장음표시 사용
101쪽
tuisse consentiant, cur molestiam facessimi
ijs , qui id nunc etiam fieri potuisse credunt Si enim Electio per se non facit, ut
quis semper in gratia maneat, non magis nunc quam tunc ex illa concludi potest perseverantiae ingratia infallibilitas aut ne
Tertiis,posito quὁd id verum esset,consensisse eos in ista de Electione sententia, an id satis est Capello Ita videtur hoc notari semel volo: est enim res magnim menti arcanum malae fidei Capelli In universa hac Disputatione sua id unum totis viribus agit, ut, quando de PMdcstinatione loquitur, ita loquatur, tanquam si Arminius dissensionem quaesivisset in solo Capite de Electione, cin id enixus suisset, ut consensum , qui in eo Capite erat, turbarer. Non equidem recte ii , sed nec bona fide: Neque enim de eo olicitus erat Arminius,an ObjectumElectionis non posset statui homo cieatum integer Etsi enim credebat Scripturam non statuere aliud objectum, quam fidelem, ac proinde
jam lapsum, tamen non propterea contendebat, fieri non potvisse , ut OAeetum ejus esset homo integer. Aliud enim est, an si ob ect im, aliud an non possit esse objectum. Et quis de eo magnopere laboreti
102쪽
boret, An Deus homines lapsuros an jam lapsos servare velita Sive Deus hos , stye istos eligeret, nulli faceret injuriam: Imbfaceret ijs, quos eligeret , ingens beneficium Sed ideo Electionem istam praecisam impugnabat, quis dilectio illa conjungatur cum tali reprobatione 5 reprobatorum vocatione, cum quaimpossibile est, ut salvetur Dei tum justitia, tum sinceritas. Itaque non satis erat Armini, quod consentit ent in uno Praedestinationis membro, consensus requirebatur etiam in opposito membro, quidem magis in hoc, quὶm in illo. Neque enim periculum ullum, nedum tam ingens, erat in eo, quδd Arminius dicebat, Deum omnes velle salvare sub
conditione, ipsis per gratia possibili, quam
est in altero membro Deum velle perdere atque aeternis cruciatibus addicere, non dico hominem innocentem, sed multo maximam generis humani partem , antequam peccavit aut puniri meruit. Hic enim manifesta est in)ustitia, tyrannide quavis rimo
omnium , qui unquam fuerunt aut erunt, tyrannorum simul junctorum immanitate tanto deterio , quando aeterni cruciatus
temporalibus sunt graviores Dicet hic fortasse Capellus, sententiam istam damna tam esse a Synodo Dordraceni Dato, sed
103쪽
non conces , id verum esse dicat vicissim Capellus, quid in caussa fuerit , quod eam non damnarit Synodus utraque Gallica, A-legiana scilicetri Charentonensis Receperunt illae quidem Canones Dordiacenos , sed quas Canonibus suis Synodus Dordracena subjunxit damnationes, silentio praeterierunt Mysterium hic est Scimus, quantum Gallia debeat aut debere velit Calvino, Bezae , athsque, quos primam istam sententiam tenuiste Capellus fatetur Disputatione sua secunda, Nec dubium est,
quin plures adeoque ipse Capellus sententiam istam teneant, qui, ne Calvinum, imo se ipsos damnarent . Dordracena damnationes, uti quidem prima fonte damnationes esse videntur, pr terire maluerunt. Sed
nec opus erat, ut id facerent. Neque enim Synodus Dordracena sententiam istam vere damnavit, sed damnare talitum videri voluit, ut populo&scenae serviret Damnavit tantummodo eos, qui asserunt, Ecclesiam Reformatam docere, Deum etiam innocentes fidelium infantes , ab uberibus
matrum raptos, in aeternum ignem tyrannice praecipitare. At ex sententia Synodi nulli infantes sunt innoxij, cui Deus infantes fidelium praecipitat in aeternum ignem, in eo non tyrannice eiu agere dicunt,
104쪽
cuiat, sed jure dominij. En fraudem. Sed posito etiam, quis dutraque, tam Dordr cena quam Gallica Synodus, istam Sententiam rejecisset, quod tamen nec fecit , nec
facere unquam audebita, pax tamenin concordia rata manere potest , ex Sententia
Capelli , cum istis, qui primam istam Sententiam tenent, si modo in Capite Elaetionis, ut ait, consensio maneat. Hac itaque sola lege pax coletur cum istis tam immanium paradoxorum defensoribus. Sed posito etiam, quod Eccusia Reformata non ascendat supra lapsum , sed hominem lapsum faciat Objectum Praedestinationis;nominus tamen peliculum est, quando eadem statuit. Deum velle ex humano genere lapso paucos quosdam nominatim ieremtori eligere ad gloriam , antequam per Christum reconciliati sunt Deo. Id enim cum manifesta Satisfactionis Iesu Christi
