장음표시 사용
131쪽
animis admirationem simul, amorem sui
Sed ne tum quusim, ut πονtuit, ait Capellus. Credo, quia non loquebatur ad palatum eorum, qui ipsi malesvolebant, 'ui famam ipsius aucta ista oratione dolebant. Sed quid desiderabatur Z Tum quoque Θ- nodum omnem detrectabat. Atqui, quomodo detrectabat Synodum , qui jam sententiam de loco, tempore,& forma Synodi habendae cum alijs aperte dixerata qui jam Confessionem, Catechesin seri excusserare qui Considerationes jam habebat paratas, nihilque optabat magis, qui in ut eas in Synodo proponere libere posset, Sc sic ab omnibus istis, quas quotidie pius Vir patie-MUr, vexati Mibus , calumniis, obtrectationibus simul ac semel liberaria Falleris Capelle; Arminius non detrectabat Synodum y sed ir, qui Decretum ordinum de Revidendis Formulis improbabant , qui Revisionem Formularum nolebant , id
unum tantum operam dabant, ut Decretum istho ordinum prorsus enervarent, atque eliderent.
2. Cum quaerereturino in genere,quidsentiret, sed an dissentiret formulis, ne tum quidem rotunde νeθοndit. Falsissima haec sthi semper respondit aperte Arminius se non disesentire
132쪽
'sentire Formulis receptis , sed tantum 1 privatis quorundam Doctorum Opinionibus de Praedestinatione. Alia dicere non jubebatur, imo contra jubebatur, Considerationes, si quas habebat super Formulis, nonnisi ad Synodum Nationalem referre. Oνatione longa testatus est, esse quatuor Prades mationis Hecto sententιM. Hac or tione quid potuit apertius, candidius , aut nervoliui desiderari Z Utinam ita candideatque ingenue sententiam suam dixissent Adversari, Arminij in Collatione Hagiensi, & nuper in Synodo Dotaracena de Reprobationes Sed si unquam quisquam vel dissimulavit ove detrectavit sententiam suam dicere, certe iidetrectarunt maxime. Et fere ita fit, cui culpae quis se maxime affinem esse sentit, eam aliis fidenter improperat, ut quam longissime ab ea abessievideatur.
At dammulabat eam, quam tentam nuneupa bat, in confestisne Belgica exprimi I O non dissimulabat hoc, sed negabat aperte, quia eam similiter, si non ijsdem omnibus sal ter plerisque incoi unodis gravari menbat Opimionem suam de P destinatione, quae assis inconmodis careba verbis sensibusque consessiom bene quadrabat,
ista Con one contineri verisimilius
133쪽
contendebat.Nulla hic calliditas, sed aperti pectoris indicia ac signa. Et eadem omnia deprehendet Capellus inoratione Episco-ph, si animum advertat, non eam canum instar, ex Nilo bibentium, fugiens legat Ostenderem id prolixius , Pindicium ullum calliditatis fecisset Capellus. Concludens itaque dico . Anninium fide bona candide omnia sita egisse Doctrinam, quam tenuit , aperte est professus eam formulis Eccleuarum contineri ingenue semper se edere dixit it Fbrmulas nunquam damnavit Considerationes, quas ex Decreto supremi Magistratus rogatu Synodi consignaverat , maspiam nisi in Senatu ordinum, jussius quidem aperuit. Quare immerito candorem in isto candidissimo pectore desiderat Capellus. Verum enimver non satis fuit Capello in Arminiimortui manes infami calamo incurrere etiam in universum j Gregem,
sed amictum, dispersum, atqde opprcillimarietare audet. Nempe contra omnes stim
cit vis. Siseeritatem rus desiderimus inop cii stula utArminim e et siti Rempe recusaruis quiminin de suis tantroversiis,adsidem pertino tibin re ijs Catib ageretur, qui tu ex Dei verbo, M. Atqui uti frustra in Armini desideravit Candore Capellus,ita in iis, quos Arminii
134쪽
Sectatores vocat, frustra eu desiderare candore, brevi planu fiet. Semper, inquit, recusarum,&C. Contrariu veru est: Nunqua id re cusarunt: Sententia sua semper candide sunt
professi, , quantum fieri potuit, terminis Formularum publicaru , quibus subscripserant, expresserunt Ic asseruerunt. Et exorationeArminij, alijsq, ipsius scriptis, jam erat nota eoru de Pr destinatione Sententia. De ea conferre inConsistori)s, Classibus ac Synodis, no tantumno recusabant, ted volupe ducebant, quin&ultio ipsis p offerebant. Conventus istos isti potissimu fini servire ac destinatos esse sciebant: In istis Collationes amicas ac fraternas, salva cocordia ac pace, fieri posse ac debere ex animo credebant: Et quia utraque pars formulis Confessionis&Catecheseo Heydelbe igicae se tuebatur, si convenire non poterat, in terminis formularum istarum utrinque manendum esse arbitrabantur, usque dum earum Reviso in Synodo Nationali facta, a Synodo in hac aut illam partem decretum esset. Decisione in Synodis artihularibus non frustra tantum fieri dicebant, sed cum Revisionis, jam . ab Ordipibus decreta manifesta subversione, ac proinde Synodi totius, quae ista e lvisione potissimum nitebatur , totali impe ditione. Examina quorundam Telotarum
135쪽
Importuna cindecora putabant. Si quis deliquiis ei contra publica Formulas . aut contrarium subscriptioni suae fecisset, eum censura justa notari, fas ducebant. Nunquam ordini Ecclesiastico obstiterunt.
