Responsiones aliquorum casuum moralium spectantium praecipue ad personas regulares, ac etiam seculares. Datæ à fr. Laurentio de Portel, ordinis P.N. Francisci de Obseruantia, prouinciæ Algarbiorum in Portugallia ..

발행: 1633년

분량: 952페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

461쪽

hom canora notat. s. mm. 22. dicit, quendam ciericina

residentem v. g. in Universitate Conimbricensi studueausa, non posse Con imbricae dicere misiis , quas dentichus sepultus Ebore v.g. iussit pro se celebrari Eborae; se remittit Nauarrus ad illa quae fusus dixerat

Ver. Missa.in princip. dicit imprimis, quod Missa desuncti plus illi prodest dicta in loco supulturae, quam alibi

caeteris paribus. Secundo, dicit Ze rota, quendam Archiepiscopum Romae a Gregorio XIII. petiisse licentiam ut posset missas,quae iustae sunt dici in una Ecclesia, mandare celebrari in alia Ecclesia eiusdem Archiepiscopi, & dicit Zerola Papam noluisse concedere. Et confirmatur, quia si hae missae iusse celebrari in

Ioco sepulturae testatoris, possent alio transferti, iam 'voluntas testatoris mutaretur in re notabili, quod non est admittendum. Scio, vel audio praxim elle in contrarium, quod videlicet millae dicendar in uno loco ad alium transferuntur: de quo modo non disputo , quia .

4 me quaesitum non fuit. Sufficiat mihi ad probandum quod dixi adducere dicta a Nauar. Jc Zerola. 3 Et quod adducitur in oppostum a parocho, suam parochiam elle in qua sipossessione viginti abhinc annis dicendi praedictas ira illas. Dico Conuentum sepos se tueri contra parochum, quod viginti anni posse istonis non sussiciunt ad istae scriptionem inducendam , ut

pat ex multis capitulis iuris canonici, maxime cap. . e quarta.de praefripi. de aliis multis textibus, ubi dicitur quod contra Ecclesiam non priae scribit ut nisi spatio quadraginta annorum: de iste Conuentus Religio- .sorum est declesia ut patet; ac proinde Ecclesia parochi.ilis, de qua agitur, non potest praescribere contra istum Conuentum in spatio viginti annorum. Et praΘ

462쪽

ter hoc ius commune , Religiosi communicantes in priuilegiis Patrum D. Benedicti, habent priuilegium praedictis Patribus D. Benedicti concessum, ne polli

contra illos praescribi nisi in spatio centum annorum. sicut ego cito in meo i .lom Diotor Regul.ver. Praeseribere.Pro quo priuilegio vide etiam Rodrigua i est. 3 6.arr. , .Vbi dicit, quod Mendicantes gaudent illo priuilegio per communicationem. Et ibi citat Rotadrig. aliud priuilegium diuersum concessum Patribus D.Benedicti in Portugallia ad idem intentum, quod ibi poteris vidςre.

De donatione cuiusdam sepulturae, et

fueraι alterius. IN Capella cuiusdam Ecclesiae Monialium sepulta

fuit quaedam scemina nobilissima, idque ante annos quinquaginta. Data est illi Capella pro sepultarra, in qua nomen illius fuit inscriptum in saxo. Sed defuncta mortes nullos redditus reliquit olei, cerae, vel mi Diarum, vel pro fabrica perpetua, dc ornatu altaris, itavi Moniales deberent ornare altare, Sc imagines putredine consumptas reficere. Uoluerunt Moniales capellam hanc alteri foemina nobili donare,quae te obli gauit restaurare imagines, dc redditus perpetuos Capellar assignare pro illius fabrica,& ornatu cum milsis perpetuis. Quaesitum fuit, utrum dictam Capellam dare potuerint secundo non obstante quod fuerit prius iam donata priori. Et pretierea quaeritur, an Moniales ' ultro

463쪽

ultro redditus perpetuos pro fabrica Capellς relinquendos petere, dc accipere potuerint aliquam summam pecuniae per modum venditionis ipsius Capelli,& sepulturae. Et omissis argumentis , quς pro parte contraria possent adduci,dico sequentia. 1 Ad primum quςsitum dico posse Moniales dare istam Capellam secundet foeminae, non obstante quod fuerit prius donata primς , & haberet suum nomen in Capella inscriptum. Hanc conclusionem ponit Rodr.

