장음표시 사용
181쪽
Tisque Rarones, & eorum filii dicuntur
contrahere domicilium in tuis laudis, quamuis ibi non habitent. quod habetur ex Rota Caelaraugustana Pensionis P. Mariij I Sy8. coram Orano, di etiam ex Barbos. . e. n 32. & ratio est, quia stante domin o loci habent ibi habi a-tionem in habitu. licet non in actu, &exercendo iurisdictione dicuntur semis
per ibi praesentes animo, dc ess ex
quo consurgit habitatio quaedam virtualis, aequa ualen materiali, cum ibi resideat tamquam caput illius regiminis . & communitatis. Ego tamen dicerem hanc rationem esse potius metaphysuam, & parum conducere ad domicilium reale, dc perlonale quod requiritur cum animo permanendi, ut dictum est.
Pro Patris I rerum publicarum non adpro bandum ab Episcop.s domicidium in P cunque seddita ciuitate, MeI subi cto loco ratione PDus domina .PAx Iordanus tom. I. Uariar. lucubrat. iam 3 tituI. h. nu oo. cxprclbe loquendo de Venetis docet Nobiles omnes Rerum public. Patritios, apud quos est Reginien totius Reipub. habere domicilium in quocumque loco, de Ciuit te dominii, & consequenter posse ad ordines promoueri . quocumq; Epiccopo talis domini, cum sint vere D mini omnium locorum in tali Dominio , & dicantur vere habitatores per- manentes in illo toto dominio, dc hqe doctrina fortassis cohaeret cum supra-- cta de Baronibus laudorum, quibus ratione dominii, dc Iutildictionis trib tum est domicilium in omni loco, ubi talem iurild ctionem , dc dominium Icent 3 cuius tamen doctimae discrimen facit E adduci potest, cum do.
minium , di iurisdictio Baronum , de Principum Dudatorum sit aliquid Pe sonale, di possit inducere caectus Per Ionales in diis, qualis est adquisitio domicili j ; dominium vero Rerumpia blicarum lupra Ciuitates, & oppida ,
cum non sit personale, neque sequatur personas, sed sit tantum reale penes communitatem, neque inhaereat personis. vii sinsulis. hinc est quod in ipsis. vii singulis non possit inducere ecfectus pellonales , inter quos est comtractio domicili j; tale namque dominium Rerum pub. est collegiale, neque residet nisi in Collegio personarum, quod facit ut nulla persona, uti singularis, dicatur domina, unde cessat omisnimode ratio allata ratione dominii.
cum sit tantum in communitate, non
in singularibus, que quidem ratio non militat in Baronibus, qui habent tale dominium, ut singulares perionae Primcipatum obtinentes, ex quo inferunt aliqui DD. Principes. dc Barones plura lauda, dc plures ditiones obtinentes in diuersis Dioecesious habere etiam plura domicilia, tot, quot sunt lauda, de ideo posse tamquam subditos a plurisbus Episcopis ordinari,quod etiam V lunt alii de ipsis Patritin Rerumpublia carum ratione dominii, quod habent in pluribus Dioecesibus, ct Ciuitatiabus . verum quidquid sit de eiusmodi
doctrinis, de rationum paritatibus me laus est in personis, cuiuscumque generis sint. & conditionis, veras domicilii rationes attendere,& inuestigare; cum cnim agatur de Sacramento ordinis non multum est fidendum probabiliatate doctrinarum, Ac opinionum, quae vim non habent conualidandi Sacramenta, si deficiant conditiones requisitae in ministrante vel in recipiente, rein ciuimodi rebus semper tutior pars Disiti rod by G
182쪽
est eligenda, vin immo etiam specu- Iatuae loquendo, videtur non posse in telligi domicil um sine habitatione cuanimo permanendi. Principes autem, Barones. dc Patrii ii Rerumpub. non dicuntur in quolibet loco sui dominii hantare, neque habere animum ibi pei manendi, unde cessat vera ratio domicilii, sicque ruit tota doctrina lupeis rius allata de ipsorum domicilio.
IIIegitimi non admittendi ab Episcopis ad ordines, ad beneficia, ad dignitates sine dispensatione.
