장음표시 사용
191쪽
TIGque Barones, dc eorum filii dicuntur
contrahere domicilium in tuis laudis, quamuis ibi non habitent. quod habetur ex Rota Caelaraugustana Pentionis s. Martii Iss8. coram Orano, di etiam ex Barhoc. I. c. is 3 a. dc ratio est, quia stante domin o loci habent ibi habitationem in habitu. licet non in actu, dccxercendo iurii dictione dicuntur semis
per ibi praesentes animo, & ess ct ex
quo consurgit habitatio quaedam virtualis , aequivalem materiali, cum ibi resideat tamquam caput illius regiminis . Ac communitatis. Ego tamen dicerem hanc rationem c sic potius metaphysicam, dc parum conducere ad
domicilium reale, dc perlonale quod requiritur cum animo permanendi, ut dictum est.
Pro Patris I rerum publicarum non ad rom
bandum ab Discop.s domicilium in qu cunque subdita ciuitate, MeI subi in loco ratione solius domin .PAx Iordanus tom. I. Uariar. lucubrat. lib. 3 titul o. nu oo. cxprcise loquendo de Venetis docet Nobiles omnes Rerumpublic. Patritios. apud quos est Regimen totius Reipub. habere domicilium in quocumque loco, & Ciuitate dominii. dc consequenter posse ad ordines promoue i a quocumq; Episcopo talis dominii, cum sint vere D mini omnium locorum in tali Domunio , dc dicantur verh habitatores perin manentes in illo toto dominio, dc hcc doctrina fortassis cohaeret cum supra- cta de Baronibus seudorum, quibus Fatione dominii, & iurisdictionis trib tum est domicilium in omni loco, ubi talem iurisd ctionem , dc dominium Icent 3 cuius tamen doctrinae dicctimen facilE adduci potest, cum diminium , & iurisdictio Baronum , de Principum Dudatorum sit aliquid perasonale, dc possit inducere effectus petasonales in ii sis, qualis est adquisitio domi eiiij ; dominium vero Rerum pinblicarum lupra Ciuitates, dc oppida, cum non sit personale, neq ie sequatur personas, sed sit tantum reale penes
communitatem, neque inhaereat personis. vii sinsulis, hinc est quod in ipsis. vii singulis non possit inducere ecfectus pellonales, inter quos est comtractio domicili j ; tale namque dominium Rerum pub. est collegiale, neque residet nisi in Collegio personarum, quod facit ut nulla persona, uti singularis, dicatur domina, unde Cessat omisnimode ratio allata ratione dominii,
cum sit tantum in communitate, non
in singularibus, que quidem ratio non militat in Baronibus, qui habent tale dominium, ut singulares personae Primcipatum obtinentes, ex quo inferunt aliqui DD. Principes, de Barones plura fruda, dc plures ditiones obtinentes in diuersis Dioecesilaus habere etiam plura domicilia, tot, quot sunt lauda, de ideo posse tamquam subditos a plurisbus Episcopis ordinari,quod etiam viniunt alii de ipsis Patriti j Rerumpublia carum ratione dominii, quod habent in pluribus Dioecesibus, ct Ciuitatu hus . verum quidquid sit de eiusmodi doctrinis , dc rationum paritatibus me lius est in personis, cuiuscumque generis sint. dc conditionis, veras domicilii
rationes attendere,dc inuestigare, cum enim agatur de Sacramento ordinis non multum est fidendum probabiliatate doctrinarum. Ac opinionum, quae vim non habent conualidandi Sacramenta, ii deficiant conditiones requisitae in ministrante vel in recipiente, rein ciuimodi rebus temper tutior pars
192쪽
est eligenda, vin immo etiam specu-
Iatiue loquendo,videtur non posse intelligi domicil um sine habitatione cuanimo permanendi. Principes autem, Barones . di Patrii ii Rerumpub. non dicuntur in quolibet loco sui domini j habitare, neqie habere animum ibi permanendi,unde cessat vera ratio dinmicilii, sicque ruit tota doctrina superius allata de ipsorum domicilio.
Illegitimi non admittendi ab Episcopis ad ordines, ad beneficia, ad dignitates sine dispensatione.
