Metaphysica transcendens, sive Disputationes scholasticae, super universam materiam naturalem clarâ brevitate, & magnâ claritate concinnatae, ... Authore P. Woltero Schopen, de Juliaco, ..

41쪽

larte agnovisset Qto naturae lumine verb quantitas sic debeat explicari,&noae .

pro bonitate entis, non obscure insinuat P. Ungo.ski docens de Deo Trino relationes illas saltem perfectionem suppositi dicere, eb qudd stat ens.

. Obiicies: omne ens reale est unum, ve- lrum, bonum; Ergb nullum datur ens non quantum, vel non bonum, Vel non perse- ctum; Ergo haec divisio non est recipie da. Antecedens constabit ex eo, quod haec sint passiones cntis. Respondeo Diastinguendo Antecedensa bonitate tranccendentali. C. bonitate quae est menBra unius stuper aliud. N. ex quo adhuc liquet membra dividentia non opponi contradictorie, quia entia non quanta simi potativa, & perfecta persectione entis realis. . Instabis: . omne ens reale est bonum bonitate mensurante aliud ,' Eri, &c. Prohatur Antecedens: omne ens est finitum,

vel infinitum; Eri,dcc. Respondeo Negando Antecedens ue Probationem Distinguo: Omne ens quantum. C. praescindens, vel in latiori significatione. N. Si dicas ,r lationes illas in Deo esse infinitas. Respondeo: quatenus indentificatae sunt realiter essentiae, C. formaliter secundum se. N. . donec in theologicis plura.

Instabis et nullum est ens assignabile, quou

42쪽

quod non aliud excedat, vel ab alio excedatur ; Εrgb Omne ens est quantitat quae est mensura, stuper aliud quantum. Probatur Antecedens: si rationis assers, GCeditur a reali, si privativum a positivo, si rela.. 'tivum ab absistulo. Respondeo Distinguendo Antecedens: quod non eXcedat, vel exCedatur Comparatum ad alia genera, transieat; Comparatum ad sibi similia. N. esto enim relationes divinae sint persectiores ente rationis, Vel etiam privativo, non tamen est melius Patri esse Patrem, quam Filio esse Filium. Si quaeras: an relationes creatae dicant talem persectionem ξ Respondeo affirmative et quia mensurantur

penes stubjecta in quibus nullum abstudum sequitur ex diversitate periectionum.

, De concepta entis Politisi. HActenus harum cum aliis Scotistis te

nui, modo cum iisdemSubtilioris Calamum imitabor, & materiam nobiliss1mam de ente positivo ex natura rei pertractabo, si igitur i

43쪽

AN detur conceptus Irmalis δ' obiecti

vus entis a parte rei praecisus ab inferioribus p

TJIco: datur conceptus formalis & obie-- alvus entis a parte rei perfecte preteCib sus, & ex natura rei distinctus ab inferiori-hus. Ita Sco. in I. d. 3. & alibi, at quia conclusio habet varias partes solennes, sic Declaratur: Dicitur primo: quod ens habeat conceptum formalem unum distinetum a conceptu iniseriorum V. g. Dei, Creaturae, substantiae, Sc. & ita sentiunt SCotistae omnes, i quidem hunc conCepinxum realiter distingui patet, quia est d,stincta numero intelleato; est autem Contra varios Tho. qui imperfectum vel nullum volunt. Dicitur secundo: quod dc habeat persectum conceptum oblectivum eumque a parte rei, ita quoque Scotistae OmneS contra Tho. aC RR. quorum licet aliqui nomen admittunt, in re tamen dis

Crepant.

Dicitur tertio: qudd ille Conceptus o lectivus sit formaliter Distinctus ab inferio- TibuS, non tantum respectu stubstantiae &accidentis, sed etiam Dei ac creaturae, &ita siubtiliores Scotistae sentiunt signate Poncius hic concl. q. Meurisse q. T. COnes a. Frassen

44쪽

ne obiectivo, & hic idem fieri posset: P.

