Metaphysica transcendens, sive Disputationes scholasticae, super universam materiam naturalem clarâ brevitate, & magnâ claritate concinnatae, ... Authore P. Woltero Schopen, de Juliaco, ..

발행: 1697년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 철학

91쪽

veesentiae; sed relati' quae datur a parte rei non dependet ullo modo ab intellectiti

Probatur secundὼ : quae siunt realiter idem, & tamen independenter ab intelloctu unum non est aliud, distinguenda stat ex natura rei formaliter, sed; Eri,&c. Minor Probatur: in primis alij concedunt, quod gradus metaphysici in eodem se lecto v. g. animalitas iti rationalitas Petri sint realiter idem 3 deinde Probatur oc ait ra pars, quod absque ope intellectlis rationalitas non sit animalitas, sic: principium sentiendi. & principium ratiocinandi non sunt idem , antequam intellectus quidquam Cogitet, sed: Ergo,&c. Masor Pro hatur: animal rationale, & animal irrati nate non sunt idem antequam intellectus

quidquam cogitet; Ergo a pari coeteris paribus Confirmatur: animalitas Petri est principium sentiendi, rationalitas Petri est principium ratiocinandi, non sentiendi, ut omnis Phylosophus atetur. Vel hoc est Verum, quia dicis, Vel dicis, quia est v rum: si primum; Eri tu es homo , quia alius dicit: Eri non esses homo, si alius non diceret: sed dico, qudd non sis homo;

ergo non es: si essem Thomista in carne dc spiritu nescirem hoc solvere. Responsi

nes sunt eaedem, unde eodem modo prin. cludendae.

92쪽

. ρο

Probatur tertiti: non tantum distinguuntur fundamentaliter; Ergo ex natura rei actualiter, non realicer , Eri io m aliter. Probatur Antecedens e vesilla sundamenta sunt a parte rei, vel non stant a parte rei: quid quid dicis erit cotis tra te; Ergb, &e. Probatus Minor: si di- icis non esse siundamenta distinctionis sum clamentalis, dicis chim eram, ut patet, si vero astruas ea, sic argumentor: sendamenta illa, quae sunt a parte rei non sunt fu ndamentum unum a parte res; Ergo fimi plura : Ergo unum non est aliud , non re liter: Ergo formaliter. Nec dicas, unicum fundamentum conceptibile ad modum plurium Contra: cujus est unicum sun- clamentum, illud sundamentaliter est unum : Ergb quia fundamentaliter non est

idem ac unum cum altero , debet habere fundamentum, quod non est idem ac timum cum altero: hseC passim exagerabuntur pro opportunitate materictrum. - .

Obiicies primo: omnis distinctio vel est realis vel rationis; Ergo non datur media sormalis seolistica. Respondeo : Nego Antecedens ut patet ex dictis, non debetq idem vocari media: sed no nominales Videamur, vocet eam quomodo quis velit

nos sormalem ex natura rei actualem. Anta

93쪽

ing tis tecedens alii aliter non possunt probare, dam: omne enS est reale , Jel rationis,δoc quoque negamus, ut jam quaestione praecedenti patuit. i' Instabis: distinctio formalis est a parte rei, eX natura rei, sine ope intellectus: Sed lhoc est idem quod realis: Ergo :&C. R Hspondeo Nego Minorem, sic stem audies alios intumesicere levi vento, jam in fine aestionis praecedentis oppositum fuit

declaratum. :

Instabis: si illa distinctio se alis sit ex natura rei, &non realis, vel est major vel minor reali: quidquid dicitur repugnat: Ergo, M Resipondeo' rumque sano sensu posse dici, sed melius quod sit minor:

quia ejus extrema siunt tantum entitates

metaphysicae, realis distaedionis vero ex trema int res & res, vel saltem separata; deinde illa distinctio est major, quae magis separax, quod facit realis : nam cluae sunt forma iter distincta , adhuc realiter sunt

Instabis: vel illa distinctio Q alis est numerica, vel specifica; quid quid dicitur

est contra: Eri. Si enim primum, Coincidit cum reali; si secundum, cum essenti ii, quae quoque realis est. Resipondent alii: quod sit numerica transcendent bS, non Vero praedicamentalis, sed melius : Re

94쪽

spondeo, qudd possit diui numerica& φει

cifica in obliquo , non recto, sicut elus e

trema sunt entia. - . - - . - . .

