὐπι εσθ', ο θνητῶν ευ πόλεις οἰκουμενας δόμους ἡ ἀπόλλυσ, οι καλοι λίαν λόγοι. O γαρ τι τοῖσιν σὶ τερπνα δεῖ λέγειν, Apoαλλ' ἐξ ἴτου τις εὐκλεης γενησεται. I P. τι σεμνομυθεῖς P ου λόγων εὐσχημόνων

το ευθὼν ξειπόντας ἄμφι σου λόγον. ει με γαρ ην σοι μη 'πι συμφοραῖς βίος 95 τοιαῖσδε, σωφρων δ' Οὐ ετύγχανες γυ νη,

προσηγον α σε εὐρο ' νυν δ' ἁγων μεγας σῶσαι βίον σον κοὐκ επίφθονον τόδε.

και η μεθησεις αὐθις αἰσχίστους λόγους;

εις ταχος et SIC PIGiecto Lascaris

Quain celerrime dignoscendi tibi sunt, qui recta de te declararunt.

84쪽

TP. αἴσχρ, Ἀλλ άμείνω τῶν καλῶν ταδ' εστι σοι ' κρεῖσσον δε τοὐργον, εἴπερ εασώσει γέ σε,

ΦΑΙ. και η σε προ θεῶν, ε λεγεις γαρ, αισχρὰ δε, πέρα προβης τῶνδ', Ἐς πείργασμαι με ευψυχην ἔρωτι ταισχρὰ δ' ην λεγης καλῶς, εις τοὐρο, ο φευγω νυν, ἀναλωθησομαι. T P. εἴ τοι δοκεῖ σοι, χρην μεν ου Ἀμαρτάνειν. ει δ' υν, πίθου μοι ' δευτέρα γαρ η χάρις. GIO εστιν κατ iἴκους φιλτρα μοι θελκτηρια

γέ σε A. Flor quod IeCeperiant Valch et Briinck recte. OrSonus ad Med. 819. naonet particulatu γε saepe in dialogis emat εἴπερ, vel continuo, vel interposit alio vocabulo. deni ad Men. 12. notat

Tragicis opponi. 505. Hactenus legitur κω μη γε, προς θεων. memin OrSOnus καιμη σε, in otam Sta ad Arist. Vesp. 1450. AriStopn , Sp. 1441. pro γε lege σε ut recte Mnol et Suid. r. ζηλῶ. γε et σε S e permutantur, ut Eurip. Med. ZO. 867. vo pro φερειν εικος γ', recte

1659. Mai Hand ad Suppl. II. et ad Iph. Aul. 1233. Brunck ad Med. 326. adde Alcest. III 9. ad Apoll. Rhod. III. 985. ' pro ' in

iectiun 'tauci, id est cόκει, pr tuleriint etiain alckenaerius et Briinckius. Milii potius videt hirsemanda esse OiInlita εἴ τοι δοκεῖ σοι, quae legitur in Ostra Electra, v. 77. et ali Di Totan aliten Sententiam sic intemretor Si vident nostio ita placet, deseebas, fateor, non peccare Si ante in peccato, hoc St, in ana ore rerer iniplicita

85쪽

ia, οὐτ' ἐπ αισχροῖς, ού ἐπι βλάβη φρενῶν,

δει δ' ἐξ κείνου δη τι του ποθουμενου ita σημεῖον, η λόγον τιν η πέπλων ἄπο, λαβεῖν, ξυναψαι τ χ δυοῖν μίαν χαριν.ΦAI. πότερα δὲ χριστὸν ποτον, το φάρμακον

516. Reificii coqjectura legentis

86쪽

TP. υκ οἶδ' ' νασθαι, μη μαθεῖν, βουλον, τέκνον.

