Metaphysica transcendens, sive Disputationes scholasticae, super universam materiam naturalem clarâ brevitate, & magnâ claritate concinnatae, ... Authore P. Woltero Schopen, de Juliaco, ..

발행: 1697년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 철학

181쪽

id est lapidem denominari sapientem , &angelum dici album,vel quantum cleinde

nisi hoc repugnaret angelo, nec implica ret angelum informare corpus, & siC cior video, cur dicatur in casibus extraordinariis angelos esse sormas assistentes Corpori-hus, non informantes: Consequentia quod ideo subjectari non possit albedo in ange- lo, patet; quia accidens, vel forma nequit esse sine suo effectu primario, sed informare dc denominare, quae sunt synonima, est

effectus primarius accidentis subiectati ;/ Eri 6cC. Respondet Ponesus: se excogitasse moedum, quo dicit angelum posse dici athum, quantum, imo dc lapidem sapientem, si .gnificat habere albedinem , quantitatem Sc. C. si significat denominari ab illo , sicut subiecta corporea illam habent de denominantur N. Zc addit: ut quid dicatur denominari album, debet habere albedinem, dc quantitatem modo extenso. Comtra: bene inquit se excogitasse, non invenisse, quia ille initius modus nec quoad se, nec quoad nos fuit, di sic impugnaturtum a Mastrio, tum a me : si materia vel compositum physicum haberet albedinem absque quantitate, non haberet eam modo extenso, non enim eg se dicitur Glentiam,

sed ratione quantitatis, si tamen denominaret

182쪽

naretur ab ea prout est disgregativa visus; Argo &c. at quia dices, per ese extensum in- tolligi habere partes physiCas extra partes, quod etiam sine quantitate Verum dice-TeS ; praerequiritur pro hujus soliditate inotitia dicendorum disp. sequenti. Dei de albedo non unitur subjecto non extemsci nec divinitus, sed angelus non est subj ehum extensum; Ergo &c. Probatur Maior: albedo nulli unitur cui non det de- inominationem albi, atqui hanC nequit da-aee subjecto non extenso; ΕUb&C. in Resipondet ut supra: duplicem esse denominationem albi, aliam quae signifiCat praecise dici habere entitatem albedinis, &hanc angelum, inquit, poste habere; aluam quae significat habere eam modo eX- tenso, & hanc angelo negat. Contra: lapis haberet sapientiam modo extenso, &tamen simpliciter ei repugnat dici sapie tem ; Ergo non ideo repugnat accidens

spirituale praecise , quia petit esse in si iecto extensio; insuper nullus Philosiophus de isto duplici effectu. primario somniavit S quomodo distinguendi Z num unus, Vel

ambo essentiales t praeterea habere albedia direm velut sub ectum a diei album, denomina riseunt θnomina. Respondet ille rursum :' habere velut ubjectum extensum. C. in eXtensum. N.

183쪽

Contra: in opinione mea unum inclivis. hile est album: sed hoc non est eXdensium, imo etsi doceatur Continuum Componi ex partibus, tamen punctum quantitatis dboitur album albedine palmari. Confirmatur ex Arist : Cap t de habere, & Autore

sex prineipiorum : ac Sco: in I. s. q. 7, ubi docent, habere qualitatem, est esse qum ti : & nihil aliud es virere albedinem habere, quam esse album; imb sic arguo: habere apbedinem velut subjectum extensum est esse album modo extenso ; Ergo habere albedinem modo inextensd, est esse album modo inextenso. Nec dicas, hoc esse, quod vult Pontius. Contra: impliCat ab hedinem habere, vel esse album modo i

eΣtenso , quia semper una pars albedinis non est altera , nisi poneres indivisibile unicum albedinis in angelo , &hoc repug nat , sicut sapientia indiuisbilis in unico puncto lapis, alias potentia Ohedientialis daretur in quolibet ad quodlibet. Et ex his aliae responsiones, si tamen aliae instingem

Probatur tertio: qudd nec spirituale possit recipi in corporeo: philosopbice loquendo talis forma esset tota in toto, &tota in qualibet parte, sed hoc philosoph, ' ce loquendo repugnat; Ergo &c. Probatur

184쪽

tur Minor et quia sic dependeret eadem forma , a pluribus subjectis totalibus. Resipondet Poncius argute quidem , posse sic poni, ut vel a nulla parte subiecti dependeret, vel ab una sola, & in reliquis

