장음표시 사용
221쪽
Permittenda quandoque ab Episcopis retentio
plurium beneficiorum etiam susscientium ad Absentationem.
OVod uni conserantur Nura ben ficia de se lassicientia ad substen-
talionem , videtur aperte esse contra mentem Concit. Trid. Stis 2 cap. IX, de resor. intendit namq; Conci l. remouere pluralitatem beneficiorum , si sint de se tussicientia, cum talem pluralitatem admittat solummodo ratione insuffcientiae. Dissicultas est, an sit petamittenda retentio plurium beneficiorum quando unum ex illis quoquomodo peruenit ad suffcientiam. Doctores nonnulli volunt. quod si unum exheneficijs insuffcientibus retentis fiat suffciens ex industria , vel melioratione ipsius beneficiari j, in hoc cassi tale beneficium factum suffciens hoc mido , pollit retineri cum alio et quia supponitur , quod talis benefici j incremetum spectet ad beneficiarium , non ratione tituli ipsius beneficii, sed ratione industriae. & expensarum, cum meliora menta sint semper ipsius meliorantis iuxta l. a. cap. de Prassi ubi Bartol. Socin. di alii plures,& etiam iuxta Rotam coram Puteo decis a s. lib. 3. & coram Merlin. deris 363. O decis 3 S. Part. I.
recent. quae meliorameta, licet postmodum non detrahantur a beneficio, beneficiarius tamen in non fruitur iure,
di titulo benc fici j, sed iure . di titulo
propriae industriae, & expensiarum . &ideo eodem modo res se habet,ac si beneficium non fuisset factum sussiciens . iid vero sit dicendum , si beneficium facium sit alio modo lassiciens nodum apud Doctores statutum est,& Pa squa-lig. sed rid. Moria. IIS. putat adnucretineri posse beneficium quomodocumque factum sussiciens; dummodo in collatione fuerit insuffciens, nam disp.Concit Trid. videtur se extendere tantum ad collationem, scilicet , ne conserantur plura beneficia sussicientia, per accidens autem est, si tractu temporis unum beneficium fiat sussiciens, quae doctiina licet fortassis probabilis sit ex authoritate doctissimi vis ri, non est tamen ob supradicta ita facile amplectenda,cum dispositio Conis et iij nedum videatur excludere coli
tionem plurium sussicientium, sed etiaretentionem.
Collatores beneficiorum exigentes aliquid a benesciatis . non semper damnandi ab Episcopis tamquam Sunoniaci .
Non est hic madendum Episcopali
Prudentiae, quanta opus vigilan tia ad tollendam omnem Simoniae tu
spicionem inpactis,& conuentionibus. quae fieri postunt in beneficiorum resignationibus, & collationibus , id enim suadetur satis ex Iure Canonico . At hoc loco ea tantum dissicultas enodanda est, qua vertitur in dubium, an posssint collatores beneficiorum aliquid exigere a beneficiatis applicandum. vel locis piis, vel pauperibus, vel fabriacae Ecclesiae , vel Sacristiae , cum adsit quaedam Constitutio Alexandri II. in
cap. ex mutas S. constituimus, quae videtur expresse prohibere eiusmodi cxactiones etiam pijssimas pro collatione beneficiorum , quam constitutionem Vim detur confirmasse etiam Rota coram Puteo decis. 3so. n. a. lib. 3. ubi decernitur omnem beneficiorum collationem esse nullam, si fiat cum onere , ut alimquid detur pro fabrica, donariis &
222쪽
vera tamen allati textus intelligetia ea est, quod solum prohibeatur collatio beneficiorum tamquam simoniaca, si pro obtinendo beneficio, aut in eum praecise finem, ut obtineatur, aliquid promittatur ,-Vel conferatur fabricae . aut alijs locis pijs 3 illa enim particula pro importat causam finalem , ut tradunt multi Iuristae, & Canonistae sun- de qui ex eo fine constaret, aut reciperet beneficium, & pactum iniret tribuendi aliquid, esset vere damnandus ab Episcopis tamquam Simoniacus ex illa Constit. Alexand. II. Quotiescumque enim temporala ordinatur ad obtinendum spirituale, licet bene dispensetur, semper male accipitur, ut constat
ex verbis Summi Pontic in illa Constit. In hoc igitur tantum casu possunt, redebent Episcopi maxime inuigilare, ne quid Simoniacum, di prohibitum per. petretur iuxta talem Constitutioncm .
