The gospel according to S. John, with maps, notes and introd

71쪽

τον θεόν. πάντα δι αυτο ἐγένετο, a χωρὶς αυτοῖεγένετο υο εν γέγονεν. εν αὐτω γγ ην, καὶ ζωὴ ῆν το φῶς των ἀνθρώπων. καὶ το φως εν et σκοτία φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αυτ ου κατέλαβεν. ''Eγένετο ἄνθρωπος, ἀπεσταλμένος παρὰ θεου, νομα αὐτω 'Iωάννης' -υτος ῆλθεν εἰς μαρτυρίαν, ναμaρτυρήση περὶ του φωτός, να παντες πιστευσωσένδι αυτοὐ ' υκ ἐκεῖνος το φως, λλ' is μαρτυρήσηπερ του φωτός. ῆν το φως το ληθινόν o φωτίζει πάντα ανθρωπον ἐρχόμενον εἰς τον κόσμον ' εν τωκόσμω ν, καὶ ὁ κόσμος δι αυτοὐ γενετο, καὶ ὁ κόσμος αυτὸν υ εγνω. ' εἰς τα ἴδια λθεν, καὶ οι διο αυτὸνου παρέλαβον ' ὁσοι δε ελαβον αυτόν, δωκεν αὐτοῖς εξουσίαν τεκνα θεο γενεσθαι, τοῖς πιστευουσιν εἰς τοδνομα υτοῖ, ' ρ υκ εξ ιμάτων οὐδε ε θελήματος σαρκὸς οὐδε εὐθελγηματος ἀνδρὸς λλ' εὐθεο εγενμ' -

θησαν.

y Καὶ ὁ λόγος σαρξ εγενετο καὶ σκήνωσεν εν ἡμῖν, καὶ θεασάμεθα την δόξαν αυτos δόξαν ως μονογενους παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. 'Iωύννης

72쪽

τοὐ μεῖς πύντες ελώβομεν, καὶ δριν αντὶ χήριτος

- ο τι ὁ νόμος δια ωυσεως ἐδόθη ἡ χάρις καὶ Ἀληθεια

εστειλαν προς αυτὸν οἱ Ἱουδαῖοι ξ Ἱεροσολύμων ἱερεῖς καὶ Λευείτας να ερωτησωσιν αυτόν, τίς εἶ; 'καὶ ωμολόγησεν καὶ ου χ)ρνησατο, καὶ μολόγησεν τι 'Eγὼ υκ εἰμὶ ὁ ριστος - καὶ ρωτησα αυτόν, Tίου ν; Hλιας εἶ σύ; καὶ λεγει, υκ εἰμί. D προφήτης εἶ σύ; καὶ πεκρίθη, ου. - εἰπαν Ουν αὐτω, Tίς εἶ ἴνα ἀποκρισιν δῶμεν τοῖς πέμψασιν ,ας τίλεγεις περὶ σεαυτοs', 'Qφη, 'Eγὼ φων' βοωντος εν τὴερήμω, Εὐθύνατε την δον κυρίου, καθὼς εἶπεν Ἐσαίας προφήτης - καὶ πεσταλμένοι σαν κ των Φαρισαίων' ' καὶ ρώτησα αυτὸν καὶ εἶπαν αὐτω, ουν βαπτιζεις, εἰ σὐ ου εἰ ὁ ριστὸς Ουδε Hλίας Ουδε προφητης; 'απεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ιωἄννης λεγων Ἐγὼ βαπτίζω ν δατι μεσος μῶν στήκει, δν , μελ υκ οἴδατε, ' ὁ ὀπίσω μου ρχόμενος, ο ου εἰμὶ εγὼ Ἀξιος ἶνα λύσω αυτο τον ἱμάντα os ποδηματος. 'ταὐταεν Βηθανία γενετο περαν οὐ ορδάνου, που ην ὁ

Ἱωάννης βαπτίζων. 'Tῆ παύριον βλεπε τον ησοὐν ερχόμενον προς αυτόν, καὶ λέγει, Ιδε ὁ μνὸς το θευ ὁ αἴρων την

