The gospel according to S. John, with maps, notes and introd

101쪽

''oυδε - ει αὐτην π εμου, λλ' γω τίθημι αὐτ0ν ἀπ εμαυτοῖ εξουσίαν εχ θεῖναι αὐτην, καὶ ἐξουσίαν ἔχω πίλιν λαβεῖν αυτὴν ταύτην τ' ἐντολην λαβον παρὰ του πατρός μου. ''Σχίσμα raλιν γενετο ἐν τοῖς Ioυδαίοις διὰ τούς λόγους τούτου p. 'ελεγον δε πολλοὶ ξ αυτῶν Δαιμόνιον χει καὶ μαίνεται τί αυτο ἀκούετε; 'ia Οιελεγον, αὐτα τα ρηματα ου εστιν δαιμονιζομενου μηδαιμονιον δύναται τυφλῶν φθαλμοῖς ἀνοῖξαι; 'Eγενετ δε τὰ ἐγκαίνια εν τοῖς Ἱεροσολύμοις. χειμὼν ν' - καὶ περιεπήτει ὁ ησους ε τω ἱερω ν y στοα του Δολομῶνος. - εκύκλωσαν οὐν αὐτον οἱ Ου- δαῖοι καὶ λεγον αὐτω πως πότε θν ψυχὴν μῶν αιρενς; εἰ συ εἶ ὁ ριστός, εἰ τε μῖν παρρησία. 'ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ιησοὐς, ἶπον μῖν, καὶ ου πιστεύετε.τα εργα α γὼ ποιῶ ν τω νόματι οὐ πατρός μου ταὐτα μαρτυρεῖ περὶ μοὐ ''aλλὰ μεῖς Ου πιστεύετε,

βατα λεμὰ της φωνῆς μου ἀκούουσιν καγὼ γινώσκω aυτά, καὶ ἀκολουθοῖσίν μοι, 'καγω δίδωμι αὐτοῖς ζωὴν

δεδωκεν μοι πάντων μεῖζον εστίν καὶ οὐδεὶς δυναται ἁρπάζειν, τῆς χειρὸς οὐ πατρός. 'εγὼ καὶ ὁ πατηρεν σμεν. 'εβάστaσαν πάλιν λίθους ι Ουδαῖοι ναλιθάσωσιν αυτόν. - ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ ησοῖς, Πολλαγγα καλὰ εδειξα μῖν ε το πατρός διὰ ποῖον αυτῶν γον με λιθάζετε; ' ἀπεκρίθησαν Γ τῶ 'Iουδαῖοι,

ΙΠερὶ καλολεργου λιθάζομεν σε ἀλλὰ περὶ βλασφη

μίας, καὶ τι υ ἄνθρωπος ν ποιεῖς σεαυτον θεόν. ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ δεησοὐς, υκ εστιν γεγραμμ νον εν

102쪽

τω νόμ' υμών τι ἐγω εἶπα, θεοί ωτε ' εἰ ἐκείνους εἶπε θεους, προς ους ο λόγος του θεοὐ γενετο, καὶ ου δυναται λυθηναι η γραφὴ 'ρὼν ὁ πατηρ γίασεν και πε- στειλεν εἰ τον κόσμον, μεῖς λεγετε τι λασφημεῖς, οτι εἶπον Υἱος του θεου εἰμι - εἰ ου ποιῶ τα εργα του πατρός μου, μη πιστευετε μοι ' εἰ δε ποιῶ καν ἐμοὶ μηπιστεύητε, τοῖς εργον πιστευετε ἶνα γνῶτε καὶ γινω-

σκητε τι εν ἐμοὶ ὁ πατήρ, αγω ν ω πατρίδ' 'Eζήτουν ουν πάλιν αυτον πιάσαι, καὶ ἐξ=ῆλθεν ἐκτης χειρός αυτων. 'καὶ ἀπ0λθεν πάλιν περa του ορδάνου εἰ τον τόπον που ην Ιωαννης το πρωτον βαπτίζων, καὶ μεινεν ἐκεῖ. 'καὶ πολλοὶ λθον προς αυτον καὶ λεγον τι Ιωύννης μεν σημεῖον ποίησεν ουδεν, πήντα δε σα εἶπεν Ιωἄννης περὶ τούτου ἀληθηην. 'καὶ πολλοὶ πίστευσαν εἰς αυτον κεῖ.

