The gospel according to S. John, with maps, notes and introd

111쪽

', αναπεσὼν ἐκεινος ουτως ἐπὶ το στηθος του ησos λεγε αυτω Κυριε, τίς ἐστιν - ἀποκρίνεται ὁ ησους

'E κεῖνός εστιν ω γὼ βάψω το ψωμίον κα δώσω αὐτω. βάψας ουν το ψωμίον λαμβnνει καὶ δίδωσιν 'Ioύδα Σίμωνος σκαριώτου '' καὶ μετὰ τ ψωμίον τότε

εἰσηλθεν εις ἐκεῖνον ὁ Ζατανῶς λεγε ουν αὐτωἹησοὐς, ' ποιεῖς ποίησον τάχιον. - τουτο δε υδεὶς εγνω των ἀνακειμένων προς τί ἐπεν αὐτω τινες γὰρ εδοκουν, 'επε το λωσσόκομον ἐχεν ουδας, τι λεγει αὐτω 'Iησους, Ἀγορασον ων χρείαν εχ ομεν εἰς την

ψωμίον κεῖνος ξηλθεν εὐθύς ην δε νύξ'y Oτε υν ξηλθεν, λεγε ὁ 'Iησους, si εδοξάσθη ὁ υἱo του ἀνθρωπου, καὶ ὁ θεος δοξάσθη εν αὐτω. - εἰ ὁ θεος δοξάσθη εν αὐτω, καὶ ὁ θεος δοξάσει αὐτον ν

μεθ' ὁμων ειμί ζητησετε με, και καθὼς εἶπον τοις Ιουδαίοις τι 'oetro ἐγὼ π άγω μεῖς os δυνασθε ελθεῖν, καὶ ἡμῖν λεγ ἄρτι ' εντολὴν καινὴν δίδωμι ὁμῖν, να αγαπατε ἀλλήλους, καθώς γάπησα υμὼς ἶνα καὶ ἡμεῖς ἀγαπῶτε αλλη λους - εν τούτω γνώσονται πάντες τι μοὶ μαθηταί στε, εὰν ἀγάπην χητε ν ἀλληλοις. 'Λεγει αὐτω Σίμων Ιετρος, Κύριε, rosύ-πάγεις ἀπεκρίθη 'Iησοὐς, 'Οπου πaγω, ου δύνασαί μοι νυν ἀκολουθῆσαι, κολουθησεις δε στερον ' λέγει

αὐτω ΙΠέτρος Κύριε, διατί οὐ δύναμαί σοι ἀκ,λουθησαι ἄρτι την ροχήν μου περ σου θήσω. ' ἀποκρίνεται 'Ιησοὐς Τὴν ψυχ i)ν σου περ μοὐ θησεις; ἀμὴν μὴν λεγω σοι, οὐ μη ἀλεκτωρ φωνήσ εως ο ἀρνήση μετρίς.14 'Μὴ ταρασσεσθω ὁμῶν ἡ καρδία πιστεύετε εις

112쪽

τον θεόν, και εις ἐριε πιστευετε. εν ῆ οικία του

το πατερα εἰ μὴ δι' scos ' εἰ γνωκειτε με, καὶ τον πατερα μου γνωκειτε αν καὶ ἀπ' ἄρτι γινωσκετε αὐτον καὶ ωρήκατε αυτόν. 'λεγει αὐτω Φίλιππος,

Κ υριε, δεῖξον ἡμῖν τον πατερα, καὶ ρκει ἡμῖν 'λεγει αὐτω ὁ 'Iησοὐς, Τοσουτω χρόνω μεθ' ἡμῶν εἰμί, καὶ οὐκεγνωκάς με Φίλιππε ὁ ωρακὼς με εωρακε τον πατέρα πῶς συ λεγεις Δεῖξον μῖν τον πατέρα δ' οὐ πιστευεις τι εγὼ ν τω πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ εν μοί ἐστιν τὰ ρήματα α γὼ λεγω μῖν ἀπ ἐμαυτo ου λαλῶ ὁ δε πατὴρ λεν ἐμοὶ μένων ποιεῖ τὰ εργα αυτOs. πιστεύετε μοι τι ἐγὼ ν τω πατρὶ a ὁ πατὴρ εν ἐμοί εἰ δε μή, διὰ τὰ εργα αυτὰ πιστεύετε μοι. 'ἀμὴν ὴν λεγ ἡμῖν ὁ πιστεύων εἰ ἐμε, τα εργα ὰ ἐγὼ

