De cultu sanctorum dissertationes decem, quibus accessit Appendix de Cruce. Auctore D. Joanne Chrysostomo Trombelli Bononiensi ... Tomi 1. pars prior 2. pars tertia .. Tomi 1. pars altera complectens Dissertationes duas, idest 5. & 6

발행: 1740년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

71쪽

atque inusitatas sanationes . aut fortasse species quasdam& mirabiles apparitiones non ad utilitatem hominum sed ad seductiovem perficit. Eas invocationes reprehendit , quae ab iis fiunt , qui si quid faciunt, Magica operati fraudulenter nituntur seducere insensatos, (B fructum

quidem , O utilitatem nullam praestanter, in quos virtutes perficere se dicavi. adducentes autem pueros invectes. 6r eulas deladentes, O phantasmata ostendentes statim cessantia , es ne quidem stillicidio temporis perseverantia, Won AD D mino nostro, sed Simoni Mago similes orienduntur. Eas invocationes reprehendit, quae ab iis fiunt, qui sunt a SD mone , O Carpocrate, O quae ab iis , qui virtutes operari

dicuntur, non in virtute, neque in veritate, neque ut ben

Dia hominibus facientibus ea, quae faciunt, sed perniciem , O errorem per maestas et oves, O universa fraude plus I. dentes , qMPm utilitatem praestantes illis, qui credunt eis in eo quod seducunt; nec enim possunt caecis donare visum, ne que surdis auditum , neque Damoues essetare; praeter eos , qui ab ipsis committuntur , si tamen O hoc faciunt, eaedemque quae ab iis fiunt, quorum divinam condematisnir operationems quis observabit , operationem inventaent unam, es eandem esse eis eum Daemoniis conversationem . Porro huiusnodi invocationem , & cultum improbum esse, nemo , ut reor, vertet in dubium. Sed quid haec cum invocatione, quam nos tuemur, & sanctitumo illo, purissimo, atque a Divino remotissimo cultu., quem nos probis Angelis adhibemus, commune habent e Reliqua in objectione attacta.cum copiosissime alibi dissolverimus, & rursus deinceps simus dissoluturi, in praesenti omittimus. CAP.

72쪽

. Cossuetisse Christianos a primis caue saeculis Sanctos mortuosa invocare. Post indicatos quoslam , utri pellemus, hu-

et Fusice consuetudinis fontes , expressa ima Sanctorum Pa., - strum verba adducimus, ex quibus id constet ; ideoque ii allegamus Gregorium Naniavdenum , O Gregorium Ne

, caesariensem, Itis est, cui tribui mus homiliam in Annuncisis a rionem Beata Hirginis , inter Gregorii Neocaesariensis opera editam.

. I. Iovi equidem, solere multos hic recensere, quae; N de Samstorum interventu pro peculiaribus etiam, nostris indigentiis alibi tradidimus; delcribere quoque , , quae de eorumdem Sanctorum praesentia, quae de scientia, & notitia rerum nostrarum, quam ipsi Sancti habent, non indiligenter alibi edocuimus. Sed quamquam his in- nituntur, aut saltem inniti possunt invocatio , precesque . Sanctis delatae, haec tamen hic consulto praetermitto, ut, consistam in iis expressioribus testimoniis, quibus manife- , sto constet nostra persuasio. Quam ut probarem, possem hic ea quoque proferre, quae nuper de precibus ad Ange

