장음표시 사용
141쪽
Ia Ss lem respectum non resiliare , vel salter in eo non consistere ens rationis, adhuc e
Deus indirecte cognoscit & facit per dii sensum. Explicit ad Ma. Dei Glo. N0n. JESU Exalt. &Imm. U. M. Decorem, uSS. Honorem ac nostram salutem prima pars Metaphysicae transcendentiS.
142쪽
INferiora entis quidem sparsim enuia merata sunt, sed hactenus meri gradus transcendentes, qui quia si omnienti reali positivo conveniunt, proinde organum categoriarum, id est libros praedicamentorum in quibus adaequatae coordinationes subij cibilium, ac praedicabilium pro distincta& completiva notitia, hic velut loco aptiori reponam; revidenda erit introductioPorphyriana ex Logica, qua possessa praesens tractatus facilitate &emolumento facile erit primus, licet ordine postremuS.
A Ristoteles huius organi Author, quid- quid alii dicendun,putent, teste Boe lio, Posse vino ac Genus seo, primo de prae
143쪽
dicamentis in communi, praemissis nomnullis antipraedicamentis, egit, Auinorem sequendo rite sequitur
commune, tis vero importata per nomem es eadem: AEquivoca, quorum nomen es commune , ratio vero importata per nomen es ἀ- versa: Analoga Vero diCuntur, quorum mismen es commune , ratio vero importata Per nomen , nec omnino eadem, nee Omnino vi versa.
cum eo omnes Philolophi, unde non alia ter probari indiget conclusio, quam civminando singulas partes: Dicitur itaque primo: undio sunt rum, M. intellige Univoca univocata, id est illae res, quibus convenit hoc nomen Commune V g. Petrus & Paulus sunt uniis vocata, homo vero diciturUnivocum vn, Vocans respectu eorum; ubi notandumest, qu6d nomen non sumatur prout Oepon, tur verbo, sed prout est Iagnificativum, nam & verba aequivocastini: deinde quda non sit idem osse pradicatum univorum, &univota pradicari,nam univocὰ praedicaria
dit risuper ut nomen illud commune sit qG
144쪽
sentiale inferioribus, v. g. homo respectri individuorum est praedicatum univocum univoce dictum , album vero de lacte&charta non dicitur univoce, licet sit prae- dicatum uniVOCum; porr6 univocum univoce dictum aliud solet dici proprium, aliud improprium, per primum Mastrius de Compendiatores Volunt, quando tale Praedicatum eodem modo essendi est in i ierioribus, eodem ordine, & non solum unitas Conceptus firmatis ac objectivi ipsis competat, sed etiam sint aequalia uni. .
Vocata in persectione essentiali , S: haec dicitur univocatio physica; per impronium quando aliquid horum deest, ita tamen uenomen & ratio sit eadem in pluribus, primo modo docent esse species ultimas uni Voca , secundi generis ens respectu Dei &creaturae, sed haec divisio videtur esse ad placitum. Tandem expresse omisi in definitione ratio Vero subsantia importata , nam si hoc addatur, Qta praedicata univoce dicta comprehenduntur. Nisi per sub Asantia quis intelligeret aliquid commune iubstantis: & accidenti, quo inclinat Pon
Dicitur secundb AEquivoca aequivocata. esse ea, quorum , dcc. licet enim haec non sint unum essentialiter, tamen habent unitatem denominationis , propter quam eu
145쪽
plicari possunt, imo A quivoca prout definiuntur, se habent velut modus, qui omni bus AEquivocis sequi vocant thuS ConVenit Caeterum aliud est a casu,quando tale B0 men convenit pluribus fortuitti v. g. capi
aliquis vocatur jupiter & constellatio; aliud deonsilio, quando aliqua. imitatio h
tercedit v. g. brutum vocatur asinus, sthomo piger VOCatur asinus, nam cum rei
sint pene infinitae, ortum est, quod plurὸ eodem nomine sint compellata. 3 ubi advertendum est ex Sco. q. 8. super Lib. Elench. nomen aequivocum non esse sinpliciter, nee plura,sed multiplex intellige. signi ficatione. Nec dicas, multipli Cata significatione , multipliCantur sign/S nomina. Respondet D. l. c. in natu valibus verum esse, non artificialibus. De inde requiri, ut aequivoCata habeant rutiones diversas, imb & ad univocata re' quiritur eadem ratio multiplicata, ut ta' cludatur Deus respectu triumPersonarum,& individuum respema individuorum, nam univoca siant antepraedicamentalia Ergo per ordinem ad illa explicari debent, proinde Poncius peCCat volens esse litem
Dicitur tertid: Analoga esse,&c. in qui huS explicandis non ita laborandum est, quam in dubio, an revera dentur Analogδ eb
146쪽
QIstincta& media inter Uni voca & AEqus - .voca; pro affirmantibus citantur Thominae, pro negantibus SCOtistae, at quom Ο- .cio p Cum juniores Scotistae alia Analoga attributionis, alia proportioniS, alia sequa- .litatis asserant iRespondeo non dari Analoga proprie idicta, media ac distincta ab Inivocis & iE-quivocis, nam termini antepraedicamentales debent esse cum sui multiplicatione in 'pluribus, sunt enim quaedam documenta qua valent a priori ad intelligentiam praedicamen- ι forum, sed omnis terminus existens in pluribus cum fui multiplicatione est univo - ' cus Vel aequivocus, si enim est eadem ratio, multiplicatio erit univoca , si alia &alia - ., iratio sequi voca. Nec clicas, si est partim diversa, partim eadem V. g. ratio entis in Deo & creatura, erit analoga. Respondent aliqui: haec esse univoca impropria, ' , sed tunc resiustat lis de nomine: dico igitur, DConceptum objectivum in multis multiplicatum esse semper eundem, & ad summum concedo, praedicata univoCa gradus ad . mittere, non autem uniVoce dicta, V. g.
