장음표시 사용
81쪽
ἐστιν ἀληθινός, τι λλος εστὶν ὁ σπείρων a a λος ὁ θεριζων. 'ἐγω ἀπεστειλα υμβ θερίζειν ο υχ υμεῖς
κεκοπιάκατε amo κεκοπιάκασιν, καὶ μεῖς ει τον κόμ
πον αυτῶν εἰσεληλυθατε. ' εὐδε τῆς πόλεως κείνης πολλοὶ πίστευσαν εἰς αυτον των Σαμαρειτῶν διὰ τον λογον της γυναικος μαρτυρούσης οτι ειπεν μοι πάντα
ρώτων αὐτον μεῖναι παρ' αὐτοῖς καὶ μεινεν κεῖ δυοημέρας. 'καὶ πολλω πλείους πίστευσαν δια τον λογον asτου ' τῆ τε γυναικὶ λεγον τι οὐκετι δια τηνσην λαλιὰν πιστεύομεν αὐτοὶ γαρ ἀκηκόaμεν, καὶ οἴδαμε δτι υτός εστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ του κόσμου. Μετὰ δε a δύο ημέρα εξῆλθεν κεῖθεν εις την Γαλιλαίαν. as τος aiἹησοὐς μαρτύρησεν, τι προφητης ν τ ιδια πατρίδι τιμὴν ου εχ ει 'οτε οὐνηλθεν εἰς την Γαλιλαίαν, ἐδέξαντο αὐτον οἱ Γαλιλaῖοι, πάντα ἐωρακότες σα ποίησεν Ἱεροσολύμοις εν βεορτο καὶ αὐτοὶ γαρ λθον εις την ἐορτήν. 'Hλθεν οὐν πάλιν εις την Καν της Γαλιλαίας, ὁπου ποίησεν τουδωρ οἶνον. καὶ τις βασιλικος ου o ησθένει ν Καφαρνao 'χυτος ἀκουσας τι ησοὐς κε ε της 'Ioυδαίας εἰς την Γαλιλαίαν, ἀπ0λθεν προς αυτόν, καὶ ρώτα να καταβρ και ἰάσηται aύτου του υἱόν Iμελλεν γυ ἀποθνήσκειν ' εἶπεν οὐν ὁ ησοὐς πρὸς αὐτόν, aν
γει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός, Κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον μου. - λέγει αὐτω ὁ ησοὐς, IIoρεύου tός σου ζῆ. πίστευσεν ὁ ανθρωπος τῶ λόγω ν ἐπεν αὐτω ησοὐς, καὶ πορεύετο. 3ηδη δεαυτο καταβαίνοντος οἱ οὐλο αυτοὐ πήντησαν αὐ-
82쪽
ε εν. εἶπον ουν αὐτω τι Ἐχθὲς ραν εβδόμην ἀφηκεν αὐτον ὁ πυρετός. ρ εγνω ουν ὁ πατὴρ τι κείνητὴ ρα ἐν di εἶπεν αὐτω ὁ Ιησους, ὁ υἱός σου p. καὶ επίστευσεν αὐτος καὶ ἡ οἰκία αυτολολη. ρ τοὐτο πάλιν δεύτερον σημεῖον ποίησεν ὁ Ιησοὐς ελθὼν κ 'ς ουδαίας εις την Γαλιλαίαν. ' Ιετα αὐτα ην εορτη των ουδαίων, καὶ ἀνεβη'Iησοὐς εις Ἱεροσόλυμα - εστιν δε ἐν τοις Ιεροσολύμοις ἐπὶ τι προβατικὴν κολυμβήθρα η ἐπιλεγομενη Ἐβραῖστὶ Βηθεσδύ, πεντε στοὰς χουσα. ἐν ταύταις κατεκειτο πληθος των ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν. μέν