Vuald. & dicit quod si sepultura donetur alicui modo prςdicto, & omnes hqredes illius mortui fuerint, poterit Praelatus Ecclesiae, vel Conuentus illam sepulturam alteri donare.Imo clare innuit quod poterit illam alteri donare, etiamsi primus defunctus aliquid reliquerit dicto loco pro fabrica , & ornatu Capellae, quia inquit cum Uuald. mortuis omnibus si redibus primi defuncti ius sepulturet redit ad proprietatem,& dominium Ecclesiae, vel Conuentus. Hoc autem secundum dictum, quando primus defunctus aliquid reliquit perpetuum illi loco,ego non dicerem, quia video Pra-xim in contrarium, & per illum redditum annualCm, videtur defunctus cum Ecclesia pactum sectile, ut nunquam alius ibidem sepeliatur. In hoc autem nostro casu nulla est dubitatio, quando prima foemina nihil Ecclesiae,vel Capelle reliquit perpetuum,& Om nes illius h redes mortui sunt: imo hqredes nullos habuit, quia non nupsit in vita. Ratio huius rei elle potest, quia si per nudam donationem sepulture factam alicui, prohiberetur conuentus, ne illam sepulturam alicui ulterius donare posset, intra paruum tempus non maneret in illa Ecclesia locus ubi possent alii si

deles sepeliri, ii ibi se pulturam et gissent.. Et ego pro

464쪽

hoe casu informationem carpi in Dioecesi olyssip nensi & mihi dictum fuit in illa sic practicari. Et puto idem fieri in aliis Dioecesibus. Hoc tamen in praesenti casu admonui,quod ossa prioris foeminae sepultae in illa Capella,non poterant exhumari, vel alio transferri,

quia iam ibi sepulta sunt cum debita licentia, & foret scandalum vivetium, & iniuria facta defunctae eadem denud sine culpa sua exhumare. Advertant insuper Moniales quod dictam Capellam,si est ius patronatus,

dare non possunt nisi de consensu capituli Conuentus,& cum licentia sui Praelati, quia illa donatio continet alienationem bonorum Ecclesiae: pro quo remitto lectorem ad illa quae dixi in meo χ. tom. Dubior. Regia. verbo Capella Fruirum, pro quo videndus erit Rodri-gueZ in loco ibi a me citato. a Secundum quaesitum maius habet dubium: propter multa quet aliqui Doctores olim in confuso dixerunt, non posse vendi sepulturam eo quod sit locus sacer, & proinde res sacra, cuius venditio est simonia. Dico nihilominus, sepulturam Vendi posse quatenus terra est,seu materiale sepulturae,non vero id,quod illi inest sacrum, seu benedictum. Tenet expresse Sua- Iez tom. I. Religione lib. .de simonia cap. I.ubicitat multos, & remittit se ad alia loca suae doctrinae,

maxime addicta in eodem cap. I 4. a num. 6. in quo dicit cum aliis posse vendi calicem consecratum ratione

materiae,& chrisma olei benedicti pro sacram&s B

ptismi,& confirmationis ratione materiae oler,d

modo vendantur alteri Ecclesiae: Maiorem ver secrationem habet calix, & oleum chris me, habeat terra sepulturae. Idem tenet R EI er zeonclusione r . distinguens quod quanis ατα ab sepultura, non datur illi dominiata

465쪽

nam sareularis non potest habere dominium rei sacrae; sed solum illi datur ius , vel potius licentia, ut sepeliatur in tali loco sacro. Quod autem calix consecratus rationς materiae auri , vel argenti vendi possit alteri Ecclesiae, habet expresse D.Thomas in A.dsinct. 23. q. 3. art. a. quastiuncula quod a fortiori concederet de sepultura,quae minorem habet consecrationem quam calix.

De quadam iurisdictione delegata a quodam Is uore , sius inferiori pro

tria cavo.QVidam Praelatus inserior sententiam tulit in cerista causa. Pars appellauit ad superiorem: Iudex a quo acceptauit appellationem, & scripsit ad superio-iem ut delegaret alium iudicem. Superior,alium delegauit,Petrum, v. g. & in delegatione commissa posuit haec verba Committo tibi Petro ut des executioni sententiam appellatam, quam tulit stillanus causa fullani. Et in alia Epistola, quam misit iudici a quo , dixit iste superior: Ego mitto patentem, id est commi sΙionem Petro,ut ille cognoscat de causa,& examinet da- . tam senrentiam : & det executioni puniens excessus rei,sicut viderit conuenire. Hoc pesito quaesitum fuit an Petrus per illam com- missionem nudae executionis,possit cognoscere de apis pell)t. formando notios processus λ Et videtur quod non. Nam merus executor non potest cognoscere de Carisa,

