장음표시 사용
171쪽
subter es omnia : quoniam omnia tibi innituntur. Si tuam specto subtilitatem; uniuerse penetrat, & omni est interior creaturae,
quam ipsa sibi. Qui igitur es tu in coelis;
si ita es stipra ut & infra,ita intus uti soris, ita omni in loco ut uultibi polia comprehensibilis patcr. Et tameniti coelis es: quoniam ibi magis clucci ope
ra tua praecellentissima et manusquc illa. eos est fabricata: tuoque moueri tui nutu i ,
Sed certe uisius tu in coelis tuis habitas Angelicis: via tua resplendet pulcbritudo: es& in animis iustorum, qui ut patri, hospistium tibi prsbent in corde suo. o pater ; usi
talis erit anima mea, ut in illa possis, uti in tuo habitaculo, commorari P fac tu ea hi capacem & sublimem, fide ornatam & operibus,&omnigenis virtutibus, ut contineterdicere possim; pateriqui in me es. Sanctificetur nomen tuum. Cum tu sis pater,iustum est, ut tuum primum ambiam honorem . quemadmodum & tu meg solicitus es necessitatis . Sanctificetur igitur men tuum . At quando non sitit sanctum nomen tuum o pater ρ non 'ne est sinctitas'
tua immutabilis Θ non ne tui nominis gloria infinita λ
172쪽
infinita λ qui igitur mea set oratione sub ctior Θ Sed peto,ut nomen in se sanctum, in nobis sanctificetur, animqq; nostrς eius vi tute ab omni purgetur terreni affectus macula,quo tibi colungantur patri suo, cui omnis displicet culpa . Nomen tuum. hoc est Verbum tuum, in nobis confirmetur: ut queadmodum in illo habemus ut smus,ita & confrinatione habeamus in gratia tui patris nostri: Sancti ficetur in nobis nomen Christi tui, ut semper eius sequi possinius Crucem. Ita & nomen I E s vr ut in alio non habeamus spenisalutis. Ita & nomen tuum,pater, ut Verὸ tui simus filij. Sit nomen tuum semper insculptum nostro in intellectu,voluntate nostra,lingua nostra: ut aliud in nobis non co-spiciatur,quam tui I aeternu nominis gloria. Adueniat regnum tuunt. Quis porro
regnum impediat, si non aliunde sint res,nili quod tui sunt regni portio λ Tu regnas
in toto orbe: At ego desidero,v veluti pater, ex pietate gubernes, & non uti iudex: quoniam Prius es pater, quam iugex. Tu regnas in 1criptura,quam spirasti: Ego vero rogo, ut in tui gloriam toti aperiatur liber mundo
173쪽
De Int. Orat. 37 Imundo,ut te omnes adorent. Tu regnuin ecclesia tua: ego vero rogo,ut non aduersus illam prsualeant eius aduersirij. Tuum regnum tu est gratia: Ego vero te rogo, ut illi nos disponas,ut ita nos eius simus cap ces, quem dmodum tu es munificus & liberalis . o pater noster,sic no per haec media peruenire ad regnum glorix lux in aeternu. Fiat volunta3 tu , Ita tuus dixit filius, qui tuae nunquam non morem gessi voluntati. Quid mς aequum est dicrere,qui volutatem nunquam non gero erronea, nisi quatenus tuae consormatur Z Extinguatur semper omnis mea voluntas et quando non nisi malum nouit velle, Fiat semper voluntas
tua : in qua omne meum situm st bonum: fiat inquam in aduersitate & prosperitat invita & morte, in omni meo opere, verbo,& cogitatione, Fiat volunt f tua: sicut in coelo, & in terra. In coelo siquidem non est qui tus res- stat volvtati: ita fiat in corpore terreno, Uti
in spiritu: ita in peccatoribus,ut in iustis: ita in insidelibus,ut in Christianis . Panem nostrum quotidianum da nobis die . Ita suos rogant paruuli patres. Queautam
174쪽
2utem ego rogem panem, si tuu3 prchibet filius cibi solicitudinem & operimenti Θ Foriane vult ut te illum rogem, ne sim ego solicitus; cum sciam te nostri curam gerere; neq; aliunde debeam quicquarn cxpectare subsidij,ta animς,quam corporis ῖ Verum longe excellentior est ille panis,quem tu mihi offers: egoq; magis indigeo . Da igitur panem supersubstantiale: nempe icipsum ;vite semper anima mea pascatur estu tens. hoc autem non semct in die; sed in horas:vete semper vivat, vera vita,anima mea: tuaq; pascatur veritate meus intellectus: tuaque meum capiatur pulchrituduae desiderium.