u los delatis disserui: quippe, uti vidimus, Angeli a Chri-

stianis procul dubio invocati fuerunt: quae res probati , nem non contemnendam subministrat, ut Sanctos quoque, invocatos fuisse dicamus; cur enim si Angelos invocamus, Sanctos non invocabimus, cum validioribus m mentis urgeamur ad adhibendas Sanctis, quam ad adlibhendas Angelis preces 3 qua de re vide quae alibi in rem hanc diximus (H: haec tamen ipsa etiam omitto, ut in iis haeream argumentis, quibus expresse innotescat, a Christianis fuisse iam pridem Sanctos invocatos . Neque illa pro duco, quae ex libro 2. Commentariorum in librum Job , quae diu Origeni tributa sunt, desumuntur; neque ea quoque , quae ex lamento, quod sub ejusdem Origenis nomine vulgatum est, interdum citata audies: quippe haec tam S si perspicua sint, & Sanctorum invocationi mire faventia, tamen a diligentioribus Theologis aut Origeni demuntur, aut saltem inter dubia Origenis opuscula recerissentur. Cupio autem, quo ad fieri potest , certa prinferre , ideoque hic repeto, quae ex ejusdem Origenis exhortatione ad martyrium paulo ante produxi (D . Tom. I. Pars II. G II. Poris

tri disser.3. cap. σ(bi num. postremo

capitis 23.

73쪽

so II. Porro indubitata res est, virum sanctissimum,&doctissimum Gregorium Naetianχenum haud obscure adtestari, tertio Ecclesiae saeculo Christianos consuevisse Sanctos d precari: quippe ab eo inducitur Justinas quae, judice Barmiet in adnotationi- nio, se) Diocletiano imperante cum Cypriano Nicomeditae bus in Martyrolo- Martyrium subiit Virginem Mariam obsecrans, ut in eo

P 'N' diserimine , ad quod Cypriani tum magi veneficia , tarantiones adducere poterant, sibi praesentissimam opem, ferret. ELec, atque his plura commemorans, Virginemque M

quae inscribitur iis III. Me non latet, monere adversarios , descripsisse Iaudem S. Curiani Naetiangenus rem aliter, atque evenit, moremque Pomm ori tius sui saeculi, quam priorum expressis' e. Sane haud dili-ientem in hac historia enarranda fuisse illum , liquio noscis ( inquiunt ex eo , quod de Cypriano Ca thaginiensi Episcopo in eadem oratione tradit. maleficiis scilicet illum olim pertentasse sustinam virginem ad perditi cujusdam adolescentis amorem deducere. De Ea tamen re ii luere , qui solertissime Cypriani Carthaginensis Episcopi vitam conscripserunt. Ex quo errore merito viri docti conjiciunt, aut confinxisse illum fabulam totam, aut si vis, ab aliis confictam litteris conlignasse, aut saltem ex duobus Cyprianis, Carthaginienti, & Nicomedie si, unum effecit se et aut denique eam, quam narrat historiam, vel pervertisse, vel quam corruptam invenit, evulgasse. IV. At his sic occurrite. Sanctitas, probitasque Nais ZianZeni vetat, ne suspicemur, historiam istam aut confi-ELim fuisse ab eo, aut corruptam. Cur enim id fecisse vis Edium Cyprianus Carthaginientis magiae aliquando, ante quam scilicet Christianus fieret, dederit operam , dubit ri forte potest. Plerique sentiunt, ab ea, etiam ant quam baptisma susciperet, fuisse alienissimum: ideoque errasse probatissimos etiam viros, dum Carthaginienti Elii scopo id tribuerunt, quod Nicomedien s Cyprianus o-im agere pertentarat. Vide quae hanc in rem tradit hco Tom. v. hist. gregius Vir Tillemoni (o. Eccl. pag. iis. V. Nonnulli tamen dicere non dubitarunt, Carthaginiensium ipsum Episcopum Cyprianum olim magicis a tibus indutiisse, ideoque haud immerito ad eum confugi lla perditum illum adolescentem , qui caltissimam Chri-ilianam Virginem enixissime diligens, nulla eam poterat

