Sancti Aurelii Augustini Hipponensis episcopi Confessionum libri tredecim vario commentariorum genere illustrati ab aemulorum obtrectatorum vel datis, vel dandis seu conviciis, seu censuris, seu etiam cavillationibus vindicati et expediti opera et st

발행: 1759년

분량: 643페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

666 Consessionum Lib. X. Cap. IV.

exsultatione cum trem re & secreto moerore eum spe, sed etiam in auribus credentium filiorum hominum sociorum gaudii mei &

consortium mortalitatis meae , civium meorum' & mecum peregrinorum , praecedentium, & consequentium , & comitum vitae meae.

Hi sunt serui tul fratres mei, quos filios tuos esse voluisti , dominos meos quibus iussisti ut serviam . , si volo tecum de te vivere. Et hoc mihi Verbum tuum parum erat , si loquendo praeciperet, nisi & faetendo praeiret c. Et ego id ago factis & dictis, id ago sub alis tuis nimis cum ingenti periculo; nisi quia sub alis tuis tibi subdita est anima mea , & infirmitas mea tibi nota est. Parvulus sum , sed vivit semper Pater meus , & idoneus est mihi tutor meus. Idem ipse est enim qui genuit me & tuetur me; & tu ipse es omnia bona mea, tu omnipotens qui mecum es , & priusquam tecum sim Indicabo ergo talibus qualibus iubes ut serviam , non

quis fuerim , sed quis iam fm , & quis adhuc sm; sed neque meipsum diiudico. sic itaque audia ἔ έλ . ι

εὶ Iuantam ad te adcedam ora. Hae velat potissima, & fere unica ratione pios Fratres Consessiones ab A a. gustino , non quidem nune, sed olim , de primo exegisse eredendum est. Verum quum modestissimus Doctor mala omni orationis impetu seriberet . & amplifiea. xet a bona vero aut fleret . aut curiam .& a longe innueret, videor mihi vidore pios Fratres conquestos quod suum ipso. rum desderiuin eluderetur, dum divi. Borum eharismatum historiam pentantes .

nonnis vetustos naevos intuerentur 3 un

de de instasse , ut qualis nune esset ape ritet, nune stitieet Dei factus domesticus. Verum & exineepa delus sunt: quid e . nim in sequentibus hahes , nisi seerei. raum sui ipsius iudieiuni Noe vero fuisse desiderium Fratrum ratione . de exemplo suademur ; mis enim eredat Pios, graves, atque prudentes homines Episeopum sanetissimum . ut prioris vi tae foeditates orbi aperiret nterpellis. lta et .am passim in s milibus: Cum ab aliquo Dei amieo sui ipsius h sso riam postulamus. non prioris vitae maiaculas . sed posterioris divina charissima adtendimus. Ita Paulinus Alypiti S non dissimili desiderio Paulinum . & reliqucs August.ni historiam voluisse e en sendum ei i ciιo emo , si Dominos ad uverit.

torum Al iam anseram praecox.iis lais ruam βοι ium ago maxime verilus , ne itio τὸνeretur aperipe omnia . quao in eum Domitias coaralia die. Epist. 274 olim sa. ad Paulin. l . s.

in is, ct deprimit θι. uaod variis phra. sibis, saepe Medit Apostolus Tet A. imas. .

fraternas . non extrasetis. α Non antia

mus E fisi , minuae autem Hreepari. quihus non seriptae sunt hae Consessio tres. α Maia mea. delicta mea sane. θῶ.διia ι a. ra Noe dictum se exeipit

a/maaitis , ac ex νcitatio . Nisi forte Augustinus loquatur de peeeatis , qua tenus sunt materia iudiei, hoe est. iii quibus iudieii sui potentiam Deus osteniadita ι) Tharibulis tuis. α quemadmodum enim in thuribalis aromata ita ineordibus sanctorum pii motus . atque adfectus Deo adolentur . Cor P seraponisvit thuribulum diaboli. cui mille bla sphemiis . de iniquis cogitationibus . ma ximo vero superbia litavit. ita con misma impe ecta mea. Leves culpas . eulparum reliquias , & malas iue linatio nes . Adludit vero ad illud Psu. 13ax s 'Imperfectam meam videνaut σι tittit .

Id veto saepe . i. Petri. c. s. v. a.

Dei θι. noque ae dominantes in curis . Quod imperauerat Dei Filius Lucae 11. 26. Ee Ioann. a 3. v. 34. , & is. Iam autem de Episcopatu , de omnibus M.

302쪽

Consessionum Lib. X. Cap. v. 66

elesiasti a. dignitatibus id in proverbiam

abuti Saul austea , .su honoro. Quod torte depromtum est ex Augusti . qui lib. I s. de civit. Dei, cap. 1μ μοριο quod ais Ap alat. Qui episcopatum desiderat, M. num opus desiderat. Expanero votata asit episcoparas: quia somea es veris, uoa osoris

ARGUMENTUM.

