장음표시 사용
461쪽
816 Consessionum Lib. XI. Cap. XXVI.
dicta cap. 13. comment. ultimo. Cum
ergo bis non adeo haestanter S. D. tem. pas distentionem appellaverit; ipsum semo ita sent re concludere possumus. Miram s nan θι. er seimus ex dictis , quorumdam iudicio st) nonnisi in animo tempus consistere. Vidimus etiam sere tu. dieio omnium, ab animo saltem tempus compleri . Nie igitur si Auga inus non recta . ut coniicimus . tempus ipsum. sed tempus reflexum, quo illud meti. mur, intueatur , libere statuere possu.mus, re vera nonnisi animi. seu men. tia distentionem esse.
6 Tomptis mclior . se a. dira prorissus igitur . inquies . tempus vulgate, non aliud, quo illud metimur, Augustinus intue: ur . 8. I Fortean quum minutiora quierat, disse ultatem variat. a. Vel de tempore agens ut mensurae sublieitur, de ipsa mensura loquitur. Sed & tempus Ipsum ut mensurae , &comparationi subiectum , ut tale inquam. vel, ut Sehola loquitur . redupli tive
in animum . vel mei tem revocandum est. Ut autem praeteritum, & suturum ute unque, nonnullorum, immo plurium iudieio. metiamur, diximus. c. I . C.
tur praesens . Reeole dicta e. is. B. Verum ad propositionem hane, se ut di ad sequentem . Aa praetor auria o c. dilue dandam, lubet quaedam Patrum Con imbrie. recitare, qui in pli,sie. Arist. i. 4. c. 24. q. I. ar. a. dum Ar.st. de . sinitionem exponunt , & vindicant. hane
septimo, & ultimo lo eo si hi disse ultatem Ohi ieiunt m Septimo i Nullum ve- rum ens componitur ex iis , quae
.i neutiquam esse possunt a sed tempusis ita se habet et non est igitur verum
is ens. atque adeo non ei convenit A.
,. ristote Iica definitio . Minor suad tueri quia tempus tonstat ex praetetito. ., praesenti. & suturo . At quod nul - , , tum horum possit esse probatur, quia
,, Praeteritum iam evanuit , sututum ,, nondum est, praesens autem non . e. δε re esse tempus suadetur ex D. Αuisia gust. lib. prodi me citato . cap. s. ,, ubi doeet. β εω id ius Ilia ιIυν ιompa ,, ris, quod in nullas iam θι. praesens,, aiatem .s Iam habet Dat/am. Quo pa- , , tet id, quod ex tempore praesens di-- citur . esse lotum momentum . quod se neutiquam tempus est , se ut nee puniso ctus livea J Mane dissicultatem artia. ita superare conantur . α Ad ulti is mutn e concessa maiori . neganda estis minor, dieendumque alium existendi,. modum vendi ea re res suecessuas . a si lium permanentes t etenim hae eonisia stant pari; hus smul existentibus; illaeis partibus, quae eum in perpetuo su- .. xu cons stant, ita se habent, ut nonis is nisi uua intereunte. alia succedat . M itaque fatendum est partes temporisse non existere smul, negandum nullo is modo existere. Et vero h tribus te mis Poribus, praeterito. praesenti. ti su , , turo; praesens dieitue actu existere ;., non quod eius partes cohaereant s. - mul, sed quia ita praetervolant . ut is tamen copulentur praesenti nstanti ... quo etiam modo extitit id , quod is iam effluxit. & existet id, quod fa- turum est. Cum autem D. Augusti. . . nua loeo ei cito nihil temporis prae , , sens appellare vult praeter id , quodia in eo dividi non potest . quod est,. momentum , paulci pressi ut nome aia praesentis usui Pal.
462쪽
Consessionum Lib. XI. Cap. XXVlI. 8I CAPUT XXVII.
Extendis sui ingenii uires; di ficultatem auri; se fere quaestionem resilais.
