The gospel according to S. John, with maps, notes and introd

121쪽

' 'λεγει υν τω Iέτρω η παίδίσκη η θυρωρός Μὴ καὶ συεκ των μαθητῶν εἶ του ἀνθρωπου τούτου λέγει κεῖνος, Ου εἰμί. ' εἱστηκεισαν δε οἱ Οὐλοι καὶ οἱ πηρεται ἀνθρακιὰν πεποιηκότες, τι φὐχ ο ην, καὶ θερμαίνοντο ην δε καὶ ὁ ΙΠέτρος με αυτῶν στὼς καὶ θερμαινόμενος. '' Ο ουν ἀρχιερευς ηρώτησεν τον ησοῖ περὶ τῶν μαθητῶν αυτοῖ καὶ περὶ τῆς διδαχῆς υτοὐ. ' ἀπεκρίθη αὐτω Ιησοῖς Ἐγὼ παρρησία λελεληκα τω κόσμω εγὼ πάντοτε δίδαξα εν συναγωγν καὶ ε τω ἱερῶ, που

πάντες οἱ Ουδαῖοι συνερχονται, καὶ ε κρυπτω λάλησα οὐδεν ' τί με ερωτας ερώτησον του ἀκηκοότας, τί λάλησα αὐτοῖς ἴδε δτot οἴδασι δε εἶπον εγώ. yyταὐτα δε αυτο εἰπόντος, εἴς παρεστηκὼς τῶν πηρετῶν δωκεν ράπισμα τω Ιησου εἰπών, ἴτω ἀποκρίνντω ἀρχιερεῖ ' ἀπεκρίθη αὐτω Ιησοὐς, ι κακῶς λάλησα, μαρτύρησον περὶ τοὐ κακου - εἰ δε καλῶς, τί μεδερει ἀπεστειλεν ουν αὐτον ὁ Αννας δεδεμενον προς Καὶύφα τον ἀρχιερεα. JI δε Σίμων LIέτρος εστὼς καὶ θερμαινόμενος. εἶπον os αὐτω, Μὴ καὶ συ εκ τῶν μαθητῶν αὐτos εἶ;

τῶν δούλων το ἀρχιερέως, συγγει/ὴς ον υ ἀπεκοψεν ΓΙετρος το τίον, οὐκ εγώ σε εἶδον ν τω κηπω μεταυτοῖ - πήλιν υν ρνησατο Ιετρος, καὶ υθεως ἀλεκ- τωρ φώνησεν.

πραιτώρων ην δε πρωρ καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσηλθον εἰς τοπραιτώριον ἶνα μὴ μιανθῶσιν ἀλλ' ἶνα φαγωσιν τοπάσχα. 'εξηλθεν οὐν ὁ ΙΠιλάτος ξω προς αὐτούς, καί φησιν Τίνα κατηγορίa φερετε κατὰ του ἀνθρωπου τούτου '' ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπa αὐτω, Εἰ μὴ ην οἶτος

