Tractatio de repudiis et divortiis / [Théodore de Bèze]

발행: 1591년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ratio, nimirum ne infidelis sidclem a cro .cor.c., . Qicultu abducat,quod etiam videtur Pau- lus diserte consirmare, quum inquit, Volit iugum ducere ii delibus, quibus verbis certum est includi etia, matrimoniti. Respondeo hactenus esse nobis spectandam uniuer' salem illam causam huius prohibitionis ut ex eo concludamus maximis periculis vltro sese obiicere qui eiusmodi coniugia ineunt, quod unum Pauliis illic respexit: sed praecipue obseruandas esse peculiarcs causas quas hodie cessare res ipsa conuincit. Eam autem esse sententiata Apostoli ipsemet declarat,

quum si quid eiusmodi factum sit, iubet nos propter sublatum illud discrimcn populorum potius bene sperare de lucrifaciendo in fideli,quam de fideli amittendo metuere. oblea., Secundo loco profertur argumentum magni quidem in speciem momenti ed reuera αργος λογος, luanuis torrentis in lar Augustinum extra viam abripuerit, ne i pe ubd detestabilius sit crinae ιι τιτια quam adulteri j:

ac proinde aequii sit existimare multis etiam aequius esse, ut illa potius quam isto matrimoni nedum sponsalium,ui culum dii tui possit.Responso veris facilis est, nempe non comparari inter se haec crimina, ut virum sit grauius coram Deo,despiciatur, sedit quod magis repugnat matrimoni naturae id longe cauissimum habeatur. Idololatra porris

atque a de impius quispiam esse potest,&tamen imaritus, tuum matrimonium a scortatione

r esutatio.

112쪽

ratione inter ipsos etiam impios pitui munidis erat: adulter autem simul & maritus csse nemo potest. Itaque matrimonium adulterio, non autem in pietate dissolui mirum videri non debet: ratio illa plane vana deprehenditur, quod ad sponsalitim , nedum coniugi co summati dis bitioncm attinet, cluum alioqui ad huius Dodi sponsaliam con iugia dissi adenda maximum pondus habeat. Huc enim scrutatur illi veterum Patrum amores, Prostituunt templa idolis. Quae consensio luci ad tenebras)Christi m n Belial Reddi turi orum mem a croorum sunt costae, Christiani homini non est ab infidelibus coniugia petere:&s milia huiusmodi, comi da tamen interpretatione mollienda. NeqDe enim necesi est a Deo vel mente vel corpore disiunctum esse, cui vel cas vel , et foret Ῥεως, etiaco tigerit cum infideli copulari cuius rei plurima passim extant in sacris literis Mante Lege D,&sub Legri exempla Promulgato autem Euangelio quin eiusmodi pene in si nita acciderint dubitari non potest. Certe si simpliciter illas Patrum sententias accipiamus falsum fucri quod dicit Aposto his pcr- manendum esse fideli , quandiu consen it cum ipso habita e infidelis. a iis enim Spiritu ci praeditus suasori uipiam tu clipntillum extra Christi consortium mane.itΘFalsum etiam illud es t anctos est liberos ex impari quoque coiugio prognatos, nisi alter, licet infideli, quod ad coniugalem copulam

Hieron. in Iovinianu. Ambr. lib. 9 epi.TO.

Refutatio.

113쪽

attinet,coiunctus, tamen Christi membrum esset. Deinde ne illud quidem recte diceret Apostolusianctifica i infidelem sideli,id est, legitime&ex bona conscientia licere fideli marito uti infideli uxore,& contra. quoniam videlicet nusquisque noni alterius nisi sit criminis alieni socius sed ex sua ipsius con- scientia polluitur. Postremis, si membrum Satanae seret quisquis infidelem habet smesponsam siue uxorem , quod discrimen es et scortationis, legitimi matrimoni sponsionem Tertio loco, urget illa Pauli verba Augus in iis, Reliquis dico ego,non Dominus, ac si Apostolus ita significaret nihil hac de re mandatum esse, sed liberum fletideli vel disce dere vel non discedere: se tamen suadere, ac veluti consilium, nya item praeceptum dare, ut fidelis spe fiet potius quid expediat,quam Resutatio quid liceat. Respondeo cum tanti viri pace, nulla prorsus ratione, mone iusta quidem coniectura niti istiusmodi collectione. Nam ubi adem inueniemus in verbo Dei, licuisse ob aliam quam adulteri causam matrimOnium dissoluereῖSpectare vero nos oportere non tantum quid liceat, verum etiam in primis quid expediat imo ver,nihil nobis in foro conscientiar, ut loquuntur,licet,nis quo Dei gloria amplis cari, proximus aedificari possit: an est medium nescio quod consilium probo, prudente quopiam profectum, quod vel sequi vel repudiare fas sit, ac non potius