Quid poterant aliud, aut candidius facere lymo saepisu, inquiunt , signifieavimus nobis Sanodum placere, modo pars adversa Iadieti offleis non fungatur. De sola Synodo Nationali haec pronuntiant. Verba eorum inte
gra haec sunt, quae mutilate Capellus pro lposuit: Gνavamur etiam hac accusatione,quod, quotres abystatνestud carent, non posse commotῶον Maiiae malo obviam rei, quam ρe SIn dum, nos bule consilis restiterinus, sempe is lnodum impediserimus. Respondemus nos, hoel verum non esse. Etenim ipsime F ηοdam effla lsta im- optavimu que, utra istis, quibus primum decreta erat, conditionibus haberetur.'Etiam in Remonstranti. stra eam petivimus, oe exinde pius Seriptis editu e rion editis mgni'avimus, ἔνηodum O.. placere. - pari
adversa Iudιcis D nonfungatur, exsolviter verbo Dee Onomat, ,haritatisum quoque iseus eoncedatur. Hac ratione quid re istius, apertius aut justius dici potuit A partem adversam vocabant omnes via Belgi, Foederatι Pastores. Nihil minus. --xant, quam multi non e minimis ab isto cri
136쪽
ne essent immunes. Eos vocabant partem adversam, , quibus jam se, ut haereti
titis a summo Magistiatu prohibitis conventiculis, damnatos norant, quorum odia
atque inimicitias,plusquam Vatinianas, experti erant per aliquot annos , qui , qu clam , qu palam , ex ambones suggestu ipsos conviti, atrocissimis insectati erant, qui populum, ut ab ij secederet, Tribuniti, Concionibus adhortati saepe fuerant; qui Revisionem , ab Ordinibus decretam,
suggillare quotidie non desinebant , qui secessiones, schismata ab ho indicta
caussa , invitis Proceribus , feceranc qui Conventicula , Foedera Sc Syncretismos clancularios inter se inierant quibus Do- strinam eorum, non modo falsam, sed, intolerabilem pronunciaverant qui cuminis Conventus ordinarios celebrare detrectaverant , qui literas eorum Systaticas xejecerant , membra eorum 1 Coena arcuerant, imo qui orare cum illis recusaverant: Eos, inquam , Vocabant partem adversam.
