장음표시 사용
321쪽
mysticis Christi, & Ecclesiae nuptijs,
quorum imaginem referunt Christia- Dorum nuptis is nam per bigamiam tollitur illa conformitas, quam habet
Ecclesia sponsia cum sponso, quq est
unica, perpetua, & incorrupta , iuxtata, quae dicuntur in cap.Maritum dis. 32. in m e. curandum dist.2 . unde sequitur. virum coniugatum, licet adulteret cualia memina, non fieri irregularem, Propter sponis unitatem , neque si vitducat in uxorem, quam antea deflorauerat. Inducit tamen irregularitatem etiam bigamia interpretativa, non solum vera, quae est in eo, qui duas mccessive duxit uxores, sed in eo, qui etiavnicam tantum duxit, sed viduam, aut quomodocumque ab altero vitiatam, aut cum quis virginem quidem duxit, sed post matrimonium adulterata est, si post adulterium maritus eam, vel semel cognouerit; si vero post adulterium eam non cognouit, nulla induci dicitur irregularitas,&hqc habentur ex g. si Cuius . Sexe. Laita dist. 3 . quibus
addenda est bigamia similitudinaria, ubi quis post talemne votum, siue religiose professionis, siue sacri ordinis,
contraxit,& consummauit matrimonium, siue valide ex Papc dispensatione, siue invalide iuxta c. quotquot, ere. rae. Nuper, ct e. D. de bigamis . Dii pensanda est igitur ab Episcopis Ad lummum irregularitas ex defectu nat lium cum illegitimis,ad solos minores Ordines, atque ad simplicia beneficia, Ton vero ad beneficia curata, & hoc habetur ex eap.defliis Presbit. & etia ad summum est dil pensanda bigamia inrdine ad eosdem ordines minores, &eneficia simplicia dque ex vi consuetudinis, ut assierunt plures DD. cum S.
AZor. di alii, qui proferunt in hanc rem e iam decis. Rotae A Z. VeIum t men est, quod non contrahitur vera bigamia, nisi per completam omnino
carnalem copulam, nam si essem plura matrimonia tantummodo rata, sed unum solum consummatu,non induciatur bigamia, quemadmodum neque in iure Canonico irregularitas deiectu natalium remanet post emissam professionem religiosam, fit namque Religiosius professus aptus etiam ad lacros
ordines, non tamen ad Praelaturas, ut habetur ex cap.primo de 3s Presbt.quc-
admodum neque Moniales illegitimae possunt eligi in Abbatissas,nisi interueniat Apostolica dispensatio. Est tamen
hoc loco aduertendum, quod sicut a tecedens irregularitas, qudumque sit, obstat fulcipiendis beneti ijs, irregularitas tamen consequens non inducit beneficii iam adepti vacationem; hoc enim habetur ex Rota decisis s. & ex communi Doctorum lentu , qui hoc probant ex doctrina Canonica iae cap.exsilieris de excessPra at. ubi habetur,quod irregularitas ex delicto homicidii, quq qui aem grauissima est,&summe odiosa, non inducit priuationem ipso facto a beneficio, sed requiritur Iudicis sententia, multo minus inducet priuationem , vel vacationem beneficii defectus sine culpa, qualis potest e sic defe-cttis corporis, vel animi, qui potest contingere post accepta beneficia, vel post susceptoS oldineS.
