장음표시 사용
561쪽
016 Consessionum Lib. XIII. Cap. VIII.
Pergit osten ere ereaturae tum angelicae, tum humanae infirmitatem: ct Spiriatus . nuisi virautem . Profecto sngelum , homini ue avimam deflux se novimus i quo universae spirιιalis exeaturae abassam ιenebrosam indicaueranti sed adfuiι Diritus Sanctus , qui imminemes extremas ruinas arcuit. Z id etιam de ipse Caelo earii , Spirisus luce rGractas Et ipsa enim desuentium spirituum inquιetudo prodit, quam linguem rattanalem creaturain Deus couiderit . euitis adpultum nonnisi σθ Deas explere possit. Ambis inde peculiarem . O s erratorem Dei bene lentiam, granamque sibi demererito ime suasus. iami nem ab illa semotum, omnium mox infortuniarum ab se absorberi.
Eiluxit Angelus, defluxit anima a hominis, & indi
caverunt Ebyllum universae spiritalis creaturae by in prosundo tenebroso, nisi dixisses ab initio , Fiat lux, & facta esset lux: & inhaereret tibi omni: obediens intelligentia caeleltis civitatis tuae , Si requiesceret in Spiritu tuo , qui su nerfertur incommutabiis liter super omne mutabile . Alioquin & ipsum Caelum caeli cὶ tenebrosa abyissius esset in se ; nunc autem lux est in Domino . Nam de in ipsa misera inquietudine defluentium spirituum , & indicantium tenebras suas nudatas veite luminis tui , satis ostendis quam magnam creaturam rationalem seceris, cui nullo modo lassicit ad beatam requiem quidquid te minus est, ac per hoc nec ipsa sibi . Tu enim Deus noster illuminabiς tenebras nolitas H: ex te oriuntur vestimenta nostra , & tenebrae nostrae sicut meriis dies erunt l, 3. Da mihi te Deus meus , redde mihi te; en amo e :& s parum est, amem validius . Non possum metiri ut sciam quantum desit mihi amoris ad id quod sat est , ut currat vita mea in amplexus tuos, nec avertatur, donec abscondatur f) in abscondito vultus tui. Hoc tantum scio , quia male mihi est praeter te, non
solam extra me, sed g & in me ipso , & omnis mihi copia quae
Dessuxit anima θ . res Non tam ,. tellectu 1lis omnis ereaturae ipso An. sensiim , qaam phrasim imi atur Isaiae is geli. de homi uis lapa fuisse indiea. 24. 4. dicentis r Luxit, er defluxit ter. is tam J lea et ism MSS. quinque Etr. ν'a erc. de xii or is . ceterum homi- ω etiam vetustissima editio anni 148 .nis lapsus per risuxum, saepe in Seri. Scribimus autem inde cum Belieis pluris exprimitur . Sensus est ergo M an. dictis ten brino , nis erc. Non ut Era gelum , de hominem a Deo aliquando mus Grammatteae Graculum, εe alii eis aversos, peccavisse. Nee huias cap. vero diti, praeiacto puncto , inde littera ma- oratio admodum plar. , de obvia decuris tori. Nisi. Nee enim novus seimo inorit . Ideo argumentum praefiximus, qacia cipitur; sed est sensas . ut in argumen. ad eommentarii naturam adcederet . to indicatum est; Abyssis peceati, de da b) miserjao spiritalis creaturae. mriationis absorpti fuiss. ne de ange.i. oc Sequimur Benedictinos, qui inquiunt homines. nisi Spiritus tuus. nisi lux tua Ita M,S. At editiones, excepta Arn. adcessiiset Qui enm Peccaverant ange ... praeserunt, spiritales: non hene. ln- li. dc homines satis facto contestati sue. is tendit quippe Augustinas abyssum in- rant, de ceteros posIe delinquere .
562쪽
Consessionum Lib. XIII. Cap. VIII. 917
meis Caelum caeli Angelum universm apud Augustinum figniseet; heie tamen rationis vis postulat. ut Angelorum hoianorum summum intelligamus. Nisi ma. vis dicere. nee perperam, hueu'uti lo. euutum Augusti m de angelis malis, qui defluxerunt a nune autem dicere uoluersm de Angelis honis, qui in veritate steterunt . defluere tamen potuere , M peeeare. Quod inde addit . . ant atom θι. ex illo Pauli est Ephes. g.
tione Som. & aliquot aliis pici . in ale. sadiae , prorsu inustat . & batha.ra vox. inaequiitidane . Quam in nullo Uss. repertam nee quid signiseet, aut
signifieare possit agnoseimus. Nis sorte pasta est pro . tuae si rata, quasi , ini.
quitate, perversitate. Verum . nee inam atras d eitur i liuet aagaitas apud eis legantissimos etiam seripi res reperiatur . Nee etiam ut mox ostendemus. Perveris sitas, seu aequitatis desecto textui ad
Dieit ergo, & ipsa inquietudine. hoe est fastidio, vel in stimia. & veristigine spirituum , qui defluxerunt , qui
ab ineommutabili hono A avertero, qui lapsi sunt. inspieitue tam nobiles ereaturas esse spiritus, eonsequentet fit hominum animas a ut Ece. s.) Rodis miti se a ea amo . ra Beaaedictitii eum editisi pedis te mihi r toenim aisa. Peostentve tamen. nulla ex.