ποιω, κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μειζονα τουτων ποιήσει' οτι εγω προς το πατερα πορευομαι. και O τι αν

αἰτήσητε ε τω νόματί μου, τοὐτο ποιήσω, να δοξασ- θ ὁ πατὴρ ν τω υἱω ' εάν τι αἰτήσητέ με εν ωονόματί μου, γὼ ποιήσω. δ' 'Eὰν αγαπατε με, τὰς εντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσετε. ''κaγω ερωτήσω τον πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον

113쪽

ὁ κόσμος με Οὐκέτι Ῥεωρεῖ, μεῖς δε θεωρεῖτε με, τι

σεσθε μεῖς τι εγὼ ν τῶ πατρί μου και μεῖς εν μοὶκaγω ν μῖν. - εχων τα εντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, κεῖνός εστιν ὁ ἀγαπῶν με ὁ δε γαπῶν με fαπηθήσεται πὰ του πατρός μου κἀγὼ γαπήσω αυτὸν a εμφανίσω αὐτῶ μαυτόν - λεγει αὐτω Ioίδας, ου ὁ σκαριώτης, Κύριε, τί γε γονεν τι ἡμῖν μέλλεις εμφανίζειν σεαυτὸν και οὐχὶ τω κόσμω; 'aπεκρίθη ησοὐς καὶ εἶπεν αὐτω, άν τις ἀγαπα με τον λογον μου τηρήσει, και ὁ πατήρ μου γαπησε αυτον, καὶ πρὸς αυτὸν λευσόμεθα και μονὴν παρ αυτω ποιησόμεθα - ὁ μὴ ἀγαπῶν με του λόγους μου τηρεῖ καὶ ὁ λόγος ο ἀκούετε Ου εστιν μὰς ἀλλὰ τουπεμψαντός με πατρός. -'Tαὐτα λελώληκα μῖν παρ' μῖν μενων' ' δε παράκλητος το πνεsμα o γιον Ο πεμψε ὁ πατὴρ ντω νόματί μου, κεῖνος υμὼ διδάξει πάντα καὶ πο-

μν σε υμὼς πάντα, εἶπον μῖν ' εἰρήνην ἀφίημι ἡμῖν, εἰρήνην την μὴ δίδωμι μῖν οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι μῖν. μη ταρασσεσθω μῶν

καρδία, μηδε δειλιάτω. κούσατε τι εγὼ εἶπον μῖν, Υπaγω και ρχομαι πρὸς ὁμῶς ει γαπῶτε με, εχύρητε αν τι πορεύομαι πρὸς το πατερα, τι ὁ πατὴρ μείζων

ἔταν γενηται πιστευσητε. 'οὐκετι πολλὰ λαλήσω μεθ' υμῶν ερχεται a ὁ του κόσμου ρχων, καὶ ε εμοὶ

114쪽

τον πατερα, καὶ καθὼς ἐντολγην δωκεν μοι ὁ πατήρ,ουτως ποιῶ. εγείρεσθε ἄγωμεν ἐντευθεν.

16 Ἐγώ εἰμι η μπελος η ληθινή, καὶ ὁ πατηρ μου ὁ γεωργός εστιν 'παν κλημα ἐν μοὶ μη φερον

καρπόν, αἴρει αυτό, και παν το καρπον φερον, καθαίρει

αυτο ἶνα καρπον πλείονα φερη 'ηδη μεῖς καθαροίεστε διὰ το λόγον ον λελαληκα μῖν. μείνατε ἐνεμοί, κἀγὼ ἐν μῖν. καθὼς το κλημα ου δύναται καρπον

φερειν si εαυτου a μη μεν ἐν ἀμπελω, ἴτως οὐδε μεις ἐα μη ἐν ἐμοὶ μένητε. ρεγώ εἰμι Ἀμπελος, , μεῖς τα κληματα. ο μενων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτω, οἶτος φερε καρπον πολύν, τι χωρὶς ἐμοὐ ου δυνασθε ποιεῖν οὐδέν. ἐα μη τις μενν ἐν ἐμοί, ἐβληθη ἔξω ςτο κλημα καὶ ξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αυτὰ καὶ ις πῖ βάλλουσιν, και καίεται. ' αν μείνητε ἐν μοι καιτὰ ρ ματά μου ἐν μῖν μείνη, ο εὰν θέλητε αιτησασθε, καὶ γενήσεται ἡμῖν. ἐν τούτω ἐδοξάσθη ὁ πατηρ μου, ἴνα καρπον πολύν φερητε καὶ γένησθε εμοὶ μαθηταί 'καθὼς γάπησε με ὁ πατηρ, κἀγὼ μας γάπησα

