장음표시 사용
201쪽
T g,, ret in Christo. Propterea ergo dies aliqui constituti,, sunt, ut in unum omnes pariter convenirent, ut Co,, conspecta mutuo, & sides crescat, & laetitia majors, oriatur.
Ill. Festivitates vero in Sanctorum honorem pec liariter sunt institutae, ut Deo gloria detur & laudes , tum ob victoriam de tyrannis, de Daemone , re vitiis, Christi gratia ,& virtute relatam: tum ob ea sanaessitama exemp ta , quae admiramur in sancto illo, cujus agimus festivitatem. Secundo, ut sancti illius, cuius festivitatem
agimus, memoriam honoremus, laudes celebremus, cultum promoveamus, vicemque rependamus Sanctis ob eam
laetitiam, qua illi, dum a peccatis ad Deum convertimur, assiciuntur . Tertio , ut sicut nos honore , cultuque prosequimur Sanctos , ita nos illi patrocinio atque interventu suo protegant , foveantque : & hoc modo nexus, & Communio , quae triumphantem inter , &militantem Ecclei iam adest , emineat , & augeatur. Denique ut per Sanctorum exempla, ta virtutei, quas
recolimus, veneramurque, ad eorum imitationem accendamur
IV. Num negabis gloriam , laudesque Deo tribui in testis martyrum ob victoriam de Tyranno, Daemone & vitiis Christi gratia, & virtute ab eisdem martyribus relatam, quum id manifesto exprimat liber Sacramentorum Gregorii in praefatione Missae S. Marcellini , & Petri , quae hujusmodi est si Vere dignum aeterne se Deus : Apud quem semper est praeclara vita Sanctorum,
D quorum nos pretiosa mors Iaetificat, & tuetur . Qua-H Propter martyrum tuorum Marcellini, & Petri gloriosa , , recensentes natalitia, laudes tibi reserimus, & magnisi scentiam tuam supplices exoramus, ut quorum sumus D martyria venerantes, beatitudinis mereamur esse conso , , tes: Exprimat quoque liber Sacramentorum, quemaI.e; ni Magno, ut dixi, tribuit vir doctissimus Ioseph Bla Giin is , in precibus, quas praefationes esse arbitror, in festivitate Sanctorum Tiburtii, & Valeriani, ( a quibus incipit codex) recitatis , , Vere dignum. Tibi enim fi , stiva sollemnitas agitur , tibi dies sacrata celebrata ,, tur, quam Beati Sancti Tiburtii martyris tui sanguis. si in veritatis tuae testificatione profusus, magnifico no- si minis tui honore signavit . Et ideo cum Angelis. M Vere dignum. Tuas enim, Domiae, virtutes, tuac Dis troes by Goc si
202쪽
,, que victorias admiramur, quotiens in Ecclesia tua li H rum dierum festa celebrantur, quos insignes Confessi rum tuorum, & Martyrum palmae, ad perennem me- , , moriam, solemnemque laetitiam fidelibuspopulis sacra v , , runt. Cui praefationi simillima illa est, quam in eodem festo proponit liber Sacramentorum Gregorii hisce verbis: vere dignum Et te in Sanctorum Martyrum H tuorum festivitate laudare, qui semper es mirabilis in D tuomm commemoratione Sanctoruin, & magnae fidei,, largiris affectum &c. Eadem fere edocet Guillielmus Durandus e (U Nam inter causas, ob quas sancta Eccletia Sanctorum festivitates celebrat, sexto loco hanc enumerat: Propter honorem Divinae Majestatis, quoniam illos honorando, in eis h noramus , O mirabilem praedicamus, qui ipsos sanctificadit. . Ad memoriam vero passionis virtutumque Sanctorum retinendam, honorandamque ideoque cultum promovendum institutas esse eorumdem Sanctorum festivitates edocuit Ecelesia Smyrnensis (6 Id etiam indicat Basilius Magnus, ii miliam in S. Julitiam sic exorsus si Quae de Beata Martyre,, praedicatio se offert vobis depromendam, laujusce est caula H congregationis . Hunc enim diem vobis indiximus celebriis D ter