calidum respectu calidi ut sex & quatuor est univocum improprium ἰ at in genere substantiali, vel transtendentali nihil horum. ex quo. Colliges: si Thomistae per Analoga ve-
147쪽
sint terminus qui nec dicuntur univo tnec sequi voCe, hos gratiS admitto V. A. num respectu urinae & medicinae , imo Analoga confiundantur pro UnIVOCIS Iul. proprijs ac accidentalibus, &έ1C forte Conciliari multa poterunt apud intelligentes non obstinatos, nam de hs nec fecit hie lmentionem Aristoteles. Quaeri hic solet, quid sint denominativat Responcleo breviter quod sint ea, qua ab aliquo donomismtunem habentseloeam disserentia, v. g. Qrtis est terminus denominativus, vel cle ominatus a sertitudine solo casu Rrammat, cali disserenti, Rrtitudo verb est terminus denominans, imb nec est opus disserentia casus, sed cadentiae,Vel terminationiS, V. album & albedo in e. d. O. differunt.
Quaenam sint 'Regulae, 9 Divisiones am
is praeaeamentales p ubi ct de tandum innibus praediramentalibus. co: duas esse regulas & duas divisio nes antep edicamentales'. ita Peripatetici communiter post Aristotelem cap.: a. hujus libri divisiones, & cap. regulas illas exponentem.
Declarantur primo illae duce divisiones,
quarum prima est: eorum quae dicuntur, alia sunt complexa ut homo eurrit, alia incomplexa
148쪽
Me timo, quae divisito ponitur, ut dignose tur quod stola incomplexa in praedicamen-ro ponantur, ubi per istam exa intelliguntur illa, quae habent unicum realiter saltem conceptum objectivum , estd Vocelenus complexa Brent: vide Dialect: Altera diia visio est eorum: qua sunt, alia de subjecto diacuntur , in nullo vero βubjecto sunt id est, secunda divisio est entium illorum, quae prae clicantur essentialiter de suis inferioribus iis verti non inhaerent sicut accidentia subisi est , cujusmodi entia sunt substantia, genera, species,&c. yalia vero in subjectosunt, Dd de nulli subjecto disuntur v. g. albedo&similla accidentia, quae parieti, vel alterisuhjecto quidem inhaerent, sed de iis non praedicantur essentialiter alia de subjecto dicuntur, ct etiam in subjecto sunt talia sunt accidentia universalia V. g. color parieti inhaeret & essentialiter praedicatur de a cidente fingulari tantum inhaerenti V. g. de albedine alia tandem, neque in subjecto sunt, neque de subiecto praedirantur, qualia sunt individua substantialia, quae nulli subjecto inhaerent, neq; de ullo inlariori praedica tur. Ex qua divisione constat, quomodo substantiae universales & partiCulares, a cidentia univerialia & particularia, insint rubi per esse in non intelligitur modus esse idi partis integralis in toto,sicut pes in corpore
149쪽
pore est, neC totius in partibus, in mus in fundamento, nec sup rioris inferiori,sicut species in individuo, vel eqm id est sub genere, neque ut forma interia prima, puta substantialis, neque i effectus in cauis, v. g. arbor in semine que ut in fine sicut lapis in centro, neque iit res in loco v. g. Vinum in vase sed proeut accidens in stubjecto, extra quod nai;
valiter esse non potest , quidquid alii Modore V. g. pomi dicant, semper ille recipitur in aliquo. Declarantur & istae duae regulae , quarum prima est, quidquid praedicatur des aliqua ut subjectori-cunque aflfirmantur de praedirario, etiam praedicantur ae subjecto, V. g. quia animal praedicatur de homine, etiam Duens, sensitivum quae sunt praediCata animalis dicuntur de homine, quod intellige de praedicatis essentialibus tam in quale,
quam in auid, ut comprehendantur citrecte & a latere reponibilia in Categoriis;
an verti extendi debeat haec regula ad ea quae non essentialiter dicuntur, nec in quid nec in quale, tene quod lubet, hoc tamen certum, quod illa praedicata siubjecto non conveniant , quae tali accidenti Conveniunt prout abstrahit a stibiecto ; imo nee substantiae, nam homo est sipecies, proinde non sequitur; Ergb & Petrus. Altera re-
150쪽
pola est ista , Mersorum generu-ctnansu MPmmatim risitorum diversa sunt speeis iam sentia , si vero subalternatimponantur, sem disserentias ρ ubi per g nonJubalternatim posita siume primo durueria tantum. Caeterum ita potissimum ab authoritate teneo, nam & decem praeis L clicamenta conveniunt an 'finitate quamciocui differentiam esse, & hinc inde alios scrupulos movere possem in divisionibus S regulis 3 plura vide apud D vellum, Co- nimbricensies & alios et nunc complebo hanc disiputationem agendo de pMdica mentis iplis in communi, circa quae primo Quaeres : quaenam conditiones tequi xantur,ut aliquid ponatur in praedicamen to ξ ante Responsionem sciendum est qu6d praedicamentum fit ominatio prateaAhilium , proinde alia directe, alia indirecte, alia reductive ponuntur in linea praedicamentali ἔ directe ponuntur tota, partes
vero reductive,id est directe quidem ted in obliquo, velut aliquid istius quod ponitur directe ; indirecte verb, id est a latere ponuntur ea quibus deest una conditio vel plureS,ut directe ponantur. NunCRespon deo,conditiones communiter requiri his :ut sint. Entia per sese inita realia tota. Nam transeendentia vagantur per omnia praedi