Quid videtur , Capelles jure an injuria Si jure eos vocabant partem adversam , an non caussam habebant clausula ista utendiὶ Si injuria,da igitur Definitionem partis adversae. Me quod attinet, quae unquam
137쪽
sub sole fuit pars adversa, contra quam jure excipi potitit, haec filii: Neque crediderim,
Protestantes tot ac tam graves rationes habuisse, propter quas Concilium Tridentinum adversam partem vocarent, quis habuerunt Remonstrantes , cur tales Zelotas
partem sibi adversam vocarent. Et hi ipsi fuerunt Patres isti, qui in Synodo Dordra- cena, non multo post, utramq; paginam fecerunt&sententia de plano dixerunt inRemonstrantes. Sed de hac re in fine pluribus. Ejusdem commatis est , quod sequitur: Cum rogarentur ut explicarent Omnia, quidpοιθfimum improbarent in Formatas publue preeis piis in Belgio, nunquam ad ripotuerunt, ut ad postulata directe candideque ustonderent. Contrarium est verum Semper direct candideque responderunt, se iiij nihil improbares, sed in placitis quorundam Doctois rum, ρος cum istis arbitrabantur non convenire, quae Capitibus quinque contineri
Atqui ea distinguebant, taηquam Horis momenti capita ab alijs; quae minoris momenti
erant. Ita est. En candorem ipsorum. Pr te ista fatebantur, se habere Considerationes quasdam super Formulis receptis, quas minoris momenti vocabant duabus de causisis Quia circa Quaestiones minoris
138쪽
δὴ I. momenti versabantur non paucae phrases, ordinem , modumque tradendi potius spectabant, quam res a Quia Consi
derationes tantum erant , non autem On
clusiones , de quibus nihil dum certi apud se statuerant , uti de praecedentibus Quinque Capitibus. Considerationes autem illas iratas dicebant ex accurata attenta formularum Belgicarum electione, quae ,
Synodo Suyd-Hollandici ipsis injuncta
erat atque imperat , inuidem eum in finem, ut eas in Synodo Nationali fratribus amice expendendas darent , quando Formularum istarum Revisio in Synodo ista, ex Decreto Ordinum futura erat. At istas exponere semper musarunt, eum ro. 'iremuri Ita est. Caussa justissima erant, tur id recusarent , quidem tres. Prima: Quia supremus ipsorum Magistratus Considerationes illas clausas , consignatasque' id se mitti jusserat, vetueratque diserte eas roferre aut aperire in Synodis alit Con- entibus ullis Particularibus, pacis ac con- ordiae causa. Secunda: Quia intempesti vimin sine fructu id erat futurum. Quor- .m enim movere in Synodis articuaribus , quae a Synodis istis tolli noniciterant se quae OVarum ac majo-um litium semina sutura erant oertia:
139쪽
Quia videbant eos, qui id maxime urgebant, hoc unum agere, ut ii, qui Considerationes istas habere se fatebantur, in Synodis particularibus damnarentur, tanquam HETER ODOXoI, per provisionem LMinisterio suspenderentur. Quorsum ut ij postea ad Synodum Nationalem non venirent, tanquam partes membra , sed tanquam rei se appellationem, ut loquuntur,idque apud eos ipsos, quibus jam ante damnati de rei judicati essent;quod ipsis videbatur,non modb injurium adeoque contrarium intentioni Decreto ordinum, sed de manifestam tyrannidem affectare in Ecclesiam, ubi videlicet non liceat tui ac sine periculo Considerationes in Formulas receptas adnotare , etiam cum id supremus Magistratus jubet, aut ubi adnotaveris, non proponere nisi cum censurae aut maculae periculo , etiamsi si caetera intra terminos Formularum, quam potes maxim solicite
Hae sunt Rationes, quibus movebantur, ut in conventibus particularibusConsiderationes suas non exponerent. Et has ipsas Rationes non celabant, sed aperte & ca dide, quoties occaso se dabat, in medium proferebant. Quia vero zelotae isti non cessabant eos, hi illic, Quaestionibus, ve
140쪽
luti fidiculis quibusdam, torquere, ut ali- qiud exprimerent EvDIABLETON ,- si nihil possent, censuris ac suspensionibus ,
munere, tanquam contumaces , exare atq;
affligere, coacti tandem fuerunt repraesentare innocentiam suam Supremo Magistratui suo , eumque libello supplice pro pacea quiete sua interpellare. Obtulerunt itaque Quinque Capita illa, de quibus Capellus ait, non tanquam Confessioni aut
Catechesi contraria, sed eorum tantum opinioni , a quibus tam duris modis vexabantur. Obtulerunt autem tanta cum sinceritate, ut unum trium supplices orarent Velut ordinibus placeret Synodum, quam fieri posset maturissime,convocare Vel si id fieri non posset , ut Tolerantia mutua sanciretur usque ad Synodi tempus , cujus beneficio interea temporis ipsis quietis esse liceret vexationibus Symmystarum suorum Vel, si neutrum republicii esse judicarent, ut juberent ipsis cedere functionibus suis: paratos enim se damno suo privato sancire publicam quietem , Patriae pacem. Quid poterat aut sincerius,
aut aequius ab ipsis fieri Totum mundum appello judicem. - De his in Θ δε νοgarentaν, o non