πίσω μου ρχεται ἀνηρ ὁ Ἀμπροσθεν μου γεγονεν,

73쪽

Τεθεαμαι το πνευμα καταβαῖνον ως περιστερὰν ξ οὐ

μαθητῶν αυτοὐ δύο. 'καὶ ἐμβλέψας τω 'Iησοὐ περιπα-τοὐντι λεγει, 'Iδε ὁ μνὸς os eos. yy Καὶ κουσαν οἱ δύο μαθηταὶ αυτο λαλοὐντος, καὶηκολούθησαν τω ησos ' στραφεὶς δε ὁ ησos καὶ θεασάμενος αυτοῖς ἀκολουθοῖντας λεγει , τοῖς, 'πίζητεῖτε; οἱ δε εἶπαν αὐτω. Ραββί, ὁ λέγεται μεθερμηνευόμενον Διδάσκαλε, πο μενεις; λεγει αὐτοῖς, ' Eρωεσθε καὶ ψεσθε. λθαν οὐ καὶ εἶδαν ποὐ μενει,

καὶ παρ αὐτω μειναν την μερα ἐκείνην ωρα ν ως

δεκάτη. 'η Ἀνδρεας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Ιετρου εἶς

εκ των δύο των ἀκουσάντων παρὰ Ιωάννου και κολουθησάντων αὐτω. 'ευρίσκει υτος πρῶτον τὸν ἀδελφὸν

τον ἴδιον Σίμωνα a λεγει αὐτω, Eύρηκαμεν τὸν Μεσσίαν o ἐστι μεθερμηνευόμενον ριστός 'ηγαγεν αυτὸν πρὸς τὸν Ιησοὐν εμβλεφας αὐτω ὁ 'Iησοῖς εἶπεν, i εἶ Σίμων ὁ εὸς ωάννου συ κληθηση Κη- φῶς ο ερμηνεύεται Ιετρος). Tn ἐπαυριον θελησεν ἐξελθεῖν εις την Γαλιλαιαν. καὶ ευρίσκει Φίλιππον καὶ λεγει αὐτω ὁ ησοὐς, κολούθει μοι. ην δε ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαῖδά, ἐκ της

74쪽

αὐτω Ναθαναηλ Ῥαββί, συ εἰ ὁ υἱος του θεου, συβασιλεῖς εἶ του Ἱσραήλ. μ' ἀπεκριθη ησους καὶ εἶπεν

αὐτω, τι εἶπον σοι τι εἶδόν σε ποκάτω λὶς συκῆς, πιστευεις' μείζω τούτων φη ' καὶ λεγει αὐτω, μηνδμην λεγω νμῖν, φεσθε τον οὐρανον ἀνεωγοτα καὶ τους γγελους του θεοὐ νaβαίνοντας καὶ aταβαίνον

μον. καὶ στερησαντος οἴνου λεγει Ῥητηρ του Ιησοῖ προς αὐτόν, ἐνον υ εχουσιν 'λεγει αὐτη ὁ ησοὐς, Τι μοὶ καὶ σοί, γύναι οἴπω κει η ρα μου. ρλε γει μητηρ αὐτο τοῖς διακόνοις, τι αν λέγη μῖν, ποιήσατε. ησαν δε ἐκει λίθιναι δρία ε κατὰ τον καθαρισμον των Ιουδαίων κείμεναι, χωροὐσαι νὰ μετρητὰς δύο δε τρεῖς. λεγει αὐτοῖς ὁ 'Iησοὐς Γεμίσατε τὰς δρίας δατος. καὶ ἐγεμισαν αὐτὰς ἐως ἄνω. καὶ λεγει αὐτοῖς Ἀντλήσατε νυν καὶ φερετε τω ἀρχιτρικλίνω o δε νεγκαν 'ώς δε ἐγεύσατο ὁ δρχιτρίκλι-

75쪽

οἱ δε διάκονοι δεισαν οἱ ντληκότες το ἴδωρ, φωνεῖτο νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος, ' καὶ λεγε αυτω, Iὼς

ανθρωπος πβῶτον τον καλον οἶνον τίθησιν, καὶ Oταν με - θυσθῶσιν τον λύσσω συ τετήρηκa τον καλὸν οἶνονεω Πρτι. 'ταυτην εποίησεν ἀρχην των σημείων 'Ιησους ε Κανὼ 'ς Γαλιλαίας καὶ φανερωσεν την δόξαν αυτοὐ καὶ πιστευσαν εις αὐτον οἱ μαθηταὶ αὐτοί. y Μετ τουτο κατεβη εἰς ζαφαρναοὐμ αὐτὸς καὶ