11 'Hi δε τις σθενων Λάγρος ἀπὸ Βηθανίας, κτης κωμης ΛΜαρίας καὶ Μύρθας της Οελφῆς αυτῆς. ην δε Μαρία η λείψασα το κυρων μυρω καὶ ε 4-ξασα τοὐς πόδας αυτο ταῖς θριξὶν αυτῆς, ης ὁ δελφος Λάζαρος σθενει. ἀπέστειλαν ουν αἱ ἀδελφαὶ προς αυτον λέγουσαι, si υριε, ἴδε ον φιλεῖς ἀσθενεῖ ἀκούσας δε λ ησους εἶπεν, Αὐτοὶ ' ἀσθένεια υκ εστιν προς θάνατον αλλ' υπὸ της δόξης του θεου, να δοξασθn υιος του θεου δι αυτῆς ρηγa r δε ὁ 'Iησους την Μύρθαν καὶ τ' ἀδελφὴν αυτης και τον Λάζαρον 'ώς

ουν κουσεν τι σθενεῖ, τότε μεν εμεινεν εν ω ν τόπω

δυο μερας Τέπειτα μετὰ τουτο λεγε τοι μαθηταῖς, 'Aγωμεν εἰς την ουδαίαν πάλιν. λεγουσιν αυτ οἱ

μαθηταί, ΙΡαββί, νυν ζήτουν σε λιθάσαι ι Ιουδαῖοι, και πάλιν πάγεις κεῖ; δεπεκριθο 'Iησοὐς, οὐχὶ δώδεκα

103쪽

οὐ προσκόπτει, τι το φως του κόσμου τούτου βλέπει ''ἐa δε τις περιπατη ἐν τη νυκτί, προσκόπτε , ὁτι Oφως υμ εστιν ν αυτω. 'ταυτα ἐπεν, καὶ μετὰ τουτολέγει αυτοῖς Λάζαρος ὁ φίλος μῶν κεκοίμηται λὰ

πορευομαι θῖνα ἐξυπυίσω αυτόν. 'εἰπον ού αυτ οἱ μαθηταί, Κύριε, εἰ κεκοίμηται, σωθήσεται δ' εἰργηκε δε ὁ ησos περὶ του θανάτου αυτοὐ εκεῖνοι δε δοξαν τι περὶ της κοιμήσεως του πνου λέγει - τότε ὁ εἶπεν

αὐτοῖς ὁ ησοὐς παρρησία, Λάζαρος ἀπέθανεν, ' καὶ χαίρω δι μύς, ἴνα πιστεύσητε δτι υκ μην ἐκεῖ λλα ἄγωμεν πρὸς αυτόν δ' εἶπεν οὐ Θωμβ ὁ λεγόμενος Διδυμος τοῖς συμμαθηταῖς, Λγωμεν καὶ μεῖς ῖνα

104쪽

αυτήν, δόντες τὴν Μαριὰμ τι ταχέως ἀνεστη καὶεξῆλθεν, κολούθησα αυτῆ δόξαντες τι πάγει εἰ τομνημεῖον να κλαύση μει. 3ὴ υν Μαριὰμ ς ῆλθεν

πόδας λεγουσα αὐτω, Κύριε, εἰ δες δε ου ἄν μου ἀπέθανεν ὁ ἀδελφος.

