장음표시 사용
131쪽
ione rationis nequit iundari realis, Corus ratio ultima est, quia ens rationis tale est, metaphysicum verb tale,scilicet tei tu sta tus, ac medium inter rationis &p 11cum.
stur intellectus sit causi Meis
rutunis λ Ico: omnem potentiam Vitalem posse L facere Ens rationis. ita ex professo Cum
scoto plurimis locis, ubi essu 'olitum, &esse cognitum eorum, quae aliud est e non habent quis objectivum, Vocat endiarytionis: intelligo autem per potentiaS VIt les intellectum, voluntatem, ac phantasiam nam sensus excernos errare non posse,
doceo in lib. de Anima. haec conclusio tenetur permistue in omni schola, apud Sc listas de voluntate multi,de phantinia pauci , de intellectu omnes affirmatavam pro-Probatur primi, de intellectat tum conis sensti eorum qui concedunt entia rationis fingi; tum quia intellectus potest iudi ire esse plures Deos, inferre ex eo quod quis lithomo, esse lapidem; absistate & comparative suos actus producendo; Ergo, . Ex quo & colliges per quos actus idi Ced per absiliuios, &c. imo directe fabricando ens rationis & reflexe obsectum il-
132쪽
tius directae cognitionis considerando efis
Prohatur secundo de phantasia; tuta quia praeter solum nomen sussiciens distin ctio inter illam & intellectum in lib. de anima hactenus non est ostensia, quod &Baro tacite insinuat, docens intellectumnibit agere nisii cooperante phantasa: tum quia phantasia est potentia Collativa, nam canis praeponit carnem ligno: Ero potest
confierre usque adeb, ut respectus vel relatio rationis resultet. Confirmatur: non
minus positim somniare vel imaginari esse tres Deos, quam judicare: Ergo,&c. Respondent: his casibus intervenire imtellectum. At Contra: canis potest sibi im, ginari aliquid quod nec est, nec esse potest, nam & bruta somniant; deinde tali modo phantasiam indistinctam ab intellectu concludam. Resipondent: phantasiam in bruto vel somnio intuitivo versari circa sensibilia praesentia, abstractive per species aliquando possessas. Contra: mentes qui non habent actus secundos potentiae intellectivae sibi imaginantur se esse Deos, &c. sed hi actus siunt phantastici, hinc & phantastae dicuntur, Ergo siuppessito, quod alia potentia sit phantastica &immaginativa, quae&in brutis docetur esse, ab intellectu, hi a- , eius
133쪽
his probabilius non sunt ab inteflectit,
nam tales insipientes comparandi sunt j. mentis quoad actus secundos. Nec umi et dicere: phantasiam tali casu apprehemdere Hlum realia v. g. colores, &C. intellectum verb combinare substantiam. Comtra ait Hermann : qudd ovis non fugiat
colores lupi sed etiam substantiam, sed hoc saltan puto , nam ovis iugiet lupum psectum, si vere colores vivi habeat, hinc&pictor quidam sertur aves decepisse per botros ad vivum depictos. Caeteriam, bene inquit falsum estis quod phantasia nuncombinet, nam in somno fiunt plura hujusi nodi, & talia in brutis colligimus Contingere. Confirmatur: Adversarij comicedunt phantasiam puram posscte imaginari
quae non sunt, V. g. montem aureum: Ergo etiam quae nec esse possunt V. g. alterum Deum, vel hirco- cervum, imophantasia:
otest combinare sensibilia hirci & cervi ,rgo non excedit suam sphaeram. ' lResipondent: componere accidentia...
