장음표시 사용
141쪽
id ita deueniri necesse est,non alia optione ei a quo supplementu de lyta. Quod si maior sit merces quam sit dimidium illius operis aestimationis,eam persoluendam esse ait,quatenus nihil factum sit ultra formam propositam: quod alioqui cius solutio non excludat artificem a petitione mercedis cius quod adlacerit operi praeter illa forma,vel quid in eo comutauerit quod esset operosius:horu enim aestimatione facienda esse,& inde mercede artifici per soluenda cocludit. auo posteriore casu mercedis,quae sit maior dimidio .estimatione operis ita intelligi inus ea persoluenda dumodonsi excedat eius mercedis dii Iudiu,estimatione totius operis,uti in emptore diximus superiore capit ciuia ab eius parte petitur propter laesione ultra dimidium totius v editionis rescisio,nisi malit veditor id quod amplius accepit,vera rei aestiniatione emptori refundere. Patet entiri id nec aliud significare liaec verba quibus ait Hcrmenop. Mercedem, quae sit maior dimidio,esse artifici dandam:vt significet id quod amplius dimidio est,uique ad quantitatem licitam eius lucro ce sere:quod eo comprobatur,quod idem in istis locationibus, quod in venditionibus & emptionibus,obtincre generaliter proposuerat. Quo concludimus locationem istam ut & alias,corrigi tam in conductore, qua locator contra quam ille senserit, nec ullo modo repugnare illius loci verba.Quod autem vocavit Hermenopo.id nos forma significare diximus,eo sensu quo forma, futuri aedifici j declinatione significare indicat allusio,quae ita fit a Cicer.lib. 2. cpist. ad Coelium. Ego nec praeterita nec praesentia abs te, sed ut ab homine longe in poserum pra-biciet , si iura expecto ut ex tuis litteris cumformam re .viderim,quale aedia ficium futurum sitscire psim. Eodem sensu modulorum dictione usus est Paulus in l. non solum. 8.g. sciendii. ff.de operi nou.nunciat. aqua dictionis istius significatione ductu vidctur,quod vernaculo sermone nostro istiusmodi formas & modulos, modestu aedificij & operis vocat. Modulos tame Vitruvius lib.r.cap.a.videtur sumpsisse P me suris,operis dimetiendi causa institutis:vt fuere & aquarii moduli ad
digitorum,aut unciaru mensura constituti,quibus erogabatur aqua, iuxta Frontin.lib. i. de aquaeduct.&Vitruvi.lib. I. p.2.&lib. . cap.
142쪽
Metiri si quemquesuo pede de modulo verum Q. Sed regulariter magis non modulum, 'sed calcei forma vocarunt, Vle. in taed&si quecumq;. s.f.penult.s ad i. Aquit. l. itc quaeritur.
I .f. ite Iulianus.1Lad leg Aquit.& Horat. 2.Sermon. sata3. Vt & sor mas dixit Plinius,in quibus aera funduntur,& inde finguntur. Ca. 22. lib.3λInde ctiam tam s ulci,per quos aqua incat, quam in aquaeductibus conceptacula aquae,& eoru constructio, forma aqua ductus, costructiones fornaearu,& formaru incatus ac forma aquae, re in iure nostro,& apud probatos authores vocaturil.s pendetes.27.S.si quid
M principium Vlpiani responsi in l. si non seriem. 2 6.
