장음표시 사용
121쪽
sectus St. ain , quamvis non idem sit atque primum illud a tamen idem est atque id a quod
per negationum negationum etc. - negationum ne
gationes in ipsum absolutum revertit, in quo abso-hit omnis repugnantia est dissoluta, et quod absolutum est ipsa veritas, quae Se ipsam Scit, et omnis veritas. Itaque illud a vel purum esse idem estntque haec veritas, sed etiam non idem vel non Vera veritas tota vero logica nihil est nisi ipsa ipsius veritatis manifestatio. cons. Se in is Se in . Sein si Nichis. loliis stoichis. Nichis istSein und eides II erden, oratis nichi icht wird,sonder Dasein das Sein St, ObWOh u. . .
uualitat uantitat, die durcii die quantitativo Unen illi chlieit te de in die ualitu libet gelit, diose ualitat, die die uantitat in sicli schii esst, oder ei de in ei nander uberge gangen, das Maasia
At haec philosophia non modo absolute Vera, sed propter id ipsum etiam absolute salsa est, vel esset certe, Si id verum esset, quod ea assi mat, idem et idem et non idem esse sin id salsum est, propter id ipsum etiam ipsa salsa est, certe quatenus hoc nititur errore Vel Si id verum esset an dicam: non modo verum Sed etiam salsum r), quod haec affirmat philosoplita, actum esset de omni pili
losophia nam pSum Verum non modo Verum e SN et,
sed etiam salsum quod quidem Hegelius non ignorabat nam salsum etiam non salsum Sset Sive verum; itaque ipsum verum idem esset atque sal Num quod Verum esset, itaque hae repugnantia sublata vero verum esset ut tum eodem iure omnis error non
122쪽
modo errorem sed etiam ipsam veri sal lassirmaret dii, ut a S n m i. quod ea non λι-- vel , id non sit repugnantiam dissol Pra As- lue tollere, sed vitium vitio ita de , ut prioris vitii olfectus, i ii ii ipsum vilium, altero vilio Ollatur. Itaque per hanc philosophandi rationem sempPrquidem licet ad veritatem reverti . P. X Error P Urerrorem, et multa tum vera tum acuta dicere. Sed ita tantum, ut omni scientiae vi et auctoritate
Ned investigandum est, quanam ratione haeci liilosophandi lex diu dentitat de Identitat undNichii dentitat in ipsa Hegelii logica se explicet et
manifestet, et quomodo ea se habeant, quae Hegelius ad ianc legem confirmandam tanquam argu menta assert. Multa Hegelius de identitate, venia sit voci, disseruit, ex quibus omnibus ea tantum nunc eligam, quae ad rem de qua agitur perSpiciendam et diiudicandam necessaria videntur. Primum igitur Hegelius duas veteris logicae Sententia Vituperat, quae sunt: Λlles is mi si etiidsentisch V et se Alles si vo ei nander verschi edet , quarum alteram cum altera pugnare affirmat. cons die Lelire vom es en cap. II. P. 29. II. uni Alles identiso mi sicli si s is es nichi Nerschieden, icht en gegenstes tri, at ei nen Grund quae conclusio falsa est; nam das Mit-sich- identisch sein schliessi a Von-anderem - Ner- schieden- sein nichi aus). H. Oder en angen ominen ird, es glebi nichirmet Dictae D/ye, d. h. Alles is vota ei nander N rschie le/ι, so cis a nichi ieieli a So is a ueh
123쪽
124쪽
Λnderi uni sui nil de Unlers heidens semst. Sois aber da Unterscheiden liter vortia riden ais ictinus sicli 02iehende egativitat, is in Ni hi APin. das in Nichise in se iner sellis ist; in ichtsein, das se in Nichtsein icti an ei nem ridern Sonderi an sicli sellis hal. s is also de sicli aus sicli beχiehende, de reflecti rte Unterschie vortianden, Oder reine, abso hi te Unterschied. Odor die Identitat is die Res exion in sicli selbst, vel che dies nur si, at in nerliches Abstossen, unddies Ab si osse is es ais e flexion in sicli, un- mittet bar sicli in sicli uruckneli mendes Abstos sen cons. a a quod infra explicabo). Si is sonii die Identitat is de mi sicli dentische Unterschi ed: dei interschi ed is aber nur identisci init sicli, in-sofern e nichi die dentitat, sonderi absolute