Et dimitte nobis debita nostra, sicut &nos dimittimus debitoribus nostris. i Ampla est pater tua liberalitas ; qui das Posse alijs dimittere offensas, & it ilostra; u venia obtinere. quae autem in nos committi potest noxa,qui te semper offendimus. λ quin
s omnes aduersum nos Insurgerent creatu rae,non susscerciat iniuriam vulsci qua aduersum te contraximuS : tD unim. Verus cs
pater,nos Vero veri nunquam fuimus filii. Certὸ pater,si aliud non adeste tuae bonita
tis ictimonium ; hic plane panditur tu fini-
175쪽
ra: quando nullo ita negocio , grauia adeo ignoscis peccata,suffersque a peccatoribus dici pater. Et ne nos inducas. in tentationem. Tu es pater,ienerisq; tuis prouidere fillis tu vides hostem nostrum p potentem : nos vero infirmos qui igitur resistemus ni vires praeb eas, eiusq; cohibeas rabiem ὸ Ne igitur permittas eum advirsus . nos praeti terc,sed uti espater,ita a Peccato tuOS protege filios. - . Breve hanc scripsi sermulam, vitil a te ipso possis orando meliores tibi fabricare conceptiones, quam sint literis mandatae . prinui sanctus suggeret spiritus . Quomodo discernatur charitas a naturali amore: deque vera oratione, eiusq; profectu. Cap. 2O.
C v M sint diuinus amor & naturalis in effectibus adeo consorines, pe fit,Vt amas Deum animus naturali ex cognitione, prout secere Philosophi quidam, persuassim h beat, veram se iam consequutum esse chariatatem. Quae uti specie naturali assimilatur
176쪽
ita absq; proportione ulla adeo distat,ut una sit absque merito,altera infiniti capax sit meriti: crediderimque,ut in humilitate nos detineat,noluisse Deum, nos liabere certam huius rei cognitionem. Attamen si quicquam vis habere cole turae interni tui status,num auro ditescas vesauricalcho, subdo nonnulla indicia, quibus deprehendere possis,qua incedas via,numque in tenebris agas, aut in luce: ut te in luce deprehendens, acceleres gradum, ne morte praeueniare: si autem in tenebris,t pus habeas retro pedem ferendi,viamq; c uenedi periculosa in secura. Proprio vere conleplativus non fidit co-silio: Sed semper vellet ducem quo dirigeretur et non vult etiam inspirationibus duci& miraculis, verens haec praeter solitum esse
priuilegia: neque tamen placet illi multipliacare consilia; quod modica fitὰ stabilitate . Si haec inter pugnantia medium offendas,
sunt qui fugiant reprehensiones, quoniaamant laudes .Nonnulli adeo propria comtemnunt famam , ut vel nihili pendant proximi scandalum. Alij sunt nimis scrupulosi:
177쪽
De Int. Orat. 177 alij nimis audaces: quidam indiscreto ni mis agi se sinunt seruore,& inquieto . Athgustu sectantur: Vident alij aliorum peccata sine compassione. Hi omnes agunt in periculo : nique velis falli , eorum fuge
ab itinere. Vcram in incipiente charitatem his o tam videbis indicijs . Primo en1m magnu adducit praeterite culpe dolorem : firmum mox propositum non amplius peccandi,notam priuato ex detrimento, quam ne Deus
offendatur. Ad haec verba Philibenter audire,indiciu est amoris: filii enim se amat,
mutua Oblectantur colloquutione. Aliud& est indicium,bene agendi piam itudo,
ob amorem pro'eniens virtutis;peccatuq; indolescere alienum,ob proximi damnum, qui in Deo amatur. 'Vbi crescit charitas in prosciente, frequentem adducit venialium culparum examinationem, concupiscentiamq; imminuit, internequc cor exercet phs in cogitationibus, absumptum iudicans quicquid temporis alibi,quam in Deo occupatur. Quo in gradu intellectus incipit diuina illustrari veritate. Proprium est enim amicorum secre