ceptione . lectionem nostram haberi in NSs. Quam etiam praeserunt Am. Editi Mas. 4. e nostet . Lieet in eorum tribus vox, os, desderetur et quia tamen nullum ineommodum adfert. Ms.
autem S. cr. editis suffragatur. cur erisgo ea MM. lectio amittenda, quum steoneintviori & Augustini animum , meri temque aptius exponat Semper enim Deum uteumque expetierat, at Deus seeesserata nee enis se die nisi aman. ti r Augustinus autem peceato. & implo errore amorem amiserae a Nune ergo
gestiens Deo diele, Redi i en enim habeo quod postulas . nempe . amorem sie Petreta Matth. I. 23. Eue uol re titulistis amnia θι.
dam imitatur Mar. s. 13. piis eum lacrymis Christo dieentem. oeda Dominat adiuua iuraedulitatem meam. DOMι absoudataν . diu Ita fieri dedimni, qui admonent di: Lov. absos. . dar. Sed verius editiones aliae eum is MSs. abscondisιών subintellige , vita ,, mea . I Lov. saffragatur Som. Mi Fum tamen . quum proxime dictum se. πιι aversaeur . eui subnectitur , daaea abson/aιM. Adludit autem S. D. ad iulua Psal. 3o. 11. Abscondos eos ia ab
ia assaaδιο notitiae aviae neνantibas e. te. Iterum vero. 1t fusius Enarr. 4. n. 8 . sed parum at rem praesentem . Nune enim fortasse de aeterna Patria loquitur. tibi iustus a Divinitate eiteu misclusus . a quibuscunque malis sortibus tutus ibit. superiora verha . qtias tum defit mihi Edic. non communem . sed peeoliarem, ut ex adiaeentibus liquet , exlmi umque
ε) Noa falam extra me , sed Θe. αNoa solum in foro. in iuva, in mari&α sed & in meo halita, in memoria, in ratione &e. Et quidem nedum in re. has gratiae . sed & natutae a Dei enim manu subtracta, creatara abit in nihil.
563쪽
918 Consessionum Lib. XIII. Cap. IX.
Licet ratam Trinitatem seper aquos delatam osse ambigi nequeat i actae mutiira osterium de Spiritu - Sancta tantummodo id striptum esse docet , quando idem ilis iustorum donum. θ re irae quique in alium nos subvehit. A quo
argumento non ore nino divertens, eleganter edisserit, υι unaquaeque reι ingentia quodam adpetita, Ponderi simili in suam sedem, O requiem feratur. Inde ad rem suam de Spiritus virtute subsumens , illius paniaris loco isdum εο ni amorem, pulcherimas, gravi imas , adorabiles hominum divino amore ae. suantium scenas festiua quidem, sed perita manu pissis. ΦUumquid aut Pater , aut Filius non superserebatur suis per aquas λ Si tanquam loco sicut corpus, nec Spiri. tus - Sanctus. Si autem incommutabilis Divinitatis eis minentia super omne mutabile, & Pater , de Filius a),& Spiritus - Sanetus superferebatur super aquas I cur ergo tantum de Spiritu tuo dictum est hoe P tur de
illo tantum dictum est ρ Quasi locua ibi esset qui non est locus , de quo solo dictum est quod si donum tuum tu . In do
no tuo requiescimus; ibi te fruimur . Requies nostra, Iocus noster. Amor illue adtollit nos , 8c spiritus tuus bonus exaltat humilitatem nostram de portis mortis si . In bona voluntate pax nobis est si . Corpus pondere suo nititur ad locum suum . Pondus non ad ima tantum est, sed ad locum suum. Ignis sursum tendit, deorsum lapis. Ponderibus suis aguntur, loca sua petunt. Oleum infra aquam fusum, supra aquam adtollitur; aqua supra oleum fusa, infra oleum demergitur; ponderibus suis aguntur, loca sua petunt. Minus oriadinata inquieta sunt, ordinantur de quiescunt . Pondus meum amor meus b , eo seror quocumque feror. Dono tuo accendimur, ει sursum ferimur . Inardescimus , & imus . Adscendimus adscenso nesin corde is , & Cantamus canticum graduum t3ὶ . Igne tuo , igne tuo bono inardescimus di imus, quoniam sursum imus ad pacem Ierusalem , quoniam iucundatus sum in his qui dixerunt mihi ι , in domum domini ibimus μγ. Ibi nos collocavit voluntas bona, ut ni inbit velimus aliud , quam permanere illic in aeternum.