Nastrius & sui sibi magis contradiCunt, dum docet utrumque Conceptum Perfecte praescindere, & tamen non distingui formaliter. Ex his patet quam inepte Gabriel a S. VinCent. Carmel. dicat: ens non dicere unum conceptum objectivum, teneri ab omnibus Peripateticis teste Suesano. Quoad tertiam partem probata manet eX tradi. Ι. disip. q. q. a. in mea LogiCa & ex solutione dissicultatis obijcb

Probatur de conceptu formali, & o, iectivo simul; intellectus certas de uno, dubius de duobus habet conceptum so malem , & objectivum de uno distinctum a conceptu Qrmali, & objectivo illorum duorum, sed intellectus est certus quod, &quid sit ens in Deo, creatura, substantia &iaecidente, dubius vero, quid sit ratio inseriorum , imb stipe aliquid patet esse ens,& sim me dubitatur an tale vel tale, Ergo, Sc. Major constat: quia intellectio certa, & dubia distinguuntur, & etiam objectum intellectionis dubiae & certae 3 Minor

45쪽

ag asnor quoque,Eri. Exemplifico: scio,quod lignum sit ens, dubito an sensibile, vel Aristotelicum , scio quod relationes originis sint entia , dubito an quanta vel non

quanta.

Respondent Distinguendo Majorem:

ita ut conceptus certus sit simpliciter distinctus a dubio. N. ita ut per eum clarius exprimatur. C. ita Complutensies. Contra: formalis est simpliciter & realiter distinctus, quia separari potest; objectivus saltem formaliter; tum quia est a parte rei; tum quia illi convenit alia descriptio,quam rationi finitatis, vel infinitatis ; tum per omnia media adhibenda pro formali distinctione. Resipondent retorquendo argumentum : possum esse certus quod canis se mo- eat , & tamen dubius an canis terrestris, vel marinus , & tamen conCeptus Canis non est univoCus. Contra: hiC adhuc non quaero, an em sit univocum , sed hoc

proxime docebo ; deinde utroque calaiunt conceptus formales dististincti numerice. Confirmatur : independenter ab omni intellectu aliud est esse ens, aliud est esse ens finitum, aliud ens infinitum, aliudens perse&in alio ; Ergo ens ab his prinscindita parte rei.

Respondent: qudd praescindat se D

46쪽

cundum nostrum concipi di modum. C. periecte. N. imo quod turpius est, Mastri, ni dicunt, praescindere perfecta cum fundamento in re respectu Dei & creaturce. C. achraliter ex natura rei Velut formalitasti istincta. N. Contra hos & illos sic arguo: Deus & Creatura , substantia & accidens Conveniunt in ratione entis actualiter Sperfecte, disconveniunt in ratione talis 3 Ergo &c. Antecedens est clarum : quia non sint ens, quia fingis, alias fingam te non esse prudentem. Respondent: quod conVeniant analoῶgice, & per quandam similitudinem. C.

univoce. N. sed praeterquam hoC impugnabo q. a. haec non est proportio metaphorica, sed similitudo quoad nomen, &quoad Brmalitatem Vere metaphsicam,

id est rationem entiS. Respondent: quod correspondeat Conceptus objectivus inadsequatus confusus unuS unitate eXtrinseca. C. adaequatus &impliCite inferiora non ContinenS.N. Contra replicat Mastrius plurim* ; sed in vanum, nisi distinguat rationem entis actu a parte rei ab inflarioribus, quo suppositi; ia-dile haec omnia comprimes, sic arguendo et

47쪽

vel lupponunt conceptum obiectivum realem silmpliciter a SCoto intendi, & hoc non, vel quod nulla intellectio possit versari circa unam rormalitatem, quin & 4rca alteram ejusdem entitatis physicae, & hoc falsum ostendit definitio entis, animalit, tis&c. imo haec omnia fundantur in distinctione scotistiCa, unde iterum miror illos Scotistas hic ita hallucinatos esse. Confirmatur r ens praecisum est obs ctum intellectsis Creati, ubi adverto, si praecisio objectiva tantum fundamentalis esset, cur non ab ente positivo & negativo

potius praescindunt illi pseudo otist e i

adaequate, quam ab individuis Θ deinde alius est conceptus subiecti ila praediCati Deus est ens, alias esset propositio identica gens habet distinctas passiones ab inferiori-hus reduplicative sumptis. Vel ens signis Cat apo te rei finitum. vel infinitum, vel substantiam, vel accidens Z quidquid dixe- Tinc repugnat, quia mox opposito addams tandem quaestior an sit ens & quale a partu rei disserunt,& talia plura.