Quanquam iamiam exacti me e ciemiam suam discussurus sit: prometur tamen gravi me , ubique lapsum rimere. 9 Dii vi iudicio etiam de se seminiaee Mere. ξι' enim, iuxta Pauli oraetitim . um spiritus hominis quae isus sunt sciat: actue talem ese Deum , ui ct ilia hominis seiaι.

quae eamdem ipsitae hominem latent. Interim tamen modeste addis Maistus Doctor , melius utcun se se Deum , quam seipsum deprebeudere ι ce to ems , puta , novit Deum violari nullo modo puse r interim nescius quo ipse valeat tentationes depellare . - iliud maxime ad Dei laudem spector, quidquis a nobis scitur. in reus luminis beneficium revocari.

V enim Domine diiudicas me caὶ , quia & si nemo scit hominum quae sunt hominis, nisi spiritus hominis qui in ipso est tamen est aliquid hominis quod nec ipse scit spiritus hominis , qui in

ipso eii ; tu autem Domine this eius omnia qui se cilii cum . Ego vero quamvis prae tuo conspectu nre despiciam , & aestimem me terram & cinerem, tamen aliquid de te scio quod de me nescio . Et certe nunc videmus per speculum in aenigmate, nondum facie ad faciem tu;& ideo quamdiu peregrinor abs te , mihi sum praesentior quam tibi bὶ , & tamen te novi nullo modo posse violari ; ego vero quihus tentationibus resistere valeam , quibusve non valeam , ne scio. Et spes est , quia fidelis es , qui nos non sinis tentari supra quam possumus ferre , sed facis cum tentatione etiam vicitum , ut possimus substinere . Confitear ergo quid de me sciam , confitear & quid de me nesciam . Quoniam & quod de me scio, te mihi lucente sin scio ; & quod de me nescio, tamdiu nescio, donec fiant tenebrae meae sicut meridies M in vultu tuo 7 .

Diis duas me. 2: Haec eam po- anxietates &e. At ipse Angustinus expli sterioribus praeced. capitis connectun. eat inserias. quid potis lamum intueaturitae. & fit integrum illud Pauli x. Cor. qaibas tentationibus residere visisam dic. q. v. 3. . dc 4. Sed ueque meipsum ia- inquiens autem inserius, re extiinem inadiso ... qui aiatem iudicat me Dominus terram. θ cinerem, imitatur Ahiaham . U. Plura autem de seipso nescie homo; qui Genes ig. 17. Isin semeι caeμ .vata, An odio . vel amo: e dignus sit, ιο ear ad Dominum meum, tam sis μου. ut Ecelesiastes testatue s. i . An vas via. er cini . irae , vel misericordiae t Et suas etiam tbὶ Mihi sum praefurior. qaam ιi nestit cogitationesi unde tot conscientiae M. τα Deus cum purissimas actas ct .se

303쪽

6M Confessionum Lib. X. Cap. VI.

sese quidem maxime praesens esset: sed ereaturarum infirmitate adtenta. est velut in abstondito . Adhae veto prima naturales veritates plurimas de illo certo cognoscimus; quae in nobis factae particulares, ἐ- contingentes ignorantur. Ut enim ad Augustini exemplum veniamus: nobis tentati thus aut Reeumbentihus. aut resistentibus nil essentiae . vel natu. rae detrahitur ι At Deus uel minimum violatus , iam Deus non esset . Dieeus in fine , doael faut tenebrae issae dic. intuetur illud Isaiae 38. io. Dei tuν i. t .hνis Iax tua , ct tenebrae suae erasa sutit meridie .

ARGUMENTUM.

Colligis nune humanas, diuinasque inres suas Augustinust O summo orationis impetu in Diuinae puleritudinis lavdes est undiιur . Et quidem tantum ι num certa se amare ea cientia sibi videri ingenue praefatur . Inde ad quaelibet creaturarum genera . quarum nulla Dei puleritudinem si et . Νω

euites omnimodarum tantilenarum dulces melodias , florum. suguentorum .

O aromatum suaveolentiam , ct his similia: non haee Deus, non Mee ille. i cui inbiat Augustinus a sed bonum quo am summum , uti m omnium do. res emineruis a ratione , ct maiorate in se una raminens . Nunc iterum alia ratione ad omnes creaturas per μgula genera . quarum prorsus quaeis

libra ct Augustino , ct omisi recte iudieanti se factam mox . Facit urem autem aBLsimum thronum oecupantem praedicas; anima siquidem iamivis cieaturis omnibus Angelis exceptis 3 emines . est enim corporis uita ι a Deus stora vitam inspiraviι , O regis. On dubia , sed certa ca) conscientia Domine amo te. Percussisti cor meum verbo tuo , & amavi te. Sed & caelum, & terra & omnia quae in eis sunt, ecce undique mihi dicunt ut re amem, nec cessant dicere omnibus, ut sint inexcusabiles b H. Altius autem tu misereberis cui misertus eris, & misericordiam praestabis cui misericors fueris si : alio. quin caelum & terra surdis loquuntur laudes tuas. Quid autem

