장음표시 사용
81쪽
Sedibus optatis, & qua requiescis in aula . .
. Hunc liceat celebrare diem &: In secundo Natali v. II. Nam te mihi semper ubique propinquum Inter dura viae, vitaeque incerta vocavi. sed in immensum oratio cresceret, si cuncta venem recenissere loca, in quibus Paulinus Nolanus Sanctorum invoc tioni favet. Tria tantum apertissima indicabo, nemp-
versiculum 26. & subsequentes ejusdem Natalis secundi , versiculum quoque rani & subsequentes Natalis III. reversi i . & subsequentes Natalis IX. X. S. Astetius in oratione in Sanctos Martyres, cor suetudinem deprecandi martyres hisce verbis describit . - Qui humanae vi tae adversis casibus, ac calamitatibus veta xantur, velut ad asylum quoddam , ac perfugium ad ,, ter beatorum requiem, ac solatia, festiue accedunt H Precum illos ac orationum intercessores adhibemus ' M pter excellentem, qua pollent, fiduciam. His praesicitis, , levantur paupertatis incommoda: curantur morbi, acta Principum minae sedantur: omniumque seculi turbinum. ac tempestatum tranquilli portus , saera Martyrum de M lubra existunt. In hunc modum pater, seu parens al-- tera infirmam prolem tollens, atque in ulnas suscipiens, , , complectensque, medicas quidem officinas , ac media
is cos transcurrit: ad auxilium vero artis expers confugiet atque ad unum aliquem martyrum adiens, per eurria
, , Domino orationem offert, verbis eiuscemodi compebdans eum , quem mediatorem adsciscit. Qui propter H Christum&c. Et mox Nec vero mercede v cuum in eos exhibemus studium, sed eorum apud Deum M patrocinio fruimur. inia enim non valent nostrae pre-- ces Deum inflectere, ac impetrare necessitatis tempore, ac molesta calamitate: quippe cum nostra oratio, non obsecratici sit, sed delictorum commemoratio, ii,, circo ad conservos confugimus Domino carissimos, ut M Pro quibus egregie, ac ex virtute egerunt, nostris it Ii,, delictis medeantur. Quodnam ergo istud crimen, ut is martyribus honorem habentes , ipsi quoque placere si Deo studeamus 3 Concludit vero Orationem hoc m eo et si Itaque precemur Deum: sed & martyres obsecreta si mus, ut a communi Domino impetrent, dari spiritum compunctionis iis, qui haeretico errore aguntur: & ut soluta omni dubitatione, tamquam Pariete, ac mam Disit ipsed by Cooste
82쪽
. s. H cem , fraterna omnes unitate eonveniamus in Christo Dis, , su Domino nostro, quem decet gloria in saecula. Amen
Susceptam enumerationem persequimur, se reliquos recensemur Patres, qui eundem morem e reserunt, atque approbaverunt . Ii r Praedentius, Mammaes Taminensis, aliique, quorum numerum Bernatam terminat .
I. DRudentius Asterii, ut alibi monui , aequalis non - 1 minus clara, nec minus frequentia praebuit Precum Sanctis fusarum argumenta. In hymno secundo libri Pe- .a ei stephanon , id est de coronis, tum communem morem confugiendi ad Sanctos, & recepta per eos beneficia haud obscure indicat, tum denique communem morem sequitur ipse, & Sanctum Laurentium, cujus Martyrium in eo hymno desci ibit, deprecatur & invocat . En Prudentii verba b) tri v. sis t. u Quae sit potestas credita, a Et muneris quantum datum ., Probant Quiritum gaudia. Quibus rogatus annuis. Quod quisque supplex postulat. Fert impetratum prospere, Poscunt, litantur, indicant, Et tristis haud ullus redit. Ceu praesto semper adsies.
Tuosque alumnos urbicos . Lactante complexus sinu, Paterno amore nutrias.
