장음표시 사용
161쪽
qua novem ultro explanandi catrih
QUAESTIO L2αρ m si raedicamentum υλ
s Icor praedicamentum Substantiam M ponitur substantia finita completi se continens omnes siubstantias subluta& caelestes; sensibiles ac spirituales. I tiq. I . praed. Contra nonnullos volentic substantiam prout comprehendit ditam & infinitam, ac aliquos qui quidάnitam ponunt , sed contineri putant ipletas & incompletas , ' uorum seritem se non sunt improbabiles, conditio tamen communiter requisitis stantih definitione data tolerari nec posscintdebent, nisi velint incompletas reclu lut partes ad completas directe coi
Suppono autem, substantiam signre vel importare conceptum sit hanest per se stantis adeb, w ais, frumhltantiae sit perseitas M per negationem inli ho subiecto, cum tam deinde substantiam' 'aendam: ubi perantiae singula
162쪽
ror is : ersaIes, V. g. Petrus, Paulus &α stant subinaritiae primae; homo Vel . alia genera aut species sunt secundae; & possunt sic definiri, prima subflantia est, qua neque in subjecto in per inharentiam, neque de inferiori praedic sum ς fecunda Vero qua quidem non inessu secto ista tamen de inferioribus pradicatur, exu Quibus substantiam praescindentem dic ese, se παtionem per se existentem, ut me desubjecto, inhaesionis dicatur, nec ei inesse valeat. Nunc Probatur Primo : omne praedicamenis tum alebet esse genus supremum aliquo inodo, sed sola substantia finita completa . est genus supremum substantiarum ὁ Ergo illa sola debet poni praedicamentum sith. st nciae. Majorem suppono, ae etiam Pro ho et tum communi consensu , tum quia viversalia sunt introductio ad praedica-
. menta; Ergo si quis aliud intelligeret per
Praedicamentum cum eo non esset disputatio. Minor Probatur: primo enim substantia communis creatae & increatae non
est genus, quia genus requirit plures speiacies a parte rei 4. sed liCet creata vel finita
163쪽
denario , & quas habet Paulus Venetus, Buriaeus, Ammonius, Albertus & assimiphrastes prioris, nam pro respectu intrinsicus adveniente ponitur Relatio antono. mastice, pro extrinsecus advenientibus re, liqua sex, quae hoc versia notantur: . UIn campo magno pugnabat fortiter olim, Rhus Mnesistans,st ealefactus in armis.
Obiicies I. probando divisionem nullo modo valere: ipse Aristoteles octo posui: Respondetur: illum brevitatis Causa omi, sissis ; sied quae ratio duo nomina adiicire situs, habitus est Seo. s. Metap. ali1 dicunt
implicite IO. posuisse, sed dici potest & sera. v. g. ubi activum & passuum, imo plura posivide, nandi plures aliae quaestiones fieri potuissent. Respondeo sive Aristoteles octo, sive octodecim posiverit, ob Communem traditionem & alias congruentias non omninb vilipendenda esse decem prae dicamenta; & Distinguo: plura quaeri posse cum ordine praedicabilitatis distincto
N. indistincto transegi. obiicies II. divisionis rigorem: em quomodocunque sumptum nequit dici genus, cum non sit unimcum, nec genus, ct cloecem praedicamenta Vocantur primὼ d, versa; Ergo in nulla realitate comeniunt. Respondeo prima duo transeundor adhuc posse duo praedicamenta dari arridens Ssubis
164쪽
substaintiam , imo nec ita mald sicut praedL
cabile immediate dividitur ex Logica, deinde eorum falsitas ex dictis constat; quam do autem dicuntur primo diveria, fit lo- , cutio ex hypothesi conclusionis velut comnuse, & pro tali receptae. Instabis r tali modo nunquam posset dein viniri in notitiam simplicicer quot praedicamenta essent, nam alius posset ea extendere , alius ens ut sic commune reali , dcxationis ponere, atque ita entiarationis, Privationes,negationes,imo ipse Deus, ponerentur in linea praedicamentali. R il Ipondeo Negando illatum ; sed debet poni aliquid, quod sit genus supremum simpliciter, quod per positivas disserentias Montrahitur, quale est ens finitum, quin dcens reale positivum ut sic, nisi ex speciali aratione deitatisrepugnaret ponere in Deo
instabis: nec ens finitum, neC substan. tia vel accidens possunt poni pro praedic mentis; Ε b absolute deCem. Probatur Antecedens: primum est gradus transcendens, qui non dicitur univoce de suis interioribus, alia duo confusionem parerent, si omnia acCidentia sic. generatim e ri merentur. Respondeo Negando Antecedens: ad probationem daco, transcem dentiam sortenon repugnare, sum altu
165쪽
de praedicetur univoce, imh ens non est proprie transhendens omnia enti nisi finita, hinc & univoce praecliCartiali casia ; ad alterum patet, quod Confus
nulla Bret, quia alias omnis divisio in duo membra esset confuse, V. g. animalis in raetionale & irrationale, cum tamen tot sint sirrationabilia subdividenda. Instabis : respectivum & ahihatum sint omnino diversae rationis ue Ergo ne
queunt unum praedicamentum Conititu