ID scitum esse debet Episcopali Pru
dentiae, quod licet una sit illegitimulas in prole ipuria. multas tamen potest inhabilitates inducere. & impedimenta 3 cum reddat hominem inhabilem ad plura inter se valde diuersa, nimirum ad ordines, ad beneficia, de ad dignitates, unde cum sint plures in- . habilitates ex eodem fonte manantes, plures etiam requirunt dispensationes, ut praeteLIuristas, dc Canonistas habemus etiam ex Rota coram Puteo decis I . in D. lib. I. dc coram Ludovi L. Acif8 p. nu. 6 dc in Zerulensi Pensionis a. Iumj I 3s . coram Pennia, de etiam ex cap. Tuarum de auctor. O mu Pal. , Sex cap. Pastoratis de Prusilia. Cum igitur
id apud omnes certum sit, illegitimos abique dispensatione e sie omnino im Capaces rerum suprad:ctarum, non de-hent ad ullam earum admittere F piscopi Misi prius dispentationem obtinuerint . An vero illegitimus dispensatus ad ordines, sit intelligendus ex vitalis dispens ilionis dispensatus etiam ad reliqua, non est hac lege definendum , sed sequenti, cum sit utrinque opinio Doctoium, quosum doctrinae erunt a nobis accurath examinandae s
non enim ordines ita connexi censen
di sunt cum beneficiis, dc dignitatibus, ut ad illos dispensatus centeatur etiam dispensatus ad alia, cum satis constet ex Iure Canonico beneficia, & dignutates non esse inseparabiliter connexa cum ordinibus, quia potest quis ordianari ad titulum Patrimoni i, dc ad tit tum Pensionis,absque eo quod ordine tur ad titulum benefici j, dc qaamuis ordo concedatur ad titulum Patrim
ni j quasi dispeniatiue ex Concit. Trid.
Sest. II. cap. de refor. nimirum ob solam
necellitatem, dc utilitatem Ecclesiae, attamen vere ab Episcopis passim conceditur, quod iusticit ad demonstrandum beneficia, dc dignitates non esse inseparabiliter connexas cum ordinishus , neque una dispensationem pro ipsis satis esse ad dignitates , dc beneficia obtinenda .
IIIubimus dispensatus ad Ordines non intelis luendus dispensatus etiam ad beneficia. .PRompia nimis doctrina suasere pii res posse Episcopos ad beneficia
admittere absque alia dispensatione illegitimos iam dispensatos ad ordines, ea praesertim ratione, quod ordines, dcheneficia sint res quaedam quasi inseparabiliter connexae, dc quod idcirco non possit ad Ordines dispensari, nisi etiam dispentetur ad beneficia , quae tamen doctrina facile ex dictis relallitur. cum nulla sit connexio inseparabilis ordinis , dc beneficij, immo res sint omnino separabiles, ut satis perspicuuest. Additur Dalatiae Stylus, qui dem clarat mentem Pontificis, & ex quo dispensatio ad Ordines non extenditur
ad beneficia, ad quae est necessaria si -
183쪽
quam a suscipiente , & ideo uterque
deberet peccare mortaliter , quod i men non est dicendum , nisi heret ex contemptu, quidquid dicant Tolet.
M. Ole. p . S. & alii. Neque dicenis dum est cum eodem Toleto, & Maiol. Praeter peccatum mortale suscipientes Tonsuram ante Confirmationem incurrere Irregularitatem, no enim haec poena inuenitur alicubi imposita a Iur ut bene notant Auila, Suare Z, Hen-Tique Z , Nauar. . Sotus , di alii apud Pal ahg. I. c.
D nte prascriptam etatem nemo admittendas ad Tonsuram, iuri ad Ordines.
PRO Tonsura, & pro ordinibus siu-
scip tendis variae praescriptae fuere
aetates pro temporum varietate. Ton iura enim, ut plurimum in septennio collata est ex cap. Nullus de Temp. indimnat. in o. , qui annus debet esse completus ex cap. In singul. iust y . Reliquo rum ordinum variae praescriptae iunt aetates in diuersis Conciliis, praesertim
in Viennens. dc Clementis. Gener mlem de aetate , O qualitat. at in Concit. Trid. Sest , 23. cap. 12. Subdiaconatum
permittit existenti in anno vigesim iecundo, Diaconatum in anno vigesimoterito, Prqsbyteratum in vigesim quinto I liberum tempus permittens ordinibus minoribus post Tonsuram, pro quibus maior attentio habenda est ad litteras,& mores, quam ad aetatem. Puto autem, ut etiam alibi dixi, suae-cere pro quolibet ordine , quod stannuS inceptus, non completus, quidquid dicant in cottarium Nauar. Const. s. de Temp. Ordinat. Villatobos tom. I Suvm. Trin. II. Pa squalig. in addit. ad Lauret. qu. Io. de Regul. Ordinat. , & ali 'plures, Suffcit enim,quod suscipientes Ordines ordinentur in annis praefixis a Concilio,neque exprimitur,quod anni debeant esse completi. -Illi vero,qui ex malitia, non ex ignorantia, Ute legitimam aetatem suscipiunt Ordines vremanent iplo facto, di iure suspensi, quae iiispensio, licet ante Bullam Pij II.