Hos inter, o Christi decus, Audi , & poetam rumicum Cordis fatentem crimina, Et facta prodentem sua .
n Hymno s. ejusdem tituli (M sic Vincentium Martyrem (b v.
voces precantum supplices, Nostri reatus essicax Orator ad thronum Patris. Et mox (o . . , . et v. scilicet tu Paulisper huc tu illabere, . Christi favorem deferens, .m . - Η 1 Seu Disitipod by Cooste
83쪽
In hymno S. ejusdem tituli fideles hortatur, ut ad Cassianum obtinendorum beneficiorum causa confugiant. Rursus in hymno i g. ejusdem pariter tituli v. m. Agnetem virginem perspicue invocat. Haec loca cons
II. Eandem Agnetem Virginem deprecatur sive Maximus Taurinensis, sive alius, quisquis tandem is sit, cui tribuamus sermonem de S. Agnete inter Maximi Tauri- H vide Tiltra nensis sermones editum . (H Etenim sic sermonem claudit. moni tom. v. hist. si Itaque, o splendida Christo, pulchra Dei filio, & Ecclesi Pag- 3 3- ,, mnibus Angelis, & Archangelis grata, ut nostri memiah si nisse digneris, quibus possumus, precibus exoramus , A ut nobis ille tribuat peccatorum indulgentiam , qui ti-- bi tuorum omnium laborum tradidit palmam, qui re- gnat &c. Sed indubitate, & apertissime Sanct rem invocarioni favisse putandus est Maximus Taurine sis, dum saepissime ad colendm Martyres, eorumque festa celebranda Auditores hortatur suos. Vide sermones ejusdem Sancti Maximi jam dudum editos, quibus adde eos, quos vir Clarissimus Muratorius in lucem protulit,
III. Theodoretus in sermone g. inter eos , qui curandis Graecorum affectionibus inscribi consuevere , communem iis temporibus consuetudinem confugienis
di ad Sanctos . beneficiorum obtinendorum causa, Tenobio Acciajolo interprete , his verbis exprimit . Neque vero huc per annum semel, aut bis, aut quinisse quies adventamus, sed in eis saepenumero dies festos se peragimus, saepe diebus singulis eorum Martyrum D se mino laudes, hymnosque cantamus. Quique homines,, prospera sunt valetudine, conservari eam sibi a Marin,, ribus petunt; qui vero aegritudinem aliquam patiuntur, si sanitatem exposcunt. Insuper & steriles viri , & m
si lieres dari sibi filios petunt ; qui vero parentes sunt, si integra sibi & propria custodiri, quae consequuti sunt, si dona. Item qui peregre aliqud proficiscuntur , petunt si Martyres sibi comites esse in via , vel potius itinerisse duces: qui vero iam sospites redierunt, gratias agunt,
. acceptum beneficium confitentes. Non qui se ad Deos se accedere arbitrentur, sed qui orent Dei Martyres tanta quam Divinos homines, intercessoresque tibi eos apud D Deum
84쪽
, , Deum advocent, ac precentur.
I U. Basilius Seleuciensis, in Oratione in Annunciati i nem , Uirginem Dei param sic deprecatur (e , O Sanctib M Petavio interai H sima virgo, de qua quisquis praeclara omnia, & illis prete i . de Incaris p , , stria dicit, ut a veritate non aberrat, sic infra digni nativnn ca S u i , , talem praedicat, e caelo propitia nos respiciens, nunc ,, quidem pacifice nos producito: postea vero ad iudicia. lem thronum securos, ac nullo contusos pudore sistens, et , , stationis ad dextram participes essice., V. Memorabile est monitum illud, quod praebet Ua-i Ierianus (D haec inquiens. si Oportet itaque primo loco, tra homil .vet. in s
, , ut nos huic patrono frequentibus inlinuemus ossiciis , rie earum quas e- , , quatenus pro nobis apud Dominum peculiaris interces didit Sirmondus,
si sor invigilet, & vitam nostram dignationis suae favore H Commendet. Nihil autem est, quod non possit homo , si in qualibet necessitate positus, obtinere, ii amicis lum-,, mi imperatoris non desinat supplicare. VI. Ad Sanctorum invocationem comprobandam si quis testimonium Concilii Calchedonentis , quod alibi iam
attulimus, afferat, non temere afferet: quippe Preces ad Flavianum fusas manifesto ostendunt verba illa: Fladianus post mortem vitiit . . Maror pro nobis Oret.