ID scitum esse debet Episcopali Prudentiae, quod licet una sit illegitimitas in prole i puria. multas tamen potest inhabilitates inducere . de impedimenta a cum reddat hominem inhabilem ad plura inter se valde diuersa, nimirum ad ordines, ad beneficia, de ad dignitates. unde cum sint plures inhabilitates ex eodem fonte manantes, plures etiam requirunt dispensationes, ut praelec Iuristas, & Canon istas habemus etiam ex Rota coram Puteo decis Ios. in D. lib. I. dc coram Ludovic cis Sp. m. 6 dc in Zerulensi Pensionis a. Iumi Iss p. coram Pennia, dc etiam ex cap.briamum de auctor. di mu PM., ct ex cap. Pastoralis de Priuilia. Cum igitur id apud omnes certum sit, illegitimos absque dispensatione esse omnino imcapaces rerum suprad:ctarum, non deis hent ad ullam earum admittere Episcopi , nisi prius dispensationem obtinuerint . An vero illegitimus dispensatus ad ordines, sit intelligendus ex vitalis dispensitionis dilpeniatus etiam ad reliqua, non est hac lege definiendum , ted sequenti, cum se utrinque opinio Doctorum, quotum doctrinae
erunt a nobis accurate examinandae non enim ordines ita connexi censendi sunt cum beneficiis. dc dignitatibus, ut ad illos dispensatus centeatur etiam dispensatus ad alia, cum satis constet ex Iure Canonico beneficia, & dignutates non esse inseparabiliter connexa cum ordinibus, quia potest quis ordinari ad titulum Patrimonii ,& ad titinium Pensionis,absque eo quod ordinetur ad titulum beneficii, dc quamuis ordo concedatur ad titulum Patrim
nil quasi dispensatiue ex Concit. Trid.
Sest. 2 I. cap. de re'r. nimirum ob solam
necessitatem, dc utilitatem Ecclesiae, attamen vere ab Episcopis passim conceditur, quod susticit ad demonstrandum beneficia, dc dignitates non esse inseparabiliter connexas cum ordinishus , neque una dispensationem pro ipsis satis esse ad dignitates, de beneficia obtinenda .
Illigitimus dispensatus ad Ordines non inteli luendus dispensatus etiam ad beneficia. ,
DRompta nimis doctrina suasere pla I res posse Episcopos ad beneficia
admittere absque alia dispensatione illegitimos iam dispensatos ad ordines, ea praesertim ratione, quod ordines, re beneficia sint res quaedam quasi inae- Parabiliter connexae, oc quod idcirco non possit ad Ordines dispensari, nisi etiam dispensetur ad beneficia, quae tamen doctrina facile ex dictis refellitur. cum nulla sit connexio in leparabilis ordinis , dc beneficij, immo res sint omnino separabiles, ut satis perspicuuest. Additur Datariae Stylus, qui de
clarat mentem Pontificis, & cx quo dispensatio ad Ordines non extendit
ad beneficia, ad quae est necessaria spe-
193쪽
cialis disipensatio; neque est probabilis doctrina opposita, licet sit multomDoctorum, quia Stylus Datariae, qui est interpres mentis Pontificis, facit aliam opinionem certam, neque D ctores ignorantes Stylum Datariae in hac re possut facere aliam opinionem probabilem ex sola authoritate, quia praeualet semper authoritas, & Stylus Datariae, quem tetigissent Doctores oppositae opinionis, si illum non igni rissent . Stylus vero Datariae habet maximum fundamentum in Iure communi , quia dispensiatio tamquam vulnerativa legis est stricte interpretanda, di ideo si est ad ordines. non potest extendi etiam ad beneficia; dc hanc
doctrina praeter Iuristas. tradunt etiam communiter Canonistae in cap. de mul-ra, ct in cap. de Prahendis cum Rota in mari a decis coram Peniua , Vbi habetur
dispentationes non posse extenda ultra verborum lignificationem, & consequenter dilpentationem ad Ordines non posse extendi ad dispensationem pro beneficijs ; habemus enim ex cudem Rota coram Pennia decis oly nu. 3. dii pensationem ad unum effictum expressum,non esse dalpensationem adolaum non expressum, quod tradit etiala. And. in cap D. de D. Presset. in o. ad luminum enim dupensatio extenditur ad ea, quae sunt inseparabilitet connc xa, ut docet Corrad. inpraxi disepens caP. S. m. i8. lib. I. cum alijs, ciniusmodi, ut dictum cli,non est ordoachem si vim.
