장음표시 사용
171쪽
tione S. Congr. apud Quarant. in Sum. Buli V. Priuilegia Regul. . & apud Bellaci n. ad praesens ca ut Concit. Ti id.fes . a . de Regurar. Ibi statuitur seruam dos esse dies festos a quibuscumque exemptim etiam R g laribuS, qui praecipiuntur ab Ei ii opo in propria Dice. cc si i non vero esse innovandos ritus,& osticia quod etiam tradunt Ugolin.
lares sint obligandi ab F piscopis adseruanda festa vortua populi, nimirum festa libere ex voto a populis fuscepta, nam ex doctrina Sapc Z lib Sum
dcbent etiam quicumque exempti ad huiusmodi sella votiva seruanda obligari , cum ipsi quoque veniant sub appellatione populi voventis, &c. At non esse obligados Regulares, & alios exemptos ad talia festa votiva seruanda docent prCbabilius Bordon. in Con-
Eccles cap. 8. Philipp. a Conce react. de Decim. Pellig. tom i. Manual. & alii plures, cum Pa uali g. in addit. ad Lauret.& ratio est, quia Trid. vi patet ex verbis, non loquitur de festis votivis, sed tantum de ii is festis, quae Episcopi seruari mandant, qualia non sunt votiva,
quae originem habent a voluntate v uentium, non a Religione Episcopinrum praecipientium, quae mandant illa seruari potestate quadam legislatiuat Regulares enim, re alii exempti non pi cunt nominari appellatione populi
voventis, cum nullo modo eorum voluntates, ut populo non subiectae, pol- sint contineri in voluntate eiusdem
populi voventis, cum sint alterius o dinis, & digniorem per se constituant
Cogendi Regulares ab Episcopis ad erigendum Bodachinum in propries Ecclesi iesia renuentam.
EX Decreto Clementis VIII. quod
extat apud plures Doctores, Constat aperte, ne dum posse Episcopos uti Baldachino in Ecclesiis Regularium cxemptis; verum etiam eosdem Regulares censuit compelli posse ad illud erigendum , si renuerent , maxime quando ab Episcopis Pontificalia iunt exercenda . est namque etiam de Iure antiquo, quod accessorium sequatur principale . Hoc tamen priuilegium soli Epilcopali dignitati conceilum, non debet extendi ad Uicarios Gen rates , sic enim declarauit S. Rituum in Congreg. die Io. Iulii Ioat. Neque, vi ab Episcopis Baldachinum erigatur in Ecclesijs Regularium, agendum est cum Superioribus pro obtinendo com sensus quidquid sit,an id ellet agendum de Iure antiquo , ut notat Cardin. Z barella in Clement. s. S D , nam haec doctrina no habet locum post dictum Decretum , ubi enim datur potestas
Episcopis compellendi Regulares per
centuras, non est necesse contentum ibIorum obtinere, quod intelligendum
est etiam de ipsis Monasteri is exemptis Regularium, ubi possunt Episcopi pro
libito Baldachinum erigere, iuxta doctrinam Pas qualigi, in addit. ad Laiaret. de Franctis qu. I. ubi reteri plures D D. idem sentientes , quamuis dicat non posse cogi censuris Regulares ad erigendum Baldachinum in Monasteriis. cum Decretum Apostolicum loquatur
172쪽
tantum de Ecelesis, quod tamen dubitanter asserit. Ego autem sine dubio dicerem , quod facultas concessa Epi iacopis compellendi Regulares etiam percenturas, cum sit Iuris lubsidium, quod habent ad vium Baldachini in locis exemptorum. & in luper data sit ad tuendum honorem status Episcopalis, ut constat ex Decreto, te extendat etiam ad Monasteria, ad quae se extendit ipsum Ius Baldachini, maxime quia etiam Monasteria possunt inistelligi sub nomine EccleIiatum.
Compellenda Regulares ad eri es m Bald chi in in propriis Eceles,s exemptis etiam pro exterii vis opis .