amo cum te amo p Non speciem corporis , nec decus temporis , mec candorem lucis ecce istis amicum oculis , non dulces melodias cantilenarum omnimodarum , non florum & unguentorum &aromatum suaveolentiam , non manna & mella , non membra acceptabilia carnis amplere ibus . Non haec amo cum amo Deum

meum, & tamen amo quamdam lucem , & quamdam vocem, di quemdam odorem , & quemdam cibum , & quemdam amplexum

cum amo Deum meum , lucem , vocem , Odorem , cibum , am

plexum interioris hominis mei ubi fulget animae meae quod non capit locus , & ubi sonat quod non rapit tempus , & ubi olet quod non spargit status , & ubi sapit quod non minuit edacitas;& ubi haeret quod non divellit satietas . Hoc est quod amo cum

Deum meum amo .

II. Et quid est hoc ' interrogavi terram, & dixit: Non sum;& quaecumque in eadem sunt , idem consessa sunt . Interrogavi

304쪽

Confessionum Lib. X. Cap. VI. 669

nure & abyssos , & reptilia animarum vivarum , & responderunt: Non sumus Deus tuus , quaere super nos . Interrogavi auras flabiistes, inquit universus aer cum incolis suis: Fallitur Anaxime Des o, non sum Deus . Interogavi caelum , solem , lunam , stellas : Neque nos sumus Deus quem quaeris , inquiunt . Et dixi omnibus iis quae circumstant fores carnis meae : Dixistis mihi de Deo meo quod vos non ellis , dicite mihi de illo aliquid. gi exclamav crunt voce magna: Ipse iacit nos. Interrogatio mea, intentio in ea, & responso eorum, species eorum . Et direXi me ad me,& dixi mihi : Tu uuis es 8 Et respondi , Homo. Et ecce corpus& anima in me milii praelio sunt , unum exterius , & alterum interius. Quid horum est unde quaerere debui Deum meum , quem

iam quaesive iam per corpus a terra usque ad caelum, quo usque potui mittere nuntios, radios oculorum meorum ρ Sed melius quod interius . Et quippe renuntiabant omnes nuntii corporales praesidenti & iudicanti de singulis responsionibus caeli & terrae , &Omnium quae in eis sunt dicentium: Non sumus Deus , sed ipse iacit nos Q ; homo interior cognovit haec per exterioris minii te Iium , ego interior cognovi haec, ego, ego minus per sensus cor poris mei. Interrogavi mundi molem de Deo meo, & respondit mihi, Non ego sum , sed ipse me fecit. III. Nonne omnibus quibus integer sensus est , adparet haec species Θ Cur non omnibus eadem loquitur Θ Αnimalia pusilla &magna vident eam , sed interrogare nequeunt 2 non enim praeposita est in eis nuntiantibus sensibus iudex ratio . Homines autem potiunt interrogare ut invisibilia Dei per ea quae saeta sunt intellecta conspiciantur H; sed amore subduntur eis , & subditi iudicare non possunt e . Nec respondem ista interrogantibus nisi iudicantibus , nec vocem suam mutant , id est , speciem suam , si

alius tantum videat, alius autem videns interroget , ut aliter illi

adpareat , aliter huic ; sed eodem modo utrique adparens , illi muta est , huic loquitur ; immo vero omnibus loquitur ; sed illi

intelligunt qui eius vocem acceptam foris intus cum veritate conis ferunt . Veritas enim dicit mihi: Non est Deus tuus caelum & terra , neque omne corpus . Hoc dicit eorum natura videnti: Moles est , moles minor est in parte , quam in toto . Iam tu melior es, tibi dico anima , quoniam Iu vegetas molem corporis tui , praehens ei vitam , quod nullum corpus Praestat corpori. Duus aut m

tuus etiam tibi vitae vita est f .

Fxeat nune ex haereticis pollerioribus est quis, & dieat: En Augustini pro e rore nostro is stragium . si enim Augustinus eerta eoniis ientia Deum amare se dixit r eur non peterit & Christian rum quieunque 3 Fere enim quotquot sunt iuniores apostatae gratiae , & sanctutatis certitudinem sibi spondent. Lutheis rus Articul. Ic. ai., & ra. Philippus Nelanehion in Commentar. I. ad Loorinth. 3. Magdeburgenses Centuria a. e. 4. Petrus pseudo is martyr I ocorum communium classe 3. C. q. Paragr. 83. . Et 8s Calvinus lib. 3. Institi c. a. Paragr. 16. & sequent. & in Antidoto concit. Trident .rsess. 6. Kemnitius in Examitae eiusdem coneil. Tmdenti de alii. verum nihil Augustino , & haereticis . l. Ceristitudo ab haeretieis iactata Fidei est , loquitur vero Augustinus de certitudino morali , seu quae ex coniecturis Petitur, iuxta illud Pauli I. Cor. q. q. m.