UII. Victor Vitensis (g sic Sanctos invocat. o De- , s. libro hi-
precamini. Sanctissimi Patriarchae, de quorum stirpe , Doriae persecuti H generis nata est, quae nunc laborat in terris. Orate, m v nui n Sancti Prophetae, cognoscentes affli Elam, quam antea H vaticinante praeconio cecinistis. Estote, Apostoli, suffra-,, gatores ejus, quam ut aggregaretis, universum orbem. , , ascendente in vobis Domino, ut equi, velocissime cursi- M tastis. Praecipue tu grate Petre, quare siles pro ovibus,M & agnis, a communi magno Domino magna tibi ca ,, tela, & sollicitudine commendatis e Tu Sancte Paule , gentium magister, qui ab Ierusalem usque ad illyricum, , praedi casti Evangelium Dei: cognosce quid Vandali faciunt, & Ariani: & filii tui gemunt lugendo capti- M vi. Tu Petri germane &c. VIII. Ea forte aetate, qua Victor Vitensis floruit, id evenit, quod de S. Sigismundo Rege (H narrat Grego. h) lib. I. miracul. rius Turonicus. Rem verbis iisdem ipsis Gregorii recito . seu de gloria mar-Hic etenim ( Sigismundus post interemptum per iniquae cono tyx p'silium conjugis silium, compunctus corde, Agaunum dirigit , ibique proseratus coram Sepulcris beati morum Maruerum L ' gionis Felicii, paenitentiam egit, deprecatis, ut quaecunque deliins e quem Disi iam by COOste
85쪽
Lugduni acii. io lib. e. Epistola
habeattir iv judicio absilutus. Cur porro sepulcra Martyrum Legionis Felicis potius, quam alium quempiam poenitentiae, es precum locum elegit, ut in eo preces fundetret, nisi quia Martyribus easdem preces interventus, & suo fragii causa commendatis voluit Et hanc ipsam ob causam coram sepulcris beatissimorum Martyrum prostratus poenitentiam egit, deprecans &c. ( IX. Antoninus Episcopus Con stanti niensis inter cetera argumenta, quibus ad tolerantiam hortatur Arcadium propter Fidem Catholicam a Genserico damnatum exilio, illud etiam recenset , quod habiturus est denique amicos Petrum, O Paulum, quos solebat rogare ut patronos.
X. Assinia sunt illa Sidonii Apollinaris, (i duima preces a se Apostolorum (h Principibus fusas , & rec
piam eorum beneficio sanitatem hisce verbis deseribit eis Inter haec patuit & Roma conspectui, cujus mihi non se solum formas, verum etiam Naumachias videbar mo- si laturus, ( ob ardentem scilicet febrem, qua urebatur Isi Ubi priusquam vel pomaeria contingerem , triumpha-- libus Apotiolorum liminibus affusus, omnem protinus, , sensi membris male fortibus explosum esse languorem . si Post quae caelestis experimenta patrocinii &c. XI. Ennodius crebra dat precum ad Sanctos fusarum,& spei in eorum intercessione argumenta, quae singula areferre si vellem, nimio plus oratio excresceret. Aliquot seligo, sed perspicua. (I Florum, & Decoratum deprecatur , ut pro se Sanctos orent ( Domine mi, (fortasse scribendum est Domini mei salutationem plenissimam dicens, rogo ut primum pro me Sauctos orare dignemini. Rursus Donnismi, falxtatiouis reverentiamsol'eni posco, ut pro me omnes De Sauctos supplicare non desinas , quatenus vitae redditus de visione vestragaudeam. Et Epistola et s. libri o. Ergo Domina mi, salutationis eratiam , honorificentiamque persolvens , rogo . ut pro me amico, , parente tuo Apostolorrem liminibus non desitas supplicare , ut merear servare , quod praedico , , quod in aliis extolla. ipse non uegligam . Vide iterum opusculum v. quod Eucharisticum inicripsit Sirmondus, qui illud edidit cum aliis Ennodii operibus. XII. At copiosissime, & saepissime Gregorius Turonicus tum saepe alibi, tum certe cap. Io . lib. I. miracul rum seu de gloria mari russi mirum in modum Sanctorum invocationi favet. Ad eum locum vos allego.
