장음표시 사용
91쪽
κεν μῖν την περιτομην, οὐχ οτι εκ ου Ιωυσεως στίν, nλλ εκ των πατέρων, καὶ ε σαββάτω περιτεμνετε αν
92쪽
Ωρχιερεῖ και οἱ Φαρισαῖοι πηρετας, να πιώσωσιν
σετε με καὶ ουζευρησετέ με και που ειμ εγὼ μεῖζου δυνασθε ελθεῖν ' εἶπον ουν οι Ιουδαιοι προ εαυτούς, Που ουτος μέλλει πορευεσθαι, τι μεῖς ουχεύρήσομεν αυτόν - εις την διασπορὰν των Ἐλληνων μέλλει πορεύεσθαι καὶ Γλάσκειν του 'E ληνας τίς εστιν ὁ λόγος ουτος ο εἶπεν Ζητησετε με, και υχ ευρη
καθὼς εἶπεν η γραφή, ποταμοὶ κ της κοιλίας αυτουρευσουσιν δατος ζῶντος. 'τουτ δε εἶπεν περὶ του
'''Εκ του χλου ουν ἀκουσaντες των λόγων τούτων
ελεγον Ουτός εστιν ληθῶς ὁ προφητης. Iλλοι ελεγον Ουτός εστιν ὁ ριστός. οἱ δε ελεγον Μὴ γαρε της Γαλιλαίας ὁ ριστὸς ρχεται ' οὐχ ἡ γραφηεἶπεν, OT εκ του σπερματος Δαυείδ, καὶ ἀπο Βηθλεεμτης κώμης που ν Δαυείδ ερχεται ὁ ζριστός; 'σχωμα ουν γένετο ν τω χλω δι αυτόν. τινες δε θελουε αυτῶν πιάσαι αυτόν, αλλ' ουδεὶς βaλεν ετ αυτον τὰς χεῖρας.=β' Iλθον ουν οἱ πηρεται προς τους αρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αυτοῖς κεῖνοι Διατί οὐκ ηγαγετεαυτόν; ' ἀπεκρίθησαν οι πηρεται, οὐOέποτε λελησεν ουτως ἰνθoωπος ' ἀπεκρίθησαν χυν χυτοῖς ι aρι-
93쪽
ρατοί εἰσιν ' λεγει Νικόδημος προ αυτούς, ὁ ἐλθὼν πρs αυτόν πρότερον ελ ων ἐξ αυτῶν, ' Ιὴ ὁ νόμος
ημῶν κρινε τον ἄνθρωπον a μη ἀκούσ πρῶτοι παραυτοὐ καὶ γνω τί ποιει ' ἀπεκρίθησαν και εἶπαν αὐ-
τψ, Iὴ καὶ συ ἐκ της Γαλιλαίας ει εραύνησον καὶ ἴδε
94쪽
ρεῖς ἡ μαρτυρία σου ου εστιν ληθής ' ἀπεκρίθη Ιησους καὶ ἐπεν αυτοῖς, Κὰν γ μαρτυρῶ περὶ μαυ- του ἀληθής εστιν η μαρτυρία μου τι οἶδα πόθενηλθον a που παγω υμεῖς δε υκ οἴδατε πόθεν ερ- χομαι ἡ πολυπάγω. ρυμεῖς κατα την σάρκα κρίνετε ἐγω ου κρίνω οὐδενα - καὶ εὰν κρίνω δε εγώ, ἡ κρίσις ἡ μὴ ἀληθινή εστιν ὁ τι μόνος ου εἰμί, αλλ' γὼ καὶ ὁ πεμ λας με πατηρ. 'καὶ ε τω νόμω δε τω μετερωγεγραπται τι δύο ανθρώπων η μαρτυρία ἀληθὴς εστιν. Τ' ἐγώ εἰμι ὁ μαρτυρῶν περὶ μαυτοs, καὶ μαρτυρεῖ περὶ εμο ο πέμ λας με πατηρ. 'ελεγον οὐν αυτω, Ιοὐεστὶν ὁ πατήρ σου; πεκρίθη Ιησοὐς, ἴτε με οἴδατε