115쪽

φίλους, τι πάντα α κουσα παρὰ του πατρός μου ἐγνωρισα μῖν. 'ουχ μεῖς με ξελεξασθε, αλλ' γὼ εξελεξώμην μῶς, και θηκα μας να υμεῖς πaγητε και καρπον φερητε καὶ ὁ καρπος μων μενη θῖνα ὁ τιαν αἰτήσητε τον πατερ ε τω νόματί μου δω μῖν. 'ταυτα εντε λομαι μῖν, να ἀγαπῆτε ἀ ληλους. Τ' Εἰ ὁ κόσμος μῆς μισεῖ, γινώσκετε τι με πρῶτονυμῶν μεμίσηκεν ' εἰ εκ ου κοσμου τε ὁ κόσμος αν

εγὼ ξελεξάμην υμβς εκ ου κόσμου, διὰ τοὐτο μισεῖ

υμ, Ου εστιν δοὐλος μείζων του κυρίου αυτου. εἰ μεεδίωξαν, καὶ μΩς διώξουσιν εἰ τον λόγον μου τηρησαν, καὶ τον μετερον τηρήσουσιν. - ἀλλὰ ταυτα πάντα ποιήσουσιν εἰς υμβ διὰ το νομὰ μου, ὁτι υκ οἴδασιντον πεμψαντά με. ' εἰ ' λθον καὶ λάλησα αυτοῖς, μαρτων υ εἴχοσαν νυν δε πρόφασιν υ εχ Ουσιν

οὐδεὶς αλλος ποίησεν, μαρτίαν ου εἴχοσαν νυν δεκα εωρ κασιν και μεμισηκασιν καὶ με και τον πατερα

μου 'ἀλλ' ἶνα πληρωθῆ ὁ λόγος ὁ ε τω νόμω αυτῶν

γεγραμμενος τι μίσησάν με δωρεάν. 'oταν δε ελθ ὁ παράκλητος δν γ πεμφω μῖν παρὰ του πατρός,το πνεὐμα τ' ἀληθείας ο παρὰ του πατρος εκπορεύεται, κεῖνος μαρτυρήσει περὶ μοὐ 'και μεῖς δε μαρτυρεῖτε δτι ἀπ' ἀρχῆς με εμο εστε. I 'Tαυτα λελάληκα μῖν να- σκανδαλισθῆτε.' ἀποσυναγώγους ποιησουσιν υμὼς αλλ ερχεται ραῖνα πύς ό ποκτείνας υμῶς δόξη λατρείαν προσφερειν τω θεω 'καὶ ταυτα ποιησουσιν ὁτι υ εγνωσαν τον

116쪽

ελθη ωρα αυτῶν μνημονευητε αυτῶν, τι εγω εἶπονύμῖν. αὐτ δε , μῖν ξ αρχῆς ου εἶπον, τι μεθ' υμῶν ημην. νὼν δε πύγω προς το πέμψαντά με, καὶ ουδεὶς ἐξ υμῶν ἐρωτα με, Ι Ιου Ἀπάγει 'aλλ' ο τι αὐτα λελάληκα μῖν η λύπη πεπλήρωκεν μῶν την καρδίαν. αλλ' γὼ την λαὶθειαν λεγω μῖν, συμφερε ἡμῖν ναεγὼ ἀπέλθω. εαν γα μη ἀπέλθω, ὁ παράκλητος ουκἐλεύσεται προς μἁς a δε πορευθῶ, πέμψω αὐτον προς μας. καὶ ἐλθὼν κεῖ,/ος ελεγξει τον κόσμον περὶ μαρτίας καὶ περὶ δικαιοσυνης καὶ περὶ κρίσεως.

'περὶ μαρτίας μέν, τι υ πιστεύουσιν εις ἐμε δ' περὶ δικαιοσύνης δε, τι προς το πατερα πάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτε με ' περ δε κρίσεως, τι ο ρχων του κόσμου

τούτου κεκριται.

