Responsiones aliquorum casuum moralium spectantium praecipue ad personas regulares, ac etiam seculares. Datæ à fr. Laurentio de Portel, ordinis P.N. Francisci de Obseruantia, prouinciæ Algarbiorum in Portugallia ..

발행: 1633년

분량: 952페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

831쪽

Praelatus Regubris contraueniens, & violans praece ptuni D.CollectoriS, incurrit poenas positaS talis praejςepti transgressoribus. . 1 Ad quartum dico Religio sum subditum non tene xi credere prelato Regulari d centi se habere commissionem ad annullandam praedictam licentia,nisi ostendat commissionem. imbatur, quia etiam delegato Se dis Apostolicae non creditur nisi ostendat litteras suae delegationis. & commissionis, ut habetur expresse in capite. in utre de q1 Gr fores ate iudicu ael . cum glossi. ibi verbo Super manaaro. Et cap. Carma nobis de resib.ct attestat.& multo minus credendum est praelato Regulari dicenti se habere cmmissionem ad reuocandam licentiam D. Collectoris. Adde quod licet praelatus Regularis talem comi ilionem ostenderet factam a Generali ordinis , illi non tenetur obedire, quia Generalis Ordinis non potest reuocare licentiam confirmatam a D. Collectore, ut probauimus sub censura Ecclesiae,& Doctorum.

CASUS XXXV.

De iurisdictione Prouincia lis sinpra Conuentum

Ioniatium in certo casu QVaeam praelata certi Conuentus Montalium durante suo officio iussit fabricare certum opuS argenteum pro cultu diuino suae propriae Ecclesiae. Pro quo opere fabricando contractum iniuit cum aurifice an pretio ducentorum aureorum reddendorum aurifici pro labore operis. Ad quod debitum soluendum in

832쪽

scriptura publica designauit ducentos aureos, quos Petrus suo tempore debebat Clare eidem Conventui. Et ut hoc maius robur obtineret Prouincialis Conuenistus patentibus litteris consensit in contractu, & sub censuris mandauit ut illi ducenti aurei soluendi a Petro applicarentur ad solutionem pro pretio aurificiss& in alia re non insumerentur. Finito ossicio prioris praelatae successit alia quae non vult stare contractui piloris, sed vult ut illi roo. aurei debiti a Petro sibi solatiantur pro aliis necessitatibus Conuentus,& ad hoc litem intentauit Petro,ut illos sibi reddat,non aurifici. Quaeritve, an Prouincialis potuerit illud mandare r&an praelata succedens teneatur stare contractui suae

antecedentis

I Respondeo praelatum praecedentem potuisse inire valide illum contractum applicando illi ducentos aureos soluendos postea a Petro. Item potuisse Prouincialem mandare ut illi χOO. aurei applicarentur aurifici pro solutione operis, & alip modo non inlumerentur:& proinde prietatam, quae successit teneri ad standum contrachini inito per Prouincialem firmato. Et quidem quod prior praelata potuerit facere predictu contracturn applicando illi aco. illos aureos suo tem

pore iam debitos a Petro , constat, quia praelata con- ultus habet plenam administrationem bonorum te poralium conuentus in bonum commune ipsius conuentus , maxime accedente consensu Prouincialis, ut

praxis obseruit: sed illud opus argenteum iussum fieria priori praelata erat clare in bonum conuentus, S cui tus diurni, & illi a oo. aurei debiti a Pe ro , erant iam bona temporalia illius conuentus , de quibus illa potuit disponere ergo potuit illos applicare ad soluedum opus aurificis pro bono communi conuentus. Et hac

833쪽

ratio amplius roborabitur ex mox dicendis,ubi proba bitur praelatum successorem teneri stare cotractui antecessoris inito pro bono conuentus, imo ad soluenda debita contracta per antecessorem pro eodem bono Communi conuentus. Quod autem Prouincialis idem potuerit mandare obligando illos 2Oo. aureos ad solutionein faciendam aurifiei, constat, quia Prouincialis

habet plenam administrationem , dc iurisdictionem etiam in temporalibus pro bono conuentus in quovis monasterio Monialium sibi subdito. Patet hoc maxime in prouincialibus Minorum circa Moniales sibi subditas. Nam in compendio Mendicantium verbo Moniales f. D. Iulius II. committens Prouincialibus Minorum Regimen Monialium , ait, quod circa illas habeant omnem iurisdictionem quam antea circa illas habebat Cardinalis protector easdem gubernans. Iurisdictio vero Cardinalis protectoris illas antea gubernantis tradita in eodem compendio verbo, Protetforordinis f. a Papa Urbano, erat haec: ut i Ilas gubernaret instituendo,destituendo ,satuendo, ac distonendo provisecundum Deum viderint expedire. Quae verba satis significant plenam iuris lictionem datam Prouinciali disponendi de rebus etiam temporalibus Couentus Mo-