συνελθόντας αυτ ηουδαίους κλαίοντας, νεβριμήσατο τω πνεύματι καὶ τάραξεν εαυτόν, ' καὶ εἶπεν, Iosτεθείκατε αυτόν; λεγουσιν αὐτω, Κύριε, ρχου καὶ ιδε. ἶβεδάκρυσεν ὁ Ἱησοὐς. 'ελεγον Ουν οι 'Ioυδαῖοι, Ιδε πως φίλε αυτόν. ' ινλ δε ε αυτῶν εἶπον, Ουκεδύνατο υτος ὁ ἀνοίξας τους ὀφθαλμοῖς του τυφλοῖ ποιῆσαι ῖνα καὶ ουτος μὴ ποθώνη 'Iησos ουν πάλινεμβριμωμενος εν αυτω ερχεται ι το μνημεῖον. ην δεσπήλαιον, καὶ λίθος επεκειτο ετ αὐτω. 'λέγει ὁ Ἱησοὐς, Αρατε τον λίθον λεγει αὐτω ἡ ἀδελφὴ του τετελευτηκότος Μάρθα Κύριε, δη ζει τεταρταῖος γήρ εστιν. λέγει αὐτὴ ὁ ησοῖς, οὐκ εἶπόν σοι ὁτι εὰν πιστευσύς

osen τὴν δόξαν os θεοὶ 'ῆραν ουν τον λίθον ὁ δε' Ιησοὐς ρεν του ὀφθαλμοῖς ἄνω καὶ ιπεν Πάτερ, εὐ- ναριστῶ σοι ὁτι κουσάς μου. - ἐγὼ δε δειν τι παντοτε μου ἀκούεις ἀλλὰ δια τον χλον τον περιεστωτα

ειπον, να πιστευσωσιν τι συ με απεστειλας. και

ταῖτα ειπὼν φωνὴ μεγάλη κραύγασεν Λάζαρε, εὐρο

105쪽

εξω. μεξῆλθεν ὁ τεθνηκὼς δεδεμενος τους πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαις, και η ὁ πις αυτο σουδαρίω περιε- δεδετο λέγει αυτοῖς ὁ ησοὐς, Λύσατε αυτὸν καὶ ἄφετε αὐτον πάγειν. Πολλοι os εκ των Πουδαίων, οἱ ελθόντες πρὸς την lαριὰμ καὶ θεασάμενοι, ποίησεν, ἐπίστευσαν αυτόν. 'τινες δε ε αυτῶν ἀπῆλθον προς TOUς Φαρι- , iic ι . ισαίους καὶ εἰπον αὐτοῖς α ποίησεν Ιησους 'συν - - γαγον ουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι συνέδριον, και et Q -a ελεγον Τί ποιοsμεν; τι υτος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ ποιεῖ

εἰς αυτόν, καὶ ἐλεύσονται οἱ Ρωμαῖοι καὶ ροὐσιν μῶν

ἐγγὐ της ερ μου ει 'Eφραὶμ λεγομένην πόλιν, κἀκεῖ διετριβεν μετὰ τῶν μαθητῶν 'ην δε ἐγγὐ TO Ir σχα τῶν Ιουδαίων και ἀνεβησαν πολλοι ει Ἱεροσόλυμα κτη in χώρας πρὶ τοδ πάσχα. ἴνα αγνισωσιν χαυτούς. με ζητουν οὐν o 'Iησοῖν καὶ λεγον μετ' ἀλληλων ντω ἱερῶ εστηκότες Τί δοκεῖ ἡμῖν; τι οὐ μη λθ5 εις τηνεορτην; 'δεδώκεισαν δε οἱ ρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι

106쪽

σι αυτόν.

12 G ὁ Ἱησοὐς προ- ἡμερων του πασχα λθεν εις Βηθανίαν, που ν ἀζαρος, ον ήγειρεν κ νεκρῶν Ἱησοῖς. 'E ro Iaν οὐν αὐτω δεῖπνον κεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει, ὁ δε Λάζαρος εἶς ν των ἀνακειμενων συν αὐτω. 'η ὁ Μαρία λαβοῖσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου λειφεν του πόδας του Ιησοῖ καὶ ξεμαξεν ταῖς θριξὶν αυτῆς τους πόδας αυτos. ἡ δε οἰκία πληρωθη κ της σμῆς του μύρου. λέγει Οὐ 'Ioύδας ὁ σκαριώτης, εις εκ των μαθητῶν αὐτοs, ὁ με λων αὐτον παραδιδόναι, Διατί τοὐτο το μύρον οὐκ επράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ δόθη πτωχοῖς; εἶπεν δε τοὐτο

