장음표시 사용
31쪽
28 S. 69. Schol. Omnes Fatalistae, qui Mundum, Omniaque sato subiecta esse dixerunt, atque Dei pro
videntiam n ogarunt, Dei quoqNe legem aeterricina. emedio sustulerunt. Thornas Hobbesius cum suis S ctatoribus , veterum quorumdam Philosophorum e Tores sequutufi, legem ipsam naturalem evertit, dicens: I DI ipsa natur junum vel initiatum ; bonum Melmalum; honestum vel inhonestum esse sed Omnem iustitiam et injustitiam ea pactis , et clyilis Magia uralva Iudicio, et voluntate rePelendam crae.
Datur Lex Dei orierna. g. 7o. Prob. Deus est immutabilis f. 8 i. T. III. ) ; nihil ergo vult ab hominibus in tempore sola ut omitti, quod ab aeterno non viderit, atque Ordinaverit ab illis iaciendum esse , vel omittendum , uadebitum finem assequatur; Atqui lex aeterna nihil est aliud quam ordinatio quaedam divinae voluntatis, ab aeterno fixe determinatis, quae sint agenda, vel omit- Ietida a creatura rationali , ut debitum suem asse
q. 7 i . Dices. Divina ordinalio facta ali aeterno Non ivit ab aeterno promulgata, atque aliis imposita ad observandum ; sed de natura legis est , ut PTomulgetur f. 65. 3; Ergo divina ordinatio facta ab aeterno Lex proprie dici nequit; Adeoque Lex Dei
f. 72. R: dist. min. Sed de natura legis inpetu Druno hoe est prout est in mente, et decreto Legislatoris , est ut promulgetur , n. min. in Beluεecundo, et prout importat Obligationem eam adim-
i) Vid. Frassen De Legibus Disp. III. q. I.
32쪽
plondi , est ut promulgetur , POΠc. min. ἰ Ergo et . , D. utra nque ConSm. Ut aliqua ordinatio vim Ipsis liabeat, non Semper requiritur ut cumisit, statim promulgetur , Sed tunc solum , cum ad sui observantiam vult subditos obligare. Hinc ex quo divina ordinatio tacta ab aeterno , ab aeterno promulgata non uerit, hoc solum inferri potest, eam ab aeterno non obligasse; homines namque nonnisi in lempore suc-runt , non vero quod leX Proprie non fuerit.
Datur Laem naturalis , quae homini dictal quid bonum , Puid malum Sit, quid agendum , pel Oma-
f. 73. Prob. ex Scripturis. Regius Psalios Psal. lV. v. 7. ) ait : Multi dicunt , quis ostendit nobis bona 8 Quae interrogatio quotidiana , nostris prae
cipuo infelicissimis temporibus , est omnlam stuliorum ratque in iorum , ut Oluia scripserat S : Λugustinus In hunc locu in . ): Statim ipse respondet: Signa tum est super nos lumen vultus tui Domine: Hoc est,
D impressum nobis rationalibus creaturis naturale lu-n men , quod a facie Dei, , hoc est ab illo increato,n infinito , et inextimabili lumine, veluti quaedam v particula , et quaedam participatio illius immensi v luminis , in apice mentali , et vi animae suprema i desuper immissum , Deo nos assimilat. et Dei ima- η gine veluti consignat; in quo lumine , naturaliter
λ ea quae hona sunt , et sectanda, quaeve DX Oppo Sito mala , et fugienda' cognoscimus M. Ergo Pte.
Deinde Apostolus ad Romanos scribens Cap. II. V. λέ- , ait: Gentes, quin legem non habent, natu aliter ea, quae legis sunt, factant ostendunt o slegis scriptum in .cordibus suis. Sane, inquit S. Au-
33쪽
3osluius In Psal. 5 . in initio. ; Manu sormatorisn nostri, in ipsis cordibus nostris veritas scripsit :, Quod tibi non et is seri , ne facias adieri. Hoc otn antequam daretur , nemo ignorare permiraus e4t,n ut esset unde iudicarentur , et quibus leX non e n set data; sed ne sibi homines aliquid defuisse que- ν rerentur , Scriptum est et in tabulis , quod in cordi-n hus non legebant; Non enim scriptum non Lah
n bant, sed legere nolebant v ; Ergo etc. Berti Lib. XX. Cap. IV. Prop. 2.
x naturalis , quoad principia generalia , eadcm
Ommno est in Omnibus hominibus, quocumque inatatu vectatis.
g. 74. Prob. Deus omnibus hominibus sufficien- a media ad salutis consequutionem paravit g. 243. Tomi III. , Jam vero inter talia media non infimum locum tenet Lex naturalis , saltem quoad principia generalia ; Ergo etc. Deinde Lex naturae, non homini aliquo in particulari , sed speciei humanae data suit; Ait namque Propheta Hal. IV. v. 16. : S gnatum eri a re nOS non super me lumen tiuu tui Dcimine; Ergo quoad etc.
a naturalis in conscientis obligal ad servanda aura prae Pia.