fide cond. indet,. ita habeat in vulgat.&rcceptis exempl. 7,ino fortem quis, edet iras indebitin soluit, repetere non poterit,
forti debitas soluit,aliter ita legitur in posteriore versitaex Florent. exempl. ijunis debitaesoluit.c iem versiculum viro modo legerit Accursex eius scriptis colligi non potest.Is tame cum reliquis interpretibus eum refert ad usuras pacto nudo promissas,sicque naturaliter tantum debitas, quas inde constat indebitas vocari,i .in iis . S. imperator. ff. de selution. curi Lex mutuo ita demum ciuilitcrdebeantur,si per stipulationem promissae sint, nec aliter:iuxta l.3. C. devsur.quae in foenebri tantum pecunia intelligenda est a oc est mutua, iuxta eiusdem legis verba,non autem extendenda ad quoscunq; stri. ctos contractus. Vcrum non dispicio cur illas pacto tantum nudo promissas, sicque naturaliter tantum debitas usuras, Vci Forti debitas,
mel soktis debitae dixerit illic Vlpian. clim propter promissionem personae magis, i promidae sint, debitae videantur. Unde aptius id ad illas referri posse videtur,quae naelo modo,hoc est ne pacto quidem nudo promissae fuerint, quas serte penes debitorem existente dcbibtor eius sertis usus & commoditatis contemplatione, quasi beneficii accepti loco' vicissi ri aliquid rependens , sponte persetuat, ω velut rcmunerationis nomine aliquo modo propter sertis
143쪽
vam debitas.arg.l. rabit in v b . quas perceptorumfructuam ratio. C. de action.empl. iuncta l. sed & si lcge.S. Consuluit. V de petit. hered.Istas autem non repeti probat.arg. l creditor C. de usuris.Quod veru ubi proprio usurarum titulo sunt numeratae,d. S.Imperator. inversi. Ita proprio titulo. Secus si simpliciter quid a debitore creditori sit numeratum. Id enim sorti imputatur.sC inteli. d. S.Imperatori versica. Et quis sit licitersoluerit. Illo autem casu non secus dici potest ad esse aliqua naturalis obligatio,quae proprio titulo solutarum usurarii non promissarum repetitioncm impediat, quam istiusinodi usurae, hoc est nullo modo promissae etiam peti in bonae fidei, aliisq; nonnullis iudiciis possunt,nec tantum ubi mora commissa est. l. in bonae
fidei. C. de vir. I 3.in princ.&5 I. isde usuris, veru S cum nulla in ra commissa est solius aequitatis r. tione.l.&in contraria. F. de usuri .arg.l. 2.C.de Usur. Naturalis autem ratio inter bonae fidei,aliaq; iudicia, nullum discrime admittit. Hoc igitur casu quo sors debetur,ita sorti eas debitas,uci quod aptius etiam cst sortis debita: este intelligimus,cum aliud sit ubi nulla sors cxistit penes debitorem,quia tunc naturalis illa ratio cessat,qua praesumitur qui soluit, ideo sciens soluisse,ut remuneraretur sortis usium: Idcoque condiccre potest iuxta cundem Vlpian. in d. l. si non sortem.S.si false. cuius argumento illa
anpater inuita cir contradicente an vero absente tantum oe ignorant lia dotem me rit. C A P. I 6.
N illa specie ab Vlpiano agitata in l. si cum dotem M. f. si pater. F. solui.matrim.in qua pater soluto filiae ma trimonio dotem solus cxegerit a genero,dcinde test mento quid eidem filiae legauerit , aut perfidei csimis. sum reliqueri quod qus ritur,An filia,S id quod leg, tum est,& praeterea dotem petere possit,sic video ex illo cotextu ab interpretibus & veteribus , S nouellis explicari, ut dispiciendum quidem id existimen an quod pater filiae legauerit,dotis nomine i gauerit,an vero simpliciter illo minime exprcsso, ut priore casu filia alterutro contenta esse debeat, si tantundemirutiorum unoquoque
144쪽
