장음표시 사용
31쪽
Attila Caput IV. yTΠΑ g ergo rex, fratre defuncto, solus V regnum obtinuit;
sed cum filios non haberet, BLEDAM i) ATTILAM, etfratre nepotes, sibi adoptionis iure filios , quandoque Imperatorum Romanorum more, constituit, regni )siui adsciuit sibi consortes.
SlGΕBERTO, CALLIΜACHvS,TΗvRoTZIus, Malii plures quae scribendi ratio,& in num mi conspicitur, lavivGONE GROTio in Hist Gothorum, alibique retinetur. Simplexa sine adspiratione , OTTO Frisingensis, BONFINivs, OLAH usque, cum adspiratione vero, CHRONICON eingariense, ceterique adhibent: illi quidem AriLAM, hi vero ATHiram, quasi vox primitiua, Etbele, foret, eXprimunt, quos etiam FRANCisCvs Follis osTROROTsY Orig. in Hung. P. l. Cap. q. S. I. sequitur qui ATTiLAM in lingua vernacula, gemino it ad exemplum villa valla , alla vocum Hungaricarum exprimendum esse arbitratur ceterum ArriLAΜ, Hungarico idiomate Ethel adpellatum fuisse RuRorgius P. I. c. g. tradit Graecis apud PRISCVMδε CALLIsTu Aττίμας dicebatur. A. Gera manis, uti LAZIus de Migr. Genti ecfragmento Annal. Veter allegat EΤZEL, VH, uti, LucRivs in nummis legit WETZEL, adpellabatur cons. BERNEGERus in Notit. Hung. p. Iag. g. 49 seqq. RuD ROHT. Differt de Attila. . I . , Doctarem nominat JORNANDES de Reb. Getic cap. XXXV optarum , SisoNivs Hist occid imp. L. XII. p. 8S. II GEBERTUS in Chronogr. de regno Hunnorum; quem tamen in Chronologia ad an 33. Suphtarem adpellat Hortarem CALLiMACHus in Attila f. 63I. Ottarem ANTONivs BoNFiNIvs Dec. I. Lib. III. LIS. exprimit.bhNon solus Suphtar, regno praefuit oest enim JORNANDE, cap. XXXV. Octar
Roas ante Attilam, regnum Munnorum tenuisse narrantur , quamuis non omnino cunctorum.
Omisit Roam CALANus, qui etiam varie scribitur Roua PRisCO RHETOR est , Roas JoRNANni Rugilam vocat PROSPER in Chronico , quem sequitur SIGEBERTusci cum chronographis , aetatis sequioris. Nos alicubi Rulias scribere maluimus tot vocabuli ederemus significationem , quod commode vestitum notat. ixIta testatur JORNANDE l. c. Is namque Attila , patre genitus Mundauee eulas fuere germani, Octar as. Nescio, Unde ANTON BONFINIVS suam acceperit opinionem cis
enim, Attilam &Bledam, fratres Suphtaris fuisse, incerto prorsus testimonio adfirmat. Neque adoptionis iure intilla iteda Hunnorum principes , in regno Hunnorum successereri neque a Suphiare , uti CALANO videtur , consortes regni adsciti fuere. Jure eo , quo Suphtari, undZucco quoque fratri, eiusque filiis Attilae Bledae regnum Hunnorum debebatur. Ceterum Suphtar, minorennibus tutor a patre dictus fuerat, qui teste RisCo JORNANDE , post obitum Suphtaris & Roae , regnum occupauere. Nullo iure Attilam, in annalibus veterum, regem adpellari BERNg-GERus i. c. g. Sp. p. 29. Xistimatri eo quod a Romanis Romanorum exereituum dux non vero rex, teste Risco vocabatur. At vero ex loco Prisci, Attilam in gente Hunnorum regis, in subsidiis autem Romanorum, quae X Hunnis legebantur, Romanorum exereitum daeis titulo ornatum fuisse luculenter elucet.
OstrivsTΠΑ rex , cum innumerabili Hunnorum Xercitu Germaniam hinuadens , quacunque iter arripuit, Omnia
a mermaniam intellige, Sarmatiae conterminam, Vistula amne conclusam, quo loco hodie Polonorum ditio sita est. Hic enim , non solum intra, Gothini, Burgundiones,& Logiones , verum extra Vistulam etiam amnem , Gepidae , Gothi, Basama, populi Germanorum , sedes habebant. CLvvERus , German. antiquae Lib. III cap. XXXVI.