122쪽

οὐν αυτοῖς ὁ Πιλάτος Λάβετε αὐτον ἡμεῖς καὶ κατὰ τον

νόμον μῶν κρίνατε αυτόν. εἰπον αὐτω οἱ 'Iουδαιοι, HLμῖν υκ ξεστιν αποκτεῖναι οὐδενα D ο λόγος του Ἱησos πληρωθy, ον εἶπεν σημαίνων ποίω θανάτω μελλεν ἀποθνησκειν ' Eἰσῆλθεν ὁ παλιν εἰς το πραιτώριον ὁ Πιλάτος, καὶ φωνησεν τον ησουν καὶ εἶπεν αὐτω Συ εἶ ὁ βασιλεύς των Ιουδαίων ' ἀπεκρίθη Ἱησους, πο σεαυτο συ τοὐτο λέγεις, λοι σοι εἶπον περὶ μos '' ἀπεκρίθη ὁ Πιλάτος, =iτ εγὼ Ιουδαῖός εἰμι το θνος το σον καὶ οι ἀρχιερεῖς παρε-δωκήν σε μοί τέ ποίησας 'ἀπεκρίθη Ἱησους, βασιλεία ἡ μὴ υκ εστιν ε του κόσμου τούτου εἰ κτου κόσμου τούτου ην η βασιλεία ἡ μή, οι πηρεται ανοι μοὶ γωνίζοντο, να μὴ παραδοθῶ τοι 'Ioυδαίοις νυν δε η βασιλεία ἡ μὴ υκ εστι εντεὐθεν. 'ειπεν οὐν αὐτω ὁ ΙΠιλάτος, οὐκos βασιλεῖς ει σύ; ἀπεκρίθη ὁ ησοὐς,αι λεγεις τι βασιλεύς ειμι. εγὼ εἰς τοὐτο γεγεννημαι καὶ ις οὐτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ναμαρτυρήσω si ληθεία πῶς ὁ ων ε της ληθείας, ακούει μου της φωνῆς. ' λεγει αὐτω ὁ Πιλάτος, Τίεστιν λήθεια Καὶ τοὐτο εἰπών παλι εξῆλθεν πρὸς τοὐς ουδαίους, και λεγε αυτοῖς Ἐγὼ οὐδεμίαν εὐρίσκω ν αὐτω αἰτ&ν. 'εστιν δὲ συνήθεια ὁμῖν, να ναύμῖν ἀπολύσω ν τω πάσχα βούλεσθε οὐν πολυσωύμῖν τον βασιλέα των Ιουδαίων 'εκραύγασαν Ουν παλιν πάντες λεγοντες Μὴ τοὐτον, αλλὰ τον Βαρα -

εμαστίγωσεν. καὶ ι στρατιῶται πλεξαντες στέφανον

123쪽

πορφυρουν περιεβαλον αυτόν, καὶ ρχοντο προ αυτον

καὶ λεγον, αι γε ὁ βασιλεύς των Ουδaίων καὶ ἐδίδοσαν αυτ ραπίσματα. κH ἐξῆλθεν et ἀλιν ξω ὁ Πιλάτος καὶ λεγει αὐτοῖς Iδε αγω μῖν αυτον ξω, ναγνωτε τι ουδεμίαν αἰτίαν ευρίσκω ἐν ἴτω. 'ἐξῆλθενοῖ ὁ Ιησos εξω φορων τον κάνθινον στεφανον καὶ το πορφυρουν ἱμάτιον. καὶ λεγει αὐτοῖς, 'Iδου ὁ ν-

αὐτοῖς ὁ ΙΠιλάτος Λάβετε αὐτον μεῖς a στaυρώσατε εγὼ a οὐχ εὐρίσκω ν ἴτω αἰτίαν ' ἀπεκρίθησαν αὐτω οἱ ουδαῖοι, μεῖς νόμον εχ ομεν, καὶ κατὰ τον νόμον φείλει ἀποθaνεῖν, τι υἱον θεο εαυτον εποίησεν. τε οὐνήκουσεν ὁ ΙΠιλάτος τοὐτον τον λόγον, μὰλλον εφοβήθη, καὶ εἰσηλθεν ει το πραιτώρέον παλιν καιλεγει τω 'Iησos, IIόθεν ει D'Iησοῖς ἀπόκρισιν οὐκ εδωκεν αὐτω. 'λεγει οὐν αὐτω ὁ ΓIιλάτος, Ἐμοὶ οὐ λαλει οὐκ οἶδας τι εξουσίαν εχ ἀπολίσαί σε, και εξουσίαν εχω σταυρῶσa σε δ' ἀπεκρίθη αὐτω η- σοῖς, οὐκ ἐχες ξουσίαν κατ εμο οιδεμίαν ι μη νδε6oμενον σοι ἄνωθεν διὰ Οὐτο ὁ παραδοῖς με σοι μείζονα μαρτίαν ἔχει. 'ε τούτου ὁ Πιλάτος ζητει, ἀπολυσαι αὐτόν οἱ δε Ιουδaῖοι κραύγαζον λεγοντες, Tai τοὐτον ἀπολύσης, οὐκ εἶ φίλος οὐ Καίσαρος

ra ὁ βασιλε εαυτον ποιῶν δντιλεγει τω Καίσαρι.Τ' os Πιλaτος ἀκούσας των λόγων τούτων γαγενεξ τον ησοὐν, και κάθισεν επι βηματος εἰς τόπον