δε τις νθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα aὶ κτώετ εχων ἐν xj σθενεία αυτos 'τoὐτον ἰδὼν ὁ Ιησοὐς κατακείμενον, καὶ γνοὐς τι πολὐν ήδη χρόνον ἔχει, λεγει αὐτω, Θελεις γιης γενεσθαι ' ἀπεκρίθη αὐτω aσθενῶν, Κύριε, ἄνθρωπον υ εχ ῖνα ταν ταραχ- θην το δωρ βάλη με εις την κώλυμβηθραν' εν ω δεερχομαι εγω, ἄλλος προ μοὐ καταβαίνει. λεγει αὐ- τω ὁ Ιησοὐς, Eγειρε, ρον τον κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. καὶ υθεως γενετο γιης ὁ ἄνθρωπος, καὶ ρε τον κράβαττον αυτοῖ καὶ περιεπάτει. Hi δε σάββατον εν ἐκείνη τι ημερα ' ελεγονουν οἱ Ιουδαῖοι τω τεθεραπευμενω Σάββατόν ἐστιν, καὶ οὐκ εξεστίν σοι Δραι τον κράβαττον ' ἀπεκρίθη αὐτοῖς, D ποιησας με γιτὶ ἐκεῖνός μοι ειπεν, ' χροντον κράβαττον σου καὶ περιπάτει ' 'ηρώτησαν υναυτόν Τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι 'Aρον καὶ περιπάτει δ' ὁ δε ἰαθεὶς οὐκ δει τίς εστιν ὁ
83쪽
ταυτα ευρίσκει αὐτον ὁ Ιησους ἐν τω ἱερω καὶ εἶπεν αυτω, I δε γιχης γέγονας μηκετι μάρτανε, να μὴ χῶρόν σοί τι γένηται. 'ἀπηλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἐνγηγγειλεν τοῖς ουδαίοις τι ησους εστιν ὁ ποιησας αὐτον γιῆ.y'Και διὰ τοὐτο ἐδίωκον οἱ Ιουδαιοι το Ἱησουν, τι ταὐτα ποίει ἐν σαββάτω. V δε Ιησοὐς ἀπεκρίνατο αυτοῖς, D πατήρ μου εω υτ εργάζεται καγὼ εργάζομαι. 'δι τοὐτο υνι βάλον ἐζητουν αὐτον οἱ Ιουδαῖοι ἀποκτεῖναι, τι υ μόνον ελυεν ο σάββατον, αλλὰ καὶ πατερα ἴδιον λεγεντο θεόν, ἴσον αυτον ποιῶν τω θεω ' ἀπεκρίνατο υνό ησοῖς καὶ λεγεν αὐτοῖς, χμην μὴ λεγω νμῖν, οὐ δυναται ὁ υἱος ποιεῖν ἀφ' εαυτολοὐδεν, εὰν μή τι βλέπηα,
Dυιος ὁμοίως ποιεῖ ὁ a πατὴρ φιλεῖ τον υἱον aὶ πάντα δείκνυσιν αυτ a αὐτὸς ποιεῖ, a μείζονα τούτων δείξει αὐτω ἔργα, να υμεῖς θαυμάζητε. 'ωσπερ γa ὁ πατὴρ εγείρει τους νεκροὐ καὶ ζωοποιεῖ, υτω καὶ
οὐδενα, ἀλλὰ την κρίσιν πύσαν δεδωκεν τω ta, 'ῖνα πάντες τιμῶσιν τον υἱον καθὼς τιμῶσιν τον πατερα ὁ μὴ τιμῶν τον υἱον οὐ τιμα τον πατερα τον πεμψαντα
