Petri Petiti ... De sibylla libri tres

발행: 1686년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

vident,imitantur: ut cum in aliis tum in valuim& prophetarum rebus manifeste apparet. Quia etenim Deus semper homines habuit sibi deditos ad quos familiarius accederet, quos & arcanOxum s orum conscios haberet, qui quae futuris temporibus acturus ipse esset, ubi opus esset, populis praedicerent ; eiusmodi & Demon mini- stros, hoc est, vates ubique terrarum sibi subditos habuit, quorum animis aliquam rerum futur rum lucem infunderet, quod non illi esse nega tum infra suo loco ostendemuS. Caeterum inter dona illa, quibus Deus optimus maximus prophetarum suorum & sanctorum eximios ab aliis secernere voluit, si ibita est locorum mutatio, di ab una regione in alias motissimas vehemens corporum humanorum nullo ipsorum labore transmissio : quam vini in nonnullis Deum ostendissse prophetis reconditae Hebraeorum literae certis exemplis docent. In quibus legimus Habacuc vatem Judaea Babylonem translatum diuinitus angeli minis crio,qui eum capillo apprchendit & ita in cibi e raptum transportauit. Et apprehendis eum angelus D mini tui ortice et 'porcarit eum capillo capitis

sui. Eadem vi raptum & yhilippum, non eum qui inter Apostolos, sed diaconum,legimus iis Actis Apostolorum, ubi de baptismo agitur Eu

nuchi Candaces reginaes thiopum : Cum autem

232쪽

Lis. II. CAP. VII.

tinus autem inuentus est in Azoto. Non enim id prophetarum tam proprium fuit, ut non aliis sanctis, ubi res posceret, Deus concesserit, ut Philippo isti: tametsi omnes prope Christianos illis temporibus uberiore spiritu donatos vaticinari potuisse, & linguis alienis locutos scimus. Caeterum in nullo priscorum sanctorum &prophetarum tanta hominum admiratione vis illa apparuit, quam in Elia Thcsbite: quem ex iisdem literis constat solitum transferri in montes remotos,in speluncas, in auia nemora, in scopulorum abrupta, & feris horrendas di torrentium fragoribus solitudines ; donec tandem flagranti procella & turbine igneo, quem Scriptura currum vocat, amicis coram spectantibus, e conspectu eorum est ablatus. Sed hoc in mirando illo vate eximium, quod ei sic impetu diuino i ansferri in varia loca adeo frequenter accidebat, ut vulgo etiam notum esset. Hinc aliorum prophetarum consilium post eiusdem Eliae discessum, de certis hominibus mittendis, qui eum per dej serta & montes invios quaererent, si forte quopiam de more translatus iaceret. Dixeruntque

illi filii propheta uni ad Elisaeum Eliae sicces- . sorem ) Ecce cum seruis tuis sunt quinquetinm viri fortes, qui possunt ire re quaerere dominum tuum, ne forte tulerit eum spiritu, Domini, re proiecerit

eum in unum montium aut in unam vadium. Neque vero inter prophetas tantum id de Elia vulgatum, sed vulgo etiam atque homilium sermoni-

233쪽

b is celebratum fuit :' quemadmodum apparet ex Abdiae unius o famulis regis Achab verbis , cum ei de improvise apparuisset Elias, iuberetque eum de aduenta suo regem certiorem ficere: ui reccari , inquit quoniam inadis me struum trium in manu Acbab Σ tersciat me Z Vivis Dominus Dein tus , quia non estgens aut regnum, quo non miserit Dominin mora te requirens. Et respo denisus cun iis, non hic o adiutinis regna gula cr gentes eo quod min e reperireris. Et nunc tu dicis mihi: Vade re dic Domino tuo, a es Elias. Cumque recupero a te, spiritus Domi-xi asporrabit te in locum qVem ego ignoro: o . t gressus nunciabo Achab; re non inueniens, te interficiet me. Hactenus; de potentia. Dei in vi- ros sanctos, ad eos quo vultet angelorum fit xum operae transportando Nunc ut variis temporibus haec opera Dei si

perbus daemon insuis ςonsecraneis imitatus sit, i Iustribus gentium. eaeemplis oste idam. In his celebratum illud de Pythagora philoibi ho,que eodem die visum olim Metaponti Italiae, &T -

romenii Italiae, qui de eius rebus prodiderunt, consensu referunt. An corpore translatum, in.

praestigiis imagine eius oblata hominibus, ambigi potest. Sed vere translatum fuisse alia exempla occurrunt quae fidem faciant. A uctor est Iamblichus in vita Pythagorae cap. 23. id munus Abaridi I perboreo ab Apolline concessum suisse, ut per aerum, quocumque Vellet, cursim.

