장음표시 사용
101쪽
Secundo, an dato quod potuerit dimittere illum, talis dimissio fuerit nulla, vel saltem suspensa propter appellationem interpolitam ab illis Monialibus.
Tertio an Archiepit copus potuerit valide, & iuste acceptare talis Conuentus regimen cum solo Regis mandato , absque speciali decreto Summi Pontificis3 possitque tale regimen retineret Quarto,utrum illae paucae,vel plures Moniales potuerint valide appellare ad Patrem Generalem, ne fieret talis dimisito Conuentus ad Ordinarium. 3 Et quidem pro parte affirmativa, quod Commis. sarius generalis cum Disti nitorio potuerit valide dimittere praedictum Conuentum ordinario, videtur
sic probari: Nam Commilliarius generalis Ordinis Minorum in sua familia potest omne illud quod potest
Generalis in toto ordine, ut constat ex Bulla unionis Leonis X. & ex statutis generalibus Segoviensibus, titulo de Commissariogenerali. At Generalis Ordinis,cum sibi visum fuerit conueniens, potest dimittere & relinquere ordinario unum Conuentum fratrum , seu Monasterium,ut habetur expresse in Compendio Mendicantium, ver. AEdificare. g. s. Ergo&Commissarius generalis in tua familia poterit dimittere unitConuentum Montalium eidem ordinario, maxime si ob causas iustas ubi cum Dissinitorio colat nius videatur. Secundo,multi &graues Doctores etiam recentiores dicunt posse Pra latum exemptum, suum subditum exe-ptum subiicere Episcopo, ut Episcopus illum absoluat a Casu resel uato , v. g. haeresi, si hodie Episcopus potest) a quo casu ipse Praelatus Regularis non potest talem subditum ab Ioluere,quos Doctores citat,& se quitur Sanchez lib. Deca cap.3 9. --.32. Ergo etiam poterit suas subditas unius Conuentus subiicere eidem
102쪽
lem Episcopo quo ad gubernationem ex rinsecam, triae videtur esse minor, quam subiectio quoad iuri L lichionem animae.Tertio, unusquisque potest renun-ziare suo priuilegio, cum enim priuilegium iit beneficium Principis, bene fietum non confertur inuito. At Praelati Regulares gubernant Moniales ex priuilegio Papae, ut est notorium, & patebit ex dicedis:Ergo Praelatus Regularis potest suas Moniales dimittere Epi DCOPO, renunciando priuilegio quod habet ut illas gubernet. Quarto quod Ordinarius in isto casu potuerit
acceptare regimen istius Conuentus eo deserto a Praelato regulari, illique assignare confessiorem Clericum, probatur ex declaratione Cardinalium citata a Margilla adsessionem a s . D. I .de Regul. in Triflent .Vbi ait sic
declarasse illos Dominos Illustrissimos. Di copmyotes dare confessorem e fontalibus sukiectis re gularibus, quie nussa ratione induci possunt, ut sitis Regularibus coussoribus peccata confiteantur. Sic ibi. Si ergo conses lo-rςm illis potest assignare, poterit utique regimen Couentus assumere quando Praelati regulares eas dim jttunt, dc non est qui gubernet illas. Confirmo hoc dupliciter,primo , ex doctrina communi Theologorum
in materia restitutionis,ac Iuristarum dicentium , rem desertam a proprio,ac vero Domino,pol se apprehendi a quolibet primo occupante tanquam desertam: At in hoc casu verus Dominus Pra latus regularis dimittens hunc conuentum habuit illum pro derelicto, ut patet: ergo potuit occupari, Sc apprehendi a quouis alio;non autem melius, nec iustius,quam ab ordinario
Episcopo, qui est Practatus omnium ovium suae di
celis:& non erat congruum iuxta leges canonicaS , Ut
aliqui fideles in una dioecesi carerent omnino Pr aro,& iuperiore spirituali ac temporali.Secundo, con-
103쪽