μήτηρ αυτο καὶ οἱ δελφοὶ καὶ οἱ μαθηταὶ αυτos,

y Καὶ εἴρεν εν ω ἱερω τους πωλοὐντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστερti καὶ τους κερματιστὰς καθη- μενους. 'κa ποιήσας φραγελλων ε σχοινίων πάντας εξεβαλε ε το ἱεροῖ, τά τε πρόβατα καὶ τοι βόας, καὶ των κολλυβιστῶν ξεχεεν τα κερματα καὶ τὰς τραπεζας ἀνεστρεψεν, ' καὶ τοῖς τὰς περιστερὰς πωλοὐσιν εἶπεν 'Aρa τε aὐτα εντεὐθεν, μη ποιεῖτε τον οἶκον os πατρός μου οἰκον εμπορίου. ' ἐμνησθησαν Οἱ μαθηταὶ αυτο οτι γεγραμμενον εστίν, D ζηλος το οἴκου σου καταφάγεταί με. δ' Ἀπεκρίθησαν οὐ οἱ 'Iουδαῖοι και εἶπαν αὐτω, Τί σημεῖον δεικνύεις μῖν, τι αὐτα ποιεῖς ' ἀπεκρίθη Ἱησοὐς καὶ εἶπεν αὐτοῖς, δεύσατε τον ναὸν

τοὐτον, καὶ ε τρισὶν μεραις εγερ αυτόν. ' εἶπαν

76쪽

τος αυτου. 'Oτε οὐν γερθη εκ νεκρων, μνήσθησαι οἱ μαθηταὶ αὐτου τι τουτο ελεγεν και πίστευσαν τὴ

το εορτη, πολλοὶ ἐπίστευσαν εις τυ νομα αυτου θεωροῖντες αὐτου τὰ σημεῖα α ποίει ' αὐτοις δε ησοὐς ουκ πίστευεν αυτον αυτοῖς, διὰ το αὐτον γινωσκειν

πάντας - ' καὶ τι υ χρείαν εἶχεν να τις μαρτυρήσηπερὶ του ἀνθρώπου αυτὸς γ&ρ εγίνωσκεν τί ν ε τω ἀνθρωπω. 'Mi δε ανθρωπος κ των aρισαίων, Νικόδημος ο νομα αὐτω, ρχων των ουδαίων 'ουτος ηλθεν προς αὐτον νυκτος καὶ εἶπεν αὐτω Ῥαββί, οἴδαμεν τι ἀποθεο εληλυθας δῶ σκαλος ουδεὶς a δυναται αὐτατα σημεῖα ποιεῖν α' ποιεῖς, ὰν ὁ θεὸς με αὐ-τοὐ 'δπεκριθη 'Iησοὐς καὶ εἶπεν αὐτω, Αμην ἀμην λεγω σοι, εὰν μη τις γεννηθῆ ἄνωθεν, οὐ δύνaται ἰδεῖν την βασιλείαν os eos. λεγε πρὸς αὐτὸν ὁ Κικόδημος, Isi δύναται ἄνθρωπος γεννηθηναι γερων ων μηδύναται εἰς την κοιλίαν της μητρὸς αὐτου δεύτερον εἰσελθεῖν και γεννηθηναι; ἀπεκρίθη 'Iησοῖς, 'Aμην Gμὴν λεγω σοι, εἰ μη τις γεννηθῆ ε υδατος καὶ πνευματος, οὐ δυναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν os θεos. τὸ γεγεννημενον ε της σαρκὸς σάρξ εστιν, καὶ το γεγεννημενο εκ οὐ πνευματος πνεῖμά εστιν. μη θαυμάσος τι εἶπόν σοι Δεῖ μὰς γεννηθηναι ἄνωθεν. τὸ πνεῖμα που θελε πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτο ἀκουεις, ἀλλ' υκ οἶδας πόθεν ερχεται καὶ ποῖ

τος ' ἀπεκρίθη Νικόδημος καὶ εἶπεν αὐτω ΓΙῶς δυ-

77쪽

αὐτῶ, i εἶ ὁ δ δύσκαλος του Ἱσραλ)λ. καὶ ταυτα υγινώσκεις '' ἀμην μην λεγω σοι τι ο ἴδαμ εν λαλου- μεν καὶ ο ἐωράκαμεν μαρτυρουμεν, καὶ την μαρτυρίανημῶν οὐλαμβ νετε δ' εἰ, επίγεια πον μῖν καὶ ου πιστεύετε, πῶς a εἴπω μῖν τα πουράνια πιστεύσετε δ' καὶ οὐδεις ἀναβεβηκεν εἰς τυν ουρανον εἰ γ ὁ κτου ουρανου καταβάς, ὁ υἱs του ἀνθρωπου ων ἐν τω

γενα εδωκεν, να πὼς ὁ πιστεύων εἰς αὐτον μ' ἀποληταια ' χη λην αἰώνιον. ' οὐ γa ἀπεστειλεν ὁ θεος τον υἱον εἰς τον κόσμον να κριν τον κόσμον, λλ' νασωθῆ ὁ κόσμος δι αὐτου ' ὁ πιστεύων εἰς αυτὸν υ