Permittenda ab Episcopis collationei, O aec Ptiones beneficiorum, etiam cum pacto , et onere retribuendi aliquid des, ctibus beneficis, locis piis, s bricae, Sacristis, ueι
L Egem hane Episcopalis Prudentiae
indicit Episcopis Concit. Trid. viressus a . cap. 1 . ubi ijsdem praecipit,
ne permittant, ut beneficia conferam tur,aut accipiantur cum pactis, & oneribus retribuendi aliquid de beneficijs. nisi id conuertatur in Sios usus, quam etiam exceptionem tacit Pius V. in mai Constitutione io . S. H. rom. a. BuIIar.
Cum ergo ta Concit. Trid. qua Pius mi admittant, quod pars aliqua fiuctuum
beneficii exhibeatur a prouiso pro i , brica, pro Sacristia, vel pro alio Optaepio, dicendum est eiusmodi conuenistiones, & pacta esse actus licitos, &non Simoniacos, & ideo etiam esse admittendos ab ipsis Episcopis. Quinimo idem Concit. vocat laudabiles consuetudines illas, quotum vigore aliquid exigitur ex benefici js conuertenduin utilitatem Ecclesiae, ct in usus pios t& hinc Summi Pontifices plures illa statuta adprobarunt, & confirmarunt. in quibus decernitur soluendam esse
certam portionem ratione nouae possessionis Canonicatuum , quae tamen conuertatur in fabricam, vel ornatum Ecclesiae; & ad hanc rem refert Gargia de benes Part. 3. cap. 2. n. Iv8. declarati nem S. Congri Concit . facto Meris cum
Sanctissimo, quorum verba apud ipsum videri postium licet enim fructus beneficiorum non sint obligati Ecclesiae, Sacristiae, fabricae &c. aequitas tamen extingit, quod Ecclesia participet aliquam portionem, dum inseruit beneficiatis, di subministrat commoditatem per gendi functiones, ad quas tenentur ratione beneficii; praesertim, si prouentus Ecclesiae sint tenues, & non possint
commode Iussicere pro manutention
Nulla gratitudinis obligatio ab Episcopia reis Ieranda , qtia sit in pactum deducta pro beneficialibis.
Horret integra Epistopalis Prudeno
tia, vel ipsum Simoniae nomen etiam a Ionge audire , ideo eiurare deis het omnia pacta etiam de sola gratitudine exercenda pro beneficialibus, quidquid dicant in contrarium Doctores aliqui, praesertim Couari. lib. I. Main Dar. r tui. Valent. tom. 3. disp. c. Tam ner. tom. 3. disp. s. Caelestin. tractat. s. compend. Theol. Mora . Ghisin, in Sum . .
223쪽
ctrinam tantum probabilem dicit ; quilvere doctrina omnino improbabilis censenda est ex communiori Theologorum , & Canon istarum Sententia , qui pactum de exercenda gratitudine per obligationem detestantur, tam in materia beneficiorum , quam in materia mutui, idque expresse docet D. ThomaS, 2.2. sic s. &cum ipso viginti pene Doctores citati a Pasqualigo. Q.
re de mira et c. Ratio est, quia pacta omnia in hac materia, tamquam de Iure prohibita, ideo prohibentur, quia Simoniam inducunt , ut habemus ex
cap. cum pridem , Er ex cap. pactiones , ch ex cap. quastam de rerum permutat. Omnis
obligatio gratitudinis in pactum deducta , non est amplius actio libera , &Isberalis, sed debita, &necessaria ad compensandum de temporali pro respirituali, & sic evadit Simoniaca , &prohibita 3 semper enim verificatur, quod res spiritualis deducitur in pactu,
di in contractum Onerolum,neque grati itido amplius exhiberar, aut exercetur ab accipiente beneficium, tamquare, liberalis, neque ut libera retributio, I ed tamquam res debita , & debitor, nisi esset prohibitum , & inualidum taliter se obligare , posset legaliter comis
xelli ad retribuendum id, quod promisium est . Addendum etiam, quod sicut retributio ex sola gratitudine , quia est omnino libera, & gratuita, excludit Simoniam, ita e conuerso, gratitudo inpactum deducta, excludit libertatem,& l beralitatem, immo ipsam grati tu dinem , quae sic non est amplius grati.tudo . sed dabitum, & mutat omnino
Permittenda ab Episcopis retributiones liberales ex titulograuitudinis pro beneficialibus.