520. φανῆ Editiones et ManibScripli, praeter Flor Pii exhinet φανῆ unde eulidi, iuxta Atticoitina

Misc. Crit p. 227. cui si ides

521. Monuit Da vesius Misc. Crit. P. 83. Oculain viaiticipiis, perinde ac optativis et inlinitivis, futura tenaporis notionen conferee. Inte 'retatur tigraviuS, Scito te, si de hac re trepida es, nihil non fuisse omnidattv am. Hunc Verstrininailatus est, ut videtur, lictor Illaesi, V. 80. Παντ αν φοβηθε ζ'ἴσθι, δειμαίνων τωδε. 522. ri mox aliam lectionena τεκνω eXni Dent C. E. P. Lusc. 527. Sic Aldus et Codices On-IJussi κατ oμμάτων A. E. l. Fl. Lasc. et Eustallatus ad Il. . P. 432 6m 328, 17. et noc eo dii Valchenaerius, negans scilicet HomeriCUm o Pro ou Squali Atticis poetis adllibitiani esse. Sed pD- culiluuio erravit Vir suminus A licitius enirn praepositivus non in Hormeri tantum, sed in triuna ragiconii reliPisis vice relativi ο- sitiis liaud ram invenitur Hoc qui leni in noricis praecipue iit: vid. Hec. 477 638. iaccn. 574.

sed eliani in senariis extant non Palica limi is usus exemplas Escla. Sept. c. lae D. 36. Σκοποῖς δε ἀγω

712 in cujus fabulae v. 468 le-

87쪽

στάζεις πόθον, εισάγων γλυκεῖαν ψυχα χάριν, ους ἐπιστρατευση,

οὐ τε γαρ πυρος, οὐτάστρων περτερον βέλος, τοῖον το τῶ Ἀφροδίτας

gendum videtur Ob κ' αλλ' o c- μέλην ἐνθάer ἔζευξεi γάμοις, quod exhi Dent Codices, pro vitiosa Milectione ὀ Σεμελης. Electr. 280. In Escn. Ρers 150. recte ninckius,mealltimi Secutus edidit Βασίλεια δ' εμη, τὰ προσπιτνω. Ceteritu moniti Eustathius adest. A. p. 23, I, II, 42. articulo praepositivo, quoties pronominis vice iungitiir, addetuliana esse accentiana et in Aldina proiecto edituna est κατ' oμμάτων. Mihi tutius visun est

532. Eustath ad Il. . p. 700, 15 581, 43. R. Ρ. 533. ἄστρων βελος interpretalitrMusgraitiis de Sulem ini, vel Solis vi, diana incus an veteres si quis exanimis repente conculisset. Citat ille Hesychii glossam, στροβο-

nem ulludere nonaen apti Latinos siderator n. Veriit alch ἄστρων βελος f/hninis telum. 534 6. ditiones nanes otiu

88쪽

Φοίβου ἡ ἐπὶ Πυθίοις τερεμνοις

itatui pretor Neque en in arti ignis aut sideratin ictus potensio tale scilicet est Veneris telum, quod emantibus jaculatur Anior, Ari lilis. Poterat iiden legi Toic ,δ' -ἀqA. Di tisplicerent o si 'Aφροδίτας, et o io παῖ intra tantilluni spatium concunenita. Ad ultini uin Siri plia versunt delencilen dum citat Miisgravius I rgiliiiiii. qui in ciliv. 134. lixit, Sed talus ille puer, petem nec sua sectere rater Iratuni potuit, gem nec pater atque avus idem Iupitem Lactant Institui. I. 17. Venus gemuit ei Are Chlpidinent. Apuleitivi, i D. VI. Negat alitem Valchenaei ius alibi puci veletes Graecos Iovem dictuu esse patre naCupidinis i leni lue in disputatione de Anaole, a Patre ei is, in Diali De cap. XV. oui um Silae eril- stionis liasigne spectinen dedit. Se d Eρως otio παῖς in suo Hippol tiexemplari certe legerit Eliuial nitis, qui Dis uic respexit, de SIuen. Ainor. IX. P. 3έ2. et X. P. 393.