Ἐἶπεν ουν πάλιν αὐτοῖς Ἐγώ πώγω καὶ ζητήσετε με, καὶ ε Ty μαρτία μῶν ἀποθανεῖσθε ὁπου ἐγὼ υπώγω μεῖς ου δυνασθε ελθεῖν. ελεγον οὐ οι 'Iου- δαῖοι, Μήτι ἀποκτενεῖ εαυτόν, τι λεγει, 'Oπου ἐγὼ υπάγω μεῖς ου δύνασθε ελθεῖν 'καὶ λεγεν ὐτοῖς, Υμεῖς κ τῶν κήτω στε, εγὼ εκ των ἄνω ιμί μεῖς κτούτου του κόσμου στε, εγώ υκ εἰμὶ κ του κόσμου τούτου τ' εἰπον οὐν μῖν τι ἀποθaνεῖσθε εν ταῖς άμαο- τίαις μῶν εὰν γα μη πέστεύσητε τι ἐγώ ειμι, ἀποθανεισθε εν ταῖς μαρτίαις υμῶν. 'ελεγον υ αυτω
λαλῶ μῖν. 'πολλὰ χω περὶ μῶν λαλεῖν και κρίνειν αλλ' ὁ πεμψας με ἀληθής εστιν καγὼ α κουσα παραίτου, ταυτα λαλῶ εις τον κόσμον. 'ου εγνωσαν τιτον πατερα αὐτοῖς λεγεν. 'ειπεν οὐν 'Iησοὐς, ο ταν
95쪽
υφωσητε τον υἱον του ἀνθρώπου, τότε γνώσεσθε τι ἐγω εἰμι, και ἀπ εμαυτο ποιῶ ουδεν, αλλὰ καθὼς ἐδίδαξεν
'' Ἐλεγεν ὁ ὁ ησοὐς πρός τους πεπιστευκότας αὐτω ουδαίους, aν μεῖς μείνητε ε τω λόγω τωεμω ἀληθῶς μαθηταί μου στε, ' καὶ γνώσεσθε λὶν ἀληθειaν, και η ληθεια ελευθερώσει μῆς ' ἀπεκρίθησαν πρὸς αυτόν, Σπερμὶ Ἀβραὰμ εσμεν. καὶ ουδενὶ δεδουλεύκαμεν πώποτε πῶς συ λεγεές τι Ἐλεύθεροι γενησεσθε ' ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ ησοὐς ἀμην ἀμην λεγω μῖν, ὁτι πῶς ὁ ποιῶν την μαρτίαν οὐλός στέντης μαρτίας '' ὁ δε δοὐλος ου μενει ν τ οἰκία εἰς τον
ελευθερώση ὁντως ελεύθεροι σεσθε. 'οἰδα τι σπερ-
μα Ἀβρα μ εστε ἀλλὰ ζητεῖτε με ἀποκτεῖναι, τι λόγος ὁ μὸς υ χωρεῖ ν μῖν. 'a εγὼ εώρακα
παρὰ τω πατρὶ λαλῶ καὶ μεῖς ουν α κούσατε παρα
96쪽
την λαλιαν την ε/μην υ γινωσκετε οτι υ δύνασθε ἀκουειν τον λόγον ον εμόν. μεῖς ἐκ του πατρος του διαβόλου στε καὶ τα επιθυμίας του πατρος μων
θελετε ποιεῖν. κεῖνος ἀνθρωποκτονος ν ἀπ - χχῆς καὶ ἐν τῆ ἀληθεία οὐχ εστηκεν, τι υ εστιν ἰληθεια ἐν αὐτω. οταν λαλη το εὐδος, ε των ἰδίων λαλει, τι ψεύστης εστὶν και ὁ πατηρ δτου 'εγὼ δε τι την ἀληθειαν