TAmeisi non facili negotio sit ab
Episcopis admittenda illa doctrina , quod liceat deducere etiam in P ctum , quod licet praestari ex gratit dine conferenti beneficium, oc quod obligatio gratitudinis, ut insita a natura, quocumque modo consideretur, semper licita sit; hoc adhuc non obstante, erunt a Prudentia Episcopali. quandoque permittendae quaedam Iiberae retributiones pro benefici js, solo titulo gratitudinis faciendae, absque eo quod Simoniae crimen perpetretur, cuenim eiusmodi retributiones libere, aeliberaliter fiant, nec transeant ex pacto , vel ex debito in compen sationem rei sipiritualis acceptae, vel accipiendae , sed in solam extinctionem obligationis ex Iure naturae contractae erga benefactores nihil malitiae dicuntur continere , cum potiuS sint actus, & exercitia virtutis, qualis est gratitudo. Ex quo fit, quod in talibus Atributionibus nulla interueniat Simonia, sicuti neque in . teruenit quando ex gratitudine pro accepto beneficio teporali datur aliquid spirituale iuxta doctrinam Caietaei Sum.
U. Simania . Soti. Ab. v. de Iustit. O Iure Suareet tom. I. de Relig. Gaspar. Hurtad. Iust. SI . disp. s. re aliorum, quod etiam habetur ex cap. LIesius de Sinunia, & sic statuendum est . etiam antet
impetrationem beneficii esse licitum declarare animum de habenda gratitudine , quia haec declaratio non inducit pactum, neque obligationem necessariam ex debito, sed tantum exprimit id, quod debetur ex Iure naturae. Quod Veio, ut supponum Doctorei sequentes Oppom
224쪽
oppositam Sententiam, fit uniuersaliis ter verum posse in pactum deduci id
omne, quod de se licitum est, non ita facile concedendum est , nam plura sunt de se licita, quae eo ipso . quo deducuntur in pactum, fiunt illicita, &mutant naturam; ut est in casu nostro sexercitium enim gratitudinis, quae est virtus, semper est Iicitum, si tamen deducatur in pactum, desinit esse actus virtutis, & fit crimen illaciuun rationbbus supradictis.
Conuentiones inter Beneficiarios, Pension
rios, ct Tmlares, sistentes in sela ces
sone , est permutatione exactismgfruci uim Beneficiorum , non
SCio nequaquam latere Sapientiam,
di Ptudentiam Episcopalem, quae ctique sit, tot Canonicas Constituti nes. & leges indictas csse ad abolenda omnia pacta, ct conuentiones, circa Pensiones, & Beneficia, quae quoquo modo redolent Simoniam, multiplici iure prohibitam: Attamen quia dari potest casus, in quo no sit contra ratiois Te,& praeceptu pacta qUaedam,& conis uentiones inire circa tructus benefici
rum , ad purum temporale comm dum partium conuenientium,necessarium duxi Episcopis nucleum in hac re sanioris doctrinae porrigere, ne in eiusmodi pactis . & conuentionibus agitentur scrupulis. Supposito igitur, quod pacta, & conuentiones non astiaciant titulos, & Iura beneficiorum, de pensionum, quae communiter censentur quid spirituale, non videt ut deso me, ac monstruolum in doctrina mou
rali, & Canonica , quod circa meros fructus beneficiorum, & pensionumineantur pacta, & conuentiones inter Beneficiarios, & Titulares, & Pensionarios; cum eiusmodi fructus sint mere temporales, & sub libera dispositione possidentium ipsa beneficia,& pe
siones; unde sequitur,quod etiam comventiones sint res quaedam pure prinphanae,&teporales,ut nota GomeZ.ad regul.de insirru.resignant. I.6 MNἀPensiones, di Gigas Conm s. num. . specificantur enim eiusmodi conuentiones a materia, circa quam versantur. quae est mere temporalis, & prophanai neque co- tractus prophanus indiget authoritate Papae, aut dispensatione, cum sit ex sua natura in libero hominum commercio, iuxta eap. Vesra de locat. Erclossibi, & doctrinam aliorum ad cap. ad hae qu. I. Addo ex alia doctrina communissima, fructus pensionum , & beneficiorum esse separabiles a iure ipsorum beneficiorum,&pensionum,quod est quid spirituale, sic it fructus ex sua natura semper sunt quid temporale ,
