D. Seraphini Fermani, ... Opuscula pia; ex italico idiomate in latinum nunc primùm versa Gasp. Placentino interprete

발행: 1580년

분량: 786페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

mis simus animo praeproperi,qui vellet proprium anteuertere duetore, desjsseq; antequam coeperit. Quo autem ad exteriores

causas, fieri potest ab otio, & consortijs ,

promouente etiam Diaboli tentatione.Pogro undeunde in nobis oriatur, debelletur Oportet, neq; cxpauescamus, scientes gratiam superexcedere naturae vires, & Diaboli. Neq; ctenim erit impossibile, quin imbecilla natura; fideliter talentum modicum exercentes , 'nobis concreditum; pares illis mcrito scri possimus, qui sunt nobis robitstiores: luemadmodum magis Deo placuit vidua duo mittens ae1a, quam diuites munera multa offerentes: Deo magis affectu, quam vires pensante. Omni quidem oportet vitio reluctari, quod omne pessimo adigat sint, hominem reddat beluinum: verum tanti est acedia veneni, ut & bona opera uniuersa mortitacet , suaeq; non sinat peruenire persectionia Cuius est antidotum perseuerantia: quam continue oportet amplectamur. Tantae enim est malignus iste importunitatis, &temeritatis ; ut omni in loco ,& tempore,& actione nos circunsideat. Quare opus

452쪽

est stabili semper oble ctemur proposto: ebuero magis, quo suum si in nobis locabit nidum, pessimas educet proles: nempe suspiciones, inconsulta iudicia, murmurationes , detractiones, aliail; quamplurima peccata. No etenim otiosum potest csse otiu: immo quo minus bono intendit, eo magis Omne praeceps ruit in malum: animamque disijcit: miserabili adigit corpus inopiae: adulatorem facit: inutiliumq; relatore , ac nugigerulum. Summa,omnium est otiuni sentina uitiorum: acediam etenim generat,quae tantae est nequitiae , ut verbis illam qui exprimam non inueniam. Imprimis ex acedia natatur tepiditas , quae stultae nos inuoluit ac sepelit salutis mduciae, sub diuinae praetextu clementiar: oiq bono nos iubmouet ab opere: otioq; laxat,

& externis solatijs. Quae si plerunq; plag

insanabilis: D. attestante Paulo,impossibule esse, eos, qui semel gustaverunt donii Spiritus sancti,& prolapsi sunt; rursus renouari ad poenitentiam. Non quide quod simpliciter hoc Deus facere non possit,&lo ge maiora: sed difficile est adeo, & rarum,

ut dici possit impossibile. Vnde hi Apoca

453쪽

lypsi legimus: Vtinam esses calidus,aut frigidus: sed quia tepidus es: & nec frigidus

nec calidus: incipiam te euomere ex ore

meo. Vbi ostenditur, tepidum esse magis coram Deo abominabilem,quam frigidum. Aetii ctenim esse frigidum, arbitrarique se calidum, neq; cotinuum seruoris procurare augmentu,duplex est frigiditas insanabilis . Oritur aliud ex acedia vitium: qus dicitur apostasis: quae no aliud est,quam a Deo desectio. Unde Monachus pertaesus p nitensq; voti,Deo quod spopondit,seculoq; regressas dicitur apostata: ita qui in Dei via remittens retrocedit,sitoque deseruescit ab igne primitio, dici potest apostata: ut notam amplids Deu curet, vel Sanctos. 'Quod si tibi vis deprchendere vitium ; inspice, nuantea ardescebat tuum Deo desiderium, iavero tepuisti, & tanto minime putas opus esse seruore. Vide etiam num de s de attenteris, & fere addubites: neq; hinc tibi multa animo sedeat cura: immo te iiiii et hominibus conuersari s de vacuis: audireq; qui eam in dubium reuocet. Indicia sunt haec

apostaseos, separationisq; a Christo , quo non statim peruenitur: sed sensim & grad

