장음표시 사용
261쪽
Agitur de Causis, ob quas ieiunare consuevimus ante mis arum Astisitates, ubi occasone .ccepta nonnulla de jejunio generatim sumpto tra
c in seri e lecaellii xtro I. Umeausas inquirimus, ob quas ieiunare mos fuit ante a praecipuas Sanctorum festivitates,vel de jejunio gen ratim inspecto loquimur, vel de peculiari jejunio festivitatem Sanctorum praecedente. At si de primo disserere vellemus longam . uberemque tractationem susciperemus ; quam ouidem jam pridem ante nos viri egregii, atque in primis Baulius, Leo Magnus, aliique priorum saeculorum P tres instituerunt, ad quorum scripta vos allego . Paucis dicam ex eorum monitis utilitates jejunii plurimas me diis dicisses sed quorum summa fortasse haec est. Uult Deus primitias, decimasque rerum omnium , ideoque etiam, temporum sibi offerri. Jejunium ergo propterea nobis imposuit primo ipso mense . veluti primitias; diuturnum, Mi requens, veluti decimas ( si loqui ita sinis temporum. Rationem hanc adducit Rabanus Maurus, ( Hanc ipsam innuit auctor sermonis olim Ah de tempore nunc I g. inter eos, qui in Appendicem Augustinianorum re tecti sunt b) haec elocutus , Cessent ladacra , vina oes
carnes: non quod crearuram Dei iudicemus esse damuandam sed qui toto anno nobis vivimus, saltem vel paucos dies onoamus o Domino . Innuit quoque S. Leo sermone a. de
se unio X. mensu, & de collectis. (b (r II. Vult etiam idem Deus rebellem, sed vel nobis i
vitis, regnantem in corpore nostro concupiscentiam a .
nobis vinci, doniarique, adeo ut n os & corpore, &spirituitu obsequentes , & subditos habeat. Porro huic rei a sequendae jejunium in primis conducit, tum ea omnica , quae
ct i Pradieamne decimi mens relebrandum esse te, nium , suo pro com mmais perreptione omnium fraectuum digni me laris sora earum Beo coniis tia libamen ossertur.
262쪽
quae sub ieiunii nomine saepe comprehenduntur, & opera af ustiva appellamus. od quidem expresse tradit Leo
Magnus capite E. sermonis L in jejunio Pentecostes ta cadite R. sermonis, quarti . IIII. Ad aliam quoque utilitatem nostram respexero Deus, & Ecclesia, dein jejunia praecepere. Scilicet ne ea referam emolumenta corporalia, quae nobis ex jejunio Proveniunt, quaeque S. Patres saepissme deseribunt. comis mendantquet; animum certe nostrum, & mentem jejunio i vari mirum in modum non modo ex Patgum , Doctorumquet 'ostrorum documenti s , verum etiam en ipsemet experientiae intelligimus. Nimirum alacrior, puriorque esticitur men . cum jejunium veteres ex nimio cibo contractos expellit morbos . vetatque dapam , & vmi largitate mentem,
occupari & tenebras illi offundi , ideoque magis idoneam reddit suscipiendae sapientiae, & donis Dei. (ei siri De coarpumen-IV- Jejunium decimi mensis i ustitutum esset,. ut Deo
gratiae propter legetes, receptas agerent ,. lictallima ve- eos oui de testinio ro lententiae est, quamque viri optim, acriter tuentur X. mensis se Ele Innititur illa tum aliis monumentis pluribus, tum certe mosinis inscribunis Sanctorum Patrum perspicuis documentis. Unum. sed prae- iur,estque in ed
stantissimum dictorum meorum vadem, proferam. Leonem itone in neliii. scilicet magnum, seu alium , liquis is est , vetustum , & valde probabilem auctorem libri Sacrassientorum per eis diti a viro clari ismo, Josepho manchinoi. Etenim sub hin.jusmodi titulo: In Pitatio plebis iu diuato mensis decimi ha in preces proponit. (D si Vere dignum. Glorificantes, o pag. xxxxi r. m. H ta de praeteritis Creatorem, , cle venturis fructibus d. Anastas.Biblioim,, exorantes, ut cum de perceptis non invenimur ingra-,, ti, de percipiendis non judicemur indigni; sed e iis si bita potius solemni deuotione jejunii , eum iubsidiis comis poralibus prosectum capiamus animarum . . . Ue-
, , re dignum qui nos ideo collectis terrae seuctibus per aruis stinentiam tibi gratias referre voluisti &c. v. Alios quoque nostrum jejunium adjuvae, dum, nos essicit aptiores opi illis ferendae. Scilicet dum subtraiahimus mensae cibos , alliis facilius ea Vibuere polliamus, quorum indigent. Er hinc ortae sunt celaberrimae Samstorum Parium admonitiones, ut quod jejunando nobis de mimus, liberalius aliis elargiamur, , Christum in pau- peribus alamus, dum parcius reficimus nos. qua de re . . A vi Wimois ce) Leo Magnus innex
v L Quot vero peculiariter pertinet ad Jeiunium sestia a. mensu vivia
263쪽
t f in sermone re citato in vi gi li
cii ibidem n. Esob; anno fere insciis
eum vixisse testatur Oudinus toma X Pag. 1 13sio in sermone de S. victore pag. Tq6. edit. Mediol.