quod habemus etiam ex Glues in cap. Vestra, Ure. supraeitato , ergo poterunt
ex pacto semper cedi in commodiunalterius, intacto iure illos exigendi, ut constat etiam de usufiuctu , qui non potest separari a persona Us ructuarij dc tamen Usui uctuatius potest alteri
illum cedere in commodo, tranSErcndo in alium iotam commoditatem a igitur concludendum est pacta, dc comventiones Circa beneficia esse interdictas, quatenus tangunt ipsa beneficia, vel iura beneficiorum, non,quatenus lagunt totos iIuctus mere temptates,
225쪽
Damnanda ab Episcopis tamquam Simoniaca omneI conuentiones, ct pacta, qua tangunt beneficia, ct pensi nei, quoad e florum Iura.
Nolum est satis, nec maiori eget
luce in hac re lumen Episcopalis Prudentiae, quod omnia pacta, & con- Uentiones factae circa materiam spiritualem beneficiorum , & Pensionum sunt ipso Iure nullae,& Simoniacae iuxta cap. qui studet qu. I. cy cap. cum quidem, Cerbo non eam, O cap. Quaesitum de rerum Permutat. dc etiam iuxta Rotam coram
Puteo decis I 6 p. de coram Seraphinoderifras. dc iuxta reliquos Sacros Canones, Concilia,& Constitutiones Po-tificias, quidquid sit, an ad tollendam Simoniam, sussiciat, quod eiusmodi Pacta exprimantur Pontifici,& ab ipso
Probentur, atque authorigentur,cum
supponatui ab aliquibus Simoniam esse tantum prohibitam a Iure Ecclesiastico,& positivo i quod tamen non admittitur ab ijs, qui docent esse rem intrinsece malam, & etiam Iure Diuino, di naturali prohibitam. Cum igitur alibi a nobis dictum sit, & pr
hatum authoritate, de ratione, Iura pedicipiendi , & exigendi fructus in ben sic j js,& Pensionibus esse quid Spirituale, consequens est omnia pina,& comventiones circa talia Iura tangere materiam Spiritualem , dc sic indisserenister esse prohibita. Quod tamen assita mari non potest de pura cessione. dccommoditate percipiendi tales fiuctus, quae nec inuoluit, nec tangit talia Iura, utpote res omnino seiuncta, dc separata, ut supra dictum est . Quod vero in hac matella doceant multi
DD. ad excludendam Simoniam in eiusmodi pactis. dc eonventionibus.
non est hoc loco a nobis examinam dum . Saniorem doctrinam nobis i
Non permittenda ab Dissopis resignat ones benesciorum, Vbi Oel ades umbra pacti Simoniaci, etiam pro faciendis expensii pro Pensione
I Sset quidem omni probro notanda
. illa Episcopalis Prudentia, quae in
beneficiorum resignationibus admitteret pacta Simoniaca, vel etiam in i ues Simoniae suspiciones, &tractatus acriter non animaduerteret; eiusmodi enim pacta eiurantur omnino a Iure Diuino, & Canonico,ut scientibus patet. Non verentur tamqn aliqui DD.
assirmare, quod si eiusmodi pacta in
supplicibus libellis exponerentur Summo Pontifici, tune cessaret omnis Siamonia, de censeretur Summus Pontifex, admittens eiusmodi resignationes,
illa pacta Simoniaca disipensare. Quod volunt DD. illi etiamsi pacta illa, quq
cumque sint, neque essent inserta in litteris Apostolicis , neque registrata, eo enim ipso, quod Pontifex admittit illas resignationes cum notitia illorum pactorum, censetur super illis dispens are . Episcopi autem etiam his suppositis,debent maxime vigiles esse, ne inter Clericos, & Subditos suos tractatus eiusmodi Simoniaci agant radices, nec debent a poenis in re tam graui abstinere, tametsi ad sanandas plagas recurrerent ad Summum Pontificem . De hac re alia plura congerit Pasqua-lig. q. o. Iurid. Moral. quae apud ipsum poterunt videri.