86쪽
XIII. Referre etiam libet ea verba , quibus Vena eius Fortunatus Gregorii Turonici aequalis cap. q. libri r opusculorum eandem consuetudinem approbat. En illa: Sic , Martine, tuus honor amplus ubique meretur , Ut loca nulla negent, quod tibi festa sonant. Talibus ossiciis pacatus, opime Sacerdos , Quorum vota vides , redde benigne vicem.& rursus in fine vitae Sancti Marti ni, sic eum invocat.
Intercede precor veniam, vir adepte coronam . Eripe pastor ovem, ne clauda, vel extera restet:
Porrige cella manum, rege gressium, dirige sensum, XIV. Similiter Gregorius Magnus homilia gr. in Eva gelia recitata in Basilica Sanctorum Procelli, & Martini ni in A. si Hos ergo, fratres carissimi,( inquit , in causa , , vestri examinis , quam cum districto Judice habebitis , H Patronos facite. Hos in die tanti terroris illius defen-,, sores adhibete. Certe si apud quendam magnum rudis
D cem causa quaelibet vestra esset die crastino ventilanda, ,, totus hodiernus dies in cogitatione duceretur , Millonum ,, vestra fraternitas quaereret, magnis precibus ageret, ut
apud tantum judicem sibi defensor veniret. Ecce distria H ctus iudex Jesus venturus est, tanti illius Angelorum, H A rchangelorumque concilii terror adhibetur. in illo comta ventu causa nostra discutitur, & tamen nos patronos H modo non requirimus, quos tunc defensores habeamus.,, Adsunt defensores nostri Sancti Martyres , rogari v si lunt, atque, ut ita dixerim, quaerunt ut quaerantur, se Hos ergo adjutores vestrae orationis quaerite.
XU. Verba Bedae desumpta ex homilia recitata io Dominica II. Quadragesimae alibi citavimus. Perspicua sane sunt illa, & digna quae legantur. XVI. Insignis est etiam Theophanis Ceramaei loeus in homilia LXII. alibi laudata . Sic enim virginem Mariam
deprecatur . Intercede pro vobis indignis servis . Deprecare aenaeenitum tuum filium, ut peccata noctra tollat .
XVII. Theodorus Studites lib. a. Epistolarum, Epistola rig. his verbis Praepositam sanctitate celebrem n ter defunctam deprecatur. Tu vero, e beata anima , t ad anc enim oratio convertenda ) ne a nobis poscas , ut Deus tibi per nos sit propitius; sed tis illum nobis concilia deprecationibus : hoe enim te posse confidimus ese. In Epiastola vero q2. libri I., quaeque scripta est, ad Annam M vacis , Sumoudo interprete , eam Mitatur ut Mariam
87쪽
D in primis, tum reliquos Sanctos invocet. si His actis in-- voca Sanctam Dei param, ut tui misereatur: sanctos. Angelos, & quem vitae tuae custodem habes Angelum , ut te cultodiat, & protegat. Praecursorem, Apostolos, Sauctos omnes, & quos praecipue invocare consuevisti,& illum. cujus memoria eo die agitur.