Non pauci Doctores cum Cesipeis
des de exempl. Regular. cap. I S. aQ. 222. probabile putant exteros Epilco. Pos, etiam de contensu Dioecelani, noposse erigere Baldachmum in Ecclesiis Regularium, ipsis inuit iri & renuentihus, cum doceant, hoc priuilegium erigendi Baldachinum esse personale . nec posse alteri communicari. Alii ta
Compelli Regulares ad erigedum Babdachinum in propriis Ecclesiis, etiam pro Episcopis exteris, si delegentur ab Episcopo Dioeceiano ad exercenda Pontificalia. Ratio est, quia de lure Communi , potest quilibet Episcopus
Dioeces anus exercere Pontificalia in Umnibus Ecclesijs Regularium, etiam exemptis ex CIememin. Z. de Priuileg. Ergo etiam de Iure communi, poterit quemcumque Episcopum delegare in
quibuscumque Ecclesijs ad illa eadem
exercenda, & posito, quod delegetur ad haec Episcopus exterus, poterit, redebebit uti Baldachino, ut debitus deis feratur honor Epilcopo Pontificalia exercenti; atque ad hoc ex Decreto Clement. VIII. poterunt compelli Regulares, cum sit par ratio in hoc de Episcopis Dioecesianis, & Episcopis exteris, quibus aeque est deferendus honor in Pontificali munere obeundo, iuxta Decretum. Aduertendum tamenno esse ab Episcopis impediendos Abbates in uiu Baldachini, quando ipsis contingit in propriis Ecclesiis exercere Pontificalia; Privilegium enim Abis harum , utpote magis speciale, quam illud Episcoporum, cum sit coarctatu ad tres tantum vices in anno, non debet impediri per priuilegium Episcoporum, quod est magis amplum , &cui potest per specialius derogata, tum ex Iure Civili, tum etiam ex Iarc Canonico, &c.
Non permittendus ab Episcopis Abbatibus
Q Acra Rituum Congregatio per D
O cretum emanatum sub die ZZ.Septembris itis v. & authoritate Sancti illismi publicatum die 3. Februar. Iotio, legem fecit Episcopali Prudentiae de modo tenendo cum Abbatibus Regularibus, dato quod agerent ultra praemscripta a Iure nouo Canonico circavsum Baldachini; datur enim facultas ordinarijs contra Ius antiquum, ut contrauenientes etiam per Censuras compellant ad obseruamiam Decret rum, quae super hanc rem toties em narunt I idque agant tamquam Delegati Sedus Apostolic se Decreta autem, o a , quae
173쪽
quae afferuntur pro Iure antiquo obse uando a Pal qualig. qu Mora Iurid. Ios. nune temporis nullius fiunt roboris, utiple fatetur. unde standum iuri nouo. Quae autem possint facere Episcopi ci ea usium Baldachini in Ecclesj, Regularium exemplis refert Quarant. in Amma Baliarae, ubi etiam habetur, quod Abbates obstare volentes Episcopis etiam in propitis Ecclesiis. ne in certiscasbus. eirisant Baldachinum, puniri possunt censuris, & poenis a Sacra Rituum Congresatione praetcriptis, qi ae ibi videri possint. Ex quibus satis constat ad tollendos errores Tamburini d. Iure Abbatum. Episcopos in certis casibus , ut Delegatos Sedis Apostolicae, habere Iurii dictionem etiam in Abb res Regulares, ct Ecclesias exemptata hasque non perinde esse, ac si essent e ita Dioecesim ratione loci cxempti, ut sic male opinatus est.
Abbatibus Regulamibus non permittendus abis opis Usus Baraachivi in Exequi' De udiorum a
Cum ex supradictis sit extra dissicubi tatem, & dubium, posse Episcopos tamquam Sedis Apollolicae Deleis satos Abbates Regulares etiam cenium allicere si excedant in usu Bald
chini, aut ultra tres vices concessas chlebrandi Pontificaliter in tribus Festis uitatibus, aut ultra apparatum praescriptum a S. Rituum Congregatione. via detur etiam consequens ege non posse Episcopos illis permittere usium Bald chini,neque solemnem celebrationem in Exequi is De iunctorum , nam con cessio ipsis fact1 per Constitutiones Pontificias, & per Decretum S. Cong.
mui est ad sum pro tribus anni Fest
uitatibus, ut constat ex verbis ipsius Decreti l cum igitur eiusmodi conces.sio sit coarctata ad festiuitates,non P test extendi ad exeqitias defunctorum, quae non possunt intelligi sub nomine festiuitatis 3 docente etiam toto iure Civili, ut notant DD.qriod conc cui nes non habent locum, nisi quatenus verba concessionum adaptari possunt iuxta L quod constitutum is Testam. Milia. F cap. S. Pater de testam. in o. In qua re adest etiam regula generalis, quod lumitata concessio non potest extendere effectum ultra terminos suae limitati nisi unde cum cocessio sit limitata tam tum ad testulitates, non potest extendere situ ffectum ad exequias, quod etiam ha tu rex Iure Civili pluribus in locis, dc ex Rota coram Mantica
in hoc Pontificalium dc Baldae hini usu innotescit excessus contra praescripta, Iure Pontificio; semper est ab Episc pis corrigendus, dc non phmittendus.