2 ovitates Sanctorum praecedens, peculiares illius utilitates iiisdem praeclarissimi magistri nostri recensent. Praestant fortasse istae. Quoniam ad agendas etiam propter beneficia recepta Deo oratias institutum fuisse jejunium diximus; ante Sana rum lestivitates jejunat Ecclesia , ut Deo gratias propter eorum victorias agat. Ut Sanctos honoremus institutum est etiam: non modo quia quoddam honoris est genus ge- , storum imitatio, verum etiam quia ipsa mei afflictio , , Cruciamentum corporis, quod cum jejunio conjunctum est, Propter Sanctum aliquem susceptum , eum procul dubio, honorat, cujus causa instituitur. Sed nostram utilitatem manifesto etiam respicit: Quis enim neget hoc ipso obsequii genere benevolentiores, ac beneficientiores effici nobis Sanctos Quis etiam neget ad beneficia per eos recipienda per jejunium nos disponi, dum illud nostram O nem edomat, & ad virtutes acquirendas viam sternit Qua etiam ratione nos aptiores festis celebrandis efficit.
- Fb Multa siquidem (liceat Bernardi verbis uti qu
si tidie peccata contrahimus, & in multis offendimus , , mn et nec tutum omnino est celebrandas suscipere fe-- stivitates sacras, maximeque eas, quae maximae sint ,
si nisi prius abstinentiae purificatione praemissa , quo &, , digniores, & capaciores inveniamur spiritualium gau- diorum , , et Ad haec et jejunio id alsequimur, cujus
praesertim causa Sanctorum festivitates videntur esse institutae e ut scilicet imitatione virtutum ad sanctorum beatitudinem nos Quoque perveniamus. Discimus ex hoc
ipso ( inquit Bernardus quaenam vera sit via festivitatis
aeternae . Quid est enim quod jejuniis solemnia praevenimus , nisi quod per multas tribulationes oportet nos introire in Re
gnum Dei 3 Indignus quippe solemni talitia est , qui statutum
vigiliae abstruentiam non obcervat. Plave, inquam , si renuis affligere animam tuam in Uigilia, indignus jure censeris r quie, es exultatiove festiva: Imitari videtur Bernardum Absalon Abbas Sprinckirsbacen lis e sacro Canonicorum regularium ordine vetullus , & probatus auctor dum clio haec eloquitur .,, (6 In vigiliis Sanctorum Martyrum re- si colit Ecclesia, quod sancti martyres venerunt ad tri- , , bulationem, quando vigiliis, jejuniis, & atris macera- si tionibus carnis passiones sanctorum quodammodo imisi tatur. In diebus vero natalitiis eorum in gaudio spiri-- tali recolit Ecclesia, qudd venerunt ex magna tribui si tione, dum solemniter decantat ea, quae spectant ad
264쪽
gloriam, sicut hodie lacimus in laudem B. Victoris mar-- tyris, quando dicimus, ( in virtute tua Domine istabitur, , , us; posuisti super caput ejus coronam de lapide preci si Io: & alia hujus modi, quae in laudem , & vener , itionem ipsius hodierna die decantantur si Quibus quidem verbis non modo redditur ratio, cur jejunio Sanctorum lolemnitates praeveniamus , verum etiam cur ea
dem solemnitates pia , festi vaque jucunditate agamus. En causae, ob quas optat Ecclesia , ut Sanctorum festi vita tes a fideles praeveniantur . iique ipsi laudabili consuetudine a primis usque Ecclesiae saeculis instituta, di jugiter observa raptissimae, sanctissimaeque matris voluntatem exequuntur.