Ex Sacrorum ,. duraret tantum usque ad legitimam aetatem, nunc tamen intelligitur perpetuo durare , siquidem suspensio ipso iure, quae ponitur in diacta Bulla,perpetuitatem indicat, cum Iatae Sementiae habeantvm Canoni S, ut explicant plures Iuristae, & Canonistae apud Lauret. de Franch. Le. Vndet sic luspensi dicuntur indigere dil pensia-mone Apostolica quod cofirmant Re- ff. in prax. titia. de male promotis , dc Nauar. Conm. go. in fine . Si tamen susciperentur ordines cum ignorantia inculpabili suscipientium, haec sustice.ret ad eos excusandos a poena suspem sonis, cum sit doctrina communis , . nullam censuram incurrere, qui ce suram, vel prohibitionem sub censura inculpabiliter ignorat,scut enim igno rata lege non violatur lex, nec violans fit reus transgressionis , ita ignorata censiura apposita nem, o fit reus ccmsurae
Prima Tonsista fui, subditis ab Disi is
tibique locorum conferenda.volibet tempore, dc quolibet Ioa ct co posse ab Episcopis Tonsuram
conferri certum est ex communi Doctora sentent ia,nec opus est de hac re
Canones, di Concilia relat te. At id, quoda . :. siligod Dy crosle
184쪽
quod vertitur in dubium est, an possint
Episcopi illam extra propriam Da ce- sim conferre suis lubditis; licet enim plures Doctores id reducant ad exercitium voluntariae IuriIdictionis, ald tamen volunt collationem Tonsurae, quemadmodum etiam aliorum ordinum i pectare ad exercitium Pontilich. lium, quod extra propriam Dioecesimhaberi non potest sine licentia illius ordinarii iuxta Trid. U.6. cap. 3. de fi form. Quod vero vere possint Epii copi
Tonsuram conferre suis ui bditis etiam extra Dioecesim existentibus, videtur
satis probari ex generali consuetudine, di pravi, nusquam Ecclesia recia manis te, quod iussicit ad probabilitatem, ilinia ali certitudinem illius doctrinae,qua non tolleratet Ecclesia, si esset contra Canones; hancque doctrinam tuentur duodecim classici Doctores, re Can rastae, quos citat Pasquali g. in addit. ad
Lauinet. qu. II. de Regular. Orainat. Ubi
tamen plures alios affert contrarie sentientes s Miror tamen ego quomodo, Pasqualigus horum sententiam putet probabiliorem, ex eo quod ipse dicat collationem Tonlurae ad munus Pontificale spectare,cuius exercitium extra Dioecesim non potest haberi; nam dato, quod in collatione Tonsutae exerceimur aliquod munus Pontificale, adhuc probandum remanet,quod prohibeatur omne munus, seu exercitium. Pontificalium extra propriam Direccinum,in qua prohibitione tantum potest fundari improbabilitas oppositae sententiae, de qua sane non constat. Addo non ita facile aud ri in Ecclesia, quod conferre Tonsutam sit Pontificalia exercere. Quod insuper docet Pal qualigus posse cxculari a poena iusspensionis illum Episco 'um , q ri con- Fcrret iubdito Tonsuram emta Disce sim,exco quod iisqucrctui opimia uem probabilem, non est consonum Doctrinae Canonicae,nam si collatio Tonis surae subest prohibitioni ex eo quod sit de numero actuum Pontificalium, qui non possunt cxerceri extra propriam Dice cestin, tequitur clare, quod etiam semper lubiiciatur imeo sitae rinae lusia pensionis, sicuti subiiciuntur coeleriacius Pontificales prohibiti, neque opiamo probabilis tollit prohibitionem, Scconsequenter neque Pinnam adac-
Ad ordines Minoret in quolibet Ioeo, Sq Iibet die non feriato sepis fruta Iubalii promouenm.