y Ετι πολλὰ ἔχω ἡμῖν λεγειν, λλ' o δύνασθε βαστάζειν αρτι ''oταν δε ελθη κεῖνος το πνεὐμα της ἀληθείας ὁδηγήσει μας ελ την ἀληθειαν πασαν. υ γὰρ λαλγjσει φ' ἐαυτοῖ, αλλ σα κουσε λαλησει, καισα ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ἡμῖν ' ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, τιε του ἐμοὐ λήμψεται, καὶ ἀναγγελεῖ , μῖν δ' , υτ δσαεωει ὁ πατηρ ἐμά εστιμ δια τοὐτο εἶπον τι εκ του εμολλαμβάνει καὶ ἀναγγελει ἡμῖν. δ' Μικρὸν καὶ οὐκέτι θεωρεῖτε με, καὶ πάλιν μικρον καὶ φεσθε με δ' εἶπον οὐν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῖσγος ἀλληλους Τί εστιν τοὐτο ο λεγει μῖν, ικρον καὶ ου θεωρεῖτε με, καὶ πάλιν μικρον καὶ φεσθε με καὶ

oτι Τπάγω προς το πατερα ' ελεγον οὐν T ἐστιν τοὐτο- λεγει το μικρόν ου οἴδαμεν τί λαλεῖ. 'εγνω'Iησοῖς τι γῆθελον αυτὸν ἐρωταν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Ιερὶ τούτου ζητεῖτε μετ ἀλληλων τι εἶπον Μικρὸν και υ

117쪽

θεωρεῖτε με, καὶ raλιν μικρ0ν ad ψεσθε με; 'ἀμὴν ὴν λεγ ἡμῖν τι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε μεῖς, ὁ δεκόσμος χαρήσεται μεῖς λυπηθήσεσθε, λλ' ἡ λυπηυμῶν εἰς χαρὰν γενήσετaι. ' ἡ γυνx δταν τίκτη λυπηνεχει, τι ῆλθεν ἡ ρα αυτῆς οτα δε γεννήστὶ το παιδίον, οικετι μνημονεύει της θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν τι εγεννήθη νθρωπος εἰς τον κόσμον 'καὶ μεῖς ουν νυν με λυπην χετε πάλιν δε φομαι μας, καὶ χαρήσεται

υμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν μῶν Ουδεὶς ἀρεῖ ἀφ'

Οὐδεν. μὴν μὴ λεγ ἡμῖν, ν τι αἰτήσητε τον πατερα δώσει μῖν ν τω νόματί μου. - εως ἄρτι υκ τήσατεουδεν εν τω νόματί μου αἰτεῖτε, καὶ λήμψεσθε, να χαρὰ μωλὴ πεπληρωμενη.

οτε οὐκετι εν πaροιμίαις λαλήσω μῖν, λλὰ παρρησία περὶ του πατρὸς ἀπαγγελῶ μῖν. 'εν κείνη λήμεραε τω νόματί μου αἰτήσεσθε, καὶ ου λεγω μῖν ὁτι εγώερωτήσω τον πατερα περὶ ἡμῶν 'αυτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὁμῶς, ὁτι μεῖς με πεφιλήκατε και πεπιστεύκατε δτι ἐγα, παρὰ του θεου εξῆλθον ' εξῆλθον εκ ου πατρὸς καὶ λήλυθα εἰς τον κόσμον πάλιν ἀφίημι τον κόσμον

καὶ πορεύομαι πρὸς O πατερα. Λεγουσιν οἱ μαθηταὶ at τοὐ, I δε νυν εν παρρησία λαλεῖς, και παροιμίαν οὐδεμίαν λεγεις. 'νὼν ιδαμενῖτι οἶδας πάντα και ου χρείαν εχεις ιν τις σε ρωτἀ

εν τούτω πιστευομεν τι ἀπὸ θεο εξῆλθες. δάπεκρίθη αὐτοῖς ησοὐς, Αρτι πιστεύετε; -ιδο ερχεταιωρα καὶ λήλυθεν Da σκορπισθῆτε καστος ει ταιδια κἀμε μόνον ἀφῆτε και οὐκ εἰμὶ μόνος, τι

118쪽

ἐμοὶ εἰρηνην χητε. ε τω κοσμω θλῖψιν εχετε aλλὰ θαρσεῖτε, εγὼ νενίκηκα τον κόσμον. 17 'Tαὐτα λαλησεν ὁ ησοὐς, καὶ ἐπάρας τους οφθαλμοῖς αυτου εἰς τον ουρανον εἶπεν Πάτερ, λήλυθεν η ρα δόξασόν σου του tόν, να ο υἱος δοξάσησε, καθὼς εδωκας αὐτω ξουσίαν πάσης σαρκός, ἴνατra ο δεδωκας αὐτω δώση αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. αυτηδε εστιν ἡ αἰώνιος ζωή, να γινωσκουσίν σε τον μόνον ἀληθινον θεον καὶ ο ἀπεστειλας Ιησοὐν ριστόν. ἐγω σε δόξασα επὶ της γῆς, τελειώσας το ἔργον οδέδωκώς μοι Da ποιησω 'καὶ νυν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρα σεαυτω τῆ δόξ' θ εἶχον πρὸ το τον κόσμον εἶναι παρὰ σοί.