ad Ordines non admittendi ab Episcopetu i
ERror esset plusquam palmaris rebdentiae Epucopalis, si Patientes
iurorem, dc insaniam ad Omines promoueremur, nisi longo temporis in-reruallo comprobata sanitate ; quae tamen diuturna sanitatis probatio, neque tussiceret, si furor, tel insania prinuenirent ex laesione organorum , quae solet inhabilitatem ex irregularitate praelelatre. & dicitur inhabilitas habitualis . quemadmodu furor, vel amentalia , quae oritur cil aliqua humoris prauitate actualiter tantum praedominante, cum siu per modum moibi transeuntis, dc non permanentis, non habet vim ponendi inhabilitatem habitu aistem, cum tantum adstruat actualem. ratione cuius potest amens ad ordines promoueri, cum non sit morbus in radice . unde transacto morbo, quilibet potest esse ordinis capax, ita sentientihus SuareZ, Bona cina. Palao, Gilaalhn. alijsque pluribus apud Pasqualig. moris. Iurid. pS. cum enim inhabilitas sit mens liranda ad menturam furoris, dc amentiae, quatenus prauant iusta rationis, ex qua pruiatione oritur inhabilitas. cessante iurore,& amentia debet cessare proportionaliter inhabilitas; -vnde si furor, amentia totaliter cet set etiam in radice, cessar totaliter i habilitas si vero cellat tantum a ctualiter , crear actualiter tantum inhabitutas; inhabilitas autem debet semper ab Episcopis considerari in ordine ad ipsos ordines exercendos,qui quoties umque possunt exerceri . uti par est, dupponenda est habilitas, dc capacitas.
194쪽
Patientes furorem. O insaniam non prom uendi ad Ordines ab Episopis , sine' iudicio, es consilio peritorum .
IN brum re, quae quidem summi pon
deris est, ab Epileopali Prudcntia capiendum est consilium a peritis in arte, ne ipsa capiatur, aut decipiatur errore; cum enim, ut lupta dictum est, queat ortum habere furori de insania , aut ex organorum laesione , quae lolet morbi perieuerantiam aliurre ratione radicis inscctae . aut ex actuali mali hi moris praedominiosi haec sane distinguere non spectat,msi ad artis medicae peritiam,cuius iudicio fiducantur Epsicopi bene iudicabunt de promouendis ad Ordines. Periti namquc aequi parantur Iudicibus ex Bald. in I. a n. . f. defer. Bartol. in I. I.:s D. n. 2.f. de
di alijs pluribus, quibus addatur etiam Canonistae plures asseren , quod habito ab Episcopis iudicia Peritorum , poterunt absque Illo scrupulo illud te- qui, no secus ac si prosequerentur senestentiam a Iudice prolatam , sat em merit semper pro Episcoporum coicitabilia nosse ex Medicorum iudicio, an furor . & amentia sit habitualis, & ex radice infecta, an vero sit tantum actualis, scilicet facile transiens, & curabilis, ex hac enim scientia facili negotio poterunt Episcopi proprium iudicium bene dirigere, ut constat ex
Ante susceptam Confirmationem nemo admitis, iendus ad Ordines, neque ad Tensuram .
T I Anc Legem indicit EpiseopisTrid.
I Reg. 23. cap. l. de Resar. at nullam , imponit poenam accedentibus ad Or- , dines, & Tonstaram sine Confirmati ne, an vero peccent Episcopi ordinanis tes, vel ordinandi accedentes sine confirmatione , adhuc versantur in ancipiti Doctores, cum plures apud La
ret. de Franchis quail. I S. de Regivi. ordis nat. velint virosque peccare mortalis ter , cum non Observent praeceptum
Concilii in mare tia grao i , qualis est
illa Sacramentorum s alii vero nolint ;asserentes Concilium id non praecipire Episcopis,vel ordinandis, sed tantum ordinem seruandum praescribere in susceptione Sacramentorum, cum praei eribat esse primum sulcipiendam Co- firmationem , antequam suscipiatur Tonsura cum alijs ordinibus liquam doctrinam tradit Pasqualigus in additi ad Lauret. ubi supra . Ego tamen dicerem nullum esse indictum praeceptum a Concilio, ncque pro Episcopis, ne isque pro Ordinandis; si enim esset indictum Episcopis, ut putat Pal quais guS, non Moo cur eodem praecepto , cum sit in re graui, non ligentur etiam ordinandi, quod ipae negat, cum vir
hique militet ratio materiae gramS.