114쪽

potius Dei ipsius praeceptum Uefellit autem Augustinum ortassis illud quo se inter 'ter quod haec Apostoli veri, ii Alodi at, perinde accepit ac si verbum se iura hutiis loci: Si discedit insidetis,fas esse fideli ut vicissim discedat. Atqui res sa,

adeoque grammatica συνγὰξu postulat, vi' /S ος repetatur h: 'Si discedere vult ijs delis,sue ut antea dixit Apostolus si cohabitare recusat,san discedat ipse, sua insania fruatur: eiusmodi aute

rion amplius adstringitur dentur' llentium ad quem de hac re scribit At ego plan respondeo iubere , , et

nego reclamare Apostolum. Nam si di d

tum auicin hoc Zinquies, minime pro secto

115쪽

iro DE REPUDIIS

quasi haec minus essent a Deo quam illa: se sprimitia i qui idem ut calan niatoribus ansam piaecideret , i ii obiicere alioqui potuerant ipsum aliquid Christi ei bis affingere: dein de vero, ut auctorita em sui Apostolatus asse sereret,ac si dicerct Dereliquis fateor quidem noli extare Domini mandatum totidem verbis expressum, sed ego,ut ipsius Spiritu praeditus Apostolus, hoc dicere non diu bito, Si quisfrater uxore habeat,&cine dimit

tat eam.

Alias praeterea duas causas affert Ambrosius, nempe quod non commode nec rite possit eiusmodi impari coniugio benedici, neque communc preces inter istiusmodi coniuges haberi: quod utrunque ita esse concedo, a proptet ea pessime sibi consulere qui talia coniugia ineant. Nego tamen inde consequi licere ista sponsalia dirimere, nisis telis ab infideli deseratur,quod etiam Ambrosius non videtur sensisse. Et hae quidem praecipuae sunt eorum Patrum, ac praesertim Augustini , rationes , quibus adducti sunt ut fideli ab infideli discedere liceret. Sed non est,opinor,cur eis hac in re assentia

mur.

Nunc ver Synodorum etiam hac de re sententiam ad verbi Dei normam exigamus veteres igitur Synodo niaxime probo, ut quae separationis non metu inerint, sed duntaxat eiusmodi coniunctionem con

demnent, ut quae absque Ecclesiae iusto of-iendiculo,

116쪽

sendiculo, atque adeo absque alterius partis insigni periculo non contrahatur, quod sane non modo rationi, verum etiam ipsi Apostolicae doctrinae consentaneum est. In iis S illa moderatio quam adiiciunt, aequissima est: nempe,ut liberos dare quidem nuptum non liceat, sed accipere potius si futuros L se Christianos profiteantur. Recentior autem Synodus sexta Constan ' tinopolitana , circiter annum Domini 68o. ν' duo constituit. Vnum,ut si Orthodoxus hae M iς'. reticam duxerit,uel haeretica orthodoxo nu-pscetit, irritae sint nuptiae, Mnefarium coniugium dissoluatur, atque adeo qui tale quippiam Otia miserit, segregetur:alterum, ut si ex dii obus infidelibus legitime tamen coniuno is)vnus quidem fiat orthodoxus,alter veroria errore permaneat, modo sidcli placeat curia sideli cohabitar non separentur. Quid si vero fideli coniunctio non placeat' nempe

ne separatio ex hoc canon ut diserte scribit Balsamon, prolato tiam cuiusdam Basilii Buccinatoris exemplo , qui ex Patriarchali decreto fuerit post Baptismum a sua infideli Uxore separatus. At ego non possum huic Synodo ais nitri, cum sine distinctione loqua 'tur Apostolus prohibens fideli discedere ab 'infideli, fidelem fratrem aut sororem tum demum liberans quum prior discedit infidelis. Itaque verbo Dei repugnat hoc decretum in eo etiam Apostoli verba manifeste' deprauans, quod quum scripserit Paulus,

Resuratro,

117쪽

ni cociiij

sententia expensai

ira DE REPUDIIS

Si infidelis consentiat habitare timsideli, isti scribunt,si Deliplaceat cum infideli cohabitare ac proinde falsari hac in re deprehenduntur,quum ista duo sint prorsus diuersa, contra quam Balsamon credidit, interpres certe nec acutus, nec in plerisque diligens. At ecce recens illudi adhuc calens conciliabulum Oecumenicum Tridentinum fortasse controuersiam istam dirimet.Sic enim decernit: EXPC ιιμ. Si quis dixerit propter haeresim di tui pus ma-

tetriticum,nisi plus satis notus citet Larpcius ille Iupiter : placet nim παρέργ siti nonnihil commemorare, quod non ei ab hoc nostro instituto prorsus alienum Vibratum fuitliginosum hoc fulmen ridentinum anno

Domini 363. illis ipsis Bacchanalibus quae

Martinalia vocant bonis Patribus,nimirum coicio illo de pac quo ciuile bellum Gallicum aliquot ante mensibus sopitum erat, non minus quam vallis Tellinae vino inflammatis, ac proinde cum illa sua splendidabile te vere in seipsos anathemata iaculantibus. Se ipsos enim profecto feriunt, ebrior unonstar, quum sic loquuntur. Sed nequis fallatur, sunt ista per ludum Diocum. Et enim anno uno altero praecedente Satanissimus ille ipse Pater, Pt istici misso in Galliam legato Ferrariens Cardinali qui praeclara Turnoni coepta persiccret, hoc unum a rebat init imis destruendo Ecclesiarii Galli tum aedificio , ut primum a Gallorum