αὐτόν. - ἀμὴν μὴ λεγω μῖν τι ὁ τον λόγον μου Ουων καὶ πιστεύων τω πεμ λαντί με χει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ις κρίσιν υ ερχεται ἀλλὰ μεταβεβηκεν κτου θανάτου ει την ζωήν. 'aμὴν μὴ λεγω μῖν τι χεται ρα καὶ Γν στίν, τε οἱ νεκροὶ ἀκούσουσιντης φωνῆς os tos οὐ θεο και οἱ ἀκουσαντες ζήσουσιν. - ωσπερ γαρ ὁ πατὴρ εχει ζωὴν εν αυτω, οὐτως καὶ τω υἱ-εδωκεν ζωὴν χειν ν εαυτω' 'κα εξουσίαν
84쪽
εδωκεν αὐτω κρίσέν ποιεῖν, ου ia ἀνθρωπου στίν. 'μη θαυμάζετε τουτο, τι ερχεται ἄρα, εὐ πάντες οἱ
εν τοις μνημειοις κουσουσιν της φωνης αυτου, καιεκπορευσονται ι τα ἀγαθα ποιησαντες ει ἀνάστασιν
ζωῆς, οἱ τὰ φαυλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως. 'o δυναμαι γ ποιεῖν ἀπ εμαυτο οὐδεν καθως ἀκου κρίνω, καὶ ἡ κρίσις η μη δικαία στίν, τι υ ζητῶ το θελημα το μον λὰ το θελημα του πέμψαντός με. 'φ'Eὰ εγὼ μαρτυρῶ περὶ μαυτοῖ η μαρτυρία μου Ου εστιν ἀληθής ' ἄλλος εστὶν ὁ μαρτυρων περὶ μοὐ, και οἶδα τι ἀληθης στιν η μαρτυρία ην μαρτυρεῖ περὶ
τυρίαν λαμβάνω, λλὰ ταυτα λεγω να μεῖς σωθητε. 'εκεῖνος ην ὁ λύχνος ὁ καὶόμενος καὶ φαίνων, μεῖς δεηθελησατε ἀγαλλιαθῆναι προς ραν τῶ φωτὶ αὐτου. ἐγὼ δε εχ την μαρτυρίαν μείζων του Ἱωάννου τὰ γαρ εργα ὰ δεδωκεν μοι ὁ πατὴρ να τελε/ώσω αυτώ, αυτὰ τὰ εργα a ποιῶ, μαρτυρεῖ περὶ μοὐ τι ὁ πατηρ
με δεπεσταλκεν - καὶ ὁ πεμψας με πατηρ, κεῖνος μεμαρτύρηκεν περὶ μοὐ Oύτε φωντὶν αὐτολπώποτε ἀκηκόατε, ἴτε εἶδος αυτο εωράκατε, ' καὶ τον λόγοναυτο ου εχ ετ εν ἡμῖν μένοντα, τι ν ἀπέστειλενεκεῖνος, τούτω μεῖς οὐ πιστεύετε. 'εραυνῶτε τὰς γραφάς, τι μεῖς δοκεῖτε εν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον χειν, καὶεκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροὐσαι περὶ μοὐ '' καὶ Ου θελετεελθεῖν πρός με να ζωὴν εχ ητε. δόξαν παρὰ ἀνθρώ
85쪽
o νόματι του πατρός μου, καὶ ου λαμβάνετε με εανάλλος ελθη ἐν τω νόματι τω ἰδίω ἐκεῖνον λήμψεσθε. ' πῶς δύνασθε υμεῖς πιστεῖσαι, δοξαν παρ ἀλλήλων- ὰνοντες, καὶ την δόξαν την παρὰ του μόνου θεοῖο ζητεῖτε 'μη δοκεῖτε τι εγω κατηγορ0σω μῶν