Osten que aera disputatione. vocum, is carminum elegantibus . O liquisis exemplis conssita tempoia haud nos metiri uel ipsa mensurae subiici obse, nisi mectis, vel memmae suis dia a vitentur . uuandoquidem e menιιο . seu intervallum . si mentis artem semoveas . vel non astuc oratur. vel nondum eresummaιur, vel abiit. Tempora vero termιnrum inscia men. suram μιi non posse. mox liquetr unde omne erfugium praecludiιur. Ceterum animo iuvante mox ostendιιur, ut eιiam Alantiam, vocis PMιa cogi
I Nsste anime meus , & adtende fortiter io . Deus
adiutor noster , ipse fecit nos , & non ipsi nos. Attende ubi albescit veritas . Ecce puta , vox
corporis incipit sonare & sonat, & adhuc sonat , &ecce definit, iamque silentium est, & vox illa praeinterita est 2 & non est iam vox. Futura erat ante quam sonaret, & non poterat metiri, quia nondum erat, & nunc non potest, quia iam non est. Tunc ergo poterat , cum sonabat , quia tunc erat quae metiri posset . Sed &tunc non stabat; ibat enim , & praeteribat. An ideo magis poterat ρ Praeteriens enim tendebatur in aliquod spatium. temporis, qu metiri posset , quoniam praesens nullum habet spatium . Si ergo tunc poterat , ecce puta , altera coepit sonare , & adhuc sonat, continuato tenore sine ulla distinchione , metiamur eam dum sonat; cum enim sonare cessaverit , iam praeterita erit , & non erit quae possit metiri; Metiamur plane, & dicamus, quanta sit. Sed adhuc sonat, nec metiri potest, nas ab initio sui quo sonare coepit, usque ad finem quo desinitia Ipsum quippe intervallum. metimur b) , ab aliquo initio usque ad aliquem finem . Qua propter vox quae nondum finita est , metiri non potest , ut dicatur quam longa , vel brevis sit: nec dici, aut aequalis alicui, aut ad aliquam simpla , vel dupla, vel quid aliud. Cum autem finita fuerit, iam non erit. Quo pacto igitur metiri poterit ρ Et metimur tamen tempora , nec
ea quae nondum sunt , nec ea quae iam non sunt, nec ea quae nulla mora extenduntur , nec ea quae terminos non habent e . Nec sutura ergo , nec Praeterita , nec praesentia , . nec PraeteIeuum tia tempora metimur , & metimur tamen tempora ..
II. Deus creator omnium ; versus iste octo syllabarum , brevibus & longis alternat syllabis. Quatuor itaque breves; prima , tertia , quinta , septima , simplae sunt ad quatuor longas, secundam, quartam , se Stam, Octavam . Hae singulae ad illas singulas. duplum habent tempolis : pronuntio, & renuntio; & ita est, quantum sentitur sensu manifesto. Quantum sensus manifestus est , brevi syllaba longam melior, eamque habere bis tantum sentio . Sed eum alis tera post alteram sonat , si prior brevis, longa posterior, quom do tenebo brevem , & quomodo eam longae metiens applicabo ut inveniam , quod bis tantum habeat , quandoquidem longa sonare
non incipit , nisi. brevis sonare deiti tetit P Ipsam quoque longam
463쪽
818 Consessionum Lib. XI. Cap. XXVII.
Non praesentem metior, quando nis finitam non metior. Eius au .
tem finitio, praeteritio est . Quid ergo est , quod metior λ Ubi est, qua metior brevis ιo p Uhi est longa , quam metior p Ambae sonueia
Iunt avolaverunt , praeterierunt iam non sunt ; & ego metior , fidenterque respondeo, quantum exercitato sensu fiditur , illam fm
plam esse , illam duplam in spatio, scilicet temporis . Neque hoc possum , nisi quia praeterietunt , & snitae sunt. Non ergo ipsas, quae iam non sunt, sed aliquid in memoria ce) mea metior, quod
lII. In te anime meus, tempora metior: noli mihi Obstrepere,
Quod est f) p Noli tibi obstrepere turbis affectionum tuarum . In
te, inquam, tempora metior; affectionem , quam res praetereuntes in te faciunt , & cum illae praeterirint, manet , ipsam metior praesentem O , non eas quae praeterierunt ut seret: ipsam metior cum tempora metior . Ergo aut ipsa sunt tempora, aut non tempOIa me
tior. Quid cum metimur flentia b) , & dicimus , illud stemium
tantum tenuisse temporis , quantum illa vox tenuit ρ Nonne cogitationem tendimus ad mensuram uocis , quasi sonaret : ut aliquid de intervallis silentiorum in spatio temporis renuntiare possmus pNam & voce atque ore cessante, peragimus cogitando carmina , &versus, & quemque sermonem, motionumque dimensones quaslibet, R de spatiis temporum, quantum illud ad illud sit renuntiamus , non aliter, ac si ea sonando diceremus. Si voluerit aliquis edere Iongiusculam vocem , & constituerit praemeditando quam longa suis iura st , egit utique iste spatium temporis in flentio, memoriaeque commendans, coepit edere illam vocem quae sonat, donec ad propositum terminum perducatur; immo sonuit, & sonabit. Nam quod eius iam peractum est, utique sonuit; quod autem restat, sonabit; atque ita peragitur , dum praesens intentio futurum in praeteritum traiieit, diminutione futuri crescente praeietito , donec consumtione futura
sit totum praeteritum. .4 Ee adtondo spe teν . - mas
diceret, nune maxime aste quod agis. Celebre pioverhium , quod retonditae eruditionis quidam in Numam ci) Pom. pilium revocant. - Ipse fecit nos θι. αEatenus hoe Davidis oraculum Ps. ss. . sbi praefigit, ut omnem a se iactan.