Instabis : omnis distinctio specifica est

essentialis ,' Ergo & realis. Respondeo primo ut statim. Respondeo secund5, vel totius essentiae, vel partis essentiae i ta semper totius essentiae. N. Antecedens &Consequentiam, nam rationalitas est pars essentiae hominis, non tota ; vel dic t est species incompleta,non completa. - Instabis: rationalitas est principium ratiocinandi , animalitas principium sentiem di: Ergo siunt duae essentire totae, siCut ensin alio, & ens extra aliud. Respondeo D stinguendo Antecedens: & sunt compoGMisia principia in tertio. C incompOmbilia. N. Antecedens & Consequentiam, mparitatem; porro quae sunt composithilia elut partes tantum diximus esse essent,as, ae entia in obliquo , cum hoc tamen stat, quod una talis pars nonsit altera, sicut ui physicis in sententia communi, mat

ria non est forma, nec unum nec alterum

potest dici compositum, vel ens perfecte physicum,ita& caeteris aequalibus deme

Instabis r illud principium sentiendi distinguetur a principio ratiocinandi ut fp oes completa3 Ergo realiter sicut animal

95쪽

rationale ab irrationali. Probatur Ante cedens: principium suntiendi includio gonus & differentiam: Ergo erit speCies cli. stincta&completa. Respondeo. N. Amtecedens, vel illud cum Probatione Distinguo: ut sipecies infima. N. subalterna tram stat. Nam etiam illi gradus in homineos vivens, M. distinguuntur invicem fora

. InstabisHilli gradus simi capaces distinctionis realis; Ergo si ex natura rei disti Mantur, realiter debent distingui. Respondeo Distinguendo Antecedens: in diversiis siubjectis. C. in eodem. N. nec in diversis se habent ut res, sed quia sunt sepa

Instabis: nec illi gradus in eodem siuble , cto possuntforrnaliter distingui: Ergo M. Probatur: .si principium sentiendi disti gueretur i,malitera rationalitate, etiam ab ipsa humanitate posset sic distingui,hocinon; Ergo nec illud. Minor Probgtur nhumanitas i ludit principium sentienta Respondeo: quid quid alii velint. N. Α 'tecedens &. Probationis Minorem, quam retorqueo , de composito physico, quod includit partes, & tamen est quid ab his realiter distinctum, includit ergo illa tamquam quid in obliquo. . Instabis: Ergo principium sentiendi im-

96쪽

xum dividetur in duas formalitates, nimiaxum , principis & sensitivi. Respondendrim deesse qxuhoc quoque volunt sed ma Κι N. ergo illatum, quia principium se Uendi nequit dici ens sientiens, sed ad Hmmum prinCipium sensitivum , quod non constituit i speciem completam, sed in ob liquo est formalitas, vel conceptibilitas

. Instabis: illae sermalitates non distino

guuntur se totis obiective: Ergo neC Brri maliter. Probatur Consequentia: quia V clentur esse idem. Respondeo: Varios V rio usurpare hos terminos, se totis seu ελυω&feratis objective: primum significat, quae conveniunt in aliquo conceptu commuia v. g. animal rationale & irrationale in con. ceptu viventis, alia quae In nullo, V. g. enS

male & rationis vel individua, unde dico ι siilla quae se totis vel subjectiυὸ, vel obiectivὸ praeseserant signa distinctionis realis , erit / distinctio realis, si rationis &c. Obiicies secundb: haec stinctio sino

lassiciente fundamento asseritur. Proba-itur: etiam admissa distinctione sermali videntur verificari contradictoria 3 Eri propter hoc evitandum frustra est inventa. Probatur Antecedens: animalitas &, rationalitas re liter sunt idem Eri unum S idem erit principium conveniςndi. . G 3 pri

97쪽

mium disconveniendi. Respondeo.

tumo ProbationemDistinguor videntur verificari contradictoria simpliciter & primi generis. N. secundum quid& secundi generis. C. Antecedens, sed Consequentiam: porr5 sicut ens en duplex simpliciter tale, V. g. reS S res, & eundum quid tale, V. g. se alitas qua dam, ita S contradictoria dicuntur, physea vero primi generis, V. g. ese, non He , produci, nonpraduri & nequeunt convenire rebus physicis, alia secundum quid, v. g. esse, ct non essep eipium sentiendi , Mea quidem uni physicae entitati possunt Convenire duntaxat in illa sint rationes obj

etive ante intellectum actualiter distinctae

Cceterum in Divinis , in Libris de an ma , de intellectu, 5 voluntate plura inis

Potiora occurrent pro & contra quae mer to omitto, ne Neologicis molestior vudear , aut Sartori corium apponam pro pallio cum ea ii Theologiatam semel compossierim, ac tradiderim. ''