ποὸς το πατερα εστιν ὁ κατηγορων μῶν Iωυσης, εχ ν μεῖς ηλπίκατε. ' εἰ γαρ επιστευετε Μωυσῆ, επιστεύετε ν μοί περὶ γαρ μου κεῖνος γραφεν. ' εἰ δε ola κείνου γράμμασιν ου πιστεύετε, πῶς τοῖς εμοῖς ρήμασιν πιστεύσετε
αὐτω χλος πολύς, τι θεωρουν τὰ σημεῖα α ποίει επὶτων ἀσθενούντων. ἀνῆλθεν δε εἰς το ὁρος Ιησοῖς, καὶεκεῖ κάθητο μετὰ των μαθητῶν αιτοs. ην δε ἐγγὴς το πάσχα η εορτη τῶν Ουδαίων 'επάρας οὐ τους οφθαλμους ὁ Ἱησοῖς καὶ θεασάμενος τι πολῖς χλος ερχεται πρὸς αυτόν, λεγε πρὸς Φίλιππον, ΓΙόθεν αγοράσωμεν ρτους να φάγωσιν ἴτοι 'τosτο δε ελεγεν πεῬάζων αυτόν αυτὸς a s δει τί μελλεν ποιεῖν. ἀπεκρίθη αὐτω Φίλι πος, Διακοσίων δηναρίων αρ- τοι υκ ἀρκοὐσιν αὐτοῖς να καστος βραχυ τι λάβ'. 'λεγει αὐτω εἷς εκ τῶν μαθητῶν υτοὐ, Ανδρεας ἀδελφὸς Σίμωνος Ιετρου, ' Εστιν παιδάριον δε ς εχ ει πεντε αρτους κριθίνους καὶ δύο ὀψάρια ἀλλὰ ταὐτα τί στιν εἰς τοσούτους; ' εἶπεν Ἱησosς, Ioιήσατε του ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν. ην δε χόρτος πολὐς
ε τω τόπω ἀνεπεσαν οὐ ο ανδρες τυ αριθμὸν ς πεντακισχίλιοι. 'ελαβεν οὐ τους ἄρτους ὁ Ιησοῖς καὶ εὐχαριστήσας διεδωκεν τοῖς να κειμεν οις μοίως καὶ
86쪽
λεγε τοῖς μαθηταῖς αυτου, Συναγάγετε τα περισσευ-σaντα κλύσματα, να- τι ἀπόληται ' συνηγαγονουν, και γεμισαν δωδεκα κοφίνους κλασματων κ των πεντε ἄρτων των κριθίνων α περίσσευσαν τοῖς βεβρωκόσιν ''o ουν ἄνθρωποι ἰδόντες ο ἐποίησεν σημεῖον ελεγον τι υτός εστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχο
λουσι ερχεσθαι καὶ ἁρπάζειν αυτον να ποιησωσιν βασιλέα, ἀνεχωρησεν πάλιν εἰς O ρος αυτος μόνος. ''O δε φία γενετο, κατεβησαν οἱ μαθηταὶ αυτουεπὶ την θάλασσαν, 'κα εμβάντες εἰς πλοῖον ρχοντοπεραν της θαλάσσης εἰς Καφαρναούμ. καὶ σκοτία δηεγεγόνει καὶ ουπω ληλυθει προς αὐτοῖς ὁ ησοὐς, 'ητε θαλασσα νεμου μεγάλου πνεοντος διηγειρετο. 'εληλακότες υν ς σταδίους εἴκοσι πεντε η τριάκοντα θεωρουσιν τον Ιησοὐ περιπατοὐντα επὶ της θαλaσσης καὶ ἐγγυς του πλοίου γινόμενον, καὶ φοβήθησαν. 'ὁ δε λεγε αυτοῖς Ἐγώ εἰμι μη φοβεῖσθε. 'χθελον υνλαβεῖν αυτον εἰς το πλοῖον, κα ευθεως ἐγενετ τ πλοῖον επὶ της γης εἰς ν πλῆγον.