466쪽

causa, sed solum tenetur exequi sentetiam,vi est communis Iuristarum opinio fundata in multis textibus: at Petro solum commilia est executio datae lententiar, vi constat ex citatis verbis suς commissionis ergo cum sit merus executor,non potest cognoscere de causa δε- Ciendo nouum processum: & c contra nec potest exequi sententiam datam,quia cum fuerit appellatum,S appellatio suspendat omnia , non poterit dare executioni sententiam appellatam. Et cofirrnatur, quia cum

commissio , seu delegatio iurisdictionis sit materia

odiosa, talis commissio est stricte interpretanda, solum quantum verba sonant: per illa quae late tradit SancheZ lib. 8 de notri dii t. I .a num. 3.in simili materia : Cum ergo verba commissionis Petro solum

concedant ut sit executor sententiae , non poterunt intelligi ut sit iudex cum cognitione caus . Neque obstat Epistola missa superioris ad iudicem a quo , in qua dicit quod Petrus cognoscat de causa, dc examinet sententiam ; quia illa Epistola non est iuridica, nec fusta pro tribunali,& maior fides adhibenda est patenti, seu litteris commissionis factae Petro quam Epistolarmistiuae. In hoc casu negari non potest, quin superior egerit imprudenter ponens praedicta solum verba in delegatione facta Petro ob causam,& argumentum proxime positum quamuis autem iste casus raro poterit contingere ex dictis tamen in illo poterunt alij similes resolui. a Dico igitur, non obstante perplexitate commissionis, potuisse Petrum per illam procedere tanquam verum iudicem non solum executionis, sed appellationis ad faciendum notitim processum. Probo primota Nauatr. listi f. consitim iit. de haereticis consilio i S.

467쪽

ubi ait quod una scriptura dubia, debet explicari, de

probari per aliam scripturam claram. Et dat exemis plum, quando verba testamenti sunt obscura, tunc possint declarari per verba potita in Codicillo: εο quod per verba ipsius testamenti possunt declarari intentiones habitae in donationibus factis in vita. Citat

ad hoc Bariolum,Saruolamauexandrum ,& citat tex. legum ciuiliam. Unum tantum refeyo,qui est l.-ede.rpatam 3 si quis Fue te ament. sub finem, quae sic habet.

interpretat ouem verborum, qua in tes amentis reperiuntur

obscura , feri posse ex vicinis scripturas, ex verbis enim prolatis in una scriptura sumitur interpretatio quid senseris quis is alia. Et citat etiam ad hoc Diuum Augustinum, di alios in numeris antecedentibus. Ergo verba obscura posita in commissione facta Petro debent explicari, δέ interpretari per verba clara posita ab eodem iudice delegante in Epistola misia adiudicem a quo: per quae dicit se committere Petro iurisdictionem , ut iudicet,&cognoscat de causa, quod est sacere illum delegatum ad omnia pertinenti ad causam.Nec obstat quod declaratio sit facta per epistolam misIam ad aliu , cum enim sit missi pro eode intento, satis declarat mentem

iudicis, ut patet ex dictis.Secundo probo ex Caep.intelligentia de versign.ubi sic ait tex. Intelligemia dictoriam ex c.rustis est asumenda dicendi,quia non sermoni res,sed rei est mosubiectus. Id est, explicatio verboru obscurorum sum eda est ex causa quae interuenit ad verba dicenda: sed in hoc casu, verba posita in commissione Petri posita sunt ut deserret appellationi acceptatae; cum ergo superior sciret, ut tenebatur scire, causam appellatam, seu a qua suit appellatum , non posse dari executioni, voluit utique per verba commissionis factae Petro illum constituere non executorem merum, sed iudicem

468쪽

gicem cum cognitione causae: & in hoe seruit etiam quod superior in hoc voluit se accommodare, & satis facere litteris missis a iudicea quo appellationis , qui petebat ut faceret superior alium iudicem delegatum,