αὶ Et Patere . ct Filius ere. - Satest celebre illud Theologorum supra laudatum , Actiones ad extra a tota Trinitate esse super aquis autem serri est utique quid ad extra. At quoniam Spi, ritus . Sanctus nos ab infimis trahere di. citur . mundare, sanctifiearet ideo ipsius tantummodo hie mentio saeta est . bὶ Pondus meum amor meus ere. αCeleberrimam . gravissimamque senten
tiam istam aureia litteris seribendam dialibi protulit, digessitque . Lib. a. ad Ithaquisit. Ianuarii, seu Epist. ss. filias.
is quiem sive piae anim , sve iniquae. is sed qua perveni ni ad illud , quod is amant , Plurimae Desi iant et nee ais is liquid appetunt etiam ipsa corpora ,, ponderibus suis . nisi quod animae a. moribus suis. Nam sicut e Tus tam is diu nititur pondere . sive deorsum ver ,, sus , sive sursam versus , donec adis I
564쪽
Consessionum Lib. XIII. Cap. X. 979
- loeum , quo nititur veniens eonquieis
is scat ἔ pDdus quippe olei dee. I Epist. ad Hilarium Is I. s Alia , 89.ὶ e. a.
lib. ii. de civit. Dei. e. 23. Hine illud Peripatetieae lil , Et omnis philosophi eae Seholaei Intellectus trahit ad se Ohie istum . Voluntas trahitur ab obiecto. o Ia his , qui dixeraae misi . momnino ita legendum eum BB. qui opti. me observant. In prius exeiaci. quaeis Axeν ι . Sed alludit Augusticius adis Psal. Iaa. I. in quo legere solet, ευies dixeraae . Et se habent hie MM. IIta etiam MS. S. Mat. Et Cae. lieet hie duo Am. s. Cr. obseure . ille aliena manu adsormam peius exeasoram eorrectust, Fes. vero aperte eorruptae lectioni suffragatur; nee mirum . eum passim in eo Psalismo har. legatur . quae . Inquit autem ad ea Davidis verba S. D. in fine n. a. IMuasaeas fam ia Propberis, iolanda/as fiam in ApasoIis a Omnes Oaim isi di Aeruae. In domum Domini thimus. Qui postremis huius eapitis verbis maiorem lucem eonciliare amhit. iungat exordia Narrationum in Psal. Iar. m. ,ει 113. Inquiens autem S. D. in .ihi vetimas alatiae . quam oc. adludit ad ii lad. v. 4. Pal. 16. Unam petii a D
ARGUMENTUM.faspieis eximiam Angeli sortem p D qaippe Spiritus supereminentiam, tutamque
ita mox fessis, ut fer ims , ae tenebrosa nunquam rapueris. Haud ita equisdem nobiscum visur, in quibus tenebrae larem praeredum tempore. Ouis au
tem de Angelo dictum est, quasi revera tenebris primo captus sit, ita excipias i' quod nou pruria virtuιe, O natura et sed per caversionem ad ma euna Ia. men tenebrarum in Fas eluserit. Eata creatura quae non novit aliud , cum esset ipsa aliud , nisi dono tuo quod superfertur super omne mutabile , mox ut facta est , adtolleretur nullo in. tei vallo temporis in ea vocatione qua dixisti , Fiat
lux , & fiet et lux M. In nobis enim distinguit ux tempore, quod tenebrae fuimus & lux efficimur. In illa uero dictum est quid esset nisi illuminaretur; &ita dictum eii , quasi prius fuerit fluxa & tenebrosa ; ut adpareret caussa qua factum est ut aliter esset , id est ut ad lumen indeficiens conversa lux esset . Qui potest , intelligat, a te petat bin . Ut quid mihi molestus est , quasi ergo illuminem ullum hominem venientem in hunc mundum ti
a Fiat lax, ct fieret lux. m L ctionem hane praetulimus in obsequium Bll. qui in margine. α sie MSS. eum is Arn. At had. Am. Er. ὀc Lov. habent.., facta es ; ει paulo post , quo te ebrae si seimur. J Editis suffragatur quoad om-nIa MS. Rirari Posteriori parti . quam praeserunt MSS. quinque Etr. de etiam Vet. Am. de Sota. libenter subscribimusta
Ae priori eni favent Fes. r. virus L .9 unus ML S. Μar. at alter eiusdem Biis Niothee e repugnatὶ haesitatione. Seemo enim. qui a dicti ne exceptiva , . . in. dueitur. de sabstinetur, ita primo Gniunctivo verbo, arioli retor, explieit, εe completur, ut aliud non postulare viis
Diete ergo , quod supra Observaba.
565쪽
9ro Consessionum Lib. XIII. Cap. XL
mus . Angelum honum nanquam tene. hris eaptum . nunquam defluxisse, nun,
quam pee easti. Et si aliquando oppossis tum diei visum est . noli deeipii sermo
erat de . praeeedentia naturae, non tem .
poris . Settieet non est idem Angelo gigni . ti gratia ditari a quanquam re vera nanquam fuerit ahsque gratia . vix erea. tua , iam defluebat , iam tenebris capie. hat ut . si eius vires, & naturam spectes. Sed adstitit moae divinum adiutorium , quo fluxum . tenebras. peceatum dea clinavit. 9ὶ Iatellis at , a te petat. π: Beadedi lini eum aliis editis , iat II has r o Pi uas pases, a te petat. Profitentur tamen in imo margine. die MSS. earent
dem ea verba ad obviam saeilem ora. tionem sere necessaria videntur. At uistitur Augustinus hele tu multuario seris mone, ut statim se a non intelligentium morosa querelis expediat. & sere dieit . Aut potest intelligere . aut petat lueem a Deo, quid ad me 3 die. Unde absunt ea verba & a MSS. nostris , s sorte Riean exeipias, & MS. s. Crimas ego IIIaminem situm hami aem . ex ita omnino legendum eum Vedi Am. pr. Sore. Msq. quibus ad. dere postuma Car. praeserentem pro . sitim , illam . At Benedictini . nihil ad. monentes , amnem βοmia m. Quia nimi. rum ita Ioan. I. p. Verum lonee pul. erius. & aptiua ad Augustini rem . am. nem . mutato in . . Iam . Ut se ostendae
quam longe distet a Christi virtute; qui
illuminat amn m hominem i eum tamen
ipsa uti Iam prorsus illuminare possit . Quod ipsemet explieat lib. 1. de Peeea
tor. meritis, & remiss. e. I s. n. 37. ubi.