DEcentius agitur ab Episcopis , s
ordines omnes , qui iunt Sacramentaon loco sacro conteramur 3 U
re in quolibet loco posse conferri, deesse conferendos, si aliqua urgeat nemcessitas, ut quidam volunt, icd nulla
urgente necessitate, ut alii, communia ter asseritur, idque prae caeteris docet Laurer. de Franchis qu. Ig.de Regularium
ordinatione, qui ait Episcopum, ubi sibi videditur, posse Minores Ordines conserrei ego tamen adderem, ubi sit loci decentia, & honestas; quapropter nomiant Henrique Z influm. I. Io. c. II. Ric in praxi aurea resolui. 2 A. Squillam. de oblig.ct priuileg. se .g. e. I. dc alii cum
ipsis Episcopalem domum esse locum
opportunissimu , quemadmodum docent Campani l. in diuers. Iur. Canon. rubiso. e. I. Sylvester in sum. V. Ordo , Maiol. l. 3. de Dre l. cap. 23. & Marchin do d. tris . I. p. . e. p. pCsie etiam Epicco os in qualibet alia Domo, quq non sit Episcopalis Minores Ordines con ferre, ad differentiam ordinum Sacr
Tum, qui O praescripto Tridennm s
185쪽
qu3m a suscipiente, & ideo uterque
deberet peccare mortaliter, quod i men non est dicendum , nisii fieret ex contemptu . quidquid dicant Tolet.
dum est cum eodem Toleto, & Maiol. Praeter peccatum mortale suscipientes Tonsuram ante Confirmationem in. Currere Irregularitatem, no enim haec Poena inuenitur alicubi imposita a Iu-re,ut bene notant Auila, SuareZ, Hen-TiqueZ , Nauar. . Solus , di alis apud Pal quali g. l. c.
Mitte prascriptam etatem nemo admittendas ad Tonsuram, oc ad Ordines.
PRO Toniura, & pro ordinibus siu-
scipiendis variae praescriptae fuere aetates pro temporum varietate. Ton sura enim, ut plurimum in septennio collata est ex eap. Nullas de Temp. indinat. in o. , qui annus debet esse com-
Pictus ex cap. In sinoe dis p . Reliquo rum ordinum variae praescriptae iunt aetates in diuersis Conciliis, praesertim
in Viennensi di Clementire. Gener monet de aetate , O qualitat. at in Concit. Trid. Sest 23. cap. II. Subdiaconatum
permittit existenti in anno vigesim secundo, Diaconatum in anno vigesimoterito, Prqsbyteratum in vigesim quinto I liberum tempus permittens ordinibus minoribus post Tonsuram, pro quibus maior attentio habenda est ad litteras,& mores, quam ad aetatem. Puto autem, ut etiam alibi dixi, sum-cere pro quolabet Ordine , quod sit annus inceptus, nCn completus, quidquid dicant in cottarium Nauar. Const.
v. de Temp. Ordinat. Villa lobos tem. I Summ. Trae P. II. Pas quali g. in addit. aa Lauret. qu. Iti. de Regul. Ordinat. , & ais j plures, Suffcit enim,quod suscipientes Ordines ordinentur in annis praefixis a Concilio,neque exprimitur,quod annis' . debeant esse completi. .Illi vero,qui ex malitia, non ex ignorantia, iuste le-rgitimam aetatem suscipiunt Ordines remanent iplo facto, di iure suspensii, quae suspensio, licet ante Bullam Pij II.
