장음표시 사용
251쪽
hdhuc sperabo in cum . Vbi apparet talem desperationem duplicatam estia spem: talemque conquestionem geminam esse lau
Qv ARE nonnulli ex contemplationis excessii fiunt similes pueris inspientibus: obliuiscunturq; teri ena omnia pNihil mirum si abstractus in Deum intellectus reliqua obliuiscitur, quado in corporis idem videmus oculo; cui post solis visionem omnia tenebrescunt,donec durat maioris impressio lucis. Quoniam vero summa Deus est putatas,c5trahunt ex eius , consuetudine simplicitate quandam innocetiar: qualis semper duraret,animam red- deret impeccabilem: Deusq; illam no posset derelinquere, cum sibi sit unita, nisi s ipsum quoq; derelinqueret. Prob. x CV I .QV ARE videntur nonnulli in seruoris i excesse amentes, dum vel saliunt , 'vel tremunt , Vel erumpunt in voces insuetas dumirabiles λRespondeo
252쪽
Respondeo: quemadmodum successis ignis necesse est soris appereat; ita cocepta in corde flamma nequaquam potest cohiberi. Quocirca varios erumpit in modos, iuxta spiritus motionem,in verba, gestusq; excedentes. Fortasseq; hac de causa existimati sili Apostoli vino ebrij r Diuusq; seriabit Marcus; cum domi praedicaret Dominus,audierunt id sui, & exierunt tenere eurdicebant enim: Quoniam in furorem versus est.
QvARE nonnulli contemplatores numis se laudant r nonnulli nimis se deprimunt : saepeq; simul dicut verba, & proprietlaudis, & vituperationis p rtasse ita intelligitur,quod de D. legimus Francisco: qui totam transegit noctem . duobus iteradis verbis. Quis tu deus meus: quis ego sum Z Quo nimirum in excessit infinitam contemplabatur Dei magnitudine: illiusq; collatione clare propriam perspiciebat vilitatem: Vnde poterat eo magis sbia ipsi vilescere, quo in Deo se videbat nobiliorem . Ita Paulus nunc se peceatorum
253쪽
agnoscebat p rimum: nunc proprias depr dicabat laudes. Vbi etenim ad seipsum ras. piciebat, vilius quicquam cernere non poterat : at cum in Deo seipsum coluebatur: cogebatur seipsum, immo in seipso Deum magnilitare.
Ru AR E raptus in paradisu Paulus ignorabat, in corpore suisset,an extra corpus ΦErat sorte hoc unum ex arcanis illis, quq ibi audierat: quae non licet homini loqui . Multa etenim usque adeo capacitatem e cedunt nostram, ut offendiculum relata a ferrent. Dici & posset, Paulu ita Deo sulcse absorptu, ut nedum trascenderit, supera
rum creata omnia; sed & seipsum quoq; rnihilq; aliud , quam Deum ipsum,poterat
QvARr diuinis videtur in excessibus anima Deo indignari, amorosaq; quadam corripi impatientia λHic,inquam, deficiunt verba, & conceptus et immd ut unum exprimatur, Verba as
254쪽
sumuntur opposita: immodicoq; ex amoret prorumpitur in indignatiose: causae , finguntur dissidij , ubi summa est unitio rex odioq; crescit desiderium, & ab immodico desiderio augescit odium: hic deficit ratior perit iuditium: & vivit anima in impatie tissima quada quiete, esurieq; satiatissima, stultaq; sapientia,& caliginosa luce. Quo si pertingit anima, dici potest diuina magis, quam humana cum in seipsa iam non agat ex amore, sed in Deo.
QIARE persecta sita est conleptati in negotiorum multitudine λ Perrarus & mirabilis est gradus iste: de sorte postremus, quo hac pertingi possit in
vita. Propriu est etenim Angeloru,ut semPaφentes, semper contemplentur: neq; Vero opus ex contemplatione sat imperfectum, neq; praepediat opus contemplati nem: sed immo unum horum alterum confirmet promoueatq;. Vere stupenda est liscvita: quae simul & interne agit & externὸ rvideturq; divisa, cum sit unita: & abse; co- turbatione mille imoratur Pturbationibus. Beata
255쪽
Beata q eo ia peruenit anima . E diuina etenim consuetudine facie reseret interna, cum Mose,lumine illustratam: cuinq; Elia in coelum rapietur in ignivomae curru charitatis: quo non iam verbis, sed aestuantissi- inis aspirandum est desiderijs.