Non admittenda ab Episcopis Priuilegia mingularium a luendi a casibus reser alia ipsi Episcopis, tamquam inseria
L Atere non debet Prudentiam Epic
copalem illa apud Canonistas communissima doctrina; quod scilicet
Privilegia inserta in corpore Iuris, reconccua,nunquam intelliguntur reu
cata. nisi specialis mentio de ipsis fiat, ex qua etiam intelligatur specialis derogatio 3 cum autem Privilegia concessa Regularibus absoluendi a reseritatis Episcopo supponantur a
Leandro de censuras tractat. secundas disp. i p. & a Q amianadaent. tam. i. si Siaar. Oct. 3. a P. Io. num. Iupponan iura
174쪽
tur , inquam, inserta in corpore Iuris,
nimirum cn clementi n. Dudum, re in Eo trauagant. Inter cunctas , non possimi intelligi ullo modo reuocata , nisi facta ipsorum lpeciali mentione. Hic tamen non agitur de reuocatione , quia agemus in sequenti;sed quaerimus tantum,
an Episco, i debeant supponere ex di Ois, quod talia Privilegia sint interia in corpore Iuris 3 quod sane ab ipsiis
nunq iam erit admittendum. Vt aperte
demonstrat contra cir. Doctores Pal- quali g. stes orat.Iurid. ip . cum in illis textibus allatis sint potiuS inserta: pr hibitiones factae Regularibus de non absoluendo a calidus reseruatis Episco.po,quam facultates, & priuilesia absoluendi. Uerba autem expressa tum illius Clementinae citatae , tum illius Extrauagantis, referuntur a Pasqualigo, qui etiam in hac re, ut sui moris est. acuratissimus,ac propterea dicit Leandrum , & Quintanaduenam in hac re nimis oscitantes fuisse . Additur quod dato, & non concesso quod illa Regularium Ptiuilegia fuissent inserta in corpore Iuris intelliguntur specialiter,& iussicienter reuocata per speciales derogationes , & mentiones factas a Clemente VIII. & ab Urbano VIII. &nouissime a Clemente X. Per quoddaBreue concessum Regularibus cincturatis. ubi exprelse prohibet absoluti nem a reieruatis Episcopo, licet amisplissime alias absolutiones concedat.
Non permittendus ab Episcopis Regularibus usus Prinuetu siue facultatis absoluendis
T tenebras in ii. iant lumini Pru
dentiae Episcopalis . conantur non pauci Doctores, & Theologi, maxime ex Regularibus, qui rem tuam agunt , sed luce meridiana clarior est prohibitio absoluendi a reseruatis facta Regularibus, di reuocatio quo ad hoc quorumcunque Privilegiorum vico stat ex Decreto Sac. Congr. Episcoporum, & Regularium,ex mandato Clemetis VIII.& ex Decreto Urbani VIII.& aliorum Pont ficum, quae in Bulla videri possunt. Qui vero non obstantibus eiul modi Decretis Apostolicis,de Pontifici js putant Rugulares posse absoluere virtute suorum priuilegioruma reseruatis Ordinario , nominantur potissimum Baunius pari. I. TheoL Moral. traft. . Brianus de Privileg. traὶ . S. Quintanaduenas tom. I. sugul. & Leander de cens reare a. At in re tam graui,
tutior doctrina ab Episcopis amplectenda est . quae ' st Decreta Pontisiacia emanata pene innumeros Sectatores habet .& licet non constet illa Priuilegia Regularium non fuisse reuocata pet Concit. Trid. lassicit, quod fuerint reuocata per expressa illa Decreta Pontificia, ut optime docet Palquali g. Dc. cit. Nec valet in oppositum, quod illae reuocationes Privilegiorum non fuerint satis promulgatae Resularibus; hoc enim gratis asseritur, sussicit enim, quod lex Apostolica in Alma Urbe, Acincutia Apostolica promulgetur,ut discatur iussicienter promulgata, quinimo talis lex, nempe Decreta illa Pontificia missa tuere in omnes Dioeceses
ad Episcopos, quod sussicit, ut est in praxi de omnibus aius Legibus,& D crcus Pontificijs.