Ex Sacrorum s. duraret tantum usque ad legitimam aetatem, nunc tamen intelligitur perpetuo durare , siquidem suspensio ipso iure, quae ponitur in dicta Bulla perpetuitatem indicat, cumlatae Senientiae habeant vim Canonis, ut explicant plures Iurissae, & Canonistae apud Lauret. de Franch. . e. unde 'sic suspensi dicuntur indigere dispensia ione Apostolica,quod cofirmant Re-,iff. in prax. tituL de male promotis , re Nauar. Consu. 3o. in fine . Si tamen susciperentur ordines cum ignorantia 'inculpabili suscipientium, haec suffceret ad eos excusandos a poena suspe sionis, cum sit doctrina communis , . nullam censuram incurrere, qui ce rasuram, vel prohibitionem sub cens ira inculpabiliter ignorat, sicut enim igno- . rata lege non violatur lex, nec violans sit reus transgressionis , ita ignorata censura apposita nem,o sit reus ccmsurae
Prima Tonsura fui, sabditis ab Et lapis
Ubique locorum conserenda.volibet tempore, dc quolibet I et co posse ab Episcopis Tonsuram
conferri certum est ex communi Doctora sententia,nec opus est de hac re Canones, di Concilia referte. At id, quod scired by le
186쪽
quod vertitur in dubium est, an possint
Episcopi illam extra propriam Di ce- sim conferre suis lubditis; licet enim plures Doctores id reducant ad exeris citium voluntariae Iutaldictionis, alitamen volunt collationem Tonsurae, quemadmodum etiam aliorum ordinum spectare ad exercitium Pontilic
lium, quod extra propriam Dioecesimhaberi non potest sine licentia illius ordinarii iuxta Trid. mo. cap. S. de Re form. Quod vero vere rumos sint Epii copi
Tonsuram conferre suis iubditis Et iam extra Dioecesim existentibus, videtur satis probari ex generali coniuetudine,
di pravi, nusquam Ecclesia recia manis te, quod iustiuit ad probabilitatem, Scquasi certitudinem illius doctrinae,qua non tolleratet Ecclesia, si esset contra
Canones; hancque doctrinam tuentur duodecim classici Doctores, re C .mo nistae, quos citat Palquali g. in adau. ad
Laurra. qu. l . de Regular. Ordinat. Vbi
tamen plures alios affert contrarie sentientes; Miror tamen ego quomodo Palqualigus horum sentcntiam putet probabiliorem, ex eo quod i ple dicat collationem Toniurae ad munus Pontificale ipectare,cuius exercitium cxtra
Dioecesim non potest haberi; nam dato, quod in collatione Tonsurae exercermur aliquod munus Pontificale, adhuc probandum remanet,quod prohibeatur omne munus, seu exercitium
Pontificalium extra propriam Dimce- sim, in qua prohibitione tamiam potest fundari improbabilitas oppositae sententiae, de qua i ne non constat. Addo non ita facile audiri in Ecclesia, quod conferre Tonsuram sit Pontificalia exercete . Quod insuper docet Paiqualigus posse ciculari a poena sitia tensionis illum Episco 'um , q ri conmrret subdito Toniuram ex ra Inscem sim,ex eo quod i qucrctus Opimia uem probabilem, non est consonum Doctrinae Canonicae,nam si collatio Tonis surae subest prohibitioni ex eo quod sit de numero actuum Pontificalium, qui non postant cxerceri extra propriam Dioecesi in , sequitur clare, quod etiant semper lubiiciatur impositae rinae ius. pensionis, sicuti subiiciuntur coeteriactus Pontificales prohibiti, neque opianio probabilis tollit prohibitionem, de consequenter neque Poenam aduc-
Ad ordines Minoret in quolibet loco, quolibet die non ferrato visoporum subditi promouend/.
DEcentius agitur ab Episcopis, ct
ordines omnes , qui iunt Sacramenta, in loco sacro conferamur; V
re in quolibet loco posse conferri, deesse conferendos, si aliqua urgeat nemcessitas, ut quidam volunt, sed nulla
urgente nece Isilate, Ut alii, communiter asseritur, idque prae caeteris docet Lauret. de Franchis qu. Is de Regularium
ordinatione, qui ait Episcopum, ubi sibi videbitur, posse Minores Ordines conserre; ego tamen adderem, ubi sit loci decentia, & honestas; quapropter nom
ipsis Episcopalem domum este locum
opportunissimu , quemadmodum docent Campani l. in diuers. Iur. Canon. rubis h. e. I. Sylvester in sum. V. Ordo , Maiol. l. 3. de Irregul. cap. 23. dc Marchin de Ora. trae I. I. p. . e. . ptasse etiam Episcopos in qualibet alia Domo, quq non sit Episcopalis Minores Ordines conmferre, ad differentiam ordinum Sacr
Tum, qui ex praescripto Tridentini ses
187쪽
i et L 2 3. eap. g. de Re . debent conlam quoad fieri potest, in Ecclesiis Cathedrali,
praeientibus Canonicis, dc ubi consuetudo inualuit.ut Ordinationes habeant in quavis Ecclesia Dioecesis o terunt conserri etiam in alia Ecclesia, quae tamen sit inter digniores praesente toto Clero illius Ecclesiae, licet plerique velint cum Pamuali g. HenriqueZ. Barbosa Campanii. dc aliis iam citatis,etiam Sacras Ordinationes ad libitum Epiccopi in q talibet Ecclesia sine discrimine posse celabrari, ita ta inen . ut semper interueniant Canonici, saltem ministrantes. Circa tempus conferendi
Ord nes Minores extra Tempora, inuibus habentur ordinationes publicqatis diebus festis de praecepto,sed etiaomnibus diebus,adest doctrina nuc la- Te Communiter recepta, quod possint conferri, ne dum omnibus diebus festiauis in Ecclesia, hoc est, in quibus cel bretur officium duplex de Sanctis, de qua re sunt variae Doctorum sententiae satis probabiles;quemadmodum etiam de Sacris ordinibus, quos testatur Pacqualig. in addit. ad Lauret. qu. Ig. de Re
Iutar. Ordinat. saepius se vidisse collatos Romae a Uice Igerente in Sacello S. Andreae de Ualle extra Tempora quibusdam festis diebus , Concilium namq;Trid. videtur praescribere tantum Pro Publicis Oidinationibus.
