장음표시 사용
541쪽
altri J sp . Int. 1 3 sectJ eris castus, dum alios censes immundos ; itidemq; alijs non eris immunis a peccatis, nisi occidas in te temerariam omnem dijudicationem.
No tam en hinc tollitur, quin iuxta leges condemnari possit reus: sed sol tum improbatur, id velle iudicare, quod soli Deo c5- petit. Quare pro clariori dico euidentia riudicare superbiam esse malum, non est culpabile: ita & no eli cui pabile, iudicare m a lum esse in me furtum, & in alijs . Qua ex cognitione, uti possit fraterna correctione; id in alijs iudicans malum, quod in me pariter foret. Possum etiam citra culpam iudi care, illu ridere, vel aliud quicqua, quod conspicitur facere: at assirmare no ponum mala illii intentione facere. Veluti si Abraham peccati constanter dijudicassem , ubi voluit proprium mactare filium; peccassem
ego, ubi ipse merebatur. Quonia autem temeraria proficiscuntur
iudicia e suspicionibus; ideo nuc super hoc te discutias oportet, si persectionem desta deras i Si igitur huic te implicitum inuenis vitio malum suspicandi; scito, te admoduimperfectum. Animae siquidem simplici &
542쪽
purae nihilquicquam se offert mali: sed omne procul a se expellit malu . Et licet videat colloquentem feminae virum, nihil suspiacatur mali. Haud tamen dico, quibus incubit cura regendi, hon posse , aut debere aduigilare,omnesq; abscindere occasiones; maluq; vereri, & addubitare; quo possint curam adhibere: sed quidem dico, summa esse stultitiae, malum suspicari, ubi ad nos cura minime spectat; mentem l curiosis &parnalibus implere cogitationibus. Pius homo non scandalizatur, neq; demiratur: sed semper manet introuersus, neq; alienis se-riri se sinit impersectionibus: Solis instar, qui loca praetergrediens immunda, no coinquinatur. Ubi vero prospicere tenet, Deus illi fert opem, ut periculum perspiciat : r mediumq; suggerit conueniens.
Non tamen omittas , quin tua tu utaris
debita diligentia . Hoc etenim fieri potest citra suspicionem . Veluti si alienigenam
vides praetereuntem, vel sinistra laborante quempiam fama; tuasq; res coseruas, ostia occludendo , riteque custodiendo ; non sequitur te male de illo opinari. Tu ele- vim, quod tuum est, iacis . At noxiam omnem
543쪽
nem dimitte suspicionem: & si quidem tibi
se offert, propelle: persectam etenim ita imuenies quietem. ' . sDicunt nonulli : nisi male ita costitutus essem quo ad corpus, affectus ne quo ad:animum; multu proficerem: aesi male eos 39eiis finxiss ei; maior1 ue se, quam Deus , dilectione prosequcrentur . Neq; vero vi dentsuperbiae hoc esset quam tot Deus depressam tenet libramentis : & tamen adlinc se excusat, patrocinaturq; sibi, purgatam se volens: quid iam faceret, si immunis esset a ponderibus λ Certe equidem Lucifero aequari vellet: qui, quod nihil in se agnosceret impersectionis , tantam clatus est insuperbiam, ut fieret imperstetissimus. Ne despondeas animum o homo, tot tua obpondera. Deus etenim facile ignoscit, quae admittuntur ex infirmitate, seu ignorati ne, peccata. Si vero Deu s multa tibi dedit deprimentia onera; non fecit ut te perdat , sed lucretur: vi nimirum ex illis desidia non resoluaris; totq; in periculis secure noagas , &oscitanter; orationiq; frequentius v, insistasteoq; saepius opem implores, quo necessitatem experiris tuam . Non tibi de
544쪽
dit Deus stimulum carnis, utrum; sed ut otium fugias, stimulusque tibi sit ad proficiendu . Non igitur talibus queriteris de procliuitatibus : sed gloriare in tuis, cum Paulo, infirmitatibus: qui cum his rogareti iberari stimulis, responsum habuit a Deo: Quia virtus in infirmitate perficitur .LEgo ut de me loquar tametsi male sim constitutus quo ad corpus , peiusq; affectus quo ad
animum, sorte mea vivo contentus: neq;