175쪽
Nullo Privile fi praetextae ad seros ordiner admittenda Retulares ante legitimam
Post Concilium Trident. in quo sta
tutum est cap. a. de resorm. IULap. neminem etiam 'Regularem ad Subdiaconatus Ordinem ante annum aetatis suae vigesimum secundum, ad Dia. Conatus ante vigesimum tertium, ad Praesbyteratus ante vigesimum quintum esse promouendum , occurrit dubium apud plerosque Doctores, an vialicujus priuilegi j, quod habeat v gorem etiam post reuocationem ommuPriuilegiorum, quoad ordines suscipiendos possint Regulares ante statutam a Concilio legitimam aetatem ordines Sacros luscipere a quod dubium Cum resolui nequeat, nisi constet de confirmatione PDuilegi j facta post Trident. , quae quidem confirmatio fuerit
iacta ex certa scientia cum praevio examine Privilegiorum, dicendum est neminem regulariter loquendo praetextu CuIul nique Privilegi j posse ad Ordines Sacro, promoueri ab Epnc iS an te legitimam aetatem . Ratio est quia ubi non constat de cofirmatione cum omnibus requisitis ad illam pertinentibus, quae in tali casu haberet vim no
Concessionis e Glos. in cap seuia diuersistas de conces. Frabena. Er in cap. I. de Tra
Dei. debui ius luneri dispositio Concilij, quae hoc yr hibet, ac per ipium Concilium omnibus priuilegiis cenietur demi malum,nisi per nouam confirmati Dcm in certa torma remulicant. Pro aetate vero legitima a Concilio pilicripta hallicri annus ince pluSPIO qi cunque ordine. & ita ieruatur in praxi cxc omiDum Doctorum sententia cum
Concilium prohibeat lutceptionem
Ordinum solum ante annum, non ve ro ijs. qui iam sunt in anno, unde sustiis cit,quod annus sit inceptus per horam, aut etiam per quadrantem ex doctrina
lig. in controvers. apua Lauret. est aliorum .
verum tamen est, quod ordinatus Subdiaconus in Temporibus Quadragesimae non potest anno iubiequenti ordinari Diaconus ijsdem Temporibus, si Quadragesima anticipet, ut an let contingere . quia licet sit expletus annus Ecclesiasticus. non est expletus annus Solaris. qui sojus facit expletam aetatem requ sitam a Concilio , unde
secundum multos, neque dies superadditus mense Februario in anno bissextili sussicit ad complendum annum aetatis requisitae a Concilio . cum sit a tendendus annus secundum cursum ordinarium id larem, probabile tamen est illum diem superaddinim Fcheuario mensi sufficere ad implendum annum legitimae aetatis, quod docet Passiqua lig. ubi supra contra multos citatos a Maris
pientibus autem ordines ante legitimam aetatem mponitur poena suspen- Titonis ab ordinis luscepti ministerio,&etiam Irregularitas si liante suspensione aliquis ministrauerit in ordine, isque ex Consti ut Pij II. Cum ex Sacro. Mrum,Sc. Volunt tamen aliqui, Sacerdotes fieri irregulares tantum celebram do, non in alijs ministrando, inter quos simi RodrigueZ, Bellet. Riccius,& alij. A quibus poenis exculantur omnes binna fide miniitrantes ex communi Doctorum apud Pa squalig. Y e. An vero ordinati debeant annum integrum irrinistrare In ordine suscepto, antequapromoueantur ad alium, hoc certum est ex Tita. Pess ap. ea .ra I . nisi
aliud Epitcopo expetae videatur, qui solum
176쪽
mlum potest dispensare super Interstitiis ex causa, scilicet ex necessitate, vel utilitate Ecclesiae.
Nullo privilegil praetextu ad Ordines admisistendi Regulares sine examine.