agendum, quippe qui memoriam renovat magni illius, , certaminis, quod in muliebri quidem corpore dec . Affinia tradit S Augustinus enarratione in Psau fg. (D Et hanc fortasse ob cautam festivitates martyrum, memoriae murorum sunt appellatae. VI. Propterea quoque esse institutas , ut eorumdem Sanctorum laudes celebremus, cultumque psomoveamus, tradunt saepissime Patres, qui eam ob rem panegyricis orationibus Sanctos celebrant, & auditores hortantur, ut eos Sanctos, quorum festa agunt, venerentur, & colant. An non id indicat Basilii Oratio in qo. martyres num. I. Guillielmi vero Durandi monitis obsecutus sum , dum monui, festa. Sanctorum ideo etiam agi, ut vicem iisdem Shnctis Iepcndamus ob eam laetitiam . qua illi, dum a Peccatis ad Deum convertimur , afficiuntur . Itaque capite i. libri . Divinorum Offciorum sic ille eloquitur: si Ecclesia Sanctorum festa multis de caulis c M lebrat. Primo ut eis vicem rependamus, quia ipsi jam, , celebrant festum de nobis: quoniam gaudium est ii se Caelo Angelis Dei, & animabus justis super uno se ri calore poenitemiam agente.
203쪽
e) lib. Eo. contra Frisium cap. XX
VII. Porro id, quod tertio loco dixi, scilieet agi a
nobis Sanctorum festivitates, ut sicut illos nos honore , cultuque prosequimur, ita nos illi patrocinio , atque interventu suo protegant, foveantque, & hoc modo nexus ille, qui triumphantem inter, & militantem Ecclesiam adest , emineat, & augeatur, sic expedio. Profecto communio , & nexus , cujus memini, iis innititur , quae fusius adduxi, quum de .huiusmodi communione de Sanctorum intercessione agens disserui, s & ad ea fortasse respexit Guillielmus Durandus, dum haec ait: ( Eos ( Sanctos ) bouorando rem no stram agimus, nam eorum festivitas nostra est: inde se Apostolus: Omnia nostra sunt, nos autem Christi: caritas enim omnia communia facit. Reliqua vero didici ex Augustino se haec elocutor Populus Christianus
memorias mari ram religiosa fὴllemnitate concelebrat , , ad excitandam imitationem, O ut meritis eorum conficietur, atque orationibus adiuvetur Oc. Ad quae verba profecto respexit Isidorus libro i. Ostic. cap. g .(quod si integrum legeris, operae pretium facies. Quem tequitur Guillielmus Durandus lib. I. Ossic. cap. I. VIII. Et sane quod idcirco etiam sint institutae Sanctorum sellivitates, ut per eorum exempla, & virtutes, quas
recolimurum, veneramurque, ad imitationem accendamur, tr dit Augustinus non modo in eo loco, ex quo nuper verba depromptimus, verum etiam enarratione in Psal. 88. D in sera mone olim or de diversis nunc gi .: ( rursus in sermone mlim go. ex Sirmondianis nunc g 1 s. ( Ilidorus quoque nupercitatus, & ne multos afferam , Caesarius, sive alius, Cui tribuis sermonem olim . de Sanctis inter Augustinianos nunc Z2 I. in appendice: ( sic vero is effatur. Solemnitatesmarorum exhortatiores sunt mari rior m, ut imitari non pigeat, quod celebrare delectat. Et multo ante illos Ecclesia Smyrnensis, referente Eusebio lib. g. cap. II. valetio interprete, haec scribens. Quo etiam tu loco nobis, se fieri
poterit, condeuientibus, couredet Deus natalem ebs marrarii diem cum hilaritate , es gaudio celebrare, tum in memorianeorrem, Gai glorioso certamine perfuncti sunt, tum ad piseros hujusmodi e emplo erudievdos, ct eo rinandos. Praestabit etiam ea consulere, quae tradit Chrysostomus honulla tu nis
204쪽
De probitate agimus 'frioitatum iu Sanctorum bovorem taleis bratarum , O earum rerum , quas eadem festivitates aut important, aut compi ciuntur.