Addo quod si daretur praeceptum Epis opis a Concilio,ine aliquem initi rent Tossura, ante Confirmationem vel ad ordines minores promouerent, id esset , q ia irrogaretur iniuria statu Clericali, qui habetitur mitiatiue peti TonMrana , lupi Sa mentis, qualias lunt Oidines etiam minCre S, qta pelagi ia induceretur,itam anconfercine iaquam
195쪽
qudim a suscipiente, & ideo uterque
deberet peccare mortaliter, quod i men non est dicendum . nisi neret ex contemptu , quidquid dicant Tolet.
qu. M. pM. S. & alii. Neque dicendum est cum eodem Toleto, & Maiol. Praeter peccatum mortale suscipientes Tonsuram ante Confirmationem in. Currere Irregularitatem, no enim haec Poena inuenitur alicubi imposita a Iure, vi bene notant Auila, Suare Z , Hen-TiqueZ, Nauar. . Sotus, di alis apud Pal qualig. l. c.
Ante prascriptam etatem nemo admittendas ad Tonsuram, Me ad Ordines.
PRO Tonsura. & pro ordinibus siu-
scipiendis variae praescriptae fuere
aetates pro temporum varietate. Ton iura enim, ut plurimum in septennio collata est ex eap. Nallus de Temp. indinat. in o. , qui annus debet esse com-
Pictus ex cap. In singia. d p. Reliquorum ordinum variae praescriptae limi aetates in diuersiis Concilijs, praesertim
in Viennensi di Clementis. Gener em de atate , O qualitat. at in Concit.
Trid. Ses , 23. cap. I a. Subdiaconatum Permittit existenti in anno vigesim iecundo, Diaconatum in anno vigemmoterito, Prqsbyteratum in vigesim quinto i liberum tempus permittens ordinibus minoribus post Tonsuram, pro quibus maior attentio habenda est ad litteras,& mores, quam ad aetatem. Puto autem, ut etiam alibi dixi, suae-cere pro quolibet ordine , quod sit
annus inceptuS, non completus, quis
quid dicant in cottarium Nauar. Conm.
v. de Temp. Ordinat. Villa lobos tom. I Summ. Tract. I i. Palqualig. in addit. ad Lauret. qu. Io. de Re tui. Ordinat. , & alii plures; Sufficit enim,quod suscipientes Ordines ordinentur in annis praefixis a Concilio,neque exprimitur,quod anni debeant esse completi ..Illi vero,qui ex malitia, non ex ignorantia, Ute legitimam aetatem suscipiunt Ordines
remanent iplo facto, & iure iuspensi, quae suspensio, licet ante Bullam Pij II.
Ex Sacrorum s. duraret tantum usque ad legitimam aetatem, nunc tamen inmtelligitur perpetuo durare , siquidem suspensio ipso iure, quae ponitur in diacta Bulla,perpetuitatem indicat, cumlatae Sementiae habeant vim Canonis, ut explicant plures Iurissae, & Canonistae apud Lauret. de Franch. Le. undet sic suspensi dicuntur indigere dispensa tione Apostolica,quod refirmant Re- ff. in prax. titia de male promotis , dc Nauar. Consili. 3o. in De . Si tamen iu- .sciperentur ordines cum ignorantia inculpabili suscipientium, haec suilice.ret ad eos excusandos a poena suspem sionis, cum sit doctrina communis, nullam censuram incurrere, qui ce suram, vel prohibitionem sub censura inculpabiliter ignorat,sicut enim igno rata lege non violatur lex, nec violans fit reus transgressionis , ita ignora a censura apposita nem,o fit reus omsurae
Prima Tonsura fui, subditis ab Epis opis
volibet tempore, & quolibet Ioa et co posse ab Episcopis Tonsuram
conferri certum est ex communi Doctora sententia,nec opus est de hac re
Canones, di Concilia referte. At id, quod duciam by c fle
196쪽
quod vertitur in dubium est, an possint
Episcopi illam extra propriam Divice sim conserte suis iubditis; licet enim plures Doctores id reducant ad exeris citium voluntariae Iunldictionis, ait itamen volunt collationem Tonsurae, quemadmodum etiam aliorum Ordinum spectare ad exercitium Pontifica-
. lium, quod extra propriam Dioecesimhaberi non potest sine licentia illius ordinari j iuxta Trid. helso. cap., de fie-sem. Quod vero vere possint Epucopi