Respondent Roditon, Soncinas S alii e

conceptum entis esse alium ab inferiorum conceptu aleitate disiunctionis. C. aleii te praecisionis N. &similia, quae nemo OP- Pugnare potest fundate, nili admittat cliastinctionem a parte rei inter ens S interim

48쪽

xa, imo SuareZ tom. I. N tap. disip. a. sest 3. n. I 6. idem inlinuat, dum convenien tiam in ratione entiS rationis putat. Comtra quem arguo ut supra: non ideo Deus est ens, quia P. SuareZ vel alius hoc cogitat , nec creatura ideo est ens ue Ergo convenientia illa non est rationis, sed a parteret, idem est de dilconvenientia ue Ergo estaleitas praecisionis. Obijcies I. contra conceptum se Mlem: ex unitate rei repraesentatae sumitur unitas repraesentantis, vel formalis , sed res repraesentata non est una, quia ens ut ensest commune; Ergo&c. Respondeo Negando Minorem , & Probationis Consequentiam: nam& animalitas est comminnis, & tamen una irmaliter. Instabis i vel ille conceptus esset realis dcrealiter, vel formaliter distinctus a comceptu formali interiorum, nihil dici potest; Pigo &c. Probatur Minor: non primum, quia sumit unitatem ab obiectivo; nec secundum , quia omnis intellectio est quali, /tas realiter ab alia simili distincta. Relpondeo: esse realem Sc realiter distinctum, dc similem objectivo in repraesentando. C. inessendo, vel in ordine ad distinctionem. N. ObiiCies II. contra unitatem conceptus 'obiecti vi; conceptus entis non est distinctus a conceptu inferiorum ἰ Ergo nec a i' D a parte

49쪽

RM U M, parte rei praecisus. Probatur Antecedens: illud distinctum contraheretur ab inferi libus si non ut genus , saltem ut fradus transcendens; Ergo nequit esse hu1uis di distinctum. Probatur Consiequentia: vel illud, per quod contraheretur, esset enS, Vel non esset ens, quidquid dictum suerit sic impugnatur: si ens est ,' Ergo enscontrahitur ad ens ; si non est ens, Ergo ens per nihil contrahitur. Respondetur quod contrahatur per aliquid , quod estens in obliquo, non in recto, uti dicetur

Instabis: vel illa ratio esset absoluta, vel relativa , vel praescindens, nihil diCi potest; Ergo &c. non tertium, quia int ellectus nihil potest percipere, nili in ordine

ad se vel ad aliud; si unum ex erimis, iam

erit genus. Resipondeo et quod praescindat; Probatio valet de concretis, non de abstractis. Instabis : ens nequit esse abstractum, cum sit transcendens omnia abstracta. Respondeo Negando Assumptum: transcem dit quidem omnia genera. C. etiam abstracta. N. nam & ipsum est abstractissimum. Si dicas: nequit dari realitas entis. Respondeo: contrahibilis per differentias. per modos intrinsecos. N. ut adhuc sequetur, nam disterentia,& genus iaciunt com-

50쪽

Instabis: vel illa ratio praecisa esset Deus, vel creatura, Vel idea Platonis, Vel genus, vel aliud, nihil ex his erit rationabile dictu. Respondeo: quod sit gradus metaphysiCustranscendens prior ipso Deo objective , non subjectivo,qui nec est genus, cum hoc inon debeat esse nimis commune, sed ratio . limitata, & sic Sco. in I. d. 8. ait: Deum S creaturam esse primo diversa, cum non

conveniant in realitate generiCa.. - . . .

Instabis : nullus gradus communiS pomtest esse transcendens, alias esset comm

nis natura definibilis prior ipso Deo &α contra Aristotelis Metaphysicam. Resipo clCor haec omnia concedendo , sensu jam supra declarato, Milicet non posse definiri . per genus & dimerentiam , , sed modo speciali, quia ex natura sua transcendit omnia.

Instabis: ratio Scoti adducta saltem non Valet, quia possum esse certus quod aliquid sit singulare , & tamen dubius an hoc Vel illud , nec tamen ab individuis abstrahi po- . test , Ergo &c. Respondeo Negando Mi . . norem: si enim cognosam, quod aliouid sit Petrus, jam scio, qudd non sit Paulus, Petreitas, autem singularitas Petri non distinguuntur ut ratio entis & interiorum.