Non dispensanda ab Episcopis iuregularitas
prouemeus ex desectu animi in specie,
EX e. clerici Ap. 33. O me. Maritum
ibidem irregularitas ex animi dC- sectu habet locum in Energumenis, seu arreptiis. in amentibus, in lunaticis, recitam in esse Pucis , qui omnes non possunt
322쪽
Iossunt ab Episcopis dimensari ad OD
ines, a quibus dicuntur esse in perpetuum exclusi, quantumuis postea constaret, eos esse liberatos, quod notat
suetudine tamen passim recerta, (subdit ipse non solent ad irresularitatem copulati illi Epileptici asteaus,qui totaquent puellas inter annos infantiq. neque illi, qui vexant impuberes ante annum aetatis decimum quartum,nam magna nimis Clericorum, & Sacerdotum caterua esset irregularis, in teneris namque annis eiusmodi affectus Epi-leptici contingere solent,qui tamen,cuin aetate prouectiore tuanescant, non impediunt ascensium ad ordines, ut experientia constat et & haec doctrina de Epilepta fundatur in doctrina tradita ab Hippocrate Asthori . . eLI. S. ct Aphoris 28. PEI.I. Vbi docet epi-lepsiam ante pubertatem facillime curari; post pubertatem vero . & post annum vigesimum quintum esse incurabilem, & patientes comitari usque ad mortem. Vnde insertur pro dignosceda irregularitate proueniente ex desectu animi, in epilepticis, aetatem praesertim esse attendendam, quidquid dicat Zachias Medicus peritissimus in suis consilijs consil.s s. qui Romae de hac re consultus Canon istam agens, dixit etiam graui Epilepsia laborantem post puberes annos, posse ad ordines promoueri,etiam sine dispensatione,dummodo aliquot annotum spatio symptoma non recurrerit I In te igitur tam graui, non standum est Medicis, sed Canonistis, & sacris Canonibus, quos supra in contrarium retuli. Si tamen legitime sacris initiato aegritudo epileptica superuenerit, is poterit suae eptos ordines exercere, dummodoqucdam adhibeantur pr cautiones, nimirum, si per integrum annum obser-
uatum sit, quod epileptica symptomata, & accidentia non senserit, quod etiam dicitur sufficere pro amentibus,& daemoniacis, ut habetur ex c. comm niter dist. M. cui non aduersatur e. N-per, ubi Papa videtur requirere solum dies triginta ad experimentum morbi epileptici, nam Glossa utrumque cap. conciliat, eamque dicit esse veram, occanonicam doctrinam, quq tradit, rem uiri integrum annum ad experiemum de epilepsia prqterita per cerium Casium, requiri vero solum triginta dies ad experiendum de Epilepsia in casu dubio, ubi non antea casus contigerit. An vero aliquis non omnino ab aegris tudine epileptica liberatus, sed illi adhuc quandoque,sed raro subiectus posis si t Missam celebrare cum assistentia alterius Sacerdotis, qui sit ieiunus, duia bium est apud DD.& ideo in hac re ipsi erunt contulendi, ut dignoscatur, quid in tali casu possint Episcopi permittere ex Canone me. Nuper. Aduertendum etiam quod ad irregularitatem ex animi defectu dicuntur pertinere illiterati ex c.illiteratos dist. 36. & Neophyti, idestui ab Idololatria, Mahumetismo, Iu- aismo,&huiusmodi receler eouersi in aetate adulta baptietati sunt, sic habemus ex c. quoniam dis. 8. atque in hac materia non multum disputanda ab Episcopis standum est Sacris Canonibus ; ad hoc praesertim, ut a Sacris o dinibus, alijsque Ecclesiasticis munerisbus non minus arceantur Clerici m rum probitate catentes,quam scienti js,
323쪽
Nou A prefanda ab Oscopis irregularitas
Proueniens ex desectu corporis in specie.
P Lures corporis defectus irregularitatem causantes, qui tamen iuxta Canones, non omnes eodem modo
ab Episcopis considerandi sunt, iudicium namque de illis, qui vere causant irregularitatem , siue sint infirmitatis, sue deformitatis ab ipsis Episcopis ferendum est, ut habetur ab Innocent. in c. a. de corpore Ditiatis, ex quo in eadesententia sunt Sylvest. U. torpore uitiati'. i. & Nauarr. cap. 2I. uum. Eoo. Sic ce-sentur communiter irregulares, qui se castrati permittunt ob cantum , quod etiam supponitur illicitum I non vero, qui id permittunt ex iusta ac licita causa, qualis, erit curatio morbi ingruentis , aut alia eiusmodi, tunc enim non censentur irregulares ex e. si quis absci derit, ct ex e. si quis se di . di S. ct ex c.fguifrasti de corpore Citiatis; Regularitetigitur causant irregularitatem non dispensandam ab Episcopis illi corporiscefectus, qui vel impediunt usium ordinis , qualis est caecitas , vel notabilem gignunt in ipso corpore deformitate, di prae caeteris carentia visius in oculo sinistro, qui dicitur oculus Canonis, si ex eo defectu necessie sit ad legendum Canonem vultum indecore conto quere ad sinistram partem, si tamen quis ita oculo dextero praeualeret,ut sine ulla indecentia posset Canonem in Altari legere,non esset censendus irreis