Tonsuram conferre suis iubditis etiam extra Dioecesim existentibuS. videtur satis probari ex generali consuetudine, di prati, nusquam Ecclesia recia manis te, quod iusticit ad probabilitatem, Scquasi certitudinem illius doctrinae,qua non tollerat et Ecclesia, si esset contra Canones; hancque doctrinam tuentur duodecim classici Doctores, re Can nistae, quos citat Palqualig. in addet. ad
Lauret. qu. I p. de Regular. Orasnat. Vbi
tamen plures alios affert contrarie sentientes; Miror tamen ego quomodo, Palqualigus horum sentcntiam putet Probabiliorem, ex eo quod ipse dicat collationem Tonlurae ad munus Pontificale spectare,cuius exercitium extra Diomesim non potest haberi; nam dato, quod in collatione Tonlutae exercetctur aliquod munus Pontificale, adhuc probandum remanet,quod prohibeatur omne munus, seu exercitium
Pontificalium extra propriam Divicesim,in qua prohibitione tantum potest fundari improbabilitas oppositae lententiae, de qua i ne non constat. Aldo non ita facile audetri in Ecclesia. quod conferre Tonsuram sit Pontificalia exercete . Quod instiper docet Pat quai gus posse cxculari a poena sitia pensionis illum Episcopum , q ri conferret iubdito Tonsuram ex ra Disce sim,ex eo quod requcretis OPuuiauem I Erprobabilem, non est contanum D ctrinae Canonicae,nam si collatio Tonis surae subest prohibitioni ex eo quod sit de numero actuum Pontificalium, qui non postant exerceri extra propriam Dioecesim, sequitur clare, quod etiam semper lubiiciatur impositae ps nae ius. pensionis, sicuti subiiciuntur coeteriactus Pontificales prohibiti, neque opianio probabilis tollit prohibitionem, de consequenter neque Pinnam adu
Ad ordines Minores in quolibet lora, caques bet die non feriato visoporum subditi promouend/.
DEcentius agitur ab Episcopis, s
ordines omnes , qui iunt Sacramenta, in loco lacro conterantur; v re in quolibet loco posse conferri, deesse conferendos, si aliqua urgeat ne- Celsitas, ut quidam volunt, ted nulla urgente necellitate, Ut alii, communia ter asseritur, idque prae caeteris docet Laurer. de Franchis qu. I S. de Regularium ordinatione, qui ait Episcopum, ubi sibi videbitur, posse Minores Ordines conferrei ego tamen adderem, ubi sit loci decentia, & honestas, quapropter nomiant Henrique Z insistit. I. o. c. II. Ric in praxi aurea reselut. 2I . Squillant. de obli .est priuilegaepissP.3. e. I. dc alii cum
ipsis Episcopalem domum esse locum
opportunasiimu, quemadmodum docent Campani l. in diuers. Iur. Canon. rubisti. e. I. Sylvester in sum. V. Ordo . Maiol. l. 3. de Irregul. cap. 23. & Marchin do d. tr EI. I. P.R. e. . pCsie etiam Episcopos in qualibet alia Domo, quq non sit Episcopalis Minores Ordines conis ferre, ad differentiam ordinum Sacrorum, qui ex praescripto Trideniim ses
197쪽
tat 2 3. eap. 8. de Resor. debent conferri quoad fieri potest, in Ecclesia Cathedrali,
praetentibus Canonicis, dc ubi consuetudo inualuit.ut Ordinationes habeant in quavis Ecclesia Dioecesis poterunt conserri etiam in alia Ecclesia, quae tamen sit inter digniores praesente toto Clero illius Ecclesiae licet plerique velint cum Pamualig. HenriqueZ, Barbosa,Campani l. dc alijs iam citatis,etiam Sacras Ordinationes ad libitum Epiccopi in q talibet Ecclesia sine discrimine posse celabrari, ita tamen , ut semper interueniant Canonici, saltem ministrantes. Circa tempus conferendi
Ordines Minores extra Tempora, inuibus habentur ordinationes publicqatis diebus festis de praecepto, ted etiaomnibus diebus,adest doctrina nucla- Te Communiter recepta, quod possint conferri,ne dum omnibus diebus festiauis in Ecclesia, hoc est, in quibus celebretur officium duplex de Sanctis, de qua re sunt variae Doctorum sententiae satis probabiles;quemadmodum etiam de Saeris ordinibus, quos testatur Pasis
qualig. in addit. ad Lauret. qu. Ig. de
gislar. Ordinat . tapius se vidisse collatos Romae a Uicelgerente in Sacello S. Andreae de Ualle extra Tempora quibusdam festis diebus , Concilium namq;Trid. videtur praescribere tantum pro Publicis Ordinationibus.