λεγόμενον Λιθόστρωτον, Ebβραῖστ δε Γαββαθῶ ' ηυ

124쪽

ὁ Πιλάτος, ον βασιλεα υμῶν σταυρώσω ; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς. υκ χομεν βασιλεα εἰ μη Καίσαρα δ' τοτε

ουν παρεδωκεν αυτον αὐτοῖς να σταυρωθλδ.

yy Παρέλαβον ουν τον 'Iησουν, καὶ βαστάζων αυτωτον σταυρον ξ'λθεν εις τον λεγόμενον Κρανίου τόπον, λεγεται F βρaiστὶ Γολγοθύ, 'oπου αυτὸν ἐσταύρωσαν,κa μετ υτοὐ λλους δύο εντεῖθεν και εντευθεν, μέσονδε τον ησουν. 'εγρα γε δε καὶ τίτλον ὁ Πιλώτος καιεθηκεν π του σταυροῖ ην δε γεγραμμένον, ησοὐς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλευς των ουδαίων. 'τουτον ουν τον τίτλον πολλοὶ νεγνωσαν των Ιουδαίων οτι εγγῖς νὁ τόπος τῆς πολεως που ἐσταυρώθη ὁ 'Iησοὐς και νγεγραμμένον Emaiστί, Ρωμαiστί, 'Ελληνιστί Τελεγον οὐ τω ΓΙιλ τρο οἱ αρ χιερεῖς των Ιουδαίων Μὴ γράφε, ὁ βασιλεῖς των Ιουδαίων ἀλλ' 6τι κεῖνος εἶπεν, βασιλεύς εἰμι των Ιουδαίων ' ἀπεκρίθη ὁ Πιλάτος, ' O γεγραφα, γεγραφα.

94 ουν στρατιωται, τε σταυρωσαν τον ησουν,

ελαβον τα μίτια αυτου, καὶ ἐποίησαν τέσσερα μέρη, ἐκύστω στρατιώτη μέρος, καὶ τον χιτῶνa. ν δε ὁ χιτὼν αραφος εκ τῶν ἄνωθεν φαντὸς δι λου '' εἶπονουν πρὸς λλήλους, Μὴ σχίσωμεν αυτόν, ἀλλὰ λύχωμεν περὶ Lτου, τίνος σται ἶνα ἡ γραφη πληρωθῆ, Διεμερίσαντο τα ἱμὰτιά μου αυτοῖς, και επὶ τὸν ἱματισμόν μου βαλον κλῆρον. - μεν υν στρατιωται αὐτα

εποίησαν.

Eἱστήκεισαν δὲ παρὰ τω σταυρω του Ιησου μήτηρ αυτο και ἡ ἀδελφὴ της μητρὸς αὐτου, Λlαρία του λωπῶ καὶ Ιαρία ἡ Μαγδαληνή. - Τ' Ιησους υνιδὼν την μητέρα κa τὸν μαθητην παρεστῶτα ν γάπα, λέγει τὴ μητρί Γυνaι, ἴδε ὁ υιός σου 'ειτα λέγει τω