firmatur ex eo quod tradit Nauarrus lib. s. consid. tit. do paenitent. ct remisson. consilio I 8. in simili set e materia, ubi ait posse Regulares tempore Iubilei confiteri peccata sua consessori clerico saeculari. ubi per Regulares intellige etiam Moniales.) Ait inquam posse hoc fieri, quia iuxta cap.ab exordio 3 s. dytinitione l. si unm f. pactus ne peteret f. de pactis, res facile reuertitur ad
suam pristinam, & antiquam naturam, dc citat Iasonem,Felinum, & Federicum. Iam vero , ait, Regulares olim erant subditi Episcopi, & confitebantur clerico seculari,ut patet ergo cum Iubileus annuat,concedat, & faueat, facile credendum est Regulares redire
pro eo tempore ad antiquam naturam,& morem,quo
possint confiteri peccata Sacerdoti saeculari approbato.Quod ipsum facile applicabitur nostro casui: Nam Moniales olim,quo ad regimen fori interni, & externi erat subditae Episcopis; & per priuilegia sunt exemptat ab illorum regimine,ut patet in multis priu degiis in compendio Mendicantium verbo, Exemptio , &verbo Moniales : ergo cum Prauatus regularis istius Conuentus suo priuilegio renuncians illum dimiserit Ordinario , facile per hanc dimissionem redibit res ad suam antiquam naturam, videlicet ad regimen inte num,& externum Episcopi,slaut olim fieri solebat. I Hoc non obstante pro solutione. Noto primo. In Ordine Minorum dari duas classes, vel duas regula Monialium eidem ordini subiectarum. Primae dicuntur Damianae, vulgo, discalciatae,& dicuntur Moni les primae Regulae, quam scilicet Pater noster Franciscus fecit,ac dedit sanctie Clarae, & vivunt sub rigidiori instituto. Secundae dicuntur sanctio Clarae Urbanistae, eo quod Urbanus Papa priorem illam rigidissimam regulam moderauit, eiusque rigorem in aliquibuΚ
104쪽
,us temperauit, & sic temperatam dedit obserua am his secundis Monialibus Vrbanistis, de quarum umero est hic Conuentus , de quo fuit altercatio. uod vero hae ambae classes Montalium sint subiectae vinediate regimini Praelatorum ordinis Minorum, e primis Discalciatis, constat ex prooemio Regulaeuarum confirmatae a Papa Innoc .ubi sic habetur deincta Clara. Promisit ιbedientiam Eeato Francisio, ct ccesseribiti suis:& alia sorores teneantur semper fAccisori us Beati Francisci canonice electis obedire.Sic ibi cap. I o. e secundis vero Vrbanistis vltra alia priuilegia, suntino particularia data ab Eugenio Quarto, quorum al-rum citat ad longum Rod riguea in suo Bullario DL i. aliud ponit in eodem Bullario βι. 2 39. per quae taedictas Moniales subiicit immediate gubernationi rassatorum ordinis Minorum. Et in illo priori expri-iit Papa quod praedictas Moniales eximit ab omni i s dictione Legatorum, Archiepiscoporum , Patriar rarum & Episcoporum dccata ut non possint in ipsas cie aliquam censuram .Et in secundo priuilegio, lo-iens cum Prete latis Minorum circa Moniales,ait: Per , sancitiones sevostolicas,isim per vos decernimm guber mi, sirc. Et in ilia secunda Bulla dicit etiam quod Ab-tistae quae noluerint obedire, ac subiici regimini Pre- orii ordinis Minorum,ipso facto sunt excommunitae. Omitto alias Probationes pro ista exemptione, m praxis ipla sufficeret , & consuetudo praescripta: r spatium tot annorum.
Suppono secundo rem esse certissimam in iure, iod interposita appellatione, illaque pendente nihili innovandum. Est textus expressus in capite si a iu
105쪽
dc Canonico. Et apud Doctores: & probari etiam potest ex toto titulo , ut lite pendente nihil innovetari Quod si pendente appellatione aliquid innovetur, irritum,& nullum iudicandum est, ut utrumque ius decernit.