ERant antiquitus aliquibus Regularibus qtaedam Privilegia concesssa, ut cum iolis Praelatorum tuorum Dimissorijs exhibitis Ordinarijs locirum possent ab ipsis ordinari absque alio examine . quae tamen priuilegia, nedum per Concilium Trici fles .23. de
resorm. cap. Io. Videntur aboleri , sed
etiam pcr Bullam Sixti U. quae incipit
Sanctum Ur salutare, editam anno I, 88. ut constat ex Bulla si expressee reuoca.rii statuitur enim tum in Concilio, tum
in Bulla memorata esse Regulares omnes praevio diligenn examine admitte-dos ad ordines ab Episcopis, quibuscumque priuilegiis q)oad hoc penitus reiectis,& exclusis. At in hac re insurgit dubitatio apud Doctores, num susticere possit Episcopis attestatio Praelatorum pro Regulat ibus,quo ad idoneiatatem abique alio examine.& plerique docent susticere cum Peleri n. de Subd.
men limitatione, ut Episcopi aestimentPraelatos Regulares tamquam examinatores, & pollini de eorum iudicio considere,tamquam de iudicio examinatorum. Ego tamen clarius dicerem posse Episcopos admittere ad c dines quoscumque examinatos quomodocumque, dum costet de examine quod solum debet Episcopis constare ad pribandam idoneitatem , dum modo tamen id non admittam Esiscopi lubrpraetextu priuilegiorum, quae vult Conis cilium omnino reiecta , ct exclula, ut
patet ex verbis,&c. Verum tamen est quod docet Diana tract. Iti. resolui. 2 .Para. 2. O part 3. tract. a. remm T. in Regularibus minorem scientiam requiri,
quam in alijs quae doctrina,licet faueat Regularibus, non est facile admittenda Num pro eodem ordine eadem idoneitas requiratur in omnibus, neque is hac admittendam censeo distincti nem , siue acceptionem perionarum, cum una sit Ecclesia, & una eademque pro omnibus obligatio ab ipsa imposita a
Regulares non ordinandi ab Episcopis cum eae
industria subterfugiunt Episcopum
Xtat Decretum S.C. Concilii emanatum sub Clemente VIII. quo prohibentur Superiores Regulares coincedere litteras dimissoriales suis Subdiatis in ordine ad recipiendos Ordines ab alienis Episcopis prqter Di celanos,
si hi non sint ablentes, vel si ordinationes non sint habituri, cuius Decreta thnor refertur a Lauret.de Frachis in hac materia ; Vnde praeter eiulmodi casus videtur dicendum Regulares ab alienis Episcopis non esse ordinandos, cum supponantur ex industria propriu Epiccopum subterhagete,dc fraude iubesse: Censiuit enim S.C Concili i citata postesii periores Regulares concedere suis Subditis Regularibus litteras dimissoriales ad Epilcopulantia D: celantam, & solam in casu, in quo ille abesset, vel non esset ordinationes habitur u , quod etiam exprimendum est in litteris ad alios Episcopos ex quo colligitur no esse ex industria a Regularibus
177쪽
aerendas causas subterfugii , ut eueniret iii Superiores ad hoc mutarent-Monasteria suis Subditis , timentes reprobationem iustam a Dice- Cesano ex ignorantia ordinandorum. aut si data opera expectaret absentiam
Dice celani pro Dimissorijs ad alios Episcopos concedendis, quidquid dicat in contrarium Pasquali g. in addit.'d Lauret Qui docet licere Superioribus ommutare Monasteria suis Subditis, ad hoc solum, ut recipiant ordines ab
Episcopo, quem sibi magis amicum
Putent, magisque in examine mitem,
cum sic semper salvetur Decretum , quod Dimissoriae fiant ad Episcopum Dioecesianum illius Monasterii, in quo de nouo collocantur. Sed Pal qua ligus in suis doctrinis semper subtilis, & Metaphysicus non videtur in hac re sibi
constans , cum paulo infra num. 2So.
neget posse Superiores Regulares exis Pinare absentiam Episcopi Dioecesiani ex industria, ut dent litteras dimassoriales pro Episcopo alieno , cum fiat cum fraude, & fiat indirecte, quod directe proh betur, quod nunquam Iictium est
ea I. Seius, Songemus Is ad I. falcid.' ex cap. cum quid de Regis. Iur in o. dico enim in utroque castu militare candem rati
Nem fraudis, cum temper ex industria quaeratur subterfugium ab Episcopo Dioecelano, quod est expresse contra Decretum S. C. quod neque inuiolatum potest sustineri, si fierent dimisi giq ad alienum Episcopum,ex eo quod proprius nollet ordinare propter Praemi impla priuilegia, quae iple non velit admittere non enim ex hoc potest intelligi casus positus in Decreeto,quod Episcopus non habeat oldinationes, cum non sit simpliciter,& uniuertaliter verum, sed tantum sit verum in ordine ad illos Regulares quos non Vult oi di nares unde Dimissoriae sic datae nun-
quam erunt validae, neque alienus Episcopus potest illas admittere.
