Responsiones aliquorum casuum moralium spectantium praecipue ad personas regulares, ac etiam seculares. Datæ à fr. Laurentio de Portel, ordinis P.N. Francisci de Obseruantia, prouinciæ Algarbiorum in Portugallia ..

발행: 1633년

분량: 952페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

Iatus in professione rogatus de illa, eam negaret, scpost professionem constaret illum tali macula laborare ait Nauarrus. Professionem illius sore nullam, non ex vi talis italuti, sed polle elici ab ordine, quia defuit consensus in proselsione ex parte ipsius ordinis, qui non intendit se iplum obligare taliter maculato : Est enim professio contrachiis mutuus, in quo si deficiat Consensus unius partis, est nullus. Si autem hoc dixit Nauarrus de iam admisio ad professionem, quae est maius vinculum, quando illius desectus suit ignoratus ; a sortiori idem a stirmaret de isto nostro ante pro- se Isionem , cuius desectus sunt ignorati. 6 Quteris: an ad impediendam pro sessionem istius sufficiat ivnus tantum teliis granis, omni exceptione maior, qui detegit in capitulo desectus notabiles istius Novitii, qualis erit solus Magi ster Nouitiorum, vel quis similis 3 Et videtur quod sussiciat: nam etiam ad impediendum matrimonium antequam sat, sussicit

unus testis grauis cum circunstantiis, quas refert San chez fuse lib. a.de matrim.di f. I. ubi multos citat. Ita

ut aliqui addant teneri quemlibet denunciare tale impedimentum , etiam si sit occultum , quia intendit ac vitatio peccati. Et in hoc nostro casia intenditur bd num commune Religionis, & vitatio mali publici; magis vero ponderat bonum commune Religionis,

quam istius Noviiij, ad hoc ut debeat illius desectus

occultus manifestari,ita tamen ut non sciatur per Con.

fessionem. Illud vero quod dicitur non susticere unum testem ad impediendum, quando agitur de praeiuditio tertij, quale praesuditium hic videtur fieri Nouitio; illud inquam intelligendum videtur quando agitur deprauuditio tertii infercndo iniuste, secus si i ii ste illi inseratur : & ipse sibi imputet quod habens tale impedimentum

52쪽

mentum intentaverit Monachatum.Nihilominus ego in hoc casu maturius procedendum duxerim,& dicerem non sussicere unum tantum testem diuulgantem

deffectum notabilem Nouitii, ad impediendam illius pro sessionem, nisi cum tali teste concurrat lama , &talia iudicia, quae faciant probationem: Est enim res grauissima expellere Nouitium ab Ordine postquam Conuentus habet suffragia: & ideo maiori probatione indiget quam unius testis quantumcumque grauissimi. In hoc autem scrupulum non habeo, debere, ac teneri quemlibet Religiosum prodere desectum Nouiti, etiam occultum , dummodo non sciverit per

consessionem sacramentalem;idque Ob rationem proxime dictam,quia bonum commune ordinis preponderat bono particulari Noviiij. Et quia si secretatu non obligat cum praeiudicio tertii, ininus obligabit cum praeiudicio totius Religionis. Vide quae tradit in simili mataria,Sanchez lib. 3.de Agat, .di ιιι. Ia .cum multis ibi dictis, & citatis. Ad primum argumentum in oppositum adductum,

Patet solutio ex dictis paulo supra cum glosia eiusdem Regulae; videlicet quod potest quis sibi displicere, Sepotest reuocare id quod sibi placuerat, quando post consensum sciuit de nouo aliquid ,quod si ante sciret, non daret consensum. Addit ibi glosia etiam polle aliquem dissentire, & resilire a priori consensu, propter causam denuo superueniente:At in hoc casu post dat

suffragia, & consensum conuentus, superuenit noua

causa, & in ordine detestabilis , quod scilicet iste No-

Uitius noluerit acceptare disciplinam iniunctam a Magistro,quod etiam a professis fieri, valde odiosum est, ac seuere punitur. Superuenit etiam quod , ple i ponte a Conuentu exiuit, quae ambo produnt animum di