125쪽

επὶ του σταυρο τὰ σωματα ἐν τω σαββάτω, ν γυμε γάλη η μερα κείνου του σαββάτου, ρωτησαν τον Ιιλάτον να κατεαγῶσιν αὐτων τὰ σκελη καὶ ρθῶσιν. yyηλθον υν οἱ στρατιῶται, καὶ του μεν πρώτου κατεαξαν τὰ σκελη και του ἄλλου του συνσταυρωθέντος αὐτω '' επὶ δε τον Ιησos ελθόντες ς εἶδον δη αὐτὸν τεθνηκότα, O κατεαξαν αὐτου τὰ σκελη, ' ἀλλ' εἶς των στρατιωτῶν λόγχη αὐτου την πλευρὰν νυξεν, καὶ ξῆλθενευθὼς αἶμα καὶ δωρ. 'καὶ εωρακως μεμαρτύρηκεν, καὶ ἀληθιν αὐτου στὶ η μαρτυρία, καὶ κεῖνος οἶδεν οτι ἀληθη λεγει, να καὶ μεῖς πιστεsσητε. 'εγενετο γὰρ αὐτα, να η γραφη πληρωθy, 'Oστοὐν οὐ συντριβήσεται αυτοὐ ' καὶ παλιν τέρα γραφη λέγει, Οὐον-

ται ις ον ξεκέντησαν.

εδησαν αὐτὶ ὀθονίοις μετὰ των ρωμάτων. καθὼς θος

126쪽

20 Tῆ δε μια των σαββάτων Μαρία η Μαγδαληνὴ

ερχεται πρω σκοτίας τι υσης εἰς O μνημεῖον, καὶ βλεπε τον λίθον ηρμένον ε του μνημείου. τρεχ ει υνκαὶ ρχεται προς Σίμωνα Ιετρον καὶ προς o d λου μαθητην ν φίλει ὁ Ιησους, καὶ λεγει υτοῖς 'H ραντον κυριο εκ του μνημείου, καὶ ου οἴδαμεν ros εθηκαν αυτόν. 'Eξῆλθεν οὐν ὁ ΙΠετρος καὶ ὁ αλλυς μαθητης, καὶ ρχοντο ει το μνημεῖον. ετρεχον δε οἱ δύο μου καὶ λάλλος μαθητὴς προεδραμεν τὰ χιον του I ετρου καὶ ῆλθεν πρῶτος εἰς το μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλεπε κείμενα τα θόνια, ο μεντοι εἰσηλθεν. 'ερχεται Ουν Σίμων Ιετρος ἀκολουθῶν αὐτω, καὶ εἰσηλθεν εἰς το μνημεῖ0ν, καὶ θεωρεῖ τὰ Gθόνια κείμενα, ' καὶ τ σουδάρων ο ην επὶ της κεφαλῆς αυτos, ου μετὰ των θονίων κείμενον αλλὰ χωρὶς εντετυλι μενον εἰς ενα τόπον. τότε οὐν εἰσηλθεν καὶ ὁ αλλος μαθητὴς ὁ ελθων πρωτος εἰς το μνημεῖον, καὶ εἶδεν καὶ πίστευσεν 'ουδεπω γὰρ δεισαν την γραφήν, τι δε αυτὸν κνεκρῶν ἀναστηναι. 'απῆλθον υ πάλιν πρὸς αὐτοῖς

- μαθηταί.

y Μαρία δε εἱστήκει πρὸς τω μνημείω εξω κλαίουσα. ος υν κλαιεν, παρέκυφεν εἰς το μνημεῖον, ' καὶ θεωρεῖ δυο ἀγγελους εν λευκοῖς καθεζομενους, ενα πρὸς τῆκεφαλy, καὶ να πρὸς τοῖς ποσίν, ὁπου κειτο το σῶμα τοὐ 'Iησου, ' καὶ λεγουσιν αυτ9 κεῖνοι Γύναι, τί κλαίεις; λεγει δευτοῖς οτι 'Hραν τον κύριόν μου, καὶ ου Οἶδα