32쪽
96 Iuuenci Caesii Calani Dalmati
ferro flammisque subiecit. Deinde Burgundiam byprocedens,
omnemque praesiis rapinis Xponens, depopulatus est. Burgundiones co autem sic Oppreui , iam salutis quaerentes, cum
nullam inuenirent, tandem diuinitus inspirati λ, paganos ritus funditus abnuentes, Christiani facti sunt, putantes , sicut Jub
bo vRGvNDi A quam Hunni , duce Subibaro infestarunt, non in Guyia, uti SOCRA- ΤΕ & SIGEBERTus opinantur, Verum in Germania , inter Vistulam WViadrum amnes , teste PTOLEMAE Geograph. Lib. II. Cap. XI. quaerenda est. Eo loco , hodie CLvvΕRus Germ. antiquae Lib. cap. XXXVI. CHRlsΤopΗo Rus CELLARivs Geograph. antiqua l. c. SΡΕΝΕRus, Otitia Germaniae antiquae, Lib. . cap. v. Poloniam sitam esse, doctissi .ne commonstrarunt. Huc itaque Hunni, ex Scythia Daciaque, quam hac tempestate tenebant, facili modo, per medios Sarmatas, mermanos, nullo prorsus resistente , impressionem facere poterant Lapsum itaque SocRATΕΜ in Hist. Eccl. Trip. Lib. XII Cap. IV. p. 8S. edit Basil. an. 339. crediderim, qui Burgundiam quam Suphtatus cum Hunnis adgressus est , ad Rhenum quaerit. Ita vero ille : Quadam insula vitra Rhenum fluvium es, Burgundionum Isi itam quietam agunt ' pene omnes fabri lignorum sunt, e qua mereede pascantur quorum regionem Hunni, erebra inuasione
vasabant, y plurimos occidebant. Atqui, nondum regnante Suphitare, fines Sarmat ideo Germaniae, egressus fuerat Hunnorum populus. ebrios PListas Hist naturali L. IU Cap. XlU. inter Vandalos numerat. Hi, aetate Probi imperatoris, cum Longionibus & Uandalis ad Rhenum, ut ZosIMus, Hist. L. I. cap. LXVII. LXVIII. p. IO8. IO9. edit Cigens tradit, ex Germania emigrauere, di teste Rosio L. VII cap. XXXI l. portionem Galliae occupauere. Haud exilis tamen eorum pars , sedibu priscis remansit, qua a CLAvDio MAMERTO Paneg. Maximiani Cap. . cum Alemannis Herulis, Germaniae ad Uistulam incolis, coniungitur. Ii, ab Hunnis demum victi sub signis Attilae, teste SIDONIO Paneg. C. VIII. p. S. ii-tabant. Hinc CAROLvs SIGONI vs Hist de occident imp. L. XII. p. 28 S. edit Basil.
ISIO Burgundiones, inquit , qui in Germania remanserant , quotidianis impressiouibus ab Hunnis exagitati, ad Christum Deum , opem implorantes eonfugerunt. Deceptum itaque SOCRATΕΜ l. c. qui eius auctoritate nititur, Si Gg3ΕRΤv GEΜBLACENS E ad an .
CCCCXXXIII. f Io edit. 1726. obseruare est. Qui ignorantes reliquia Burgundionum inuitis sedibus adsiduas mansisse, erronee Burgundiones in Gallia a Suphiara prestas in occasione hac, ad Deum conuersos fuisse , scribunt. Nihilo rectius VALEsivs Rer Franc. Lib. I. p. O. Burgundiones Germaniae ad Rhenum , a Burgundis Sarmatiae discernit. 2 Non tam diuinitus, inspiratos, uti CALANus tradit, quam a popularibus, qui conuersi ad Deum Galliam insederant, commonitos fuisse , existimauerim Quum enim impressione Hunnorum, in has angustias coniecti , ad Burgundiones Gallos confugerant procliue est colligere, istos non in hominibus , sed in DEO auxilium quaerendum , populares suos docuisse. Ita rem hanc SocRATE l. c. confirmasse videtur Attigi lieet anxietate confricti, ad nullum se tamen hominum eontulerunt, sied alicui DEO se om- mittere eogitabant. Tum audientes , quod Romanorum DEUS Drtiter adiuuat se timentes, eommuni considio ad credulitatem chris eonfugiunt, oenientesque in nam ciuitatem Gassiarum rogabant, ut ab Episcopo Chrisianorum baptisma mererentur. At id eos septem diebus faeiens ieiunare imbuens fde baptizatos octauo die abire praecepit. Haec Socrates, ecquo, eodem prorsus modo, Burgundionum ad Christum conuersionem, SI GONIus recenset Buringundiones qui in Germania remanserant, quotidianis impressionibus, ab Hunnis exagita;i, pos agros suos incensor , hominesque de oeelsos ueteris desperatis auxiliis , ad christum Deum
opem imElorantes, onfugerunt, atque episcopo en Gastia repetito, se Doro tingi lauacro posula
33쪽
sequenter factum est, quod ex hoc, omnipotens DEVS, eos in
suam tutelam receptos, ab impetu gentis Hunnorum, ab imminentibus periculis liberaret. Quo ruin votis EVS omnipotens adnuit. Nam dum Re Suhthar, post annuim , cum ingentibus Hunnorum copiis, ad loca Burgundiae remeasset, Vt reliquias Burgundionum , efferata rabie absumeret, spe salutis imbuti Burguna diones, audacter contra Hunnos, eorumdemque regem Subthar e)eductis militum peditumque copiis, praelitam instruXere, pugnatumque trinque est , tanta Hunnorum strage , Ut decem mil
lium X numerum, eo amplius gladius, Eo adiutore absuimserit.
εἰ CAROLvs Si Gosius de Occident imp. Lib. XII. ex Socrate refert, SupΗTARΕΜ, seu Oi TARumregem Hunnorum , cibo nimio sumto se diripuisse , atque Hunnos De due pugnas Idem Sisos ius ex Socrate te seri, Burgundios, ficto impetu , tanta felieitate imputuatis : t Hunnorum decem millia , a tribus sint Burgundioniam millibtis Oeeidione eesa. SiGΕΗΕRTus ad an. 3. cae rum numerum non definit. Statim inquiens, Hunnis conia gressi pauet , tilia millia eorum peremerunt, se rabiem psortim res enauerunt. aproapter ωCALLiMACRus, in suo Attila , Hunnos , fusis copiis , e nibus Burgundionum , exaturbatos fuis, scribit.