Ei iam amoveat . quae ex magno aeniagmate iam)sm dilue idando posset ex eis gere. Eu Ga auescit veritas. α Liqui. a nempe exempla , quibus non dure.& harhare . ut in Aristothelieis phrasi hus. sed commode , eg leniter tempo ris natura discuti potest. Uveusque eum haestanter . Et quidem de rebus vel passim a philoso. rhis agitatis . vel nimis minutis . stilicet mon le4thus , sed nimis subtilibus , nee meessatio eomplanandis Augustinus dispu- eaverat , aliorum doctrinis exhibitia, nos in fere eonileuimus, proprio iudielo val su spenso , vel dissimulato. Nane vero eum serio . & aeriter disputet, de quidem de
re admodum nobili. Et occurrente a quamque eommunem Philosophorum eruditia. nem superat, proprios sensus dissimulare turpe arbitramur.
mar . ra Tempus esse veruin ena . ab animo nostro nequaquam pendens . vix
subs inare possumus, si euncta haee Au. gustim argumenta serio . ingenue, di de postis ambagibus, quae disseultates mi. nime expediunt . sed vel eludunt, eleontegunt , expendantur. Adao ut sm. plieius ae eap. a . A. aeeipiandum se
illud s. m. stiantam ad id, quo/ ost
464쪽
Confessionum Lib. XI. Cap. XXVII. 8sy
alma r aut oportost incere veritis q. ad
se via os . Utcunque eas fine aut a. Nee phamasticum id . atque novum; memadmodum enim in Peripatetica scho. a materia prima non prorsus , sed quasi nihil est i exsistit vero appellaturque enshenescio formae, quam rus x ma respicit . ut lib. seq. suse explie ab tur a ita tempus non equidem rationis sigmentum esse , sed ens imperfectum . propriis me. ritis tantum e rutilo erumpens, quoi t .men suis ab involueris pro riua eruatur, ut vere existat, suamque nobiι praesentiam obii elat , nostra indiget mente . qua im. maturum . nimis mox ea dens, de evane. seens e se suum restenetur, de stabilia tur . diei sorte an posset . ae substineri .. At vero potior Philosophorum pars prae . dicet adhue tempus eos verum esse. Nos haud aeceiidemur ira i immo nee proposito contra Seemus; hie enim, ubi Augustinus aerius disputat non tempus, qua late patet, sed pee ullari sub ratione dici titur. Nune ergo ad textum et ipsis qui ρ- e θι. Temporis inter .alium indetermi. natum fle vagum praesens v eunque fieri , adeoque ens appellari posse permittatae. Id vero tantum maiorem Philoso. phorum partem petere credimus . At Augustinus de certo hie inter salio loquitur. ut satis liquet. Id vero in animi nostri hene seium , se ilicet meditatio. Nem , re voeandum , esse nimis aequum, de necessestum est . Cum enim velint phi osophi. tempus seri utcunque praesens mon in solo momento . quod nihil iuvaret . sed de in ei ex utroque latere adiacentibus partibus i die aut quot exi. gantur Partes . ne tempori quidquam vel deficiat . vel ade at superfluum 3Tempus te tu e Liis meritis incertus par. tium numerus . ineerta extentio est . a.deoque determinata extentio ab animo est petenda . In abstrusa hae materia exacta exempla non ne ite Oeeurrunt; sed dicamus a Tibi in ripa sedenti torrens presens est a se quoad partes vage fluentes; si autem dete minatas iungere. ει stabilire velia . nimi meditatione utaris oportet. ιὶ μι ea . quae terminos non ha. bent . in involvitur quippe in ipsi, vo ei. hus implieantia. Quanaoquidem mensu.ra terminos potissimum intuetur e quo. pacto igitur id r.etiemur . quod ter minis caret ' α μι praetereuntiaos α Eadem ratione r talia enim tempora certis non gaudent termin s runde nonn.s animi industria , terminos.
gignentis: mensurae subiici roisunt. Re eo te dicti cap. praeced.. D. Quod sequi tur : Deas reo tor amniam. Ambrosian hymni ex ,rdiam est . de quo l. s. e. 11. K. Vide lib. 6. de Musica , et x. Q Ubi est qua me ior Movis Haee est genuina lectio, quam volunt de Benediainia qui merito ita loquuntur itimare ine . ra L π de antiquiores editio. - nes . qaam meιiον. Sed melius Aen.
eum HSq. qua inelior i statim quippeo dixerat Aue ustinus brevi syllaba longamia se metiri. J Ita etiam Rieari de Fessermo ergo , vel sonus seeundum partes incertas praesentiam . & extentio. nem propriis meritis habet. At non eolia ligentur partes, nee determinata erit ex . tentio , aut proxima mensura eongruat . nisi adtendentis animi artificium aleelat. . Sed aliquid tu m/maνia ct c. ΣαMemoris quippe teneo brevis sellabae. quam animo item eollegi extentionem eaque metior longam . quam quidemnoniis abeuntem totam iudieor sed pae. tes eius primas , atque medias, quae in semetipsa ab erunt, animo adhue detineo. de m himet praesentes facio. Ut eum e
vanuere torrentis Partes, mente nihilo minus eas retardo, 6t nune ad cedentibus iungo.