potioris me fingerem coditionis; etsi possem: immo his volo sub ci grauatibus po-deribus , quoadusq; Deo visu sit: illud unusuppliciter rogans , ne me tantis dereli quat in periculis . Multi sentientes male se propensos, sciscitantur qui se habeant alii: ubiq; alium compererint non ita, ut ipsi, male affectu, vel cuiuspiam proses rem virtutis, quae mi nime sit in ipsis, statim maerent. Quocirca ne fratris inuestiges negotia, nisi aut ut eos corrigas, qui tuae sunt addicti curae: aut ut perfectorii virtutem imitere . Qui etenim explorantes scrutantur, quare tot obtinuit sinctus ille a Deo charismata: quare ue ille alius suit in ventre sanctificatus, ipsi ne-
545쪽
. sp. Inti ' s quaquam : quaerunt isti cx al1ena fieri impersectiores sanctitate. Tuό quod in te est,
ne omittas : Deus etenim no est personaruacreptor:suaq; tibi et impertiet charisinata; clim a eo affluat muneribus, ut quo amplius comunicantur,eo magis increscant . Dispicias ctiam oporte num tibi domi- metur poenalis quispiam timor. Indicium etenim persectae te nondum pertigisse charitati, quae omnein foras mittit psnalem et orem P Supereminere igitur adnitere omni metui viventium, mortuorum , serct, famis, pestis,sulgurum,terrae motuum,Vmbrarum, Daemonum, mortis, inserni, iudicij, anathematismi. Quae omnia vere no sunt
mala; ideoq; horresci minime debent: soluvere malum est peccatum; quo non potest . inuita compelli anima: hocq; solum est timendum,quod a te exit ipso . Si enim sanctus fores,mortem concupisceres: uti Paulus,qui dissolui cupiebat; non quidem si giendi gratia cruciatuit ut nonnulli se' eiunt sed ut esset cum Christo.
Hic conteplari se potest anima, num perfectu indepta sit suhpsius odiu; bim a per
546쪽
ii moria erratuum; considat ue no
ui i nihil stis, bonis in operibus Vbi t. f. i. di arguuntur qui se excusant non: n scire, aut non posse bona d gere; qui'ue externe sunt ornati, interne tit . vero similes sepulchris;quales erat
QUA NDO Qv IDEM odio haber l, 'mo ea, quae sunt mala , noxia Res iurnum est ut ante omnia. seipsum odio insesectetur. Non etenim potest a quoquam laedi, nisi a seipso, teste D. Io. Chrysostomo. Hoc porro odium oporteret esse magnu , ci sincerum, citra simulationem: quo etenim est persectius eo consultius nobiscumagitur; dicente Christo: Qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam cu- istodit eam. Hinc factuin est, ut Sanctorum Monnulli parcm reuera exoptauerint pςccato ultionem; agnostentesque infinitam se iniuria assecisse Dei bonitatem, cruciatum super se expetierint infinitum, Tartareos nempe cruciatus; non videntes quid aliud Peterent ex iustitia. Neq; tamen hinc de
547쪽
sperauerunt; videntes stiperno Discretionis in lumine,iniuria se denuo Deum affecturos ; qui vult, ut si longe peiora perpe itasset homo facinora, non ideo despcretrscq; mera ex obedientia, sperant in ipsentumisericordiamq; rogant, Paradisum, alia Mbona: quoniam haec est eius voluntas, ita ut petamus: ex iustitia autem non possunt aliud petere. Quare cogita quem perue neris odij bd gradum: praecellentioremque adnitere indipisci ; si vis esse persectus. Tantoq; si non seruescis igne, saltem repudiare incipe priuatum amorem, puroque te resigna Dei nutui; qui tuo non deerit pio desiderio. Inspice insuper, qui perturberis praetersetorum recordation z peccatorum. Eousq; etenim deuenit anima puritatis, reium talem fere non sentiat molestiam; cum
securam Deusillam iam reddiderit; dulce-q; illud audierit consolationis verbu: Ces.saiam alacrymis: dimittutur enim tibi peccata tua. Vnde tanta profecto nascitur s iduci a , ut diuinam minus expertis bonitateptaesumptio videatur. Si igitur tali non ex immunis perturbatione, nodum persectio.