Ortuo igitur ea clade a Suhthar rege , Bleda' Attila
fratres h Hunnorurn regno , pari ornnium consensu
a Clades, qua Suphia rex Burgundionibus caesus, occubuit, contigit iuxta coma putum Si GoNi 1 circa annum CCCCXXVI li a quo imperii Attiliani, principium pe tendum est. Cladem hanc, cum successione ATTILAE tas diu , ad an scilicet g g. accidisse, existiniat Si Ggssimus, qui Adam, anno demum q36. Rugiti sutrogatum fuis se, errone tradit. Perperam itaque annales ungarorum δε cum iis Abraham Bahuyhai, imperii Attiliani principium , ad an CCCCI locant. Eotum enim viventemnatuceo , nondum Attila legaque notate innotuerat, prout ad Cap. III. not. d. b. hexpositum est. Hinc vero enatum fuisse errorem annalium putauerim: quod primas Hunnorum sedes in Pannonia, Ode quibus SiGEBERTvshab occupatione Pannoaniae, haud distinxerint. Id. not. b. ad Cap. III. bhDe successione Alfi ΕΑ , ILEDAE , differebant fetum Hunnica tuni scriptotes. pRisCvs Rhetor in Excerptis p. I. edit lat. Paris. 16o9. suae, quem alii Damin Rutilam vocant, solum Attilam , SI GEBERTu vero ad annum 36. f. Os edit Pist. δε- dum , SiGONius autem, Hist occid imper. Lib. XII p. 28 S. cum CALANO nostro , visum aque Optaro regi successisse, adfirmant. Ita vero ille optaro Hunnorum rege, ita fianctori regnum ad flios Mundatieci fatris , Attilam Bledamqtie pertienit. Rem hanc ninium euidentissime exponit sokNANDE de Reb. et cap. XXV. Eorum inque pos obitu Attila cum Bleda fratre germano, Munnorum succus in regnum. Verisimile est, Attilavi primum, uti Riscvs tradit, otia mortuo .fasces imperii sumsisse, posteaque extincto subtaro , Bisaam fratre ni germanum , in societatem regni admissum fuisses id quod &TΗvROTZiv P. I. cap. I . obseruat Belam , inquit ille , fratrem suum, sui regiminis effecit partieipem. Oto hic, ut aiunt, caelo, ab istotum sententia , CHRONiconiungari cuni
34쪽
ρ Iuuenci uesti Calani Dalmatae
praeficiuntur e). Hi Bleda Attila fratres, vivente Theodosio
iuniore Augusto, collecto grandi, Hunnorum Xercitu , pacatis es Burgundionibus , in dies, ceteras f) finitimas regiones ,
M. Iohann. TΗvRoΤZH, P. I. c. o. dissidet, quod Anton Bo Npi Nivs OLΑΗus, ceterique rerum Hungaricarum scriptores, imitantur. Praeterquam enim quod Subtaris,& Roua regum, nulla ab iis fiat mentio, belli tantummodo duces, Leve, Bela, emein Ladieba enumerantur. Quibus in praelio ad Potentianam , uulnam exstinctis , ATTILAm, Hunnorum consensu , regem proclamatum fuisse , fide dubia traditur. Vid. Chron. HvRoTE P. I. cap. XI. XII. XIII. f. 3. q. I S. collect BONGARsii.
eLATTILAM, cum B LEDA non electum fuisse, verum iure haereditario successisse, ex PAisco Rhetore GORNANDE, constat. Ille quidem, in Exeerptis de erat. p. I. obscure, Hunnorum regnum ad Attilam peruenissses hic vero post obitum Octaris D Roae, Attilam eum teda germano, Hunnorum suecesisse in regnum, in Reb. et cap. XXXV. exponit. Idem sentiunt Si GEAERTus, ad an. 36. CALLIMACHus, in Attila. Minus itaque recte ΗvROI Zivs in Chronico P. I. c. 13. ATTILAm, ab Hunnis nanimi oto pariter ω eonsilio, regia dignitate elatMm fuisse scribit quem sequuntur, ANTON BONFINI-vs Dec. I. Lib. III. OLAHus in Attila Cap. III. Successivum profecto, Hunnorum fuit imperium, non minus ante ATTILAΜ, quam post eius obitum; ad quod reges e cadarum stirpe, mutuo sibi succedentes, contestantur vi ad Cap. IlI. not. codo Hunnorum exercitum, ex quingentis armatorum millibus, constitisse reserunt: JORNANDE de Reb. Get. cap. XXXV. SIGEBERTus, ad an. 33. quem AvCTOR Hist. Miscellae, ad septingenta millia extendit, CHRONICO ALEXANDRINvΜ, ad Olym. CCCVII. p. 73s millia multa fuisse scribit. Certe maiores , quam vel Germania, vel Gallia ferre potuit, ATTILAΜ copias contraxisse, ex SIDONII Carm. VII. p. 9S. edit. Paris. 16O9. q. constat. Ita vero ille Et iam terr eis dissederat ATTILA turmis. ε Clade surgundica nequaquam Hunnorum Gie; , veluti SIGEppous, ad an D. scribit , refrenata fuit. Reliquiae enim Burgun9ioniam, postea Hiannis subiectae, teste AGATHi A, de regno Iustinian. Lib. V. p. q9. edit graeca in castris Hunnicis militabant. Sedis Burgundii, qui ex Germania in Galliam transiuerant , anno demum CCCCXXXV ab Hiannis , occumbente in praelio Gundicar rege , partim deleti partim deuicti fuere. PROSPER Aquitanic Tom. I. collecti. canis p. IS7. ΗΕRΜANNusCONTRACTus ad an ΦῖS. f. 68. f Res Hunnorum, post mortem Subtaris, Ioua gestae, breuiter a Calano, exponuntur. Paullo ante mortem, ROvA, Amald suris, Ithamaris, an cassiis, Boi scisci ceterisque gentibus, quae Istrum accolunt, bellum inferre decreuit . propterea, quod cum Romanis societatem inierant. Quin, Romanis etiam , per Elsam de nunclauerat, se a foedere recessurum nisi omnes Scythae, qui