.st 3 Hae sorma eum Benedicti ala qui tamen sient a seribendum. videtur et non ut apud aliosi Nati mihi abstrape... quod os . sensus autem hie dari potest. Noli me interpellare . noli me terrere. dicens , Quod est hoe . quod loqueris a Alius sorte hune sensum suspie abitura Quod ergo in tempore , vel ex tempo re exsistat posterior seribendi forma ob. urior est a at se sol te exponi poster
Noli mihi eum da mensura temporis lo. quimur, anxie offerre rem veram. extrament m exsilentem . Itali , qui posteriorem communem seribendi formam adtendunt . se reddant i Noa mi par Magus a susurriis ebe qsalube casa ci fia . id est, Noli susurrare ig tae , aliquid verum non deesse. veram . s id setaifiea.
re voluit Augustinus . aut barbare . aut minus eommode loquutus est.
ino obsearos est . Forte vero eumdem
sensum habet , sed magii extensum i se iliaeet i Noli tibi obstrepare id εm enim est . obsseepere mihi , ae . obstrepere tibimetips turbis adsectionum tuarum s quae
temporis irensuram quas verum ens eon. cepere . aut volant eonei pere ὶ prae eupatus, deestptus. eὶ Iuam metiον praefontem . dii cum metior tempora, adiectionem . im.
pressionem , speciem, a syllaba. a versu.
465쪽
8m Consessionum Lib. XI. Cap. XXVIII.
a torrentis parte relieram. & a memoria adservatam melior . sed reddendus est planiori modo integer sermonis huius sensus M Dixi, animo metiri nos tempora .
Noli mi anime mihi t quod est tibimetipsi ) obstrepere . irasei . stupere . diiscem . Qui 1 est minime tutum , novum. stupendum hoc dogma Videtur enim .di ita passim ereditur . tempus. eiusquem elisuram quidquam esse verum . di pro. prium. Noli supere , vel contradieere. ad feetionum tuarum turbis dcceptus . Videntve tibi vere praesentes syli ahae. verius . horae . adecque eorum duratio. nos mei per 3 i non ipsae prornis res.sed earum adsectiones. impressiones. spa. elea tibi praesentes sunt memoriae bene. seia i & has adsectiones, non res, a qui. hus ea ustatae sunt . metiris. Ipsas . in . quam . si bene vitilas, metiris , quum
Reeole dicta c. a 4. C. Et vide , si placet . lib. 4. de Musica, cap. I. in sine . Nie tam dilucide loquitur. ut ex Lici. Te n quaquam egeat. Nis quod inculaeandum est , silentium per respzctum ad
voeem extentionem obiicere, ut tenebras
per privationem lueta iudieamus. Quod ipse S. D. obscrvae lib. eontra Epist. Ma nichaei. c. 3 i. hisee verbis. ra Novi.
is mus etiam tenebras. aquas, ventos die.
, , in quibus omnibus , exceptis tenebris . ., quae ut dixi, nihil sunt aliud. quam, , lueis absentia , quae oeulis non viden . ,, do discernuntur . sicut silentium au. - ribus non andiendo a non quia tene.
- brae furet aliquid . sed quia lux nonis est i se ut non quia silentium est ali quid, sed quia sonus non est. 4 Simialia. de etiam doctiora habet lib. Exposse.
quarumdem expost. ex Epist. ad Rom. propos*t. 43. in psal. I. ad vis s. n. as.& lib. I i. de Civit. Dei. c. IO. n. a.
Rem prorsus ab ambagibus eximit: data xe sementiam , quam magis stabilia.
patefacis , ae in meritans luce reponis . Si enim mentιs Dbsidium aDoces. futura mox anedum . praeteriἔs minime abeunte praesens vero tempus laxas . ct extentiori fabracis. Id si puta dicturus sis eansleuis , in temetipso experieris . Quod vero in cantico, hoe in singulis eius partieulis, sique Duabiis hoc in ham,num qua late patra vita, is in toto saeculo occurris. Ed quomodo minuitur aut consumitur futurum, quod nondum est ρ Aut quomodo crescit praeteritum,
quod iam non est, nisi quia in animo, qui risu clagit, tria sunt λ Nam exspectat & adtendit, & meminit, ut id quod ex speetat, per id quod adtendit , transeat in id, quod meminerit. Quis igitur negat
futura nondum esse ρ Sed tamen iam est in animo exspectatio futurorum . Et quis negat praeterita iam non esse ρ Sed tamen adhuc est in animo memoria praeteritorum . Et quis negat praesens tempus carere spatio, quia in puncto praeterit P Sed tamen perdurat adtentio, per quam pergat abesse a , quod aderit. Non igitur longum tempus sui urum, quos non est , sed longum futurum , longa eΣspectatio futuri est . Neque longum praeteritum te mispus quod non est; sed longum praeteritum, longa memoria praeteriti est . II. Dicturus sum canticum, quod novi ; Antequam incipiam,
in totum exspectatio mea tenditur : cum autem coepero, quantum ex illo in praeteritum decerpsero. tenditur in memoria mea ; atque distenditur vita huius actionis meae in memoriam , propter quod
dixi: & in exspectationem, propter quod dicturus sum; pracsens tamen adest adtentio mea , per quam traiiciatur quod erat futurum ,
466쪽
Confessionum Lib. XI. Cap. XXVIII. 8ar
aeum, ut fiat praeteritum. Quod quanto magia agitur, & agitur tan. to breviata exspectatione prolongatur memoria , donec tota exspectatio consummatur, eum tota illa actio finita transierit in memo
xiam. Et quod in toto cantico, hoc in singulis particulis eius fit, atque in singulis syllabis eius ; hoc in actione longiore , cuius for te particula est illud canti eum ; hoc in tota vita hominis , cuiua partes sunt omnes actiones hominis ; hoc in toto saeculo .) filio rum hominum, cuius partes sunt omnes vitae bominum.