Nutio priuile , prasexta duo Saeri ordino eodem He ab his Pii conserendi.
Ared veteres Canoni stas, quidam
insurgebat dubitandi locus in hac materia, ex eo, quod olim in Ecclesia Subdiaconatus non reputabatur inter ordines Sacros; asteri enim Io. Cabaia simus in tua Teoria, dc praxi Iuris C
novici edita Lugduni Io s.concilium . Cartaginense , in quo aperte decla
ratur. neque ordines Minores, neque Subdiaconatum conferri per manuia impositionem, ex eo,quod non sint de Sacris Ordinibus, neque Sacramenta, ex quo videtur sequi, quod sicut plures Minores Ordines eodem die conferri possunt, ita possint Subdiaconatus, dc Diaconatus, cum Subdiaconatus in hac sententia non sit ordo Sacer, quae videtur etiam confirmari ex Can. Nura Ius m Dissopum dis clo. dc ex Synodo Ancirana Can. I 3. de ex Synodo Anti chena CM. Io. dc denique ex Innocent. III. Cap. A multis, ubi habetur ordine Subdiaconatus esse Sacrum , non ex Diuina, sed ex Ecclesiastica tantum imstitutione, dc propterea sequi ex Induiam,vel priuilegio posse simul cum Diaconatu suscipi eodem die. Quibus tamen non obstantibus communior doctrina in hac re ab Episcopis est amplectenda, ex qua habemus Subdiaconatum , licet non aequali excellentia, ut est Diaconatus, dc Praesbyteratus . esse Ordinem Sacrum . dc vere Sacramentum, cui etiam antiquissimo iure alnexus est caelibatus, ut patet ex Concilio Eliberino occidentali Can. 3 3. dc ex
Agathensi can. 23. ex Turonensi. a. n.
ao. dc ex Epiphamo contra haeresim Catharoru Sy.qui docet esse omni ita illicitu Subdiaconis Uxorem habere, vel ducere.Unde cu satis costet Subdiac natum esse vere ordineSacrum habenistem adnexam obligationemCastitatis, ex qua, siue sit votum, siue non, Anima dicitur Deo consecrari,atque adeo non posse uno, eodemque die conferri ab Episcopo cum alio Ordine Sacro squae doctrina clarius definitur in Trid. I . 23. cap. I a. de resorem. ubi prohibetur Episcopis collatio duorum ordinum Sacrorum eodem die, non obstante concessione cinuscunque priuilegibu
188쪽
Indulti lacta etiam Regularibus imposita conferentibus poena suspensionis hcollatione ordinum . & suscipien tibus
ab exercitio, ut est etiam in cap. per litem ras da ter P. Ordin. & alibi in Iure C nonico .
Promotus ad unum ordinem non promouen das ab Episcopis ad alium , nis seruato unius amra pnterstitia. ore facta ex causa dispensatioue.CErium est in ordinum collatione
ab Episcopis teruanda esse interis itia, nempe unius anni mediationem inter unum, & alterum ordinem, nisi adsit aliqua causa, quae inducat ad illorum dispensiationem; id enim a Trid. fessa .cap. i3.S I . relinquitur arbitrio Episcopi . qui tamen nunquam poterit intersti ia dispensare , sine causa, quae debet esse vel necessitas,vel utilitas Ecclesiae quae causae in caeteris Ordinibus intelligendae sunt disiunctive, in Ini Cr-stitiis vero inter Subdiaconatum, &Diaconatum sunt accipiendae copulatiue , idque notauit Palqualig. in addit. ad Lauret. ex Rota decis Titi Part. 3 recent. Quaenam sit necessitas, dc utilitas luiliciens iudicandum erit ad arbitrium
Episcopi, di hoc est , quod intelligit
Concilium cap. I . Pess auata , quando
relinquit arbitrio Episcopi aliquem
Promouere ad ordinem superiorem nCn lemato inierstitio unius anni, ron
quod Episcopus id possit facere pro li-hito sine causa, sed qiod causa sussicies iudicanda sit ad arbitrium Episcopi; &vbi de causis necessariis ad dispensati nem Concilium loquitur disiunctive, causae ipsae disiunctae accipiendae sunt, ubi vero loquitur copulatiue,coniunctae siunt accipiendae, ut est intra ordines superiores, & presbyteratum , ita tamen ut iudicium sussicientiae causi rum sit semper paenes iudicium, & a bitrium Episcopi I arbitrium enim imtelligendum est prout de iure in quacunque re, ut habemus ex Rota decis Igy. coram Ludovisio; de iure autem habemus, quod omnis dispensatio debet fieri ex causa; unde Episcopus si dispentaret super interstiti js sine causa, dispensatio esset nulla , potest tamen Episcopus dispensare ex quacunque ra tionabili causa, quae ipsi videatur sum.