L A T quoniam de ieiunio Sanctorum festivitates prae
. - eunte agimus; alias fortasse non leves hoe super argumento quaestiones aggrediamur, nempe an jubeamur aliquas Sanctorum festivitates jejunio praevenire. En pri-nra quaestio. Quaeremus secundo quoniam omnes Sanct rvin festivitates praevenire non possumus quasnam praemvenire iubeamur. Quaeremus tertio, unde hujus praeceptimus, atque obligatio provenerit.. II Ut a prima exordiamuri quis in nostris regionibus de iens, se minime obligatum putet ad ea jejunia, quae Romana rvat Ecclesia, quando quidem ad ea servanda obligatos noscensent Theologi , quorum propterea consensione quadam , & veluti conspirati e ea iussio, & innotescit mcomprobatur Hinc eum, qui mox enumerandas Sanct rum festivitates jejunio praevenire contemnat, culpae non lavi subdi aiunt , contenduntque . Propterea vero partis culas illas apposui in nostris regionibus: nam, ut mox dicam, non eas omnes Sanctorum festivitates, quas Itali ieiunio praeveniunt, reliqui etiam Christiani, eo obsequii genere
. II. Festivitates vero Sanctorum, quas jejunio praeve Tom. I. Pura II. H h ni. Diuitiam by Cooste
265쪽
2 2nire iubemur, hae sunt. S. Matthiae Apostoli; Nativitas S. Joannis Baptiliae; Sanctorum Apostolorum Petri &Pauli; Jacobi Apostoli; Laurentii et Assumptionis Beatae virginis Mariae; Bartholomaei ; Matthaei ; Simonis.&Judae; omnium Sanctorum . S. Andreae, & S. Thomae
Apostolorum . Reliquas quidem Sanctorum festivitates &jejunio, & piis aliis operibus praevenire nos optat, munime vero jubet Ecclesia , quae proinde nos jubet si ipsa secus non decrevit, & si fieri sine magno incommindo id possit, solemniores praecipuorum Sanctorum festivi tates jejunio praevenire. Itaque quia festum M. Philippidi Iacobi in tempus pasquale incidit: ( quo quidem tempore fideles a jejunando exemit) quia etiam sanctorum Stephani Protomartyris, & Joannis Evangelistae festi dies solemnibus Domini Natalitiis celebrantur, (quibus quidem diebus a jejunio fideles exsolvit) horum Sanctorum festivit
eri jejunio carent. Festa vero S. Iosephi dies propterea foristaste peculiare ieiunium non habet, quod ea quadrailesiis
mali tempore celebratur , ideoque eo tempore, quo aliunde jejunare tenemur .. AEgrotos vero, aliosque, quos Theologi a ieiuniorum observatione eximunt quis
ad ea . de quibus nunc agimus , jejunia compellet quando quidem cum summo tantum incommodo es dea trimento illa agerentur e ad quod quidem hac in subeundum minime eos cogit Ecclesia. Solemniores portam festivitates eadem Eccletia selegi t. quibus jejunium praeis poni iuberet, ne ii forte pluribus solemnitatibus ejusdem Sanct rid fieri praeciperet. nimio onere fideles premerentur Hinc multas virginis Mariae festivitates instituens.idi Allumptione tantum je unium indixit: neque illud agi r cepit vel ante festum decollationis S. Danuista vel an, se
inus provinciis, in quibus fideles praevenire ieiunio ta
Mot praecipui patroni festivitatem, unam seligerunt Eois copi .. cur telum um praeponerent. En duabus prioribus quae
ctionibus factum satis. ; 'IU. At tertiam quaestionem statim expendamus ' uu nam lai licet huius praecepti onus, atque obligatio Drois venerit. Tres sunt hac in quaestione sententiae: Edocet orima Romanum Pontificem s Alexandrum III. . aut cene Innocentium I I. praesertim iisnuunt ) auctoritate . nutuisque suo Praeceptum, cujus nullum apud veteres vestigium
266쪽
extiterat, populis imposuisse. ( Iidem vero populi propter