I. Tolebam equidem ab hac disputatione abstinere , v & superiori capite finem statuere susceptae de his
stis in Sanctorum honorem institutis tractationi. Sed adhuc progredi, ritusque noltros a Protestantium reprehensi ne tueri cogunt Catholicorum quorumdam efflagitationes. Queruntur scilicet hi, multa effutita esse ab adversariis , TR quamquam negligi merentur, tamen neglecta a n ris, audaciam illis, atque animum addunt. Haec ipsa revinci oportere, repellique , ideoque ostendi, non modo antiquos esse , & sanctissimos ob fines institutos ritus eos, quibus festa in Sanctorum honorem agimus; verum etiam undique probos, & laude dignos. Sic autem si tim id exequor . Quis merito in dubium vertet, Ea quae ab Ecclelia initituuntur , agunturque , Proba ne
sint, an non Quippe ipsa sanista & impolluta Agni
sponsa est, ideoque a sordibus abhorret maxime . Non ergo in se, neque in ritibus, quos ipsa adhibet, admi tet sordes. Columna est quoque, & firmamentum veritatis, ideoque noscet, quaenam improba, quaenam proba sint, eligetque proba, rejiciet improba. Illa itaque, quae commendabit, approbabitque, Proba erunt, improba vero, quae illa rejiciet. Superesi ergo, ut de iis tantum disputare possimus, quae permittit illa. At si animadveristeris, non coacte ab illa permitti, quae in festivitatibus agi diximus a fidelibus, neque ea reprehendi . facile intelliges, tacite ab illa approbari. Proba igitur erunt , quoniam improba ab illa non approbantur. Et sane ubi agnovit, aliquid illaudabile in Dei, aut Sanctorum cultum irrepsisse, continuo illud sul ulit. Si ergo ea non aufert, quae in Sanctorum festiuitatibus permitti ab ea diximus,
reliquum est, ut a reprehensione remota sint. Il. Ad haec sane si respicerent, qui Catholicorum Coninsuetudines damnant. mitius nobiscum agerent. At quoniam hujusmodi consuetudinum probitas non modo ex iis, quae nuper produximus, aut ex iis, quae proxime Praecedentibus captis
205쪽
IS Epitibus attulimus constat, verum multo etiam plus constabit . si ea solverimus, . quae easdem consuetudines impetunt, illa afferamus, diliblvamusque, quae objiciunt. Porro quoniam de festis Sanctorum agimus , non ea hic referam, diluamque , quae adversus telia omnia urgent ii, qui ab Ecclesia catholica defecerunt, verum ea tantum hic referam, diluamisque, qyT peculiariter adversus Sanctorum festivitates objiciunt. Quoniam ergo in tres partes dividi mos est praesentem tractationem , quarum prima ad institutionem, celebrationemque festivitatum simpliciter inspectarum pertinet ;alteram sibi adsciscit institutio, & celebratio festivitatum eo quo agunt Pontificii modo: tertia peculiariter agit de festivitatibus Sanctorum , & de consuetudinibus, quas in iisdem sanctorum festivitatibus observant Pontificii, alio
amandatis duabus prioribus partibus, postremam hanc tantum inquisitioni nostrae ubjiciemus, in qua tamen nonnulla attingentur, quae ad secundum caput commode Pe
206쪽
Recensemus eas Protestantium objectiones, quas intorquent alversus in littitionem 'sivitatuin in Sanctorum honorem actarum. er co isuetudines, qu is in fe- sis in Sanctorum havorem actis Pontisscii servantis I. Non levium sane, neque paucarum rerum dese sionem suscipimus, cum institutionem in primis, tum ritus in Sanctorum festivitatibus adhibitos ad defendendum suscipimus . Porro primos impetus excipit institutio , & celebratio ipsa festi vitatum in Sanctorum honorem . Monent nempe festa in Sanct rum honorem institui , celebrarique non posse. Scilicets inquiunt ) Deus sibi reservavit festorum dierum celerumbrationem, utpote pertinentem ad virtutem religionis. Ea de re si dubites, multa quidem eam ostendunt, sed duo praesertim ; institutio, & cceremoniae ritulaue