Ab D cepis ordinandi etiam non Subditi, se mi Prasinientur ad benefleta a
Non erit inutilis, aut superuacanea
haec doctrina tradenda Prudeliae Episcopali, licet videatur clare ex Q-prapositis deducta, cum enim iam diactum sit non subditiim ex vi praesentationis quoquomodo Subditum fi ri s videtur non esse quaestioni locus de non subditis, nam quicumque o dinandi sunt, debent intelligi iam subditi, & tamquam subditi ordinari. Nihilo tamen minus etiam Crdinandi ab
Epilcopis ex sola praesentatione, polist vocari non subditi in comparatione subditorum, qui etiam ex alio capite, Tam ex praesentatione ad beneficium icuntur subditi s & sufficit, quod habeant titulum subiectionis quando recipiunt ordines, non in tempore ani cedenti. Habemus enim ex iure Civit. l. 2. S. proximum f. desus, ct I. tutelas intatio, ct t. A UAfruct. dc alibi, ut notant communiter Doctores, quod quando pro actu requiritur qualitas aliqua tu damentalis', sussicit, si adsit tempore, in quo actus perducitur ad effectum,&non requiritur, quod Praecedat 3 quae
189쪽
regula uniuersalis in Iure Civili applicanda est etiam in casu nostro, ex qua docet Alphonsius de Leone de o Fla. Pellan. qua. quod tonsiurandus ab Episcopo, ad hoe, ut euadat subditus .QLficit, quod sit praetentatus ad beneficiuab aliquo Patrono benefitii, quia ra. tione talis praetentationas, ut saepe diis ctum est, vete fit subditus, cum adquirat ius ad instillationem in beneficio, quo iure polito statim pote st tornurati, vel ordinari tamquam lubditus.
Etiam absoluti non Dbditi ordinandi ab Epse
sopii, si habeant triennalem familiaris gaIem, et conseratur beneficium.
tis etiam titulo familiaritatis,nd tamen
sine beneficio; quemadmodum e conistra potest conserre Oidines titulo bene ficii etiam non subdito , sine famili ritate & haec distinctio maxime adueris tenda est, ne videatur doctrina supradiis cta esse conualia Concilio Tridentiano. Clarius autem dilucidatur haec doctrina per declarationem S. Congri Concit .apud Gargiam de benesebs in adis
dit. ad 2. partem cap n. l. iv apud Ba
alios plures, quos refert Pasqualis. E
uandoque ab Di pis promouendi ad ord
nem Sacerdotalem etiam clerici omnino
s da reser.videtur maxime torqueiso Episcopalis Prudentia, si vii velit doctrinis supradictis, nimirum,quod pocsint ad ordines & tonsuram promoueri etiam non subditi ratione solius bene. sic ii i cum enim Concilium propter collationem beneficii exigat in ordia
nandis non subditis triennium familia. Eitatis, & commorationis cum Epist m. videtur exigere aliam tempor neam subiectionem praeter allatam si lius ratione beneficii, sine qua nemo possit ordinari , si vero sumeret bene. Mium , trustra a Concilio requirer tur familiaritas triennalis. Hoc tamen non obstante pro certo habendum est ex Concit. Trid. etiam non subditos habentes triennalem familiaritatem ,
si conferatur Beneficium, posse ordianari a quocumque Episcopo, es decretum Concito videtur titulo beneficii. intuitu cuius potest ordo conserri.vel- Io addere titulum domicilii per triennalem familiaritatem s ita ut possit Epuc pus ordines consene non iubebeaei ad Plum Oectum audiendi confessoneg.