qui plene cognosceret de appellatione , de de ipsius

Caulae meritis.Tertio probo argumento nouo , sed e Gficaci: Nam iurisdictio potest committi ex coniecturis: ut tenet Sanchez lib. s. de e matrim. distret. 3 I. nunt. 7. cum Nauar. ibi citato:ubi ait delegatum ab Ordinario, etiam non Principes posse subdelegare, etiam s sibi non fuerit expreste commissa potestas subdelegandi, si tamen alias ex coniecturis colligat, ordinarium delegantem id ratum habere Et tamen communis sentenritia docet, quod delegatus,si non fuerit a principe, rion potest subdelegare: & in hoc casu ex coniecturis suprapositis satis colligitur quod mens,& intentio superioris fuerit Petro delegare iurisdictionem ad cognovi scendum de cauti,non vero solum,ad constituendum illum merum executorem sententiae iudicis a quo, quς non poterit executioni mandati cum ab illa fuerit appellatum in appellatio acceptata. a Secundo principaliter probatur ex eo quod tradie Nauar. in sum.cap. 27. num. 23 3. Ubi, licet dicat, quod quando Episcopus concedit alicui facultatem plenam

audiendi confessiones alicuius,non ex eo Vid Ctur con

cedere ficultatem absoluendi a casibus sibi a iure reseruatis: Nihilominus, si constet probabiliter Episcopum etiam Voluiste concedere facultatem absoluendia reseruatis,credendum est illam concessisse, & potexit talis confessor illa uti. Itaque ex coniecturis probatur iurisdictionis commisso,maxime in Pra lato bene esse sto. Tertio, quia curandum valde est ut actus valeat,quando est dubium,& non ut pereat, ut late PIO

469쪽

bat Sanchez citans multos lib. 3. de Mairim. dissu 3s.m m. I9. At si ista delegatio secundi iudicis tantum

committeret,ut esset Petrus purus CXecutor, actu S periret id est commissio nihil valeret: ergo curandum est, ut valeat, & explicanda, ut committat non meram executionem, sed etiam causis cognitionem. Maior, is

consequentia patent; Minor probatur ex dictis, quia ista causa appellata non indigebat mero executore, sed iudice causae cognitore, & potente facere nouum processum. Et potest credi quod error istius commi1- nonis ortus fuit ex inaduertentia, vel ignorantia secretarij superioris:& quod superior litteras commissionis non legit, sed solum scripto firmauit. Ultimo confirmo hoc ex traditis a Sancti. lib. 3. de matri disp. 37. concl. a. ubi supponit quod parochus assistens matrimonio coniugum utitur quasi iurisdictione, vel habet exercitium iurisdictionis per illam assistentiam decretam a iure; eandemque habet quiuis sacerdos assistens matrimonio de licentia proprij parochi; dc non valeta sit stentia cuiusuis sacerdotis sine licentia proprij parochi. Quo proposito, qtimi tibi Sacchez,an sacerdos non parochus, possit, ac debeat credere, aliquibus

sponsis dicentibus se habere licentia proprij parochi vitalis secerdos illos matrimonio iungat. Et res podet citata rimc. a. quod si per nare serens de commissione parochi, sit persona valde fide digna, poterit hic sacerdos illi credere, eosque matrimonio iungere,pro quo citat

multos Do ctores ibidem K.Η. 3 citauerat alio S me. I.

ubi vides quod ex sola relatione personae valde fide dignae, postum ego credere me habere iurisdictionem ad aliquid faciendum, de illa uti. At in nostro casa quod iste iudex secundus habeat commissionem, iurisdictionem ad cognoscendum de causa cum nota opro

470쪽

processit,c5stat no ex relatione qualiS qualis personae, sed ex Epistola ipsius superioris scripta ad iudicem a quo , iii qua mentem, & intentionem suam explicat: ergo secundus iudex delegatus credere debet se habere iurisdictionem non meri executoris, sed iudicis cognitoris cauta,& potentis processus nouos instituere, renouam sententiam proferre. Et per hoc ultimum dimim, simul cum dictis num. i .praecedente soluentur facile argumenta initio adducta in contrarium.

De priuilegio cuiusdam Domini patroni cuiusdam

QVidam Dominus patronus cuiusdam Conuentus Montalium , obtinuit a Summo Pontifice, ut in praedicto Conuentu ponerentur conses res ab eo dein signati: δc e contra ut praelati eos amouerent ad petitionem eiusdem Domini. Idem Dominus,& anteces.sores illius tali priuilegio nunquam sunt usi. Et praeterea post illud priuilegium obtentum , ossicium illius confessoris valde immutatum est: nam ante priuileingium erat purus confestor Monialium, sed postea in capitulo factus est praelatus quatuor capellanorum ibi residentium , & habet votum in capitulo, quae antea non habebat. Et praeterea continebat priuilegium aliquas clausulas,quae mox dicentur,quae nunquam fuerunt positae in executione. Proposita fuit quaestio in facti contingentia, an praedictum priuilegium hodie obligaret piaelatos ad illius executionem. Ego respon-

SEARCH

MENU NAVIGATION