장음표시 사용
51쪽
s. DIDA CL MIRACvLAοῦ diuertit fratrum ordinis sui hospitem . Erat in vicinia mulier ruae prae inopia surnariam exercebat, ut se suamq. familiami stetit et , . Habebat haec filiuin, annos septem aut amplius natum: qui matris, iracundia cxardescentis, acerbitatem metuens , saepenumero aufugere selebao . Is quodam die verberibus caenis, domo abijt: neque est ante diem Dominicum reuersus . Tum vero timens, ne a matre acerbius it
rum vapularet: in furnum sese abdidit, ubi Qmnus eum a tissime complexus est. Eo loci puerum iacere,cum illa ignoraret : postero die, qui dies feria secunda fuit, ante lucem sit gens, ignem admouit fumo. Qui tam celeriter flammis exa 1it, ut simul et puer horribilem in modum clamitaret, et furnus ignescere '. Eo acerbissimo fili; casti mater maesta ac maerens, cum non esset, qui sibi opem ferret, gemitu eiul tuq. lugubri, ct vociferatione muliebri viciniam replebat,a xilium expetens . Cui beatus Didacus, bene iuuante Deo , Obviam factus, re audita mulierem consblatur: bono animo esse iubet, hortaturi. hoc maxime, ut ad ecclesiam qua primum propere festinet, ubi ad beatae virginis Mariae altare supplex, filii salutem ei misericordiarum matri intime commendeo . Recte monenti paruit ilico mater, pueri pericinio consternatar tum continuo beatus Didacus et secius, ad furnum profecti, lignis et sarmentis incensis, illum ab omni plane illo ardore incolumem inuenerunt . Ob rei admir bilitatem ad sacram aedem, ubi mater precabatur, illum perductum albis vestibus Canonici induerunt in honorem be tissimae Virginis: nemoq. aderat e frequenti populo, qui ibIum curiose non sPrctaret, tamquam e media morte mirabiliter creptua , . Sacellum autem, quo is , ab incensione liber , in omnium conspectum adductus cst, magna in vener tione esse deinceps coepit: cum multa praesertim miraculata,
beati Didaci gratia, Deus postea fieri ibi voluerit , . Miraculorum beati Didaci fama percrebuit, et in Ore se
moneq. omnium coepit esse . Sed non deerant, qui illa praecise negarent. Mire tamen , ac diuine factum est , ut ijdem palam publiceq. illa faterentur , et commemorarent. Idq. planum ex ijs net, quae mOX CXponamia .
Maria Barisona, Garsiae ciuis Complutensis filia, aliquot Post
52쪽
post obitum illius beati viri diebus, in sermonem una cum
alijs mulieribus de eius miraculis incidit. Forte praesens ad rat Alphonsiis quidam GonsaleZ, sacerdos: qui illa cum audiret, se non credere dixit, etiam si eadem valde confirmaret Apostolorum princeps, Petrus. Dum haec temere dictitabat. quoddam beati Didaci timi e fragmentum cXiguum in m
nil habebat, quod multo sedore manans, manum aqua m defecit , . Res admirabilis cum cerneretur: continuo in fragmento simul et in manu aqua sudoris aruit. Eius rei admir bilitate tum Maria et ceterae mulieres obstupefactis simi: tum vero Sacerdos commotus, aperte asseueranterq. dixit, se plane credere, quae de beato Didaco miranda narrantu .