125쪽
besti militer nach dum bigeia, das dies e dentitat das ichis, das si die Negativitat, de absolute Unterschie vo sicli sellis ist. p. 37 2. De Unterschie an sicli is de si hau sicli egiehende Unterschi ed so si e die H gativitat seiner selbst, de Unterschi ei nichi oneinem Andern, solidern Seirier on si selbst; er
126쪽
Si ea, quae supra Hegelius de identitate et nonidentitate exposuit, tam vera SSent, quam ob SCura sunt vel quam intellectu dissicilia videntur, uinina digna essent admiratione. uuid vero contra dicam Concedo quidem Hegelio, Summam illam cogitandi legem, quae est acSSe a vacuitate laborare, Sed ipsam Hegelii sententiam de identitate, quam et identitatem et nonidentitatem etc. esse dicit, salsam SSe CenSeo. uuae quomodo Se habeant, nunc est investigandum. Primum igitur obscuritatem paululum dispellam. quod non ita mihi faciendum puto, ut Hegelii sententiam interpreter, sed ita, ut ipsam rem explicem i. e. ut repugnantiam quae ad rem pertinet, tum patefaciam tum dissolvam et ut rem per dubia ad liquidum et certum perducam. Si omnia inter se diversa sunt quod ne ege-lius quidem plane negat, quamvis diversa etiam non diversa esse dicat ipsa diversitas non diversa esse
127쪽
non potest, sed equi videtur, ut ipsa diversitas vel diversissi in sit itaque diversitas est diversa med diversitas etiam eadem est atque diversitas itaque diversitas non modo diversa est, sed etiam eadem et in eo quidem posita est diversitatis natura, ut eadem sit atque diversitas, non eadem atque identitas vel diversa ab dentitate. Itaque quum liae sit propria diversitatis vis et natura, ut eadem sit, equitur, ut liae ipsa identitas sit diversitatis natura. Itaque diversitas non modo diversitas est, sed etiam identitas, nec tantum absolute diversa abidentitate, sed etiam absolute eadem atque identitas, vel absolute diversa a se . . ab ipsa diversitate etc. Item si omne a idem est atque a ipsa identitas non eadem esse non potest, Sed vel maxime est eadem sed identitas etiam absolute diversa esta diversitate, quae diversitas diversitate ipsius identitatis naturam constituit. Itaque identitas non modo identitas est, sed etiam diversitus, vel identitas tum absolute eadem est atque identitas, absolute diversa a diversitate, tum absolute ad eiuatque diversitas, absolute diversa a Se i. e. ab ipsa
identitate et c. cons. die Identitat is de mi sicli identis che niers clite d. obsolut is die ielit identitat, insolarii si absolute dentitat mi sicli is De Unterschie is de Unterschie se inervon sicli Selbs etc.)Sed duo in his sunt vitia et ea quidem satis gravia nam nec identitas, Si diversa est a diversitate, propter id ipsa per Se est diversa, nec Si ipsa per Se diverSa esset, propter id esset diver-3itas etc. -
128쪽
Sed est quoddam notion uni illus. non in fictione vel non in cogitatione tantum, Sed in ipsa vernale, quod genus a Continet notiones, quarum propria vis et natura in eo S POSita, quod Singula quai - lii duo continet, quoruin inter Se rationem e Si. gnificat vel quo ruin alterius clim altero ratio ipsa ea est VerbuitnisAb egrisse qua de re anti duo millia annorum optime disseruit Aristoteles si προς 3. uuam ob rem id, quod tali notione enuntiatur, nus quam est nisi in comparatione, qua duo inter Se vel alterum cum altero comparantur. Ita nihil est quod ipsi in per Se Sit contrarium velut si dicere in esse contrarium), Sed contrarium est contrarii contrarium quod non modo in singulis contrariis sed etiam in ipso contrario valet itaque contrarietas non est huius singuli, ipsius per Se contrarietas, Sed contrarietas est contrariorum contrarietas. Lmilitudo non est huius similitudo velut si dicerem Λ esse simile sed similium similitudo vel huius cum illo similitudo. Ita dimidium est totius dimidium, quod totum dimidii duplum est vel duplum est simpli duplum, quod simplum dupli dimidium est. duphim dimidii, dimidium dupli etc. Ita denique diversitas est diversorum diversitas etc. At si idem atqueo dicitur esse, hoc quidem Λ unum