gularis , quod docet Nauarr. cap. 2T. ium. Isy. Ille vero, qui aliqua sua culpa graui, quamuis inuitus, aliquo membro milliet mutilatus, tametri ea memini mutilatio ex se non caulasset irre- gularitatem, eo quod esset occulta,
vel grauem non induceret dehimita tem, censendus est nihilominus irremis laris exe.'. dist. S 3.cuiusmodi est et vir, cui in poenam, iv ultionem , deprchenso in Adulterio, excisa essent virilia, quam doctrinam tradunt Ugolin. Nauar. Auit. dc alij communiter apud
Cabassur. lib. S. cap. IO. Num. I quam
tamen doctrinam ego non it, iacile admitterem, si esset disputandi locus de hac materia, cum multas patiatur dissicultates. Quid vero sit dicendum de irregularitate impediente ex delectu corporis susceptionem ordinis Sacerdotalis , an scilicet sit dispensanda ab Episcopis pro Ordinibus inferioribus , quos fortassis non dicitur impedire , non eodem modo loquuntur Doctores, nam plerique asserunt, tali defectu laborantes non esse censendos irregulares, & sic non indigere dispensatione Episcopali, alii vero volunt.ec se censendos vere irregulares, nec Propterea esse ab Epischis dispensandos. Vtraque opinio probabilis est , apud '
Nou dissei ivda ab Episcopii quaecumque
irreguraritas proueniens ex decie Zo
apud Cabassui. I. S. cap. EO. Iur. Non. eaS tantiam irregularitates ex deliacto prouenientes indigere Apostolica dispensatione, quaeacontrahuntur ex delicto habente in se malitiam peccati mortalis . Ratio est delumenda ex pro portione, quam poena debet habere 'cum culpa, ct cum poena irregularitatis imposita delicto sit grauis, etiam delictum debet esse graue, Unde Iequitur ex culpa veniali non sequi irregularitatum
324쪽
ritatem, saltem pro foro conscientiae, licet in toro externo aliquis pollit censeri irregularis etiam ex culpa leui;&sic aliquis putatus irregularis in foro cxterno, poterit tuta conscientia sua beneficia retinere, & fiuctus eorum percipere,& etiam ad ordines promoueri absque alia dispentatione, dumis modo inde publicum non oriatur id ais datum s de cli aduertendum, quod irre-
gularitas, quaecumque sit, non contrahitur , nisi ex actu externo contumato, ut habetur in Canone . Praeter delicta, quae inducunt infamiam Iuris, vel facti, re conlequenter irregularia atem, semper per actum Iudicis declarada in siue per Sententiam crimi uis declara toriam, Ut notat lcile vasqueZ. 22. q. II S. cap. i. ex c infames in o. q. l. inducitur etiam irregularitas per Haeresim, &Aliostasiam a fide ex e. qui in aliquo, ct ex c. qui bis, ct haec assicit etiam filios Haereticorum ex c. para tum, nisi constet Parentes ante mortem ivisse conis Uerlos. Inducitur etiam irregularitas ex illicita membrorum mutuatione, item ex indebita ordinis lusce, ione,
vel exercitio, ex c. cum illorum , ct ex c.
si quis Episcopus Erc. Inducitur denique Potissimum ex crimine homicidi j tamcx parte mandatis, quam ex parte consulentis, & exequentis, cum hoc tamen dit crimine inter mandantem, &consilientem, ut qui ante tactum reuo-Cauit mandatum, tametsi mandati se quatur effictus, non sit obnoxius irregularitati cum non censeatur influxum
praebuisse in delictum perpellatum, quod dici non potest de consulente, etiam reuocato consilio , qui semper dicitur influxum praestitisse; & haec est communis D D. Sententia cui ego ipse libenter i ibicriberem , si viderem disparitatem in reuocante mandat Um,&reuocante consilium , dum virobique
sequatur effectus homicidi j. cum mihi videatur aequalis influxus in utroquet reuocante, quidquid dicat Cabassiit. in contrarium l. c. In crimine igitur Voluntarii homicidii etiam occulti non est ab Episcopis dispensanda irregularita Si quamuis alias irregularitate, pro uenientes ex occultis delictis pollini, ac debeant in aliquibus casibus dispensare. Advertendum est tamen, quod illi soli, qui dubitant homicidium camsaisse, quod tamen non sit omnino casuale. & praeter intentionem, & quod
non sit coniunctum cum aliqua actione volita connexa cum homicidio illo , quae actio de sua natura sit peccatum mortale, censendi sunt irregulares, hocque habetur statutum apud plures Canones, quos refert Caballunt. c. n. I 2. In alijs vero casibus dubijs,ex quibus tequatur irregularitas, nec De , excepto homicidio, non sunt censendi
irregulares , cum de his nihil habeatur in Iure Canonico, & odia sint potius
restringenda, quam extendenda: H micidia vero pure calualia, in quibus nulla voluntas, neque in te ipsis, nequc in caula considerari potest . nunquam dicuntur inducere irregularitalem, ut est communissima, dii tutillima doctri na . Uiud vero requiratur ad hoc , ut
homicidium sit vere occultum, & pol-s it ab Episcopis absolui explicat tute
Balbos Allegat. 3y. n. 2O. de /'oies. EPisc. nec ea hic referre conlonum cit breuitati in eiusmodi legibus intentae.