est: sin minus,ut ad concurrentem minoris quantitatem fiat alterius compensatio:postcriore vero indistincte utrunque petere possit. At repugnat huic posteriori parti contextus illius 9.si pateriin quo mi ni me proponitur,quod a patre filiae relictu est,illi dotis nomine fuis. se relictui m&tamen filiae deneganda actio dicitur ad dotem petendam,si tantum ex testamento acceperit, quantum cx dotis causa illi debebatur.Repugnat quoque Modestinus in l. Titia.3s.S. qui invita. ff.de leg. a. in qua agitatur illa species,qua proponebatur pater inuita filia dotem exegisse,&filiae dotis nomine reliquisse: dc tamen acti nem de dote ibi ob id minime consumpta esse est,quod ca patri non cofensisset, & utique simpliciter no ignorasset,quasi inter illos duos
casus ea in re intersit quo ea inuita ac contradicente, &quo simpliciter absente & ignorante id actum sit: Vt quidem verius in eo post riore casu distinguendum mihi videtur,an ca inuita & contradicente id egerit pater,an vero ea absente tantum Sc ignorante:vt chin ca limulta id egit,nisi vel nominatim dotis nomine id se legare expresserit, vel id ab eo actum dc cogitatum ex ipsa legati Coccptione appareat, utrumque filiae privstari oporteat,&legatum ab herede, & dotem amarito,regressiim inde aduersus heredem habituro. arg. d.*. qui inuita.in verb iliae dotis nomine. dc verb. utique non i norans. lucta l. lui hominem. 3 .f. si gener. isde solui.&l. clim pater.79.f. qui dotale. U.delegat.2.Quod si non ea contradicente id egit,sed tantum absente de ignorante,licet&tuc ipso iure filiae actio de dote aduersus maritum competat, tamen relictum illi a patre per modum institutionis aut legati, cum dote compensandum Sc deducendum sit, etiamsi aliter non probetur dotis nomine patrem id reliquisse. arg.d. S. si pater. in verbflia absinte,dc sequentibus, quibus nulla prorsus mentio fit nomine dotis relicti,sed simpliciter relicti. prob.ctiam l. huiusmodi. 86. S.Cum pater.ff. de leg. I.Vt cu in eo pater oblique quippe interueniete mariti aduersus ipsum regressu filiae effectus sit debitor ex causa minime voluntaria, de ab ipso initium habente, cadem propem dum ratione, qua clim pater vel legitimam cuique filiorum relinquere obstringitur, vel libertus debitam bonorum portionem p trono,& in consimilibus,quae non ex voluntaria causa pro ccdunt id quod testamento quoquomodo relictum fuerit, cum istiusmodi is bito compensandum cst,iuxt.l. quoniam nouclla. C. de inois testament.l.etiam.S.si debita. is de bonis liber t. authiriter .in fine.C. unde
145쪽
unde vir & . Comprobatur &co, quod ipsa quoque dos a patrudata legiti mae imputatur,quo magis de ea idem quod de legitima iudicandum cst.d.l.quoniam nouclla.Eκ quo id sicqui verius crediderim , licet alioqui legitima a patre cuique liberorum omni deducto aere alieno relinquendast.l. Papinianus.f. quarta. U.de inois.lcstam. tamen si hunc patrem,qui absente filia dotem exegit, non amplius filiae reliquisse proponeremus,quam quod lcgitimae nomine ci debetur,ea dotem a marito exigere nequcat. arg. d. f. si pater. dc supradicitorum,aduersus Pauli Cadrensis sentcntiam. Ncc repugnat l. pater filium. q. ff.ad l .Falcid. nam debitum,de quo ibi agitur, licet minime sit voluntariu,S in quo is testator, ic quo agitur, ius aliquod habuerit,ut ibi diCitur, id tamen initium & causam ab alio antea habuis set. Itaque dissimilc hoc sit: unde in eo idem obtineat quod quouis
alio debito voluntario,iuxt.l.creditorem.77. U. dc lcg.2. Diuersitatis autem rationem inter illum casum, quo patre Con' tradicentc hunc, quo absente tantum filia dotem exegerit, hanc esse arbitror: quod in illo improbabiliter omnino pater egerit,ac nullo iusto praetextu obtento accedentis filiae volutatis,utpote quae cX- presse ei resisteret: hoc vero recte potuerit expcriri tum spe accessurae voluntatis ipsius filis,tu & co,quod & si non accedat,in multis ta
duplici praestatione eius heres onerandus fuit,cuni is id & tuo iure,& minime contra expressam filis voluntatem pervicaciter exegerit. Nihil immutandum esse ea contextu supraaesti S pater.
