장음표시 사용
71쪽
, Deum velle,ut, si isti non credant, rei fiant majoris condemnationis, estDeum velle punire aliquos, propterea quod non crediderint mendaci, quod non minus indignum Deo Haedum est. Utrumque
hoc tribuit Capellus cum suis Deo. Eigo est Anthropomorphita suopte judicio. Quod ver Capellus tribuat hominiNimium, his argumentis evinco.
I. Qui tribuit homini, quod non Posisit non obedire, quando Deus ipsi sub promita vitae comminatione mortis mandat, ut obediat, ille libuit homini nimiu Ratio est: Quia tribuit homini id, per quod promissio, comminatio divina prorsus, in
totum enematur evacuatur. Promissio enim .comminatio sunt argumenta suadentia, ut homo sponte ac libere faciat id, quodjubetur. At argumenti suasivi vis omnis eliditur , quando is , qui jubet , in eo, cui jubet, argumentum illud proponi id ipsum quod jubet, edicit per aliam potentiamin motionem arcanam,& quidem ita, utis . cui jubet, non possit non illud facere, quod jubet. Pr terquamquδd contradictionem implicet , mandare ut ipse facias, de enicere arcana vi, ut id a te fiat: Velle enim ut alius faciat velle ut alius non faciat, contradictionem involvit. Ῥsinde pro silici-
72쪽
missionis comminatioius vis eliditur intortim, quia ei, in quo per talem gratiam efficitur ii, quod jubetur , promitti prae mium non potest, neque id, quod promittitur, sub ratione praemij, mercedis aut coronae conferri. Adde, quod comminatio mortis plane ridicula fiat Deum enim comminari mortem et , quem mori non vult, aut Ctum quia Deo electus est, qui se electu certa fide persuasus est, movere argu'mento , , comminatione mortis aeternae sumto Iam est ineptum , quam reprobum promisto vita aeternae movere, ut credati
non pereat. Atqui Capellas cum Synodalibus suis haec tribuit homini. Ergo est Pelagianus suopte animo. II. Qui tribuit homini Electo , quem
Vocat , quod semper maneat ingratia Dei, etiam cum in medij sceleribus,contra conscientiam suam perpetratiS,Vivir, Cum CXCrcet adulterium, homicidiu, Sodomia, idololatriam, proditionem, Regicidium, rebellionem; breviter, quaecunque tandem
peccata sines solam excipe infidelitatem in hanc enim incidere no potest,juxta Capellum, quia chedit semper omnia sibi peccata remssa esse, tam quaefacturus est, aut facit,
quam quae fecit his tribuit homini nimium. major haec per se plana est. Qui a enim
73쪽
enim hoc tribuit homini, is tribuit ei, quod peccata nulla vim in illum habeant ad eum condemnandum , quo majus pejus dici nihil potest. Atqui Capellus tribuit illud homini. Ergo est Pelagianus suo proprio
Minores horum syllogismorum non Probavi, quia id toties & tam dilucid factum est in diversis scriptis,& nominatim linetis& Scripti Remonstrantium synodalibus, ut soli lucem faeneraturus essem , si aliquid adderem. Et res per se ita certa est, ut, qui Sententiam Capelli, Synodi Dordracen vel leviter inelligit, de veritate horum dubitare nonponit. Pergo itaque cum Capello. Dicit ille Thes. x III duo extrema esse fugienda,ne Pelasianus fias. Primum est, ne peccatorem excusabilem reddas Alterum,ne quid gratiae Christi suffureris Vtrumque generaliter satis. Sed esto. Vtrumque fieri a Capello, ac proinde Capellum suopte judicio Pelagianum esse , sic evinco Prius qui
I. Qui asserit, Deum punire hominem, propter primi sui parentis peccatu impotentia credendiri obediendi , , post inflictam impotentiae linam , actum fidei de obedientiae ab eodem postulare , qui sinec potentia
74쪽
potentia nova praesta non eotest, is facit hominem excusabilem, ac proinde Pelagianus est, juxta Capellum: Atqui Capellus cum suis hoc facit, quia reprobos impoten tia credendii propter Adami peccatum, pu nitos a Deo aueriti, ab ijsdem nihilominus actum fidei postulari dicit, qui sine no-Va potentia praestari ab ipsis non potest. Ergo Capellus facit hominem excusabilem, .sese ipsum suo proprio ore Pelagianum facit. Ratio utriusque Propositionis per se
