장음표시 사용
511쪽
liunde nobis constitisset, liquet ex eiusdem Orat. VI, qua Dion PM-loueten e soli 3li, Euripidis, a Sophoclis a Iam tantis ex Iudiribto com-nusit . ut scribit an mirisits ProtegOrn in Ari Starch. p. 6 3. rumuel de tribus Tragicis uilicat Dion, ut Cul Quinctiliano iis pus ad agentra corassa an longe utilioren Aesch Ilo et Sophocle Euripi-
aevi voluerit lectori coinΠlendamna, et r. XVIII, p. 255. . et in hac elegantissiIna 'iuna Vir una conaparatione . SI A. et D. Ubi δι' λου, inquit, οὐ δράματος πλείστην μεν εν τοῖς δραμα K. L. πραγμα ὰ σύ γε- σιν και d νοτητα πιδε κνυται, ἀυιήχανον δε και θαυααττην ἐν τοῖ λόγοω
δύναμιν. Oeconongam quoque Euripide Philoctetae parci in saltem 1-linc novit nus , Proto in egisse lyssem hunc in L. et Tinun venisse Diο- mede consitatarin Chorun draimatis ex indigenis fuisse Lenantis aeque ac in Aeschsi drainate p. 5 9. D. αμφω εκ των Λημνίων πο ἡσαντο L. εποiησαν τον χορον, Sed Euripides εὐθύς απολογουμένους πεποὶηκω περὶ in τῆς πρότερον μελεἱας, ότε i. ἄθε' δὴ τοσουτων των ου τε προσελθοιεν
nioriam auxilio tam Iongo tempore descitari suun Psilocteten Poeta sed Dione teSte p. 55o, B. Εκτορα εἰσάγει ἔναχημνίων, se νίριμον τω Φιλοκτητη προ ξντα, και πολλάκα σDiat βεβληκότα Sophoclis Uiysses in Lemnum venit cum Neoptolemo; ει, laseus cum Diomede p. 55 D. πε
mia1 in gratia i errant tu In oada ter mlazam. Finxit autei supides ut materiai sibi dicendi pararet, legatos Troianos regniin O ferentes Philoctetae, Si Secum venire Troiat vellet adversus ingratos Achivos cum telis invictis UXiliator hoc patet e rone p. 55I . . et p. 575. D. Oratore isto Troiano non dedecent quae dedit ex Euripidis Philoctet Iustinus M. Sive alius auctor libelli πεμ οναρ Dia . p. 4 I. E. 'Oρῶτε ' ως καν, sic sorte scribenda: O iae παν καν θεοῖσι κερδανειν καλὸν Εαυμάζεται δ' ἡ πλετιιστον εν ναοῖς ἔχων
512쪽
Ad hae vel similia a Graecis exploratoribus dici potuit ille olim nobi Alis ex Euripidis Philoctete senarius: Ix σχρὸν σιωπαν, βαρβάρους δ' ἐῶ λέγειν.
De hoc versu quae Iemntur adscripta Quinctissano . . In c. I, p. ais, cons. cum notatis h. sta ero . . . c. X, p. 23. Qui praeter istos e Philoctete supersunt Euripidis versus, sunt e Prologo nonnulli. Quod inter Tragoediae fragmenta primum Collocatair, ex Siobaei Eclog. Grotii l. III descriptum Olim In temere fuit Τι δέτα θωκοι αργιμοῖς νημένοr. Σαφω διόμνυσθ' εἰδέναι τα δμιμόνων οἱ τῶνδε χειράνακτες ανθρωποι λόγων. B postrena recte tuetur Hemiam: in primo versu sine controversa codirigendum: θωκοις αρχικοῖς νημενσι altera o ne Graeca quidem haec est usitatissima, et a in sede
Euripideo rore solus prologiana egit lysse; Schol. Soph. ad initium Philoct. Και παρα τούτ προλογiζει ἰθυ. σεύς, καθάπερ και παρ' Εὐριπίδη, κεῖνο c. εκείνω αεντο διαφερει, παρ' οσον Eυριπιδη πάντα τω 'Οδυσσεῖ περιτἱ σιν. - Prologi Euripide parti piamsi quain dedit nobis Dion Or. LIX p. 574 - 577, paulo emendatiorein tral Vlligatiar, interiectis
513쪽
ex paraphras Dionis Grysostomi.