53쪽

rum,& inobedientem,& ad Religionem nullo m odoaccommodatum. Ad secundum, dico quod licet id fecerit calore ir cundiae, & taliter facta non valeant ut plurimum,non cogit quod iterum debeat recipi; nam obstat aliud impedimetarum vehemens, id est cognitio dessectuum, quos habet Nouitius, propter quos conuentus non debet, imo non potest illum recipere. Adde quod ille textus cap. si quis iratus,non omnino probat elle omnino nullum quod fit calore iracundi cratias dicendum esse, quod occidens hominem calore iracundiae nullam poenam mereretur. Ad tertium dato quod demus renunciationem habitus factam ab isto Nouitio, non fuerit facta sponte, non sequitur quod Religio teneatur illum recipere, obstat enim ex alio capite impedimentum ne recipiat, videlicet cognitio deffectuum quos habet, quibus stantibus Religio non consensit vere, & poterat illum expellere etiam nolentem. Adde quod iudicia sunt clara quod sponte exierit,& renuntiauerit; nam restitit Magistro Nouitiorum , petiit vestes saeculares , quae videntur

spontanea, & non coacta. In citato vero textu huius argumenti Papa non dicit absolute renunciantem tali

beneficio renunciare coacte: Sed colligi inde aliqua. liter , quod non renunciauerit sponte , & ideo man dat ibi Papa inquiri si vis aliqua interuenerit.In hoc autem casu indicia sunt quod non vi, sed sponte exierit ob durum animum,non bonis moribus ornatum & liberioris vitae intuitu.

54쪽

PRIMA PAR .

Homicidium fucyum a Religioso ante ordinis ingressum.

1 Uidam adolescens annorum viginti , exi- Zstens in agro prope urbem, coram tribuS testibus occidit quendam hominem seruum captiuum, sed valde robultum: illum vero occidit quia scrura sverba iniuriosa prior protulerat contra istum adolesi centem,& tres socios:Iste vero adolescens, ut fatetur, erat prae aliis natura impatiens,& praetendit in hoc l

mere vindictam de verbis contra se prolatis,& gladio occidit. Postmodum iste ingrestus est Religionem quadam approbatam, & in illa professus est,& manifestato delicto coram prassato dispensavit prauatus cum it lo in irregularitate, & recepit ordines sacros, factusque sacerdos celebrat:Et causa qua motus est praelatu3 ad dispensandum, fuit quod casus esset occultus: ille enim recepit habitum in loco remoto a loco delicti,

intra tamen idem regnum, & mutauit nomen in professione,ut casus esset occultior.Contigit iste casus ante Bullas Sixti U. contra criminosos non recipiendos

ad ordinem, sed Religiosus iste hodie vivit. Antequam Prassatus ordinis dispensaret , illius consanguinei coram sum. Pontifice Romae procurarunt dispensationem irregularitatis, quam tamen non obtinuerunt:

respondit enim Papa ut se ordinis Praelatis manifestaret:& hoc non obstante, postea Praelati dispensarunt. Ec ipse celebrabat. Novit hoc quidam Episcopus, qui erat conscius istius casus , dc monuit Prouincialcm C a 4

55쪽

istiusReligiosi,dicens se mirari quomodo ille celebraret Missam , cum esset tam publicus irregularis, eo quod in illa ciuitate iuxta quam fecit homicidium, erat publicum eius delictum liuulgatum a tribus sociis ipsius homicidae , propter haec denuo iste Religiosus magnis scrupulis agitatus est, aliis dicentibus illum non esse bene dispensatum, aliis e contra pro illo aflirmantibus. 2 Quaeritur primo , an istud homicidium fuerit voluntariumλSecundo. an fuerit notoriumὶTertio,an potuerint praelati Religionis cum illo dispensare virtutesiorum priuilegiorum , maxime quando Papa eidem negauerit antea dispensationem 3 Circa primum dubium nimis inclinor ut sentiam hoc homicidium fuisse voluntarium, saltem in foro exteruo.Nam iste percussit ense , instrumento apto ad mortem ἱ percussit animo vindietie : erat feruidus, Mimpatiens, ut ille fatetur: fuit causa prima & proxima mortis: non constat de illo quod proposuerit in animo non occidere, sed solum percutere:imo ex modo percutiendi constat quod voluit occidere, gladio enim pectus, vel ventrem percussit, quod Lusitani vocant dar estucadas) quod genus percussionis supponit voluntatem occidendi, & ille fatetur quod percusserit sic , com esto da: Ergo virtualiter saltem voluit clare occidere,& sic non casu, sed voluntarie occidit.Tradit haec sere in terminis SuareZ tom. de censuris disput. 64.