ad eos confugerant, reddantur. Tum ergo mortuo Roua, THEODOSIus imperator , Maximinum legatum, cum ΡRisC RHETORE, ad ATTILAmmisit, non minus subortas, inter Hunnos Romanosque controuersias compositurus quam foedus initum reparaturus, RisCvs RHETOR in Excerptis p. o. seq. ATTILA, Reparato cum Theodosi foedere, teste Callimacho in Attila, f. 63I. Gepidas, quos Suphtar saepius tentaverat, in potestatem suam redegit, postea autem Romanis, aduersus Visigothos auxilio fuit. Ea tum, inter Hunnos Romanosque amicitia coaluit ut etiam Attila, teste PRIsco, dux Romanorum exercituum adpellaretur. Eorum Aetius Romanorum dux, anno CCCCXXXII. in Hunnorum, sinum confugit interuentu Attilae, non Rugilae, ut Si GEBERTus ad an. 3 S. existimat, imperatori reconciliandus. RospER A Qv IrANI cvs in lectione Canis Tom. I. p. I 3. TtR PRosPER ibidem p. IS6. ΗERΜAssvs CONTRACTus ad an ga. Longe plura bella, auspiciis Attilae gesta fuere , antequam Hunni , in Germaniam Galliam impresserant, quam, annalibus veterum con notata, leguntur. Eorum enim armis, Gundaricus rex Burgundionum, cum gente sua , post annum CCCCXXXV. deletus est. PRospER AQvITANicvs in Lectioni b. Canisti Tom. I. p. I 43 HERMANNvs CONTRACrus ad
35쪽
an. 33. Valentiniano quoque imperatori , Hunni, aduersus heodoricum regem
Gothorum , auxilio fuere quorum copiis, stipatus, Lithorius dux Romanorum, non solum , anno CCCCXXXVI. Narbonensibus obsessis, suppetias tulit , verum , redactis etia in in ordinem Aremoricis , anno CCCCXXXVII. Gothorum populationem, in Gallia compressit. Ros PER AQvITANICVS l. c. p. I 3. HERΜANNvs ConTRACTus ad an 39. p. 68. MARIANVS SCOTu Lib. II. et 6 ad an. 38. Huius subsidii Sitiosius quoque meni init
Lithorius Sothicos equiter , dum forte subacto
cel*ur Armeriso Geticum rapiebat in agmen Per terras Aruerne tuas, qui proxima quaeque,
Discursu, mmis, ferro, feritate, rapinis,
Delebant pacis fallantes nomen tuane. ubi vero Lithorius, pugnari anno CCCCXXIX. imprudenter commissa, in potestatem Gothorum peruenisset Romani, properante, ad Rhodanum Theodorico rege omnis
vos praesidio oppidorum imposuere. Edocet hoc iterum SIDONIus , Carm. VII. p. 93. - Capto , terrarum damna patebant,
Lithorio, in Rhodanum, proprios producere fines Theodoridae um Nec erat pugnare necesse Sed migrare Getis , rabidam trux asperat iram Victor, quodsentit Soγthicum pro moenibus hostem
Imputat, re nihil es grauius, s Orsta unquam
Vincere contingat, trepido. Tandem Attila, foedere, quodHunni, cum Theodosio inierant, disrupto, ingentique
ex Hunnis, Ostrogothis, Gepidisque, exercitu coacto, anno CCCCXLI. orientale inuasit imperium, Moesiam solus, superato Istro ingressus est, Thraciam Bledae fratri va. standam commisit. RospER AQvITANICvs l. c. p. I46. CHRONICO ALEXANDRINvMOlymp. CCCV Ind. X. Beda de sex et mundi p. II . HERMANNvs CONTRACΤv ad an. a. MARIANvs SCoΤvs Lib. II. t. 6. ad an 3. Hoc tumultu accepto, Theodosius, Arnegis lumin Ioannem utrumque magistrum militum, Hunnis, cum delecta manu occurrere iussit , quorum Arnegislus , acri praelio, cum Attila decertauit Ioannes autem dum Bledae occurrerat , fraude Arnegisti peremtus occubuit. Si GoNivs Lib. XII. p. 3o . anno sequente, Hunni, vastata Thracia , Graeciaque, omnia oppida, inde a sinu Ionico usque ad Constantinopolim diripuerunt, ac duas munitissimas in Illyrico at ces, urbemque Cassandream , t PROCOPIus auctor est, exciderunt. In Thracia cerate, omnia Oppida, praeter Adrianopolim, Heracleam furore Hunnorum disiecta fuere. Sisos ius i. c. Hoc bello, quum duces Romani, variis praelii irritarant quam represserant potius munia orum multitudinem . Theodosius , bellum Hunnicum expauescens, missis anno CCCCXLIII. de pace , ad Attilam legatis, sex millia pondo auri, pro recessu, mille autem minas si suis finibus imposterum foret contentus spopondit Si GgBERTus Genablacens ad an. 4 7. Si GoNius de occid imp. Lib. XII ad an. 3. Interemto vero, ex insidiis anno CCCCXLV. Bleda fratre, subactisque , qui ei parebant populis , Attila , bellum Romanis, anno CCCCXLVI. indixit, qui supe
rato sub initium anni sequentis , frigore , conglaciat Istro, exercitum , in Dacia uiciteriorem , seu Moesiam , populatum immisit, caesisque apud Mareianopolim, Antheia mi & Arnegislo militum magistris, grassatus per Daciam, Moesiam, Illyricum, Thraciam usque ad Thermopolim, inter Thessaliam Macedoniam penetrauit, IORNAND. de Regn successi Cap. 98. RECvLPHus , Chr. T. II. Lib. V. c. I q. p. 26. Oll. uisau. Hac expeditione, septuaginta minimum ciuitate in oriente, Hunnorum depraedatione subuersas fuisse iRo RospER p. 17a coli canis T. I. ed. Pith. IIGEBERTusci ad an. so narrant. Vnde Si DoNius, ad Anthemium Carm. II. p. a 3 sic de HYNNis.