σης εἶδον τι πλοιάριον ἄλλο ου ην κεῖ εἰ μη εν, καὶ Oτι υ συνεισηλθεν τοῖς μαθηταῖς αυτos ὁ Ιησοὐς εἰς τοπλοῖον ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηται αυτos ἀπηλθον δλλα ηλθεν πλοιάρια ε Τιβεριάδος ἐγγῖς οὐ τόπου που
87쪽
' Ἀπεκρίθη αυτοῖς ὁ Ιησοὐς καὶ εἶπεν 'Aμην μὴν λεγ υμῖν, ζητεῖτε με, οὐχ οτι εἴδετε σημεῖα ὰλ οτιεφάγετε ε των ρτων καὶ χορτάσθητε. 'εργάζεσθε μη 'ν βρῶσιν τ' ἀπολλυμενην, ἀλλα την βρῶσιν την μενουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ην ο ιος του ἀνθρώπου μῖν δώσει τοὐτον a ὁ πατὴρ σφράγισεν ὁ θεός - εἶ πον Ῥυμ προ αυτόν, Τί ποιῶμεν, ἔνα εργαζώμεθα τα
εστιν ὁ καταβαίνων ε το οὐρανο καὶ ζωὴν δίδους τωκόσμω ' εἶπον υ πρὸς αὐτόν, Κυριε, πάντοτε δος ἡμῖν τον αρτον τοὐτον ' εἶπεν δε αυτοῖς Ἱησοὐς, Ἐγω εἰμι ὁ ρτος τῆς ζωῆς ὁ ερχόμενος πρός με υμὴ πεινάση και ὁ πιστεύων εἰς με Ου μὴ διψήσει πώποτε. 'αλλ' εἶπον μῖν τι καὶ ωράκατε με και υπιστευετε - πῶν ο δίδωσίν μοι ὁ πατὴρ πρὸς με ξει
καταβεβηκα ἀπὸ το ουρανos, οὐχ Da ποιῶ το θεληματο μόν, ἀλλὰ το θελημα οὐ πεμψaντός με. 'τοῖτο δε εστι το θελημα οὐ πεμψαντός με, ἴνα πὰν o δεδωκεν μοι μὴ ἀπολεσω ξ αυτos, λὰ ναστήσω αυτλεν τῆεσχάτη 1 μερα. 'τοὐτο γύφεστι το θελημα οὐ πατρος μου, να πῶς ὁ θεωρῶν τον υἱῖν καὶ πιστείων εἰς αὐτον
88쪽
ελεγον, οὐχ οἶτος εστιν ησοὐς ὁ υιὰς Ιωσήφ, υημεῖς οἴδαμεν τον πατερα καὶ την μητερα πῶς νυν λεγει, μοτι εκ ου ουρανο καταβέβηκα; 'δπεκρίθη 'Iησοῖς καὶ εἶπεν αὐτοῖς, 3 γογγυζετε με ἀλλήλων.ουδεὶς δύναται ελθεῖν πρός με, εὰν μ' ὁ πατηρ πεμψας με ελκύση αυτόν, κἀγὼ ναστήσω αὐτον εντη εσχάτy μερα ' εστιν γεγραμμενον εν τοῖς προφήταις, Και σονται πάντες διδακτοὶ eos. πὼς ὁ κούσας
αἰῶνα. a ὁ ἄρτος δε ν εγὼ δώσω ἡ σάρξ μου
εστίν, περ της οὐ κόσμου ζωῆς. 'εμάχοντο οὐ πρὸς ἀλλήλους o 'Io υδαῖοι λεγοντες, ΙΠῶς δύναται Ουτος ἡμῖν δοῖναι τὴν σάρκα φαγεῖν ' εἶπεν ὁ αὐτοῖς
σάρκα os υἱos οὐ ἀνθρώπου, και πίητε αυτOs, αἶμα, ου εχετε ζωὴν εν αυτοῖς. ρ ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα και πινων μου το αἷμα χει ζωὴν αιώνιον, κἀγὼ αναστή
σω αυτὸν τῆ σχάτη μερα μ' ἡ γαρ σάρξ μου ἀληθής
εστιν βρῶσις, καὶ τ αιμά μου ἀληθής εστιν πόσις. 'o
89쪽