Non patietur criminis, vel impruis
dentiae notam Episcopalis Pr dentia. cum supposita Summi Pontimcis dispensatione supra irregularitatem
ex caecitate contractam, quam Vere
Summi Pontifices potant dispensare, cum sit purum impedimentum Caninnicum a lege positiva constitutum, si aliquando caeci , licet impotentes ad celebrationem Missae, ordinentur adlatum effictum audiendi conlassiones;
potest namque contingere casus,ut imueniantur Clerici, licet caecitate laborantes, tantae tamen probitatis, si paentiae, & Prudentiae, vi in maximam et dat animarum utilitatem,si ad hoc tam tum promoueantur ad Sacerdotium, ut audiant confessioneis licet nequeant Missam celebraret iunt enim duo actus
Sacerdotales . Misiam celebrare, reconsessiones audire, unde iussieit,quoa nus possit exerceri, ad hoc ut possit quis ad Saccidotium promoueri , ---vius Disitig rum Coo le
190쪽
hemus enim illam Doctrinam Civium. & Canonicam apud plures Iuris con Iulios, & etiam apud Rotam Decis
P. a. Receni quod scilicet, qua Ddo ali-q od introductum est ob plures fines, non desinit habere locum, quando mus ex ipsis subsistit, ut est in calu nistro, eni muero ordinatio Sacerdotalis introducta est propter duos actus tamquam propter duos fines, qui iunt Milissam celebrare. & confessiones audire, iuxta duplicem potestatem, quam acincipit Sacerdos , quarum altera dicitur Potestas ordinis altera potestas clauiu, unde subsistente uno actu, di uno fine, potest subsit ere Sacerdotium. Addoaod sicut Summus Pontilex potestis pensare caecum, ut celebret Missam, quo pacto testatur Sotus in . Dis. II.
u. I. art.2. ad 3. te vidisse caecum, qui
ex dispensiarione celebrabat,multo ma- . Eis possunt Episcopi ordinare caecos ad hoc tantum , ut audiant confessiones, supponitur enim ad exercendum hunc actum nullum esse impedimentum in caec ex quo tamen non sequitur pora se Episcopos ad illum actum exercem
dum , caecos ad Sacerdotium promouere abiciue dispensatione Papae, quia semper adest impedimentum Irregularitatis in radice pro ordinatione Sace dotali, quod inalget dii pensatione, ut Patet ex Iure Canonico pluribus in lo. cis. ubi etiam habemus, quod iam ODdinatus Sacerdos, si incidat in caecitatem , possit adhuc illas Sacerdotales
functiones exercere, quae non indigentia visus. Falluntur igitur illi, qui docent, contra SuareZ De Cense r. spui. , I fles. i. I a. contra Sot Henriqueet, Uibalis . di alios caecum ita esse irregularem, di inhabilem ad exercendos actuS Sacerdotales, ut nec possit Pontifex illum
dispensiue i licet cium caecus velo sit
irregularis ex delectu visus, non est tamen omnino inhabilis ad celebrandum, quia potest memoriter integram Missam tenerei potest etiam tactu, iv
odoratu praesentiam materiae consecrandae percipere, dc quo ad reliqua, potest ab alio Sacerdote assistente
Nunquam ad seras audiendas constet Anet- cIerici eaeitate laborantes ab Epistopis promouendi ad Sacerdotium a tua dispensatione Papa.
I' orum doctrina semper male como sultum est Episcopali Prudentiae, qui audent docere, posse Episcopos ad
ordinem Sacerdotalem ex propria o dinaria authoritate absque alia Summi Pontificis dispensatione, Clericos
omnino laborantes caecitate promo- uere i dummodo id faciant ad eum dumtaxat effectum, ut ex aliqua Vrgenti necessitate confessiones audiant, de prosint animarum saluti; interdicta tamen Missae celebratione; licet enim caeci non dicantur inhabiles ad exeriscendum actum audiendi confessiones,
qui est actus forsan aeque principalis in Sacerdote, ac Missam celebrare , quia tamen actus iste supponit habilitatem celebrandi, quae vere deficit. & ideo indueitur irregularitas a solo Papa dispensabiis, sequitur clare, quod supposita inhabilitate ad celebrandum per
caecitatem, qui est actus, ut ita dicam, primarius, supponatur etiam inhabilistas ad exercendum alium actum, cum Clericus caecus dicatur absolute inhabilis ad Sacerdotium, immo incapax Sacerdotij nomine irregularitatis contractae per caecitatem, quod Sacerdotium indiuilibiliter constituitur perhabiis