3 Suppono textio in ordine Minorum Commissaritura generalem esse subditum omnino Ministri generalis eiusdem ordinis, ita ut ab ipso Generali accipiat suam iurisdictionem. Habetur clare in citata Bulla unionis Leonis X. in qua instituit regimen ordinis Minorum de Obseruantia, ubi decernit quod electo Generali 1n capitulo generali pro toto ordine, etiam eligatur Commisiarius Generalis pro alia familia: Cui e uinistergenerali, ait Tapa sisper fratres est montanose , vices suas committat.Si ergo Commisiarius generalis ab ipso Generali iurisdictionem suam recipit illius prosecto subditus est: & ab ipso Commistatio ad Genera- ' Aem poterit appellari: iuxta diis nitionem appellationis , quae sic definitur. Est prouocatio causae a minore ad superiorem iudicem, &c .Et idem habetur in statutis generalibus Segoviens. eiusdem Religionis, quod scilicet Commisiarius generalis est subditus Ministri generalis. His ita suppositis. 4 Ad primum quartitum dico, non potuisse praedictum Commistarium generalem cum capitulo illo Prouinciali dimittere dictum Conuentum ordinario quoad regimen.Probatur, quoniam illa dimisso in rigore, & substantialiter filii renunciatio priuilegij, seu exemptionis illius Conuentus Montalium; quod erat. beneficium datum a Sede Apostolica: At beneficium non potest renunciari, niti coram superiori,a quo fuit receptum , & multo minus potest dari alteri ad libitum nisi de consensu iupetioris ad quem pertinet col-
106쪽
latio beneficii qui est sum .Ponti sex Habetur in ca. Ad
monet ae Remunciat. er cap. Denique 6. quaest. 3. Ur cap. Abbas i 8.-as. 2. Er alibi .QuDd adeo verum eli debe-ie beneficium renunciari coram superiore , ut etiam
ipse Papa si ossicio debeat renunciare, & abdicare se a
Papatu , licet in terris superiorem non habeat , debet tamen renunciare coram Cardinalibus , tanquam coram testibus, qui videant ipsum Deo ipsi renunciarer Ita tenet Comitolus lib. 1 .H.moralitim qMssi. l OO. NA m. a. At Commissariuς Generalis habet regimen Montalium de manu Papae , ut patet ex supradictis: ergo coram ipso Papa solum poterat huic regimini renunci se Te, qui erat superior; non vero coram Archiepiscopo, qui nec erat superior renunciantis , nec ad ipsum Archiepiscopum pertinebat collatio talis regiminis. Et confirmatur ratione naturali, de a simili: Nam si ego habeo rem aliquam mihi commodatam ab alio , non Pollum ego rem istam alteri dare ad libitum , sed debeo reddere Domino qui illam commodauit: At officium regendi Moniales illas datum,seu commodatum est Praelatis Minorum ab ipso Papa : ergo si iesignan- . dum est , in manibus solius Papae debet resignari, qui ipsiim dedit,non vero in manibus ordinari j. Secundo videtur hoc expresse colligi ex cap. cum tempore. te arbitris , ubi Pa. a approbat quoddam comprom illum inter Ecclesiam exemptam cum quoiam Episcopor & excipit,quae contra Ecclesia: illius exemplar libertatem in eo compromitto cootinentur, reddens hanc rationem: m,ersi lonte volueris , de is re inmen tu qιu:ίeris siue licentia' mani Pontificis rem riciare pri Elcgii , vel indulgentiis libertatis , optae monasteruan illud indicant ad im, proprietatem Rom. Ecclesiae sertinene. Sic ibi P pa: quo nihil clarius ad nostium intentum potait dei
107쪽