Nulla Pri,MOX, pratexta duo Saeri ordines eodem He ab hi eo M conserendi.
Ared veteres Canoni stas, quidam
iniurgebat dubitandi locus in hae materia, ex eo, quod olim in Ecclesia Subdiaconatus non reputabatur inter Ordines Sacros; affert enim Io. Cabaiasinius in tua Teoria, dc praxi Iuris C novici edita Lugduni Io 3 Concilium . Cartaginense , in quo aperte declaratur. neque ordines Minores, neque Subdiaconatum conferri per manuia impositionem, ex eo,quod non sint de Sacris Ordinibus, neque Sacramenta, ex quo videtur sequi, quod sicut plures Minores Ordines eodem die conferri possunt, ita possint Subdiaconatus, re Diaconatus , cum Subdiaconatus in hac sententia non sit ordo Sacer, quae videtur etiam confirmari ex Can. Nuratas in Epissopum di i so. dc ex Synodo
Anci rana Can. II. de ex Synodo Anti chena etin. Io. dc denique ex Innocent. III. Cap. A multis, ubi habetur ordine Subdiaconatus esse Sacrum . non ex
Diuina, sed ex Ecclesiastica tantum imstitutione, dc propterea sequi ex Induiato, vel priuilegio posse simul cum Diaconatu suscipi eodem die. Quibus tamen non obstantibus communiot d ctrina in hac re ab Episcopis est ample cienda, ex qua habemus Subdiaconatum , licet non aequali excellentia, ut est Diaconatus, oc Praesbyteratus, esse Ordinem Sacrum . dc vere Sacramentum, cui etiam antiquissimo iure alnexus est caelibatus, ut patet ex Concilio Eliberino occidentali Can. 3 3. dc ex
Agathensi Gn. a S. ex Turonens. 2. n.
2o. dc ex Epiphanio contra haeresim Catharoru 3 y.qui docet esse omni st i licitu Subdiaconis Uxorem habere,vel ducere.Unde cu satis costet Subdiac natum esse vere ordineSacrum habenistem adnexam obligationemCastitatis, ex qua, siue lit votum, siue non, Anima dieitur Deo conisecrari,atque adeo non posse uno, eodemque die conferri ab Epilcopo cum alio Ordine Sacro 3 quae doctrina clarius definitur in Trid. Hs. 23. cap. I a. de reform. ubi prohibetur Epitcopis collatio duorum ordinum Sacrorum eodem die, non obstante concessione cinuscunque priuilegii via
198쪽
Indulti facta etiam Regularibus imposita conserentibus poena suspensionis hcollatione ordinum. & suscipientibus ab exercitio, ut est etiam in cap. per lite ras de m . Ordin. & alibi in Iure Ca-
Pro M ad unum ordinem non promouen das ab Episcopis ad alium , nis serua o unius anm tuter io, ori facta ex causa dispensatioue.CErium est in ordinum collatione
ab Episcopis letuanda esse interis stitia, nempe unius anni mediationem inter unum. & alterum ordinem, nisi adsit aliqua caula, quae inducat ad illorum dispensationem; id enim a Trid. PS. 2Z.cap. I 3.O i . relinquitur arbitrio Episcopi . qui lamen nunquam poterit intersti ia dispensare , sine causa, quae debet esse vel necessitas vel utilitas Ecclesiae, quae causae in caeteris Ordinibus intelligendae sunt disiunctime, In Iul Crinstitiis vero inter Subdiaconatum, &Diaconatum sunt accipiendae copulative . idque notauit Palqua tig. in addit. ad Lauret. ex Rota decisio Part. 3 recent. Quaenam in necessitas, dc utilitas tussiciens iudicandum erit ad arbitrium
Episcopi, de hoc est , quod intelligit
Concilium cap. I . Pessiatiata , qUando relinquit arbitrio Episcopi aliquem Promouere adoordinem superiorem nin lemato interstitio unius anni, rimquod Episcopus id possit iacere pro li-hito sine caula. sed q iod causa sufficies iudicanda siit ad arbitrium Episcopi; dc ubi de causis necestati js ad dispensati nem Concilium loquitur disiunctive, causae ipsae disiunctae accipiendae iunt, ubi vero loquitur copulatiue,coniunctae siunt accipiendae, ut est inter ordiis nes superiores, & presbyteratum, ita tamen ut iudicium sufficientiae causi rum sit semper paenes iudicium, & a bitrium Episcopi; arbitrium enim imtelligendum est prout de iure in quacunque re, ut habemus ex Rota decis Igy. coram Ludovisiol de iure autem
habemus, quod omnis dispensatio debet fieri ex causa; unde Episcopus si dispensaret super interstitijs sine causa, dispensatio euet nulla , potest tamen Episcopus dispensare ex quacunque rationabili caulia, quae ipsi videatur sussi.