H Pre esam pergat Messo. - se. quimur Benedictinoa. qui lectionis huius non quidem . iudieici nostra. inelucta. hilem, sed veros milem rationem hane exhibent α In prius editis, peragar a- ,, .so . Melius in Msq. pereat abesse i,, idest par quam laetentionem pergat M abire in praeteritum , quod ea sa. ,, turum . 3 Ita etiam Som. MS. optimus S. Cr. 4t unus s Mae. ins. a tem duo Mel. editis lasseagantur . Quorum tamen editorum lectio eamdem doctrinam eomplectitur. Ahqam sasplea-hitur tegendum fore , pereae ad eservet, a fossa: hie enim Augustinus vide. tue do re tempas praesens, quod mox fugit, amnii hene seio esse . vel adesse . idest, eo sistere, ec laxari. Verum ta-
uno MS. Med. oecurrit. E tribus M8s.s Mae. unus deficit libro 7. Alter hoe lib. cap. praeol. iis verbis. Nisu mihi abst,epere θι. In Mi autem Fes. nocilemporum iniuria. sed striptorum otii tantia et auditae hie liber xx. iis ue
his eap. praeced. aut non tempora vi cor a
llum , praesens . & futurum ita anima heuefieici eo stunt . certamquE exten. tionem patiuntur, etsi de toto huma no aevo, sedieet de tempore a mundi ineunabulis usque ad senectutem S exl. tum sermonem habeas. Animi henesse oΑdae aetatem tenemus , Antielieissi aetasadeessiti de praesens minime labitur .
--bsicam de tempore Asputarissem ad asseeorieam, atque divinam mons fert; seperitque . Disini kraebii, meritis Saluatoris flectendi inrause a temporalibus expediri, O si ariemis ; Adeo is se ilices pratierita oblitus , δε- ιura Gustantiam baud rupientia eantemveus, ea tantum intuemur . am ι.εω υHis quae praesentiam habent . quidem vertiginis instiam . Anhelapinis ad eaelestes iustis premissios eonmas , quibus actedentibus . divisa Prorsus amore liquescens, a tumuli u 1iciaribus, quibus nam cuni tur, Utime respirabo.
Ed quoniam melior est i) miserieordia tua super vitas
ecce dilientio est vita mea , & me suscepit dextera tua in Domino meci , mediatore filio hominis inter te unum, & nos multos , in multis, per multa aut per eum adprehendam, in quo & adprehensus lum : & a veteribus diebux colligar, sequens unum, PraeIezila oblitus; non in ea, quae sutura sunt, &transitura sunt, sed in-ea, quae ante sunt, non distentus, sed ex
467쪽
822 Consessionum Lib. XI. Cap. XXIX.
sequor ad palmam supernae vocationis, ubi audiam vocem Iaud Isi tabes ' qς ς utionem Hrain, nec venientem, nec prae
tereuntem . . Nunc vero anni mei in gemitibus. Et tu solatium meum Don rne pater meus aeternus es ; At ego in tempora elissilui
idinςm nςscio; & tumultuosis varietatibus di an iantur co p - : in 'x30 3 Vistosa animae meae , donec in te conianuam purgatus & liquidus is ne amoIis tui,
Quoniam melior es θι. - Ver ba sunt Dauidis psal. 62. 4. quae ipse Hugustinus n. ra. se dilucidat α Multaeis sunt vitae humanae, sed Deus unam is vitam promittit: α non illam dat no- is bis quasi propter merita nostra , sed ., Propter miseri eordiam sa.lm &e. Quasis vitas ' Quas sibi homineι elegerunt. Λα- lius elegit sibi vitam negotiandi: alius,, dce. Diversae sunt vitae , sed meis.ν,, es di sentio est erc. Distentio hie idem est , ac distractio, seu dissipatio. α Et me fusepir erc. Et haee verba sunt Davidis Psal. a 36. dc o a. s. s. multu per inalta. In malistis plagis . Nee enim uno mo lo , nee ex una caussa Adae filii labuntur. Permultas actiones Christus redemptionem erevit; licet maxinie atque Pori umum per .acrificium in Crueis ligno peractum.