Conservaretur a Deo,uti accidentia eucharistica sine omni subjecto, vel ut a singulis

partibus partialiter dependeret, ut proba-hilius de anima rationali dicetur, sed haec involvunt theolo Ca, ex quibus. Probatur quarto et quod & naturaliter accidens spirituale possit recipi in subjecto

Corporeo, dc eContra dependenter a fideranima rationalis Creditur esse forma spiritualis denominans subjectum corporeum, & est tota in toto, εc tota in qualibet parute natualiter, id est ordinario naturae cumsu; Ε*b Sc accidens sipirituale hoc praestare poterit, dc consequenter, si subiectum corporeum potest denominari a spirituali; etiam spirituale denominari a qualitate

Corporea. Hanc partem teneo potissimum ad hominem, ut ostendam, si fundamenta Pontii, quae amplectuntur Compendiatores Mastrij, aliquid valerent, etiam naturaliter fieri potuisse saltem, forte de posse mod6. Respondet autem Mastrius : Negando Consequentiam: quia anima rationalis est per simplicem informationem, at accidens

185쪽

eum dependentia a subjecto ; & quando

Poncius inquit: dependere partialiter, vel nullo modo, ait,secundum multos est idem inhaerere accidentis, & dependere ; sed Contra est: quod sicut anima tota non totaliter inhaeret, neque dependet, sic & cle accidente dicere valeret, & sicut corpus diebtur animatum anima rationali, ac spirituali, ita posset unicum indivisibile albedinis dici dependenter a fide de anima, reponi in angelo, Lapientia tamen repugnaret lapidi, non quia spiritualis, vel indivisibilis est, sed ex ratione speciali lapientiae. Si dicas: sic etiam repugnaret angelo esse album, &quantum, ne Videatur, ac fiat impenetrabilis, Respondeo: ipsium tamen manere penetrabilem ,& invisibilem se solo , imbes excludere partes entitativas distinctas, quas retinet siubjectu materiale sine quantitate , nam ab homine sublata quantitate, S omni accidente absoluto, manet adhuc, quod caput non sit pes. Ex his objectiones pro, & contra media Via incedens fac,

te χlves ; plura de accidentibus permitto amatori principiorum Aristotelicae Physicae. Interim sit.

186쪽

Dὸ Quantitate.

quantitas immediate subiectetur composito ex materia, & sorma Bbnantiali non spirituali, ac reliqua accidentia inhaereant quantitati licet non ultim te ex Sco. in . d. I. q. I.& alibi, post substantiam sit

QUAESTIO LIn quo consistit esentia Quantitatis p

C Ico: ratio se alis quantitatis est ra- - dix extensionis impenetrabilis ad loCu. Ita Sco. in A. d. 49, Q. I 6. & Juniores Scot, stae, contra Thomilias, & varios RR. db inmode opinantes, contra Lalemand tum , & Sonnenum Scotistam, quorum Prior ut Consequenter neget, docet pro- habilius remota quantitate substantiam materialem non habere partes extra parates ad se, vel entitativaS. Probatur primo refutatione aliarum senten et essentia quantitatis non est actualis expulso alterius corporis,haec enim impedita fuit, quando duo Corpora su

runt in eodem loco, vide physicam; nec aptitudinalis expulsio, quia haec est respectus aliquis , qui nequit esse de essentia a soluti, quale est quantitas, ut dixi de

187쪽

aecidente sit sic: neq; quantitas Consistit in extreitate partium ad se, nam remos quantitate substantia materialis habet par tes ita ut caput non sit collum, Vel pessErgo &c. Respondet sonnenus: habet partes se penetrantes. C. quia inquit reducerentur in punctum phylacum ὁ partes non se penetrantes N. Contra: esto se penetraren tamen sequitur, quod quantitaS non Comsistat in hoc, quod faciat partes stubstantiae esse diversas, nisi radicaliter cum impendi trabilitate ad loCum. Respondet Capreolus: absque quant, tale esse partes diversias confuse, & sine odidine unionis. C. cum ordine unionis N. C est, dicit per quantitatem fit ut Caput 'non sit pes, & quod inter caput, & pedem servetur ille ordo, v. g. qubd capiti junga tur collum, huic humeri, illis corpus, Vem ter &C. Contra et absque quantitate suta stantia materialis habet part eXtra partes cum ordine tali, non quidem extenmve,& divisibiliter divisibilitate quantitatum, sed extra se entitative; tum quia ante