Geny is repente Venerat, sectas inciderat orbita bmpharmne tu directus, per Dacica rura vagantem
36쪽
to Juvenci Coelii Calani Dalmatae
nunc Una deinde altera, variis .ininumeris praesiis lacesse
Contrahis, aggrederis, peras, includis , te Metato spatio afrorum Sardica idit, Obidione premis , quae te sic tempore multo,
In alis Uitum supuit, quod miles in agros, Ne licitis nee furtiuis exemisibus ibat. Cur deesset, cum sepe Ceres semperque Liaeus Disciplina tamen non defuit inde propinquo Bose magis timuere ducem, se denique factum es:
Vt solus tum forte tuus, mox proditor illis. FrHira terga daret, sex pede cornua nudans
Tu labas acie solus, te ponsa fugaci
Expetiit ductore manus te Marte pedestrἱ Sudantem repetebat eques tua signa sequutis
Dux fugit, inseqtieris, renouat certamina, incis; uditur , ex pugnas, elabitur, obruis atque
Sara alicae paci pretium sua funera ponis. Partitur, iussum subiit iam transfuga letum, Atque peregrino cecidit tuo idiima ferro.
Minus itaque recte Lucius de regno Dalmat.' Croat. Lib. III. c. IV. f. Iao Arria LAM nunquam Illyricum vastavisse obseruat cum talia ei copiae Hunnorum, Ma depopulatione Moesiae Graeciaeque , teste PRocopio, Mab obsidione Aquileiae, in Illyriciani excurrerint. His actis , Theodositis, tantum bellum auersatus, legatos ad ATTILAM de pace acturos, in Scythiam nil sit, Mannuum vectigal auxit. In hanc legationem , PLiscv historicum missum fuisse, elucet, ex eius Excerptis de Legat. p. 83. edit Paris. ωJORNANn , de rebus et Cap. XXXIV. Qua re cognita , Valentinianus is ipse, oratores ad pacem petendam, CASSI ODORum, CARΡILIONEM misit vid. AssioDo Rus epist Theod. PRisCvs Excerptis Legat iace concessa , tributoque auctori Agarairos primum , duce Onesepio , perdomat , postea vero , bellum, aduersus Persas molitur. PRIRCv l. c. p. IO8. Ia I. THvRoTZius, Chron. P. l. c. q. Haec ante Gallicam Gera manicam expeditionem. Quo tempore, Pannoniam quoque, cum Moesia, ceterisque Romanorum prouinciis, sub iugum missam fuisse, ex uersione Sirmii, apud PR1sCv p. Io . luculenter elucet ceterum, ante subiugatas orientis prouincias, haud insessam fuisse ab Hunnis Pannoniam, vel inde colligere licet; quod ATULA, Romanorum, aduersus e Mothos exercituum, dux socius, accepto a Theodo si annuo stipendio, intactas Romanorum prouincias reliquerit, sedemque imperii , Daciam d- pensem, S regionem Iazygum Metanasarum, delegerit. IRiscvs Rhetor Excerptis Legat. p. 169. seq. Non igitur ad ann. CCCC I. veluti annales Hungarorum adnotauere , verum ad CCCCXLI. vel CCCCXLVII. quo ATTILA, orientale inuaserat imperium, occupationesn Pannoniae referendam eaque, quae CHRONICO Hungaricum, de praeliis, cum Macrino metrico apud Potentiana in Aesimam commissis, eo quod scriptores Romanorum, ea de re taceant, prorsus incerta dubia esse , existima a
eo Ex Pannonia 4 Iazygum Metana sartim regione consilio, uti ΗvRorgio placet, statrici, occidentales adgreditur prouincias. Et primum quidem , subactis Quadis, cMarcomannis , in Noricum irrumpit. Ubi , cum Theodorico Vetonensi AE aerino Aniai hemio , limitis Danubsani praesidibus , pactus , itineris aduersus refrogothos faciundi facultatem, clausis oppidis, accepit, atque per Vindeliesum , F et sarum Rauracorum-3ue fines, ad lacum ruantinum, peruenit. Unde subuersis urbibus, caesisque Gunarico Suismundo, Burgundiae Regibus a quorum posteriorem TIivRoTZivs , Regem
37쪽
Attila Caput V IOIs inuaserunt, yomnia serro igni subiicientes, hostili more niuersa quoque diripiunt, plerisque tamen ciuitatibus coppidis captis, multis .in deditionem receptis, secus Aurelia
Constantiae vocat, ad Rhenum usque penetrat. AvENTI Nus, Annalibus Boiorum Lib. II. f. 16 . edit Basil. an. Is 8o. Expeditione hac, omnes, sine dubio Germ niae o puli, velut SIGONIus L. XIlI. p. 316. opinatur, se ATHILAE, ad Gothorum, ut prae se ferebat, excidium, contendenti, adiunxerunt Quadi, inquam, Marcomanni, Hertili Turcilingi, Burgundiones, Thuringi, Bructeri, Saxones, inui in Germania remanserant, Franci Cum hac igitur, diuersarum gentium multitudine, ATTlLA, uniuersam Germaniam, subegit.b Galliam puta Belgicam Lugdunensem Aquitanicam. ATTILA quippe , tantarum gentium stipatus multitudine , superato lintribus Rheno flumine , exercitum in Belgium primum infudit inde in Lugdunensem inquitanicam regionem , nullo impediente, libere progressus. Expeditionem , in hunc modum describit SIDONius, ad Auitum Carm. VII. p. 96.
Hercinia in lintres, Rhenum texuit alnon iam terrificis, Fuderat ATΤIL turmis , In campos se Belga tuos.