C. substantiam. N. sed docui substantiam physicam esse mera sensibilia ; deinde in . Via communi loquendo, phantasia est collativa, memorativa, imaginativa, imb imaginatio phantastica dicitur ab his quae. non fuerunt unquam, & quae nec esse pose sunt, hoc secundum addo, quia Vel haS pQt
134쪽
xentias nolo distingui ab intellectu, vel
seque de phantasia ac intellectu hic insero. Probatur tertio de Voluntate: voluntas potest appetere aliquid quod nec est, necesse potest, sed tali casu resultat relatio rationis; Ergo,&c. Major declaratur: non quidem ut Mastrius & Compendiatores, cilco voluntatem posse fingere, hoC enim solius intellectus est, sed rem fictam potestine Ricaciter ad minus amare, & optare, ' . Iaz esset, V. g. postquam intellectust apprehendit Deum alterum, Voluntas potest optare ut sit homo ille Deus alter, uhi voti tum est purum objectivum in quo findatur relatio raticionis voliti,unde NH. lice. voluntas illi non det illud esse obiectivum tamen est causa relationis resultantis, ex quo patet me in probatione longe ab alijscii sicrepare, imo Poncius subscriberet, nisi illam relationem rationiS timeret,quam tamen SCO. q. s. & II. univers. & so illimo docet, & in I. d. I 6. Respondet Poncius: poni resipectum rationis iundamentalem. C formalem. N. Contra: per intellectum resultat Qrmalis ;Ergo & per Voluntatem. Probo contra ipsium Antecedens : si objectum intellectus esset reale, in via Scoti non tantum est
135쪽
Astincta; Ari cum illud ens rationis Mintellectu factum non sit reale, sed fictili a proportione resultat relatio rationis esse cogniti. Confirmatur ex his quae cle immintabilitate Dei docebo singulari Peno sen
. Obiicies I. ens rationis fit a sola potentia ipsum percipiente, sed phantasia ipsum non percipit; Ergo &c. Probatur Minor: phantasia selum apprehendit ens sensibile existens, Vel existere potens, quia nequie discernere substantiam ab accidentibus, ut de avibus deceptis per pictos botros patet. Resp.Negando Min. & Antecedens probationis: tum quia de substantia phylicap rum teneo ue tum quia & homo uc deceptus fuit per pictas cortinas; Eri signum est imaginari posse, quae nec simi, nec esse possimi. Instabis: tali casti phantasia Rios Colores & figuram percipit, quae esse possunt in homine picto ac vero, imb alias excederet sphaeram siuam imaginatio, quae Versatur circa sensibilia. Respondet SuareZ r ex hoc sequi phantasiam puram non posse facere , torte tamen in homine vicinam co- 'operanti rationi; sed licet bona videatur ratio ς Respondeo Negando suppositum sphaeram imaginati vae esse sensibilia duntaxat possibilia , hoc enim admisso Cesiat, quaestio,
136쪽
quaestio, cum enim constet phantasiam et se collativam in brutis, imaginativam &α respectum rationis resiuitantem infero , imo & fabricam esse objectivi dat multis, vel facit phantasia.. Obsscies II. voluntas non dat esse obiectivum; Emb &c. Probatur Antecedens; voluntas non dat esse entibus realibus ; Ε D nec fictis. Respondeo Distinguendo Antecedens et non dat esse objectivum α- gniri. C misti N. ad probationem dico, nec intellectum dare se realibus nisi regniti, &1iC voluntas dat due voliti. Instabis: quando voluntas daret illud ege voliti,iam ens rationis esset factum; Εr-nci illa non faceret. Resipondeo ut sta tim,illa non faceret secundum esse intenti nate cogniti. C. voliti N. sicut enim ad esseeogniti resultat resipectus rationis, ita & adeso moliti, sicut quando unus intellectus facit ens rationis simile alteri, esto voluntas praesupponat esse cogniti, ipsa tamen est ca 1a ejusdem in ede voliti. Nec dicas, quomodo vocabitur rationis cum non sit aratione qua volitum , dico in quantum nihil
Colliges t alios philoisphos docentes
sentias externos posse errare aliter, quam occasione, inconsequenter hic negare senis isibus externis fabricam entis rationis a -
137쪽
de hoc supposito Arriaga& Baro hic apis
us loquuncur Caeteris, ego autem iri an, mastica everto hypothesin.
QUESTIO III. 'Deus 9 Angetur possint facere OG
rationis ΘT Ico: Deus indirecte cognoscit entia ra-M tionis, & silc cognoscendo Uncia ratio-- nis iacit. Prima pars est Suarra contra alios communiter; altera pars ex Scottitis aeque paucos fautores habet , sed Probatur Primo : Deus cognosCit im-- possibilitatem entis rationis a parte rei; Ergo indirecte entia rationis. Probo Consequentiam contra PonCium: qui ex hoc inieri directa cognosci: cognoscendo possibilitatem Antichristi non cognosco directe Antichristum: Ergo &c. Confirmatur: i Deus novit cogitationes hominum & obiecta earundem; Εrgo saltem indirecte entia rationis cognoscit, linb alias nec
comprehenderet secreta voluntatum nostrarum, modb in bonum verum, modo praefixum tendentium. .