Ab Episcopis ordinandi etiam non Subditi, simi Prasententur ad benefeta a
Non erit inutilis, aut superuacanea
haec doctrina tradenda Prudeliae Episcopali, licet videatur clare ex suprapositis deducta; cum enim iam ductum sit non subditiam ex vi praesentationis quoquomodo Subditum fi ri s vide Fur non esse quaestioni locus de non subditis, nam quicumque o dinandi sunt, debent intelligi iam subditi, dc tamquam subditi ordinari. Nihilo tamen minus etiam ordinandi ab Episcopis ex sola praesentatione, polvit vocari non subditi in comparatione subditorum, qui etiam ex alio capite, quam ex Eraesentatione ad beneficium dicuntur subditis & sussicit, quod habeant titulum subiectionis,quando recipiunt ordines, non in tempore ani cedenti. Habemus enim ex iure Ciuit. . a. S. proximum S de sui, o I. rureias iniatis, S I. A Ueria. dc alibi, ut notant communiter Doctores, quod quando pro actu requiritur qualitas aliqua fundamentalis, sussicit, si adsit tempore, in quo actus perducitur ad esse Iuni,de non requiritur, quod Praecedat, quae
199쪽
regula uniuersalis in Iure Civili applicanda est etiam in casu nostro, ex qua docet Alphonsus de Leone de UN. FeII.in. qua . quod tonsurandus ab Episcopo, ad hoc, ut euadat subditus sufficit. quod sit praetentatus ad beneficiuab aliquo Patrono benefiij, quia ra. tione talis praetentationi , ut saepe divictum est, vere fit liabditus, cum adquirat ius ad institutionem in beneficio, quo iure posito stati in potest lo inurari, vel ordinari tamquam lubditus.
Etiam absoluti non subditi ordinandi ab Episcopis, si habeant triennium familiaris ratem, et conseratur beneficium.
s de refor.mdetur maxime torquem
ri Episcopalis Prudentia, si vii velit doctrinis supradictis, ni ruri quod possint ad ordines & tonluram promoueri etiam non subditi ratione solius hen sicii i cum enim Concilium propter collationem benesi ii exigat in ordi
nandis non subditis triennium tamili xitatis, & commorationis cum Episse Po, videtur exigere aliam tempor Mam subiectionem praeter allatam istius ratione beneficii, sine qua nemo
Iossit ordinari , si vero tussiceret beneiscium, trustra a Concilio requirer tur familiaritas triennalis. Hoc tamen non obstante pro certo habendum est ex Concit. Trid. etiam non subditos habentes triennalem lamiliaritatem. si conferatur Beneficium, posse ordinari a quocumque Episcopo, & decretum Concilii videtur titulo beneficii. intuitu cuius potest ordo conserri vel-
Ie addere titulum domicili, per trien- nalem lamiliaritatem s ita ut possit Episcopua ordines conteire non iureb
tis etiam titulo familiaritatis,nd tamen sine beneficio; quemadmodum e contra potest conserre Oidines titulo beneficii etiam non subdito, sine famili ritate & haec distinctio maxime aduertenda est, ne videatur doctrina lupradicta esse contra i ta Concilio Tridentiano. Clarius autem dilucidatur haec doctrina per declarationem S. Congri Concit.apud Gai Elam de benefebs in adisdit. ad 2. partem cap . n. r. Ac apud Ba bosam addictum cap.y. Conei . & apud ealios plures, quos refert Pa ualig.