234쪽

id est , Vsorum vero openu man dia sunt, & egiis ducta cognomina: Empedoclis quidem Alexa- nemos quod ventos arceret vel sedaret im nidis aurem citharies ; hoc est, mundus seu pu- rus ) Abariclis vero Aerobates. quod per aerem graderetur) Nam cum Apollinis elin, qui ab *perboreis colebatur, iaculo sibi donato inequitaret, fluuios re maria ac loca inaccessa, per aerem quo- dammodo incedens, permeabat. A d nonnulli Pythagorae quoque concessum suspicati sunt , cum re ipse Meraponti re Tauromenii, amicis quos minisque in ciuitate habebat,eadem die conuersatusf isset. Et infra eodem capite surreptum aitAb- aridi id iaculum siue virgam auream a Pythagora , cum eum ex Hyperboreis aduenientem conuiuio excepisset. Quo facto eum coegit fateri . quorsum istud iaculum senec; qui conses ius est,

235쪽

non posse se absque illo vias, qua peregrinari debeat , ullo modo inuenire. τε τον ῆι τον Aet ρελο P , ον χρυσουν οἰ ον, ς αν ἴτ' ἐν sep ο . χειν , ομολ' si Quarpa tblainia: hisce etiam tempori bus vehi a malis geniis dicuntur ad orgia no- cturna. Quod gen is vehiculi fortasse omnisci- iis poeta, obscure licet, velut aliud agens , ut solet, indicare voluit, cum in undecimo aeneidos Meta, fugam cum Camilla filia infante descri- bit. Cum enim fugienti nam hostes conferti

prern bant) Amisenus amnis obuius transeundus estet, neque auderet cum infante fluuio lato&spumanti se committere, hanc telo ingenti alligans , viribus, quantis pollebat, cum telo in- torsisse dicitur, ac tralasmisisse ad alteram ripam, verum non sine Diana, qua in inuocat, cui δc pu-

se pater famulam voveo r tua prima per aura

Tela cenens supplex hostem fugit accipe: testor

Diva tuam, quae nunc dubiis committitur auri Dixit . re adducto contortum hastile lacerto Immittit: sonuere Pndae: mpidum sper amnem

Infelix fugit in iacula stridente Camilla. H s an ad iaculum Maridis alluserit Virgilius,

ei ditis iudicandum relinquo. Veruin quod ad hunc loca transmittendi modum attinet, huius& Lucianus meminit in Philopseude siue Ii credulo fol. 8si. tametsi suo more irridet. Quo loco & quidam narratur itidem ex Hyperboreis

236쪽

Haeς non dubito fore multos qui irrideant,hOmines ignavos & in Luciani ludo educatos. Nec mirum. . Longe enim facilius est cuiuis coiitemnere quae non intelligit, quam operam dare &satagere ut intelligat. Quibus aliud non respon- .debo , quam quod Apuleius in I. Metamorph. cuidam qui id genus completa audiebat solo cachinno e plodenti: Tu i ero inquit crassis au- iribus oe obstinato corde respuis quae forsitan et ereperhibeantur. M us hercule casses p uuis is opinionibus ea putari mendacia, quae mel auditu noua, vel P su rudia , vel certe funa captum cogim-.tionis ardua rideantur quae si paulo ac natitis

exploraris, non modo compertu evidentia, vertim

etiam factu sis ilia senties. Quid Z Nonne Judiorum magistris & Cabalistis creditum, vias quamlibet arduas, longas, dissiciles, breui lcmporis spatio confici posse nominis inestabilis pronunciatione. In scrip o Rabbinico de vita& morte Mosis, quod Gilbettus Galalmynus Mo- .linensis, vir doctissimus, latine conuersum δ' no tis elegantissimis illustr tum in lucem edidit, sic loquens Moses ad Deum inducitur: Si permittis, ego in Pirtute nominis tui volatris fam, ac si per Jordanem volans, ternum promissionis adibo σ

237쪽

xio de David Alloi: Illo die re decem dierum iter conficit ad Amoriam psque in abilis nominis pronuntiatione.

sup rstitiosa haec, inquies,& Rabbinica. Fa- teor: non tamen continuo falsa censeri debent. Nam&hos, verae lucis exortes atque in stipe Vitionem prolapsos , daemonum patuisse ludi- briis, & quae daemonum instinctu patrabant, Vise tuti diuines adscripsisse: velut priscos gentium sapientes, & ita prodita ab iis miracula explicare generosum magis & cordato viro congruens iudico, quam fidem tot testibus derogare, tolliter rum monumenta barbaro fastu subruere ac demoliri. Haec autem eo consilio sic uberius &latius disserere visum est , ut desinant mirari homines minus in Veterum literis versati, longii quas illas Sibyllae peregrinationes : immo hoc daemonis ingenio & factis quam maxime ene consentaneum intelligant, ut quam primariam gentium omnium sibi subditarum vatem constituisset, ei se ut ad omnem vaticinandi operam, sic ad celeres socorum transmissiones de alia miracula facilem & promptum exhiberet.