Ioannes de Guadalajara, homo Complutensis, aliquam do cum alijs ciuibus Complutensibus colloquium de miraculis habuit, quae beati Didaci prece Deus operabatur i. In iis
Ioannes cum haesitaret: domum reuersiis, dum noctii sem- num capit, de repente in crure prope genu ita vehementer dolore cruciatur, ut clamores et gemitus ederet miserabilem in modum . Iampridem nimirum quindecim ante annis ea in arte vulnus acceperat: neque antea umqtiam, ne leuiter quia em, nisi tunc primum doluerat . Eo cruciatu exarsit tota
nocte, et postero die mane quousque ad Missis sacrum accessit. Cum autem ad Chori altare stabat, tum repentini doloris impetu victiis, non modo stare non potuit, sed necesse habuit , humi stratum iacere e tum in mentem statim venit causa, quamobrem plagae, quae tamdiu obducta erat acerbitatem sentiret. Qua recordatione excitatus ad beati Didaci sepulcrum, ut aegre potuit, se contulit. Eo loci Deum hoc intime precatus, ut ob illius merita sui misereretur doloremq. sibi uniuersum adimeret, quo acerrime torquebatur: tum ubi pamlulum orasset, magnam in crure vim caloris sensit: quo diu, nitus a doloris liberatus est cruciatu. Aluariis Gaa, homo Lusitanus, Archiepiseopi Toletani familiaris, commiseratione ductius ancillae, quae domi suae cum marito habitans filiam paucis ante horis mortuam, miserabiliter lugebat, eam conseiando monet, ut ad beati Didaci ,
cuius tunc miraculorum nomen maxime increbrestebat, tapulcrum puellam deferret, id a Deo precans, ut ob eius meri-F ta filiam,
53쪽
0 S. D ID A cI MIRλCvLAta filiam, ad vitam reuocaret. Pie monenti, cum ilico o temperasset, domum puellam, quam mortuam inde extul
rat , viventem ac vaticiam reduxio .
Homo quidam, in oppido de Agreda natus, oculis omnino captus, omnium sermone diffusa celebritate miraculoru,quae Mati Didaci meritis et precibus Deus efficiebat, multis locis medicum, cuius Virtute lumen recuperaret, se conquisiuisse dixit: hic tamen illum inuenio, qui a caecitate me viuinitus liberavita . Ad sepulcrum igitur beati eius viri accessit, cuius
manum oculis cum admouisset: eorum sensum, cuius omnino expers erat, diuinitus recuperauita .
Filios duos , caecos, pater quidam, in pago de Corion natus, ad illius monumentum adduxit: ubi paululum terrae e sepultura cum eXcepisset, lutum confecit, quo eorum oculos obliniuit . Id pura fide cum pater effecisset, liberi restituti sunt ad integrum oculorum sensiimis . Constantia Mendocia, Didaci Lopea filia, menses quinque febri grauiter laborauit: a qua diuturna ct periculosa aegrotatione liberari nullis etiam assiduis medicorum curationibus potuitis . Itaque cum beati Didaci miracula, quae tum se quentia erant, auditione accepisset: ad illius monumentum, cum adhuc febri aestuaret, aduecta ac Deum precata, ob viri illius beati merita valetudinem pristinam ita recuperauit, ut febris , cuius aestu, aut horrore vehementer vexabatur , ne commotiunculam quidem ullam , vel minimam in post
Hieronymus, nomo Segobiensis, quinto et decimo qumque die, ita grauiter morbo comitiali afficiebatur, ut mortuus putareturis . Fama ductus miraculorum beati Didaci, vovit se ad illius sepulcrum vigilias esse acturum . Quo voto pie nuncupato, statim morbum euasit: neque se in posterum ab
Petrus Philippus,et Catharina, coniuges, in pago dei Fres
no nati, filium habebant sebri grauiter aegrotantem . Qua febri is quodam die cum vehementer aestitaret: prae aestu dum clamorem , gemitumq. magnum edidit, vocis usum amisit: neque cibum deinceps capiebat, nec vero capere poterat . Quam ob rem desperata eius valetudine,parentes cum beato
54쪽
P A R. ' II. 43 Didaeo eommendarunt: cuius caelesti apud Deum auxilio confestim locutione recuperata, a sebri etiam conualuio. Ioannes Sanchez , familiaris Principis oppidi Sancti I
liani,tres ipsos menses ex tumore Dedum laborabat: eamq. ob rem incedere, aut stare nullo modo ooterat, nisi baculo mi
batur. Auditis rebus beati Didaci admirandis, quae omnium sermone celebrabantur, ad illitis sepulcrum se aduehi voluit . Ex voto triduum ibi mansit: in singulosq. dies eo nomine Mis.
iam celebrandam pie curauit. Dum autem fixus in orationeve sabatur, a pedum tumentium morbo se mirabiliter tib . tum vidit, ac prosessu est s . cVir quidam, genere nobilis, elephantiasi morbo f e 1-ctus,ad beati Didaci monumentum delatus, multos ibi dies in
lecto iacuit, potu aquae usus,qua manus ille abluere c'nsueuerat: factium est, ut contra omnium spem ab insanabili eo comtagio conualueri .