74쪽

tatione ad improbandum amorem allicere. Id multorum quidem judicio visus est sensiste haud illaudabilis Scruptor Nicetas in Scholiis ad allegatam Nagi angeni oratio. nem. Sed tam & si facile dederim , in eo errasse Nagianis etenum, quod ex duobus Cyprianis unum effecerit, non continuo id improbo, quod de Justina ad Ilirginem Mariam opis exposcendae causa confugiente enarrat; sive enim Nicomediae, sive Carthagine id factum sit, sive ad id impulerint Carthaginiensis, live Nicomediensis malefici artes; factum esse sane arbitramur, tibique incumbit, ut obes, prorsus confictam esse illam narrationem ; contatam vero minime probas ex eo , quod duos viros, eorumque gesta diligentissime non sejunxerit Nagiangenus, &tini tribuerit, quod alteri tribuendum erat. Sed jam pro remus ad alia . VI. Gregorius Neocaesariensis ( si tamen is auctores homiliarum illarum , quae praeposito sanctissimi Doctoris nomine prodiere in homilia, seu oratione secunda in Annunciationem Beatae Virginis Mariae in fine, interprete Getardo Vossio: Per te, cinquit) o gratia pleva, tom. Iibu Trinitas Sancta, de consubstantialis in Mundo coguorumcitur. Pat. pag. 3io. xdit. Tecum or vos dignare participes escere perfecta tua gratia Lugdu.

75쪽

C A P. XVII.

auctorem Orationis in Annuntiationem, Athanas i n mane evulgatae ) Ba ilium, Gregorios duos , N Tiandeuum, fir Nissenum, Ephrem Drum, denique Ambrosium ad eandem consuetudinem comprobandam asserimus.

I. vixit, aut certe haud valde remotis id evenit, quod ta) lib. t. de glor. Gregorius Turonicus describit. (a Rem libet iisdem veris Martyr . cap. 3 bis enarrare, quibus Gregorius enarrat . ,, Barthol si maeum Apostolum apud Asiam passum agonis ipsius se narrat historia. Post multorum vero annorum spatia si de passione ejus cum iterum Christianis persecutio ad-- venisset, & viderent Gentiles , omnem popuIum ad D ejus sepulcrum concurrere , eique deprecationes assia si due, & incensa deferre, invidia in lecti , abstulerunt M corpus ejus, & ponentes in sarcophagum plumbeum pro- , , jecerunt illud in mare .... a loco illo aquis subvehentibus,, sublevatum,delatum est ad insulam vocabulo Liparis. Re-

velatumque est Christianis, ut eum colligerent: coli H elumque , ac sepultum aedificaverunt super eum templum si magnum. In quo nunc invocatus , prodesse populis mul-- tis virtutibus, ac beneficiis manifestat. II. Allegatum audivi in rem nostram Athanasium in Oratione de Annunciatione num. I . sed cum Athanasii non sit ea oratio. vobis auctor sum, ne sub Athanasii nomine proferatis. Antiqua tamen ea est. III. Basilius numero S. homiliae in quadraginta Martyres, communem suis temporibus Sanctos invocandi consuetudinem sic exhibet. Dui aliqua premitur avgustia, ad hos confugit ; qui rursus talatur, ad hos recurrit ; hie ut a malis liberetur , ille ut duret in rebus laetis. Hic mulier orans pro siliis auditur: peregrinanti viro reditum incolumem, a r tanti vero salutem implorat . inem morem ipse non reprombat , immo palam approbare videtur haec elocutus e Cum his ergo Maroribus nostras essundamus preces . . . . O sanctum chorum Oc. IV. Gregorius Naetianetenus tum alibi saepe, tum ce

te tu oratione in S. Cyprianum in fine ipso orationis sic

eum Disi troes by Cooste

76쪽

eum deprecatur . si Tu vero nos benignus e coelo aspice, ,, atque orationem nostram , ac vitam guberna, sacrum- , , que hunc gregem pascentem adjuva cum in ceteris reis, , bus , tum pravos lupos syllabarum , & verborum capta- , , tores amoliens, Sanctaeque Trinitatis, cui nunc adsi-,, stis, Pleniorem, clarioremque splendorem nobis impe H tiens &c. Etiam in oratione in S Basilium, sic ad eum in coelis degentem in orationis fine supplices preces dirigit. si Tu vero sacrum , & divinum caput, ex alto,, nos respice, & carnis stimulum ad instructionem no , , stram a Deo nobis datum aut tuis siste precibus, aut

D fortiter me ferre persuade, totamque vitam nobis it D melius permuta; quum vero emigrabimus, nos ibi tuis D excipe tabernaculis; quo simul viventes Trinitatem