Da Ram. l. M.

305쪽

6 o C onsessionum Lita X. Cap. VI

i,st coras fom . II. Haeretici volunt, nedum posse , sed teneri quemlibet s. delem certum esse de sua gratia i Ex hoe Augustini loco ad summum inseris tur , nos posse . at nullo modo , teianeel . IR. Quod potissimum improhavit Ecclesa est , omnes Fideles eertitudine illa gaudere i at libenter satetur , Dei domesticum me ullari re elatione posse de sua gratia eertum seri . Quanquam Oriitudo illa post Apossolorum tempora ad eam . quae orthodoxae sdel est . nunquam possit pertingere . IU. At m. spicor ego vehementer Augustinum hienon adsensum , sed adsensus obiectum intueri r non amoma sui . sed Dis inseamabilitatis eertitudinem praedieare; ut velit nempe amorem suum non fluctua. re, eum Deum intueatur, cui nos prorisus s l. re posse innumera , & sortissima argumenta suadent . id & ex ipsis vera hi, dilie riter discussas. & ex iis, quae

sequuntur conii ei potesti mox enim erea. turas omnes ad caussam voeat, de quam αlibet Dei ex silentiae , puleritudinis , p tentiae, & amabilitatis testem Deit. Ceterum veritatem catholicam sta tuit , B: etiam d; lucidat Augustinus si quenti mei ut lib. m. 8 I. q. sp. lib. de Correptione. & Gratia , eap. 13. n. In Psal. 4 i. ad illud , Ad meipsm dat

ma m/a cantaνhasta es. In Psal. so . . & t o.&e. In quo adeo uniformes. & constan tes sunt Patres. ut Melanchion . Petrus,ti Maildeburetense locis supra laudati, querantur . eorruptam ab illis Evangelii doctrinam. Qui rem hane ex Seripturis, Patribus. Conciliis, atque ratione diseus sim intueri ambit consulat polem stat. i) Ut me io/x Uahatis . m Loquitur ex Apostolo . qui Rom. I. ao. Inuisibi iaeatin ip tis a creatura m uadi per ea, goae facta μοι. inreuetia conspiciantών isempiterea qtiositio eius virtus , d υ ... eos, ita tit siue in/xc obius. Voces eaeli . terrae Se . sunt ut se hola loquitur . obiectivae r scilieet nobis ad cogito. stendum . de amandum Deum materia sunt. Hae ratione sunt exeipienda quae Psal. x s. Daniel. 3. & Asor. 14. v. 36. . & i . habentur . Quod moni. tum in egro hoe eapite adtendere debes . Quod nox sequitur. Paulinum est Rom. s. I s. Mos Oaim disita Mis.... or cviros mafoνe- , θ ωιfericorHam ρνώ- faba ciatis inis ob/ν a . Sequitur . α A. Iaa quia cae Ium . er serea suraea o c. mNempe, adeo facile ex ereaturis in Umnotitiam venire possumus, ut iure inexocusabiles dieantur qui die.1ιὶ Faltisar Anaxa monos . me duod tra.dέt etiam Epist. ad Dioseorum rig. Avitias , s 6. ὶ cap. 4. n. 23. - Et utrum, , refellendi caulla tanquam Academicusis Anaximen, Cicero tr)obiecerit sormam, si di pulcritudinem Deum habere oporisti tere . quas eorpoream spe etem eogiisse talis , quia ille corporeum Deum esse, , dixerat,acr enim corpus est Le. Quod is autem ait ille signi aerem . quem l .ia men Deum esse censebat, nullo moclori movet hunc virum &e. J Item lib. 8. de Cixit. Dei, cap. 1. α ionici veri ro generis prine eps fuit 'a hales Milo se sus unus illorum septe in , qui appetiis lati sunt sapientes &e. Huie sueeessit

,, Anaximander eius auli or Se. isse A. is naximenem diseipulum, & sue sto eni, , reliquiti qui omnes rerum caussas in ,, ii nito aeri dedit e nee deos nega vit.,, a at tacuit: non tan .en ab ipsa aeremis iactum, sed ipsos ex aere Ortos creatu ., dit. Anaxagor. s vero eius auditor &e.

, Diogenes t3o quoque Anaxime nis alteris suditor die. J Tan leni lib. io cap. 23. in fine sermonem habens de captivitate He braeorum, regnante apud eos Sedechia. apud Romanos Tarquinio Pris eo u E. ιορι πιι alis Iudaicae tempore ἐν Asoximis Miseν , Cr Anaximenes . o Xenophanes s fici eiartior aut . v unι θ P ιι agoras . ex qua coopeν an appelIari philosophi. Hie Anaximenes Milesus . se a Phoenix. nedum Anaximandri, sed Pa me nidis quoque diseipulus , suspensae me

tis philo phus dἰe est , qui iti domus

atrio silerum inspectioilla totus intentus, in puteum. seu foveam praeeeps ruit.

ibique vitam stitvit . Sunt qui lapsum hune Thaleti tribuant sue); At exitus smi

litudine deeipiuntur e eenientque unum .

eum suerit duplex : Thales e uim smili

abstra dilone ad lapilem offendens. teris ram matrem praeeipiti motu equidem salutauiti at vitam non amisit, ex e eptun

tur s6 . Anaximenes autem prortus ex 'tinctus, amicorum laerymas excitavit.