454쪽

Quocirca leuiora oportet vitare peccata : nisi volumus ad maiora, & hinc ad maxima deuenire; quoadusq; annectatur anum a peccati catena: quae quo magis incres

cit &ligat, cominus agnoscitur . Deficit enim conscientiae morsus, & si quando sentitur, iamiam exopitur: uti ignis scintilla, absq fomite, diu non potest conservari. Hoc porro pessimum cst omnium quae esse possint, indicium, Deum offendere, tantasq; obliuioni tradere iniurias : cum opus esset, s sanari velimus, eas saepe, & cum amaritudine recolere : alias obliuiscetur Deus nostri. Haec volui percurrisse,ut conficiam, si te sen s acediae illaqueatum, omnem te debere opera nauare illi propellendae: cum enim

tot sit stipata vitiis, hoc subacto multos si mul referes triumphos , vitiaq: propelles

multa. Cui tunc poteris mederi vulneri , cum importuna quadam vi intimas cordis effundes lacrymas, vim faciens naturae: cogitans omnis te inutiliter trasecti temporis

districtam redditurum rationem: quod gemina oportet sucias vigilantia, eo factus

seruentior,

455쪽

seruentior, quo magis fueras deses. Quoniam vero paucis hic agnoscitur morbus, ideo seduliorem postulat curati

nem . Praesentius autem non habet remediaum , quam ut alieno subdaris sensui, qui tenorit regere. Hoc dixerim, quoniam nunquam poterit a te spiritalem hanc arcere sebrem, qui prius eam a se non expulit. Qui cum perpauci hodie inueniantur, non deerunt pia Patrum opuscula, quorum iri lumine poteris vulnus & agnoscere, & san re : quae inter summopere probauerim Io . Cassianum, Speculum Crucis, Gersonem,& alios complures : qui tibi vice erunt m a gistri. Neq; vero dubites Deum tibi defuturum: si etenim opus soret Angelum caelo transmittere, optima tibi suggeret salutis media . pSi autem velis, ubi sanitas tua appropinquet, agnoscere; vide uti voluntaria te iuuet submissio: uti ue libenter meditationidistineris mortis: qiue fidei indigis cruciabilis se offert: uti ue indies tibi increscat per sectionis desiderium . Breuiterq; , minimQpoteris tua tutus esse de sanitate haci pa

te irascibili , ni prius curetur concupiscibu

456쪽

438 D. Seraph. pirin.

lis; quae est radix . Quare dispice teipsum ,

vitassene omni morti sis addictus in vitiosa sensualitate; uti superius diximus: numq;itate sentias Dei amore tribulationes cocupiscere,vri alij fugiunt: tunc certus eris acediam te subegisse. O felix, qui talem pertigit ad gradum inuenit enim in dolore laetiutiam , in aduersis gaudium, selicitatem in miserijs, omne bonum in omni malo. Milector, non sat habeas haec legere :sed arma arripe aduersus teipsum: monstrosasq; istas a te propelle seras, priuatas quippe affectiones , unicnm gloriae tuae me dium hyγe superbia. C. VI 11. SuΡEREsT ;am ut doceamus, qui possit referri victoria parre in rationali: quae cum sit in nobis praecellentior; potissima est radix, unde caeteris in partibus bona , vel mala cole ruatur dispositio, seu affectio. Haec non innititur complex oni,seu sensui corporis : sed sita est tantummodo i an; ma: propriamq; appetit semper excellen

tiam: quae inordinata appetitio si sertur in manifesta

457쪽

manifesta & palpabilia , dicitur superbia r

in ad occulta &teista, dicitur inanis gloria :& quo magis excellentiam appetunt , eo reddunt animam magis ignobilem & medicam a Hinc oporteret rationem , uti custodem

iugiter aduigilare, ut propellat ab anima quicquid est ei noxium . Incogitantia etenim omnis est initium superbiae: cum si attente perpenderet homo uti ex se sit nihil , boniq; quicquam habere , vel tueri mini me possit, nisi Deo dante; nedum aduersus ipsum non superbiret i sed & eo serct humilior, quo maioribus praedotaretur charismatibiis : sciens cum muneribus crescere & eorum rationcm . Non tamen omnem dico honoris appetentiam esse superbia: si enim quisquam virtutem appeteret , unde honorem consequeretur, non quidem honoris

gratia, sed quo suam sustentaret familiam , hon esset Iccirco superbus, si priuata suum non sisteret in laude desiderium. Huius initium est peccati, in animii in

ducere, quae habemus a nobis psis esse: uti. fecit Lucifer. Recogitare autem oportet, quaecunq; habemus , tam corporis, quam animara