Itaque illud . quod in Evangelio posi-
, . tum est, Erat lumen, qsa. θι. ideo A dictam est . quia nullus hominam illu-- minatur , nisi illo lamine veritatis . qnod Deus est i ne quisquam putaretia ab eo se illuminari, a quo audit . ut is di sext. non daeo si quemquam magnum is hominem, sed nee s Angelum ei eo se tineae habere doctorem . Adhibetaeis enim sermo veritatis extrinseeus, vo,ia eis ministerio corporalis . verumtamen
ia vel hominem , vel Angelum et sed ueta sentiat, ut eognoseat verum esse quod is dieitur . illo lumine intus mens ei uais adspergitur . quod aeternum manet. A quod etiam in tenebris lueet. J simialia observat Serm. 4. de Iaeob, & Esaiaet Alias. 44. de Divers. e. s. n. s. serm. aga. de uerti. Epist. t. Ioann. c. 4. Alias . 3 o. de Veib. APost. e. s. & lib. 1. Oper. Imper s. c. I 36.
A Spiritu. Sancto a Trinitatem aegreditur, eiusque altifimam maiestatem, humauis oculis non iuspiciendam mox obiicis. De ea passe loquimur: nee sistranquid loquamur eouscite licet πω dubitemus argutias de eadem rostras aestu, ct ira tueri , pauocinari. Eu S. D. toti Masterii similiιuinem. licet imperfectissimam, in qua ingenium exerceas, tibi ex tuis cleri: FH, Nosse. Velle. stuum tamen ex his aliquid baiautieris, actae te a Maserit veritate unge se- mattim censebis ; quid enim imae fluitames hae umbrae ad eminentem lucommutabilem Trinitatem, arcanis modis exsistentem .sciensem, valentem y Item: reum propιer tria Mee, ct tibi Trinitas i an in singulis haec tria, ut terna singulorum sint: o uirum et, nec facile nosci pus , nee temere proia candum est.
Rrinitatem Omnipotentem Q quis intelligit ρ Et quis
non loquitur eam, si tamen eam: Rara anima , quae
cum de illa'Ioquitur , scit quid loquitur. Et contendunt & dimicant ; & nemo sne pace videt istam visionem. Vellem ut haec tria cogitarent. homines in se Longe aliud sunt ista tria, quam illa Trinitas : sed dico ubi se cxerceant , & probent , &suntiant quam Ionge sunt b). Dico autem haec tria, esse, nosse, uel
566쪽
Confessionum Lib. XIII. Cap. XI. 92r
le. Sum enim , & novi, & volo; sum scien g, & volens; & scio esse me, & uelle; & volo esse , & scire . In his igitur tribus quam stin separabilis vita, & una vita, D una mens , & una essentia, quam denique inseparabilis distinctio, & tamen distinctio e , videat , cui potest. Certe colam se est, adtendat in se, & videat, & dieat mihi Sed cum invenerit in his aliquid & dixerit, non iam se putet invenisse illud quod supra ista est incommutabile , quod est incommutavi biliter, & scit ineommutabiliter , & vult in eommutabiliter ; & utrum propter tria haec & ibi Τrinitas; an in sngulis haec tria, ut terna Q singulorum sint; an utrumque mitis modis smpliciter iam ultiplicitet infinito in se sibi fine quo est , & sibi notum est , &sibi sufficit incommutabiliter idipsum copiosa unitatis magnitudine, quis facile cogitaverit e) p quis ullo modo dixerit ρ quis quolibet
di inde se transit ad sua. α Nihil ve. is rius diei potuit. Itaque multo praeari staret paree loqui de iis . quae nesci.
mus , cum non snt perspicue a Deo M revelata a multum vero de omnibus vi,. tae ossiciis . quorum praestationem ari nobis exigit Deus . Si de iis loquerais mur dumtaxat . qm tenua nobis suae ,, revelata: atque loquutionibus seripta. ,. rae contenti , ignota Deo relinquere.,. mas, non tot essent eontentiones, qui- ,, hus ut neseio an illastretae verita .