514쪽
non satis considerata, Catalem us suspicabant Aristoteli restimendinia ego quinciam etiarn illinc auserendin iudico curn Th. Cancer et ac No. Loensi. - Versui, quem merieci, emendat commode Sublicitur, οὐ γαρ περισσου - Ubi, Tragicis inusitatam, murere voctilain αρ positit rotius in LXC. P. I 3. quem equinu Barnesius, non recordariis, OS- dein sibi versus Supra inale iam collocatos, ut e Eurip. Archelao p. 458. - lyssis Euripide , hic abhorrentis a vita negotiosa, huiusque adeo loci reauinem Plato, dum elegantis- sina fabula finem imponebat libro x de Rep. Eo, mimas illic ingens defunctorii in quain quis in luce pristasset, Vi
vivis quae citra ruenter Pa3cρν' equθy, eadem seqritur tellure 'epostos. mi ain pei εἰς τεχνικης γυναικος ουσαν φύσιν, Thersitae πίθηκον ενδυομένην , Sed lyssis antimam μνήμη τῶν προτέρων πίνυον, φιλοτιμίας λελωφηκυῖαν , ζητεῖν περύοῖσαν πόνον πολύν β ιον ανδρος ἐδιωτο ὰπράγμονος, καὶ μόλις εὐρεῖν εἱμενον που καὶ παρημελημώιον
μεγαλόφρον et ς' Mod, oblatilia in Anecdotis r. Vos 1 p. 28o, probat maia. S. 3, claros et illitatres diXisse videtur
515쪽
Σπιτάνω παρ' ὀντινοῖν 'οκνω δὲ μόχθων τον πρὶν κούραι χάριν ν Καὶ τοὐς πιτνουντας οὐκ ατ θοὐμαι πόνους, sto is αέι δε τινα προσδεχόμενος καινον κίνδυνον, Ῥκγω - θεῖραι τὴν ἔτὶ τοῖς εμπροσθε γεγονι ν ευκλειαν V Nὐκ οὐν κατα πραξιν παν, ἐτι- Ulysses Euripidis orsibus senariis, in hac quoque Parii phrasi ipse loquitur lvsses, atqili adeo PoetaIn Sequinus hic ampli 1- Stes, δια μιμήσεωe. Sed alibi Diou, tanqualm ληγεητης, sententiam Uyssis expressit in LII, p. 5 I. B. ἐξὸν αρ αυτ αλύτως καιἀπραγμίνως ζῆν, ἡ δε κω αε εν πραγματι καὶ κινκνοις γίνεται. τούτου δε φησιν αἴ- ιον εἰναι την τών εὐ Iis καὶ γενναίων λυδ ει ι- . λοτιμία etc.. Paraphrastis, in qua OUtae mἱμ 1 me, Titidis initio, facta urit πλη σιωπησια, Spemnae dedit Plato de .ep. HI, . I S. 393, 3μ. ad mu limitationem Sopia istae Saepius in talibus ingeniuin exercueriant; in iisdem etiatu Homericis Aristides ita Ed. Iebb. a. II, P. 87.18. D. δὲ Hos etiam duo senarios apud Pluta= ta repe to T. II, p. 54 . . G otius arn retallit ad Philocteten. Eoritin pri in una ut I rant i aedem in Stobaeo suo p. 2Z, et in illo, prout Gynretis ediderat, εχ εας ubi scribendurn ἐκγίαι, iam monuerat A. Canter . I, II, c. s. In secundo pro πλπτοντα , quod VerSUin Vitiat cum mathis posui πιτνούντας formana Tragicis adla ibi tana , ubi altera modulo reluctabatur: ὀκνῶ, servandum credidi, ponendumque in proXines Dionis pro κνῶν,
ubi pro ἀεὶ mxus requirebat αε δε- 22 δεύρο εληλυθα In his Paraphrastes exemplaris vestigiis proxime videtur insinisse senarioriri hic apparent Euripi.ω moduli
Φέροιμ' ὁ γαρ δὴ μαντικώτατος Φρυγῶν
516쪽
xxo Iri C. V. DIATRI BED CAPUT X.