B s c v Ri v s videri solet,quod Vlpianus in supradicto S.ii pater. ex Iuliano est,id quod ex lcgato,aliterve a patre relicto filia acceperit,compcnsandum ei in dotem, lucroque eius cedere, se tantum ab eo consecuta sit, quantum ei ris nomine debebatur, ut quidem habcnt exemplaria omnia: nisi quod in Florent. pro cedere,legitur cedit.Sed tame qui ipse assequi non potest quomodo fieri quea ut filiae quς non plus quaei deberetur nde cosccuta sit lucro id cedere dicatur,mutadu duobus locis opinatur coni tumillum,megendii, lucroetherius cedere i
146쪽
,amplius ab eo tonsecuta sit, quam ei dotis &c. non aliter quidquam ibi dici posse filiae lucro cedere asserens, quam si ci amplius quid a patre relictum fit,quam dotis nomine deberetur: idque fals o. Nam ita debita filiae dos est,ut simul Nipsi patri debeatur,utpote cui ea sit cu
te auerit pater,qua dotis nomine debcret, unde legati soluti fiat cudote compensatio,lucro tamen filiae id cedere recte dicitur,quasi in eo lucrum aliquod sit,ut quidem esse negari no potest:tum eo quod is filiae dotem legando id iuris a se abdicat,& in filiam volutarie traffert sichue lucrum & emolumentum aliquod in legato cst,ut quidecsse vel eo patet,quod non perpetuo & indistincte is tantam quantitatem filiae ad secundas nuptias conuolanti praestare tenetur,quanta a priore viro cxegerit.TcXt.in S. praeterea.in auth.de aequali.dot.nouelibo .Tum ctia, quia eo quod in vim relicti id capiat,eam fratrib conferre minime teneatur. Sic intellig.l filiam.I6.in verbis stra relictam coAtillis.CHe collation. Accedat & quod, cum quomodocunque aliter filiae dotem lega validum est legatum,d.l.cum patensfide iure dot. cum alioqui, nisi aliquod lucrum emolumentumque sit in inco quod legatur,legatum minime subsistat. l. si deportati. . in D. V de leoam. on ampliu 26.in princ.& l.& si squo. 69. ff.dc leg. I. Quo nomine hic adiecisse dici potest id lucro eius cedere t occumrtat obiectioni,qus alioqui moueri poterat ob id, legatum istud &relictu non subsistere,quod dotis nomine conceptum sit, quia in conullum lucrum sit.Imo vero inquit lucro eius cedit, ac per cons fluens legatum subsistit. Exeus varia lectio m eorrectio Iuliani in lMirascriptum. I 3.s. regula stae lib. c posth.herei.insit. CAP. 48. I v t R s A est lectio vulgatoru excplariti &Florent .in Iuliani resposo l. si ita scriptu. I3. g. regula. ff. de lib. L posth.hcre.insti. Sic enim habet vulgata: Regulae a iurὼ ciuilis,qua constitutus hereditatem adimi simo no p se,
propter quam liber heres usi i is sit. Iraqi quavis dominus ademerit eoketecta mero libertate, ω hereditate nihilominus libretate habebit sicque etiam extat in Norico excplari. In nonnullis tamen& vulsatis quoque excpla. quo loco supra scriptu est Ita M quauu
147쪽
legitur sit quamo:quarum illa prior est aptior. At in Florentino aliter ita legitur: regula estam ciuilis, qua constitutum est hereditatem adimi non pose propter quam liber c heres esse iugus,quamuis dominus. &c.' si pra. Obseruator tamen putare se ait in principio,vbi legitur hereditatem assimi, legendum esse libertatem adimi. Idque simili prorsus errore cum illo,iri quo antea obseruarat pro hereditates legendum esse liber- rates in l. 3. q. de reg. Caton. De quo dc nos superiore libro scripsimus. Sed non vere putat hunc ipsius in hoc errore csse illi antea admisso penitus similem Est enim nic longe crassior, utramuis lectionem admittas. Is autem eam, quae Florentini exemplaris est, subsequitur, quam cisi vulgatae sua constare possit sententia, nisi quod in
eo regulam constituit,quae nulla alia authoritate comprobetur nos etiam magis probamus: Sicque in eo nobiscum conuenit, in illo vero disconuenit,quod illic pro hereditatem vult legibi ei talem. dupliciter in eo lapsus,tum quod negat iuris regulam esse,qua constitutum sit hereditatem adimi non posse: tum quod loco illius alteram istam iuris ciuilis regulam adstruit, qua constitutu sit libertatem adimi norosse id enim necesse est simul sequi,si ex levicula ipli'coiectura pro ereditatem, legas libertatem. QIo Postremo quid in iure fallius
prob.l si seruo.26.is de adimen. legat.S. si seruus. circa fin. de hered.
instit. iuncta l.verum. 8.ffide manum.testam.Contra autem alteram
illam,quae vult hereditatem adimi non posse verissimam esse, comprob l.si certarum S. si eodem versic. Cum in paganorum. s. de misit. testam.ubi discrimen id inter paganorum & militum testanacta n minatim constituitur:probat etiam l. I.S. vlt. F. de his quae in testam.
del. versi. quoniam hereditas semel data adimifacile non potest. In quo dictionemfacile propterea ibi adiectam suisse constat,ut indicaret prρ- ter iuris regulam aliquo casu id fieri posse, non quidem ut directo ei adimatur, sed qui heres institutus est cxinde heres declaretur, idque aliquo latum casu,quippe quo alius quis vel coheres adscriptus est, cui ita ademptio fiat, vel substitutus aliquis ei adiunctus. Quo res rendum quod in d. g. si eodem . solam hereditatem ex heredatione adimi non posse dixit, hoc est soli delatam,ut initio eiusdem S. pro posuerat eodem referendum, quod dicitur in l. sed & si codictionis. S. vlt.ffide herediuinstituend. Ac propterea recte dictum, in d. g. vlti non facile hereditatem semel datam adimi posse,quia possit quide, sed aliquo tantum casu. Comprobatur id argi.Seius. 27. is ad leg.