summam erga Romahum Pontificem reverentiam huic legi facile se se submiserunt, diemque Sanctorum fest ivitatem proxime praecedentem jejunio observant. Innituntur isti Decretis, quae a Gregorii IX. Decretalibus( uti appellant afferuntur, &nos superioribus capitibus recitavimus. V. Edocet sententia altera non Pontificis auctoritate, nutuque, sed populorum ipsorum consensione quadam i nductam esse, firmatamque consuetudinem, qua Sanctorum festivitates iejunio praevenimus et Nimirum turmis eo quidem tempore ipso quo vigilias agere consueverant,( a tum praesertim posteaquam vigilias sublatas ab Ecelesia viderunt populi, passi non sunt sine aliquo obsequio praeterire diem, quae Sanctorum festivitates anteiret. Jeiunare itaque statuerunt, & communi quali conspiratione, concordique sententia decretum est hujusmodi afflicta.tione Sanctorum festivitates praevenire. VI. Tradit postrema sententia inniti eum morem . populorum consuetudine firmata, comprobataque Syn dorum & Romanorum Pontificum decretis , & volu tate. Sic vero disserunt. Cur negabis obligationem hanc consuetudine inniti, quando Pontifices ipsi , consuetudine se inniti affirmant Fesum L. Matthiae juxta coii- . suetudinem Ecclisiasticam inquit Alexander II L nuper citatus . Similiter Innocentius III. de festivitate vero e Bartholomaei Apostoli , de cujus celebratione dubietas oriatur apud quos dum et respondemus quod in hoc consuetud
nem tuae regionis obferoes. Quid quod re vera non v Iuti rem novam id praecipiunt Pontifices, sed optant tam tummodo, & adnituntur, ne vetustus mos pereat: pr ponuntque ea quoque in re consuetudinem Romanae E clesiae, cum qua conveniens erat, ut reliquae Occidentales Ecclesiae concordarent Constat id ex responsione Ino nocentii III. ad Archiepiscopum Eraccarensem data rNonne ex prima ipsa voce eon 'ium innotescit conselium tantummodo exquisitum fui' ab Archiepiscuo Braccarensi Consilium nostrum. Dum vero Pontifex illi
respondet, consultationem praebet, non praeceptum imponit. Consultationi tuae respondemus Oe. Numquam autem adhibet vocem praeceptum aut aflinem aliam . Mox vero consuetudinem Romanae Ecclesiae proponit ad imitandum .
allegavimus, & Satacramenta rium Gaia Iicanum editum a Mabillon pag. 3os indicare videntur
mus praeceptum antiquitus noueX titiae.
H Recole verba quae ex Petri Damiani epistola 3 i. libri s. allegavia
267쪽
innuentibus interdum uti videtur Pontifex, dum vigilias celebrandas eise ait in observatione jejunii. Viriliae suit inobheroatiove jejunii celebrandae , id non Pontifici responis denti adseribendum est , sed S. Raymundo , qui tuo su Gregorii Noni praecedentium Pontificum responsa pe quisivit, & in Decretalium a Gregorio IX. editarum libros inseruit:quippe responsa ipsa expressa aliquando non retulit, sed contraxit, phrasemque paulo severiorem interdum illis tribuit: nam certe non levis portio epistolae Innocentii III. adducta est ab Raynaldo, (D neque in ea praecinptum extat, sed tantum consilium: exemplum vero ( quod nuper dixi proponitur, & consuetudo Romanae Ecclesiae cum qua ( quod etiam dixi ) convenientissimum est ,
occidentales Ecclesias concordare. Apud nos Ap stilorum omnium vigiliae in obserratione jejunii celebrantur . Ad haec : si volumus re vera tum praecepisse; quoniam particula-rium Ecclesiarum. Episcoporumque quaesitis Pontifex tum respondet, universalis consuetudo minime firmari ea ratione potuit. An non etiam eventus ipse manifesto ostendit nuper adducta Pontificum decreta eam consuetudinem minime inis