,, se video vehementer ledi Christinam
R. l. MMI Ois; a dye. Ve um ut isque . at quod mediae s gaeitatis quillhee Obseruare poterat. Adeoquo nihil stultius cogitare potes . quam si eredas, althus verbis aliquam te in Augastinum la dem e talita . II. Paria uoi do iis . a e uesimas m Atqui dum Augustinus parce. nempe sublimvla do Genesis arcanis loquebatur , & alios eodem mo loqui voleb,ea si ridebas in . seeraeha debacetabaeis . Talis erect ea magis er , cu ius eathedra pereant verti ne vae illat. ει quatitur.
as v ninis λ Non argo deeenter. & commode loqvimae . nisi de a Deo revelatis , de quidem νεν piιυe Dum in 'aecedentihus. maxima l. Ia u. A. Augustini plura improbares. derideres . I inquebaiis ne ex revelatis a Deo preis coo 3 Dum in tuta , iratis. dhs ieeipsa li hellis Augustinum , Hieronymum . Ambrosum . Et omnes Patres, Et omnes M. elessae Catholieae aehilles maledicti, ineessis . 8e expugnare omnibus extensi nervis niteris . semper tu queris ex rea velatis a Deo re picaa In tuis ad serupturam eommentariis igne delendis . non .
nisi ea statuisti , nonnis do iis serio dia sputasti. quae Deus revelavit perspicuo Quae in Rcmanam Eeeesam luteos eeuarietes erexisti dogmata . nobis ima pia somnia sunt ι Αe uel ea Ipse a Deci' revelata prespiι- eontende Nisi samortalium stultissimus . Theologiae s.s Seholastieae . s.e Polem eae Gymnasia omnia proscribere . Ae ex orbe relegare non poteris: At illa non disputant nisi de revelatis a Deo pompi ae 3 Et tam stupendis somniis te oppressura in Augustinum& praedivini hominis tibi famam conelliaturum eonfidis I Meae. ι . . flevi. . melia νῶι a virere fasis . Virilitias
I. quem Deutatis 3 Quem instritis 3 Quis Magistrorum vaeuo gymnasio ex eat he dra son lis oraema Tot Augastinus d vitae oretis seripsi. ne si ivligamur. se. - hibliotheeam eompleant i Eiusdem A. pistola. . Enarrationes in Psalmos, atque Homsilao . vel Sermones quid potissimum . & maxime edisserunt. nisi humaianae vitae offeta Immo tu semper queissus es . & fremuisti , quot Augustinus sula ad seripturam in eommentariis nimis Ibenter allegoriis indulgeat is quid tan dem vero allegoriae inruentur . nis humanae vitae institutionem 3 Tam hardus. de saluus venator ea. ne rella tendemneseias . nisi quibus eo ipse implieeris N autem Auromno omisso. alio, Fee' sis Doctares intuearis . tot reperies de humanae vitae effetis agentea, quot viri
567쪽
922. Consessionum Lib. XIII. Cap. XI.
dea in caelo stellas . Quon; am vero Omnia . at maxime vitae offeta . nedum verisbo, sed εe iacto doeemus; talia tu vel
in hisee iniquis. Et lutulentis ad Augustini
opera eommentariis vitae omela doeuisti. quae nedum Christianos, sed de pagano a. Ee efferatos quoscunque populos omnino dedeeeant. V. Dtim taxat qua senas Oc. α Ti. st equidem Romanae eloquentiae Primeeps iure nullo potest irasei t eius enim praedepto r Eando crescere d/bet εν ,ο, optime ins stisi idem quippe somnium no. vi. somniis amplificast volebas enim universum orbem Christianum , cui principaris, de non revelatis loqui parce. Adis debas inde . non de quibuscunque reve
latis nos loqui posIe . sed . de rei elatis
e pictio . Nunc contendis , nee pauede non revelatis perspicue nos loqui posse: sed λαιὰ da θι. di quidem non utcunque de revelatis per spieue i sed
etia tentia talibus. En ergo integrum tuum mouitum . in ultimas terr 's ceu porten
tum amandandum . quod de ips extremi caramantes erepitantibus risu huecis e ei plane r Lo ai d/hemtis dumtaxaι de re. voιaris a Dea petapi e . er prosecta εα Dusa saliris. Quanquam vero sis ut in doctua. Ita vaferrimus: adhue quid nae.
niis hisee moliaris , iam vidimus &e. Sie. Ec alibi, quum S inianis . . in quos velis. nolis amice deportaris . oblique suppeti a serres , Auestus es catholicos ita Christit human; tata Divinitatem iunxisse, ut suisse iiunctam non per spieue in Eu geliis proin
de vera ira , vel contentione loquaris. ea ab usu nonnunquam gignitur . non usu,
e Theologie rum scholarum praeceptis. De quo pals m Doctores nostri in prae limi naribus ad Theologiam scholastieam. Si
autem contentionis nomine honestum ii Naturalem . castigatum quemdam in diiseendo servorem intelligas i is profecto caritatem non laedit, sed ingenium aeuit.& disputationem condit . Iam vero non vides . disputationibus aut verbo, aut
seripto factis Theologieam . Philosophi
eam . Medicam. Et omnem veritatem uisilustrari λ Hisee naeniis Doctorum maxumum detines mVII. Ghom/arer Ioedi M. ne M destus . & deliratus es t Christiana eari ita te flagrast ore est quod quietis, de pa- eis amori praeponast sine tamen ut eum Perso satyra 3. v. 3 o. erumpam : Adsopa am pha eras ; et a te latas , o iuga te uatit . Quid ad te de earitate Christiana , qui de ethnicam, si ita fas si l
qui , laesim 3 qui o*nia naturae rura violasti Fatali vero somno damnatus
ista sei ipsa; , ut tibi blandiri posses . te
insignem supra hominum memoriam ra. pacem lupum , ab omnibus Lectoribus tam rid eulis strophia mansuetum agnum ereditam iti. Et alibi sinites phaleras promere lea exposuisti; In Praefati puta Tom. 27.