ouandoque ab Di pis promouendi ad ordiis
nem Sacerdotium etiam clerici omnino
eaei ad Plum essectum audiendi conses negis
Non patietur criminis, vel imprudentiae notam Episcopalis Pr dentia. cum supposita Summi Pontificis dispensatione supra irregularitatem ex caecitate contractam, quam verESummi Pontifices possunt dispensare, cum sit purum impedimentum Can nicum a lege positiva constitutum, si aliquando caeci , licet impotentes ad celebrationem Missae, ordinentur ad solum effectum audiendi consessiones;
potest namque contingere Casu ut inis. ueniantur Clerici, licet caecitate laborantes, tantae tamen probitatis, lapientiae, & Prudentiae, ut in maximam misdat animarum utilitatem,si ad hoc tam tum Dromoueantur ad Sacerdotium, ut audiant confessione icet nequeant Missam celebraret iunt enim duo actus
Sacerdotales , Missam celebrare . dei consessiones audire, unde sufficit quoaunus possit exerceri, ad hoc ut possit quis ad Saceidotium promoueri a Mistamus Diuitia brum Cooste
200쪽
hemus enim illam Doctrinam Civi-lam. & Canonicam apud plures Iuris
conlultos, & etiam apud Rotam Decis38 p. nu . p. I. Recent. O Derisy 33. nu. S. P. a. Receni quod scilicet, quando aliquod introductum est ob plures fines, non desin: t habere locum, quando unus ex ipsis subsistit. ut est in calu nostro, enim uero ordinatio Sacerdotalis introducta est propter duos actus lamis quam propter duos fines, qui iunt Milis iam celebrare, & conressiones audire, iuxta duplicem potestatem, quam accipit Sacerdos, quarum altera dicitur potestas ordinis altera potestas clauiu, unde subsistente uno actu, & uno fine, potest subsistere Sacerdotium. Addo uod sicut Summus Pontilax potestispensare caecum, ut celebret Missam, quo pacto testatur Solus in m. Dist. 13. ou. I. arna. ad 3. le vidisse caecum, qui ex dispensatione celebrabat, multo ma- . Eis possunt Episcopi ordinare caecos ad noc tantum , ut audiant confessiones, supponitur enim ad exercendum hunc actum nullum esse impedimentum in caec ex quo tamen non sequitur posese Episcopos ad illum actum exercem dum , caecos ad Sacerdotium promouere absque dispentatione Papae quia semper adest impedimentum Irregularitatis in radice pro ordinatione Saceris dotali, quod inalget dii pensatione, ut Patet ex Iure Canonico pluribus in lo. cis, ubi etiam habemus, quod iam o dinatus Sacerdos, si incidat in caecitatem , pollit adhuc illas Sacerdotales
functiones exercere, quae non indigentia visus. Falluntur igitur illi, qui docent, contra SuarcZ De Censiae. Diu.s I seci. i. REm. IX. Contra Sor Henriqueet, Giballin.dc alios caecum ita esse irregularem,& inhabilem ad exercendos actus Sacerdotales, ut nec possit Pontifex illum inspensue s licet Cum caecus ,ric sit
irregularis ex deiectu visus, non est tamen omnino inhabilis ad celebrandum, quia potest memoriter integram Missam tenere; potest etiam tactu . dc odoratu praesentiam materiae consecrandae percipere, de quo ad reliqua,
potest ab alio Sacerdote assistente
Nunquam ad seras audiendas consessoneth clerici euitate laborantes ab Epsopia promouendi ad Sacerdotium ab qua dispensatiane Papa.I' orum doctrina semper male conis: sultum est Episcopali Prudentiae, qui audent docere, poste Episcopos ad
ordinem Sacerdotalem ex propria o dinaria authoritate absque alia Summi Pontificis dispensatione, Clericos omnino laborantes caecitate promouere i dummodo id faciant ad eum dumtaxat effectum,ut ex aliqua urgenti necessitate confessiones audiant, de prosint animarum saluti interdicta tamen Missae eelebratione 3 licet enim caeci nonidicantur inhabiles ad exerta cendum actum audiendi confessiones,
qui est actus forsan aeque principalis in Sacerdote, ac Missam celebrare . quia tamen actus iste supponit habilitatem celebrandi, quae vere deficit. & ideo inducitur irregularitas a solo Papa dis-- pentabilis, sequitur clare, quod supposita inhabilitate ad celebrandum per
caecitatem, qui est actus, ut ita dicam, primarius, supponatur etiam inhabilitas ad exercendum alium actum, cum Clericus caecus dicatur ablolute inhabilis ad Sacerdotium, immo incapax Sacerdotii nomine irregularitatis conis 'tractae per caecitatem, quod Sacerditium inditusibiliter conitituitur Per