duxisse Neque enim jejunii in vigilia S. Laurentii agendi m minere Pontifices Alexander III. & innocentius IlI: Tamen eam vigiliam jejunio celebramus . Quin etians Thomastinus de jejuniis disserens se) haud obscure indicat Ecclesias Galliarum eas ipsas A postolorum vigilias, quas recenset Innocentius, ieiunio minime praeveni re, si s) nec
pronterea aut a Pontificibus reprehenduntur , aut ii peccare se putant, dum minime jejunant. Minime quippe se flecti . linunt ab auctoritate Fagnani, (D qui has ipsas Ecclesias obligari docet universali consuetudine. Scilicet aut in has Ecclesias inductus nondum fuit mos , quo praeveniant jejunio festivitates eorum omnium Apostolorum,.quorum meminit Innocentius ( & sane Gregorius Turonicus (l ibro decimo, idest postremo historiae Francorum) (e dum jeiunia in Turonensi Ecclesia celebrata recenset, haec
sis Durandus t i diu ante Thomassinum haec tradiderat si Conis, , cilium Brachurense dicit, quod omnium Apostoloruntis vigiliae sunt Ie uuandet praeter vigilias Apostolorum Phi- , , Iippi, & Iacobi & Ioannis Evirageliste . Ecclesia ta- , , men Gallicana non te in nisi Apostolis. dc de si quatuor eorum Ic uniis. M
268쪽
Pontifice minime reclamante eos populos non obligat . Denique innocentius Papa non minus vigiliarum ante
Apostolorum felii vitates cum ieiunita celebrandarum meis minit . quam Adventus: Ieiunium etiare apud nos in advenis tu Domini agitur. Nulla tamen natio inter Occidentales per totum tempus adventus jejunat . Superest ergo ut jeiunium die praecedente Sanctorum festivitates actum reptatatur a populorum pietate, quae consuetudine. & Pontificum decretis firmata est; quae quidem consuetudo antiqua
quidem el , .& iugiter in Ecclesia servata , sed quae
tum maxime apud omnes obtinuit, quum vigiliae deli re . Tam enim. populi quum vigiliarum obsequiis colere non possent Sanctos , obsequii genus aliud , quod iam pridem usitatum erat, & tum etiam Sanctis adhibe-hatur, firmius, tenaciusque amplexi sunt, & retinere decreverunt, ad id moventibus Episcopis ,& Pontificibus R, manis quorum ediction.bus seepe constitutum est, ut solemnia
pricipuorum Sanctorum sella ieiunio praeveniremus; peculi rium quidem patronorum in periarii Is provinciis: (hinc Durandus (D inter vigilias u jejunia institutionis r censet jejunium observandum die praecedente festivitatem S. Martini: quia scilicet id in Galliis fieri praecipiebant Gabliarum Synodi aliorum vero, quos jam recensui in universa , si Galliam excipias) Ecclesia. Durandus sane dum causam, qua in Sanctorum vigiliis jejunare tenemur,adducit, Ecclesiasticasedictiones allegat hqc elocutus, la) Generalia quoque, is di specialia ieiunia per Episcopos in Synodo, & Conciis si liis instituta solvi non debent Et mox enumeratis iis A. postolorum festivitatibus, quas aliqui jejunio non praeveni
tant, eos veluti redarguens, Romanorum Pontificum decreta
illis objicit si Decretalis tamen dicit, quod hic ( Matthias ,, habet vigiliam, & jejunium: nec est vis , live istud fe-,, stum fiat in prima die bissextili, sive in secunda . , 'Et hi
quidem Ecclesiasticis edictionibus, Si fundatur praesertim,de comprobatur ea,qua de agimus,consuetudo , quam in Ecclesiae volantatem propterea refero. Nam procul dubio ab e dem provenere ea decreta, quae retuli; fortasse etiam provenit, ut severioribus vetbis exprimerentur, & Juri Canonico inferrentur Innocentii III. & Alexandri III. reseponsiones e provenit denique, ut si non nunc exposcit, ut in adventul& rogationibus iriunent fideles omnes, ( quod olim fortasse fiebat Plane exposcat, ut eas, quas n. g.