tantum est et solum pro se cogitatur, nec tamen deest comparatio, quamvis eiusdem cum eodem Sit comparatio, Velut is qui tunc puer erat idem nune SeneX St, in qua comparatiun praeter idem etiam
aliquid inest, quod non idem est in priore atque in altera comparationis parte itaque in hac comparatione identitas cum diversitate nece Ssario conneXa
129쪽
eSt, unde non equitur, ut eadem sit qua de re iuii quae Sequuntur, quum eo pervenerit quaeStio, accuratius disputabo. Itaqueo non est idem vel haec enuntiatio: Λ est idem, senSu caret, ni Blterum certe cogitando addas, sedo est idem atque A. Itaque si Λ diversum est a B, non propter id ipSum per Se diversum est; nec si idem est atque , propter id Λ ipsum per Sub hac comparatione missa, idem est vel si Λ idem esse dicitur atque velut puer ille . . qui tunc puer erat, idem est atque hic Seneci. e. qui nunc senex est etc. vel 2 idem est atque . . et C. non propter id Λ ipsum per se est idem. uuamvis igitur diversitas dirersa sit ab dentitate, non disersa a diversitate vel eadem atque diversitas, tamen diversitas ipSa per se neque diversa neque eadem est; sed diversitas est diversorum diversitas idem valet in dentitate. Ex eo autem, quod omnia sunt inter Se diversa, non equi, ut ipsa diversitas vel maxime sit diversa sive ut diversitas aliis inter se diversis diversior sit, quippe diversior ab aliis, quam alia inter se diversa
sunt, hoc igitur non equi neque omnino Verum PSSP, quum per se intelligitur, modo ne specie saltaris tum ex iis, quae modo Xp0Sui, et Spicuum est et manifeStum. Reliquum est, ut alterum err0rem Xaminem, qui error affirmat identitatem, quia necessario vel absolute diversa sit, pro diversa a diversitate propter id ipsain esse diversitatem etc. Summum enim in philosophia est peccat una, Si
130쪽
quid, quod tale est, cum ipSa eius tali lal P lvi qua litate consultilas et vel id quod tale est ipsauia tilitatem esse dicas vel hanc talitatem talem sesse quale id est, cuius ea est talitas. Itaque si fieri posset, ut identita ipSa per se diversa esset tu in enim haec diversitas esset identitatis qualitas sal Suin SSet, Si diceres, identitatem propter id ipsam diversitatem vel si identitas diversa est a diversitate, non propter id dentitas est ipsa diversitas a diversitate, sed diversa tantum a diversitate. duam ob rem ne si verum quidem esset, identitatis a diversitate diversitatem eam esse, quae PS tu Sidentitatis naturam constitueret ne tum quidem illa identitatis a diversitate diversitas eadem esset atque ipsa identitas, sed tantum propria identitatis qualitas sive natura. Nec tamen id verum est, propriamidentitatis naturam in eo esse poSitam, quod diverSasit a diversitate, nam etiam alia multa diversa sunt a diversitate, velut similitudo, contrarietas etc. immo obscuritas, subtilitas et c., sed propria identitatis natura in eo est posita, quod identitas non modo diversa est a diversitate, sed etiam contraria diversitatiS.Itidem si diversitas diversa est ab identitate, non propter id diversitas haec ipsa est ab identitate diversitas vel diversitatis ab dentitate diversitas, sed diversitas est tum ipsa per se tantum diversitas vel diversorum diversitas, tum cum identitate comparata diversitas diversa est ab dentitate. nec diversa tantum, sed etiam contraria identitatis etc.