M Sanctam, & Beatam pariter aspiciamus purius, & pe ,, sectius &c. Vide ejusdem Nagiangeni orationem in

S. Athanasium in fine . U. Id ipsum praestat Nissenus: quippe n. a. Orationis in S. Theodorum sic sui temporis conluetudinem venerandi, , deprecandi Sanctos describit. si Quasi corpus enim per ,, se vivens, & florens qui intuentur, amplectuntur , D culis , ori , auribus , omnibus sensuum instrumenis, , tis adhibentes; deinde ossicii, & affectionis lacrymas, , martyri, quasi anteger esset, & appareret, superfun-D dentes, ut pro ipsis deprecator intercedat, supplices M preces offerunt, tanquam satellitem Dei orantes, qu M si accipientem dona, cum velit, invocantes. Quem

certe morem ipse commendat haec elocutus , , , Ex his

ri mnibus, o popule pie , discite , quod pretiosa, ac h

M norata coram Domino sit mors Sanctorum ejus &c. . . .,, Cui Regum talis honor habetur quis ex iis , qui su-M Pra modum inter homines excellere visi sunt, tali me-,, moria celebratur Et clarius n. I. si Tu vero jam ades M ad nos, ubicumque tandem fueris, ut diei festo prae sis. V ,, cantem enim te contra vocamus: ac sive in sublimi ae.

si there habitas, sive per caelestem aliquem circulum verista saris ; aut in Choros Angelorum cooptatus Dominosi adsistis, aut cum Virtutibus, & Potestatibus, ut serista vus fidelis, adorationis ossicio fungeris: parim per ab H iis ossiciis vacationem deprecatus, veni ad hos, qui teri honorant, invisibilis amicus: cognosce ac vise serias,

di, quae celebrantur.

VI. Ephrem Syrus Maiiam Virginem & mire comis

77쪽

mendat, & deprecatur atque invocat in duabus illis ora tionibus, quas de ea lar put: in ea quoque . quam inte p g. cy eji- prete Volsio inscriptit Lamentationes stirginis. (b) Sanctos onra omnium Q Auoque deprecatur in Oratione secunda de laudibus san- timne an ic s. ctorum Christi Mart rum (o in Oratione in Savctoae go Marueres, (D &in Oratione in Patres, qui temporibus suis eonsummati sunt (o. Haec loca opto ut videas. Tam & si

vero non ausim alvi rere, certo constare. eas omnes, quas

nuper allegavi orationes, a vetere illo laudatissimo Ephremo Syro fuisse exaratas, non propterea sentio, fui se omnes temere illi tributas: mihi vero satis est, ut unum habeam, quod ex illo allegem, testimonium e Porro in ter tot allegatas Orationes indubitate crediderim aliquam

veteri Ephremo tribui debere . Vide, ii vis, quae alibi de hoc ipso Ephremo dixi . At si his fidem forte non adhibes, adhibeas saltem oportebit iis, quae tradit ille in sermone alio, quem quidem constat indubitate fuisse ab Ephremo compositum. Is est sermo, qui his verbis inci- si inter astetieos Pit: Labor es dolor ore. t f) Sic porro Dominum depreca-ierm. p. o. par. i. tur: Recordare quoque Iacomarum mearum , quas coram si

tom. r.edit. Rom. ctis Martyribus tuis effudi . Quid enim est effundere coramat hoc test unonium Martyribus lacrymas, nisi eos ( fortasse eorum reliquias, cespondei Pag si '' aut imagines innuit, ante quas prostratus oraret ) deprem cari eorumque opem, atque intercessionem expolcere e VII. Quid vero de Ambrosio sanctissimo , dcustissim que Antistite eloquari quando quidem constat, Eum ape tissime Sanctorum invocationi lavisse. Commemoro h loco unum, at indubitatum illud & certum; nempe Caput nonum, alias numerum s . & s s. libri de Hiduis, ex quo cum alibi verba ad rem nostram comprobandam aptissima allegaverim, hic ea uoa repeto, sed illuc amavido lectorem.