Prob. Si Lex naturalis non seret praece ptiva , possent homines absque peccato contra eam agere; Atqui non Possunt nomines absque Peceat Contra eam agere; Ergo etc. Prob. xnin. Apostolus ad Romanos scribens, ait Cap. II .v. 12. : Quicum-
34쪽
3 que sine lego scripta peccaremni, sine lege periastini : Λtqui perire non deberent si absque peccato possent contra Legem naturalem agere ; Ergo non possunt etc. Deinde homo, qui non sequitur conscientiam reclam dictantem aliquid esse faciendum , vel omillendum, peccat L. 43. , Atqui lex naturalis recte diciat quid faciendum sit; vel omittendum , sunt mera carmis, quin Sunt Iornicatio, immunditia quoniam qui talia agunt , regnum Dei non posside-hunt; Ergo peccat qui contra eam agit. Tandem: I eus legem naturalem homini dedit, ut suum debilum sinum assequeretur g. 57. Atqui vult Deus iit homo suum debilum sinem assequatur ἰ Ergo vult Deus ut homo legem Servet naturalem; Ergo contra Dei voluntatem facit , et peccat qui legem non Se vat naturalem; Adeoque ele. i . Quaeres. Quaena m sit differentia inter legem uernam , et naturalem st 6. n. Haec est disserentia; i. quod loctio terna nulli creaturae est promulgata, LeX vero naturalis , in tempore hominibus data est;L2. Lex arterna est tantum in mente Dei existens , imo Deo inexistens ; Lex autem naturalis in singulis hominum animis insita est, atque insculpta; 3. Lex aeterna anulla alia derivatur ; Lex autem naturalis est participatio legis aeternae, ab eaque derivatur g. 67. .
Cooste i) Vid. Dupasquier Tomo IV. de Lege naturae Disp. VII. q. II. CODCl. I. a.
35쪽
ra vvs discutitur: An in Legem natariae eadere possit dispensatio ps. 7, Def. I. Dispensalla est legis relaxatio eaque dupleX est; μγria nemI e , et immo ris. f. 78- Def. 2. Dispensatis in Pria est Ela, a superire aliquem eximit a legis Obligatione, maia Menεe in lege eadem materia, iisdemque Arcumuantiis , sub quibus lea viget, et obligat. IN Wia vero est illa, qua amerior mel mutat legis materiam; MI vitiferi condiscines illas , sub quibus lea obsigalat; unde sit , ut lex desinae obligare, relate ad illum, se cuius favorem facta est mutatis. Circa Propositam
itaque materiam, riae sum Doctorum, et Theolvorum Sententiae.
g. 79. Putant aliqui cum Ochamo , Gersonio, Bliisque, Deum in omnibus praeceptis Legis naturae dispensare posse. Existimant alii plurimi cum Disto vhoma, Deum in lege naturali dispensare non posse. Alii tandem mediam tenentes Viam , asserunt cum Subtili metore , et Seraphico Bonaventura , Deum in praeceptis primae tabulae minime dispensare posse hone vero aliis. Hos sequi gloriamur, Sunt namque nostri Patres, et Praeceptores, et magnae auctorit lis in Ecclesia Dei. Attamen servato, quod his d hetur obsequio. Licet improbabile non sit, in aliquihus praeceptis secundae tabulae posse Deum proprie dispensare, tamen
36쪽
Probabilias νῖdetur neque in praeceptis Ap imae tabulae , neque is marce tis secundiae Pone Deum vera, propria, et rigorasa dimensatione dicta , dispensare. g. 8o. Prob: Et quod attinet ad praecepta primae tabulae , non potest Deus dispensarcire quia , n verba sunt Seraphici Doctoris Lib. I. Dist. XLVll.
