장음표시 사용
81쪽
velit, adeat tantum doctissimam Disquisitionem Clar. Vir D. Hugonis rorij, An Pelagianasint ea Dogmata qua nunce nomine traduenmur. 3. Gratiam regenerationis ita peculiarem electis non fecerunt , ut communem iussicientem gratiam caeteris Vocatis dari negarent. Contra Hieronymus lib. . adversus Pelagianos ait: Etiambis, qui malifuntfuturi, dari potestatem conversionis Paenitentiae. Et ad Esa: CU I. Lιbeνam servat arbitrium, ut in utramque par rem, non ex praejudicio Dei ed ex inentis singuiorum vel poena vel praevitum sit. Augustinus Quaestionum sb. 83. Quaest. 8. sic ait:
Nee isti debent fibi tribuere, qui venerunt, quia voeais eneruut, nee issi, qui noluerunt,enire, debuerunt alteri tribuere sed tantum sibi, quia ut venirent Meati in libera erat volantate. Similiter Prosper alijque. Haec res adeo certa apud Veteres fuit , ut non tantum crediderint omnibus ijs , qui Euangelium audiunt , gratiam istam sussicientem , id est, credendi facultatem dari, sed ijs etiam , ad
quos Euangeli fama es lux non pelvenit, ejusmodi quaedam dona dari , Deo asseruerint, quibus recte uti possent redhὸ utendo ad majora, atque ita porr&adsalutaria dona pervehite possent si quis dubitat , adeat eandem, cujus paulo ante
82쪽
mentio facta est, Disquisitionem, & lucem nam se in sole quaerere intelliget. . Elvehionem denique ipsam ab Ausustino clare traditam fuisse, ut puram, nauius boni,quod inno futurum sit, pravi esubnixam, non usquequaque certum est,Capellus pro more 1uo adfirmat id satis confidenter , cum ipse Prosper, qui omnia Augustini diligenter legerat, ea de re dubitarit, ut ex Epistola ipsius apparet. Nec video, qua rMione solvi pesti evidens Argumentum,quod in contrariam partem est Quod Augustinus Sententiam suam authoritate Patrum omnium , qui usque ad aetatem ipsus scripserant, tueatur is Pelagij, tanquam novam recentem praesumtionem, damnet. At omnes fere Augustin vetustiores Scriptores Electionem non euentur alia , quam quae praescientia verae fidei subnixa est. Ita enim diserte Prosper cir Pane omnium a rem inveniri, unam Sententiam, qua Propo--- ω 'adestinationem Dei secundum praescientiam receperunt, ut ob hoc Deus alios vasa honoris, arus, a contumeliaefecerit, quia finem iustujusque praviderit, e , sub ipso gratia adjutom, in quafuturin esset voluntate. a--epraescierit. Ira est. Ambrosius , quem notainan pro se stare profitetur Augustinus , dis ea ita loquitur lib. s. de fide
83쪽
s. Cap. 3. Nomenim ante praedestinavit, quam eseiret, mure sequuntur. Et in Commentarijs ad 8.cap. ad Rom. quae sub Ambro' nomine leguntur, etsi certe non ejus aetatis sunt, legitur; Mor, quos maestiftfutu-νosfibi devotos ipsis elegit ad premissa praemiaeapessenda. Item: Et miserisordiam dabo ei, quem praefiij, in errorem, recto tarde reversu-mmadme: Cui adde, quod Hieronymus ipse, acerrimus Pelagi oppugnator, expresse, eandem sententiam tenuerit. Ita
enim ad Gal. i. loquitur Ex Dei praestis ita evenit, ut, quemIeisjustum futurum, missi diligat, qu oriatuν ex utero Imo, quod ma ιgis est, ad i. caput Malach. ait, Dilecti, lodium Dei vis ex praestientia Utitur futur trum, et ex operibis. Et ad Rom. 8. Propo l
tari sola fide servare, quos Maestiverat redi i
turas Im, in ipso adversus Pelagianos conflictu lib. inquit, Deus quem bonum ramin Adde denique , quod ipse Augustinus Quaest. i. ad simplicianum loquatur hoc pacto : Nemo eligitu nisi iam distans ab uti, qui dieituν unde quod diuum est, quia elegat nos Deus ante mundi onstitutis-lnem, non video quomodo si dicium, istis a lscienti deiis ομνum pietatis. Mox de Iacobo Mn inaus est, uisieret bonus,se M. nus factus eligi potuit. QAcquid sit, de men
84쪽
77. te Augustini, de qua adhuc sub judice lis est, illud certum est , Augustinum voluisse
sententiam suam authoritate omnium Patrum antecedentium tueri: Vnde essicitur verisimiliter ac paene APODΕΙΚΤΙΚΟΟS,