Apostolo loquitur Philipp. 3. S 3-r si quo visas compreheniam,
DD. Ubi ipse legit, adpreb udam. to Non issensas . sed exsestus. αEt Bli. hane lectionem praeserunt, monentes in imo margine. α ita MSS. At., euita habent . a ιeattis 4 Ita etiam MSS. sex Etr. Lieet tres editis su stragentur. Verum in hae lectione suctuare non de-eet et Ita enim L e 3. Ulterius: hoe loeo Augustulas magnam Paulini sermonis partem adsumiti Ero arbitrar comprehen isse . Usum autem , quo gaidem retro sunt Misisceos. adra ero , quae se me num . A desinatum Persequor . ad bravium supersae vocationis Dei ix Chriso Iesu Philipp. 3. v. a 3. & Qua Augustinus legiti Ego non arbitror mosvνeborife δ myum autem quast retra. intus a in eo. Duae aura Dul exten-ras . fetusdum iotrationem sequor ad Imm Dperaeae ero. Quae non semela M. D. ex nuntur nunc suis . nune breviter. Nos quaedam tantummodo rei praesenti magis eonsona dabimus. Serm. de Utilitate ieiunii, cap. I. in fine α Dι με se uosdsm esse perfectum, qσos
s. n. 6. secandum intentionem , n. n. , dum secundum perventionem , non α,, dum secundum apprehensionem . Non,i relabamar unde iam transiliu mus . ,, nee remaneamus in illis. in quae lain ., enimus. Curramus, intend mus, imis via sumus i nee tam sis securus ex
, eis . quae transisti . quam sollicitus,a Pro eis, ad quae nondum pervenistiis ore Ipse enim cisuius est filiis .is Unum autem, hoc est illud unum.
A Domiαe senis .ebis Patrem , eri, sessicit u bis . Unum autem , qu πώ & una dicitur in ιιo Psalmo . U-- uam petii a Domino. δ ας requiramis ut lababitem erc. Propter quid ut se die. J Vide si pura desideras, n S. s. di i in Psal. i3 a. n. I 4. & Serui. pr. cle verbis Matth. 2 a. Alias, at . '
Noc verientem . Nec regerere 'm . Haec enim rebus tempori sub iecit necessario contingunt i ne ad illa a veniat modo , quod olim non erat equodque venerat , tandem abeat. Deleis clationi Domini seu .divinae essentiae , que beatos pascit , nihil novi adeelit.& ex ea nihil abit. α Nunc vero an ni mei erc. ' Et hie imitatur Davi. dem, qui Ps. 3o. D. D siil dolor uua mea. σ anui mei in rem1 rbas. D tempera distuι . Ira eum
ΜSS. Penignianus . Cor heiensis, & alii non deteriores . Benedicti au testibus . quibus sali ragantur duo S. Cri de unas Med. disolvi. Barbare , de citra serra. positum , nisi subintelligatae . meipsum ἀue Augustinus in temporis examine se dissolutus; addatque aliqua nimio con tar
468쪽
Consessionum Lib. XI. Cap. XXX.
evr eum Aumas inua praeeedentibus ver bis signifieaverat . eupere se dissolvi.& esse cum Christo, nune addere. husque modo is dissolutum in examin. temporis. Et quinem ad illud pω. 3o.aηαι moi is te rabia . Et are. 3. n s. 4ra loquituo S. D uti Dieit Apistolas. None vivimus. si vos statis in Domino.Quἰeumque persecti sunt ex Evangelio.., vi gratia Dei . non hie vivunt mapropter alim: nam vita eorum is hoe faeeulo eis iam non est neeessaria iis sed quia dispensatio eorum allia neeest ria est , fit io eis quod ait idem Ar is mim . Coneu piseentiam habens dissia is vi . & esse eum Christo et multo enim
is magis Ontimum a manere autem in ,, earne necessarium Propter vor die. 1 At haee nim .s eoacta . Et legentum,
diMisit quod hie est, gestiri a vel m.
tios . Dabu sam . virgil. 3. Georg. A.kartio dis laue valga. Morat. i. a. Epist. Ig. v. 41. inopia fie θοινam diffiisis. lim est sensus tum litteratis, tumal goraeus i Adtr tus iam nune in dispu.tatione de tempore a & olim in amore temporalium.