Henricus Quartus, Castellae Rex, et filia, aliquo post beati
viri obitum, spatio temporis, grauiter aegrotarunt. Factum est, volente Deo, ut, quoniam nullis medicorum remedijs
Iraesentibus cinarentur, prece ac meritis beati Didaci valet inem pristinam recuperarint. Cuius diuini beneficij Rex memor, illius nomine sacellum impense extruxit: ubi eius co pus intra arcam serream pie recondi iussio. Ioannes de Soto Catharinam filiam habebat, ex putat
rum morbo periculose laborantem: cuius etiam morbi vi iam puella cum oculorum sensim amiserat, tum vero cibum si mere ueguaquam poterat. Eius salute desperata pater, rerum mirandarum beati Didaci commemoratione eXcitatus, comtinuo supplex ab eo petijt, ut filiae incolumitatem a diuina b ni nitate deprecaretur.Quod si impetraret,uouit se nocte una ac ius sepulcrum vigilaturum.. Abijt inde pater, ubi puella, morbo perculsa iacebat: postea vero quam rediit eam reperita malo libcram, integreq. utentem sensu oculorum: quo patrem intuens, hilari vultu illum salutauio. Cassiarina, MartineΣ , mulier Hsana in pago Duronnata, cum prope fontem quendam esset, repentina vi quadam morbi, paralytica, muta, ac siirda euasit. Quo triplici morbo tres iidos menses vehementer laborauit. Ad beati Didaci se-F a pulcrum
55쪽
S. D ID A CP MIRACvLA. pulcrum aduecta, dies nouem ibi vigilias egit. Cum vero tamet manu illius beati viri,instar crucis, signaretur: divinetaim est,ut membrorum omnium usum continuo recuperarit.
Pedibus suis incessit, aurium sensu audiuit, et absque ulla lim guae haesitatione, aut impedimento, ne minimo quidem, i cuta est. Immo libere primum, vicario Praxunte, ea verba protulit: Laus Christo Iesu. 'Adolescens quidam,annum vigesimum agens, ab improboseiritu obsessus,ita horribiliter exagitabatur, usicum quotidie saepius in terram caderet,se ad puteos praecipitem ferri clami
taret. Adductus igitur ad sacellum,ubi beati Didaci corpus pie asseruatur,aliquot rost diebus, quibus eo loci mansit, an illius
vexatione aestuq. cu mirifice liberatus. Didacus Lorca, spiritus impuri, quo miserabiliter vexabatur, impetu cepenumero in terram ita abijciebatur, ut horae spatio prorsus omni sensu careret . Quo cruciatu aegre assiciebatur : eamq. ob rem mallet se mori,quam ita dolenter atque acerbe viuer . Ad sacellum igitur beati Didaci, cum nullum aliunde remedium inuenisset, se peregrinaturum diesq. no uem commoraturum vovit. Eo profectus illius spiritus nequiatia , et impetu haudquaquam liberari potuit: id propterea ad conuentum beatae Mariae de Guadalupe redijt, unde proxime discesserat . Tum a propinquo rogatus,an qua debuit fixa animi pietate, sinceraq. fide se beato Didaco commendasset, id minime a se factum respondit. Quare monitus, ut ardentiori deuotionis studio opem eius imploraret, pedibusq. nudis ad sacellum incederet,inonentis propinqui consilio pari t. Quo factum est, ut, quodam die flexis senibus cum intime oraret , a spiritu nequissimo omniq. mati repente liberatus sit dia