4 Ad seeundum dico, hoc homicidium fuisse publicum , sed non fuisse notorium. Colligitur ex Nauarro in summ. cap. 2 3. num. 73. ubi ait diuersum quid esIe Peccatum publicum, seu famosum, a delicto notorior

56쪽

nam famo sum, vel publicum esse potest id quod unus .

vel duo, vel tres tantum viderunt in secreto, & postea diuulgarunt , & sic per . famam fuit factum publicum Notorium autem est quod fit loco publico,& videntibus multis; vel illud quod scit euidenter maior pars populi vicinorum,aut collegii. Nota verbum, scire,&euidenter. De hoc autem homicidio non sciuerunt euidenter,nisi tres socii delinquentis:tota vero ciuitas, vel pars illius non sciuit euidenter , sed ex relatione horum trium. Unde inseri Nauarrus citato loco, quod pauciorum scientia quam sex non facit rem notoriam, quando illi non sunt maior pars illius congregationis,cuius respectu illud dicitur notorium. Idem in ter minis tenet Zerola sequens in hoc Nauarr. in I. parta praxis. Der. Excommunicationis causa formalis. dub. Ddc tu agar.ver.Excomm.dub. 9. ubi respondet non esse euitandum tamquam notorium percussorem Clerici,

illum Religiosum,qui in Refectorio,vel Sacristia manus violentas iniecit in altu Religiosum, si ibi aderane pauciores testes quam sex. Quod est valde notandume seruit ad sedandos quotidianos scrupulos, Sciand tur in proxime dicta Nauarri doctrina. Imo maius est

quod tradit Farinacius som.de inquisitione. tota quasi. 2 I . vir num. II .er seqq. maxime num. 47.fol. I 8s .ubi dicit ad notorium requiri decem testes, dc non sufficere pauciores.Vide etiam ibidem num. 49. 9 Adde glossi in GP.Manifesta. a. quaest. I. ubi glossa summaria dicit, quod illud, quod sciunt quinque, dicitur occultum. Cum ergo de hoc homicidio tres tantum sciuerint euidenter, dc reliqua pars urbis quam statim intrarunt sciuerit, vel potius crediderit ex fama solum : concluditur manifeste , non fuisse hoc delictum notorium in

urbe,licet fuerit publicum,seu publicatum, seu famo-

57쪽

sum;quod facit multum pro statim dicendis circa prς- latum dispensaturum in Religione. Et antequam respondeam ad tertium principale quaesitum suppono professionem istius homicidς sui Dfe validam,nondum enim,ut dixi, publicata erat Bulla Sixti V. prohibens homicidas, & similes criminosos

recipi ad habitum monasticum , sed sicut ex relatione cognoui, contigit homicidium uno, vel duobus annis ante praedictae Bullae publicationem, ac proinde professio fuit valida, quia de iure communi homicida non prohibetur fieri Religiosus, ut ego trado I. rom. Dubiorum regul. veri Noviiij qualitates iuxta Bullam Sixti V num. o. Sc ibidem probo cum textu & duo bus exemplis.

Hoc posito ad principale quaestum tertium istius dubij, vel casus, dico, potuisse praelatos istius Religionis dispensare valide cum isto sic professo homicida

ad omnes Ordines facios suscipiendos, δc ad ministradu in in omnibus illis. Constat hoc manifeste ex priuilegio Martini V. concesso Benedictinis quo etiam fruitur ordo nostri homicidar) in Compendio. veri Dispensatio. g. a . per quod praedictis Patribus concessit, kὸ Prior post abso luere subditos in omni censura Ecclesia-

si a etiam 'Papa reseruata,ct cum eu in omni irregularita-ete disi ensare, in morte videlicet, membrorum truncatione, Ch . cium tamen aliquid horum trium notorium non sit. Itaque solum notorium homicidium excipit : At iam probauimus hoc homicidium non fuisse notorium: Ergo potuit praelatus Orditiis cum illo dispensare. Tenet hoc ipsam Corduba addit . ad Compend. super j. a 6.Neque obstat quod ista irregularitas contra ista fue-1it ab isto homicida ante ingressum Religionis quari do non erat lubditus prelati regulari: Non obstat,quia Proetaei

58쪽

praelati regulares pollunt etiam absoluere subditos a censuris, dc dispensare in irregularitatibus contractis' ante ingressum Religionis ; idque postquam subditi professi sunt, ut concelsit Gregorius XIV. Ordini Ministrorum infirmorum Romae teste Capuccino Addit. ad compendium. I lanfol. aT.8c patet a simili: nam prelati dispensant cum subditis professis circa vota emi C. sa in saeculo, dc dispensant eum illis in irregularitate orta eo quod sint illegitimi, ut positiat este praelati,

quam irregularitatem contraxerunt in iaculo.