Dissiliet os by Corale

306쪽

C onfessi onum Lib. X. Cap. VI. Di

verha a Davide . 'si Ps. syεβ tm tet . ire . quoniam Damιdos ipse es Deus Ex ereatum autem prura argumenis ipso δειδε nos , o na. υμ ωοι. edi Inιον- ta ad Numeti deplehendendum suppeditari. Valio moa . . ιμι ιο - a Mentis, seu de piemi osseudunt late Philosophi. videlicet actus, qui creaturae originem, tum Ethniei . tum christiani , maxime

Metaphysei appellavi ut . Quorum δερ Φ. - ρε-am , bis erit septem, & Midem summo comisso ofecti a , myri. Debamus. Dis pendio exh bere . I his ereatura heis

se 5 habri ιυδιaνε tion pistiηι. - aliquando tandem veniat qui secerit, he velint hune loeum Han verech η- st factus . Il. Si ereaturae 1m Q. is iudieio susileiente ad Mandum Deum, eae sunt . olim certe .Lde semper pos,. eis suffetat ad eum coenesteuuum. α sibiles a f3pothess autem haee eui, nisi ,, quae tendum . ideoque ad culvam . emi necessario niti poterat hoe veto M Nam eis amor inordinatus erediturarum, ens Deum appellamus iii

se quo homo illis se iubi eli . liget as quaelibet aut physco , ans metaphys eoia sectum. ne essurgat in Deum: non iis motu agitu νi haec ab illa, illa ab aliari tamen Obleurat istellectam . ut nore die. ; de Eniendum est tandem ad sutantumo videat 14eum esse quaerendum , de praesidem, a quo motus princ pium, sua , ., amandam quod qui n secerunt qui moveat, de ron re oveatur a quod ni is thilosophi . ideo sunti inexeti sali es . vet. de non mouetur, est smplicissimus ., a e Uruxit.ire comaticii 1hus 1 dis..is actus; moveri en.m ex potentia. movere Iartis a vim verisisto confertisa. α. ex actu ex actu aurem persectio εα. IV. Cum primis verὶtatibus' pina instis . lis Omnis ereatura essete . vel esseero potest; no eum λugustin fis hoω eum ver ate is mae caussae agoni ex media, hae di- conserentes hon imbus malis opponat ,.am liguntur a pr ma die. V. Ex creaturis,una hi tramur hie seniscare mentem pectoris alia nobilior; enimur pioinde suminum ingenuitate laciat m et non etiim magnas bonum statuere . ad euius analogiam . eritat s. maxime diuinas. atqua saluta. rari l. proportionem gradus isti secernantur .

Tes deprehendimum . vis animum malis Primum autem eui, scunque gineri . est sectionibus es luamus. . ceterorum . quae in tali genere repe-

f Etiam tui fisso visa os . .es riuntur . principium . di causa ι Unde

Ita B9. eum suIs Mss. nee non Ara. habemus 3: bonum summum. Ec omnium E - waren. 2 s. a. s. Mar. Fes Car. botiorem principium , de eausam deo At Vet. Am. Er. Lovo quibus sui ra Vl. Non est ereatura . qu e iuxta pro gantia r 'MS. Pleae . de optimus S. cr. ιihi ptiae eonditionis deeentiam ad finem vita est . . Verum lectio nostra de sapit suum ad beentrum non deseratur; Die Augus mi phrasm. remque volitam pres. autem nobis quis eis talem genium inis sua silvifieat . Duo enim distincta istin diderit 3 quis flexura hune moderetur. corpus reeipiens vitam . non ea se via Et dirigat talem nos. Deum appella-vensi de anima propriis diserte , s ut de mus. ut . Nonnullae creaturae non me Mura id praedicari potest ) vi ena, ductione . sed ereatione se factas praeia

vi corpora vitam partialpatis et Rei hule dicant: haee autem stolo eum ex nulla ux propria natura viveriti aptius de do. praeiacta re sat . eius tantum est, qui

Mino adstritue s Deo erihel vitae vi- udini in virtute polle L. Vide l. ii. c.

307쪽

6 a Confessionum Lib. X. Cap. VII.