ὴν καὶ το γλωσσόκομον χων τα βαλλόμενα βάσταζεν. y εἶπεν οὐν ὁ 'Iησοὐς, Aφες ὐτήν, να εἰς την ἡμέραντολενταφιασμολμου τηρήση αὐτο 'τους πτωχους γaρ πάντοτε εχετε μεθ' εαυτῶν, με δε ου πάντοτε εχετε.' Εγνω ὁ ὁ Οχλος πολῖς κ τῶν Ιουδαίων τι κεῖεστίν, καὶ ῆλθον ου διὰ τον ΙησΟὐ μόνον, αλλ' Da καὶ τον Λάζαρον ἴδωσιν, ν ἡ γειρεν κ νεκρῶν. 'εβουλεύ- σαντ δε οἱ ἀρχγιερεῖς ἶνα καὶ τον Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, yy δτι πολλοὶ δι αὐτον πῆγον τῶν Ιουδαίων καὶ πίστευον εἰς τον 'Iησοῖν./'Tῆ παύριον χλος πολὐ λελθὼν εἰς την εορτήν, ἀκούσαντες τι ερχεται Ἱησοὐς εἰς Ἱεροσόλυμα, 'ελαβον τα βαία τῶν φοινίκων καὶ ξῆλθον εἰς πάντησιν αὐτω, καὶ κραύγαζον, Llσαννά, εὐλογημενος ὁ ρχόμενος εν νόματι Ι υρίου, καὶ ὁ βασιλεύς Οὐ Ἱσραήλ. ' εὐρων δε ὁ Ιησοὐς νήριον κάθισεν Ἀτρο αὐτό, καθώς εστιν

107쪽

γεγραμμενον,' 'ΛΙ0 φοβου θυγάτηρ Σιων ἰδου ὁ βασιλευς

σου ρχεται καθήμενος επὶ πῶλον νου. 'ταυτα ουκεγνωσαν οἱ μαθηταὶ αυτολτο πρῶτον, λλ' δτε δοξώσθη 'Iησοῖς, τότε μνήσθησaν τι αὐτα ην - αὐτω γεγραμμένα καὶ αὐτα ποίησa αὐτω. 3 εμαρτύρει ὁ ὁοχλος ο ν με αυτοὐ, τε τον Λάζαρον φωνησεν ἐκ το μνημείου καὶ γήγειρεν υτο εκ νεκρῶν δ' δια

Φιλιππω τω ἀπο Βηθσαἐδὰ-1j Γαλιλαίας. καὶ ρώτων αυτὸν λεγοντες, Κύριε, θελομεν ον ησοῖν ἰδεῖν Περ- χεται Φιλιππος καὶ λεγει τω Aνδρεα ερχεται ' δρεας καὶ Φίλιππος καὶ λεγουσιν τω ησos. 'ὁ δε ησοὐς ἀποκρίνεται αὐτοῖς λεγων 'Eλήλυθεν ἡ ρα ἴνα δοξασ-

ὁ κόκκος οὐ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γ)ῆν ἀποθάWV αυτὸς μόνος μενει εὰν δε ποθάνη, πολὐ κaρπὸν φερει. ὁ φιλῶν τὴν ψυχ ὴν αυτο ἀπολλυε αυτήν καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχ0ν αυτολεν τω κόσμω τούτω, εἰς ζωὴν αἰώνων φυλάξει αυτήν. 'εὼν μοί τις διακονῆ, μοὶ ἀκολουθείτω καὶ που εἰμὶ γώ, κεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ μὸς εσται' εών τις εμοὶ διακονῆ, τιμήσει υτὸν ὁ πατήρ. Ηνs ἡ ψυχή μου τετάρακται, καὶ τί εἴπω Πάτερ, σῶσόν με ε της ρας ταύτης. ἀλλὰ διὰ τοὐτ ῆλθον εἰς τὴν ραν ταύτην. Iἄτερ δόξασόν σου το νομα ῆλθεν οὐ φωνὴ εκ os υρανos, Καὶ δόξασα καὶ