148쪽
salcid. S l .vxorem. . f. heres. E. te leg. 3. S l. paterfamil. ψ . E. de hered.instit. In quibus proponitur iis casibus,quibus testator non vult heredes sibi existere cos,quos antea heredes instituerit, si forte contingat aliquid postea ab his contra testatoris voluntate fieri, velnsi fieri,non directo illis hereditatem adimere deber sed ex hercit cos facere,nec alia ratione quam illius regulae, qua dicimus hcrcditatem datam adimi non posse,neque directo ita facta directis verbis
ademptione,neq; oblique,si nulli alij sint illi cui oblique fit ademptio, adscripti aut coheredes,aut substituti: quia vi quoquomodo ad- cmptio fiat,oportet omnino dc hcreditate ab co,a quo ademptio fit, cilicaeiter adiri: at is ita semel heres factus,postea heres esse Geta nere nullo modo queat.l.ci inii soluendo. 8. in si. ff. de hercd. instit. l. Δ si sine.f. sed quod Papin.si .de minor.Et praeterea alium,quam cui adbmitur,subsistere heredem,a quo ademptio fiat, cum non ab eodem eidem possit quicquam adimi. l.scd 5 si conditionis. 6. in fi. ff. de hered. instit. Quibus fit,ut illam iuris regulam subsistere colendamus, hereditatem adimi non posse. Nec obest quod idem Obseruator ob hcit, incongrua illic subiici interpretationem de libertaic adempta, in eo quod ibidem Iulianus subiunga propter eam regulam liberude heredem esse iussum,quamuis dominus ademerit codem testameto libertatem,& libertatcm dc hereditatem habiturum. Sic enim intelligendum iure Pandectarum,de quo ibi agitur, ad hoc ut valeret serui proprij facta a testatore institutio, oportuisse utrunque nominatim seruo relinqui,& libertatem,& hereditatem: Cum alioqui iure Codicis,sola hereditate seruo relicthac nulla quoq; libcrtatis mintione facta,utrunque debeatur seruo. l.quidam. C. te ne si .scru. hinred. instit.Itaque illo Pandectarum iurς utroque nominatim relicto, non poterat eodem testamento alterum quodvis horum separatim
adimi S quod de libertatis adcinptione dicitur, id N ademptionem hereditatis inseri, ut Ec econuerso ademptiq istius hcreditatis , de ita
Dertatis quoq; adeptionem secum trahit et tunc maXime,cum soliis heres est institutus, cum nisi liber sit is, hereditate adire non possest testamentum aute ab aditione hereditatis vim accipiat , sine q0 testameto relicta minimc debentur,nec per conseques libertas:atq;
illo potissimu casu libertatis adeptae,costat illo Pandectam iure hereditatis institutione quoad seruu propriti subsistere nullo modo possi
. Ac ita ciussi e cffcctu tuc fuit libertate assim ac si nominatim ipsa
149쪽
hereditas adepta fuisset.Veru ut illam iuris regula cxplicians nec di recth hereditate adimi posse cxprimere ademptionis verbis ad ipsam hereditatem nominatim relatis,neq; oblique, quippe verbis Ddemptionis ad ipsam libertatem duntaxat directis, non ab re hic libertatis ademptae meminit potius quam hereditatis, qui, neutro modo hereditatis ademptionem fieri posse, compedio lignificaret. Constare sibi contextum Pomponiν respons in I. si a primo. 8 .ssiasib. posth.her.m lit. C A P. I9. Ni T 1 o l. si a primo. 8. ff.de liber.& posth. hered.insti. clim Pompon. in ea specie,in qua filius a primo herede instituto proponebatur exheredatus,a siccudo aute herede substituto no exheredatus, & duri pendeti esset, an prior adiret, filius institutus decessisset,ex Iuliani sententia respodisse secundu minime fieri herede, quasi ab initio inutilitet substitutu . sed orsi inquit posthumo illo id acciderit,ut natus viso patre a quo exheredat iusit moriatur,eadem dicenda erunt desubsituto, quoniam eum nitus es filius, loco eius est qui superses est. In quo dubium illud est imprimis,quod clim proponat posthumu vivo testatore natu decessit omittete instituto hereditate,non tame substitutu herede fore dicat:cu repugnare videatur quod in l.posthum'.sside iniust. mp. testam . ex benigna costitutionis D. Adriani interpretatione illo casu heredi scripto bonoru possessione secundii tabulas dari ait Vlpian . Veru hic distinguimus,an posthumus vivo patre natus, etia vivo adhuc patre decedat,ut hoc casu sit loctis illi benigns D.Adriani intem pretationi,an vero patre mortuo,Vt tuc plane excludatur substituti, iuxta d. l.si a primo. quod cxpressus traditu sit in l. si posthumus. 