Edisserit adhue Dei, quem amat. rapvadisem. Summum De bonum supra ver urem suae animae elatum per i us animae rimas messitatur rinspicere. Himramen uegnatiuam . O sensitivam transeundam mme statuit: utraque enim raris etiam communis. quibus tamen non ἀπι- tantum bonum reιegere.

a Uid ergo amo eum. Deum meum amo Quis est ille super caput animae meae a Per ipsam animam meam adscendam ad illum. Transbo vim meam qua haereo corpori & vitaliter compagem eius repleo. Non ea vi reperio' Deuim meum , nam reperiret &equus.& mulus quibus non est iniellectus H, quia est eadem vis qua vivunt etiam eorum corpora. Est alia vis non solum qua vivifico, sed etiam qua sensifico b earnem meam , quam mihi fabricavit Dominus , iubens oculo ut non au.

diat, & auri ut non videar; sed illi per quem videam , huic perquam audiam: & propria singia latim ceteris sensibus sedibus sui ει ossiciis suis , quae diversa per eos ago , unus ego animus. Transbo & istam vim meam: nam & hanc habet equus & mulus, sentiunt enim etiam ipsi per corpus.

ta super eapue --- meae. Noe est supra mentem. qnae caput animae dieitue. quia illius superme pars est . Per animam autem ad Deum dupliei modo ad endere possamus. & si mavis, etiam triplici l. Quatenus haec post An. gelos , creaturatvim omnium nobilissima est. Il. vieanque est ad irarginem Dei. Iv. ua;s pollet ratione. Augusti. nus per animam hoe posteriori modo ae. ceptam ad Deum adstendere vult.

De anima se stl.a loquitur: ut supra illis verb.s: qua haereo ea pari θι. vegeta. stivam expresserae. Aeelpe verba S. D .ctoris lib. s. de Civit. Dei. cap. II. nai friis h. inem diationati allimal exau/-a , ct ea para cte. qai ossis , oinatis essentiam oriam etim lapidibus . vi. ram feta naum etiam cam arboribas . vi ιam se salam ot/am cavi pecoνistis, vitam ἐπι ιε alam ctim fatis auecis dediι . Iasens at Ia . . soa asinat . est Iuvat hie addere quae tradie lib. de Ge sti, Pelagii ad Aurel. epise. Cap. a. ra. sab finem. α Sunt enim qua dam communia omnibus membris. α eue sanitas , sevi vita a sunt autemia alia etiam sngulis propria, unde nee is auris sentit colores , nee me ulus.vo. M ces έ prcpter quod dieitue. .s totum se Corpus oeulus, ubi aud tas 3 s totum

., auditu . ubi odoratus sa) 3 Quod quidem se non ita dieitur . tamquam impossib. ia Deo sit. 1e auribus praestare sitisam .. videndi . & oeulis audiendi . Quid e ., men dic. J Ad quod propostum, &semper gravissiarum monitum eiusdem

Augustini Epist. x r. s Abas. 3. 3 ad

Volusanum . eap. 1. n. a. prae oculis

308쪽

Confessionum Lib. X. Cap. VIII. 83

CAPUT VIII.

ARGUMENTUM.

Ransbo ergo & istam vim naturae meae gradibus adscendens ad eum qui fecit me; Et venio in caminpos & lata praetoria memoriae, ubi sunt thesauriri innumerabilium imaginum de cuiuscemodi revibus sensis invectarum . Ibi reconditum est quidquid etiam cogitamus , vel augendo vel minuendo a , vel utcumque variando ea quae sensuxastigerit: & si quid aliud commendatum & repositum est, quod non dum ab tbuit & sepelivit oblivio is ibi quando sum posco ut proferatur quidquid volo , & quaedam statim prodeunt ; quaedam reis quiruntur diutius & tanquam de abstrusioribus quibusdam receptaculis eruuntur ; quaedam catervatim se proruunt ,& dum aliud p titur & quaeritur , prosiliunt in medium quasi dicentia : Ne sorte

nos sumus p Et abigo ea manu cordis a facie recordationis meae , donee enubiletur quod volo , atque in conspectum prodeat ex abis ditis . Alia faciliter atque imperturbata serie , sicut poscuntur suggeruntur ; & cedunt praecedentia consequentibus; & cedendo conduntur , iterum cum voluero processura. Quod torum fit cum aliquid narro memoriter. II. Ibi sunt omnia distincte generatimque servara quae suo qua que aditu ingesta sunt , sicut lux atque omnea. colores formaeque corporum per oculos ἱ per aures autem omnia genera sonorum ;omnesque odores per aditum . natium ; omnes sapores pet oris aditum et a sensu autem totius corporis quid durum, quid molle, quid calidum frigidumve, lene aut asperum , grave seu leve , sive extrinsecus, sive intrinsecus corpori; Haee omnia recipit recolenda eum opus est, & retractanda grandis memoriae recessus: & nescio,

qui atque ineffabiles sinus eius , quae omnia suis quaeque foribuxintrant ad eam, & reponuntur in ea . Nec ipsa tamen intrant , sed b rerum sensarum imagines illic praesto sunt eogitationi reminiscenti eas . Quae quomodo fabricatao snt , quas dicit , cum adpareat, quibus sensibus raptae sint, interiusque reconditae Z Nam& in tenebris atque in silentio dum habito , in memoria mea pr sero , si volo, colores, & discerno inter album & nigrum, & i ter quos alios volo; nec incurrunt soni atque perturbant, quod per oculos haustum consorio, cum & ipsi ibi sint, & qua si seorsum reposti lateant. Nam & ipsos posco , si placet, atque adsunt illico. Fr quiescente lingua , ac silente . gutture , camo quantum volo:

309쪽

6 4 Consessionum Lib. X. Cap. Vt II.

imaginesque illae colorum, quae nihilominus ibi sunt, non se interponuntii ne Oe interrumpunt , cum thesaui ias 'ltus retractatur , qui influxit ab auribus . Ita cetera quae per sensus ceteros ingesta atque congesta sunt , recordor inout libet i & auram liliorum discerno a violis , nihil olfaciens: & mel defruto c , lene aspero

enim mihi caelum & terra, A mare praesto iunt, cum quae in eis sentire potui, praeter illa quae oblitus sum. Ibi &r pie mihi occurrv , meque recolo, quid , quando, & ubi egerim,

quoque in .do , clina agerem , a taetus fuerim . Ibi sunt omnia , quae sive experta a me, sive teredita meminita Ex eadem copia ςtiam si militudincs reium , vel experrarum , vel ex eis, quas expertus sum credita' , alias atque alias, &..ipse estnieS I praeteriti S , atque ex his etiam futuras attiones . &.eventa , & spes , vi haec omnia rursus quasi praelemiabmeditor . Faciam hoc aut illud, dico apud me, in ipso ingenii sinu animi mei pleno tot & tantarum rerum imaginibus. Et hoc aut illud aequetur O si esset hoc, aut illud l Avertat Deus hoc aut illud. Dico apud me illa: & cum dico , praesto

sunt imagines omnium quae dico ex eodem thciauro memoriae, nec omnino aliquid eorum dicerem , si desualsent . . IV. Magna ista vis est memoriae., magna nimis , Deus meus, penetrale amplum M infinitum ;M Quis ad fundum eius pervenit 3 Et vis est haec animi mei , atque ad meam naturam pertinet , nec ego ipse . capio totum quod sum ά Ergo animus ad habendum seipsum

angustuc est; Et ubi νω ν quod sui non eapse μ) ρ. Numquid . extra ipsum , ac non in ipso ξ Quomodo i ergo ron capitὸ Mutias milia

super Itoc oboritur admiratio, stupor adprehendit me. ει eum vimines admirari alta i montium , & ingentes suetus maris , & lati iasmos lapsus istuminum , S cceani ambitum , & gyros siderum , &relinquunt iseipsos 2, nec . mirantur. Quin haec omnia sulpa dicerem; non ea videbam oculis, nec tamen dicerem, nisi montes & fluctus,

S fiumina, & sidera , quae vidi, &. eanum quem credidi , intus in memoria mea uiderem, spatiis rani togentibus , quasi foris vid rem . Nec ea tamen videndo absorbui, quando vidi oculis: nee ipsa sunt apud me , sed imagines eorum . Et novi , quid ex quo sensu corporis impressum si mihi. ,,

o VH autendo. I imis endo ere. ra risit . Primo quippe pec vetusta , neerit inquies: Uhi illud Philosophora mi iunior Philosophia plene, ac tuto arcana Nihil in latue , quod non prias in sen- illa edisserit; quot sunt capita, tot et t. ta bus M Augendo rem ipsam sensu ad- sententiae r & unus alterius iudicium Meactam ex aliis, quae pariter habemus a eerrime insectatur. & etiam everi t. I sensibus. Sic cum episcopum v. g arma. de . di perissimum a Ah, gustini se opus an Tam concipio . augeo quidem receptam alas haste quaestiones minime postulat i speetem inermis episcopi , sed ramen ex quemadmodum dicens , vel scribem alia sensibus , qui etiam alia oceasione mihi quis , Dei providentiam in eo lucere. hominem armatum, sui ipsa arma'obi m . tot ab annis dies , & nox invaria cere. De quo commentas. seq. , Fili . motu alternentur i haud ex geret. Eruditi quidam amici anxie me uris Ennio quasi nollet i ut suae ec stasi paea. gebant . ut memoriae prod gi' cuncta . tus insisteret huiusmodi motus, vie illi tuis ab Augustino hie. ει in sequentibus com dinis, eonstantiae causas aperiri. Ceterum mendata soluere ει complanare niterer . quum textus postulabit, libenter Exibram eminis rationibus id consilii minime ad- tenuis ingenii mei qualescunque vires. De

310쪽

Consessionum Lib. X. Cap. VIII. 6 3

De memoria sermonem habet Augustinus lib. i. de Ordine. e. s. lib. 6. Musicae . e. 4. 7. 8. & ra. I h. a. Soli. loq. e. a G. lib. 4. de Anima. Et eius origine. e. γ. lib. m. s3. q. 3 . lib. a. de conseinu Evanget. c. xx. 8c Ith. 3.

eri. α Cum enim v. g. Bomam olim visam meditaris . non prorsus ipsam, sed eius imaginem habes. His autem verbis.

sient de illis. quae hahentur sub sinem μι ipsa Iant apud me . sed imagines

eos amr eommuniorem Augustinus sentet liam confirmat . aut saltem nonnihil se vet. necessarias esse speetes , ut sensus vel intellec us in suas actiones erumpat.