458쪽

animae, a Deo esse, nostris sine meritis . Neq; etenim gloriari possiumusde doctriana, honore, re, sapientia, tametsi nobis sudore sint parta: quoniam hisi fuissent nobis concesse vires, cum externae , tum internae, nihil qui qua ac ciuis ijssemus . Quae porro est stultitia de eo gloriari, quod no strum non est λ Si vero quisquam diceret: fateor omnia diuinitus possidere , sed N propria mihi peperi industria & prudentiar Rerpondeo, hoc minime veru esse. Nam di prudentia, &industria est a Deo . Acsi quodpiam quis tibi donaret talentum: indeq; tu ditesceres: tibi iam non esset gloria, sed illi qui largitus est unde locuples fieres. Hinc dicebat Paulus: Quid habes, quod non accepisti λ nempe a Deo Si autem accepisti, quid gloriaris, quasi non acceperis p Vnum tantummodo vere dici potest

nostrum, nempe peccatum: hinc autem vituperationem reseremus, non laudem : igitur da gloriam Deo. Hanc noxiam si velimus extirpare radiacem , oppidoquam oculati simus oportet: subtilis enim est, & varia , paucisq; an maduersa . Erit , qui requisitus ab amico , adnititur

459쪽

adnititur succurrere, quo planti faciat idoneum. sc csse, qui illud, & maiora praestet: ecce occultam superbiam. Alius cuipiam parcit operi, veritus egregie se minus praestiturum , atq; ita in pretio minime amplius habendum: arida cst haec superbia. Sub specie modestiae, nonnulli se existimant scire

quae no norunt, Vel amplius quam norunt:

quidam praecellentem quampiam in fratre

contuentes virtutem, adnituntur illam a

tenuare, facileq; mala credunt, iudicantes aliena, fieri ipsorum detrimentum nomini, gloria: manifesta est haec superbia, quae se per vult esse singularis. Immiscet se deterrima haec vipera cunctis nostris operibus: in vestitu immodicos procurat fastustis loquimur, ornata asse ctat verba: in victu copiosas & opiparas in ducit dapes: in corde temeraria seminat iudicia: pauciq; eius evadunt manus.

Quid autem de illis dicemus, qui de malefactis etiam superbiunt; quod fratre supplantaverint, ultionem sumpserint, adulteaium perpetrauerint λ hi inde gloriantur, Vnde oportuerat celari: sed tanta est super biae malitia , ut vel in peccato Iocum facia:

460쪽

a 61 D. Seraph. Firm.

ambire superiorem. Alios taceo, qui bona non faciunt, facientesci; improbant, voci tantes illos Deicipulas,seu Deum fallentes, Italice Gabadei)hypocritas, & sanctones: nullaq; de re verecundantur, quam de benefactis r aperta sunt haec Daemonia. Stulti vero sunt illi, qui illorum causa bene agere omittunt, eorumq; verentur derisione,

qui omni sunt plusquam digni derisione . Non ita Christus: qui si ignominiam timuisset Crucis , faucibus minime mortis

nos redemisset.

Hic valdὸ culpabiles sunt parentes, po patice filios, & licentiose nimis educantes: qui potius dicendi essent carnifices, quam parentes; cum flios gehennae enutriant. Quamuis etenim superbia altas no possit in pueris iacere radices: quod illa minime sit huius capax vitii aetas, Ut gulae; cum ad huc sit vis rationalis inexpertar tamen plurimi refert incipere una cum laete hoc su

gere venenUm.

Multifariam oritur hoc vitium. Nonnunquam superbia alteram producit , perbiam: veluti qui, ut inter optimates, babeantur, caeterisque praeficiantur, rem, temerἡ

SEARCH

MENU NAVIGATION