την ἐξευρεῖν, ψ' ς αν ποτε κεῖνος μοὶ πράως εχ οι αλλ' εὐθος ποθανεῖσθαι μην ,π' αὐτού' ὀστερον δε, τώ Ἀθηναν μοι παρακελευσαμε 3 3 νη καθ' ύπνους ,σπερ ζωθε, θαρρούντα επὶ τον ἁνδρα νοει', αὐτη γαραλλάξειν μου εἰδας καὶ το φωνη - ,στε λαθεῖν αὐτὴ ξυγγενόμενον ' οὐ τω δὴ ἀφῖγμαι θαρρησας. Πυνθάνομαι δὲ καὶ παρα τῶν Φρυ λῶν πρεσβει ἀπεστάλθαι κρύφα, χάν πω δύνωνται πον Φιλοκτι τη- πείσαντες δωροις, αμα καὶ δια τὴν EUραν τρο πρὸς ημας, γαλαβεῖν εἰς το πόλιν sαίτον καὶ τα τόξα. - Τούτου προκειμενου θλου πῶς οὐ πάντα χρὴ ανδραγίνεσθαι πρόθυμον ώς διαμαρτάνοντι τῆς πράξεως ταύτης πάντα τα πρότερον εἰργασμενα μάτην πεπονῆσθαι, δοικε. Παπαὶ, . προσρατιν ὁ ἀνηρ, τὸ isti m οἱαντος παῖ , οὐκ αδηλος τῆς ξυμφοράς, Ῥόλι καὶ χαλεπῶ προβαίνων. ' το χαλεπού καὶ δεινο οράματος οντως τί τε γαρ γε δο ὐπὸ της νόσου φοβερόν ε τε στολὴ ἀήθης, δοραὶ θηρίων καλύπτουσιν αὐτον. Ἀλλα συ ἁμυνον, ω δέσποινα Ἀθηνα, καὶ μὴ μάτην φαγῆς ημῖν
De Heleno cons. Soph. Phil. 6o etc. Qui his immorari voluerit, exercitatiis in Euripideis, e Paraphrasi nobis Dioriualiqhiando plures erit et senario S, Tragico non indignOS. κατεμι νυσε in verbis Dionis sua sede reposui imo προς- εχεν in πράως ἔχοι mutaVi. 38 Παταὶ DPaulo ante pro τού videtur sussicere τούτου προκειμενου θλοὶ et Saepe mena in τούτου in τι minatum. In his iterin facile restituas Euripidea quaedam: Παπαὶ, πρόσεισιν αὐτος ἐστ' αγηρ δε - οὐ Ποίαντος παῖς,
517쪽
IN PROLOGUM PHILOCTETAE EURIPID. dii
hoc certe turipideuri in Med. v. 167. δεινον η θεαμ' ἰδεῖν est et in Soph. Phil. v. 263 -το id οἱαντος παῖς Φιλοκτετης. s Ποθεν δὴ J Paulo ante V. I , χω)ρὶ pro χάριν resti tui in isti diverSilaro de tentatris, οὐ χωρὶς αἰτἱας με ηκοντα Hinc terilla, Euripideos senarios efficias: ΦIA. Πόθεν δε τούτο πρωτά μ' εἰκος εἰδέναι. Ol. 'Aργεῖο εἰμὶ οὐ προς 1λιον στόλου. ΦlA. Πίθεν λέγ' αὐθις, ως μάθω σαφέστερον. Mitto reliqua , tanquam incertiora. sed in ambus istus senatalis nilail est quod non similibus . possit aragiconini locis inib
518쪽
rea L. c. V. DIATRIBEM CAPUT XI.
ΟΔ. πίσχες , πρὸ θεων, ἀφιεναι βελος. Respondere potitit praeter ceterii Tailoctetes: ΦΙΛ Οὐκ εσθ' οπω οὐ κατθανῆ τη δ' ημέρη Sed nec a Dione scribi potuit, opinor, εἴτε Ἐλλήνων τυγχάνεις neque, quae Clari eis E est coniectura, Eλλην v. Graecis enim in Lemntu delatis laetabatur inprimis lailoctetes Soph. v. 23 Γ-
519쪽
σαντες κρατητειν μελλον των πολεμίων εἰ δὲ μὴ, μάm ἐγίγνετο στρατεἱα. Αλλα τί δη σοι προσῆκον τῆς Ιαλα
dus casIl a Voculi ri et L. υδόν' Xenoph. F. A. III, p. 76, 23 τού τω γε τῆς Βοιωτία προσήκει οὐδέν' f λλ. VII, p. 345, 37 τι τουτo L. τουτου αὐτονομία προ ἐκρι', Antiphon p. I 5, 5, οὐδέν μοι προ τη-
520쪽
i et L. C. V. DIATRIBES CAPUT XI.
OA. στω δὲ καγω τε πάροιθεν εὐφρόνης Δευρ' ξεσώθη ok διαπλεύσας μόνος. Noctem etiana tiripides ahq toties MXit εὐφρόνν. - τῆς πάροιθεν, γήρας, est in Eurip. hoen. V. 86O. 93. Rany Legi potuit in sine senarii; hic etiam subiungi