κρίνεται ὁ η πιστεύων δη κέκριται, τι μη πεπίστευκεν εἰς O νομα του μονογενοs υιο του θεοί .''αύτη δ ἐστιν ἡ κρίσις, τι το φως ἐλήλυθεν εἰς τον κόσμον καὶ γάπησαν οἱ ἄνθρωποι βάλον το σκότος, δε- φως ῆν a αυτῶν πονηρὰ τα εργα. 'πὼς γαρ φαὐλα πράσσων μισεῖ τλφως καὶ ου ερχεται προς τοφῶς, να- ελεγχθῆ τὰ εργα αυτοὐ ' ὁ δε ποιῶν την ἀληθειαν ρχεται πρὸς το φῶς is φανερωθρ αυτο τὰ εργα ὁτι ἐν θεῶ ἐστιν ειργασμενα. - Ιετ ταυτα ηλθεν ὁ Ιησοὐς και ι μαθηταὶ αυτοὐεἰς τον ουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διετριβεν με αυτῶν καὶεβάπτιζεν - ην δ καὶ ωάννης βαπτίζων ἐν ἰνων ἐγγυς του Σαλείμ, τι δατα πολλa ν ἐκεῖ, καὶ raρεγινοντο καὶ ἐβαπτίζοντο ουπω γὰρ ην βεβλημενος εις την φυλακὴν ω ννης - ἐγενετο οὐ ζήτησις ἐκ των μαθητῶν ωάννου μετὰ ουδaίου περι καθαρισμοὐ.

78쪽

'καὶ ηλθον προς το Ἱωύννην καὶ εἶπον αυτώ, Ραββι,ος ην μετὰ σου περαν του Ιορδάνου, - μεμαρτύρηκας, ιδ οὐτος βαπτίζει καὶ πάντες ερχονται προ αυτόν. ' ἀπεκρίθη 'Iωάννης καὶ ἐπεν ου δύναται ν- θρωπος λαμβάνειν οὐδεν, ἐαν μ' se δίδομενον αὐτω κτου ουρανου 'αLτοὶ μεῖς μοι μαρτυρεῖτε τι ειπον, ου ειμ εγω ὁ ριστός, αλλ' ὁτι ἀπεσταλμενος εἰμὶ εμπροσθεν κείνου V εχων την νύμφην νυμφίος εσ- τίν' ὁ δε φίλος του νυμφίου, ὁ στηκως καὶ κούων αὐτοs, χαρα γαίρει δι την φωνὴν του νυμφίου. αυτη

εμ δε ελαττοῖσθαι '' ὁ ἄνωθεν ερχόμενος πάνω πάντων στίν. ὁ εκ της γῆς εκ της γης στὶν καὶ κ της γῆς λαλεῖ. O εκ ου υρανο ερχόμενος πίνω πάντωνεστίν ' ὁ ωρακεν καὶ κουσεν τουτο μαρτυρεῖ, καὶ την μαρτυρίαν αὐτο ουδεὶς λαμβώνει. ' λαβὼν αὐτουτ0ν μαρτυρίαν σφράγισεν τι ὁ θεος ἀληθὴς εστιν. 'o γαρ ἀπεστειλεν ὁ θεός, α ρηματα του θεοὐ λαλεῖ

τον υἱόν, καὶ πάντα δεδωκεν εν τὴν χειρὶ αὐτos '' ὁ πιστεύων εις τον υἱὸν χει, λην αἰώνιον ὁ δε πειθῶν τω υἱω ον οφεται ζωήν, αλλ η οργη του θεοὐ μενε επ'

αυτόν.

3 s ς υν γνω ὁ κύριος ὁ τι κουσa οἱ Φαρισαλοι τι 'Iησοὐς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει Ἱωύννης, ' καίτοιγε ησοὐς αυτὸς υκ β πτιζεν αλλ' οἱ μαθηταὶ αυτοs, ' ἀφῆκεν την Ιουδαίαν καὶ ἀπηλθεν πάλιν εἰς την Γαλιλαίαν. εδει δε αυτὸν διερχεσθαι διὰ της αμαρείας 'ερχεται Ουν εἰς πόλιν της Σαμαρείας λεγομενην Συχάρ, πλησίον οὐ χωρίου εδωκεν Ιακω Ἱωση τω υἱ-αυτos V Ἀκεῖ πηγὴ του