Non admittendi ad Ordines Regulares ab Episcopis cum fra dispensatione Interis sitiorum facta a suis Superioribus .
Conlaetum est Regularibus accedentibus ad Ordines Dimissorias afferre a suis Superioribus, qu*ndoque cum Interstitiorum dispensatione,quq dispensatio,an iusticiat, nic reta luenduest . v idetur namque esse satis resoluistum hoc dubium a S.C.Concilii quam refert Lauret. de Franchis de Regulae.
Ordination. qu. . vhi decernit Superiores Regulares non posse dispentare super Interstit ijs ordinandorum , sed id spectare ad Episcopos ordinantes, qui tamen quo ad causam dispensationis formare debent iudicium ex attestat lo ne Superiorum Regularium . Sed Paliqualis in addit. ad Zauret. putans ius pectam hanc declarationem . di aliam asserens in cotrarium relatam a Pialec. '
inpram P. I. Ca. num. II. docet tussicere
dispensationem lactam a Superioribus Regularibus, neque talem distensiationem spectare ad Epiicopos cum ipse asserat hanc dispensationem spectare ad Superiorem ordinandi, ad quem etiam spectat concedete Dimiciorias , & pro hac doctrina afferi SuareZ rem se. de Relig. lib.2. Sancheg II. Consit. Moral. cap. II. & alios . Ego tamen tutiorem puto illam doctrinam,
quae facultatem dispentandi luper Interiti iij, tribuit solis Episcopis, cum Ita terstitia sint res quaedam essentialiter
connexae cum ordinibus, quorum col-
latio spectat ad Iolos Epilcopos , nec Superiores Regulares in materia Ordinum habent aliam facultatem, quam
178쪽
Laciendi attestationes super qualitati-hus Subditotum, quas quidem debent
attendere Epiicopi, tamquam causam sufficientem pro dispensandis Intersti-lijs, quemadmodum igitur in Superi xibus Regularibus nulla est facultas, quoad collationemordinum,ita etiam quoad res essentialiter connexas cum ordinibus. Addo quod sicut Interstitium est temporis interuallum inter unum ordinem,& alium, quod tenentiar teruare Epitcopi, nisi habeant causam non leruandi, sic istius interualli dii pentatio non potest pertinere, nisi ad Episcopos, luper quos tantum cadit obligatio illud seruandi, quae lane obiugatio nutquam legitur in Conciliis c de re supra Superiores Regulares. Addo insuper ex Declaratione S. C. Concilii edita anno iss . die T. Septemb. teneri Superiores Regulares in litteris
dimissorialibus peiere ab Episcopis dispensationem pro suis subditis ordinanis dis, attenta necessitate,vel utilitate Ecclesiae,seu Religionis, quod esset lupe uacaneum, si Superiores Regularium possent ipsi dispentare, ita both. ex con
Regulares eiecti ad Superiores Ordines Nequaquam Promouendi.