Respondet VasqueZ: illos actus cognosci a Deo in quantum tendunt ad realia ex quibus resiuitat ens rationis. C. aliter MContra: Deus cognovit quid Lucifer appetierit , sed hoc reale non erat , Ergo &oPro
138쪽
Probatur altera pars : ille facit ens ratio- riis, in cuius intellectu ipsum est objective, sed Cognoscendo entia rationis indirectes a potiori directe habet Deus illa objective in suo intellectu ὁ Ergo &C. Respondent Distinguendo Masorem: iti ius intellectu est objective practice. C. peCulative N. Contra: atqui essent in divino intellectu practice; Ergo&c. Prohatur subsumptum: intellectus habens protermino siuae intellectionis ens, quod aliud esse non habet, illud dicitur practicasse, sed Deus cognosicendo impossibilitatem Tealem entis rationis, ipsum indirecte hahet pro termino, quod aliud esse non hahel; ENO&c. Respondent Distinguendo Minorem: habet ipsium per modum objecti. C. per modum essedisis N. Contra ait P.Τranquil- Ius e si est objectum, eoipso est effectus in- tentionalis, quia posito Casia nullum aliud esse obiectivum haberet. sed
Respondent aliqui: controverti an De. us etiam faciat entia rationis, quando cognoscit illa ab homine facta, sed & hoc casu illa a Deo fieri assevero, quia sic quoque habent esse objectivum in mente Dei. Resipondent cum Gillior duplex esse objectivum dari, primum quod accipit ta--
k ens ab intellectu, alterum quod jam sup- - I 3 ponit
139쪽
Vponit esse primum, imb sic&realia secti νdo modo obiici, & hinc dicunt in men e Dei habere esse objectivum seCuriclo m do sumptum, non primum. Contra: ha edistinctio solo nomine a prima differt; s r*am impugno : quando Deus Cognoscit illud este objectio a mente creata formἔ-xum, Vel pro termino habet quid reale, vel fictum. Nec dicas, iterum terminaei d fictum speculative. Contra: per illud esse speculatum a Deo resultat relatio ra tionis , sicut quando Deus cognoscit reale,
in illo reali sundatur respectus realis ; Ero l
Sc. Confirmatur et dum ens rationis ab homine iactum a Deo.cognoscitur, non
censetur esse objectu intellectus humani, sed divini indirectum terminativum secundarium; Ergo Deus dat illi simile esse obiectivum, vel, si attingat idem numerones live, adhuc exurgit respectus ratio nis. Colliges: a potiori Angelum posse face re entia rationis, S Deum directe nequaquam facere entia rationis, im5 & illi Authores qui docent Deum directe illa faceret sibi contradicere, fatentur enim qu6d D
us illa faciat per dissensum, sed hoc est ea indirecte cognoscere; Ergli &c. Obiicies: nihil quod eit imperfectionis i creatura debet poni in Deo, sed creatur
140쪽
facit ens rationis ex imperfectione ; Ergo
SC. Probatur Minor: creatura facit ens Tationis, ut per ejus cognitionem Clare de-ve citat in notiam entis realis, in quantum Contraria a contrarijS magis elucescunt,
sed hoc oritur ex imperiectione ; Emb. Respondeo Negando Minorem et Prob tionis Majorem Distinguo: et ut deveniat discursive dc collative, vel arguitive in notitiam, transeat, ut unico actu & simpliciter N.Majorem; sic distincta Minore,Nego Consequentiam: dixi transeat, suta in metaphylica etiam per dissensum fit a sapiente, esto per accidens fiat directe, non sic a Deo. Instabis: etiam inmitive,ac unico acta sacere ens rationis est imperiectio, V. g. si homo per apprehensionem faciat ens rationis, quia facere ens rationis est apprehendere rem aliter ac in se est. Respondetur fieri intentionaliter. Q realiter N. sed melius Resipondeo ut statim Distinguendo: directe. C. per modum primi cognoscentis omnia N. & si quaeras an Deus idem ninmero faciat,vel simile, dico pro formali resultgre alium respectum rationis, alias dicatur idem negative cum eo quod fecit intellectus creatus ; quod si quis tueatur ta-