adhibiti in d: e festo. Et institutio quidem haec praebet. Ex-rat in Decalogo praeceptum de sestorum celebratione . Sabbata sanctifices . Cum itaque in Decalogo non aliud Praeceptorum genus extet nisi eorum, quae Deum S pr ximum respiciunt, proximum vero procul dubio notia respiciat festorum celebratio, reliquum est , ut Deum respiciat. Si vero Deum respiciunt festa, &. nos adhuc ea in Sanct orum honorem celebramus, quis non videt, rerum ordinem hoc modo perverti; & dum festa in Sanctorum honorem instituimus, praestantius dirigi ad minus praestans; festa scilicet Deo sacra ad Sanctorum honorem , & cultum . Id sane evincit a Pontificiis praeponi Deo Sanctos, plurisque fieri ab iis Sanctorum, quam Dei cultum, id monentibus Scholasticis omnibus, quorum consensione indubitatum est vetustum illud effatum et Propter quod unumquodque tale, es illud maris. Hinc vero evenisse putamus, ut quamvis Iudaei Angelos, & si vis, Sanctos mortuos honore aliquo fortasse affecerint, illis tamen dccente Damasceno ( festos dies utique non sacraverint. Caeremoniae vero, ritusque in die festo adhibiti palam ostendunt Sanct rum nonori .eos omnino dicari non possie. Nimirum sine s erilicio, divinisque laudibus, hymnisque & psallais nullum agitur festum. Haec tamen ita ad Deum referuntur,
ut ' Danaast ni testimonium attulimus
207쪽
ut ad sanctos nulla referri ratione possint id palam tradente Augustino (s . Cur ergo ad Sanctos referuntur festa ipsa, quorum sanctificatio, ut ita loquamur , in hisce rebus sita et Deme sacrificium , deme divinas laudes , de me hymno; , & psalmos, quaenam erit diei festi sanctificatio 3 Ad haec: si probitas in hujusmodi festivitatibus
inest, reprehendi illae , minuique non potant: quod nim probum est laudari, augerique aequuin est. At viri sari tissimi ferre aequo animo non potuerunt, saepe etiam tollere studuerunt Sanctorum festivitates. Hoc modo S. Bernardo displicuit festum Conceptionis. Pius U. doctus, sanctusque Pontifex Praesentationis festum e Breviario , ac Missali sustulit. Trevirenses Doctores , aliique probi,& litterati Viri sanctorum festa abolere, aut certe, qu niam non id omnino poterant consequi, imminuere studuerunt. Vide ne multa afferam quae tradit Thomassinus in suo tractatu de filiis lib. I. cap. x i. Quis itaque ad haec advertens probas putabit eme Sanctorum festivitates 3 Et quod ad festa ipsa in Sanctorum honorem instituta pertinet, hactenus. II. Quod si ad illa,quae in hujus modi festivitatibus usitata sunt, sermonem veli mus convertere, multo plus i lias impro-habis: deteges quippe in iis manifestos superstitionis, immo etiam idololatriae fontes: multa quoque invenies putidissima,& nugacia. Scilicet Mita, in qua Sacrificium suum collocant
Po is) Uni Deo Sacrificia offerri posse docet Augustinus capite . libri io. de Cibitate , ex quo alibi verba protulimus et hymnos vcro in Dei laudem tantum modo cani posse docet n. t. enarrat. in psalm. En quae ille tradit .stu id est defuerunt h=mni Datiid filii Iei. I mmni Iaudersunt Dei eum eanties e lamni eantus funt continentes IaM-dem Dei. Si hi latis , O non sit Dei , non es Dmnus: Sisi Iaui , se Dei Iaut , se naue eantetur . nou est h=m ut in oportet ergo, ut sit hinnur , habeat hae tria , O Iaudem , se Dei, se cantieum. Eadem repetit num . ret. .enarrationis in psalmum t 8. Indicat autem Dei tantum modo laudes in psalmis contineri , quum haec ait. Callite ergo non nomini vestro , sed nomini Domini Dei vestri . Vos psallite , ille laudetur Fre. tenarrat . in psalm. 6 s. num. 3. In quam etiam sententiam haec expressius inquit num. L. enarrationis in psalmum a d. Hi ergo uallere I Non solum Haertia senet Iaaiei Dei, sed opera tua concordent eum vec tua cyc.