Neque obstat quod dicitur in insormatione adi tum fuisIe Papam pro dispensatione, eamque non concessisse, sed dixisse , ut se ordini mani sellaret, re Quod haberet dispensationem gratis: Sic ego vidi in informatione scripta per ipsum Religiosum. Non inquam obstat, quia etiam si Papa consultus pro dispensatione alicuius casus illam deneget, dc patiens repulsam adeat Episcopum, vel Pra latum Regularem potentes alias ex ossicio,vel priuilegio dispensare,poterit Episcopus, vel talis Praelatus dispensare, non obstante

negatione Summi Pontificis. Ita in terminis tenet Sanin clieZ lib. 8 . de matri .d p. i q. num. s. ct seqq. hoc tamen limitat solum , quando Papa consultus,& causam CO-gi Oscens, diceret non adesse causim iustam dispensandi; tunc enim ait Episcopum, vel Praelatum Reg larem non polle. Secus si noua causa superueniat post negationem Papae. Et ratio clara est adducta a Sancti.

Nam hoc quod est Papam iam eise consultum, eum que denegaste dispensationem, vel non solere dispem sare, non tollit iurisdictionem, facultates, vel priuilegia Prael .uorum inferiorum potentium alias ob praenusia dispensare: nee Papa per illam negationem dispensationis prohibet quin dispensent in uixiores, nec

59쪽

illorum facultates aut priuilegia reuocat, Vt patet: e

go poterunt uti sua iurisdictione, vel priuilegio, ac Proinde dispensare. Addo quod Papa in responsione data in isto casu,quod iste Religiosus homicida se ma- ait se staret Pra lato Ordinis, ut haberet dispensationem gratis, videtur clare supposuisse quod Praelatus Ordinis post et cum illo dispensare per sua priuilegia, quae

Optime nouerat Summus Pontilax, tanquam Princeps habens omnia iura in pectore : & sic dispensatio data per Praelatum daretur gratis, & proinde non esset necessaria dispensatio Sedis Apostolicae obtinenda cum expensis.

CASUS VII.

De alio homicida ante ingressum Religionis.

QVidam adolestens paruae aetatis I 6. annorum, iniuriatus a quodam viro, animo se vendicandi Proposuit alapam impingere viro iniuriatori, & ita 1ecit de faeto in publica platea. Quia tamen puer Videbat virum este superiorem viribus secum tulit pugionem parmum vulgo adaga)solum animo ut metum Vito incuteret, ne se puerum occideret. Impacta alapa,Vir puerum aggreditur iratus puer pugionem e V gina eduxit solum animo terrendi,ac repellendi:& prς motu ignorat puer si ipse active virum percusserit, an vir incautus puzione se ipsum percusi erit: sed tamen

ex percussione vir mortuus est. In hoc tamen certus est itui en is quod non intendit occidere, sed terrere: Si Cnim mOItem cogitaret, a vindicta abstineret omnino. Istes

60쪽

no. Iste iuuenis habebat antea votum Religionis: Mob tale votum ingressus est postea Religionem apis probatam in conuentu remoto a loco delicti, ubi delictum erat omnino occultum ,& expleto Nouitiatu professus est post publicatam Bullam Sixti Quinti prohibentem homicidas , & criminosos recipi ad Religionem. Quaesitum fuit,primo, an posset esse Religiosus,&virum illius professio valida fuerit 3 Secundo an istud homicidium fuerit casuale , vel voluntarium3 Tertio, si protestatio facta in professione a Prassatisne habeant culpas , vel impedimenta , intelligitur 'etiam de impedimento liomicidij a Ad primum quaesitum dico, quod si pro sessio facta fuit durante Bulla Sixti U. contra homicidas ab anno Is 88.vsque ad annum i 6 οχ. professio fuit nulla, tum quod homicida erat, & sic inhabilis ad profitendum per dictam Bullam: tum etiam quia per tale homicidium viri contraxit debita soluenda haeredibus defuncti occisi iuxta qualitatem personae, Ut Doctores tradunt in materia homicidij: Iam vero habens debita soluenda non poterat esse Religiosus per eandem Bullam: & sic habebat duo impedimenta annullantia professionem , homicidium scilicet, ac debita. Quod vero debita resultantia ex homicidio impedixerit etiam professionem , colligo ex Rodriguea, qM

sne,dicunt hominem, qui promisit virgini matIimonium,& sub hac spe illam deflorauit, non posse profiteri postea in Religione propter debita quibus astrictus est illi foeminae,ut saltem illi dotem assignUt, S C. Quod eadem ratione dici debet de illo , qui ratione

SEARCH

MENU NAVIGATION