Quod volunt Aristoteles lib. 3. de Anima. tea. 3. s. 6.. ει 38. de libide Memoria c. x. S. Anielmus in Motiologio , c. 36. s. ro. Damala. lib. a. Fidei orthod. S. Thomas saepe in Aristot. Ec x p. q.

31. , a r. a. q. s s. ar. 1. dc q. 79. aria.. de 3. Cui sententi se tamen lieet a deo naturail. Ee amo sophisticis Ohsea xis conceptibus ute unque repugnant Non

nulli. Themistius . I heophrasses , Plotinus , Avem Nee . Galenus lib. a. de Plae itis apud Gregorium Nyssen. lib. de Viribus animae. Uurandus in 1. distina 3. q. 6. Bachonsus q. a. Prologi . Goto Dedus Quodlibeto s. q. 1ς. de Quod lib. I 3. q. 3. Henricus in lib. 4. q. 7. 8., de ai. Et modii h q. t . Ceterum Augustinus id ipsum alibi repetit . ut lib. de Quantitate Animae. e. 3o. lib. 44 de Gen. ad liti. e. 6. lib. s. de Trim t. c. II. dc lib. ii. c. a. iuniores philoso. os passim in Commentariis hisce omitis timus, tum quod pinguius eorum disputandi genus ad has abstractas quaesiones

parum consetae; tum & maxime vero,

quod vix st teperire duos eiusdem prorasu, si stematis. Ut autem extra speetes a sens bus

inductas animus excurrere neque l. exisplicat S. D. lin. 6. de Musca, cap. Ir. n. 3 a. aer Aliter enim emito patrem M meum, quem saepe vidi, aliter avum, is quem numquam vidi. Horum primum M phantasa est . alterum phantasma . Il. , , lati in memoria invenio , hoe in eos, motu animi , qui ex iis ortus est . ,4 quos babet memoria. Quomodo autem is oriantur hare. ει invenire, de explieare,, diffelle est. Arbitror tamen, quod si ., numquam humana eorpora vidi siem. is nullo modo ea Dossem visibili specieri cogitando figurare . Quo i autem ex is eo , quod vidi, saeto . memoria fa-- et oi de tamen aliud est invenire phan is lassam . aliud de memoria sacere phan.

has . Ta. ὶ e. 3. n. o. re iacet igitue is animae imaginanti . ex his , quae illi., sensus invexit . deme udo. ut dictumia est, de addendo ea gignere, quae nul-- lo sensu adtingit tota r partes verori eorum , quae in aliis . atque aliv. r .. hus adtigerat . ita nos pueri apud mea diterraneos nati. atque nutriti. vel in paruo calice aqua visa, iam imaginatiis maria poteramus ; cum sapor frago. rum . de eornorum a mequam in Italia. is gussaremus , nullo modo veniret in is mentem . Ninc est quod a prima ae M tale eaeei eum de luee, coloribusq ieis interrogantur, quid respondeant, nonis inveniunt . Non enim coloratas ullasia patiuntur imagines, qui sentetunt nutiis las . 4 Latissime vero lib. . Q. de Trianitate , a cap. γε usque ad sinem . At sat erit exseribere quae habet cap. Io. n. ir. α At enim s non meminimus. ,, nis quot setismus, neque cogitamus,ia nisi quod meminimus. cur plerumque vi salsa cogitamus . cum ea, quae lenis is simus, non utique salso meminerimus... nis quia voluntas illa . quam eoniun. - ctricem , ae separatrieem huiuscemodiri rerum iam quantum potui demonstra. re curavi E e. Quis enim vidit eY.M gnum nigrum 3 ει propterea nemo ni ,, minit i cogitare tamen quis non po- , test Fae illa est enim illam fguram. quam videndo cognovimus nigro eo... lore perfundere , quem nihilominus in se aliis eor libus vidimus , de quia u. - trumque sensimus, utrumque me mi.

6 Mol defiata. π: Defrutum vi num eo: um fgnifieare adsentia strue luhenter Eruditi . at non uno exacto re da coctionem explicant. Nonnulli ita eo Elum volunt , ut mediam partem amittat .. Alii ut ex tribus partibus , una tantum super sit Ete. De eius etymologia minus. pro more. eonveniunt. At quaeis stiones hae minimi sunt ponderis r ad Augustini vero se opum nullἰus. Arbitramur tamen Augustinum de vino loquutum quod vulgo massam coetim apellamus. Dicit autem. initio. n. 4. Magna sa visost memoria. . Equidem ι Adeo ut non

perperam Affranius lib. Noctium Acti earum

SEARCH

MENU NAVIGATION