τρώγων μου θν σάρκα και πίνων μου αἶμα ἐν μοὶ μενει καγὼ waυτω. ' καθὼς ἀπεστειλεν με ὁ ζῶν πατηρκαγω ζω δια τον πατερα καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσει δι με. ' οὐτό εστιν O ἄρτος ὁ ε οπανοῖ καταβάς ου καθὼς φαγον οι πατερες και ἀπεθανον ὁ τρω- γων τοὐτον τον ἄρτον ζήσει ει τον αιῶνα. β'Tαὐτα εἶπεν εν συναγω γη διδάσκων, Καφαρναούμ. Πολλοὶ os ἀκούσαντες ε των μαθητῶν UTOs
εἶπον Σκληρος εστιν ὁ λόγος οὐτος τίς δύνατα αυτοῖ ἀκούειν μ' εἰδὼς δε ὁ ησοὐς εν αυτω τι γογγύζουσιν περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αυτοὐ, εἶπεν αὐτοῖς οὐτο μύς σκανδαλι ι ' εὰν οὐ θεωρῆτε τον ἰὰν os ἀνθρώ
πεν οὐν ὁ 'Iησοὐς τοῖς δώδεκα Μὴ καὶ μεῖς θελετε, πάγειw, ἀπεκρίθη αὐτῶ Σίμων Ιετρος, Κύριε, προς
τos θεοῖ '' ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ ησοὐς οὐκ εγὼ μύς τους δώδεκα ξελεξώμην καὶ ξ μῶν εἷς διάβολός
90쪽
7 Καὶ περιεπήτει ὁ ησοὐς μετα αὐτα ἐν τηΓαλιλαία ου amηθελεν ἐν τῆ Ιουδαία περιπατεῖν, τι ἐζητουν αὐτον οἱ 'Ioυδαῖοι ποκτεῖναι - ῆν δε εγγυς η εορτη των Ιουδαίων η σκηνοπηγία. ' εἶπον οὐ προς αὐτον οἱ δελφοὶ αὐτου, Iετώβηθι ἐντεὐθεν καὶ παγε εἰς την Ιουδαίaν, να καὶ οἱ μαθηταί σου θεωρήσουσιν τὰ εργα σου ποιεῖς οὐδεὶς γάρ τι ἐν κρυπτω ποιεῖ καὶ ζητεῖ αὐτος ἐν παρρησία εἶναι. εἰ ταυτα ποιεῖς, φανερωσον σεαυτον τω κοσμω 'ουδε a Οἱ ἀδελφοὶ αὐτου ἐπίστευον εἰς αὐτόν. 'λεγει οὐν αὐτοῖς ὁ ησοῖς, καιρος ὁ ἐμὸς ἴπω πύρεστιν, ὁ δε καιρος ὁ μέτερος παντοτε ἐστιν τοιμος ' οὐ δύναται ὁ κόσμος μισεῖν
υμβς, ἐμὲ δε μισεῖ τι ἐγω μαρτυρῶ περὶ αὐτο οτι τὰ εργα αὐτο πονηρά ἐστιν. ὁμεῖς ἀνάβητε εἰς τηνεορτηι ἐγω οὐκ ναβαίνω εἰς την εορτην ταυτην, τι ὁ ἐμὸς καιρος Οἴπω πε λήρωται. ταὐτα εἰπὼν αὐτοῖς εμεινεν ἐν το Γαλιλαία. ''m δε νεβησαν οι δελφοὶ αὐτου εις ην εορ ν, τότε και αυτὸς νεβη, οὐ φανερῶς αλλὰ ς ἐν κρυπτω. o οὐν Ἱουδαῖοι ζήτουν αὐτὸν ἐν τ εορτy, καὶ λεγον,
Io ἐστιν ἐκεῖνος δ' καὶ γογγυσμὸς περὶ αὐτο ην
πολῖς ἐν τοις χλοις οι με ἔλεγον τι Ἀγαθός εστιν άλλοι λεγον ού λλὰ τα- τον χλον. - οὐδεις μεντοι παρρησία ἐλάλει περὶ αὐτο διὰ τον φόβον των Ιουδαίων. - Hδο δε της εορτῆς μεσούσης ἀνεβη ησοὐς ει τοἱερὸν και διδασκεν ' 'εθαύμaζον οὐ οἱ 'Ioυδαῖοι λε- γοντες, Ιἄς ουτος γρύμματα οἶδεν μη μεμαθηκώς
δαχη οὐκ εστιν μὴ ἀλλὰ os πεμψαντός με ' ἐάν τις θελν το θέλημα αυτοὶ ποιεῖν, γνώσεται περὶ της δι-