78쪽

C A P. XVIII.

amos proferimus Patres pro eadem consuetudine stantes, quorum enumerationem in hoc capite ad Aperium usque perducimus

tudinem & proponant, & probent alii Patres, Paucis expediam, a Chrysostomo Viro sanctissimo, & d elissimo exordiens . Itaque Joannes Chrysostomus in homilia de Sanctis Bernice , Prosedoce , O Dommna, ut

eas deprecarentur , atque inplorarent auditores , hi secet verbis, quibus homiliam concludit, hortatur. (a to, pag. c s. Eas obsecremus, obtestemur, ut patronae sint nostrae ; multam enim fiduciam obtinent non viventes modo, , , sed & mortuae , multoque magis cum sunt mortuae . , , Jam enim stigmata ferunt Christi; cum autem stigma- ta haec ostendunt , omnia Regi possunt persuadere . i,, Quando igitur tanta illae virtute pollent, tant. que a ,, Pud eum amicitia, cum continua velut oblestione, ac , , Perpetua illarum visitatione in familiaritatem nos illa- , , TUm insinuaverimus, ipsarum opera , Dei misericor-,, diam impetremus. Homiliae quoque in Sanctum Meletium hunc finem imponit. (6 si Oremus itaque , Biom. .pag sat , , nanes sim it, tam Magistratus quam privati, tam mu-- lieres quam viri , tam senes quam juvenes, tam ser-,, vi quam liberi, beatum ipsum Meletium harum pre- , , cum socium accip entes: Est enim ei nunc major fidu-,, cia, & amor in nos ferventior , ut haec nobis augea-M tur caritas,& nos omnes id contequamur, ut quomodo hic prope arcam istam adstamus, ita illic quoque pro-,, Pe beatum, , aeternum ejus tabernaculum esse, & -- , , na aeterna nobis reposita consequi possimus.

II. Haud ita post vixit Martinus Turonicus Episcopus Miraculorum, & Sanctitatis gloria clarissimus. Preces porro abeo Sanctis fusas fuisse indicat idem Gregorius Turoniiscus capitibus quarto, & quinto libri illius, quem De gloria Confisbrum inscripsit. III. Theodosium Imperatorem tum bellica laude , tum maxime pietate, & plurimis erga Catholicam Ecclesiam meritis insignem ad Sanctos preces fudisse . novimus

ex .Rufino, qui in libro posteriore ex iis, quos Eusebiihi.

79쪽

histor. Ecelen tum antiquae, tum recentioris editionis

valesii. di in Epis . olim

Vide quae alibi

de hoc Scriptore mei vimus is) pag. to . tom. a. Bibliot. PP.

storiae addidit, cap. g p. haec de Theodosio ait. si et reuiis si bat cum Sacerdotibus, & populo omnia orationum lo-H ca, ante Martyrum, & Apostolorum thecas jacebatis cilicio prostratus, & auxilia sibi fida Sanctorum inter-- cessione poscebat

IV. Id ipsum discimus ex Soetomeno et quippe se) haec

scribit, Valesio interprete. H Cum autem egressus Comis stantinopoli ad septimum milliare perveni et, Deum. se illic orasse dicitur in Ecclesia, quam in honorem Joam is nis Baptistae construxerat: utque faustus ac felix sibi , - & exercitui, & Romanis omnibus belli exitus continia si geret, postulasse, & Baptistam sibi auxiliatorem in- si vocasse. Haec precatus, in Italiam iter fecit. V. Insignis est etiam Hieronymi locus. (D En illum .