127쪽

που θηκαν αυτόν. ' ταὐτα εἰπουσα ἐστράφη εις aὀπισω, καὶ θεωρεῖ τον Ιησουν στωτα, και υκ νδειοτι o ησους ἐστίν. ' λέγει αὐτὴ ησους, Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς ἐκείν δοκοῖσα τι ὁ κηπουρός ' - εστιν, λεγει αὐτω, Κύριε, εἰ συ βάστασας αυτόν, εἰπεμοι ros θηκας αυτόν, κἀγὼ αυτὸν ἀρω. 'λέγει υτῆ' Ιησοὐς Μαριάμ. στραφεῖσα ἐκείνη λεγει αὐτω F βρα- ἐστί, Ραββουνί ὁ λεγετοι δὶδ σκαλε. λεγει αὐτὶ ὁ 'Iησοὐς Μή μου ἄπτου, ούπω a ἀναβεβηκα πρὸς τον πατερα πορεύου δε πρὸς τους ἀδελφούς μου καὶ ι ε aὐτοῖς 'Aναβαίνω πρὸς το πατερα μου καὶ πατερα υμῶν καὶ θεόν μου καὶ θεὸν μῶν ' ερχεται Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ ἀγγελλουσα τοῖς μαθηταῖς, ὁτι εώρακατον κύριον, καὶ ταυτα εἶπεν αὐτῆ.''ούσης ὁ ὀφίας τῆ μερα κείνη λὶ μια αβροβάτων, καὶ των θυρῶν κεκλεισμενων που σαν οἱ

μαθηταὶ διὰ το φόβον τῶν Ουδαίων, ηλθεν ὁ ησοὐς

καὶ στη ει το μεσον, καὶ λέγει αὐτοῖς, ιρην ἡμῖν.*' καὶ Οὐτο εἰπών δειξεν καὶ τὰς χεῖρας και την πλευρὰν αὐτοῖς. εχώρησαν οὐ οι μαθητα ιδόντες τον κύριον ' εἶπεν ουν αὐτοῖς πάλιν Εἰρήνη μῖw καθὼς

εἰπὼν νεφύσησεν και λεγει αὐτοῖς Λάβετε πνεὐμα αγιον ' ἄν τινων ἀφῆτε τὰς μαρτίας, ἀφεωνται αὐτοῖς

a τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

*ε Θωμὼς δε ει εκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ην με αὐτῶν τε ηλθεν ησοὐς. ρελεγον Οὐναὐτω οι ἄλλοι μαθηταί, 'Eωράκαμεν τον κύριον. ὁ δεεἰπεν αὐτοῖς, 'Eὰν μὴ δω εν ταῖς χερσὶν αὐτο τον τύπον τῶν λων καὶ βάλω τον δάκτυλόν μου ει τον τυπον τῶν λων και χάλ- μου την χεῖρα εἰς την

128쪽

πλευρὰν αυτου, ου μὴ πιστευσω. 'καὶ μεθ' ἡμερας oκτὼ πάλιν ησαν ἔσω οἱ μαθητα αυτου, και Θωμἁς με αυτῶν. ρχεται ὁ ησους των θυρῶν κεκλεισ- μενων, καὶ στη ει το μέσον καὶ εἶπεν Εἰρηνη μῖν. yy εἶτα λεγει τω Θωμα, Φερε τον δάκτυλόν σου δε καὶ ιδε τὰς χεῖρὰς μου, καὶ φερε την χεῖρα σου και βαλε εἰς την πλευράν μου, καὶ μη γίνου πιστος λλα πιστός. - ἀπεκρίθη Θωμα καὶ εἶπεν αὐτῶ, D κύριος

εώρακάς με, πεπίστευκας μακύριοι οἱ μη δόντες και

δ' Ιολλὰ μεν ουν καὶ δελλα σημεῖα εποίησεν ὁ Ἱησοὐς

ενώπιον τῶν μαθητῶν, α ου εστιν γεγραμμενα εν τῶ

τοι μαθηταῖς επὶ της θαλάσσης της Τιβεριάδος εφανερωσεν δε ούτως μησαν μοὐ Σίμων ΙΠέτρος καὶ Θωμῆς ὁ λεγόμενος Διδυμος καὶ Ναθαναηλ ὁ πῖΚαν της Γαλιλαίας καὶ οι το Ζεβεδαίου και αλλοιε τῶν μαθητῶν αυτο δύο 'λεγει αὐτοῖς Σίμων Πετρος, Υπύγω ἁλιεύειν λέγουσιν αὐτῶ Ἐρχόμεθα