II. Qui dicit, neminem, nec electum nec reprobi peccatis abstinere posse, nisi peciali interni de ex intentione sola Dei
emcace gratia singulis momentis a peccando contineatur, is hominem, quando peccat, excusabilem reddit. Ratio est, quia
excusatio ipsius nititur defectu divinae gra. tiae illius, qui a sola Dei voluntate dependet in quem impedire non est in potestate lhominis. Atqui Capellus cum suis hoc dicit. Ergo Capellus Pelagianus est, juxta suam ipsius selaxentiam. Posterius hoc pacto evinco: I. Qui dicit, Christum reconciliare Deo eos solos,quos jam ante amavit amore immutabiliri peremῖorio, ille suffuratur grati e Christi universam vim suam: Ratio est,
75쪽
quia tribuere Christo,quod eos, qui reConciliatione opist non nabent, reconciliet, idem est, atque negare, qudd eos reconciliet. Atqui Capellus hoc facit cum suis: Quia dicit Christum reconciliare eos Deo, quos Deus ipse antea elegit At quos antea
elegit Deus, eos amat et diligit amore aeteristio desimmutabili Qui autem amantur, reis conciliari opus non habent: Reconciliare
enim est efiicere M ammtur. Ergo Capellus suo proprio testimonio est Pelagianus. II. Qui dicit, Christi gratiam non Per. tinere nisi ad Electo dc qui reprobis,qui Christo vocantur,gratiam sufficientem dari gar,ut Christo vocanti credereri obedire possint in nihilominus ob spretam gratiam non susticientςm, quam non poterant non spernero reos eos fieri, Christo dicit majoris condemnationis, is suffuratur grariae Christi plurimum Atqui Capellus hoc facit cum vis. Ergo sua confessione est
Plura h1c non allegabo,ne prolixior sim- sussicitis ostendero, qu m latum campum adversari, suis Capellus dederit, cum gene libus istis is axiomatis haereses tam 'r- iis affricare studet. Dum enim id imi quidem nullo jure aut consequen- ta , inccasionem praebet illi, argu- ii trientum
76쪽
mentum suum retorquendi contra se, atque
ita seipsum suopte gladio jugulandi.
Sed libet jam etiam ostendere,Capellum nulla usta ratione Arminio crimen Pelagianismi impingere , hoc Argumento: Qui paratus fuit omnia ista, quae Patres 1 Pelagio requisiverunt, ad grati divinobeneficium perfecte explicandu, labens agnostere, qui sanctiones omnes, quς contra Pelagium , beneficium isaei cxtenuantem, constitutae olim fuerunt, paratus fuit proba- rein manu sua signare; ille non potest dici, Deo non satis, homini vero nimium tribuis se,aut beneficium gratiae divinae extenuasse. Arminius aute id paratus fuit facere, ut ipse Capellus fatetur Thes. 18. ii bi ipsius Arminiitestimonium citat. Ergo. Ratio cons
quentiae est quia alioquin dicendum foret, ara Patres beneficium grati aes C bristi nossetis perfect definivitie, ac proinde ia6 satis plene Pelagi, Doctrina damnasse, autArminiuno ex animo, sed contra conscientia sua subsignationem Canonu obtulisse. Utrumcunq; dixerit Capellus, ulcus tanget. Ergo. Verumenimvero etsi non aperte audeat, tacite tamen satis indicat Capellus Thes. 16. sibi non sufficere ea, quae a Patribus, imo , Synodis tam multis sta solemnibus contra Pelagiu costituta olim fuerunt. Ita enim in
77쪽
Isaram Misa nodoram doctrisam astitiis nius N. B. Asi Aue eo mann Augustia πω. nolleν,asi,que,deinceps docuemnisi tram sitim regenerationis non esse omniam comma uem,sedeis panicularem. Magna haec est confidentia , quae merito magnis rationibus niti debebat. Quam aegre ferrer Capellus,si quis Synodo Doris dracenae , Aleetianae , aut Charentonens morum detraheret, quantum ille hic de trahit mi Synodis oncilijs-antiquis,Provincialibus Nationalibus' sed nos rem videamus. Esto, demus verum esse, quod vellus videtur cupere, nihil tamen effecerit. Nam x. Ad summum non fuit haec septentia 'mmuniter approbata , nec Synodicis illis constitutionibus confirmata; quod ut probem opus non est, quia ita clarum est, ut ipse Capellus id ultro lateatur Thes xv viri Privata ergo fuit sententia Augustiniis Prosperi, aliorumque , a quatum semporis . cum maxime ferveret con