Ab Episcopis non degradandi sacerdotes ob
Contingit plerumque , ut Principes Laici instent apud Episcopos
pro degradatione alicuius clerici, vel
325쪽
Sacerdotis rebellis, adhoe, ut Curiae Saeculari tradatur , & etiam nece mulctetur , ex quo dissicile negotium petatractandum insurgit Episcopali Prudentiae, quae in his casibus inter Scilla,
ct Charybdim dicitur Periclitari. Si
tamen Iuri Canonico adnqrendum est, non sunt degradandi Clerici, aut Sacerdotes ab Episcopis ob solum rebellionis crimen; quia hoc crimen non recensetur inter casus, ex quibus Clericus potest ab Episcopo degradari, quos licet non enumeret Pasquali gusq. Moral. Iurid. 8y. supponit tamen enuis meratos a Rota coram Coccino Aelf3 3 I. num. p. extra quos casus statutos a
Iure Canonico, & a Sum. Pontificibus non dicuntur Episcopi, ullam habere iurisdictionem degradandi pro certo enim habendum est, ordinarios, seu Episcopos non posse deuenire ad degradationem Clerici, & traditionem
Curiae Saeculari, nisi aut horitate a Iure Canonico concessa, quae cum non intelligatur concessa in casibus rebellionis pro degradatione, neque possunt ad illam deuenire. Haec doctrina praesertim amplectenda est pro casu rebellionis contra Principem Laicum; nam de Principe Ecclesiastico forsitan alitet ratiocinandum est.
Sacerdotes licet degradati ob crimen rebeli Aonis admittendi ab Episcopis ad
Exponitur hic Episcopali pruden
tiae casus ad trutinam reuocandus,
de Sacerdote, qui ob crimen rebelli nis sit a suo ordinario ad insta tiam Principis Sententiatus, ut degradetur, di tradatur Curiae Saeculari, an scilicet, hoc non obstante, possit admitti ad
celebrandum . videtur enim magnum facessere negotium , quod iam lata sit Sententia a legitimo Iudice , qui Prae sumitur non tulisse illam Sententiam . qnisi clare constante crimine, neque ab illa Sententia a reo fuisse appellatum.& ideo cum iam omnia transierint in rem iudicatam super magnum crimen, defradatum , & impeditum ratione infamiae nullo modo esse admittendum ad trussae celebrationem. Pro veritate tamen tenendum est, eiusmodi crimine irretitum, ac degradatum posse admitti, immo esse admittendum ad celebrandum . Ratio est, quia Sententia ordinarii degradantis tamquam nulla habenda est , & ideo nullum posse tortiri e rictum in personam conindemnatam , cum ex dictis nulla stipponatur iurisdictio in Ordinatio ad illam ferendam Sententiam , quae ferri non potest, nisi in cassibus a Iure Canonuco, & Pontificio praescriptis,inter quos non est calus rc bellionis, ut supra n latum est cum Pal qualig. Vnde cum illa Sententia sit nulla, & inualida pro parte degradationis, & traditionis Curiae Saeculari, erit etiam nulla, & inualida defectu iurisdictionis pro parte celebrationis . nam Sententia, quae indiuidua est , non potest pro una parte Valere, & pro altera non valere , quod clarum est in Iure Civili apud Bariol.& alios DD. communiter, & etiam apud Rotam coram Puteo decis 3I S. &coram Burato deeso l .& coram Mer- lino decis poti. & coram Otthodono
326쪽
Sustinenda ab Episcopis immunitas Ecclesiastica in locis tantum gaudentibuitias priuilegio.
ERit semper Prudentiae Episcopalis
munus ea loca discernere, quae gaudent immunitatis priuilegio, ne in si istinenda Ecclesiastica immunitate plusquam par est, aberret a recto, aut extra fines ab Ecclesia praescriptos im-Prudenter evagetur . Loca vero, quae communiter reputantur immunia,
sunt omnia loca Sacra, aut Religiosa, quae ipsa religione consecrantur , sic statuente Constitui. Greg. XIIII. pro immunitate ad illa verba, ab Ecclesiis .