108쪽

ελεγεν βροντην γεγονέναι. a λοι λεγον, Aγγελος αυτωλελaληκεν '' ἀπεκρίθη Ιησους και εἶπεν ο δι με

ἡ φωνὴ αυτη γεγονεν ἀλλὰ δι μας. 'νυν κρίσις εστὶν

του κόσμου τούτου, νυν ὁ ἄρχων του κόσμου τούτου εκβληθή)σεται ξω ''κaγω aν ψωθῶ ε της γης, πάντας ελκυσω πρὸς ἐμαυτόν. ' τουτο δ ελεγεν σημαίνων ποίω θανάτω μελλεν ποθνήσκειν. ' 'Aπεκρίθη υν αὐτω ὁ ὁχλος, μεῖς κούσαμεν κτου νόμου τι ὁ Λ ριστὸς μένει εἰς τον αἰῶνα, καὶ πῶς λεγεις συ τι ει φωθηναι τον υἱῖν του ἀνθρώπου; τίς ἐστιν ουτος ὁ υιος του ἀνθρώπου; ' εἶπεν οὐν αὐτοῖς ὁ ησοὐς, τι μικρὸν χρόνον το φως ἐν μῖν στίν. περιπατεῖτε ώς ὐφως εχετε, ινα μη σκοτία υμὼς κατα- λώβη καὶ ὁ περιπατῶν τ σκοτία ου οἶδεν ποῖ υπάγει. 'ώς φως εχ ετε, πιστεύετε εἰς το φως, ναυἱοὶ φωτὸς γενησθε ταυτα λάλησεν ησοὐς, καὶ ἀπελθὼν κρύβη ἀπ αυτῶν. yy Τοσαὐτ δε αυτο σημεῖα πεποιηκότος εμπροσθεν αυτῶν Ουκ πίστευον εἰς αυτόν - , ὁ λόγος LIσαίου του προφήτου πληρωθxj. ν εἶπεν Κυριε, τίς πίστευσεν

το κο ημῶν καὶ ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη;

'' διὰ Οὐτ ου ηδύναντο πιστεύειν, τι πάλιν εἶπεν ΓΙσαίας, Τετύφλωκεν αυτῶν του ὀφθαλμοῖς καὶ επώρωσεν αυτῶν την κaροίαν is μ' δωσιν τοῖς ὀφθαλμοῖς και νοήσωσιν ν καρδία καὶ στραφῶσιν, καὶ ἰάσομαιαυτούς. 'ταῖτα εἰπεν σαίας τι ἐδεν την δόξαν

τῶν ἀρχόντων πολλοὶ πίστευσαν εις υτόν, ἀλλὰ διὰ τοι Φαρισαίους οὐχ μολόγουν, να μη ἀποσυνύγωγοι γενωνται. 'ηγύπησαν γὰρ την δόξαν τῶν ἀνθρώπων μἄλλον περ την δόξαν os eos.

109쪽

ἀθετῶν με καὶ ' λαμβάνων τὰ ρήματά μου χει τον

κρίνοντα αυτόν ὁ λόγος ο ελ λησα, κεῖνος κρινεῖ aυτὸν εν si σχάτη μερα. 'οτι ἐγὼ ξ μαυτο ουκελάλησα, λψ πεμψας με πατὴρ αυτός μοι εντολην δέδωκεν τί εἴπω καὶ τί λαλήσω '' καὶ ἶδα τι ἡ ντολὴ αυτos ζωὴ αἰώνιός εστιν. a. οὐν ἐγὼ λαλῶ, καθὼς εἴρηκεν μοι ὁ πατήρ, υτως λαλῶ.