208쪽
Pontificii, in Sanctorum honorem, ut nuper diximus, celebrant , ideoque Sanctis tribuunt sacrificium , latriaeque cultum; quippe hujus modi cultus a laetificio sejungi non potest: Psalmos etiam, hymnosque recitant. Atqui psalmi procul dubio ad Deum tantum referri pose
sunt; nempe laudes divinas, aut preces ad Deum fusas tantum modo continent. Hymni etiam diriguntur ad Deum id edocente, quod nuper diximus, Augustino. Aut ergo, dum in Sanctorum festivitatibus haec Sanctis canimus, Deo peculiares demimus laudes, ut eas Sanctis demus , aut totidem Deos facimus, quot Sanctos colimus. Id vero satis est, ut dicatur a Pontificiis divinum cultum tribui Creaturis, & eos in idololatriam incidere. At si fortasse idololatriam evitant , superstitionem minime effugero ii possunt. Quis superstitionis expertes dicet panegyricas illas orationes, quibus utique decorant Sanctorum festivitates An non eae a Gentilibus emanarunt 3 qui propterea orationes panegyricas nuper mortuis elaborarunt, ut
iis commota plebs inter Heroas, & Semideos laudatos homines poneret. A Gentilibus quoque anniversariae cel brationes ortae sunt, monente Cyrillo (M hoc ad Grincorum vetusti morum imitationem feri, apud quos ii, qui in Marathone ceciderant anniversariis laudibus coronati fueravi. Inter putidula vero, & nugacia, ideoque aut improba , aut improbis proxima enumerantur concentus, templorum &viarum ornatus, epistolae fausta deprecantes, & id genus Iia , quorum seriem longe consultius est praeterire, quam priculiari sermone refellere: quippe a majestate, dignitateque.& severitate christiana ali emisima. Haec adversarii. qu rum impetus sic propulsamus.
209쪽
- ad titulum uri. Nom anonis Phoisiliis Et Marci A. . . Ei te quaestis diti
i 85C A P. XX. Dissoloimus objectiones superiori capite allatas . I. Q Ubtiliter, si vis, excogitata sunt ista , & speciem qui-
dem veritatis aliquam habent, at veritatem ipsam non sunt assecuta . Ut vero eo ipso quo obiecta sunt ordine diluamus, dubitasse fateor nonnullos, num praeceptum
illud Sabbata sanctifices, qualibet sui parte ad Deum resepiciat. Scilicet ea pars, quae cessationem & quietem Praecipit, non Deum, sed hominem, ( ne eum scilicet nimii labores opprimant respicit. Id si verum est, ea praeceptorum Decalogi divisio , quam tradis, ut nempe vel Deum, vel proximum respiciant ista praecepta, imminuta est. Nimirum praeceptum aliquod extat, (illudi sum nempe de quo agimus) quod hominem etiam, cui imp nitur, illiusque commodum, & temporale emolumentum re picit. Hinc mirum non est, si quies, quam festi dies efflagitant, praecipi possit non modo a Deo, sed ab hominibus etiam, iis scilicet, ad quos spectat hominum labores,& otia moderari , ideoque Principibus, & Ecclesiae Praesul ibus ; & eam ob causam fortasse evenit, ut ( quod Manuel Comnenus in ea lege quam refert Balsamon ait - Principes interdum jusserint festos agi dies eos,quibus iidem Principes nati erant, aut Principatum adepti. Id confirma ii vis,ex eo Christi monitoss) Sabbatum propter bomiuem factum esse super quae verba consule Cornelium a Lapide. At fac Deum respicere. Si
non ex eorum numero praeceptorum esse probas , qu
rum objectum Deus solus esse possit, id minime assequeris , quod tu vis. Scilicet video Deum praecepisse adorationem sibi adhibendam fore . Deum turem adorabis. Augustinus tamen ( e ) sinit hominem adorari . purgatque
Abraham, quod adoraverit populum terrie . Num etiam ignoras veritos quoque non fuisse multos piissimos Principes indicere, ne eorum nomen temere in juramentis adhiberetur equum tamen nossent vetuisse Deum ne temere divinum n men in iuramento adhiberetur.