226쪽
Non intelligenda exequutioneI Pensionum tamquam Parata, nisi prius iust centur
Non raro potest in ancipiti versari Prudentia Episcopalis, quid sibi
agendum sit in materia Pensionum, tam si sint soluendae ab ipsis Episcopis, quam si sint soluendae ab alijs , nimirum, an ut locum habeat exequutio Pensionis.necesse prius sit, ut iustificentur litterae releruatoriae , possunt enim eiusmodi litterae reseruatoriae emanarea Sede Apostolica,non semper absoluistae, sed conditionatae; scilicet apposita conditione. quod Pensio reseruata noexcedat talem quantitatem, &c. quo acto videntur modo, post Bullam V ani VIII. Omnes litterae Apostolicae reseruatoris,cum illa conditione,quod Pensiones no excedant dimidiam partem fructuum, qua etiam conditione
apposita fit, quod nulla Pensio possit
transferri, si talem quantitatem excedat . Supposito ergo, quod litterae Apostolicae sint expeditae sub tali, vel tali conditione, certum est. quod non sunt intelligendae habere paratam exequutionem , nisi prius iustificentur litterae, & constet de verificata conditione, sub qua fuerunt lit terae expeditae , quod demonstrant
ram Cypsio, di in musin. P. DecembrigIS Z3. coram cardinati Lancelloto, &coram Millino deris. 23 . n. 3. & alibi. Habent enim litterae Apostolicae semper exequutionem paratam, cum supponuntur iustifieatae quoad appositas
conditiones, Ut tradunt communiter DD. cum Rota in Cremonens Pensionis I S. Aprilis IGII. coram Caualterio, de alibi coram Pennia 3 non vero aliter; immo dato etiam,quod Titularis conissensisset in Pensionem,adhuc essenti uis stificandae litterae releruatoriae, ad hoc ut potat locum habere exequutioPensionis, quod notant Gat T. de benef. p. I. cap. 6. num Gq. & Loiter. de benes lib. I. qu. 3 3 num. R. adhaerentes Rotae in Salman. Pensionis 26. Maii I sy3. coram
Gypsio, o in Lunens Sardine . Pensionis I S. Februarii Is y3. coram Seraphino,& coram Millino decisas T. num 3. Oratio est, quia talis consensus nQn stupponitur, nisi conditionalis, sicuti rese uatio semper supponitur conditionata unde si conditio non purificatur, evanescit totum, quod cst sub illa conditione. atque adeo non solum releruatio, sed etiam consensus. Est doctrina maxime aduertenda in fauorem eorum, qui nimio Pensionum pondere grauantur ; cum raro in hac materia
iustificentur litterae Apostolicae .
Onera benefic(s adnexa absque dolia condiatione , Cel limitatione imposita, etiam
in unione beneflciorum ab Discopis transferenda, et fusinenda tamquam subsistentia.