238쪽

LIB. II. CAP. VIII. Ios

CAPUT VIII.

De Corycio : plura eius no

la tuum; Ερ α πεδια apud GaD- num in desicriptione mi

SIbyllam secessum &solitudinem amasse, ut se

re omnes diuinioris naturae sibi conscios, si pra attigimus , cum de longa eius vita & solitudine nobis disputatio esset i nunc de antris, in quibus aut nata aut versata fuisse dicitur, paulo

accuratius considerandum reor; cum ad res Si-

byllae haec cognitio 'pertineat. Erythraei quidem, qui Sibyllae natales contenti ossius sibi vindica bant , in spelunca sub monte Coryco apud se o

tam eam contendebant. Pausanias in Phocicis:

im hi acerrime Graecorum omnium cert-ὶ CoryCum montem, oe in eo an irum ostendist, tu quo Omm Herophiten dicunt

sit diciti Goosio

239쪽

Antequam Erythras perueniant, primum idem occurrit oppidulum Gerae ,postea Teium, tum C ry mons altus. Stephanus quoque in hac voce: si Κω υκ' ον γ ' ρσενικως λMAO0V; / iλον, ' λεπιο Tεω τῆς Ιωνίας f Eζυ ζων. Ita enim lego, non ut in excusis libris εου id est, I ae mons Coocms generis mafulini, ex cel res , Teo yoniae G Erythri sicinus. A monte igitur isto antrum illud , in quo natam dicunt Si byllam, nominatum filisse Corycium, non cur quisquam dubitet. est

fama inclytum fidisse' fatendum est , atque alia eiusdem nominis in Cilicia & Parnasso : quo-

νυαον ν Παρναμω. id ei Corycin o pidum Ciliciae, cui vicinum sora tam antrum Nymphissere rem inter naturae minacula celebnundum a cui alterum di

eiusdem nominis in Parnas se nobilitote haud magnopere cedit. Quae Stephani verba vel mediocriti 'ter curiosis cupiditatem injiciant accuratiuS cognoscendi naturam habitumque eius antri, si uod tantam olim spectaculi admirationem visentibus moueret.

Quo spero facilius veniam me impetraturum a studiosis, si vocabuli eiusdem vestigia secutus, hincque occasione sumpta, paululum a proposi to digredior in Corycium illud Ciliciae antrum; hoc est , luculentam eius descriptionem a Pom-

240쪽

sonio Mela geographico operi insertam legentium oculis subjicio , qua ceu picti ira eleganti superiorum disceptationum laborem & tristί- tiam distutiant. Ita igitur striptor ille eloquens de hoc subterraneo specu scribit lib. i. cap. is. Non longe hinc Co cos oppiddim ortu Laisque --

cingitur , anxosto tergore continenti annexum.

pnu specus est, nomine Corycira , singulari interio, ac supnu quam ut describi faciis possit eximiuι. πndi namque hiatu patens, montem litori ap-ρ situm s decem stadiorum clivo fatis arduum,

exsummo flatim vertice aperit. Tunc alte missu, quantum demittitur amplior, viret lucis pennistibus undique, re totum se nemorose lateram orbe complerititur: adeo mirificis ac pulcher, ut mentes accedentium primo affectu consternat rubi contemplati durauere, non satiet. Vnus in

eum defensus es , angustu , asper, quingentorum σ mille positium , per amaenas Pinnus re opacas luae quiddam agreste resonantis, rivis hinc atque illinc fluitantibuου. Vbi ad ima peruentum est, rusum specuae alter reperitur ob alia dicendus . Terret ingredientes sonitu cymbalorum diuinituis magno fragore crepitantium. Deinde aliquam- diu per picuus, mox re quo magis subitur ob - rior, ducit auses penitires, alteque quasi cuniculo admistit. Ibi ingens amnis ingenti fronte si e togens, cantummodo se V in , α ubi moxnum impetum breui alueo traxit, iterum demersius ab-sionditur. Intra o-tium e magis quam ut pro-

SEARCH

MENU NAVIGATION