Caussam, cur Attila Galliam inuaserit, PRiscvs Rhetor Excerpt. Legat. p. m. 63. X-
ponit Itaqtie Attilas in arias disrahebatur sententia , o issi in dubio haerebat animus, quos primum adgrederetur. Tandem melius rem se habituram sum es, ad periculositus etiam sese eonuertare, o in occidentem exercitum educere. Illi enim sibi rem fore non solum cum Italis, Ied etiam eum Gothis D Francis eum his t Honoriam eum ingentibus diuitiis in xo rem nee eret ' cum issis ut Genseriebi gratiam promereretur. At Franeos beri laeessendi, iri ea se fuit gum ipsorum obitus, , de regno inter liberos ontrouersia Senior Attilas sudebat, iuniorem Aetius tuebatur , quem ma vidimus legationem obeuntem.
i Universam Germaniam, inaudita crudelitate, inde a Pannonia , usque ad Heduos de uastatam fuisse HvLDERi Cus vaeivs Chronic Germ. Lib. IV. T. II p. 6 ε Collea. Pistorii edit. n. I 726. obseruauit erronee tamen calamitatem , quae anno CCCCXLIX. CCCCL acciderat, ad an CCCCXLU retulit. Memoratu digna est, cum primis Argentina δε coloniae Agrippinae, depopulatio. Et Argentinam quidem, ATTILApropterea , quod solaci conatibus suis , Obsistere audebat sol aequauit, atque propter diuersas vias , StrasbArgum adpellari iussit. ΗvROTZIus Chron. Cap. XU OLA- Rus, in Attila Cap. IV. Testatur id icon ATTILAE , in vertice, Ortae Argentora tensis, anaglyphice sculpta apud SCHO DELIvΜ, in Notit. Hung. Part. I. . a S seq. Apud Coloniam vero Agrippinam, Gyula DuX Hunnorum XI. M. Virgines , quae duce r-
stila Roma, in patriam, secundo Rheno, reuertebantur, intercepta S, crudeliter enecauit. SIGONI vs Lib. XIII. p. 317. THvRoΤZiv l. c. Cap. XVII. Cons de undecim
mille virginibus, Valesiana seu Meditamenta Critica Historica cet. Hadriani VALEsii Parisiis 1694 in Ia MActa Erudit Lips ad an. 169 . Mens tui. p. 3O9. DNullam ciuitatem , nullum castellum, nullumque oppidum Galliae, a furore ANTILAE , qua ille ducebat exercitum, tutum fuisse , e X FRECvLPHI Chron. T. II. L. V. cap. q. p. IS . cognoscitur. GREGORIvSTuron. Lib. II cap. T. inultas Galliarum ciuitates, pressas fuisse adnotauit. Superato enim, Rheno, Tungros, MColoniam deleuit, reueros diripuit, Metas succendit, Attrebatum excidit, Aurelianum obsedit. AIMONIus de gestis Franc Omini, Lib. I. cap. 6 p. 286. GREGORIvs TvRONENSI Lib. II cap. 6 SIGo-NIus Occid Imp. Lib. XIII. p. 317. Trecas tamen in Senonia virtute S. Lupi, Episcopi percitus, nullo maleficio adfecit. Hi NCMARus, Epist. U. cap. II. PETRus Equilin. Lib. VI cap. I. Hac tempestate Lutetia quoque Parisiorum, pietate S. Genoueua, seruata fuerat vid. HISΤ. S. Geno uelae. Ceterum , Tungrortim excidium, a Seruatio praesule praedictum fuisse , tradit REDEGARivs , de gestis Francorum, Cap. I. p. 93. Ollecu . reberi. Decad. I. Monument. III. Ciui-
38쪽
1oe Iuuenci Coelii Calani Dalmati
num lycastra metati sunt m). Sed meritis n) B ANIANI, eiusdem Vrbis episcopi, DEUS omnipotens, ciuitatem ab incursu hostium protegit quamuis o multa grauia perpessa sit m Hoc audiens Valentinianus Publius, huius nominis tertius, qui cum
l Ciuitas est Galliae I ugdunensis, ad Ligerim sita, quae ab restitutore Aureliano, nomen accepit. CHRISTOPH. CELLARI v Ge Ogr. Antiqv. Lib. II cap. a. p. O . quam Sangibanus rex Alanorum, aduersus Hunnorum impetum defendebat. Jo NANDE de Reb. et cap. 37. p. IO7. a GREGORI Tu RONENs Lib. V. cap. 33. A1Mo Nio Lib. I. cap. 6. Aurelianensis JORNAND l. c. ciuitas Aureliana NOTIT. Prouinc. praefat. Concit. Aurelian I. ciuitas Aurelianorum OTHON Frisingensi Lib. IV. c. i. BEDAE XV Kal. Decembris, aliisque, Aurelianis dicitur. mo Hunnos urbem Aurelianensem obsedisse, elucet e X AIMONIO Lib. I. c. 6. SIGE-EERT ad an. 4 3. PETRO item Lib. X. cap. 7 I. cuius oppugnationem , GREGORiv Turonensis, Lib. II cap. 7. describit. n i ANiΑΝus, praesul fuit Aurelianensium, FRECvLΡΗ. Chr. T. II. Lib. V. c. I . AIMONIus L. I. cap. 6. HISTOR. S. Aniani, cuius meritis Aurelianum obsidione liberatum, numerosumque Hunnorum exercitum, in campis Cathala unicis, fusum fuisse annales
Francorum tradunt. Ita enim GREGOR. Turon. L. II. c. 7. Itaque liberata, obtentu B. Antisitis civitate, Malibi : Nam tittas ambigat Chunorum exercitum , ostentu memorati Antisitis fuisse fugatum. AiΜΟΝ. l. c. cuius meritis θ' orationibus , manissima Hunnorum phalanges , omnipotentia chrisi ita protriuit: t quibus profugi habitent in terris, hucusque mincognitum Liberationem urbis, ab insultu Hunnorum, meritis B. Aniani, SIDONIus
quoque, Epist. Lib. VIII. p. IS. p. sῖ tribuit, quam, IDACivs Chron. sic. qui eum sequitur , Si GONIvs Lib. XIII. LII 8. orationibus beatissimi praesulis , ciuiumque adscribunt. Ita enim iste Ea re territi cities, eum quidnam consilii caperent, in incerto a. ferent Anianum consuluerunt. Illi monuit, ut spem in DEO figerent, atque opem eius suppliciter implorarent. Quod eum illi humi pro serati fecissent, c. o Aurelianum, maximo arietum impulsu, oppugnatum fuisse. GREGOR. Turon.