Monasteres , Sacellis , Domibus regularibus,
ac scutaribus, locisve scris , aut religiosis , quae ultima verba, videntur continere omnia genera locorum, quae gaudent immunitate, quemadmodum infra subdit alia similia verba, delinquentes ad eorum Ecclesias , Monasteria, Domus, ct alia loea supradictas aera ,seu religiosa respective confugientes es e. ex quibus colligi tur, quod loca , quae nec iunt sacra, seu conlecrata . nec lunt religiosa, non gaudere immunitate s unde erraret
Episcopalis Prudentia , si Campanilia, - quae sunt seiuncta ab Ecclesia , ct alia
eiusmodi loca distantia, quae non sunt consecrata, neque benedicta, ut sunt Ecclesiae, & Caemeteria, neque sunt religiosa, ut illa, in quibus exercentur opera pietatis , & Religionis, ut sunt Monasteria, & Hospitalia authoritate Episcopi erecta, sustineret tamquam loca gaudentia immunitatis priuilegio ; neque Campanile seiunctum ab Ecclesia est locus consecratus, aut benedictus , neque locus, in quo exerceantur opera pietatis, & Religionis
&c. Neque obstat quod Campanile Sue seiunctum, siue unitum Ecclesiae. sit semper pars integralis eiusdem E clesis,& consequenter gaudeat eodem priuilegio,cum Campanile semper exigatur ab Ecclesia tamquam parS a toro a Dico enim Campanile seiunctum dici tantum partem Ecclesiae materiais lem , scilicet, si Ecclesia consideretur, tamquam aliquid materiale, non vero esse partem formalem, spectantem ad Ecclesia, formaliter ut Ecclesia est i de quatenus est locus Deo consecra ius ad cultum, sic enim Campanile seiunctum non potest dici pars formalis Ecclesiae , cum non sit conlecratum , neta
Jue benedictum, di ideo ad ipsum non
ebet extendi privilegium immunit iis , cum ad iplum non se extendat lasema rei, cui priuilegium debetur; nec dicendum est agi hic de fauorabilibus. quae debent extendi, & ampliaris dico enim id esse verum , quando fauorabilia participant de eadem tarma. Addo priuilegia immunitatis esse stricte interpretanda, tamquam odiosa, ct conistraria Iuri communi, ut habetur ex I. I. f. de Iure immunitatum s derogat enim immunitas Iuri publico , quod vult, quod delicta non remaneant Impunita, ex I. ita uulneratus f. ad legem Aqui
Sustinenda, quoad fieri potes, immunitas Ecclesiastica in quocumque Paratio D scopali
Non est a Prudentia Episcopali,
quaerenda ratio immunitatis in quocumque Episcopali Palatio , sed Iupponenda ; haecque supposita, ram- quam res certa, prudenter, & pro viri
327쪽
Doctoribus non videantur Episcoporum Palatia semper immunia, sed tantum, quando sunt Ecclesiae coniuncta, vel annexa , quemadmodum dictum
est de turribus campanarum , cum tamen maedibus Episcoporum adsit quq-dam specialis ratio excellentiae, & prq rogatiuae , eo quod sint Domicilium sacerrimae dignitatis, atque ab ipsa dignitate quoquo modo consecra um . non eodem modo de illis, & de Campanilibus disserendum est; quidquid dicat in contrarium Pas qualig. q. 3.P- Dct. Iurid. cum alijs pluribus, quos ipse refert, afferentibus,non satis eta, ut locus aliquis gaudeat immunitate, quod in ipso exerceantur quaeda opera Pia , ut campanas pulsare ad cultum Diuinum promouendum, Missias celebrare, ut in priuatis oratoriis, reliquias Sanctorum asseruare, & id genus alia; cum S. Congregati piscoporum die I . Nouembris itii AE S. Congregatio immunitatis die s. Decebris I 63 I. iam declarauerint, illa non sufficere ad obtinendum immunitatis priuilegium. De Palatiis igitur, vel Adibus Episcoporum,etiamsi sint ultra distantiam triginta passitum ab Ecclesia , immo tametsi stat extra propriam Dice- cessim, aliter sentiendum est, cum de illis specialiter nulla fiat mentio, neque Dominentur expresse ad exclusionem priuilegi j immunitatis, quae expressio in odiosis sieri deberet. Quaecumque ergo Episcoporum Palatia, etiam Titularium in quacumque distantia , &eliam extra propriam Dioecesim posita , ut loca immunitate gaudentia, ab Episcopis iustinenda sunt, ad formam P aliorum Cardinalium in Urbe Ro.ma quae aeque in Urbe dc extra Vrbem gauilent dicto priuilegio, 'sic docente Diana pluribus in locis, ex doctrinaban licet, & aliorum. De Palatis aute Episcoporum idem docet Diana pari.