I A meis olim Regulares eiecti,albquo iam ordine insigniti,possent etiam ab Epilcopis ad Ordines superi
res promoueri, ut clare apud Lauret. u. R. docent Nauar. lib. 3. Consi I. . de satu Monach. & RCdrIqueZ Qu. Regul. iom. i. qu. 38. nunc temporis tamen vigore Decretorum S.Cong.videtur non
posse, cum ex ipsis omnes eiecti remaneant ab Exercitio ordinum suspensi,
constat enim ex ipsis Decreti ultimi verbis s. s. quod eiecti extra Religimnem degentes sint perpetuo sius pensi ab exercitio ordinum, sublata ordinatijs locorum facultate dictam suspensione
relaxandi. aut moderandi, neque ab
hac suspensione possunt dii pensari a
suis Prq latis neque ad Ordines prominueri, nisi sint prorsus emendati . & reis deant ad Religionem,quia durante eiectione ratione incorrigibilitatis, quae iupponit grauia delicta, lunt Irregulares ex delicto, cum habeant infamiam Iuris, & etiam infamiam facti, ex qua oritur, quod non possint ad ordines promoueri, ut inhabiles ex impedimeto Irregularitatis, inhabiles namque ad exercendos ordines , dicuntur etiam inhabiles ad eosdem ordines suscipiemdos. Aliqui tamen DD. volunt Regulares eiectos ex vi Decretorum Saciae Congregationis esse tantum suspentos ab ordinibus, quos habent, ii habeant, non vero id habere, quod non possint ad alios promoueri, sit nullum aliud habeant impedimentum, cum a disparatis non pcllit fieri illatio, unde puto doctrinam illorum magis stringere in hac re, qui dicunt etiam secluso quocunque decreto. non poste ratione in
corrigibilitatis, quae illos reddit inta
mes, ut supradictum, ut bene notauit Pasquali g. l. c. cum Lapo, Fridetico de Senis,Nauarr. Bordon. & aliis, certum
enim est, quod debent prius obtinere dispensationem a Sum. Pontis quidquid dicant aliqui super tali Irregularitate posse ab Episcopis ipsis dispensari ex cap. At si clerici S. de Adiateriis, nam ex illo c. ad summum datur facultas Episcopis dispentandi supposita resipiscentia, & emendatione, qua supposita debent ad suam Religionem redire, de admittit, & tunc a suis Pictatis Regularibus, tamquam omnino emendati,& non vltra in sua incorragibilitate per- P mam
179쪽
manentes poterunt dispensari, quod in specie concessit Pius V. Monachis S. Benedicti Idibus Iumi I Sy i constit Ias.
ram. 2. Riurar. Sulpensio vero ab Ordinibus cessat ipso facto , q iando reUe
sui pesio ex Decreto Pontaiieio limitetur tantum ad tempus, in quo Regul res permanent incori igibiles extra Religionem .
Friniares eiectisub aliquo titulo ad ordinei promouendi, supposita Apostolica dispenserione .
EX Trid. nemo cuiuscumque ordiis
ni S. dc conditionis lit, potest ad la Cros Oidines promoueri sine titulo,un
de sequitur etiam Regulares eiecto&lub aliquo titulo esse ad Ordines Sacros promouendos . Dimcultas est quinam debeat esse titulus lite mRegularibus eiectis. cum non possit esse titulus Religionis, quae iplos tamquam
clectos,& leparatos per tententiam definiritiam alere non tenetur , neque
possit c lite titulus Patrimonij,quia stante volo paupertatis sunt incapaces P irinion: j, neque possit e Se titulus benescii, quia ut Religiosi, dc voto paupertatis obstricti, neque sunt capaces beneficii, idque ex Trid.PULI A. de reforac P. I . ex Gement. de supplend. neglig. Prahit. O ex cap. cum de beneficies in o. Titulus igitur iussiciens pro suscipiendisordinibus in Regularibus eiectis erit aliquid a Ilignabile aequivalens Patrimonio , vel denc ficio quoad congruam iubstematione,ad hanc enim praecipue requiruntur tituli Patrimoni j, dc bene scii, ne Clelictis ordine Sacro insigni. ius cum Iei status indecentia cogatu1 mendicare I redditus tamen,' siue prouenius assignandi Regularibus eiectis, debent semper manere secundum pro prietatem apud Ecclesiam, cum apud ipsos Regulares non debeat remaneret, nisi vitis sine dominio, & proprietate, ut habetur ex doctrina communi, de quamuis hoc non sit secundum tarma concilij Trid. quod vult, vel Patrimonium, vel beneficium debere ecte in proprietate ipsius ordinandi, tamen cum agatur hie de casu excepto in Regularibus eiectis, qui ratione voti paupertatis sunt incapaces proprietatis, s