Lib. II cap. 7. scribit Attila vero Chunorum rex a Metens υrbe egrediens, cum tittas Galliarum ciuitates premeret Aurelium adgreditur, eamque , maximo arietum impulsu , nititur expugnare. Ab oppugnatione in urbem demum , Hunnos irruptionem fecisse , onustosque spoliis, in castra rediisse, AvCro Hist. S. Aniani AE PETR. Qv ILIN. Lib.
VII cap. TI. referunt. Ita vero iste Dum autem episcopus ad eos extulisset y pro populo intercedens , ab ATTILA nihil penitus obtinere potuisset, sed die Jequenti aduersarii orbe violenter intrantes, plaustra eorum, spoliis onerarent, c. Neque tamen Hunni, facta irruptione, urbem diripuere: superuenientes quippe Aetius raricius, Meroueus item, Francorum,' Theodoricus, Gothorum reges , eos fugarunt δε ab Aurelianis recedere, relictis spoliis, adegerunt. GREGOR. Turon. Lib. II. c. 7. misΤ. S. ANIANI. a. propter, mo Nivs Lib. VIII. p. I 6 de obsidione Aurelianensi, hunc in modum :Exegeras mihi, t promitterem tibi ATTILAE bellum sit me posteris intimataram, quo idelicet Aurelianensis urbis obsidio, oppugnatio , irruptio, ne direptio, Gl a vulgata exauditiealitus sacerdotis alicinatio , continebatur. Oppugnationis Aureliani , haud meminit JORNANDES, qui ante aduentum ATTILAE, demolitum fuisse, memoriae prodidit. Prius Valentinianus Imp. , exercitum Romanum , duce Aetio , proficisci iussit quam ATTILA superato Rheno, in Gallias irruperat. Is enim, in omnem ATTILAE actionem intentus, cognito, legationis, quam anno CCCCL ad Ostrogothos X miserat, fuco , Theodoricum Gothorum Gtindarietim, Burgundionum , Sangibanum, AlanorUm 4 Uerou eum, Francorum Reges in societatem belli adscivit, eiusque summam
Aetio dedit. JORNANDE de Rebus et cap. XXXVI. RECvLpuus Chron. T. II. Lib. V. c. XIV. q) THEODOsiviII. intelligit, qui, cum VALENT1NIANO III ad annum usque CCCCL. imperauit, sub assicam Hunnorum expeditione , obiit. JORNANDE de Regn. Successe. p. m. 126. CusPINIANus in Caesaribus, in Theodosio II.
39쪽
Theodos iuniore Romanum imperium tenebat , Elium patricium, Virum Utique rebus bellicis apprime eruditum s. cum magno suo e Xercitus, adparatu, direXit in Gallias to , ut Bledae ΑΥΤ 1LAEque, .u gentium, quas secum duxerant, tumultibus
rhDux fuit, uti Sisos Ius, Lib. XIII p. 3IS scribit, ea aetate, manu ,4 consilio, pronitissimus, atque in barbarorum belli exercitatissimus quem ea propter BED de Sex aetat mundi. p. m. II . terrorem Atti nominat. Erat enim hac aetate et ius, Ditis e principibus , famosissum Attilae, formidabilis. MARI AN SCO Tvs Lib. I. et VI. ad an . SS. Exercitus, consilio Aetii, ATTILAE obiectus ex Romanis , est Gothis, Alanis, Francis, Burgundionibus, aliisque Celtarum, Germanorum nationibus, collectus fuit. In adparando quippe bello, tanta fuit Patricii Aetii pruden iuris ondique legato.
ribtis congregatis, aduer Ius ferocem Unitam multitudinem , non impar oecurreret. His anim adsueν au viliares Franci , Sarmata , Armoratiani Litiani, Burgundiones , Savones R. arioli, briones, quondam milites Romani , tune vero, iam in numero auxiliariorum exisquisiti, aliaeque nonnulia Celticae, e Germanica nationes. ORNAND de Reb. et cap. XXXVI. p. os Io6. RECvLPHus, Chron. T. II. Lib. V. c. q. p. m. IS .
t Impegit hic IuvENCus noster, ignarus ledam, ante susceptam in Galliam expeditionem, Theodosio XVIII. Albo in Cossi adeoque anno CCCCXLIV. necatum fuisse. IRos PER Aquitan Coll. Canistis. I 7 vid infra ad cap. XI.
ti Exercitus ATΤiLAE, ex incondita Hunnorum, Scytharum, Germanorum,& Sarmatarum multitudine, conflatus fuit. Et Hunnorum quidem , qui tot praeliis exhausti erant , haud magna fuit multitudo. Longe maior auxiliarium copiarum numeri .