n in nesol. , eorum opposita sunt mala secundumn se, ipsa enim praecepta dicunt ordinationem ad n Deum, sive in finem de sua ratione, et eorum OPn posita deordinationem. Et ideo si contrarium prae-γi ciperet , praeciperet contra se; contra Se autem non
M potest facere, et si illa praeciperet, cum illa sint B Inala secundum se , ita quod nullo modo possunt beneu seri 9, aut Deus vellet malum , quod est inconve-
v niens : aut impune seret malum : aut idem esset λ bonum et malum , quorum utrumque ESt in convo-n niens simpliciter u ς Ergo olo. Quod vero attinet Bd praecepta secundae tabulae , Deum in iis disponsarunon posse clare patet ex sequentibus rationibus. Et Primo quidem Deus est omnium Dominus: Imo
morti cae et mini at Lib. I. Reg. Cap. II. v. 6. 7. ): deducia ad inferos, et reducit. Dominus Pal errem facit, et dilat: et ipse habet potestatem vitae, et mortis Sapientiae Cap. XX l. v. I 3. ; ita ut quando Vult , et quomodo vult, de hominibus , et de rebus omnibus disponit. Hine iussit Abrahae , ut ipsi filium suum sacriscares; Ab AEgyptiis abstulit dominium va-Sorum argenteorum , et aureorum , atque in Israelitas transtulit Exodi XI. v. ) ; per Prophetam
Samuelem praecepit Sauli ut percuteret Amalec , et universa ejus demoliretur Lib. I. Regum Cap. XV. V. 3. ; nec non et omnes intersceret a viro usque Bd mulierem , et parvulum , atque lactentem etc. Omnia itaque naturae praecepta , quae proXimi bona 2 Om. V. 3
37쪽
respierunt ἰ quibus nempe Probibemur ne hona alio aeum rapiamus; De Sanguinem alicuiuS fundamus etc., ita sunt intelligenda, ut prohibeamur id facere privata auctoritate , et.eX propria prava Voluntate , et cordis malitia, non autem auctoritate publica, et
Dei , aut de ipsiusmet permissione; Ut ergo in his
naturae praeceptis Deus vere , et proPrie dispensare dicatur , homini dare Deus deberet potestatem id sacere privata sua auctoritate;1Ex parte enim Dei , ei publicae auctoritatis , sicuti nulla est prohibilio Lo his , ita nulla, vel ad summum indirecta est dispensatio ; Atqui impossibila est posse Deum iubere , aut lyermittere, ut aliquid contra Legem naturalem ab iomino, privata auctoritate, fiat; Ergo Deus in pra
ceptis Logis naturae dispensare non Potest. Prob. min.
Si aliquid jussu , aut permissione Dei seri posset Pria
ala auctoritate contra Legem Daturae, fieret simul,
et non seret privata auctoritale seret , ut supponitur ; non fieret autem , quia iubente Deo ,oaut per mittento , foret; sed impossibile est idem simul esse , . et non esse; Ergo impossibile est cie. g. 8r: Sedundo. Lex naturalis, o D. Augustino i , est ipsius aeternae Legis, atque adeo sum mae incommutabilis ipsius Divinae sapientiae in men tibus hominum facta transcriptio; Ergo ab ipso Deo indispensabilis est. Prob. consa. Deus Iaege aeterna , et naturali rid praecepit ,quod erat recte rationi conis Sentaneum , proindeque necessario praecipiendum ; et e contra illud prohibuit, quod necessario prohibendum erat, utpote a recta ratione dissonum ; Ergo si dispensare posset in praecipiis Legis naturae , aut so-ret mutabilis. aut sibi ipsi contradiceret, et negaret
seipsum; Esset mutabilis, quia quod fixe ab aeterno 13 Vid. AheΗy Τomo II. Re Legibus Dap. Il.
38쪽
ῆ ' o. ueterminavit faciendum esse, vel omittenridum , et in tempore in corde hominis inscripsit, mutaret ; sibi contradiceret, et negaret seipsum , quia permanente eadem materia , et flantibus iisdem ci cum stantiis , eadem actio esset mala , et bona ; mala , quia talis in se , et ab aeterno fixe delerminata lalis, quoniam a recta ratione dissona , bona vero quia a Deo permissa , et ideo quia talis rectae rationi consentanea ; Atqui Deus immutabilis est f. 81. Τ. lli. neque toniradicere sibi potest, aut negare seipsum ,
ut ait Apostolus Epist. ad Tim. Cap. IV. ); Ergo ele.
Argumenta ORROSita aOωuntur. f. 82. miser x. Deus non remel Naturae legem dispensavit; Ergo salsa propositio. Prob : an lec. Naturae lex volat occidere innocentem: Atqui Deus s Gen 'Cae : XXII. v. a. Abraham ab hac lege dispensavit, Iubens ei, ut sibi filium Suum innocentem sacrificaret; Ergo etc. g. 83. R. dist: mai. privata aucto itate, ronc: 'auctoritate publica, nego mai: , et negata miti : in 'sensu datae distinctionis , nego eor sm. Non quia ibo hominis occisio est contra legem Palurae, sed illa , quae privata si alieujus auctoritate. Cum ergo Abbraliam non 'IVata Sua auctoritate, sed a Deo, qui est DominuS VI tae, et mortis , et potestatem habet omnis carnis , iussum habuerit ipsi filium'suum'Isaae OUerendi In Olocaustum , proculdubio in dicto exemplossispensationem non obtinuit Abraham a naturali lege non accidendi. db 84. Contra. EX concessis, poluit*Abraham Iinum Suum Immolare absque legis naturalis trans re Mone, quia id fecit auctoritate Divina; ergo ex con- u Berti Lib. XX. Cap. IV. Prop. III.