Maria, uxor Ioannis Flores,dioecesis Toletanae,ex partu in- Gin: ita a mentis statu depulsa, ut stulte et furenter ageret
Omniata. Eam ob rem menses duos vinculis ferreis astricta tenebatur . Coniugis miseratione commotus Ioannes, votum nuncupauit, ut ad beati Didaci monumentum eam adducat. Cum autem voti sponsionem praestare maximopere cuperet rVenit una cum altero, quem sini secium adhibuerat ad locum, ubi catenis constricta erat. Mirum, ut, voto iacto, illam inu nerit
56쪽
tierit non modo non furenter insanientem, quemadmodum
antea, sed quiete placideq. considentem. Ad sepulcrum igitur beati viri ex voto perducta, dies decem ibi commorata, tamdem illius prece ac meritis, ad mentis sanitatem rediit . Antonius Frances,Vabellae Reginae familiaris, menses circiter octo, ita febri grauiter vexabatur, ut totius corporis dolore misere cruciaretur.Tam diuturno morbo et cruciatu se medicina liberari non posse, experiundo cognouit. vino nuncupato,
ad beati viri sepulcrum se adduci voluit. Vbi dies nouem cum vigilias egisset, per illius merita Deum de salute precatus, in es singulos meliuscule se habere incoepit, usque adeo ut imde disclasserit, bene a morbo confirmat . Igni sacro, morbo acerrimo, quem sancti Antonij nomine Vulgo vocant,vir quidam acerbimine afflictatus,ad illius be ti viri monumentum intima pietate ductus,venit: ubi cum a cam, in qua eius corpus reconditur, brachio tetigit, ab eo morbo statim conualuido. Maria,in oppido dela Parra nata,puella aetate septe circiter annorum,oculis capta, ad sacellum beati Didaci a patre aduecta,uiduo ibi cum mansisset,videndi senim non recuperauit a Vbi vero inde cum patre abi jt, dum torrentem transit,patrem sic assatur: Video pater mi: beatus enim Didacus oculos mihi aperuit: tumq. se cernere dixit et Complutum, et caminos immum emittentes. Postea vero integre via est oculoru aspectu.. Beati Didaci precibus homines tres, qui prae maXima morbi vi obierant, a morte ad vitam reuocati, ad eius monumem
tum aliquamdiu euigilarunt: ubi sunt publice palamq. testissicati omnibus tanti miraculi magnituainem , . Cuius rei illud certissimo est argumento, quod puteum idem induerunt,quo, ut in Hispania moris est, inuoluti, ex vita hac migrantes, insepulturam inseruntu . Alphonsus Martinez, nocte quadam, dolore cordis dere pente affectus, Cruciabatur maxime. Quo in cruciatu sibi corpus inflammari et intestina dilacerari videbantur. Itaque m gnopere metuit, ne illa animi acerbitas, quasi rabies canis alia quando fieret. Confugit pie ad beati Didaci monumentum, cuius Mirocinio cum intime se commendasset, continuo ab illo animi maerore conualuit. Ex capite autem cum deinceps
57쪽
: 6 S. DIDA CP MICACvLA. magnopere doleret, eodem remedii causa se recepit: ubi gen, hus flexis opem per illius merita a Deo precatus,nullum dei ceps dolorem sensit, odore etiam amatus, quem inde sitauissimum perceperatia.