nt litι MDe ius M M hac terra σπιοι adtendentem fellatiatem; M eam ipse euectus, mox sitis αι, usique σέ frontem Divinae veritatis constiιιιμ i, humanarum g asi .mam fastissim prorsus exsura. Me enim ex uo iali genia, sed ex poenali moris bomines plus Aiunt, quam haurire passimi ιαι in quaestione in praeceiensitas soluta . ct comemia satis insιm est . Nonne quippe sustum est peremtari . Ouid faceret Deus antequam caeis iam. ct terram crearet , aut quid ei in mentem veneris . ut randem ortium rumperti . cui ante tanta quieu litaverat ' HuiusmodS enim quaestio somnia est simillima. ut dicebatur, suis ipsia implinarur mei bus, ct evan seis. Uιinam Aouιatoribus illis quo infirmis, eo audaerbus , ararenarum rationum lux adfulgeat ἰ se flatim m ouimν rebus Actiares facti, a tu risibus quaestionibus illis comicestem
F stabo , atque sol i dabor in re , in forma mea, veritate tua ta); nee patiar quaestiones hominum , qui poenali morbo b) plus stivnr , quam capiunt, &dicunt: Quid faciebat Deus, antequam faceret coe lum, & terram 8 Aut quid ei venit in mentim, ut aliquid faceret, eum antea nunquam aliquid secerit pDa illis Domine bene cogitate quid dicant, & inis venire quia non dicitur nunquam, ubi non est tempus. Quod ergo dicitur nunquam fecisse, quid aliud dicitur nisi nullo tempose feci iase λ Uideant itaque nullum tempus esse posse sine creatura tua , &desinant istam vanitatem loqui . Extendamur etiam in ea , quae ante sunt se & intelligant te ante omnia tempora aeternum creato. Tem omnium temporum , neque ulla tempora tibi esse coacterna , nec ullam creaturam, etiamsi eli aliqua supra tempora id .
si In forma mea. veritate tua . - eet verbum . Inserina o non heie suma in Ue enim divina boneas voluntatem , sta mus in rigore Sel ol rq m . immo for divina veritas intellectum heati inrema inae huius voee lumen eloriae , quod abbie; illa ne peccet, illa ne fallatar. Li- essentia divina . ut est sui ipsius intelle-M m m m m x ctiva
469쪽
814 Consessionum Lib. XI. Cap. XXX.
elva emergit , de ut eatissa nedum emelena , sed & formalis ad visionem bea tam , ad quam omnino des deratur , &co eurrit, ab Augustino designMum selio. iasticus qi spia ii sortem suspicabitur .
consule . si in hae re liospes sis , huiusmo di Theologos in tra l. de Visione Dei. sbὶ Γυi poenaii morbo em. Ex humani ingenii itis risitate . Adae lapsu
caussata oritur , ut nonnulli plus se ire ambiant. quam exacte deprehendere pota sint. Quoniam vero liber hic, ut vidos, ad exitum vergit . ad Paganorum soph Dreata, & ea villationes redit, a quibus ad amplam de temporis natura , de proprie. talibus disputationem tractus est. sc) I. ea , qaae ante fbnt. Tu Ar. hitrabitur quἰsquam hae e ereata esse, quae ante nos post i. seu nobis praeten. tia sunt i ex quibus divinae ver . tates conspiei possunt . iuxta illud Pauli Rom. I. ao. Iux bilia ipsias a Deatuνa in vindiper ea , quae facta δε it. intrito ad ea. Dieitiatur θι. Velum ex iis . quae cap. praeced. dicta sunt . & alis, qu e nune sequuntur . nimii sestum nobos est loqui Rugnstinum de diutus rationibus . seu de aeternitate r quae ante nos posta dieitur. quod exacte eoni; lat. Ec nullo modo es fuat, atque labatur.
.ia Eiiamsi est an .a spra tempsis ea . m M nisesse de Angelis loquitur. qui temporum vieiss radio ibui haud subii.
eluntari & aevi mensuram habent: quae Initium equidem . at sinem non patitur . Et nihilominus aeterni diei non possunt.
De quo audiendus est ipse S. D qui lib. QQ 83. q. 3ς. hae e habet. α Idque., inter immortale, s immονι Γι Ans. 4 ,, & aeternum interest , quod omne, aeternum immortale est , non omne .. ἱmmortale satis salubriter aeternum dieitur a quia etsi semper a l. quid ., vivat , tamen s mutabilitatem patia.., tur. Non proprie aeternum appellatur c,, quia non semper eiusdem modi est ria quamvis immortale quid semper vi. is vit. recte diei possit. Voeatur autemia aeternum interdum etiam quod i m. , , moi tale est. J Et lih. de Natura ho. ni eontra Manichaeos. cap. 3 s. ' Ae- ., ternus autem ignis , non se ut Deusis aeternus , quod eis sne sina st, non se est tamen sine initio et Deus autem eis is tiam sine initio est. Deinde quia lieet M perpetuus i peceatorum suppi ciis ad
., hibeatur, mutabilis tamen natura est. Illa est autem vera aeternitas . qu eia vera immortalitas , hoe est . illati m a vie mmutabilitas. quam solus Deusia habet . qui mutari omnino non pote u . ., Alial est enim non mutari; at ud a ista tem prorsus non posse mutar. . Sicutis ergo dicitur homo honus , non a- man seut Deus, de quo dictum est. ia Nemo boatis. Q unus Dosa a): Et sicutis dieitur anima immortalis . non tam et
.. e ut dicitur homo sapiens, non tame ... seat Deus . de quo dictum est , S. Ilia sapie-ri Deo s4 i se diuitur ignis ae-
is ternus . non tamen scut Deus . cuius .. solius immortalitas ipsa est vera aeter
is titias . 4 Similia habet lib. t. de Sym. holo ad Catechum. qui genuinus see. tus est S. D. etsi alii tres merito ab eo dem abiud te entur e. 3. lib. Qu. η3. .