Si eoru, quae hactenus scripsimus, mi lector,quicqua demiraris, cum supra humana tibi videatur conditione di scito,longe admi- Tabilius fore, diuinoru si exprimi posset magnitudo mysteriorii, q in persccta inuenire est unitione Deu inter & anima. Vii. n.Οem Deus incomparabiliter superat sapientiam nostram: de ipsoq; non nouimus, quid sit; sed quid non sit: ita d e unione inter Dcum& animam nihil nouimus, praeterquam in
aenigmate. Et illi quoq; ipsi, qui experietiade gustarut,haud quaqua exprimere potu 'riit. Ita post angeli visione faetiis est mutus Zacharias. Quod quaqua dicat Scriptura ob eius factu incredulitate: attame & dicere liceat , diuina trascendere mysteria coceptionem
256쪽
ptionem omnem, nedum & verba: solumq; sacro reuerenda esse silentio, quo longe melius exprimuntur et quandoquidem ea saltem confitemur talia, quae verbis non possunt comprehendi. Tunc vero iuxta eorum conditionem & praecellentiam apprehendunturisu manent incoprohesibilia est aut persuasu quisqua haberet se ea copredisse,ia vel hinc planu saceret , se vix ea d
gustasse. Significatum hoc fuit in Mose qui postea quam Deum vidit, causabatur se
haud esse aptum, qui populum illum rege rei ; dicens, ex dinina factu se collocuti ne impeditioris & tardioris linguae. Eminuero ubi exuberant verba , scepe descit s pietia. No etenim fas est homini alta loqui coeli arcana, quae vel ab ipss plene non capiunturAngelicis spiritibus. In immenso siquidem ineffabiliq; divinar vastitatis pelago semper est inuenire unde proficiatur rideoq; ibi conseruatur cum persecta satietate & iuge desiderium. Si in desideras tibi innua,que si olum basis aciundametu mirabilium,quae operatur
Deus in Sanctis suis: dico, Dominu nostrui EsVM CHRISTUM, verum De
257쪽
ptb nobis hominem factum ; cum adope. ris sui cosummationem deueniret; suo vi timo in testamento , quando cum lacrimis orans patrem, suos illi commendabat disti pulos; dixisse: Pater sancte, rogo, ut sint
unum 'sicut & nos. Non pro cis autem rogo tantum; sed& pro eis , qui credituri
sunt per verbum eorum in me: Vt omnes
unum sint: sicut tu pater in me, & ego in te: ut &ipsi in nobis unum sint: ut credat mundus quia tu me misisti. - Non crediderim ego linguas omnes posse vel minima attingere arcani huius par rem . Neq; vero demiror, quod de quadam legere est muliere: quae huius generis auri dies sermone, haudquaquam cohiberi potuit carnis angustijs: sed spiritus eius auolam uit a corpore: non valens nimirum alias gustare, quae diuina haec seret unitio . o ineffabile secretum . ovis amoris immodica
quid fieri non poterit, si hoc potuit λ
Desine iam , 5 anima mea, demirari copiosa, discipulis in aduentu paracteti concessa, charismata: Varijs etenim loqui linguis,& prophetare, & infirmos sanare, parum conserunt: quin & Euiuscemodi con- R ceduntur
258쪽
ceduntur reprobis munera. Hinc aute o
stupescere ne cesses: qui fieri possit ut unia vir creatura creatori , ea rone, qua ipse sibi unitur: illel idem spiritus , qui tam per ciu Patrem viat & filium, vi vesti & viatio eadem sint essentia; animas quom nostras Deo coniungat , in Deumq; transformet, in Deoq; uiuere iaciat, vita , non iam mutabili ; sed immutabili: qualis est ipse Deus.
Contemplare modum istius unionis; videbisq; illam modinesciam : metire hanc transformationem; inueniesq; sine mensu Ta. Quo vero est magis immensa ; eo & est verior: quod in prima celebretur veritate . qud autem verior, eo & persectior est unitio et quod cum ipsa fiat unitate vera , & v xitate una ineffabili Sihaec non credis; vae tibi: bene etenmi Christiani no aliud te habere ostedis, quam nuncupationem . Plane vero si Chrissu f teris vete esse Deum & homine: quare tibi videatur impossibile hominem fieri D um , & vere esse hominemῖ quin immo hac tantum de causa tanus est Deus homo ,
ut homo in illo possit fieri Deus: fraterq; esse Christi, & cohaeres , & amicus . Desin
259쪽
ea mirari, quae de tuo audisti Domino I g
sv CHRIs Tor quemadmodum sana ret aegrotos, excitaret mortuos , calcaretundas maris, adaugeret panem: caeteraq;
id genus: sed uniuersum collige cor tuum ;hocq; unum obstupesce; Deum & hominem, unum factum esse. Quicquid enim patrauit Moses in Aegypto, & in solitudine et quicquid Iosue, caeteriq; prophetae: qui quid Apostoli,Saetiq; omnes: nil sunt huic collata. Hocq; ἡ stupendo ac singulari miraculo,qui est Deus homo: edusta sunt uniuersa, & antiqua, & recentiora miracular infinitaq; id genus,& maiora educi posseno nunquam autem quispiam hominum quicquam patrasset miri; ni diuinae participes set unioni: quae adimpleta est in C H R t-
Iam quidem verba non inuenies, tanto conuenientia promedo mysterior ni in excessum erumpas. Dicerene velis, hanc esse unitionem,qualis animae intercedit & co pori λ immo immensὰ est maior. Dicer ne velis, creaturam, cum creatori unitur, creaturam desinere esse: seriq; creatorempimmo ipia est creatura: neq; tamen minus
260쪽
h6o D. Seraph. Firm. est creatori unita; quod iam non in seipsa, sit; neq; operetur,qualis in se: sed vivit,
operaturq; in creatore: in ipsaque vivit, & operatur creator. Dicere an velis, cum sit in creatore, couenire eam quoq; ad singula creatoris opera, tam gratiae, quam natu rar λ Eheu anima, non amplius: regrederet deorsum: dumq; agis in corpore,ne super- . sedeas unquam rcferendis Domino tuo
gratijs: qui tantae te instituit promissionis haeredem: Ne distringaris huius indagadari
unionis rationi: sed vaca semper laudibus creatoris tui . Interim otiose non habebiscum patefacta habeas Domini tui vulnera in mysticae huius unitionis testimoniu. Hic nidum colloca tuum: huc transfer cogita- , tiones tuas omnes: hoc solum te iuuet me- iditati : hic impende fideliter uniuersas ani-ER tuae vires. Iam colaticesce lingua balbutiens : tuq; desderium meum,instar suia .
puris coruscantis, curre, recurre semper. me inter & creatorem mcum.