illam intelligitur distincte compositum physicum; tum quia posset Deus separare

materiam a forma, neque accipit suum es se substantia ab accidente. ,

Respondent ath: remota quantitate

188쪽

- 161 Sos habere partes extra partes potentia. Cactu N. Contra : actuales erunt illae partes, nam sicut Deus potest producere accidens sine subjecto, ita & subjectum sine

quantitate, sed tale siubjectiam non est en- citative indivissibilet sicut sipiritualis entitas; Ergo habet actu partes extra se: exuuo Colliges Scotum q Ι7. in praed. loqui de divisibilitate radicali in ordine ad locum , quae est passio sequens impen*trabilitatem formalem velut sociam. RespondetLalemandetus: remota quam litate esse partes actu , V. g. substantiam

Capitis , & pedis indistinctam. C. diastinctam N. Contra: licet non sint distimctae quantitative , tamen entitative, alias adveniente quantitate adhuc qsset subinstantialiter eadem entitas capitis, & pedis, vel quantitas dabit entitatem novam, azdistinctam substantiae. Respondet idem: quantitatem non damentitatem, sed partibilitatem entitatis, sicut albedo non dat parieti entitatem, sed reddit entitatem parietis albam. Contra et gratis concedo, quod quantitas det esse

divisibile divisibilitate quantitativa, at sicut albedo non dat , sed supponit Partes substantiales, imo integrales ataudistinctas mediate, ita quantitas immediate. Con- firmatur: quando quantitas adest , jam

189쪽

corpus habet duplicem extensionem νῆtium quoad se ,Δ quoad locum, secundam

efficit quantitas, primam non, aliaS non tantum daret partibilitatem entitatis, sed ipsam entitatem; exemplificari Elet in hostia media alba,media nigra, medietas comsecrari potest, sed tunc tota quantitas manet, & pars stubstantiae manet, pars desinit; Ergb extreitatem partium non causae

. quantitas.

Respondet idem t non' esse materiam determinatam consecrationis, sed advertit ipse imbecillitatem huius moralitatis, unde dicit tali casu materiam esse divisib, lem per se N. ratione quantitatis. C. sed Contra: quantitas ibi non dividitur; D-go se sola dividitur. Nec dicas: poste duvidi, quia actu sub quantitate esto Comtra r non ideo homo habet corpus, & animam, quia quantus est, neC ideo brutum, vel hostia, imo nec ideo brutum habet ομsa, nervos &c. Ergo illae Partes fiunt actu

distinctae, sive sub quantitate sint, sive

non.

Probatur adhuc retulando alios dicem di modos, & quod ratio quantitatis non sit esse mensuram: duplex eit mensura, nempὰρ sua, & activa, sed neutra constituit quantitatem 3 Ergo &c. Probatur Minosi non passiva, quia prius est esse extensum, quam

190쪽

quam mensurabile, ideo enim aliquid me surari potest, imb & mensurare , quia hahet extensionem partium ad locum ς Di neutra mensura est ratio prim6 constitutiva. Nec ipse extensio stitualis ad locum , sive actualis sive aptitudinalis ob rationes praelibatas constituit quantitatem; nec divisibilitas formalis: nec impenetrabilitaS, licet haec sint passiones illius ; Ergo sicut aliqua ratio positiva constituit accidens in communi, & alia superaddita quantit,tem , quae est forma accidentalis absolutatadveniens substantiae de so actu partes habenti, & potinti penetrative existere in loco ' est inquam forma huic advenienS, &xeddens eam impenetrabilem, aded ut naturaliter penetUri non possit, & licet virtute divina penetretur, tamen radiCitus exigat actum primum, impenetrationiS. Obisicies I Aristoteles inquit s. Metap. cap. IJ. divitibilitatem primo Competere

quantitati, & aliis propter illam , imo absq; illa nec substantia, neC qualitas habent partes divissibiles ; Ergo quantitas confisitit in divisibilitate , quae sertur esse opinio Scoti. Respondeo: divisi1hilitatem

partium entitativarum N. cum eXtensione ad locum, subdistinguo radicalem. Cformalem N. 'Instabis et ante quantitatem nullae siunc

SEARCH

MENU NAVIGATION