Vale, o Paula, or cultoris tui ultimam senectutem orationiburitidia et fides , O vera tua Chriso te sociant; praesens fac

lius. quod posulas, impetrabis. VI. Visus est porro Deus novam fortasse , aptissimamque materiam nostris probationibus addidisse, dum licea, in qua nos Romae Ecclesiastica osticia Deo persolvimus, D. Agnetis aede , detegi voluit vetustum marmor, iri quo nonnulli Damasi versus insculpti sunt, quos libenti sime resero , propterea quod eorum descriptione facile emendatur epigramma illud, quod Damaso quidem adscriptum, sed duobus prioribus versiculis valde corruptum pag. 8 q. tomi octavi Bibliothecae Patrum legitur. Fama refert, Samstos dudum retulisse parentes Agnen , cum lugubres cantus tuba concrepuisset Nutricis gremium subito liquisse puellam

Sponte trucis calcasse minas, rabiemque tyranni a Urere cum flammis voluisset nobile corpus, Viribus immensum parvis superasse timorem: Nudaque profusum crinem per membra dedisse, Ne Domini templum facies peritura videret. O veneranda mihi, sanctum decus, alma pudoris Ut Damali precibus faveas, precor, inclyta Martyr.

VII. Philo Carpathius (e in Commentariis in Canticum Canticorum , ad verba illa capitis i. vers. S. (f quae hoc modo legit: Adjuro vos. sitae Pruselem, per viares potestatesque agri, ut f inPeveritis fratrem meum, dentia cietis ei, quod ego vulnerata sum casitate et in eandem sententiam haec eloquitur . si Clamat ad Apostolos, Propheri ras, & Martyres, (quibus se Mater Ecclesia commen

80쪽

s dare non cessat ut quos post Christum habuit suae fi

dei , & salutis auctores, eosdem habeat defensores , tutoresque perpetuos , & perfectores suae spei as me undem caelestem Sponsum. Cui quidem nunc custodes illi beati Spiritus in caelesti illa Ierusalem felicillime a Ssistunt, ac supplicant pro sponsa hac militante, mortali carne adhuc velata, studiosa tamen divini sui Spo si , planeque percupida illius assequendi . Ob idque

caritate ardens non modo rogat Apostolos i plos, ac ceteros fidelissimos patronos suos se se Deo commenda-- ri, verum etiam quasi adjurando cogit &c.

VIII. At Augustinum jam profero, fulgentissimum Ecclesiae lumen. Hic ora Paulum, & Stephanum sic allo- ct in sermone oliniquitur: si Ambo ibi s cum Christo degentes ) nos videtis. de . versit .s, Ambo modo sermonem nostrum auditis: ambo pro no nu Te Crie 3 6

bis orate. Ambo vos exaudiet, qui vos coronavit unum Prius, alterum postea et unum qui persecutionem passus est, alterum qui persecutus est. Et alibi. (b) Min sermone olim Ideoque habet Ecclesiastica disciplina , quod fideles no- x q. de verbir --verunt , cum Martyres eo loco recitantur ad altare Dei, stoli, in nova edita ubi non pro ipsis oreturr pro ceteris autem Commem ratis defunctis oratur. Injuria est enim pro martyre si orare, cujus nos debemus Orationibus commendari . In sermone etiam olim primo inter editos ex majoris

tussiae Mae. nunc li8 . num. s. si Non est ergo mirum ,( i quit fratres mei et scitis quo loco martyres recitentur e,, Non pro illis orat Ecclesia . Nam merito pro aliis deis,, funistis dormientibus orat Ecclesia : pro martyribus non ,, orat, sed eorum potius orationibus se commendat . Simillima tradit in sermone olim Io . de diversis, nunc

IX. Quanti Paulinus Nolanus preces ad Sanctos fuissas aestimaret, suo exemplo demonstravit: saepissime enim deprecatur ipse, & alios ut deprecentur, hortatur. Iu

panegyrico Celsi pueri v. sqq.Sed tamen & nobis poterit tua gratia longum vivere, si nostri sis memor ad Dominum Et mox , versu scilicet ori. Celse, juva fratrem socia pietate laborans, Ut vestra nobis sit locus in requie . In primo Natali Sancti Felicis Nolani v. II. O Pater, o Domine, indignis licet, annue servis, Ut tandem, hanc fragili trahimus dum corpore vitam, Tom. I. Pars II. H Se-Disit iroes by CO le

SEARCH

MENU NAVIGATION