'ctus cum Pelagi' , seorsim quis sine ullo
per culo aut suspicione Pelagianismi sentia docere poterat. Qupium quantum praejudicet cauniae apelli, quis ion videt
Gratiam regenerationis ita peculiarem
78쪽
nium seculorum Patres , ut liberum arbitrium tollerent sed contra unanimi consensu gratiae illius regenerantis plenum Rfectum aliquatenus pendere voluerunt alibera hominis voluntate; ita ut,posita graria ista, consensus, dissensus humanae Oluntatis sequi possit. Consensus dissensus dico, ne quis forte,per libertatem hanc, solam quandam spontane itatem intelligi ime putet. Hoc ita certum est, ut Hieronymus dicat ad Ctesiphonem Frusra bia he-- ω ignorantium auribus ingeris, nosliberamar Brium condemnare Damnetu i e,qui damnat. Et Scriptor Hypomnesticon lib. 3. Liberum arbitrium qui qui negaverit, catholicus non est. Quod autem liberum arbitrium Augustinus agnoverit, ex infinitis locis liquet. Videatur tantum, quod exstat Cap. q. Libro de Litera Spiritu, qui Pelagianis opponitur memo habet in potestate quid veniat
in mentem, sed consentire vel distentire propriae voluntatis si Et libro de Dogmatibus Ecclesiasticis Cap. a1. Initiumsaluti nostraea Deo miserante habemus, ut acquiescamus salutifera inoirationi. serae estpotesatis Hinc illud Si non est liberum arbitrium , non eici quod salvetur. Sinon est gratia , non est unde salvetur Gemina habent Prosper discipu
lus Augustini , alijque. Si quis plura loca 3 velit,
79쪽
velit, adeat tantum doctissimam Disquisitionem Clar Vir D. Hugonis Giorij,
An Pelagianasin ea Dogmata,qua numeo πο- mone tradueuntur. 3. Gratiam regenerationis ita peculiarem electis non fecerunt , ut communem iussicientem gratiam caeteris Vocatis dari negarent. Contra Hieronymus lib. 3. adversus Pelagianos ait: Etiambis , qui malifuntfuturi, dari potestatem Conversionis, Paenitentiae. Et ad Esa: CU I. Libeνum servat arbitrium, ut in utramque partem, non ex praejudicio Dei sed ex aeretis singuiorum vel poena velpraemium sit. Augustinns Quaestionum lib. 83. Quaest. 8. sic ait: Nee isti debent sibi tribuere, qui venerunt, qηia
vocats veneruut, nee illi, qui noluerunt,enire, debuerum alteri tribuere sed tantum sibi, quia ut venirent Meati in libera erat volantate. Similiter Prosper alij que Haec res adeo Certa apud Veteres fuit , ut non tantum crediderint omnibus ijs , qui Euangelium audi gratiam istam uissicientem , id est, credendi facultatem dari, sed ijs etiam , ad quos Euangeli fama lux non pelvenit, ejusmodi quaedam dona dari Deo asseruerint , quibus rect uti possent rectὸ utendo ad majora, atque ita porrὁ ad salutaria dona pervehite possent si quis dubitat , adeat eandem, cujus paulo ante
80쪽
inentio acta est, Disquisitionem, & lucernam se in sole quaerere intelliget. 4. Elvetionem denique ipsam ab Augustino clare traditam fuisse, at puram iuuius bona, quod in nobisfuturi Q, pravi esubnixam, non usquequaque certum est; Capellus pro mo-xeauo adfirmat id satis confidenter, cum ipse Prospex,qui omnia Augustita diligenter legerat, ea de re dubitarit, ut ex Epistola ipsius apparet. Nec video, qua ratio ne solvi po ut evidens Argumentum,quod in contrariam partem est Quod Augustinus Sententiam suam authoritate Patrum omnium , qui usque ad aetatem ipsius scripserant, tueatur, & Pelagij, tanquam novam recentem praesumtionem, damnet. At omnes fere Augustiis vetustiores Scriptores Electionem non tuentur alia, quam
quae praescientia verae fidei subnixa est. Ita enim diserte Prosper air Pane omnium a rem inveniri, unam Sententiam, qua Propossumo Praedestinationem Dei ferundum prae scientiao receperunt, ut ob hoc Deus alios vasa honoris, alios vasa contumel fecerit, quia finem uniuscujusque praviderit . , sub imo gratiae ad tono, in qua futurin esset luntateis actione praestieriti Ira est. Ambrosius , quem nominatim pro se stare profitetur Augustinus o rix ita loquitur libos de fide Cre