269쪽
exposui, Sanctorum festivitates ieiunio praeveniamus; hora
tur quoque, ut non eo tantum die, qui proxime prae- . cedit aestivitatem, sed pluribus eam praecedentibus iej nemus : cujus quidem hortationis exempla non rara hahemus, sed illud in primis, quod canon, seu capitulum I. Concilii Salen stadiensis exprimit, quem quidem cam onem cum antea retulerimus, hic repetere non est necesse . Porro adeo generalis fuit ea in re Christianorum, voluntat, ut (si aliquas, uti nuper dixi, Ecclesias exci-Pias, fluae tamen ut ex Ioannis Belethi & Durandi sempius allegatorum verbis constat, enixe cupiebant, ut Apostolorum omnium festivitates jejunio praevenirentur ci G incidentales Ecclesiae omnes in eo honore Sanctis
deferendo consenserint, consentiantque nunc etiam: qu rum propterea communi, constantique voluntate, &co
sensu mos ille inductus est, & firmatus. Tertiam hanc sententiam amplectimur, praesertim quum Priores duas non rejiciat omnino , sed ex parte ampi Hatur, & iungat. VIII. At aliis eram musis interdum fideles obIigatosiuisse novimus, ut SaniSti m festivitates jejunio praevin v/- - nirent Guillelmus de Malel bury in historia Guillelmi, natore. lib. s. p. xos. quem acquisitorem (H appellarunt, modum narrat, quo a didici ex Tho- Danis vigilia S. Laurentii recepta est . Periculosam sciam uino de Iesums licet pugnam aggressiuri voverunt, si victoriam con- P r a cap na sequerentur . eam vigiliam jejunio, & eleemosinis se se celebraturos . Votum illibatum e odiunt , i inquit hic Scriptor quo si ante pugnam confrinxerunt, ut vigiis ham S. Laurentii eunctii in posterum sectilis juniis , , elim Ais sacrarent. Nostris etiam temporibus in urbe Roma caraptum est vigiliam Purificationis Virginis Mariae solemni lanactificari jejunio . Territi nempe diuturno, horrendoque teris Hemotu Romani. ut Virginis Dei parae interventu , & patrocinio pericula, ac metus averterent, hoc obsequio eis iusdem Virginis pietatem, atque advocationem implora-
s, enim merita qqualia sunt, necessarium plane est, ut eorums, an imp inctiis linit quales. Ob quam sane causam Ecclefiat is, consideravit dignum esse , ut pariter omnes ieiunia habe- o, rent,, Haec Belethus. Eadem tradit Durandus lib. d. Ra-ilo. cap. q. n. 26. & is. Similia vero Psoponet auctor.
270쪽
re statuerunt. Carolo etiam Bonomo viro sanctissimo Mediolanensem regente Ecclesiam, (o cum pestilentia i lius in dies caepta progreisione manans jam totam occupasset Civitatem; Mediolanensis Civitatis Consilium , reis quis etiam , qui in urbe erant consentientibus Deo ejusque martyri Sebastiano vovit diem martyris festum, etiam cum diei antecedentis jejunio colere . Arbitror vero , quod hisce exemplis aliquando factum ostendi . assines alias causas aliis in regionibus, rem tibus quomque aliis evenisse. Etenim si de Orientalibus agas, tam ce si noverimus multas sanctorum feli i vi tates ieiunio, itidiuturno, & aspero eos praevenire, originem tamen hujusce moris nondum plane compertam habeo. Ad quaecumque ea suerit, serie vos volo non minus Latinos de quibus hactenus egi, quam Graecos solere ad Sanctorum festivitates jejunio se praeparare. Itaque ut nihil dicam de pluribus quadragesimis, & lejuniis Adventus, quem exordiri apud Graecos quarta decima Novembris die docet Balsamon sylo, & in jejunio Sanaorum festa praeeunte consistam quindecim dierum jejunio ad Beatae Maiiae Virginis A tumptionem celebrandam se praeparant. Quoniam vero In ipsa Sanictorum Petri, & Pauli festivitate A postolorum omnium memoriam recolunt, ad eamdem festivitatem Inultorum dierum ieiunio se disponunt, veluti complexi imonia omnia, quibus eorumdem Apollolorum festivit
opera, quae Afflictim appellamus, quibus ad Sane
rum stivitates praeparari Fideles com sue Oerunt
L NTEque vero precibus tantummodo, vigiliis,& ieiunio Sanctorum se ilivitates praevenere. Alia quaedam nonnulli addidere etiam his. Praetereo hic quidem juge psa Ientium, seu si visit Ientium, iis quod referente Gregorio Turonico ad tres usque dies productum ab iis est, qui fessum S. Martini, quo translationem ejus reliquiarum
ta Tune ieiuniis , se oration huν , se iret Mentio i se vetu- editiones, at ea, qui a Clarita. Ruinari adornat, est . habet iuga psallentio e die , mituque insista; es tr duum illud conlisuasim . xerunt
Caroli S. R. E. Cardinalis auctore Ca rolo a Basilica Pelia lib. d. cap. iv