derati,est enim idem casus in terminis. Et iuuat caputeum olim ii. 1.de priuilegiis,ubi Papa circa priuilegia,vel causam unius Ecclesiae priuilegiatae, subdit haec verba: 2 os igitur attendentes , quod eaolem privilegia non solum . modo pro libertate Asonastery faciebant ,sed etiam exprimebani ius nostri , ct Ecclesia Romanae iustitiam tuebantur,ctc. Tertio, faciunt pro hac parte plusquam tredecim Doctores graues , quos citat SancheZ citato cap. 3 9.lib. . Decal. n. 29. qui omnes rationibus, & textibus
neruose probant, non posse Praelatum regularem suu subditum subiicere Epii copo etiam in foro conscien tiae, ut absoluatur ab illo in casu, a quo ipse Praelatus regularis non potest: & multo minus dicunt posse illusubijcere Episcopo quoad serum externum; quia inquiunt, non potest Fraelatus regularis in hoc renunci re priuilegio exemptionis spiritualis, sibi concesto non personaliter, sed pro tota Religione. Et quamuis ipse 5 anch. ibi num. 32 cum aliis Doctoribus teneat posIePrelatum in sero solo interno subiicere suum subditum Episcopo pro absolutione sacramentali : ait tamen cum Lapo,& Anchareano id non poste Prelatum Tegularem facere, iubiiciendo illum Episcopo in s Io externo, de contentioso,qui est noster casus. Quarto per illas duas Bullas Eugenii Pitatas,Summus Pomti sex aufert ab omnibus Ordinariis in perpetuum Om. nem iurisdictionem gubernandi Moniales istas: Iuris dictio vero semel extin non amplius reuiuiscit nisi
renovetur : ergo cum Ord Inarius non habuerit renouatam iurisdictionem extinctam per Papam, nec ille Putuit acceptare istum Conuentum, nec Commissa- rius generalis eum illi dimittere. Quinto facit omnino quod tradit Henrique Z tom. I .s . lib. .de Ardulgm-1 s.cιφ. 2, . m. t. Vbi loquens de exemptione alicuius
108쪽
Religionis, dicit, quod quando Papa de aliqua Reliagione, vel loco dicit, immediate nobis subiscimin Tunc Papa constituit se immediatum superiorem, iudicemque ordinarium, quasi esset Episcopus Dioecennus,&c. Et paulo infra dicit: on licet Regularibus Delicentia 'Papa renuntiare priuilegio dato in honorem status, Erc. At priuilegium gubernandi Moniales datum eshPraelatis in honorem status Fraciscant,ut patet:& Moniales immediate subiectis Sedi Apostolicae, subiectae
fuerunt per Papam immediate ordini Minorum, e go non potest Praelatus Minorum, etiamsi sit ipse Generalis , eas tradere ordinario. Et citat ibi Henriq. in glossa littera C. citatum a nobis supra capitulum cum tempore. de arbitris. Adhuc pro nullitate istius dimi1- sonis,aduerto alium defectum : Nam, quando Commiliarius generalis posset renunciare hoc regimen Ordinario , illa renunciatio facienda erat in manibus ipsius ordinarii, intimando coram illo renunciatio nem, ut colligitur ex textibus citatis in primo nostro argumento huius num. . & colligitur ex traditis a Ro-drig.rom. I . quaest. Regulari q. 23. an. 6. At ista dimissio non elisacta coram ordinario , neque illi intimata:
sed solum in dis5 nitorio decreta, propter inobediem tiam Ahbatissae fuit illi intimata, ut se haberet pro dimista ab Ordine ad Ordinarium, & proinde etiam ex
s Ad secundum quaesitum dico, dato quod Commiliarius generalis potuerit illam dimisIio item facere, illa in nihilominus suisse suspensam,& proinde nullam propter appellationem interpositam. Constat cla-rC ex dictis num. 2. nam appellatione interposita nihil potest innonari per multos textus ibi adductos, quod si aliquid innovetur irritum est. Quibus adde doctri-
109쪽