1 . eod.tit. de liber.&posth. in vers. miuentibus primis o deliberantibus
decedat. qua ratione non ab re Accursin d. l.si a primo.in vercut natus vivo patre a quo exheredatus fit moriatur, sic interpretatur verba illa ιο determinare dictione,uatiis no aute verbii moriatur. At inquit)ille quo iure quaq; iniuria corrigessi,siue recepis S verissimc lci ionis violads ansam captas quid interest anViuo,an verb mortuo patre posthumus decedatλQuo solo quς stionis propositae prs textu manifesta ait macula haereret his verbis,uiuo patre,dchorii loco legendues se,uiuo primo: & attexit primi dictione esse nome instituti, sic Ii vero esse nomen substituti.Itaque vitiusq; initium a maiuscula littera cuu
150쪽
inchoandum: illumque errorem subortum esse ex compendiis istis illarum dictionum inter se assinibus, pre,& pro, mirus artifeX, qui aliis locis,quod de Verre ait Cicer. 6. Act. non perpraesitio,sed palam per potestatem uno imperio legum contextus arbitrio suo sgit, refigitque, aliis vero lectoris oculorum aciem praestringere istiusmodi praestigiis tentat,quominus dolus percipi possit.Sed videamus an non hic nobis illud Plautiture exclamare liceat:
Operta time fuere, aperta sint,patent probriae.
Atque imprimis eo,s in d. l.si a primo. dictione primi vult esse no- me instituti heredis,& dictione secundi nome substituti: itaque haec esse inchoanda a maiuscula litera.Quo fiet,ut quod ibi initio proposuit,filium a primo herede instituto exheredathi,perinde sit ac si dixisset,a Titio herede instituto cxheredatum,siquidem ille Titius voco
retur: Cuiusnodi exheredationes a persona factas vitiosas omnino esse constat: probat. l.no putauit. 8. b. si ab uno.ff. de bon. possess. col. tab.&L3.S. I. in princ Ede lib.&posth.hered .instit. quo plane su uertitur cius & correctio, & sententia.Taedebit non asseruisse audentius,ibi legendum esse visentibus primis, ut quidem scriptum cst in is l. si posthumus. Qua tamen nil opus esse comperiemus,si alterutram Accurlij nostri sententiam subsequemur,qui a primo herede institi to exheredatum interpretatur intelligendum, aut ab institutis her dibus primo gradu,aut primo gradu exheredatum,quasi sic in genere fuerit locutus. Nec ullo modo utramuis correctionem illi loco conuenire id arguit,quod cum aperte illic testetur Pompon. in illa secunda legis parte eam speciem se proponere, in qua os humo i ii
quit silio id accideris, quod de filio iam nato dixerat,atque in sine d
cisionis suae hanc rationem reddat, te posthumo nato loquens, quoniam cum natus est filius ora eius est qiui periti sest: quae ut vera sint,oportet posthumum & vivo patre natum fuisse, cui itidcm vi alter ille G Iius superstes fuerit,&praeterem mortuo patre deccillisse.Alioqui n&id illi accidisse quod filio recte hic dictum csset a Pomponio. Quo solo,&illi cius unico obiecto,& argumento satisfactum dici posse
quod nihil interesse contendit, an uiuo , an mortuo patre natus sit
posthumus,qui post patris mortem dcccsseri T. Caeterum & alia ratione intere: se contendimus , quippe quod ut in filio dixerat si cundum heredem quasi ab initis inutiliter in totum , sciente ipso. Patre, qui si utiliter institui voluisszt, testamentiun vivus mutare