79쪽

του θεου, και τίς εστιν ὁ λεγων σοι Δός μοι πεῖν, συαν τησας αὐτον και εδωκεν ν σοι δωρ ζῶν. 'λεγει

αυτ ἡ γυνή, Ε υριε, ἴτε ἄντλημα εχεις, καὶ το φρεαρεστὶ βαθύ πόθεν οὐν εχεις o δωρ το ζῶν ' 'μὴ συμείζων εἶ του πατρὸς μῶν Ιακώβ, ο εδωκεν ἡμῖν τοφρεαρ, καὶ αὐτος ξ αυτου ἔπιεν καὶ οι to αυτου καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῖ ' ἀπεκρίθη Ιησοῖς καὶ ιπεν αὐτn Πας ὁ πίνων ἐκ του δατος τούτου διφqσει πάλιν Τμος δ' αν πί εκ του δατος ου ἐγὼ δώσω αυτω, οὐ μη διφησει εἰς τον αἰῶνα, ἀλλα το ἴδω δ δώσω

αὐτῶ γενησεται εν αὐτω πηγη δατος ἄλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνων. 'λεγει προς αὐτον η γυνη, Κύριε, δός

μοι τουτο το δωρ, να μη διψῶ μηδε διερχωμαι νθάδε ἀντλεῖν. 'λεγει αὐτy, Υπαγε φώνησον τον ἄνδρα σου καὶ ἔλθε ευθῶδε ' ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν, Ου εχ ἄνδρα λεγει αὐτ ὁ ησοῖς, Καλῶς εἶπας οτι Ἀνδρα Οὐκ εχω ' πεντε a ἄνδρας ἔσχες, καὶ

νυν ν χροις οὐκ εστιν σου ἀνηρ τουτο ἀληθες εἴρηκας.

''λεγει αὐτῶ η γυνη, Κύριε, θεωρῶ τι προφητης εἶ συ.

οἱ πατερες ημῶν- τω ρει τούτω προσεκυνησαν καὶ

υμεῖς λεγετε τι εν Ἱεροσολύμοις στὶν ὁ τόπος, που προσκυνεῖν δεῖ 'λεγει αὐτ ὁ Πησους, ΓΙίστευε μοι,

80쪽

ωρα και νυν στίν, τε οἱ ληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσιν τω πατρὶ εν πνευματι καὶ ἀληθεία a γαρ ὁ πατηρ τοιούτους ζητεῖ τους προσκυνοίντας αυτόν.*επνε, ὁ θεός καὶ τους προσκυνουντας αυτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία δε προσκυνεῖν. 'λεγει αὐτω

γυν' οἶδα τι Μεσσίας ερχεται, ὁ λεγόμενος ριστός ὁ ταν λθη ἐκεῖνος, αναγγελεῖ μῖν παντα. 'λεγει αὐτ9ό 'Iησοὐς Ἐγω εἰμι, ο λαλῶν σοί. ΗΚαὶ επὶ τούτω λθαν οἱ μαθηταὶ αὐτου, καὶ θαυμαζον τι μετὰ γυναικὸς λάλει οὐδεὶς μεντοι εἶπεν,

Τί ζητεῖς η Τί λαλεῖς με αὐτη ' ἀφῆκεν οὐ τηνύδρίαν αὐτης η γυνη καὶ ἀπηλθεν εἰς ' πολιν, καὶ λεγε τοῖς ἀνθρωποις, 'Δεὐτε ἴδετε νθρωπον ς εἶπεν μοι πάντα α ποίησα μητι οὐτός εστιν ο ριστός; ' εξῆλθον εὐτης πόλεως, καὶ ρχοντο πρὸς αυτόν.

- Ἐν τω μεταξὐ ρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λεγοντες, Ραββί, φάγε ' ὁ δε εἶπεν αὐτοῖς Ἐγὼ βρῶσιν εχ φαγεῖν ην μεῖς οὐκ οἴδατε. 'ελεγον οὐ οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους, τις νεγκεν αὐτω φαγεῖν ' λεγει αὐτοῖς ὁ 'Iησολ 'Eμὸν βρωμ εστιν να ποι -

σω το θελημα του πεμψαντός με καὶ τελειωσω αυτοῖτο ἔργον. 'οὐχ ἡμεῖς λεγετε τι τι τετράμηνος εστιν

καὶ ὁ θερισμὸς ερχεται ἰδοὐ λεγ ἡμῖν 'Eπάρατε τους ὀφθαλμους μῶν καὶ θεασασθε τὰς χωρας τι λευκαιεἰσιν πρὸς θερισμὸν δη '' ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνή'ει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, να καὶ ο σπειρων