Mulier quaedam His niensis, annos triginta nata, iam septem et decem muta, ad beati viri sacellum perducta, vigilias nouem ad illius sepulcrum cum egisset, corpori demum proxime admota , ubi e linguis erat, confestim loqui coepi . Tum omnes, qui aderant, rei admirabilitate odstupefacti, gratias Deo ingentes egerunt, quod rem tantam oculis suis
Melchiora Aguilar, diuturno morbo languescens, demum in paralysim incidit: quae nullis medicamentis curari potuit . Ad beati Didaci sacellum evecta, qua primum nocte eo imgressa est, dum in matutina hora cuigilabat,tanto sudore m Dauit, ut guttatim deflueret. Deinde quadam animi defecti ne cum mortua putaretur: paulo post ad se rediens, integram
valetudinem mirabiliter recuperauit . '- Dominicus Fernandea, in pago Dela Visueta natus, cruribus debilitatus,nullam in partem se mouere poterat, nisi ali na ope adiutus. Ad beati viri sepulcrum iumento vectias, ubi quatriduo mansit, Deum de valetudine ob Didaci meri- . ta precatus, subito conualuit a. Maria Garcia, femina nobilis, nurum Catharinam habuit, cui parturienti certum ex partu periculum impendebat, prinpterea quod infans,in utero transuersus,isum tantum pedem inde extulerat . In tanto puerperae discrimine illa commemianit beati Didaci, qui tunc miraculorum claritate splendest bat. Recreata igitur aliquantulum ex spe,quam in illius beati viri meritis habebat, ilico vestis, qua is indutus fuerat, eXLguum fragmentum, paulumq. terrae, qua corpus contegebatur , afferri iussit. Rem unam et item alteram nurui admouit:
quae satim puellam peperit, mortuam illam quidem,sed ipsa
periculo liberata fuit. Ex tanto autem miraculo secrus etiam puellae vitam restitui prae fidei ardore a Deo petere confisa, vovit, si id impetrasset, in sacello beati Didaci se dierum n uern vigilias acturam . Voti compos facta, puellam, quae horis quattuor mortua manserat, cum reuirisc, in sacro b
58쪽
, , P A. Rr s H. misini sonte Mariam suo nomine vocari voluit . Martinus FernandeΣ,in oppido Aluat e natus, febri grauiter aegrotans, in mortis periculum adductus, iam pene mo tuus putabatur. In eo statu cum esset, linteo inuoluitur: cui coniunx tum flebili altaq. voce, Martine, inquit, de valetudi, ne tua votum feci, cuius spontione obligor Deo, te peregrin turum ad sacellu beati Diciaci, ubi in oratione euigiles: quamobrem cura, ut valentior fias. Haec vix dixerat, quod ille limteo, quo inuolutus erat, se se explicans, voce res γndit hominis , non animam agentis, sta viventis: sicq. mirabiliter ex
Ex intestinis, doloreq. stomachi homo quidam Conchensis
grauissime laborabat, usque adeo ut mori metueret. Beati Dis daci, quem in hac vita olim familiariter norat,precibus se imtime commendauit: statimq. e graui morbo euasit. Illud pra terea testatus est,neque se,nec vero quemquam flaniliae suae ad ullam corporis inualetudinem aestinuisse umquam medicum: sed si quando in febrim, aut in aliquem morbum inciderunt , beati Didaci precum ope se, suosq. ob omni aegrotatione liis
Leonora ConsaleΣ, semina Hispaniensis, febri periculose
aestuans,votum nuncupauit peregrinationis ad sacellum beati Didaci. Quo voto facto contestim a morbo conualescenS, Vt illud Qtueret, eo venit: ubi, cum vix Pedem illuc intulerat, in febrim incidit. Admirata mulier,quid cauta esset, cur sibi alia ter , atque alijs, ex morbo laborantibus succederet: qui, tantum abest, ut malis recentibus afficiantur,ut veteribus omnino liberentur. Id aliqua culpa sua factum,animo cum reputaret: Arabice scriptam se ciliandam schedulam habere meminit, quam ubi legi iussit, daemonum nomina, litteris consignata, in ea esse compertum est. Inflammari quamprimineam mamtauit: sicq. continno febris discessio. Petrus Ramireae, ex pago Sancti Adriani, homo incuruus, et herniosus, ex utroque malo valde admodum laborabat ν.
Ita enim curuus fuit, ut ab humeris aliquid praegrande instar capitis humani extaret. Hernia,quam Rotturam vulgo dictimus , usque adeo ab inferioribus partibus intestina diduxit, ut matulae vasis speclam prae se serreo. His ambobus corporis malis,
59쪽
48 S. D ID AGI MIRACvLAmalis, et de mitatibus aegre asseditis, prae doloris molestia,
quam sentiebat, semnum, aut quietem capere non poterat .
Tum beati Didaci miraculis omnium sermone Glebratis adductus in viam se dedit, ut ad illius sepulcrum ire . Eo ant quam peruenit, nocte quadam ob eius merita a Deo auxilium valetudinis recuperandae omni summa pietate supplex petijt. Diuinitus factum est,ut precatione facta, se non incuruum esse senserit. Ubi vero ad illius monumentum venit, in oratione, cum semel pernoctasset, ab hernia statim consanesti .