is injurii conjunctum est uti nec minus periculum est in eo, qudd Deus eosdem electos ita vocare velit, ut non possint non credere, etiam quando Deus eis mandat ut credanti obedianti. hoc enim sapientia divinae derogat. Praecipuum vero periculum est in eo, quis di eus ex maxima generis a mani parte, quam propter unicum primi Iarentis ipsorum peccatum in aeternam d
105쪽
98.mnatione 'eccati servitutem voluit incidere, multos imo plurimos vocare dicatur ad credendum obediendum Euangelio, quos tamen reprobavit, ac proinde quos, juxta primam uiam intentionem , nec Credere nec obedire nec salvari vultri Et hic maxime calceus urgebat Arminium, hodieque adlius Scholam ejus urget. Hic laborandum erat,ut consensio rationalis reperiretur. Hac enim reperta facile reperie tur consensio in materia Electionis. Salvare potest Deus quos vult, prout vult: At ut aeternis ignibus addicat , qui id non meruerunt, aut ut ijs, qui id meruerirnt,benevolentiae specie illudat, non permittunt ipsius tum justitia, tum sapientia, tum bonitas. Atque haec quidem talia sunt , ut directe contrarium concludere non dubitem, quam Capellus fecit idcirco scilicet Arminium habuisse justissimam caussam dissentiendi a Calvinistis, quod, etiamsi convenirent in definitione Electionis, in Reprobatione tamen definienda tam atrocia, tam horrenda, statuerent, quae divinae glo-rsae, Christianae Religioni denique rectae
rationi e diametro adversantur, ut consensioni locus non esset.
As, inquit Capellus, Electiouo huisu
demisi propterea magni faeienia est,. in ia
106쪽
' λ. estUeUus requmtur,ut eo liquiasin eo stet, tu is nostra merito, sed ex mera Dei gratia nos eluti Quasi vero periculum sit, ut non satis liqueat merito nostro nihil omninδ tribui, quando objectum Electionis statuitur homo
peccator, tura puta misericordia caussa ejus impulsiva. Gratia praeVeniens, gratia concomitans , gratia subsequens , cauilla principales essicientes ejus, quae in pecca- ore gignitur, fideiri obedientiae , utriusq; raemium vita aeterna Quis enim hoc γropriὸ mereatur Denique quando merium diserte 4n terminis rejicitur ab illo, quo metuitur ut meritum statuati& rejici-ur ob easdem caussas, quas ad meritum Coninlituendum requirunt ij , qui metuunt ut
At, inquit Capellus, Arminiis ustuis uidem meriti voeabulam, sed tamen rem ipsam ponu, dum vult objectam Electionis esse cremtem vis Argumepti intelligatur,: digam insormam:
Majorem hanc vel pueri negarent: ex-,itarent i Sed ne id dici tantum credat Fellus , en duo Argumenta , ex quibus
107쪽
illud patet: i. Si vera est Major jam fateatur necesse est, velit nolit, Capellus, semeritum reipsa agnoscere, ut ut in speciem illud rejicere videli velit statuit enim Iustificationis Objectum esse hominem Credentem. At cum Iustificatio non minus sit gratiosa, qu milectio,juxta Capellum, quo modo , si, cum objectum Electionis statuitur homo fidelis , meritum reipsa reponi colligitur, non item reponi dicetur meritum, cum Iustis attonis Objectum idem esse statuitur trobique enim par& eadem ratio est Certe, si animum vel paululum advertisset Capellus, vidisset eadem se consequentia gravari posse et Imo, quod magis est, sensi uel Majorem se ipsam destruere. Eo ipso enim , quod homo credens Objectum Electionis statuitur, fieri non potest,ut meritum reponatur,etiamsi quis reponere illud cupiat, nedum ut re- ipsa reponatur,.priam cum quis ex prolata id rejicit: reponere non vult Idcirco enim
est per fidem, uisium gratiam, ait Apostolus
Rom. Et quis non videt implicare contradictionem, si quis dicat, Conditionem fidei, qua quis credit , se ex misericordia
aeternam remissionem peccatorum consecuturum, si Deo obediat, talem esse, ut reponere necesse habeat meritum, qui condi- tionem
108쪽
tionem illam praerequirit Contrarium per se patet Per eam videlicet tolli non
tantum meritum, sed omnem meriti suspicionem. a. Si vera est Major Iam omnes Patres, qui ante Augustinum floruerunt AOO annis, meriti defensores fuistestatuatur necesse est, quia, ut ex Prospero appa ret, Omnes fere ij Electionem ex fide prς vita adseruerunt, id est objectum Electionis docuerunt esse hominem cedentem.