IAm ex dictis constat satis quid agendum sit Episcopali Prudentiae, si
onera beneficiis adnexa sint tantum imposita cum conditione, aut limitatione si vacent. Quid vero ab Epitcopis sit agendum si sint adnexa beneficiis absolute, re absque conditione,exIure Canonico clara non innotescit doctrina, nam Canonistae quamplures
227쪽
In ipso Iute fundati, volunt, quod petaeunte titulo, & nomine ipsius beneficiisereat etiam onus annexum illi, ut beneficium est, & sic non potie in umone beneficii trastatione oneris permitti,vel sustineri tamquam subsistente ab Episcopis . Alii tamen diuersiam tuentes doctrinam cum Pa squaligo in oti Cue s. afferunt,etiam facta quacumque unione beneficii,semper cum ipso transire onus annexum, quidquid sit, an extinguat titulus,& nomen beneficii, quocs videtur colligi ex cap. Tua nobis de uerborum significat. licet enim extingueretur beneficium sub nomine,titulo,& ratione beneficii, non extinguitur tamentitulus rei tranStatae, quae ratione oneris adnexi trahit secum Ius te
tit reseruatum , quod semper sequitur Tem, quae transiertur, & ideo semper subsistit,unde in preiudicium terti j non potest peti re illud onus adnexum, quod praeiudicium ab Episcopis Iemper attendendum est. Atque ex haedoctrina colligitur, quod si xniatur Monasterio , vel Collegio beneficium vacans, tenetur illud Monasterium, vel Collegium soluere pensionem impositam super beneficio unito, quod habemus ex obsiet uatione ipsius Rotae
coram Seraphino decis I Io. num. Io.& coram Pennia deras. IOZO. n. l . onUsquippe Pensionis non est onus afficiens heneficium ratione vacationis, sed ratione fructuum, & ideo transit cum ipso ad quemcumque perueniat, & proinde censetur semper praeseruatum iustertij, quod ius intelligitur de Iure imdependente a vacatione, ut notat Ambas in cap. . n. . de Relig. Domibus. OG
Adnexa beneficiis onera non semper trans renda ab Episcopis, quando sit
apud Iuristas. & Canonistas, quae assolet legem adstruere pro agendis ab Episcopali Prudentia in unione beneficiorum, que tamen non ita uniue saliter intelligenda , neque accipienda est s licet enim sit uniuersialiter Verum, quod res quaecumque transit cum onere suo, ct quod eadem ratione debeat transire beneficium, quando transit in unionem; attamen Me doctrina multas patitur excepti
nes eminuero debet res eadem peris manere,ut secum in transitu onera trahat adnexa; beneficium vero , quod unitur,in lententia multorum,& etiam Rotae in pluribus decisionibus coram Verallo, & coram Mellino, quas citatri ualig. Qu. Moral. Iurid. I s. desinit esse beneficium, quia supprimitur tit Ius, & sit fundus illius, cui unitur , si autem corruit fundamentum oneris, videtur onus ipsit micorruere et Addo. quod si onus impositum non afficiat beneficium absolute, sed tantum conditionale, nimiru tempore vacationis no potest secu tralae re onus,nisi Lapposita vacatione, quia onus est coarctatum ad vacationem, & ipsam habet Iro fundamento, non beneficium,nisiit qualificatum vacatione, quae exceptio facta est a Rota coram Seraphino duis. I Io. n. s.ct deciso S s. nu. II. par. a. Recem. Sed hic aduertendum est, quod in beneficijs mitis non habet locum vacatio, quod habemus ex Iure Canonico pluribus in locis, &ex ipsa Rota in pluribus decisionibus i nam quod
228쪽
non est amplius beneficium, vacare
non potest cum vacatio importet titu
lum, qui deficit in unione, & sic deficit possibilitas vacationis,quae in ipso fundatur
Non requirendus ab Episcopis consensui. capituli ad Unienda Seminario beneficia simplicia. V X clementis. a. de rebus Ecclesiast. V nou alienand. videtur satis viare lex Constituta Prudentiae Epistopali in hac materia, a qua neque videtur poste recedere , contingente casu habentur enim in illa haec prorsus verba de beneficio simplici, per Episcopum suo conseram
tiente capitulo Gniatur, ubi Glosi . ait, con-
Pnsem Capituli requiri tamquam conditionem necesariam, sine qua non fus erat Gnio, quam doctrinam sequutur quatuordecim Classici DD. apud Pasquali gumsu. Moral. cap. IZO. qui ctiam eamdem
doctrinam actiter tuetur, plura adducendo in eius confirmationem , tum ex Iure Civili, tum ex Iure Canonico, asserens etiam plures Rotae decis . coram Seraphino de . Io g. n. I. & etiam
deciso s. n. a. part i. Recent. O decis 6 S. num. Part. a. Uerum, his non obstantibus, si dispositio S. C. Trid. Sess ai.