οτι ηλθεν αυτοί ἡ ἄρα να μεταβῆ εκ του κόσμου τούτου πρὸς το πατέρα ἀγαπήσας τους ἰδίους τους ντω κόσμω, εἰς τελος γάπησεν αυτούς' κώ δ πνου γινομενου του διαβόλου δη βεβληκότος εἰς την καρδίαν να παραδοῖ αυτὸν 'Ioύδας Σίμωνος Ισκαριώτης, εἰδὼς οτι πάντα δωκεν αὐτω ὁ πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ τι απὸ θεο εξῆλθεν καὶ πρὸς το θευν πάγει, εγείρεται εκ του δείπνου καὶ τίθησιν τὰ ἱμάτια, καὶ λαβὼν λεντιον διεζωσεν εαυτόν ' εἶτα βάλλει δωρ εἰς

τον νιπτῆρa, καὶ ρξατο νίπτει τους πόδας των μαθητῶν καὶ κμάσσειν τω λεντίω ω ν διεζωσμενος 'ερχετa οὐ πρὸς Σίμωνα Ιετρον λεγει αὐτῶ, Κύριε, σύ μου νίπτεις τους πόδας ' ἀπεκρίθη Ιησους καὶ εἶπεν

110쪽

νίψω σε, ου εχεις μερος με εμου. λεγει αὐτῶ Σίμων Ιετρος Κύριε, μὴ τους πόδας μου μόνον αλλα καὶ τὰς χεῖρας καὶ την κεφαλήν. 'λεγε αυτω Ἱησους, λελουμενος ου εχε χρείαν εἰ μὴ τους πόδας νίψασθαι, αλλ εστιν καθαρὸς λος καὶ μεῖς καθαροί ἐστε, αλλουν πάντες. 'i δε γαρ τον παραδίδόντα αυτόν δι a τουτο εἶπεν τι οὐχὶ πίντες καθαροί ωτε.

yy Οτε υν ενι γε τους πόδας αυτῶν καὶ λαβεν τα μάτια αὐτοῖ καὶ νεπεσεν πάλιν, εἶπεν αὐτοῖς Γινω-

σκετε τί πεποίηκα μῖν; 'υμεῖς φωνεῖτέ με, διδάσ-κaλος, καὶ ὁ κύριος καὶ καλῶς λεγετε, εἰμὶ γάρ. ειουν εγώ νιψα μῶν του πόδας ὁ κύριος καὶ ὁ διο σκαλος, καὶ ἡμεῖς φείλετε ἀλλήλων νίπτειν τους πόδας. δρύπόδειγμα a εδωκα μῖν, να καθὼς εγὼ ποιησαύμῖν καὶ μειοῦ ποιητε. μην πιμην λεγ- μιν, Ουκεστιν οὐλος μείζων του κυρίου αὐτos, οὐδε ἀπόστολος μείζων του πεμψαντος αὐτόν - εἰ ταὐτα οἴδατε, μακάριοί εστ εὰν ποιῆτε αυτ . ' οὐ περι πάντων μῶν λεγω

αμὴν λεγ ἡμῖν ὁ λαμβάνων αν τινα πεμφω με λαμβάνει ὁ δε με λαμβάνων λαμβάνει τον πεμψαντά με. y Tαὐτα ειπὼν ησοὐς ἐταράχθη τω πνεύματι καιεμαρτύρησεν καὶ εἶπεν 'Aμὴν μὴ λεγω μῖν τι εις ξύμῶν παραδώσει με. 'εβλεπον ου ει αλλήλους ιμαθηταί, ἀπορούμενοι περι τίνος λεγει. μὴ ἀνακείμενος εἶς εκ τῶν μαθητῶν αυτο ε τω κόλπω os Ιησου, ν γαπα O 1ησους νευ ει υν τουτω Διμων Ιέτρος και λεγει αὐτω, Eιπὸ τίς εστιν περὶ Ου λέγει.