re. Respondeo Distinguendo Antere dens: specificae. C generi cete ponericlo uno, vel duo praedicamenta. N. & retorqueo et homo& brutum stat diversae rationis; fidicas, non omnino, diCO quod neC Prim. Et si dicas, tali modo oportebat fieere quinque praedicamenta sicut praedi bilia. Respondeo hoc prae tagulis mihi placo. re, sed Porphyrius secit tractatum de unFvertilibus post praedicamenta pridem fa-Pro pluribus assis instantiis, ae quaesito, an ens rationis constituere posset praedicamentum, observandum est: per praes camenta intellisi genera stuprema, & omne genus potentialitatem incladere, hinc nia hil in praedicamento poni potest , nisi sit infra Deum , ne sit omnia transtendens . vel saltem sine ratione genereitatis, imore
166쪽
niuge .i possibilitas entis rationis est quid tran GCentiens omni enti rationis attributum , sed ex hoc exiguum emolumentum. Quaeres, quomodo decem praedicamen in sint inter se distincta ξ Respondeo materialiter sumpta debere distingui realiter inter se. Ita Sco. in a. d. 3. q. q.& commininter sui, nam substantia distinguitur realiter ab omni a idente, non tantum absoluto, sed etiam relativo praedicamentali, quando vect Doctor citatur in contrares, vel etiam quando permittit idem ad diversa praedicamenta pertinere , loquitur sebdiversa ratione, non autem pro materiali 3 deinde potest interrogari oppositum tenens, an loquatur de praedicamentis materialiter sumptis, id est physice sumptis, an verb pro substrato metaphysico, de primo non est dubium, de secundo dicerem distingui realiter.velut gradus separati δquibus dictis cessant quaesita antepraedicammentalia: & de ijs in communi. Sequitur
Α, quae docebo de substantia primo
praedicamento, erunt ordinarie recepta , hinc nec ijs diu immorabor, sed una vi accidente in communi loquar, ut rei,
167쪽
qua novem ultro explanandi campus de ' i
QUAESTIO I. Q γadnam si medicamentum Vlantia, i
O qna in eo ponantuΥ Icor predicamentum Substantiae reMM ponitur substantia finita completa sub se continens omnes substantias sublunares,& caelestes; sensibiles ac spirituales. I ta Sco. q. I . praed. contra nonnullos Volentes esse substantiam prout comprehendit & finu ltam & infinitam, ac aliquos qui quidem ibnitam ponunt , sed contineri putant completas & incompletas , quorum sententiae in se non sunt improbabiles, conditionibus tamen communiter requisitis stantibus, ac definitione data tolerari nec possunt nec debent, nisi velint incompletas reduCi ve lut putes ad completas directe Contem Suppono autem, substantiam significa. re vel importare conCeptum substantis, id est per se stantis adeti, ut ratio formalis subitantiae sit perseitas hepe expliCari 1blita per negationem inhaerentiae in alio velut subiecto, cum tamen sit positiva absoluta: deinde substantiain rite dividi in primam aesecundam: ubi per primam Blent intelliin substantiae singulares, per secundam uni
168쪽
versales, V. g. Petrus, Paulus &α sunt stib-nantiae primae; homo vel alia genera aut species sunt secundae; & possunt sic demniri, prima substantia est, qua neque in subiecto es per tribarentiam, neque de inferiori praedica-sur ; secunda verb qua quidem non inest' aem ,sed tamen de inferioribus pradicatur, Quibus Ωbstantiam praestinuentem dic esse ratione- per se exisentem, ut nec desubjecto inhaesionis dicatur, nec ei inesse valeat. Nunc Probatur Primo : omne praedicamenis tum .debet esse genus supremum aliquomodo, sed sola substantia finita completa est genus stupremum substantiarum; Ergo illa stola debet poni praedicamentum sit, stantiae. Maiorem suppono, acetiam Pro ho et tum communi consensu , tum quia universalia sunt introductio ad praedicamenta ; Ergo si quis aliud antelligeret per
praedicamentum cum eo non esset disputatio. Minor Probatur: primo enim sui, stantia communis creatae & increatae non
est genus, quia genus requirit plures species a parte rei, sed licet creata vel finita substantia posset dici species subijcibilis, non tamen Deus 3 Ergo Sc. Probatur Ninor Deus est lamme simplex physice& metaphysice ς Ergo nequit componi exgenere & disserentia, vel esse species. Respondent aliqui: non posse comm-
169쪽
ni compositione reali C. rationis N. Coristra: quidquid de hoc sit, istae sunt realiritates actu distinctae; Ergo facerent Commpotitionem. Nec dicas, si esset disserentia finita contrahens.C. si infinita N. Contra:
per disserentiam sumo partem Contrahe tem aliam cum potentialitate ad existendum physice , ted talis non potest estis in
Deo ; Eri &c. Confirmatur ex SCO. in I. d. 8. q. 3 .ex infinitate & necessitate Dei, hinc fallum est qu5d habet Lalemandet, sussicere rationes determinantem & d terminabilem extra se invicem, vel distimctam , sed requiritur potentialitas ad exbstendum, ut quid sit stib genere. sponderi posset: per praedicamentum non intellisi genus, sed ordinem praedic talitatis cuiuscunque; at sic sis de nomine fieret, nec introductio Porphyriana robur
haberet, nec aut ritas Inventoris aut aliae congruentiae. Probatur Secundor omnes substantiae
contentae sub finita & completa habent conditiones, quod sint entia per sese, ita , realia, tota, imo siolae ut excludantur parti les physicae si dentur & disserentiae me- Laphysicae, quas a latere pono. Vide arborem praedicamentalem
170쪽
Substantia CorpuS. Mixtum. Vitas