a. tis erit si habuerint aliquod aequivalens pro substentatione sine aliqua proprietate . Episcopus vero,qui illos debet ad ordines promouere in , sententia . multorum debet esse Episcopus origi Dis, cum non habeant Episcopum domicilij, eo quod ex statu iuo sint veluti vagi, volunt tamen isti debere Episcopum originis, antequam coS promoueat ad ordines, sumere intarmatimnem ab Episcopo loci, ubi habitant eiecti, qui supponitur de eoru u moribus,& vita habere notitiam . Alii tamen melius volunt esse ordinandos ab Epil- copo loci, ubi habitant, cum ipsi tantum fiant vere subditi actualiter per mbedientiam,quam illi praestare debent, ut dictum est. dc ad ipsum spectat luper illos inuigilare,dc de actionibus eorum perscrutari. Addo ratione habitationis
cum animo permanendi in illo loco etiam Regulares eiectos, quemadmodum alios ClericoS,adquirere quoquomodo domicilium . Haec tamen dicta sunt, supposita dispentatione ad ordines obtenta a Summo Pontifice, ut supra
180쪽
Ad Episcopis Ordinantibus inquirendum est de origine, O domicilio ordinandorum. iv iX Trid. seg ag. e . IT. refor. hambetur , quod Episcopi ordinantes tenentur inquirere . inuestigare, & cxaminare circa ordinandos de genere, Persona, aetate, institutione, moribus,
doctrina , & ipsorum fide, in quibus
comprehendituriexamen' originis , dc domicilli, cum non possint ordinare nisi tuos Subditos, qui si non sint subditi ratione beneficii, debent ei se tales .ialtem ratione originis, vel domicilii. cum titulus Patrimonii non suffciat ad
faciendum lubditum. Non centeo et mens probanda main hae materia d, et rinam nonnullorum. inter quos est
Quaranta in Sam Butiar. V. Ordo, & Pi secius in prax. p.tri. I. c. I. qui volunt,
non posse Epitcopum municilii illum ordinare, qui ab Episcopo otiginis est
Promotus ad titulum beneficii requia Tentis residentiam. vel ad titulum Pa trimonii cum adscriptione alicui Eo..clesiae. nisi in tali casu habeat dimissis rias an Episcopo originis, nam vi scite tradunt Campani l. in diuersor. rvr. Rubrac. cap g n.a S. Barbol. de potestate iscrip.-I . . n. q. l. . suincla, quod Ehiscopus domicilii habeat notitiam morum, &aluaum qualitatum, quae pro ordinamidis necessariae lunt i cum ad summum
Episcopus originis possit punire Clerucos recedentes adiurimos Ecclesiae. vel obstrictos residentiae beneficii per iusspensionem interdicendo exercitium, iuxta dilpositionem Trid. Sess. 23. cap. Io. de refor. ivt vero ab Episcopis bene inquiratur de origine. & domicilio ordinandorum, non liissicit cuicumq;coniecturae, vel testimonio fidem praeis bere, cum de utraque debeat authemtice constare, iuxta Sacros Canones, dc Concilia; & conditiones inquir daede domicilio plures sunt, cum 'luribus modis ponit domicilium comalii per Iuristas, & Canonistas , debet aurem principaliter cosiderari, si ad translationem bonorum, iamiliae, supellectilis. & habitationis accedat animus permanendi in illo loco, haecque omnia fiam ex libertate, non e iqua aduertante necessitate, quae cogat mutam re locum ex aliq io metu damni, ex quo habeatur indicium fieri mutati rem non ex animo permanendi; delicet quis ex Iure Civili, & Canonico possit habere plura domicilia in diue sis locis debet tamen in illus per aliqua signa demonstrare se habere animum in illis perpetuo permanendi saltemper aliquam anni partem, ut habemus
notant etiam Abbas . Nauar. Socm.
Maiol. &ci & sic habens plura domicilia in diuersis locis poterit ab Episco
S illorum locorum, tamquam lubM.tus ad ordines promoueri. Sic etiam
poterunt ordinari ab Episcopo loci filii officialium, quando primo perueniunt ad locum , ubi ossiciales ipsi debent exercere ossicium perpetuu talis enim perpetuitas ossici j arguit animum ibi perpetuo permanendi, quod si cit ad
contrahendum domicilium, ut notant cum Bainoi potest. Erisc. alle e. q. Rehuff. Campani l. dcc. De Relegatis eximilio perpetuo in aliquo loco,in aliqua difficultas, cum ibi censeatur animus inuitus ad permanentiam, & non plane liber; tamen ex I.i Fur Iibertorum Relegatas f. de muniem g& ipsi dicuntur contrahere domicilium , retinentes