178쪽
ta comunicare, uti ait Christus addiscipu-Ios: Vos aut dixi amicos: quia omnia quaecunq; audiui a patre meo,nota seci vobis . Manifestiora ac praecellentiora sunt persectae charitatis indicia: quoniam uti Dei amore obliuiscitur anima seruens omnia, quin & seipsam: it & fit prompta, quae Vitam exponat pro salute proximi,tametsi inimici: gaudenterq; omnem sert lxibulationem,acsi esset insensitis: nihili praeter Deutimet: quem tamen non timet, uti seruus, sed vii filius: ita ut eius timor in amore a sorbeatur,adeo syncerum & persectum. vi ad praemium nec respiciat , Hoc in gradu,s, quae concipitur in corde flamma, per antissima iugiter non refrigeraretur suspiria , vita periclitaretur. Quocirca semper languet, longaq; e mora, quae a dilecti eam retardat unitione,saepe torquetur,cogiturque sensibus deficere, dulceq; in ecstaseos sol num obdormire . Quanquam ijs deprehendere possis argumentis tyum prosectμm, tamen quonia praecipua nostra est intentio loqui de oratione,quae obtinetur iuxta charitatis mensuram,dico,te tunc fore in oratione incipiem
179쪽
De Int. Orat. 179tem,cum depugnante in te hinc Dei amore,inde mudi, multu senties obsistetiae subleuandae Deo menti,ac si graue pondus velles st terra sustollere: & si quando quicquadegustabis lucis,statim evanescet,sblitumq; regrediere ad pondus . At ubi cessabit diffidentia ob familiarit
tem,quae in diuina nascitur colloquutione:& iam non animo ita ancipiti,sed fere cc
to accedes, impetrandi quod petis: & citra difficultatem poteris persistere in interiori studio,secretuq: ferre silentiue te poteris diicere in oratione proficiete. Et caue,periculii te adducat tepiditatis retro pede ferre . Perfecta,ignea omnino erioratio: ardet iugiter in corde: lucetque in intellectu, ut vel minimum agnoscere iaciat peccatum: demumq; omnium inducit exteriorii obluuionem, animamq; rapit supra seipsam diuins in caliginis abyssum .
Duo in oratione pericula, desperatio& praesumptio, cum utriusq; antid to. Recitantur & persectissimorum i iexempla oratorum, tum veterum, ta recentiorum. Cap. zz I aias
180쪽
D v o ingentia te possimi priepedire pericula ab hoc admirabili orationis frictu . Primum dicitur desperatio: quae tibi offert velut impossibile, ut ad tantam pertingas celsitudinem: quare animum despondendo,te cogit operi cedere. Aliud est e diue se praesumptio: quae persuadet,ad finem te iam peruenisse, cum vix bene sis in limine. Vtroq; staudaris persectione. Ideo armari te oportet spe a dextris,a sinistris timore:vtilla veluti stimulus ad cursu te excitet: hoc
veluti fraeno temperere. Si desperationem vis vincere: quae ori tur vel e tuarum infirmitate virium, aut ab
operis difficultate; considera hoc muneris non tua ex industria, sed diuina potissimum Iargitate tibi concessum iri: ut adeo fiden
tius eam te speres consequuturum, quo nilnus tuae eo pertingent vires. Quare hoc ti bi impedimentum magno crit usui: necesse est enim,si huc debeas pertingere,omnino tui diffidas ipsius. Si igitur nequa insusurrat, te minus esse sufficientem, ideoq; minime hoc aggredi itineris; responde, tua sectum iri insufficientia, ut multo sis aptior