Dialium. Et confirmo exemplo: nam maius est dare licentiam ad alienanda bona immobilia .conuentus MD-nialium quam dare licentiam ut certa pecunia couentus insumatur in aliqua re particulari:illud enim prius non potest fieri nisi concurrentibus certis solemnitatibus,& necessitatibus, hoc vero secudum illas solemnitates non requirit:sed Prouincialis potest dare licentiam ut bona immobilia Conuentus Montalium alienentur in bonum commune eiusdem Conuentus, se uatis aliis solemnitatibus, ut constat: ergo poterit dare

834쪽

licetiam, ut certa pecunia Conventui debita, in matur solum iri soluendo alio debito, ad quod tenetuEConuentus. Cum ergo Prouincialis posset illud praec pete, clarum est non posse praelatam succedentem contraire tali mandato in re graui, & 2oo .illos aureos sibi applicare, nec proinde litem mouere Petro ut ii Ios sibi solvat. Iam enim hoc esset inferiorem posse abrogare legem superioris,contra capitulum Cum in feriori de maioris. oe obedient..Sc Clement. e Romam de elect.

a Dico secundo, Abbatissam succedentem teneristare contractui a sua antecedente inito in bonum ipsus Conuentus.Hoc docet,& probat Rodrig.lom. 3.qq. Regul.q. 26. an. I. citans Abbatem , Cardinalem, De cium,& alios.Idem tenet Sylvest. ver. Plinita3. citans alios,addens esse communem, adeo ut etiam Papa, Mimperator teneantur stare contra ui inito per antecessores,quando est in bonum Ecclesiae, vel Regni, S fuit initus nomine dignitatis,seu officii. Et idem habetur in cap. Dileci illis. de foro compet. At Abbatissa praecedens fecit illum contractum cum aurifice nomine dignitatis, seu officii, & contractus est clare initus pro bono Conuentus: ergo Abbatissa succedens tenetur

stare contractui, nec potest illi contraire. Videatur etiam Rodrig.lom. 3. addit.ad summam. vest. Pitulum sede vacame.concl. 9.ubi dicit cum GutierreZ,&Rodoano, posse capitulum sede .vacante petere pecuniam mutuatam pro bono communi,& vigente necessitate

Ecclesiae,quam pecuniam postea Ecclesia, ves successor Episcopus tenetur soluere. 3 Dico tertio, Etiamsi Abbatissa praecedens non relinqueret illos a oo. auroos suo tempore sibi debitos,& applicatos ad soluendum pretium aurifici, adhue

835쪽

Abbatissa succedens teneretur soluere illud debitum

aurifici contractum a praecedente pr. Hata pro bono communi Conuentus, idque de bonis aliis eiusdem Conuentus. Sic habetur expresse cap. i. deflutionibu Epro quo inulta ibi citat glossa in ver. Praedecessom. Et Confirmatur,quia monasterium tenetur soluere debita contracta per aliquem Religiosum habentem admini-st rationem Conuentus, vel si talia debita contraxit de Iicentia Praelati, de quo sussciat videre tradita a Ra- bello tom.de obliga . lib. I .de contraditu in genere.quast. 8.sessi l .a num. 8. citante ibi Molinam de iustit. imo quod

maius est, monasterium tenetur soluere contraetiam

debitum per Religiosum particu Iarem sine licentia praelati, si contractus cessit in bonum aliquod Conuentus, ut colligitur ex cap. quod quibus . de fide instrum.