Bibliothecae Antiquae , de Novae s sub finem an . I a 6. diu liuo. veritas a sanais anima tranquilio se patefacit .
aua relatis veri miles se proponera inariis
Mollissimus verbis pheν ponas, Id est.
clapietis aliorem errores , s aliquando. notavit. Tranquillo animo , sne ulla a. orbitate . di euiusquam convicio dee.
Pareendum vethis. Vidimus iam, qualis Biansuetus hie agnus in Augustinum Christianae Theologiae orae ulum . & Doctois rum modestissimum suerit.
lla legendum eum BB. qui in margine. ,. Er. Ee Lov. qnam ιonge a iad faue. sed abast , ait ad a MSS. Me non ahia editis Rad. Am. Sona. Et Arn. J Noahiseum sunt etiam M Ss. septem Ere. 8e etiam Vet. Et meritor Nee enim vult s. D. nos praeeipue observare, quam longe aliud sim . t Esse , Nosse &e. sed quam nos longe simus a seientia Trini
i i Huiusmodi autem Trinitatis symbo lusi adfert Augusimus fit Sem. sa. devectis Mate. 3. Alias , ε 3. de Vetb. m. a n. I 8. e. v. di lib. xi. de Civit. Dei. e. a 6. . de as. Ee alibi saepe.
o Inso paν..tiis distia fia . ct ea os dis acti. . ta Veritatem hane ad Trin
talem relatam ute unque dilue id a re posis sunt quae observatri: Thomas I. p. q. 4 I.
568쪽
Confessionum Lib. XIII. Cap. XI. 9H
are. s. vhi statuit Filium esse in Patre,
de e converio ex illo Iom . I 4.
Noa oeiuris, Dia eta re Patre, o Pa te, i. ma es Et lade cuhsumit. t Di. eerulam quod in Patre, de Filia tria ., est considerare ἔ scilicet , essentiam. &,, relationem, & originem; fit seeundum is quodlibet istorum Filius est in Patre .
,, & e Converso . Meundum essentiam. enim Pater est in Filio . quia Pater estis sua essentia. Ee eommunieat suam es,, semiam Filio . non per aliquam suamis transmutationem. Unde sequitur , quod is eum essentia Patris sit in Filio. . quodia in Filio sit Pate e . Et similitet eum is Filius sit sua essentia . sequitur quod
,, sit in Patre, in quo est eius essentia.
Et hoe est quod Hilarius diei e s. deis de Trinit. Naturam suam ut ita di,, eam j sequitur immutabilis Deus, im ., mutabilem gignens Deum subsistentem . , , Ereo in eo Dei naturam intelligimus. , cum in Deo Deus inse . seeundum, , etiam relationes manifestam est . quod ,, unum opposito eum relativa est in al. , , tero secundum intellectam . Seeundum, , originem etiam manifestum est, quo1,. praeessio verbi ii telligibilia non est a. M liquid extra. sed manet lia dicente . id ,, etiam . quod verbo dieitur , in uerbo ,, continetur. εe eadem ratio est de Spi- , . Spiritu Sancto. J Ad commodum au. tem nimia rudium addimus ; Unaquaeque
Pei sotia re vera identis eatur cumi essen tia . ut statuit S. Thomas. q. 39. ar. I.
ex ipso Λue ustino. I. de Trinit. e. s. ex quo tamen non sequitur, εe ipsas Perisonas. i ληι istari r adeo quo 1 veram . seu, ut loquitur Sehola realem distinctionem amictant et illud enim omnium quamvis Seholarum Quaecia que sane eadem ani t/νtis , sua eadem luters. . a Theologo non quidem eontemni.
tur ,. bene vero exponitar , fit eastiga
tur : ut intelligendum si de iis, quae
omni prorsus modo eadem sunt; at vero licet Persona idem se quod essentia
seeundam rei veritatem , non seeundam tamen rationem . Unde bene duo haee componuntur a Personas eum essentia . vel . natura, ut eam Sehola loquamur, tria
- θι. Ea Sequimur Benedicti nos , quos audire iuvat .. α Lov. a. ι reνua . Sed is Harius aliae editiones eum MSS. tit ter-- aa.Mox enim sequitur; ad stramque ἰ- quo sgnificatur duo iam esse propo.., sta unum , an propt/ν tria haec tiari Disi os ι alterum porro .. an in flassiti bara tria , ita aι Ieraa fingolarumia sui. Quanquam apud Am. εe Er. sie
- betur, F.e , non . fine. I Praeserunt..t terna , et i m Uet . quinque Et r. Sed habent. a a Riear. alter M s. S. Mar desom. In reliquis in. Rieae. nobis sus. Dagatur. Vel moliea autem lux ut his con et liet uer obseruandum est iuxta telebre, ae tritum Theologorum axioma, In Diuinis omnia sane irim , ubi non obstarisDιi is appa βι io & essentiam , & Omane bonum pari iure In qaalibet Divina. rum Personarum reperiei ; adhue quae dam , s de actionibus, quas voeant aaiatra loquamur , uni personarum eonve ni re. quae alteri certe non eonveniunt ἔSiei generat Pater, non Filio, non Spiritus Item 1 spirant Pater . de Filius: at non spiritus. Sanctus. Ratio est , quia actiones hae non sunt prorsus ab essentia, vel natura i uni e non aliquam , sed omnem sanae Theologiae scholam irritat et seribens , vel dicens : Edestia tenerat, Dirae a sed sunt eaedem actiones a Per sona i seu . ah essentia quidem , at non vage . & nude aecepta . sed ut a me uoliati Persona , ut ita loquamur , c ntra.