Colliges: distinctronem formatem Scotiabusive dici mediam, imprimis enim nu lo modo est media inter distinctionem ex natura rei ut sic, & distinctionem rationis, deinde licet mediet inter realem simplic ter di rationis, proinde non debet dici me-- , dia,

98쪽

clia , sicut nec leo diceretur medium inter vem & animal rationale. Sit

υRaeterea videndum est, quid possibili- . - tas rerum sit, ex quo & desumitur impossibilitas, vel conceptus entis ficti per dissensum, ubi & insignes controversiae de Existentia, & Essentia, sicut & de Person

litate proponentur.

Ico: creatum possibiles ab aeterno ha-M huerunt aliquod esse diminutum medium inter reale phrsicum, & rationis. Haec celebris resolutio defenditur a Pon-cio, Lesemandeto, Herrera, inid & a nonnustisadscribiturDoctori Subtili, quost men pugnacissime redarguunt alii Scot, me Meurissius, Mastrius assed parum inte est, quorum sit vel fuerit, dummodb M- inmis rationibus solidetur; ego autem non tantum defendam, quω illud este dimin tum sit mcdium inter reale & rationis, sed

99쪽

um ya is etiam sentio, & tuebor quod sit ens acto a te metaphysicum Contradistinctum a CrCa- . tura phvsica, ut de id eis in Logica dixi. Porro cum ibidem P. Hermann hlCPon-cio subscribentem non rectae intelligCntisa circa ideas Platonis arguerim, repeto PTze-vie , quod Plato quidem dixerit esse naturaS, Vel species seorsum, id est separatas amateria per se existentes, ac subsistentes, sed nunquam voluit existere physico modo , sed sine ortu & interitu , id est separ tas a rebus sensibilibus & solo intellectu

perceptibiles, hinC Theophrastus, Teup lus, & alij putant Aristotelem idem in re sensisse, sed quidquid de hoc sit, pessima fide ei imponitur a P. Hermann,& multi

alijs, qubd Bovem ambulantem in. amoeno loco posuerit, alias ille videri potuisset, cum tamen ex Timaeo sint haec verba Plat nis. Hera quidem epinionis vir quilibet artr eeps, intelligentia vero dii quirim omnes, iami nes vero Rauci admodum yarticipes sunt. ia eum ita st habeant, fateri oportet esse 'ecimar, quasemper ism sit sinὸ ortu interisu, b νυ nee in se is aeripiat quicquam aliud aliunde , nee i a proredat ad aliud γicquam sensuque corporis nullo percipiatur M. Postea dicit sensibilia quantum ad hoc non ratione, sed nomine convenire cum ideis, ubi vides,

quod illi Authores non sint inter istos

100쪽

Paucos particis es, sed opinione dum His ergo in Logica dictis hic confirmatis , a

. Probatur primbe possibilius creatura rum in aeterno non fuit ens reale physicu, ubi per Physicum comprehendo materia le& irituala, V. g. ignem sensibilem, limum &c. , angelum', animam M. ne tuit ens rationis ὁ Eri medium a parte Tei, quod diminutum vocari taet. Ante Cedem quoad primam partem est omniani Christianorum; & illorum qui docent nubiam creat uram fuisse ab aeteruo quoad ab teram Prohatur : si possibilitas hominis esset ens rationis, homo nunquam posset esse a parte rei, hoc falsum esse patet 3 E O S illud. Probatur sequela: ideo chimae ra nunquam potest esse a parte rei, quia possibilitas chimaerae est ens rationis ε ED

Responderit si possibilitas hominis ese set ens rationis fictilium mere. C. si indamentale. N. sequelam Maioris. Contra tvel fundamentum possibisitatis hominis est ens rationis, vel reale, vel diminutum; si rationis; Eri homo non erit aliter pos

Respondent: quod sit Rindamentaliter aparte rei in intellectu divino. C. extra il

lum & velut quid distinctum AE Contrai

SEARCH

MENU NAVIGATION