XVIII. Goseidus Abbas Vindocinensis, cujus Epist las, sermones, & tractatum de Ordinatione edidit Sirismondus ( ) (lib. r. Epistolarum, Epistola et.) hoc de preciabus ad Sanctos suus, earumque essicacia testimonium prinbet. ., Talibus patronis terra laetatur, caelum exultat: re,, quia felix eorum vita mortem meruit gloriosam; hinc
si sancta eorum solemn a plebs Christiana celebrando,, frequentat, & per supplicabiles ipsorum preces se tota si devotione suo Creatori commendat. Horum itaque s si lemnia celebrare est utile, & religiosum: se piis eorum M precibus commendare, utile pariter, & necessarium . . Videas etiam obsecro ea verba, quibus sermonem III. Comcludit , & sermonem octavum, qui inscribitur In omni si sitiitate Beatae Mariae Matris Domini: quippe mire commendat Mariam, &precum illius essicaciam describit, na rata Theophili post Christum negatum ad Mariam confugientis , & veniam obtinentis historia . In fine vero seriamonis ad deprecandum Petrum, & Latronem in cruce ad Christum conversum fideles hortatur. XIX. His adde quae S. Bernardus hac de re saepissime tradit, veluti in ossicio S. Victoris ab eo edito , & ea , quae docet n. s. sermonis a. in natali ejusdem Sancti Utactoris .
XX. Et de his quidem hactenus: Etenim subsequemtibus temporibus omnium fidelium animos occupatos ab ea persuasione , qua credimus , utilissimum esse Sanctos deprecari, invocareque, consuevisse quoque Christianos iisedem Sanctis preces adhibere , ipsimet adversarii late
88쪽
rauca quaedam aliivimus argumexta , quibus eius , de qaia in superioribus capitibus egimus, moris Sanctos ia- occandi probitas , areae militas pastis '
. C Ed quoniam non desunt inter adversarios, qui &o antiquitsimam, & perpetuo in Ecclesia retentam aiunt esse eam, de qua agimus, consuetudinem, uel noucontinuo laudabilem esse fatentur, quippe aut improba eorum quidem iudicioea est, aut saltem ab utilitate alienissimae adversus hos paucis praescribimus , & probum esse, a que utilem eum morem, quem Catholici servant , invocavdi in sui subsidium, atque opem Sanctos, ostendimus. II. Cur enim non probum esse fatebimur eum morem, quem Viri sanctissimi. quorum iam testimonia retulimus, commendant adeo, & inculcant, quem ab antiauis acceptum jugiter retinuit, & nunc etiam servat Ecclesia pquem qui adhibent, humilitatem , & reliquas virtutes exercent, quarum etiam causa ad invocandos Sanctos nos hortantur veteres Doctores Id sane mihi videntur ii tradere Patres, quorum verba cum vel iam retulerim, vel deinceps sim relaturus, necesse hic non est ea repetere. IIL Utilitatem vero quis demet eidem mori, quum utilissimum id sit, quod probum est 3 At utilem etiam mstendunt tum Patrum monita nuper allata ; adeo inte dum expressa, ut dicere non vereantur utile, es necesse rium este se piis Sanctorum precibur ramineudare; (- tumea fridus nuper MDescia , quae Sanctorum invocatorum interuntu re- aum tua. cipimus nec levia sane , nec pauca . Iuverit Ctiam, ad ea animum intendere, quae de probitate, atque utilitate cuItus adhibiti Sanctis latas alibi differuie facile nim huc deduci ea possunt, praesertim quum inter seu g Dera, seu argumenta cultua Sanctis adhibiti nullum fortasse praestantius sit ea, de qua agimus, invocatione.
89쪽
Ea reeensemus argumenta , quibus inducti Aut Protestantes, ut putent improbam esse consuetudinem deprecandi, invocandique Sanctos.
sit ut differt. . capsi. n. 3.& q. vii in Oratione suis nebri Theodosii .mum. 36
I. T TIs itaque positis restantilla examinanda argumenista, ob quae ejusmodi morem nonnulli aversantur: ae primo quidem illa recensenda sunt, diphlvendaque, quibus improbam Sanctorum invocationem stabilire studente tum ad illa animum adjiciemus, quibus nos persuadere nituntur, periculorum plenam eamdem invocationem e se: utilitatem denique ejusdem moris tuebimur, & aho,
jectionibus vindicamus. ' - .: II. Quae ex primo obiectionum capite adversarii pitunt, haec sunt. Invocatio Sanctorum id Deo demit, quod
ille sibi reservavit. Nempe praecepit, ut solus invocaretur. Hoc modo I Parat. Id. v. 8. Confitemini Domino, es ivo cate nomen ejus . In Psalmo Tog. v. I. Confitemini Domino, O inoocate nomen ejus. Nomen ergo suum tantum modo invocari voluit Dominus , sicut sibi soli confessionem Misti, omnipotentiae scilicet, & miserationis suae maximae e Confitemiui Domino. Porro Paulus huiusce rei egregiam causam adducit, nos monens , illum tantummodo invi
tari posse, ad quem suprema fides nostra fertur, , intaquo illa desinit. Otiossibilo invocabunt, (inquit Paulus is) is
quem non erediderunt Quis vero in dubium revocet, eum,
ad quem suprema fides nostra fertur , & in quo veluti deis Mit ; Deum tantummodo ecth Improba erit ergo invin
catio alterius cujusque ; qui Deus non lit. III. . Ad hoe caput spectant crebra Patrum monita , quibus docemur Deum tantum modo invocandum esse.