II. Nolo tamen hac de re disputemus; fateorque, si vis, ad Deum ita respicere festa, ut in alterius honorem agi non possint. vide quam comis sim. Ajo vero , si diligentius, & severius res inspiciatur , primario in Dei
honorem c elemia ex iis bonor aliquis secundatio etiam
210쪽
ad Sanctos pervenit agi ipsa festa, quae in Sanctorum
honorem nos agere dicimur: appellari vero in Sanctorum honorem instituta , aut celebrata , udd Samsti laudentur , & eadem festa instituendi, & celebrandi in Dei h uorem ex sanctorum victoriis Dei gratia, & virtute relatis occasionem desumat Ecclesia . Nimirum in Dei h norem ea & instituta , & celebrata perpetuo fuisse ,& nostris ipsis temporibus celebrari , alia quidem fortata indicant , sed certe Sacrisicium uni Deo obi tum , quo nullum caret festum . Haec sane poti Isima festi sanctificatio est, ideoque Deo non sanctis dicatur . sacraturque festum. Consuevinnas autem interdum id aliis cui tribuere, & ab eo denominationem desumere, qui non auctor est , sed occasio. An id negabis, quando Gregorius Nil senus convocatum a S. Theodoro ad Ecclesiam populum dicit, cum illius convocandi tantum modo occasio
is fuerit 3 (63 Et haec quidem priorem objectionis partem
plane dissolvunt. Duo tamen addere libet; quorum primum est: effatum illud, quod objecerunt: propter quod Oc. r vocari a multis, nec immerito in dubium: ajunt scilicet interdum referri praestantius ad minus praestans, nec tamen magis amari minus praestans. An non Deus dirigit incarnationem
Verbi ad hominum salutem nec magis diligit ille salutem
hominum, quam verbi incarnationem . Alterum vero,
quod addo, istud est: in eo ipso numero primo capitis primi hujusce dissertationis, quem allegarunt, ostensum esse a nobis festivitates, quae a Pontificiis in Sanctorum honorem celebrantur, aliqua fortasse ex parte ab Hebraeis ipsis repeti posse. Ad eum itaque locum lectorem aman
III. Hisce porro animadversionibus facile dissolvuntur reliqua, quae objecerunt. Erit aliquando tempus, quo ad veris A a a sus 6 vos qui populus Christi , qui grex Sanctus, ac regalio, , estis Sacerdotium, qui undiqtie& ex Urbibus, & exa- , , gris catervatim confluxistis, unde signo itineris acce- pto ad hunc sacrum locum venistis 3 Quis vobis hue veniendi seriam, ac quasi praestitutant necessitatem imis posuit 3 An palam est quod Sanctus martyr ex militaribus ordinibus tuba cecinit, eli multos ex
, , diversis regionibus excitatos ad suae requietis locum ., M ae sedem vocavit, non ad bellicum instruens appara- , , tum , sed ad dulcem , ac maxime Christa sinus utique d b, centem pacem cogens .