Quin imo ipse Augustinus, Prosper , alij-9ue, quos gratiae defensorem optimos fuisse vult Capellus , meritum reipla tenuisse Pelagio secreto favisse dicantur necesse est; a Qt qui per omnia Patribus antiquis Onsentire se professi semper sunt: id psum etiam tam multis locis testatum fece- unt , ut solis radio scriptum videri possit. Et hinc patet, qu m inepte Thes sequeri-e χχ. a ijs , qui Electionem Distam vό-unt ex fideir visa, multos sinus Pelagiatis o restitui dicat, quasi videlicet aut sim habeat Pelagianiimus , aut si quos ha- ,eat, Patres isti, quibus cum ipso Pelagior erat, eos non viderint Vel detexerint;
it jam Capello, veluti novo aliquo Sinoue pias sit, qui sinus ejus , veluti equi alicu-IS Trojani, claustra pandat. Illaudabilis mindustria eorum, qui nodos in scirpo,&
109쪽
sinus in plano quaerunt: fieri vix potest quin
a uisivibus gaudeant,quibus arcana sente tiarum suarum p cculunt , aut morbo animiabprenx, ut videan ea, quae nuspiam sunx. Huiusmodi esse industriam Capelli, Cum inuspos sinus Pelagianismo restitui diciti si Electio ex fide praevis dicatur facta, jamphium secimus. Similis industria elucet in eo, quod subjungit . uum volunt homin cita liberam esse, O quantamlibet Spirituηνegener4ntis eo σςiam possit imiam reddere, i Perimi ora a paravitateb- , quae nondum fueram a veteribuu depνebe e veta potis reuoNam Capellus latebras has ipse sibi fingie misiam eas reperiet apud Arminium aut Arminii fautores Crudior ista est oratim quam ut in hominem sanum cadat. Quis enim , nisi aut stupidus aut profanus panxum liber ati humanae tribuas, ut i Deo ipse flecti non possit in omnem partem , si modo Deus ei potentia uti velit, qua polus , vel ea sapientia , quae ac flectendis vel saxeum cor sustici Z Injurius esset Deo , qui inpra has ansumas compingere ejus ficaciam, aut sapientiam. Reilhe dicit sapiens, χο Regis es in mania Deio, veruti rivos aquarum, ducit Lud, quo
110쪽
Bileamus testis esse potest,cujus tamen non maledica voluntas, sed maledicentia a Deo
fuit inhibita; Ita ut ipse dicat, uomodo ρομsum re Misere quib-Domimulentastis' Dicet fortasse Capellus , se non loqui nisi de
efficacia spiritus regenerantis, qua Deucordinarie uti vult in conversione hominum.
At hoc longe aliud est. Accurrati Disputa toris est presse inhaerere verbis adversarii, Mnihil dicere,quod ille no totidem verbis dixit,aut non libenter a se dictum velit, nisi forte per consequentia aliquid ei impingat;
quanquam tum eum no dicere consequens,
sed dicere id debere asserat. Sed esto; sith cmens verborumCapelli. An dicere homine ita liberu esse,ut istam efficaciam, qua Deus ordinarie in conversione hominu uti vult, possit irritam reddere, nova latebra est Pelagianismi r Nunquam Pelagio ea de redis est mota, nec ut istam latebram qu reret opus habebat Pelagius. At non fuerat ea adhuc deprehensa I veteribus. Nec mirum, quia quotquot fuerunt veteres,ij de veritate ejusce rei non dubitarunt , tantum abest ut Pelagitarcanum fuerit Liberum enim arbitrium tam aperte asseruerunt, ut nihil supra: liberi vero arbitri,proprium esse dixerunt, quod vocationi divinae possit consentire aut dissentire Unde illud in libro de VOca-