Ex Scythis quippe : Ostrogothi , ducibus alamiro, Theodomiro, sin demiro Gepidae item , duce Ardarico ,4 Sarmatae, Gelones, Neuri, Alani, Bastarnae, ceterique Scytharum bellicosissimi populi, in castra ATTILAE confluxerant. Ex Germanis vero : Quadi, Marcomanni, Rugi Heruli, Turcilingi, Burgundiones, Thuringi, Bructeri, Saxones item, inui in Germania remanserant, Franci . numerat eos , qui his rebus interfuit, SIDONIus in Panegyr. Carm. VIII. p. s. - Subito tim rupta tumultu Barbaries tota in te transfuderat arctos
Gallia pugnacem Rugum , comitante Gelono Gepida trux sequitur Scerm Burgundio cogit, Chunnur, festonotus, Neurus, Basarna, Thuringus,Brticterus, uua quem, et Nicer alluit Cnda
Prorumpit FrancDs in In armatarum numero Iazyges uetanas intelligendi sunt, quos STRΑso Lib. VII. MARCELLisus Lib. XUII. euidenter Sarmatas nominant. Diuersi ab iis fuere Sarmatae, a JORNAND inter subsidia Romanorum relati quorum nomine, Burgundiones forte, qui e Sarmatia in Galliam emigrauerant, intelligit.
ET quoniam sermo incidit de VALENUNIANO III inserendum est memoriae, notitiaeque posterorum, qui is quis fuerit
a Ualentinianus III. filius fuit Constantii Romanorum Patricii, &Theodosii Magni, ex Placidia filia nepos. Ea enim anno CCCXVIII. post mortem Athaulfi regis Gothorum, Constantio comiti Romanorumque Patricio nupserat quem Honorius e et Imp.
40쪽
1ο Iuvenci Coelii Calani Dalmati
Ualentinianus hic fuit filius Cossae ANT1 Imperatoris huius nominis tertii, by Galliae Placidae, filiae maioris Theodosii sororis Honorii Arcadii, patris minoris Theodosii. Hic Valentia
nus ex cyvXore Lisini Eudoxia, genuit duas filias, quartim maior natu, , Honoria nomine, Thrasi mundi, Regis Vandalorum fuit sortita connubiumri Junioris vero natu e Placidio nomine, Virginis clariss1mae, Veronae corpus in Ecclesia S. Stephani conditum requiescit.
Imp. sublato Constantino tyranno, anno CCCCXX collegant imperii legerat ORO-sius Lib. VII. c. I. OZOMEN v Lib. VII. c. 3 seq.δ PLACIDIA, quam L lacida, rectius scribitur, sicuti noster paullo inferius Fuit ea Theodosii M. filia , atque Arcadii, Honoriique Impp. soror thaus Regis Gothorum , qui Gallias tenebant, uxor Isi Do Rus Chron. Goth ad an. 4 8. quam prCpterea CALANus cum NICEpHORO, Gallam Placidam vocat. Ea , interfecto a Ualia thaulso, rege estgothorum , Honorio reddita constantino Patricio matrimonio iuncta, Va- sentinianum III. Imp. peperit. JORNANDEM, de Reg. Successi p. m. Iaq. NICEPHOR. Hist. Eccl. Lib. XIV. c. 6.c EvDoxIA alii, matris nomine, adpellant. Fuit enim Valentiniani III. Xor Theodosii ΙΙ. ex Eudoxia, filia EvΑGRivs Lib. I. c. et I ZONARA Tom. III. p. I. edit. Franc. n. IS87. I ORNANDE de Regn. Successi p. m. 12S. do Natu maior, VALENTi Ni AN III. filia, non Honoria, sed Etidoxia quae Hunerico, regi Vandalorum nupserat, adpellabatur. Honori enim soror fuit Valentiniani IlI. PRiscvs Rheo in Excerpt. Legat p. 6 . quae TriLΑΜ, libidine inflammata, ad ineundum secum connubium, in Italiam inuitauerat. ORNANDE de Regn. Successo p. m. IIS. SIGONiv , de Occ. Imp. Lib. XII. ad an. 34. p. 93. cons ad Cap. XXlI.
not. c. Ceterum , Eudoxiam, cum sorore placidia, ensericus Rex Vandalarum , expugnata Roma , in Africam abduxit , eamque filio Hunerico in matrimonium de-tit. ISIDORus in Chronico andalorum p. m. 27. 28 IORNANDE de Regn success. p. m. 27. NiCΕΡΗORus Hist. Eccles Lib. XIV. Cap. XI. Placidia natu minor Ualentiniani IlI. filia, quae, cum Eudoxia sorore, a Genserico rege Vandalorum, in Africam abducta fuit, remissa Constantinopolim , Olybrio Patricio, postea vero Romanorum imperatori nupsit. Rocopius Li III. Beli Vand Isi Dogvs Chronic Wandalorum p. m. 27. NICEPHORVS l. c.
Τ IV a ergo Patricius, vir, ut antea digimus, strenuus
L Aetium ΙORNANDE , RospER Aquitanicus , RECvLΡΗvs , REDEGARI v , aliique plures exprimunt Aetium scribit Si DoNivs Aethium vero AvCTOR Hist. S. Aniani. Patricius ille fuit Romanorum, qui ea tempestate Galliis praeerat. FRECvLPHUM, Chron. Tom. II. Lib. v. c. q. quem ORNANDE de Reb. et Cap. XXXVI. tantae prudentiae virum fixisse indicat uti etiam ei, hac tempestate innitebatur respub Hesteriae laqae. Natus ille est in Mysia , in Dorastana regione , qui initio , ob insignem rei bellicae peritiam, ab Honorio Imp. in locum con sunt ii, copiis praefectus, post hac
vero, quod cum Alanis, Vandalis, ac Sueuis, haud conflixerat, dignitate priuatus, ad Hunnos transiit, ATTILA .RvGiLΑΕ, ut Si GLAERTu putat , ob insignes animi dotes, cum primis carus; a quo is , rerum Italicarum statum didicit. Mortuo Honorio, interuentu Hunnorum, Valentiniano reconciliatus, Romam reuersus, dignitati pristinae restituitur. Ros P. Aquit T. I. p. 1 3 HERM CONTR. ad an. 432. LATIVS in AT-Ti L cap. V. Maximi Patricii fraude, post multa praeclare edita facinora , peremtus JORNANDE de Regn. Success. p. m. 127. ri.