nam Nauarri lib. r. Considiorem,consit. de sentem. 9 re i uic.num. 6. ubi loquens de effectu appellationis, sic ait, Essettiis enim appellationis, siue defensionis iuras natura-ιis qui in ea continetur, est rescissio ac in a quo appellatur,oe repositio appellantis in statumpristinum,secundum Bar-rolum Panormitanum, Decium, ct communem. Sic ibi. El. dicta a Nauarro inseruiat etiam ad casum prasentem. 6 Ad tertium quaesitum dico, non potui ite praedictum Archiepiscopum licite, ac valide acceptare Tegimen illi diiculum. Probatur ex dictis num. I .FCI Bullam enim ptimam Eugeni, IU.ademptum fuit hoc regimen Monialium omnibus ordinariis cuiu1cumque qualitatis illi sint: ergo post illud ademptum a Papa, non possunt iterum se intromittere in illud, abi que particulari commissione Summi Pontificis. Tenedconsequentia: nam si renuncians alicui rei,iuri, vel beneficio, non potest ad illud redire sine nouo titulo collato a Superiore, eo quod per renunciationem abdicauit a se omne ius, quod in tali beneficio habebat; minus poterit ordinarius redire ad regimen Monia
lium, quod ille in speciali per Bullas praedictas amisit
sine noua collatione illius regiminis. Consonant liis, quae tradit Nauarrus tom. 3. Dorum operum ad cap. siquando de rescriptis. in sine. in Actuario praelectionis idius uraum. I9. E sqq. ubi loquens de regressu ad beneficium renunciatum num. 23. ait per renunciationem
perdi titulum,& opus esse ut detur nouus titulus,iuxta capitulum quam periculosum. 7.quaest. I.& I. quaeritiir. g. ii venditor fde edici. Je sine titulo beneficium Ecclesiasticum obtineri non potest. Ergo adempta iurisdict io De circa Moniales regendas ab Episcopo per Papam in illis citatis priuilegiis, necesi ius cst nouus tituluS, seu noua commillio Papae, ut Episcopus possit assume
110쪽
re ademptum regimen, & proinde non potuit illud licite, nec valide acceptare de manu solius Commissarii generalis dimittentis. Neque vero Epistola Regis nostri Catholici iubentis, ut Ordinarius acceptaret regimen dicti Conuentus, sufficiens fuit ut ordinarius licite acceptaret: Nam Rex temporalis non habet, nec
potest dare iurisdictionem super personas Religiosas, ct Ecclesiasticas, quales sunt Moniales subiectae immediate Sedi Apostolicae ; & hoc ita verum esst, Vequamuis Rex alias estet patronus illius ConuentuS, adhuc illam iurisdictionem super Moniales dare non postet sine licentia Papae:sicut beneficia quae Rex praesentat tanquam patronus, non prosunt sine confirmatione Summi Pontificis.
T . Ad quartum quaesitum dico, potuisse valide praedictaa Moniales appellare ad Patrem Generalem ordinis adicto Patre Commissario generali, ob factam dimissionem ordinario :& hoc ex duobus capitibus. Primo, quia Commissarius generalis est inserior, Msubditus Generali,vet diximus in tertio notabili tappellari autem potest ab inferiori ad superiorem. Adde quod Gregorius XIII. ut resert Capuccinus Sorbo in i Compendio.veyb.Appellare.assignans fratribus Minoribus formam, & ordinem quo debebant appellare, dixit , appellandum illis elle a Goardiano ad Proiiincivilem, a Prouinciali ad Generalem, dcc. Et quaninis ibi
non exprimat, a Commissario generali ad Generalem, res per te patens est, cum ab inseriori quocumque appellare liceat ad superiorem, sicut ab Episcopo ad Archiepiscopuin. Secundo potuerunt appellare piaedictae Moniales, quia Conuentus & proinde ipse erant grauatae, dc opprestae, videlicet quia per talem dimit sonem sibi adimebatur priuilegium exemptionis aluti li-