Imento Antioonse Euripides apud Sc laoliastant Pindari P th. III. 177.

Sed non antinadvertit ille pravaana vocis Ερως ulla Dan etiani in versit,us 536. 540. longae respondere. Equi lena existi uio prius Ερω in V. 52 p. extra metruin esS lia Deu- dum unde versiis fiet Ioniciis in More, Critis generis quinque alios lia De ea lena Strophe, v. 528 529. 530. 53 I. 36, et cuni antistrophico, ὼλλως 'aρά - Ἀλφεω, Pro De Ongruet: in uoc enina metro primaes)lla Dae quanDas ἀοιάφορος St. vi l. v. 536. 540 555. λλους ἄλλω Flor Ἀλφειω Lasc. 538. ει Πυθίας Tor. LRSC. τεράμνοις Lase et Ald. De dupliciliuni Voci Scriptura egit Arnaldus in Misceli. ODserv. Ona VI. P. 595. et alchenaerius ud noen. 335 addens τερεμνα et τεραμνα Semper pua in uripiden et alios vel tecta sitiat Oimorum, vel des ipsae, tecta lito lue Latinis dictae. 539. Hunc versuin ter respexit Eustallitus, ad Il. A. p. 23, 22 m

89쪽

'Ἐρωτα δὲ τον τύραννον ἁνδρῶν, τον si Ἀφροδίτας φιλτάτων θαλάμων

κλειδοὐχον Ῥυ σεβίζομεν, πέρθοντα, και διὰ πάσας ιοντα συμφορῶς

τὰν μεν Οἰχαλία

90쪽

πωλον, Ἀγγα λέκτρων,

ἄνανδρον το πριν και νυμφον, οἱ κων

548. πῶλον ἄζυγα λεκτρων, X-plicat Scholiasta per παρθένον απειρον γάμων. Πῶλος rapi id Graecos Imodo de jurene, iodo de pitella dicebati ar; quod nionuit Hesycla ius in Oce. In RiaeS. 261 επὶ πῶλον, scit Helenain. In mirom. 62l. Peleus, ad Heranion ana Helenae liliani, alludens, inquit, μητε - δώ

μασιν λαβεῖν Κακρὶς γυναῖκος πῶλον.

EuDuliis Atiaenae XIII. p. 568. E.

πωλους Κυπριδος. Anacreon. d.

LX. 1. Πῶλε prius i. Contri in

Tracta. 260 et 1221. ne minore

alit, dictum est Βάκχιος ID Baκχεῖος, Ἀγαμεμνόνιος Pr, Ἀγαμεμνόνειος vid. Stupra ad V. 307. M lint tortasse alilai Εὐρυτιδῶν legiturenini Iφιτος Εὐρυτιon in OIn. O lvSs. . 14 37. Sed veri sinissior videtii Blouilleldii nostri emendatio, οἴκων ζεύξas απ' εἰρεσίa, hoc est, remigio Hercules enim, vastata in halia, Iolain ad Tra- cliina deportandam BViDIIS COIII-imisit. Vid. Sopia. Tracti. 658. Milii taliae visun est, ut in reduDia, literas, ouas exinDent MSS. et Edd. Delo notatas, in textu relinoiere . Amplectatur igitur lector Coriecturam Iuvenis ingeniosi, aut ipse nielius aliquid, si potest,

551. In Doc etiam versu gravis corruptela diu innaeserat. Vulgo te itur τὰν ναίδ' ὁπως τε Βακχαν, piod iraistra detendere tentaveris. Deest τὰ in triDus Codd. et LaSc. Cod. . lauet τὰν Α πως τε Βάκχαν Flor. lea et Βάκχαι. Ex iis varietati Dus Mus ravius acute et eliciter conjecit in a Poc στε Βακχaiν liuod proDavit I alch. et