Augustini sententiam, qua contra Pelagium pugnavit, non fuisse aliam , quam fuit antecedentium Patrum et ut , si fuit alia ac diverse, falsi manifestum eum teneri , , dum Pelagium oppugnare voluit ex isto Capite Praedestinationis, uti Capellus vult, oppugnasse eum non Pelagium tantum, sed totam Antiquitatem, quod absurdum merito videri debet. Haec cum ita sint, fieri non
potest, ut Capellus, ex hypotheseos suae vi, Augustinum, Prosperum , aliosque , quos Pelagium optime oppugnasse, gratiam
regenerationis melius , quam Canones omnes,contra Pelagium sancitos, definivisse vult, Pelagianos docendi caussa faciat. Qui enim objectum Electionis statuerunt credentem sive crediturum aut qui Electionem aliam non agnoverunt , quam quae ex praescientia fidei est , illi non satis tribuerunt Deoin gratiam divinam reipsa sustulerunt , quinin meritum reposuerunt Ita
enim disertis verbis colligit CapellusThes. 1i. Deinde Qui se liberum arbitrium homini salvum relinquere, protestati sunt,
85쪽
i nimium tribueriint homini Utrumque recerunt Augustinus, Psosper, alijque , ut ex praecedentibus liquet. Ergo reipsa fuerunt Pelagiani. Si hanc contumeliam Au lgustino alijsque Pati ibus facere non aude ibit Capelluc, videat ergo , quo jure eam facere possit Arminio, ejus Scholae , si eandem, quam illi sententiam tene ni. Sed regeret foliasse hic Capellus,se non aperte nec praecis ex illo capite Pelagia lnismi crimen arcessere. Hoc quanquam regerere nullo jure possit et , qui Thesium Capelli filum dc scopum videt tamen esto. Videamus ergo ex quo capite crimen illud arcessat Satanae, inquit, mens fuit, Pelagia lnimum, novo tectorio incrustatum, instaura-νe Gratiam Christi,subtiliore quidem,sed tanis
probabiliore ratrone, quam olim, extenuare.
sto. Pelagius, cum duxit homiάem tam non peccare, quam peccare possetam Beebat, seiuniam agnoscere Peccatum originis. Ita est. Non necesie erat per consequentiam id impingere Pelagi, quod ipse aperi fatebatur. Hae si diceret, in lait, Armini-,nemini fidem faceret: υ agitursidem in eviret , probabiliον sui instituenda ratio. Atqtii Thesi praecedente dixerat Capellus, mens Armini,quaenam fuerit, .efinire non est nostrum: At quid est mentem Armini definites, si hoc
86쪽
non est Ne imputet ipsi Deus audaciam
temeritatem tam enormem Quod antea satanae mentem esse dixerat, id hic nunc aperte mentem scopum Armini, fuisse dicit. Sed ad rem.
Agnsi igitur Arminius, fustem in *eeiem, 'eratum Originis Ergo hactenus Pelagio dissimilis, qui apertὸ illud uegabat. Sed ait, inquit, brassi Sati factione rerentiliatum oesanatumsuisse genus humanum Bonam fidem tuam Capelles Nunquam dixit Arminius, Satisfactione Chrivi simul reconciliatum sanatum fuisse totum genus humanum: accuratior erat, quam ut ita loqueretur. Satisfactione Christi reconciliatum genus humanum dixit At sanatum fuisse quis , nisi vecors, dicat Ad sanandum alia re opus est , quam satisfactione. mirum quod id Capellus non consideraverit inui pro eleehis satisfactum Christo statuit, imbriui electos justificatos actu facies, quos tamen eo ipso actu sanctificatos, id est, a peccatis sanatos ipsi non vult. Sanationem autem ejusmodi a Capello intelligi patet, quia addit, utjam moνtis aetervae reus peeeat fer usnemo sit, nisino o facinore novam fer alutem sibi rem bat Vult itaque Arminium crederes, omnes homines per satisfactionem a servitute peccati non minus sanari, quam a
87쪽
paenae reatu liberari. At nuspiam id docet Arnunius Tantum docet ijs, qui reconciliati sunt Deo per Christum,potentiam novam a Deo propter Christum dari, quando per Euangelium vocantur,ut 1 servitute illi expedire se possint, si modo operam diligentem navent, ibi ipsis divinaeque gratiae non desint. At qui hoc docet, ille
contrarium docet ejus, quod eum docere vult Capellus: Docet enim eos,qui reconciliati sunt, esse ad huc sub servitute peccati, sed auxilio gratiae, quod de novo ipsis a Deo datur, ab illa servitute paulatim sanari posse. Aliud enim est potentiam alicui reddere, qua ex servitute possit exire; Aliud actu ex servitute exire, vel ab ei libe- rari. Cum potentia stare potest servitus peccati,cum liberatione actuali non potest. Haec res ed magis notanda est,quia Capellus, exemplum aliorum secutus, hac ratio-