Hoc modo Arnobius, cujus verba notiisimastini, (D solum Deum invocari sinit. Similiter Ambrosius: so Sed tameni inquit) tu solui, Domine, ei invocandus, tu rogandus, ut elim Theodosium insiliis repraesentes. Istud vero Ambrosii testimonium tanto pluris aestimandum est, quanto certius novimus , ab eo iam pridem Episcopo, & sene hanc orati nem recitatam ege i quo quidem unico testimonio ea, quae, alabi,
90쪽
alibi, veluti in libro de Viduis, inconsulcius scripserat ,
manifesto emendat. Huc etiam spectant ea Patrum monita, in quibus edocemur, Deum solum orandum esse. Hoc modo prater Ambrosium nuper memoratum haec eis
loquitur Clemens Alexandrinus libro septimo stromaton. Merito ( inquit cum unus sit bovus Deus, ab ipso solo h
vorum alia dari, alia conservari orantes petimus, tam ares quis Angeli.
IV. Similia proponit Tertullianus (H his verbis. Haec tili cap.so. Apol*ab alio orare non nisum, quis a quo scio me consecuturum: getici. quoniam ipse est, qui solus praestat. Et Origenes libro S. contra Celsum num. 26. Ωuippe solai rei orandus fur
mus Deus .. Huc pariter ea spearet, in quibus . monemur , orationem esse elationem mentis ad Deum .
Nempe ii Sanctos invocare possumus , tertium quoddam efficitur orationis genus, in quo non ad Deum, sed ad Sanctos extollitur mens: Ea denique omnia, in quibus certiores effcimur, virtutem religionis, & latriae cultum aut palam in Oratione extare, aut certe ab ea avelli non posse e qua in re non modo Patres, verum Scholastici mnes Consentiunt. Porro Patres, & Scholastici, dimia haec tradunt, & ratione Theologica nuper indicata innituntur , & Christi exempla , & praecepta consectantur . Scilicet nos jussit Christus Deum tantum orare. Sic ora latis: Pater noster, qui es m calis . Quod quidem praechptum omnino exequi nos voluit Carthaginiense Concilium III. Ob dum ad Patrem tantum modo ferri praecepit no- si ras preces . Ut in altari semper ad Patrem dirigatur oratio.
Quid mirum itaque est, si Cyprianus, & alii Patres, qui e fi
Dominicam orationem exposuerunt, omnino non memi
Dere precum fusarum ad Sanctos Quid mirum est, si Spia ritus Sancti divinitatem Patres comprobaturi, preces ad eum fusas in medium proferant, veluti certum divinitatis argumentum p At non Deo tantum, sed Christo etiam inj riosa est Sanctorum invocatio, &fusa iis, aut commendata oratio. An non Christus, utpote unicus mediator uoster ad Patrem, is est, per quem nostrae preces innotescere
debent Patri, &qui secus agit, citra Christi injuriam, id ron agit Id etiam comproba i vis,Origenis auctoritate. Et nim numero sexto & vicesimo libri g. contra Celsum haec ait. H Quippe solus est orandus supremus Deus et sed &- orandus Unigenitus ejus, ac primogenitus omnis cre si turae, hoc est Verbum Dei, & postulandus, ut ipse