39쪽
cedendis , ipse fuit vere, et propi' a Dece dispeΠ-
satus. Plobatur consa. Qui auctoritate Sua publica licitam facit oecisionem , cum Blias , auctoritate privata , foret illicita , ille in praecepto non occidendiqnnocentem, vere pii proprie cispensat. Sed Deus ju-hendo Isaac occidi, auctoritate sua licitam fecit occisionem , quae alias, auctoritate Privata fuisset Abrahae illicita ; Ergo si ex conceSSIS etc. L. 85. R. dist. mai. Qui auctoritate sua et .
et id facit in casibus per Legem non expressis, ille
in praecepto ete: conc. mar; si vero id non facit, nisi in casibus Lege expressis , n. mai; et dist. min.
Sed Deus jubendo etc., et id secit in casu per Legem
XPreSSO , conc. min Secus , n. min; et cons m. Ad dispensationem certe proprie dictam non sussicit ut auctoritale pul lica alicujus id licitum fiat, et declaretur quod alias auctoritale privata foret illicitum , se cus iudex, qui tortori praecipit, ut alium laqueo su Μ udat , cum eo dispensare dici posset in praeceptota In occidendi , quod contrariar sententiae prae lamimi I atroni nec etiam admittunt quippe qui ne ipsum quidem Romanum Potiti sicem iuris naturae praecep a
relaxare posse volunt. Ad rectam igitur dispensationis rationem requiritur necessario , ut auctoritate publica , LPIem . quae pro omni huς generaliter fuit lata, et ex se exceptionem nullam admittit , in certis circumstantiis
quis restringat, ubi obligare rigorose deberet. Quare lex non occidendi cum generaliter lata non Sit , sed um cxcsitione, nisi scilicet Deus, vel vasta, ae le-titima Potestas , vel vitae propriae servandae necessitas id exegerint; cui a Deo praeceptum est ut alium huminem occidat, nullo modo proprie dispensatus dici debet: quod lex illa nunquam Ita unIversaliter Sillata, in iis etiam ciscumstanti IS vigeret, in quihus, qui vitae et necis supremus arbiter eSt , aliquem Si voreum , sive non e VIVi S, aut per Se , aut per 3Iium tollere vellet.
40쪽
ῆ- 86. Contra. Ληuἱ Abraham tum alii hiri tale divina situm immolavit, quod non poterat auctoritate privata, a lege naturali suit relaxative disperi-Satus; Ergo n. r. Prob. subs. Si quis ex superiorisIicentia non ieiunet, via in die festo operetur, dicitur dispensatus , quoniam facit auctoritate publica , quud non poterat privata : ergo pariter Abraham. 87. R. dist. aris. Si quis etc. dicitur dispensatus etc., si casus illi lege eximuntur, COHe. anS. EeCUS D. Bns, ut conSm cum paritate. Cum igitur
quis de superioris licentia non ieiunat , aut in die se-Sto operatur; vel casus illi exceptionem in logo habent , cum scilicet ratione infirmi latis, aut laboris noni ejunat, aut ratione necessitatis in die festo operatur; vel Ioge nullatenus excipiuntur: Si primum , proprie dispensalus minime dici potest, cum lex Vere et I rο- Prie non relaxet in casu, pro quo non est lata, Sed tantum improprie, et declarative: Si secundum, nihil contra nos concludit; nam in tali casu non varitur materia praecepti, quia eius obligatione remanente , aliquis legi a superiore subducitur. At in casu nostro Inateria praecepit immutatur, cum occidere iubente Domino, et judice, praecepto non occidendi minime prohibeatur ; nec proinde lex restringatur , . ceteris in Odem ca ii remanentibus lege obligatis. Ceterum si hanc legis cessationem contrariae sontentiae Patroni dispensationem appellare volunt, et quidem impropri-Bm , atque declarativam, nobis um in re ton eniunt et pugnat solum log machia ; sive nomine tenus , ubsubtilissime more suo Mastrius disi. I N. de legib. Ete. 2. art. 3. 5r.3 advertit.
g. 88. obiectio. 2. Si praeeepta secundae tR-bulae forent indisponsabilia , intellectus Divinus,
Praevenit voluntatem , iudicacit necessario hos actus CSse amandos , illos odio habendos , et sie necessitate imponeret Divinae voluntati; Atqui' circa mores, et actus humanos, Divina voluntas nunquam nece,sita-