장음표시 사용
191쪽
De Int. Orat. 19 I Respondeo, scientiam seu cognitionem intellectui imprimere similitudinem rei agnitae: orationem autem mentem adduce-xe ad rem amatam . Cum enim nata sit ex amor amorosisq; augescat diuinis consuderationibus; animam in Deum transso
mat, supraque seipsam subleuat. Dici etiam posset,quod quemadmodum homini non est gratus, qui eum nouit, sed
qui amat: Ita Deo non placet, qui non manis eum cognosceret et quemadmodum de ijs ait Paulus, qui cu cognouissent Deu; no sicut Deum glorificauerunt, aut gratias egerunt: sed evanuerut 1 cogitationib' sitis. Dici & posset,in humanis praecedere cognitionem,at in diuinis amorem: ut ait Dominus. Cum venerit Paracletus, ille testia monium perhibebit de me. hoc est, amors
innotescet,quet mihi filio attribuit sapietia. Probi. IIII. ARA orantibus nobis sese offerunt variae cogitationes,uniuersaq; dies negocia pQuanquam hoc fieri possit e propris & naturali mutabilitate nostra; quae tunc magis apparet,cum plus impusnature attamε
192쪽
I92 D. Seraph. Firm. pristiterit dicere,agente id fieri DLbolo, qui varijs adnititur & confusis imaginibus
Orationis perturbare negotium, unde probe nouit totam pendere nostram talutem. At nostrarum suerit partiti,agnita eius fraude, solidiori proposito in illa persistere; ne
minus caute agamus in salute nostra, quam inimicus in impugnatione
' OvARs magis solent assuere internae consolationes conuersionis initio, quam ies progressu λ di, si obsunt, quare dantur λ si prosunt,quare auseruntur λRespondeo,Deum ptimas dare consolationes, non ob delectationem, sed ut anima hac ratione possit noxias spernere mundi voluptates. sed uti Deus hic se prodit misericordem: ita anima ingratam se exhiberet,si vellet in lacte iugiter morari: quod tametsi ex se sit utile, cibus tamen est pa uulorum,& minus persectorum . persect Uie huiuscemodi inuitant suavitates homunem ad suhpsius victoriam: uti flos ad fructuin prouebit. Ris non obtento fine, nedum inutiles, sed & pernitiosi sunt om-
193쪽
nes,quae conceduntur,siuauitates. Probi. VI. nonnunquam conceditur gustus hoibus sceleratis,&a Deo reprobatis pMulti,inquam,cum sint mali, bona quaedam faciunt opera: quae, cum vitam no J'
mereantur a ternam, iam ex donis natur
libus,tam ex sensibili gratia compensantur. Ita faciunt terreni Principes, qui e reliquijs transmittunt eorum mesae,ijs qui mox morte sunt plectendi. Vnde cocluditur, quam parum debeamus his inniti muneribus, que& in vindictam Deus aliquando cocedit. Probi. VII. ARA cum nonnulli multis annis orationi vacaverint, & cum interiori sensu, non tamen persectioni pertingunt λ Hic dici posset : quod quemadmodum medicina sanitatem non affert, nisi debita adhibeatur ratio e : ita omnis spiritualis in dicina fit prauo usu exitialis. Ideo non deburet a Deo importune peti quodpia munus, ni prius modum impartiatur eo utendi sui inhonorem: tuisque est petitionis, totu in
194쪽
manu sua collocare. Ipse etenim nouit, quod munus,quo'ue in tempore nostro expediat prosectili. Probi. v m. ' tu Ans sensibilem nonnulli in oratione petunt Patiam,minimeq; obtinent PDici posset,primo eos,ob insignem aliquam culpam,non gratiam sed poena px mereri . Praeterea, quod prauas in fundo asseruent cogitationes: quibus ita inficitur animae gustus,vii febris humoribus gustus Impeditur corporis. Fortasseq; nonnullis minime conceditur, quoniam ex seperbia se autumant persectos: qui, si huiuscemodi clitarentur muneribus, fierent similes L
Probi. IX. MARE quidam post exuberantes ii ternas dulcedines,inde priuantur λ nonullicum essent earum expertes,exuberat quia dam iam acquirunt,iam priuantur ZHuc multifariam oportet respondere.
Et primum dico, dari gratiam hanc aliqua-do manifestandae hominis pietatis gratia, liquando
195쪽
Probi. 79 liquando in proximi salutem , iam in mise ihuius m udi praemium, iam quo cecetur homo in peccato,iusto Dei iudicio. Ita & aufertur aliquando ob letalem culpam, aliquando ob patientiae exercitiu, aliquando ut affligatur anima, causam ignorans : utitur & aliquando Deus huiuscemodi vicissitudinibus, ne capiatur anima afficiatur 'ue thesauro, que in manu sua videt
non esse situm. Quando aute persectis hoc enitimatoris est signum gratiae, Deo sibi placente,quod gratis sibi itiseru1atur. Quidam in nimio seruore se cohibere
nescientes,temperare ue cordis ardores,ita corporis destruxere complexionem, ut amplius non sit capax interni sensus,instar fractae cytharae: quod & sine eorum fieri pot
RV ARE non vult Deus haberi certitudinem Eorum affluxu ablationis ue inter norum sensuum λRespondeo. Si huius posset habeH cer vitudo,posset & anima certa esse quando cia
sit in Dei gratia: quod sciri nequaqua poli N 1 nisi
196쪽
nisi per coniecturas. Vbi igitur culpa au runtur animae, haec subsequuntur indicia. non enim satis dolet: prauaq; sentit increscere desideriar alienoq; maeret profectu τdesperatq; ad pristinu redire posse seruore . Ita dico & suauitatem, prosectus gratia datam,aduehere timorem gaudij plenum, profundamq; humilitatem,infinito sociata patiendi desiderio: &iam facit hominem, ecstaticum: iam nouam 'aductit viiij cviuspiam victoriam: iam Deo anima re linquit absorptam. Obserua porro per g slum,seu suauitatem, intelligi donum omne,vel visionem,uel prophetiam,lumen,l erymas,gaudium,dolorem,&id genus: que
tametsi plerunq; sint cum gratia,possunt tamen & absque illa esse.