''F φανερωσύ σου o νομα τοῖς ἀνθρώποις Ους εδωκώς μοι κ του κόσμου. σοὶ σαν καὶ μοὶ αυτους εδωκας, καὶ τον λόγον σου τετήρηκαν ' νυν γνωκανοτι πάντα σα δεδωκάς μοι raρ σου εἰσίν 'οτι τὰ ρηματα α εδωκάς μοι δεδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ λαβον, καὶ γνωσαν ἀληθῶς τι παρὰ σου εξῆλθον, καὶ πίστευσαν τι σύ με ἀπεστειλας. ἐγω περὶ αὐτῶν ρωτῶ ' οὐ περὶ του κόσμου ρωτῶ, αλλὰ περὶ ν δεδωκάς μοι,

εμά, καὶ δεδόξασμα εν αὐτοῖς. 'καὶ οὐκέτι ειμ ε τω

κόσμω, καὶ ουτοι ν τω κόσμω εισίν, κἀγὼ πρός σε ερχομαι. πάτερ λιε, τήρησον αὐτούς ε τω νόματί σου δεδωκάς μοι, να σι εν καθὼς μεῖς. yyδτεημην με αὐτῶν, γλετηρουν αυτοῖς τω νόματί σου

δεδωκάς μοι, καὶ φύλαξα, καὶ οὐδεὶς ξ αὐτῶν πώ - λετ ει μὴ ὁ υἱὸς της ἀπωλείας, να η γραφὴ πληρωθῆ.

119쪽

τοῖς. εγω δεδωκα αυτοῖς τον λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος εμίσησεν αυτούς, ὁτι υ εἰσὶν κ του κόσμου καθὼς ἐγω υκ εἰμὶ κ του κόσμου. ' οὐκ ερωτῶ ν ἄρης αυτοὐς εκ ου κόσμου, λλ' ἶνα τηρησy αυτοῖς κ του πονηροὐ 'με του κόσμου ου εἰσὶν καθὼς εγὼ υκ εἰμὶ κ του κόσμου. - γ σον αυτοῖς τη ληθεία ὁ λόγος ὁ σος λήθειά στιν ' καθὼς με ἀπεστειλας εἰς τον κόσμον, κἀγὼ ἀπεστειλα αυτοὐς εἰς τον κόσμον' ''καὶ περ υτῶν γ αγιαζω μαυτόν, να σιν καιαὐτοι γιασμενοι ν ληθεία.

' οὐ περὶ τούτων δε ρωτῶ μόνον, ἀλλα καὶ περὶ

τῶν πιστευόντων δια του λογο αυτῶν εἰς με ινα

πάντες ε ώσιν, καθὼς σύ, πατήρ, εν εμο καγώ ν σοί, , καὶ αὐτοὶ εν ἡμῖν σιν, να ὁ κοσμος πιστευτ δτι σύ με ἀπέστειλας. - κἀγὼ την δόξαν ην δεδωκάς μοι, δεδωκα αὐτοῖς, ἴνα σι εν, καθὼς μεῖς ευ ' ἐγὼ ναὐτοῖς, καὶ σὴ εν εμοί, ἴνα σιν τετελειωμενοι εἰς εν, να γινώσκ ο κόσμος ὁτι σύ με δ αεστειλας και γαπησας αυτοῖς καθώς με ηγάπησας. IΠατηρ, ο δεδωκάς μοι, θελω να που εἰμὶ γώ, κἀκεῖνοι σιν με εμου' ναθεωρῶσιν την δόξαν την μήν, ν δεδωκάς μοι τι γύ- πησάς με πρὸ κατaβολῆς κόσμου. 'LIατὴρ δίκαιε, και ὁ κόσμος σε υκ γνω, εγὼ δε σε

εγνων, και υτοι γνωσαν τι συ με απεστειλας και

εγνώρισα αὐτοῖς το νομά σου καὶ γνωρισω, να ἀγάπη ν γάπησάς με εν αυτοῖς di κἀγώ ν αὐτοῖς. 18 'Tαυτ ειπών ησου εξηλθεν σὐν τοις μαθηταῖς αὐτολπεραν του ν