καὶ μεῖς συν σοί. εξῆλθον καὶ νεβησαν ει το πλοῖον, καὶ εὐεκείνη τη νυκτὶ ἐπίασαν οὐδεν. πρωιας δε ζδη γινομενης στη Ἱησοὐς επὶ τον ιγιαλόw ου μεντοι εισαν οἱ μαθηται τι ησοὐς στίν. λεγει οὐν αὐτοῖς Ἱησοῖς, Ια βία, μή τι προσφαγιο εχετε ἀπεκρίθη-sa αὐτῶ, Ου. ὁ δε εἶπεν αὐτοῖς, Βαλετ ει τα δεξιὰ μέρη os πλοίου το δίκτυον, και ευρήσετε. βαλον ουν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ελκύσαι σχυον ἀπὸ οὐ πλήθους τῶν

129쪽

ἰχθύων. λεγε ουν ὁ μαθητης κεῖνος ο ηγάπα ὁ 'Iησοὐς τω IΠέτρω D κυριός ἐστιν Σίμων ουν Ιετρος, ἀκουσας τι ὁ κύριός εστΩ , τον πενδυτην διεζώσατο, ην Ia γυμνός, καὶ βαλεν αυτον 'ν θάλασσαν 'o δε- λοι μαθηταὶ τω πλοιαρίω λθον ου a ησαν μακρὰν ἀπο της γ' ἀλλὰ ς ἀπο πηχῶν διακοσίων, σύροντες το δίκτυον των ἰχθυων 'ώς ουν ἀπεβησαν εἰς την γ/ὶν βλεπουσιν ἀνθρακιὰν κειμενην καὶ ὀψώριον επικείμενον καὶ ἄρτον. 'λεγει υτοῖς ὁ ησους, νεγκατε απο των ὀψαρίων ν επι σατε νυν ' ἀνεβη Σίμων LIέτρος καὶ εἱλκυσεν το δικτυον εἰς την γην

μεστον ἰχθυων μεγαλων κατον πεντήκοντα τριῶν καὶ τοσούτων οντων υκ σχίσθη T cίκτυον ' λεγει

νεώτερος, ζώννυες σεαυτον καὶ πεο επίτεις που ξθελες

130쪽

οταν δε γηρύσης, κτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ λ λος σε ζωσε και οἴσει που ου θελεις. 'τουτ δε εἶπεν σημαί- νων ποίω θανάτω δοξάσει τον θεόν. καὶ τουτο εἰπὼν λεγει αὐτω 'Aκολουθει μοι.

'' 'Eπιστραφεὶς ὁ Ιετρος βλεπε τον μαθητὴν ν=Vγαπα ὁ ησους ἀκολουθοῖντα, ο καὶ ἀνεπεσεν ἐν τωδείπνω επὶ το στηθος αυτου καὶ εἶπεν Κύριε, τις εστιν ὁ παραδίδούς σε; 'τοὐτον ὁ ἰδὼν ὁ Πετρος λεγει τω 'Iησοῖ Κύριε. υτος δε τί; 'λεγει αὐτω ὁ ησοῖς, at αὐτον θέλω μενειν εως ρχομαι, τί πρός σε σύ μοι κολούθει. 'εξῆλθεν οὐν υτος ὁ λόγος εἰς τους ἀδελφοῖς

οτι μαθητης κεῖνος ουκ ποθνησκει καὶ ου εἶπεν αὐτω ὁ 'Iησοὐς τι οὐκ ἀποθνησκει αλλ' Ἐὰν αὐτονθελω μενειν ως ερχομαι, τί πρός σε

' Oυτός ἐστιν ὁ μαθητης ὁ μαρτυρων περὶ τούτων καὶ ὁ γράψας αὐτα, και οἴδαμεν τι ληθης αὐτο ημαρτυρία στίν. ''Ἐστιν δε καὶ ἄλλα πολλὰ α ποίησεν ὁ Ἱησοὐς, ἄτιν εαν γρύψηται καθ' εν, οὐδ' αὐτον οἶμαι τον κόσμον χωρήσειν τα γραφομενα βιβλία.