Sc approbat Nauarrus consilio I .de' egularinum.16. bi ergo Conuentus tenetur soluere debita contraeta per procuratorem Conuentus, imo dc contracta

per Religiosum particularem sine licentia Praelati, quando talia debita resultarunt in bonum Conuentus: quanto magis tenebitur Abbatista succedens soluere debita Abbatisse antecedentis quando illa contraxit Pro bono communi Conuentus; quale bonum fuit hoc de quo agimus, videlicet Custodia ad portandam sanctissimam Eucharistiam 3 Quod multo magis habet locum in nostro casu, quando Abbatissa praecedens delicentia Praelati reliquit illos ducentos aureos sibi iam debitos a Petro pro soluendo debito aurificis. Et ipsa praxis hoc obseruat etiam in saecularibus, qui Vnum debitum compensit cum alio debito : ut verbi gratia debeo tibi decem aureos, sum cienter soluo dicendo tibi,ut hos decem aureos colligas a Francisco, qui tintidem aureos mihi debet. EX

836쪽

Ex his sequitur non poste iudicem secularem admittere AbbatisIam succedentem ad intentandam litem Petro pro recuperandis sibi 2 oo. aureis applicatis per Prouincialem aurifici:hoc enim esset impedire iurisdictionem Praelatorum, quam habent ex priuilegio circa regimen Monialium. Et praeterea dictus iudex obviaret in hoc, tot iuribus supracitatis dicentibus teneri successorem stare contrarivi antecessoris , & Duere debita contracta ab antecessore redundantia in bonum Conuentus: quod non est admittendum, subcensura Ecclesiae &c.

CASUS XXXVI.

An Conuent in intinorum iubeat dare alimenta,

o expensas Religioso contra se litiganti

extra Conuentum.

QVidam Religiosus de ordine Minorum ob cm

pas graues per sententiam expulsus est ab ordine priuatus habitu Religionis:&exilio punitus : S a Conuentu iam egrestus cum habitu clericali sarculari, appellauit coram D. Colle tore qui appellationi de tulit , dc causam delegauit cuidam Religioso alterius ordinis,coram quo expulsus p taedictus suam appellationem prosecutus,manens extra Conuentum,& cum habitu clerici. Ante omnia petiit a suo iudice delegato, ut obligaret Praelatos ordinis ut sibi extra Conuentum darent alimenta,&pecunias ad expensaς litis, ta lebat enim ad Ordinem redire. Quaesitum est an Conuentus teneretur ad praedicta

837쪽

816 PAR s III. CAsus XXXVI.

attinenta,& pecunias pro expensis ministrandas3N videtur quod ad id obligetur monasterium. Nam in capitulo em parte de accusar. iubet Papa ut Religioso habenti litem contra suum Abbatem.De rebm monasterjexpense necessaria ministremur. Et hunc textum sequuntur omnes Doctores communiter. Sed praedictus Religiosus habet litem contra suos Praelatos sirca suam expulsionem,quae suae famae valde nocet: ergo mon

sterium debet illi expensas ministrare,& alimenta. aesponsum. . I x Oc non obstante censui non lederi monastem rium ad danda alimenta praedicto Religioso ab causas sequentes.Prima est quia monasterium non tenetur dare alimenta Religioso litiganti contra se, quando Religiosus est extra conuentum, & extra ob dientiam Praelati, ita expresse explicat Pisormitanus citatum caput ex parte, & colligitur ex verbis eiusdem capitis , ibi enim cum prius dicat Papa subditos non impediri ab accusatione Praelati, ait: Eo, quod de obedientia cir subiellione Abbaiis esse noscun ur. At iste iam non est de obedientia Praelatorum ordinis cum sit extra Conuentum,eu praelatis no obediat. Et addit etiam ad hoc Panormitanus, monasterium non tenetur dare expensas litiganti Religioso, nisi quando Religiosus litigat ad bonum commune Conuentus, ut si accuset Praelatum eo quod dilapidator sit, & bona Conuentus dii sipauerit. Si vero Religiosus litiget pro bono suo particulari non tenetur Conuentus dare expensas ad litem,ut elate probat ibidem Panormit.nina. I Idem tenet in terminis Riccio tom. i. Pecision. Collectanea 3 so. Pro quo citat unam Decisionem Rotae , quae est