l ne impingit Arminio , quod per Christi
t mortem credat omnes homines restitui inseundem statum, in quo Adamus fuit ante lapsiim. Nullo jure aut fundamento. Quia Adam ante lapsum non tantum praeditus erat potentia obediendi Deo,sed etiam re-l ipsa liber erat,iam a servitute peccati,qu mi a reatu mortis. At postquam Christus mosel te sua, quantum in se est, reconciliavitge
88쪽
nus humanum Deo, servitus peccati manet, dc nova potentia Deo obediendi MinChristum credendi datur omnibus vocatis. Itaque is reatu mortis , per Adami peccatum contractae, hactenus liberantur, quod Deus omnes es singulos actu servare , morte aeterna velit, modo potentia ista, quam ipsis ex gratia dat, redhe utantur, ut a servitute peccati, in quam siuit delapsi, exeant uultitiae operam dent. Et hoc ipsum est illud, quod Capellus , statim se explicans, licet arum sibi ipsi consentanee , subjungit, Vires sufetentes praeberi omnibus, is diurnam suxilium omnibin praesto esse, quibus misi ve-Fnt, posnnia peceatifer itute liberari. Verum halim iterum, posse liberaria servitute pec- rati , confundit cum actu liberaria servitue, cum ait Ita erιnde facit Aνminius, aesttieat, essemus quidem omnes ira silin pereati se os, nisi christus venisset sed mortis lilius auis est, ut iam nemo nasiatu ira filius, pereati
-o, quod verbis admissum erat me sunt
L sv STATA. Sed videamus vim Argumenti in forma.
i diris, omnibus dari sufetentes vires
89쪽
Arminius dieitisiad. Ergo, sci majoris nulla est, ne quidem verisimilis, consequentia; md Major se ipsam implicat Non tantum enim non tollit pec lcatum originis, qui dicit, sufficientes vires dari omnibus, ut, si velint, possint exire e peccati servitute, sed ne quidem ipsam peccati servitutem tolli : Eo ipso enim quod vires omnibus dari dicit,ut possint exile ex
servitute, si velint , nondum eos exiisse ex servitute, fatetur Servitus autem peccati plus est, u m peccatum Originis quia, juxta ipsum Capellum, servitus peccati superadditur peccato Originis et In regenitis patet. Nam, servitute sublata, manet tamen in ij peccatum Originis. Ex quo etiam apparet, ineptum esseCapellum,quando servitutem peccati confundit cum peC-cato Originis Huic adde, quod si consequentia haec Vera foret, necessum esset
mare, Patres omnes, etiam eos,qui Pelagio se acerrime opposuerunt, reipsa sustuliue peccatum Originis. Eorum enim haec sunt must Deus omne salvos sim edflare dant ad eum et Aon enim sic vult, ut nolentes serventur, με uis illos servarisiis ipsi vclint. Ambrosius, Hieronyintis: Em- hu,- -- si sunt futuri, datur Mesas conversionis silentiae. raugustinus , Omnes homine, offuiss
90쪽
nem homiseri venientem an hune mundum Synodus Arelat: Anathema isti , qui dixerit,
eum, quipe=θι, non aecepisse ut salvu esse ρομ α Vide quae ex OrosisApologetico adversus Pelagium, ex Prospero, ex Authore de Vocatione gentium citat Clarissimus D. Grotius in Diiquisitione sua. Sed videamus, quomodo Majorem probet.
mi dicit, omnes homines non amplius esse servos precati,postquam christus pro pectaris eorum satisfecit , is negat peccatum originis. mi dieit, omnibus vires suos entes dari, ut, si velini, pullat a peeeati μνvitute libe rari, is dieit mnes non amplius esse servos peccati. Ergo. Hic jam utraq; Propositio falsa est. Ma-or, quia servitus peccati peccatum ori :inis sunt duo valde diversa , uti diximus, k ipse Capellus, velit nolit, fateri cogitur; tui statuit, regenitos non amplius esse ser-OS peccati is tamen peccatum Originis a ijs manere Minor, quia aliud est, possexire ex servitutes, aliud exi)sse Collatio aque potentis ad exeundum ex servituteon statim tollit ipsam servitutem. Fieriotest, ut qui , servus existens, servus maere velit, etiam cum liber fieri potest uti a de