De vel similibus, , et non admodum diverss Trini;atis symbolis . quae in homi ne observari possint, vide S. D. lib. m.
83. q. s . In Deuteron. q. 4. Lib. de Gen. Imper . in sue. In Epist. a. Ioan. Tea EI. 8. Lib. 7. de Trinit. e. 6.s ) ί-is fisciis evita υὸν ι dic. Quandoquidem Trinitatis quae eniique symis bola impersectissima sunt . Et plus dissimilitudinis hahent . quam similitudinis ivt passim obser .ant scripturarum interis pretes : suadentque vel ex Nebraiorum nominum Boselrm . dc D/mash etymolo gia . de effieaeia. Quorum nonnulli addunt , antiquos quosdam Eeele ae Seriptores in. Trinitatis. imagine discutienda aliquot te uehris ea pios , quod eam ad motum exactam erederent , vel postula is
rent a. ut de s. Epiphanio haeres ro. Pererius Iesu ita 1 de Ludovieuet Ystella S. Palatii Apostoliei Magister . vlti in Divinis eloquiis admodum eraditi , de alii ob
I. Nune quot . qualesque eximias
veritates ex hoe tam divina eapite Franis ei seus Mayrci excerpse it i videamus.
- Tertium dictum est laudi Ista tria.
is esse, nosse , velle, sunt una vita . unari mena, una essentia, inter quae est in.
569쪽
924 Consessionum Lib. XIII. Cap. XII.
is separabilis distinctio . Attende tamen quod hic non loquitur de no . . veste , prout dicunt actus , Pro die unt tentias. Et tunc a lP anturis duo argamenta . Primum est , quod is intellectus , & , oluntas non differa it' naturaliter ,b anima , & ab invicem. quia sunt una, inquit , e nria . S is Cundum argumentum, quoiu distinguun- , , tur aliquo modo, quia dieit quod mo. - dus distinctionis est dissiellis . ec tamenia distineti itur, inquit. ., Cur advorare Platonem , ut agrum eolat 3 Ex tam retondito . &-de de Triuitate . de Areanorum altissimo sermone id tantum eontieere . qma Augustinus senserit de re philosophica quaeque passim in utramque parIem agi a tur 3 De qua tamen satis diximus lib. . . e P. 14. A. Sed nee quisquilias suas bene curavit Mayro . Verba enim, framen a istinctio prolata simpliciter ve ram distinctionem exprimunt. Sed & aequivoco se deeeptum prodit Marro illis verbis, di rumtur aliquo modo,
xaggerat , non distinctionem i Ied distinctionis, di , ut loquuntur. identit gils n
xum iniuriar ; ut scilicet Polemitae distin ruantur . εe non distinguantur . Quod aenigma si placuit Mayroni sie enodare. ut xere quid unum sint potentiae i Maliquo modo . scilicet Pet rationem di. stinouantur; Alius sie dissolvete inquiens, potentias distingui vere i non distingui aliquo modo . Immo, de distinctione in priori parte non ag t Augustinas . sed . de vita inseparabili: Ia uiror qua sit -parabilis Oita . Non autem idem est. non posse separari , de . non distinis guit quamvis enim quod non distingui.
tur, nee separari queat: plurima tamense inrari non possunt, quae distingui extraeontroversiam est . Cum ergo identitatem potentiarum nunquam hic expressu adstruat Augastinus . bena vero distinctionem l longe aequiori iure illa, quam haee laxari potest et ut dicatat , aliquomodo non distinglii e re vera uti m. gui . Ad hae erit Licet Augustinus abis solute hie de Trinitate agat . de Perso . itis videlicet it cum essentia. de invieem comparatis adhuc de ha posteriori loquitur modo . quum de distina one maxime sollieitas est , inseparabilis dimo.ctier tam/u distinctio a Personae vero omnino de proprie invicem sepa antar Utiquet ut lam eontra Sabellium deis finitum est ; igitur &c.
Tristiale ex Genesis historia depromta. O missi utcunque Elasa; eam nunc
o ore profitetur, O colis. in autem in eamdem Trinitatem amorem , ct gratum animum exesset: eius opera in Genesi enarrata. ad mo alis. O allegori
ca transfert ; Caelum puto adspiritualai: Terram ai 22ae ctat
deo ur uero terra invisibilis. ct ιηcommina anima sis ignoramιae teni ris Minta: quam tamen Spirios super eam volisam in supernam splendorem event.