Ioannes Martineae, ex urinae dissicultate laborans, triginta ipses dies mingere non poterat intolerabilli cum cruciatu. Vrinae autem loco sanguinem guttatim emandebat aegerrime . Nocte quadam precando cum ad beati viri sacellum vigi- Iaret , derepente calculum ita mandem emisit, ut natura cxire non pone . Ita diuinitus factum est, ut eum morbum depulerit omnino.
Alphonsus Garcia, homo Complutensis, lumborum dolore
vehementer cruciatuS, cum neutram in partem moueri haudquaquam posset, ad Didaci beati sepulcrum se ex voto aduehi voluit. Ibi per sancti viri merita Deum precatus,cum ad lumbos sibi manus illius admota esset, ilico miram caloris vim sensit,quae dorsum inuaserat. Is calor ita dolorem depulit, ut deinceps a malo conualuerit in perpetuunυ. Ioanna Mendocia, Gomegii Manriqvij coniux febris armi, et horrore grauiter amicta menses duos, cum nihil sibi qui quam prodeste videret, quod a medicamentis proficisceretur: de valetudinis recuperatione id consilii coepit, ut ad beati DLdaci sacellum veniret. Eo perducta,ad eius sepulcrum stipplex accidens, anteaquam e stipplicatione surgeret,a se febrim ita discessisse sensit, ut nullis eius commotiunculis affecta sit in
Di lacus Garauito, cum pilae Iudum spectaret, ictu silpra
oculum vehementer percussus, praeter capitis dolorem, quem ex eo intolerabilem traxit, nihil quicquam, oculi fracti, et sanguinem fundentis aspectu cernere poterat. Oculo igitur c Ptus , cum aliunde non inueniuret, unde sibi remedium adhiberet: Dei opem implorauit, qui ob Didaci beati merita illum respexi . Nam beato illo viro deprecatore, ad cuius caeleste
60쪽
patrocinium confugerat, usiis cum nullum capitis dolorem sensit, tum oculi amissi sensum recuperauit plane diuinitus. F. Antonius Amayo ordinis Minorum, media nocte cum matutini signum campana dabat, tam acerbum dolorem in latere sinistro accepit, ut prae cruciatu horribiles clamores mensium circiter trium spacio ederet. Eo cruciatu etiam to tus, cum mnum neque diu neque noctu capere posset, ad beati Didaci precationem diuinam confugit : cuius ope quamprimum sanatus est. Ferdinandus, Ioannis FerrandeZ, et Catharinae filius, ino bo languescens, viribus labefactatus capitis, quod nullo modo , neque a dextra , neque a laeua parte sustinere poterat: et
manu debilitatus, quae, quasi exarescens, diduci, et contrahi nequibat, ad beati viri sacellum perductus, illius meritis restitutus est ad integram valetudinem 3. Petrus Martinea, caecus ab amico ad beati monumentum
adductiis, visum, cuius expers fuerat, illius ope implorata.
Isabella SancheE , Gon alij coniunx, Mantuae Carpetan
rum , quam Madrid vulgo vocant, nata, toto corpore tum scens,omnibus partibus de riuata, et vultu decolorata, numquam vilis exquisitis medicamentis sanari potui . Vbi prumum ad beati Didaci sacellum aduecta est, cum vigilias tres precibus egisset, a tumore conualestens, pristini decoris speciem prae se tulit mirabiliter. Gongatus, Lopij Gargiae filius , febri quartana annum aegrotaba . Ad beati viri monumentum pietatis caua profectus, cum Guardiano esit, ut sibi illius corpus ostendere . Quod cum impetrasset, ubi illud pie spectauit, diuinitus factum est, ut ex febri quartana deinceps neutiquam
Ioannes Gonqaleet, ciuis Mantuae Carpetanae in Regno Toletano, filium Didacum habebat ramicosiim, nempe eae hernia laborantem. Annos duos filio curationem ex medic rum selertia cum adhibuisset,nihil ei profuit tamen ad valet dinis recuperationem. Confugit tanaem ad beati Didaci a xilium, cuius caelesti prece a Deo salutem Sij et incolumit tem mirifice impetrauit .