cap. I 8. de re firm. attendatur, non ita facile hoc vinculum Episcopis in ciem dum est, quo tenentur in unione beneficiorum in re proposita, vel consensiim Capituli exquirere, vel eumdem Consensum comitem,& veluti Episco.Palis potestatis consortem habere. cum ex vetbis Concili j solummodo habeamus, esse Episcopis necessarium consilium duorum ex Capitulo, non consensum totius Capituli; videtur
enim Concilium Trid. hanc absolutam potestatem uniendi beneficia Semina.rio solis Episcopis tribuere, licet cum
aliquibus conditionibus , ut legenti verba Concilij facile patere potest, ivlicet Concilium non deroget Iuri C nonico antiquiori, neque illi Clemenistin a. m liberum relinquat Episcopis, eo uti posse si velint, disponit tamentalem consensium Capituli non sie ab Episeopis requirendum , vel obtinen
dum , tamquam rem necessariam,
uiasieuti expressee requirit consilium
uorum de Capitulo, pari modo expressu requireret consensum totius Capituli , cuius neque meminit.
Nec video quomodo ex dispositione Concilij colligat Pasqualigus esse se uandam mrmam praescriptam ab illa Clementina in unione beneficiorum, cum nihil prorsus de illa tangat,& gratis ab ipso dicitur spectare ad duos de Capitulo consulere, sed ad totum Capitulum spectare simul cum Epistopo
facere unionem beneficiorum, cum potestas uniendi sit tota penes Episcopum,& consensus Capituli,dato. quod requireretur, esset semper conditio extrinsece requisita, ad hoc, ut Episcopus exerceret suam potestate in uniendis beneficiis; nec aliter sane philosophari possumus in hac materia; licet enim in materia Morali, & Canonica plura sint requisita, quorum uno deficiente , deficit validitas substantialis actus, qui fit sine illo, in hoc tamencam cum consensus Capituli non exprimatur a Concilio Trid. tamquam unum ex substantialibus requisitis ad unionem beneficiorum,neque ab Episcopis censendum est tale, quidquid diacat in contrarium Pasqualig.cum alijs.
229쪽
Habendus tamquam sussciens eo ensius Capta tali, etiamsi superueniret oniani bene elorum iam facta ab Episcopo .
Ex suppositione, quod ad unienda
S inatio beneficia simplicia r quireretur Capituli consensus remanet adhuc Prudentiae Episcopali dubitandi locus, an eiusmodi consensius lassiciat ad validandam unionem , si iam post factam ab Episcopo superueniat. D ctores omnes supra relati, qui putant non valere talem unionem, niti inte ueniat Capituli consensus quando fit, consequenter assirmant talem stupe uenientiam consensus non posse conis ualidare rem iam inualide factam,cum sit de necessitate, quod simul actu sint cosensus,& Vnio; que tamen doctrina, utpote fundamento destituta, a nobis non admittitur, unde cum alijsDD. quos refert ipse Pasqualigus sibi comtrarios in illa sim Moris. Iurid. III. asserendum est, dato, quod requireretur consensius Capituli, vere sussicere, tametsi superueniret unioni iam factae ab Episcopo. Ratio est, quia, quando plura sunt necessaria ad validitatem alicuius actus, licet aliqua ex illis deficiant, actus tamen remanet validus ex parte aliorum requisitorum, quae concurrunt ad illud , ergo cum semperactus retineat validitatem, quoad pa
tem (puta quoad potestatem Episcopi, Concilio concessam si postmodum
accedant alia requisita validantia qu ad aliam partem, semper poterunt facere validitat*m integram, & perinctam , maxime quia per textum clementa tin. 2. de rebni Eccles non alienavae non
praescribitur rempus, sed tantum dici tur e conseniun.e cvitulo ,. quae ver-
ha non exprimunt aliquod tempus de terminatum. & haec doctrina habet
fundamentum in cap. cum Eos,de his, quae sum . Natat. Di concessio Ecclesiae
facta ab Episcopo Religiosis conualia datur, si postea capitulum eam ratam
admittendus quandoque ab Di pis etiam
non Sacerdos ad prasentationem exigene tem Sacerdotium.