I munitas Ecclesiastica localis ab Episcopis summoperi tMenda.
CAnones Sacri, apud quos habetur
Ecclesiasticae immunitatis distinis ctio in localem, realem,& personalem, de singulis singillatim proferunt iura
in Iure communi contenta,atque loca immunia recensentes,decernunt etiam ad ipsa coniugientes immunitate gaudere , non tamen omnes, sed habita criminum ratione, sic ex can. Minor . ex
can. Reum, ex can. Frater, ex can. Si quis contumax, ex can. Metuentra, ex can. Uxor,
ex can. Definiuit, O denique ex can. Cons tuimus IT. ii. Neque ab Episcopis permittendum est, quod rei criminum ad Ecclesias,vel alia loca sacra coniugientes extrahantur, nisi praestito a persequentibus, vel extrahentibus Sacramento de personae coniugientis securitate ; quod ab ipsis Christianae fidei
exordijs seruatum constat ex Concit.
Arausican. I. can. S. ex Aurelianens. I. an. I .ET ex Aurelianens A. can. ZI. quibui
postremo addita cst Constitutio Gregorij XIV. anno Issi.quae incipit cum
alias nonnulli, etc. ubi plura statuuntur circa ea, quae spectant ad securitatem reorum confugientium ad Ecclesias,&alia loca Sacra, in qua etiam excluduntur ab hac locorum immunitate publici latrones, di itinerum grassiatores, agrorum depopulatores, & illi omnes, qui intra Ecclesiam,Coemeteriu,& alia eiusmodi loca sacra, homicidia, vel hominu mutilationes committunt, illi etiam, qui proditorie homines trucidant,quos Iolemus veros astas sinos vo
care, demq; haeictici omnes, & rei lcsae
328쪽
Maiestatis Principis quomodocumque 3 Praeter istos iubet Constitutio Apostolica Gregorij reliquis omnibus criminum reis Ecclesiasticam Immunitatem suffragari, quidquid habeatur
in contrarium ex Gallica consuetudine, ex qua, refert Cabassui. num. a I .non
gaudent immunitate Ecclesiae, nisi co- fugientes ad illam aere alieno grauati, qui soli in Ecclesia,nec ibi capi possunt, nec inde extrahi. Illa etiam Ecelesiastica immunitas ab Episcopis summopere tuenda est, qua prohibentur inEcclesijs omnes prophani usius, & prophanq negotiationes, iuxta exemplum Domini a templo eijcientis omnes ve-ditores, & emptores; domum namq;Dei decere sanctitudinem, patet ex aLy 3. Unde ab Episcopis debent prohiberi omnes baiulorum transitus, si
cum mercibus, vel oneribus transeant.
Neque debent permitti in Ecclesiis, Coemeteriis, vel alijs huiusmodi locis sacris strepitus forenses, vel iudiciales actus, vel processus f haec enim omnia prohibentur fieri in Ecclesijs, & locis
sacris ex cap.cum Ecelesia de immun. Eces .ct ex e. Decet. in o.quin immo quaecumque iudiciales sententiae in Ecclesijs la-is ex eodem c. Decet in 'e, dicuntur nullae, & irritae, idque ad seruandam illaesam in omni genere Ecclesiae immunitatem .
Etiam Immunitas Ecclesiastica Realis, es Per .nalis ab Episcopis acerrime propugnanda .