Probi. XI. QVARE fieri solet, ut orationis tempo re mens,multo vel culabor minime possit
introuerti: postea aut extra ips illud nullis negotio ad internam perducitur unione λDici potest mentis unitionem non in nostra sitam esse manu. Vnde David gratias Deo agebat,quod illi dedisset inuenire corcum,& oratione orare. Hoc porro est ra
197쪽
sonabile. : quod,cum nos minime in nobissimus, sed in Deo, a quo pendet omnino vismus i solum in Deo simus nostri ipsorum possessores. Ideoq; uti peccatum a Deo anima diuidit, & a seipsa: ita mone Deo coniungitur,sibiq; ipsi. Vti filium legimns prodigum,qui orando in seipsum est reuersiis: quod nequaquam ita se haberet, nisi prius
a patre recedens, a seipso quoq; longe re cessisset. Ut mirum non sit hoc muneris in nostra minime situm esse facultate. Licet etcnim liberam geramus facultatem, vires tamen non suppetunt. porro cum citra dissicultatem concedatur, palam fit,no meritis nostris,sed suaipsius impartiri gratia . Probi. XII.
VARR acediosa seu distracta oratio ubi nempe in varia mes diuiditur,etsi bona sint omnia ) fit tandem vel nullius , vel modici fructus ΘRespondeo, solam stabilitatem opus adducere persectioni. Quare anima inconstans iam hanc,iam illam desiderans virtu- 'tem,iam vero hanc,iam illam imploras gra' tiam,nulli persectu afficitur,disponiturque.
198쪽
Qui igitur frugifere velit orare, persistat in eius petitione,quod magis censet expedire: iuxtaq; suam se coaptet petitionem alias qui obtinebit castitatem,lasciuis si oblecte tur cogitationibus p qui uehumilis siet, iniurias deuitans λProbi. X II i. QE ARE non audimur, petentes modi
co aliquo curari defectu pSaepe fit hoc,quia non se disponit homo ad recipiendum,rite u e no petit. Vnde D. Iacobus ait: Petitis, & non accipitis, eo Pinale petatis . Fortasse & hoc diuina fit permissione,ut fiat anima humilis,seq; ipsam teste experietia agnoscat, non propria virtute grauia vicisse peccata,quando de minimis, vel maxime elaborans,persectam non potest referre
- Qv ARA orando melius agnoscitur, deleturque culpa, quam per viam scrupulo rum,peccatorumq; recordationem λRuspondeo,Pc Satum, cum sit tenebria. cosum,
199쪽
sum,in scipso non agnosci: quemadmodum altissima non potest oculis lustrari cauerna citra lumen. Quoniam vero oratio
semper Deo adhaeret,qui vera est lux: ideo in fideli eius exercitio peccati apprehenditur deformitas,nostraque indigentia. Vnde cogitur anima orationem intendere: & ita legitimum reportat fructum. At qui scrupulis obsidentur,veritatem non possimi P spicere: immo quo magis culpas recogitat, eo minus propellunt: quoq; magis immo derato affluunt timore ,ed necessaria deficiunt confidentia,quae orando oritur,& orado augescit.
Qv ARA nonnuli post diuturnum orationis usum repente sunt prolapsi,deq; Optimis facti sunt nequissimi : quemadmodude Herone celebri eremita resert Cassia - .nus pRespondeo nequaquam procidi statim ab uno ad aliud extremum: quemadmoduri non nisi gradatim ascenditur. Sed quemadmodii in corpore detegitur una dic grauis morbus,qui clanculum multos per an-
200쪽
nos prauis fuerat aggregatus humoribus rIta anima sensim desectum contrahens,ubi non radicitus priuatum auulsit amore, distponitur cum temporc magno lapsui. Itaquod non fit repente pessima, sed data occasione, qualis erat in occulto,se palam prodit. Quare de Herone legimus, quod cum esset magni nominis , proprio innitebatur sensui.
v ARE qui proprij sunt capitis , neq;
alienam curant sententiam,maxime prolabuntur,neque illis prodest multa oratio λRespondeo, quemadmodum iundamentum est humilitas virtutum, ita & omnis causa est priuatus amor exitis. Ideoq; duce egemus,ne nobis credamus ipsis . Vnde Moyse duce,nunquam periclitatus est populus ille; sed quando voluerunt iuxta eo rum ire desideria,nunqua non errasut. Ita di qui duces non curat, apti sunt qui in omne ruant periculum . Volunt enim citra alas volare timoris,qui initium est verae s pientiis. Probi. TVII.