Rege

118쪽

i ege ipsi iis lite fratribus pueris principem, partim quid in commentiti Sardiniae regni

proposita imagin ludis caretur, partim ve-rd proncisso cum praestantissima heroina ac regina, sed parum illi grata conii ge, diuor-ri , una cum regni ait critis omniumque ipsius bonorum, quasi haeretica esset, in ipsum transferendo dominio, addita etiam alterius statim ducendae rcginae paction ad suas par

te traduceret. Haec ni i fuerunt tria illa retia quibus princcps ille, alioqui minime malus, quorundam fraude ita miscre sui ci

cum uentus, summo cum bonorum omnium

luctu,& maximo Gallici rem detrimento, ut tandem pro tribus regnis imaginariis stipendium illud unum nimis vere si nactus quod solet Romana meretrix amasis suis persoluer mortem nimirum quaed ipsa est peccati merces. Itaque uno fere eo leti quetcmpore Papa quidcin ipse ob haeresim scilicci reginam illam a suo marito dirim creiniquissimo diuortio tentabat, ipsus autem emissarii anathemata in eos ipsos crepabant qui tale quicquam fieri posse dicerent fortas si ut par pari referrent sextae illi eidem Sy seitici;

nodo quae Romanam ecclesiam alio canone nodi . , non miniis iuste quam seuere reprehendit. Sed ad rem redeo. Tridentina haec anathemata temere in omnes de re quavis dissentientes vibrata, no est quod quenquam magnopere commoueant.Verum, quod ad rem

ipsam attinet, fateor mihi probari illorum h. .

119쪽

sententiam,vi cum verbo Dei congruentem nempe propter haeresim dirina sponsalia, nedum coniugia, non debere Q, idni enim in hier tot errorum portenta, hoc recte dictum tbonis illis Patribus exciderit, quum, ipsa idaemonia Iesum esse Christum Dei ita ut rat vere pronuntiarint ' Sed tamen sic quo q0 fortasse plusculum ipsis tribuo quam ldeceat. 2id si enim nouam aliquam hae res eos definitionem excogitenes quid si vinculum matrimonii iure thori distinguant, vi se non aliud sentire quam suos maiores doceant Age igitur illos mittamus, donec suam sententiam, si videbitur , plenius explicent. v 6e risi Nunc ad Canonicos nostros Rhapsodos delis ab in venio. Gratianus hac de re disputans citatd ita iri, Eutycniani Papae decretum, quo constitui-eod tur,ut si quis gentilisgentilem uxorem dimiserit

c.2. 3. I. i. state eam habere vel non habere. Hoc vero de

cretum glossator de certa tantum specie intelligit, nempe si propter adulterium sit se etiam diuortium idque recte. Nam alioqui uniuersaliter de quouis diuortio intelleictu, iniquissimum esset si quidem hominis est ad Christianismum accedentis , veram resipiscentiam testari, ac protode non recite fa-ecta, siquidem adhuc est integrum corrigere. Ergo si iure poli ut loquuntur non potuit qui tum gentilis erat, siue sponsam sue uxo-

em suam reiiceres, eoque postea Christiano facto

120쪽

Lcto res adhuc est integra certe non miniis tenetur quantum in se est eam quam iniuste eiecit recipere, quam aliquid furto ablatum rest ituere:nec aliter ad Christianismi profes

sionem admitti debet, quam vel idi erit, vel te iacturum serio spoponderit. iis autem tunc est intcgra quum neque illa alteri nupsit, neque ipse aliam duxit. Tunc enim quod fictum est infectum scri non potest,ut cautum est Dei verbo. ii odi uxor ad k ς nyi

huc gentilis maritum a quo reuocatur, audire noluerit, vel contra, tunc sane flatu cndum erit quod ait Apostolus, nempe desertam personam i a quo deserta est amplius non adstringi, quod dena Eutychianus sequente canone ex Apostoli sententia

Cecernit.

cscribit eodem loco Gratianus sed non obiect- T. satis bona fide omnia, ut apparet et eo quod ad di depromit cxlibro de fides operibus aliquot ex Augustino desumpta testimonia, quorum' c summa st,lic cre fideli discede-xe ab infideli, quan iis qui spe lucrisaciendia aud lis non discedit,rectius faciat. Sed hanc Rςfaxat.1 Mntentiam modo mitigat, modo durissime pronuntiat Augustinus, non satis profecto sibi hac in re constans, ut qui interdum ad

dat conditionem, ut si fidelis cogatur ab inlideli ad idololatriam cinterdum vero in genere, quidem adhibita graui comminatione rubeat maritum discedere ab ea quaevmulachrum facit,4 admonita poenit etiana

h, ij.

SEARCH

MENU NAVIGATION