ύμaρτίας εἰ ἀληθειαν λεγω, διατί μεῖς ου πιστεύετε μοι '7 ων κ του θεοῖ τὰ ρήματα του θεοὐ κούει διατοὐτo μεῖς ου ἀκούετε τι εκ του θεο ου εστε. μ' ἀπεκρίθησαν Οἱ Ιουδαῖοι καὶ εἶπαν αὐτω, ου καλῶς λεγομεν ἡμεῖς τι Σαμαρείτης εἶ συ καὶ δαιμόνιον εχ εις; 'ἀπεκρίθη Ἱησοὐς, Ἐγὼ δαιμόνιον ου ἔχω, ἀλλὰ τιμῶ τον πατερα μου, καὶ μεῖς τιμὰ τε με. 'εγὼ δε υ ζητῶ την δόξαν μου εστιν ὁ ζητῶν καὶ κρίνων. ρ αμὴν μὴ λεγω μῖν, ἄν τις τον εμον λόγον τηρήση, θάνατον υ μὴ θεωρήση εις τον αιῶνα ' εἶπον αὐτῶ οἱ Ιουδαιοι, υν γνώκαμεν τι δαιμόνιον εχ εις. 'Aβραὰμ ἀπεθανεν καὶ οἱ προφῆται, καὶ συ λεγεις, ἄν τις τον λογον μου τηρησy, οὐ μὴ γεύσητa θανάτου εις τον-ιῶνα. 'μὴ συ μείζων εἶ του πατρος ἡμῶν Α βραύμ, οστις ἀπεθανεν καὶ οἱ προφῆται ἀπεθανον τίνα σεαυτον
ποιεῖς; ρ ἀπεκρίθη 'Iησους, ὰν ἐγὼ δοξάσω μαυτόν, ἡ δόξα μου οὐδεν εστιν εστιν ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζων
αυτόν, σομαι μοιος ἡμῖν ψεύστης ἀλλὰ οἶδα αυτὸυ καὶ τον λογον αὐτο τηρῶ. 'Aβραὰμ ὁ πατὴρ μῶν γαλλι σaτο να δη την ἡμεραν την μην, και ειδεν καὶεω ρη '' εἶπον ἴν οἱ Ἱουδαῖοι πρὸς αὐτόν, Ιεντήκοντα
97쪽
τους φθαλμούς, ' καὶ εἶπεν αὐτω, Υπaγε νίψαι εἰς την κολυμβήθραν οὐ Σιλωὰμ ο ερμηνεύεται ἀπεστάλμενος. ἀπηλθεν ουν καὶ ἐν λατο, και ηλθεν βλεπων. 'O ουν γείτονες και οἱ θεωροὐντες αὐτον το πρότερον τι προσαίτης ν λεγον, υχ υτος εστιν καθήμενος καὶ προσαιτῶν ' ἄλλοι λεγον τι Οὐτος εστιν Αλλοι λεγον Οὐχί, λλ' ὐμοιος αὐτ εστιν. εκεῖνος λεγεν τι γω εἰμι. 'ελεγον ουν υτω ΓIῶς
νεωχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; ' ἀπεκρίθη κεῖνος,
ἄνθρωπος υ λεγόμενος ησοὐς πηλον ποίησεν καὶ επεχρισεν μου του ὀφθαλμοῖς καὶ εἶπεν μοι τι Υπαγε εἰς τον Σιλωὰμ και νίψαι. πελθων ουν καὶ νιφόμενος ἀνέβλεψα ' εἶπαν αὐτω Πολεστιν κεῖιος λέγει, υκ οἶδα.