DE Ecclesiastica immunitate reali,& personali breuiter. & dilucide
tractari non potest, nisi distinguatur in hac materia, quaenam sit immunitas de iure diuino, quaenam vero de iure
humano, cum certum sit, immunithtem de iure Diuino esse prorsius immutabilem, & indispensabilem, quod dicind potest de immunitate iure humano introducta . quae est dispensationi, re etiam humanae mutationi obnoxia iuxta nouos usius,&nouas legitimi temporis praescriptiones,& consuetudines, quae possunt quascumque leges hum nas infringere ad disserentiam Iuris Dbuini, quod nulla dispeniatione, nulla praescriptione, aut opposita consuetudine infringi potest ad nominibus,cum sit iuperioris ordinis ad quodcumque
Ius humanum, ut habetuc ex commuis
ni Ciuili, & Canonica doctrina . Igitur extra omnem dubitationis aleam, statuendum est, Ecclesiae potestatem,& authoritatem circa illa omnia, quae spectant ad retum fidei definitionem, ad Cleri disciplinam, ad Euangelii doctrinam, ad verbi Dei praedicationem, ad internum , & externum animarum regimen, ad Sacramentorum adminia strationem, & denique ad beneficioiu, aliorumque ministeriorum Ecclesiae a Diuina institutione corriuasse, atqui in his omnibus Ecclesiam ipsam habere immediate a Deo iurisdictione, cui nihil potest opponi a quacumque temporis praescriptione, vel consuetudine,& consequenter ea omnla, quaevi huius potestatis, & iurisdictionis liliat immunia, in quocumque casu talia esse,& esse immutabilia, quibus nulla potest, aut hominum temeritas, aut temporum diuturnitas derogare . Cum vero praeter immunitates Ecclesiae,quq sunt Diuinae , atque adeo immutabilis
institu tonis; aliae quaedam sint immunitates, de quibus dii putatur inter Catholicos, an sint immediate a Deo, vel ab ipsa Ecclesia, & Sacris Canonibus, ideo videndum est, quq nam sint illae, quae vere ab Epiae opis lant acerrime
329쪽
ptopugnanes, absque ulla dispensatio
ne et relaxatione. Etiam immunita tes bonorum Ecclesiae temporalium. nec non Clericorum exemptiones, &priuilegia, quoad causas mere reales.& temporales, voluere quidam Doctores, esse de iure Diuino,& esse semis per nefas ex aliqua praescriptione, vel consuetudine eas violare, vel imminuere, quae doctrina videtur deduci ex cap. Quamquam de Censibus in o. ubi Bonifacius Papa VIII. asserit, Ecclesiam,di Clericos esse una cum rebus suis tuis re Diuino a saecularium oneribus, &exactionibus exemptos. At ali j plures grauissimi Doctores,huic Doctrinae noassentientes asserunt, immunitates eiulis modi esse tantum de iure humano x quod colligunt ex Canon.Tributum serta
ni Papa, ct ex c.2. de maior. et obed. Inno
centri IIII.ac propterea pati prefcripti res , & consuetudines in contrarium.
Quidquid sit de hac quaestione, habemus apud Bald. in I. Placet de sacrosanct. Eccles S ex canon. bene quidem disi sti. c. Ecclesia, ct ex e. Adversus de immunit. S
quam de censibus in o. bona omnia Ecclesiastica, quae spectant ad immunitatem realem vere esse immunia, Exceptis illis Ecclesiae,vel Clericorum bonis, quae transferuntur negotiandi causa, quae ex e. Quamquam subi jciuntur tributorum oneribus, vel etiam fundis, qui quocuque titulo transieruntur de manu laica in Ecclesq dominium , talia
enim bona transeunt cum suis oneribus, quae habebant antea ex eap. si quis Laicus, ct ex c. Pastoralis de Decimis, ct ex c. ex Litteris, dc alibi, nemo enim plus potest Iuris in alium tranSferre , quam ipse habeat ex l. Idem plus Iuris f. de reg. Iur. Sic etiam patrimonia, ad quorum titulum Clerici promouentur ad Sa- cIo5 ordines remanent oneribus te alb
bus iubiecta, nec gaudent, aut gauderet possunt immunitate beneficiorum Ecclesiasticorum , cum semper remaneant res pure temporales,& transeant
ad haeredes. Haec pauca obiter tacta sunt, cum plura, ct plura remaneant tangenda in hac materia apud DD. communiter disputata . videri potest
Caballui. lib. I. de Iur. Can. c. s.
Furantibus in Ecclesia non permittenda ab Episcopis Immunitas in eadem Ecclesia, in qua surantur.