t. s Alias , de Vetb. Dom. 38 J c. r.& lib. ia. de Civit. Dei, e . Ir., de Is. Tempus . inquiunt Seholasti l . s. hsanis
MONITUM. Ex iis aurem , quae saepe hoe libro
protulit Augustὶnus . male quispiam 4n .serret. iosum opinari creaturam nullams quidquid se de tempore ) ah aeterno
seri potuisse Loquitur enim de eo quod contigit . non quod conting te pituissest. Et s alicubi dieit , nee fuisse ereaturam ter n. in , nee esse potuisse, loquitur de aeternitate omnibus dotibus suis sociath. 3oxta superius dis a ex eodem S. Docto re . Quae quidem dum Patrum uolumi ha hae de re edie urris . continuo prae oeulis habeas .. Imno nonnunquam ita loquitur. Augustinus, ut videat ut hypothes illi omnino savere; vide lib. o de Civit. Dei , eap. x s. Unde Augustino
saltem nee plaudente, nee improbaute, potior Seholarum pars ei ea uras Permanentes Dei omnipotentia ab aeterno pro
470쪽
Consessionum Lib. XI. Cap. XXXI. 8asCAPUT XXXI.
sus icit matuo religis obsequiis d uini intuitur . seu aeternitatis re studium ra quo se nimis aistractum in delinorum suorum malas sequelas reueaι. Em seuit soti quam λωιe ad borrorem mirabilis h ιberetur animus . cui omnis qua late patent praeterita . atque futura perspecta e seni ut ipsi praeteritum, cir futurum mιi mi camici. Iam uero . Dbsumis ριιά de Deo praeiurandum, ut praeιerita , se fatara quaehbet longe praestaruiori modo ιntuetur
mine Deus meus, quis ille finus a est alti secreti tui : & quam longe inde me proiecerunt con sequentia delictoium meo tum P Sana oculos meo3, ut congaudeam luci tuae, , Certe si est iam grandi scientia , & praescientia pollens animus a cui cuncta praeterita , & futura ita nota sint , sic uum hi unum tanticum noxissimum nimium mirabilis est animus iste, atque ad horrorem stupendus ; Qtiippe quem ita non lateat quidquid peractum , & quidquid reliquum saeculo tum est, quemadmodum me non latet ean rantem illum canticum, quid& quantum eius abierit ab exordio, quid, & quantum restet a finem. Sed absit , ut tu conditor universitatis , eonditor anima tum, & corporum, absit ut ita noveris omma futura. di prae ferita . Longe tu, longe mirabilius, longeque secretiust . N que e
nim sicut nota cantantis, notumve canticum audieritis, exspectistione vocum suturarum , & memoria praeteratarum va, latur ad se
eius , sensusque distenditur : ita tibi aliquid accidit Hi tam ut ubi
uter aeterno, hoc est, vere aeter po cieato si mentium. Sicut eringo nosti in principio caelum & eiram sine varietate notitiae tuae, ita fecisti in principio caelum & terram , line dis dintrente ibi apetionis tuae. Qui intelligit, confiteatur tibi. & qui non intelligit, confiteatur tibi. o quam excelsus est & humiles corde sunt domus tua. Tu enim erigis elisos , & non cadunt quorum celsi. tudo tu es e . a Quis uis finis1 cte. Slnar, hane se bene suadent. α In vulgatis.
vel secret uni Dei. hoe loco, aeternitas i. & aliq ot US,..Fην distin, one. At inest . sve divinus intuitus, cui praeteri- - MSq. plaribus, εc melioris notae ha-t . atque futura aeque ac praesentia O . . betur fine dissestione . coiis quenterbi ciuiuar. Quais fonte dic. zz Adludit is porto ad illud. quod praecedit. No. ad illud Davidis 1 sai. at . 1. L eo a is que enim hiant aestia canιautis . . . Irttite mea verba de Iictorum meorum . riatur assectat se uri se dis οὐιον. INili quod pro τὸνbis, hie habetur. cau- Ira et am a. S. Cr & vhus Med. Liceti quovita . Quasi dιeereti Caecitas pece . Vet. unus s. Cr. unus item S. Mar. 6ctum in equuta ab uieunque inspicienda & duo Med. editi. faveant. aeternitate me supri modum distraxit. De seientia autem Dei agit frequen- Loquitur vero . ut opinor. non tam de tissime Augustinus ῆ at brevitatis caussa ac uali , quam de communi labe . qua ea t nium hie dati mus quae habet lib. Bias On nes primas par. Ad. in velat a. de Qu. d vers ad Simplieianum. q. mala h3ν editate in secit. 1. n. a. ' Quid est enim praescientia, 'une agenm he θι. ' Omnino is nisi seientia su urorum Quid autem,ta legendum eum BB. qui ει lectionem , , futurum ast Deo , qui omnia super.