99쪽
θίλετε κονειν μη και μεῖς θελετε αυτο μαθητaὶ γενεσθαι 'ελοίδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπον, Σ μαθητ' ς εἰ κείιου ἡμεῖς δε του Μωυσεως σμεν μαθηταί. 'η-μεῖς οἴδαμεν τι Ιωυσεῖ λελάληκεν ὁ θεός, Οὐτον δεου οἴδαμεν πόθεν στίν. 'δπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος και ἶπεν αυτοῖQ. ν τούτω a το at 1ia στόν εστιν τι μελου οἴδατε πόθεν στίν, καὶ νοιξεν μου τους φθaλμούς. 'φοὶ δαμεν τι ὁ θεὸς ἄμaρτωλῶν υκ κούει ὰλ εών τις θεοσεβὴς di καὶ τὸ θελημα υτο ποινὶ τούτου κούει. 'φεκ ου αιῶνος οὐκ ηκούσθη τι νοιξεν τις ὀφθαλμοῖς τυφλοὐ γεγενμημενου ' εἰ μη ν ουτος παρὰ θεοs, οὐκ, δύνατο ποιεῖν οὐδέν ' ἀπεκρίθησαν και εἶπαν αὐτω, Ἐν μαρτίαις σὐ γεννηθης λος, καὶ ὐ διδάσκεις ημῆς καὶ εξεβαλον αυτὸν ξω '' FIκουσεν Ιησοὐς τι εξεβαλον αὐτὸν ξω, και εὐρων αυτὰ εἶπεν Σ πιστεύεις ει τον ἰὼν οὐ θεοὐ '' ἀπεκρίθη κεῖνος, Καὶ τίς εστιν, κύριε, να πιστεύσω εις αὐτόν; ' εἶπεν δε αὐτω 'Iησοὐς, Καὶ ωρακας υτόν, καὶ ὁ λαλῶν μετὰ Οὐεκεῖνός εστιν - ὁ δε φη, IIιστεύω, κύριε και προσεκύ
10 ' Ἀμην μὴ λεγ ἡμῖν, ὁ μη εἰσερχόμενος διὰ
της θύρας εις την αὐλὴν τῶν προβάτων λλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχγόθεν κεῖνος κλεπτης στὶ και λyστης' ὁ δεεισερχόμενος διὰ της θύρας ποιμήν εστιν τῶν προβάτων.
100쪽
- τούτω ὁ θυρωρὸς ἀνοιγει, καὶ τα πρόβατα της φωνης αυτοὐ κούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ ονομακα εξάγει αυτά. oταν τα ἴδια πάντα εκβάλη εμπροσθεν αυτῶν πορευεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτω ἀκολουθεῖ, οτι οἴδασιν την φωνην αυτοὐ μὴ λοτρίω δε ο μη κολουθησουσιν ἀ λὰ φεύξοντα ἀπ αὐτου, ὁτι υκ οἴδασιν των ἀ λοτρίων την φωνή, ' ταύτην την παροιμιαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ησοῖς ἐκεῖνοι δε οὐκ γνωσαν τίνα ν ἐλαλει αὐτοῖς. - Εἶπεν ὁ παλιν αὐτοῖς δεησοὐς 'Aμὴν μὴ λεγωυμῖν, ἐγω εἰμι ἡ θύρα των προβaτων. παντες σοιῆλθον πρ ἐμοὐ κλεπται εἰσὶν καὶ pστaι, αλ ουκήκουσα αυτῶν τα πρόβατα. 'εγώ εἰμι ἡ θύρα δι μου εών τις εἰσελθὶ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ξε
ζωὴν χωσιν καὶ περισσὸν χωσιν.
δ' Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλος τὴν
φυκὴν αὐτο τίθησιν περ των προβάτων ' O μισθωτὸς καὶ οὐκ αν ποιμήν, ου οὐκ εστιν τὰ προβατ ιοια, θεωρεῖ τον λύκον ερχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ρπάζει αυτά, και σκορπίζει Τ' υτι μισθωτός εστιν, και οὐ μελε αὐτῶ περὶ τῶν προβάτων. ἐγώ ειμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, και γινώσκω τὰ μὰ καὶ γινώσκουσί με τὰ μά. 'καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τον πατερα, και τὴν ψυχήν μου τίθημι περ τῶν προβάτων. 'καὶ ἄλλα προβατ εχω, οὐκ εστιν ε της αυλῆς ταύτης κἀκεῖν δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ της φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν. δι τοὐτό με ὁ πατὴρ ἀγαπα τιεγὼ τίθημι τὴν φυ χήν μου, ἔνα πάλιν λάβω αυτην.