P Rudentiq Episcopali, lassicientem
videtur ponere legem Bulla Gregorij XIV. de Immunitate Ecclesia rum ivbi quaedam tantum delicta excipiuntur , quibus nulla Ecclesiae Immunitas conceditur Unde concluditur, quod omne aliud delictum, praeter excepta in illa Bulla gaudeat Ptiuilegio Immunitatis, etiamsi sit furium tactu in Ecclesia, quod non est de exceptis. Prudentia tamen Episcopalis in hac materia, duo debet distinguere s primum est, quod furans in una Ecclesia,& ad aliam confugiens,ut se seruet tutum, & incolumem, vere gaudet Immunitatis Privilegior Secundum est, quod iurans in una Ecclesia,& manens in illa eadem ob securitatem,non gaudet Immunitate et & ratio est, quia Priuilegium Immunitatis conceditur tam tum confugientibus ad Ecclesiam , ut patet ex vel bis supradict( Constituti nis Pontificiae S. s. confugientes autem ij tantum dicuntur, qui ad Ecclesiam recurrunt, ut auxilium implorent, &patrocinium t confugere enim id solum significat, ut volunt multi Doct res, & notat etia Calepinus U. Confugio, iuxta illud Virgili j i. Eiseid. Ad te confugio, Ur supplex tua Numina poseo ; ille vero,qui accedit ad Ecclesiam ,ut iuretur non
330쪽
non accedit, ut imploret auxilium, sed potius, ut inferat iniuriam, & propterea non dicitur vere confugiens ad ipsam, neque comprehenditur sub Priviis legio Bullae tantum confugientibus concesso. Additur, quod causia finalis concedendi Immunitatem confugienistibus ad Ecclesiam, est, ut illis adhibeatur milericordia, & tamquam poenitentes de delicto recipiantur, dc proteis gantur, non vero, ut ipsorum delicta foueantur; est enim Ecclesia Iustitiae conruatrix, non violatrix, ac propterea si toueret iuria sibi facta,& illatas iniurias, delictis, & iniustitiae daret manus, quod est absurdissimum. Ex quo no
tant SuareZ tom. I de Relig. tract.2. de Immunit. Peregrin. de Immunit. cap. a. dc
Spercit. Acis. IZ . num. s. esse Ecclesiaecos relli,quando fures ad ipsam conmisgiunt, res furtivas, si extent, de manibus furantium auferre, ut suis dominis illas restituat, quod fit ne videatur imis munitas concessu ad delictorum patrincinium .
Furaritibus in ona Ecclesia permittenda ab
Episcopis Immunitas, si confugiam
Bi Prudentia Episcopalis agnoscit
vere esse surantium coniueium ad Ecclesiam , non potest, nec debet Immunitatem negare iuxta Constitutionem Gregorii XIV.& alias rationes vilatas in praecedenti; exceptis enim delictis expressis in Bulla, reliqua omnino Immunitate gaudent Ecclesiae. supposito, quod sit ad illius quaeredum patrocinium vetaem coniugium , idq;certum est, tum ex Iure Civili, tum ex Iure Canonico, & utriusque leges , dc Canones affert Pasquali S. Dc. cit. Nu. 3.
addens Rota deci 3 .part. 3. recent. tota
difficultas est de illis, qui post ablatum
furtum reueriuntur ad illam Ecclesiam, cui iurati sunt, primum ut restituant res ablatas; deinde ut tutelam,&patrocinium implorent pro qua tamen resoluendum est, sic iurantes, de reueristentes ad eamdem Ecclesiam priuilegio Immunitatis gaudere , cum vere tamquam pinnitentes ad illam confugiant , & protectionem Ecclesiae promereantur 3 solum enim excluduntur actu delinquentes in Ecclesia, de ad ipsam non confugientes, in quibus cessat ratio finalis L irocinii, quae non debet ijs patrocinari, qui iniuriam, & damnum inserunt. Quae ratio, &doctrina militat etiam pro illis,qui licet non f rentur Ecclesi , iurantur tamen in E clesia, nimirum,vel crumena m,vel aliis quid aliud simile , agunt enim semper contra reuerentiam debitam Ecclesiae, eique iniuriam inferunt,ex quo nullum promerentur Ecclesiae patrocinium , neque dicendi sunt ullo modo ad Ecclesiam confugientes, & ideo illis non debetur patrocinium, alioquin dicer tur Ecclesia delictis patrocinari; unde concludendum est, quod etiam sic furantes, sint ab Ecclesia eiiciendi i licet enim semper Ecclesiae inferentes iniuriam ab eadem Ecclesia remouere inpunitionem delicti in ipsa perpetrati.
Non eximendi a foro securari, tamquam Immunes , qui selo adstringunt r
PArs est potissima Episcopalis Pru
dentiae, immunitatem . & libertatem Ecclesiasticam tueri, atque ill*lam omnino seruare, dc in Iebus omnibuS,