Non audet aliquorum Episcopora
Prudentia eos, qui praesentandi sunt ad beneficium gradu Sacerdotali insigniti,non adhuc Sacerdotes ad praesentationem admittere; enim vero, nec fortassis sine ratione putant esse nullam , di inualidam illam praesent tionem, quae fit sine qualitate requisita a fundatore beneficii, ex cuius dispositione reputaturinhabilis, re incapax ad beneficium non Sacerdos , habemus enim ex I. quod initio f. de regMI. f r. ct ex eap. non firmataer de regul. fur. in o. quod id, quod est nullum ab initio, non fumatur tractu temporis . ubi docent comuniter DD. quod qualitas, quae iumdat habilitatem personae, debet initio actus interuenire. His tamen non ob instantibus absque ullo Prudentiae, vel conscientiae ierupulo Episcopi possunt etiam non Sacerdotes ad praetentati nem admittere, dummodo quando personaliter se sistunt coram Inititutore sint facti Sacerdotes Sic praeter Lu
pum aueg. pS. Gargiam de benes pari. T. cap. S. Pas ahg. Moral. Iurid. Ioci. sentit Rota deras 3. de Imrepare. in nouissct in I molem Iurissat. Iv. Nouemb. I 8 . coram orano, ct in Maceratens Capellania die is. Maii Iso . coram Aldobrand. y deris . n.2. coram Pemnia,
230쪽
, nia, ct in Aquilana furissat. I . Ianuar. I 6 6. coram Eminentissimo Corrado apud vicarium de fureret. deris. 188. Nec desunt pro hac parte rationes, nam' praesentatio non perficitur, nili quando praesentatus te sistit coram Institutore, cum praesentari semper dicat relationem ad Institutorem, a quo petenda, & accipienda est institutio, unde fit, quod tunc tantum intelligatur perfecta praesentatio, cum sit benefici j institutio , & tune sufficit, quod non Sacerdos electus, nominatus, & praeqsentatus a Patronis se sistat factus Sacerdos . Ea vero quae praecedunt, ut sunt deliberatio Patronorum, collectio suffragiorum, si plures sint Patroni, expeditio literarum praesentationis, & id genus alia , sunt potius praesentationis
inchoationes, quam praesentatio quod notauit etiam Abbas in cap. . n. q. de
Iurepat. Igitur, Ni praesentatio sit valida susticit, si qualitas requisita a fundatore beneficii reperiatur in praesentato tempore, quo perficitur ipsa praesentatio, ut dictum est ; maxime quia qualitas Sacerdotii, quae exigitur a Funda- rore , non est propter ipsam prq lentationem, sed propter institutionem, ut scilicet beneficium non conteratur, nisi habenti talem qualitatem.
Prasectari ad beneficia in uuendi ab Epidico M
SIe in instituendis beneficijs debet
esse Episcopalis Prudentia addicta, immo deuincta menti Fundatoris, vinihil ex ipsa, quod substantiale sit, ipsi Iiceat immutare, idque cum in doctrina communi nullam patiatur dissicultatem , pro re certissima apud Episcopos habendum est. Cum itaque ben sicii fundator eam apponat conditionem , ut sit Sacerdos ille, qui erit instituenduri certum est, quod non possimi Episcopi non Sacerdotem instituere, licet ex dictis possint quoquomodo ad
praesentationem admittere, cum institutio sit complementum praesentationis faciends iuxta mentem fundatoris;
habemus enim ex cap. cum olim , O ex
cap.D. de electione in o. quod Episcopi tenentur examinare super requisiita ad institutionem , idque non alia de causa, nisi ut impleatur mens fundatoris requirentis hanc, vel illam qualitatem in praesentando , siue in praeientato ad beneficium. Necessie est ergo, ut quam do fit institutio beneficii temper inte ueniant qualitates requisitae a fundatore, alioquin tam praesentationes,quam institutiones essent omnino nullae, Scabolendae. Verum tamen est, quod non est necesse, ut qualitates requisitqsint in principio, seu in inchoatione ipsius institutionis, quae fit per primum actum praesentationis, ut dictum est, sed sussicit, quod interueniant, quando completur ipsa institutio, licet hoc complementum esset in aliquo ultimo instanti teporis imaginario; satis enim est, quod tunc hadeantur qualitates requisitae , quando institutio beneficii intelligitur completa, dc formata .
Permittenda ab iscopis alienatio Patrimonii per subrogationem braescis aqui lentia.
Ex dispositione Concit.Trid. Sessa r.
cap. 2. de ref satis constare potest
Episcopali Prudentiae, quid sibi agendum sit, cum contingit casius alienam in Patrimonium per benefici j aequiualentis subrogationem 3 ait enim Com