Rocede in consessione fides mea , dic Domino Deo tuo, Sancte, Sancte, Sancte a Domine Deus meus , in nomine luci baptizati sumus, Pater & Fili α cipiis ritus - Sancte; in nomine tuo baptizamus, Pater αFili, & Spiritus Sancte; quia & apud nos in Christo suo fecit Deus caelum M tetram, spiritales & carna---les Ecclosiae suae ; & terra nostra ante quam acciperet formam doctrinae , invisibilis erat & incomposita a &igetantiae tenebris tegebamur; quoniam pro iniquitate eruci isti homInem i b), & iudicia tua scut abyssus multa. Sed quia Spiritus tuussu dei ferebatur super aquam ; non reliquit miseriam nostram miteri. - . cor.
570쪽
Consessionum Lib. XIII. Cap. Xi I. 923
cordia tua, & dixisti, Fiat Iux. Poenitentiam agite, appropinquavit enim regnum caelorum si . Poenitentiam agite, Fiat lux. Et quoniam conturbata erat ein ad nos ipsos anima nos ira , commemorati sumus tui Domine de terra Iordanis , & de monte aequali tibi, sed parvo propter nos; & displicuerunt nobis renebrae nostrae,& converti sumus ad te , Ω facta eit lux. Et ecce fuimus aliquando tenebrae, nunc autem lux in Domino si .
4ὶ Sancto , Sancte . sancte . α Ita, pud Isaiam 63. seraphim , qui erantsu pee solium i Es elismahsnt ouer ad a I. verum , er dicebant , Sanctus , sanctas , Sunctos , Dominus Detis exercίιum oti
Et ita denuo in Apocal. Ioan. 4. 8. qua tuor animalia . In laudo autem illa teremissa , quam sequitur , Dominus Deus, Mon , Domini Diti signiscari Trinitatem
Personarum in una essentia , v Pl natura, observant passim Divinorum Interpretes. Sequitur, In nomine tuo baptizamus, tuis Ita illud Mati. 28. is. Etiuses ct c. ha. νήιeuries eos in nomiae Patris cte.
An ex his verbis sui ut sumtis lieet paululum suspieari, Hymnum suum. Te Deum di in quo , Ductos, sanctus θc. quemque post suum Baptisma eum Am. broso digessit. Augustinum hie intueri b) Pro Didio rato oro disti h isAvem . m Loqu tur ex illo Da v di, Ps. 33. II. Hapter tuiquitare in eoννipuisti hamiaem . Quod ipse lotit ut hie seriptum est ἔ explieat vero n. a 7. α ΤΟ , , tum quod desuet, quod infirmus sum. is quod de imo et amo. hoe totum proi, iniquitate i & m hoe erudisti nonti damnasti &e. Audi hoe planius ex alio A psalmo, Banum est mihi qeod Minicia-- m me , ut disam ias iansnes tua, s 3 .ia Et humiliatus sam . di Mnam est mi.
, hi : de poena est, & gratia est . Quid ,, servat post poenam, qui per gratiam is exhibet poenam ipse enim est de ,, quo di lum est , Buisiliaras sa , er
Ει iisdisia tua mat M Jas istilla. Iuxta oraculum pl- 3 s. r. Serm. huiusmodi potius diu Inus est . quam exactus, di ad naturalis orationis scirmam digestus. tbitramur autem se explieandum i A. Dima nostra antequam die. Quoniam post iniquὶtatem , vel tenebras erudisti. Si .e a
quoniam pro eo quod damnares, salut ribus poenis erudisti . Adeo ut & Daeratione iudicia tui se ut vhyssus sint , euius seereti sinus detegi nequeunt . o Centvirbata erat θι. H Adludit certe ad v. 7. . Piaι t. ad me sis
anima mea con ιυν ba ιa es ι quem ipse suo Ioeo . n. ra. se interpretatur. α Numis, , quid ad Deum turbatur Ad me tu , , hala ι st. Ad incommutabile refieiebaia tur . ad mutabile pertar babatur. No is vi quia iustitia Dei mei maneta utrumia mea maneat nescio . Tetret enim mo. , Apostolus , dieetis, Qui δε ρώιοι βο- is re eri. s) Via non conturbetur Non ,, remaneat t6 in te ipso , & die. Ad tari Domine DOυι actinam meam 7 . Hocis planius audi. Noli sperare de te, sedia de Deo tuo . Nam s ἰ speras de te ,
M anima tua eonturbatur ad te ; quia , , nondum invenit unde si secura de te. Prosequitur autem sermone eiusdem Psalmii Propterea memor rio tui de se ea Dνdsuis . o Hormamim a mo te mavidi a : Qui apud ipsum est a Pνopterea memaratus fiam tui , Damine . de terra Iordanis. 4, Hermamim a monte parvo et exponitur vero n. Ia. α Ubi memora ri tus sum tui 3 Α monte Parvo . de dari terra Iordanis. Forte de baptismo, ubi vi est remIsso peceatorum . Etenim nemo is eurrit ad remissionem peccatorum . nisῶ- qui displieet sibi dee. Si autem de in is terpretationes nominum quaeras loria is danis est deeenso eorum , dce. Hermia montim anathematio is) interpretatur l.
., Anathema teipsum . dispileendo tibi
Montem vero parvum ita interpretatur r ut parvulus . nempe humilis seri debeat ut.Deo placeas. Ae non ad rem nostram i i hic enim manifesta montis mismine Christum Intelligit, in Divina, natu ra patri, aequalem i qui tamen proptet nos iactus est homo, de mons Parvus.