548쪽
ncm attigisti. Persectis si quidem omnia laetitiam afferunt anteacta. Et quanquam sacri asserant Doctores, quotiescunq; recordatur anima peccati, debere eam indolerer hoc sine est, quatenus in peccato habetur Dei iniuria. Verum quatenus e peccato fit vi diuina pandatur bonitas ; gaudent inde sancti, canuntq; laetantes cum Ecclesia: Ocerte necessarium Adae peccatum; quod
Christi sanguine deletum est. O felix culpa; quae talem ac tantum meruit habere redemptorem .
Si diceres: Ergo sancti continuam non gerunt contritionem Z Respondeo: quo quis est sanctior, eo maiorem habet contritionem, etiam de praesenti; quoniam actu se videt Deo contraire : ideoq; iugi manet in contritione: quae eo est magis meritoria, quo intellectualis, & voluntaria. Verum sit quandoq; , ut extra se raptus ad dia
uinam contemplandam bonitatem, neque peccatum recordetur, neq; contritionem rillius tamen non est expers meriti. Vnde eorum potes agnoscere impersectionem, qui poenae semper immanent, &
scrupulis; neq; unquam sibi satisfaciunt ip
549쪽
sis praeterita de Consessione: indiesq; sunt magis pusillanimes. O quam praestiterit vietam in melius emendare, Conlatarioq; credere sacerdoti. Ego quidem spondeo,pI- neq; recipio cuilibet, qui velit conquiesce re, in posterumq; cauere a peccato, reddu
turum me corain Deo rationem uniuscu
iusq; eius peccati: dummodo hoc intuitii summum non negligat persectionis gradu . Attende cetiam, num quicquam prsfidas tuis in operibus; sint licet, quam seri potest, bene saeta. Nuquam etenim poteris adeo bene agere,quin & ad ampliora tenearis . Iuuet igitur te semper bonis insistere operibus: sed in illis ut sitis ne spem colloces ; neq; vel ad illa respicias: & si quidem tibi se offerunt; agnosce illa, quae tibi pla
cent opera imperfectionis plena; pontique similia rupto; cui qes se credit, periculcsse obhcit. Quanquam vero incipientibus in rem sit quandoque eorum meminisse benefacta; quo illis addatur animus: ilIi tame, qui summo aspirat persectionis culmini, insultius est,talia obliuisci: agnoscit enim v re se nunquam coepisse; omninoq; sibi dis
550쪽
Mirabile porro est hoc capere secretum tquomodo quis virtute sempor increscat; ex humilitate vero semper se videat magis im persectum. Cui potest hec assignari ratio. Quo etenim quis praecellentiora edit vi tutis opera, eo magis suis supereminet passionibus,quae verum praepediunt iudicium: ideoq; clarius lucidiusq; contemplatur dona, & charismata Dei: quae continenter recipies,maiori etiam se agnostit astrictu obligationi: ita ut, quo magis bona operatur , eo magis crescat & bonorum reddenda ratio. Planeq; perspicit,nunquam se potui se diuinae facere satis exactioni. Quare no- nunquam eousq; inseruescit anima, ob diuinorum multitudinem charismatum, pro priarq; intuitum ingratitudinis; ut Deum oret, non sibi usqueadeo affluat, sed huius modi alijs impartiatur munera, qui se exhiabeant gratiores: verita nimirum propria se ex ingratitudine diuinis praefocatum iri bo
neficijs: ita ut perinde sit, acsi nihil egisse:
boni. Vulgaris est multorum error, propriam
excusantium culpam,naturamque argue litum: dicunt enim: Si scirem,possem ue , hi in must