838쪽

num. 799. At iste Religiosus in hac sua lite non prosequItur bonum commune, ut patet, sed solum prosequitur bonum particulare: ergo non tenetur monasterium illi dare expensas ad litem. Circa vero primam rationem Panormitani, quod non teneatur Conuen tus dare expensas ad litem, quando ille est extra Comuentum,id ipsum magis amplio ex Sanchez Iib.de m 2 anum. ZO. que ad aT. ubi inter alia dicit maritum non teneri alere uxorem, quando illa existit extra domum viri sine licentia viri,iu sine culpa viri:iu citat ad hoc textus iuris utriusque. Imo addit, quod si uxor fligerit a domo viri ob is uitiam viri ,E nihilominus vir dedit susscientem cautionem de illa bene tractanda,i illa redire noluerit, non tenetur Vir illam alere extra domum, &citat ad hoc num. 2 .Baz-bosam: isc quod non teneatur pater dare alimenta filio quando filius est extra domum paternam inuito patre, tenet etiam Riccio tom. I. Decisionum decisione 9 . At

iste Religiosus est extra Conuentum inuita Religione,imo ipsa Religio petiit, ut ad Conuentum rediret,

offerens alimenta intra Conuentum , tu sussicientem cautionem: & tamen ille noluit acceptarer ergo non tenetur Religio illum alere extra Conuentum. a Tertia ratio principalis ob quam non tenetur comventus Minorum hunc sustentare extra conuentum ministrando etiam pecunias ad litem,est quia conue tus Minorum est notorie pauper,& vivit ex eleemosi-nis:ergo non tenetur illi dare alimenta extra Conuentum. Valet consequentia a simili: nam quando paterest inops, non tenetur alimenta dare filio : & quando vir est pauper omnino, non tenetur dare alimentλvxori:ita Sanchez citata disp. num. 27. citans textuS , δίDoctores, de Riccius idem tenet de patre inope erga filium

839쪽

silium,icitata decisione 9 . maiorem vero obligationem habet pater ad alendum filium,& vir ad alendam uxorem,quam habet Praelatus ad alendum subditum. Pater enim,& vir obligantur ad alendum filium, & vxorem ex iure naturali; non sic vero tenetur Pra latus ad alendum subditum. Imo Henricus super citatum cap. expamr,generaliter dicit, Religiones Mendicantes n5 teneri suis Religiosis litigantibus dare expetisas ad lites,quia scilicet non habent redditus in communi unde pollini dare pecunias: quod in nulla Religione magis ad unguem seruatur, quam in Religione Minoris, qui nullos omnino redditus habent , neque in communi, neque in Particulari. Et hoc videtur colligi excit cap. Ex parte, Ideo enim ibi Papa iubet dari expensas monacho litiganti,quia inquit 2 on habet proprium. At Religio Minorum non habet proprium etiam incommuni : ergo non tenetur date expensis Religio loliti stant maxime existenti extra Conuentum, cum id valde onerosum suturum sit Ciγnventui viventi exciti emi finis. vltima ratio sit, quia filium non tenetur Pater alere quando filius fuit ingratus parti, ut tenet Riccio iom. I. Decision. Colletianea 962 citans, 3c se-

Mens Baldum decipione 29. At iste Religiosus fuit in gratus Religi oui matri, quam sepe ostendit, molestauit, adeo ut mereatur ob culpas ab ea expelli: ergo illi non debet

alimenta extra Conuentum.

Sub censura Ecclesiae,

840쪽

De absolutione cui dum notor, Clerici percussoris.

oeidam Clericus malae famae, & ob sua crimina .priuatus vlu Ordinum, cepi usque ob malam linguam , & mores ab aliquibus iniuriatus , & percussiis, infamauit quemdam Petrum adolescentem nobilem. sed filium familias, falso dicens de illo quod esset timi- duo,& pusillanimis, & fugiens facile aggresIores suos Et praeterea cum praedictus Clericus nocte fugeret duos inuadentes se,postea publicauit quod Petrus adolescens erat ille qui noctu fugit duos illos inuadentes. cum hoc esset falsum. Petrus his prouocatus publico, & in platea Clericum palo percussit aliquibus videntibus, dicens se illum lic percutere eo quod se salici infamaret,& pusillanimem vocaret. Quaeritur an Consessarius Regularis possit absoluere Petrum percussorem, & dato quod possit, quid praemittere debeat ad istam absolutionem.

I TI Ico primo, talem percusserem Clerici posses absolui per Bullam Cruciatae, de quo non e ih

dubium, cum ipsa concedat absolutionem ab omnibus censuris Papae reseruatig , exceptis aliquibus contentis in Bulla Coente, qualis, scude quibus exceptis, non est percussio clerici. Et quando iste percussor non haberet Bullam Cruciatae, pollet illum absoluere Cou- sestor

SEARCH

MENU NAVIGATION